Wieger Wesselink wrote:Afgelopen weekend is in Draguignan het jaarlijkse rapid toernooi gespeeld, met als speeltempo 20 minuten + 30 seconden per zet. Dat komt ongeveer neer op een uur bedenktijd per persoon. Het toernooi kende een topbezetting met o.a. Tsjizjov, Valneris, Schwarzman, Baljakin, Ndjofang, Heusdens, Thijssen, Wesselink, Cordier. Deze 9 spelers hebben ondeling zo ongeveer 20 partijen gespeeld, waarvan er precies 1(!) in een beslissing eindigde. En daar zat ook nog eens een vervelend luchtje aan: Thijssen verloor namelijk tegen Cordier vanwege een mankement aan de klok (de tijd van beide spelers liep nadat hij de klok had ingedrukt). Dit bevestigt weer eens dat van verkorting van de bedenktijd geen wonderen verwacht moeten worden. De eindstand was overigens: 1. Cordier 5-7, 2/7. o.a. Heusdens/Thijssen 5-6 8/9. Ndjofang, Wesselink 5-5. Vanwege de verkorte bedenktijd kon dit toernooi in anderhalve dag worden gespeeld. Dat lijkt mij reden genoeg om vaker van dit soort toernooien te organiseren.
Draguignan was echt geweldig. Het versnelde speeltempo zorgde ervoor dat er voor het publiek veel te genieten was. Ik kan me zelfs voorstellen dat er mensen naar zo'n toernooi komen kijken, speciaal om al die wereldtoppers aan het werk te zien. En genieten was het. De partijtjes verlopen, zeker voor een denksport, behoorlijk snel. Maar liefst driemaal per dag vallen er beslissingen. Dat alle toppers tegen elkaar remise speelden, viel eigenlijk alleen de toppers zelf op.
Dit toernooi verschilde enorm met dat van Cannes, waar ik maandag nog ben gaan kijken. Er zaten grotendeels dezelfde spelers, maar nu in 1 groep in een toernooi met 7 ronden Zwitsers. Het speeltempo is daar 50 zetten per 2 uur. Ik kwam samen met Dirk jr. en Ron binnen na 1 1/2 uur spelen. Er heerste een trieste, haast doodse sfeer. Na een half uurtje zijn we van ellende maar weer weggegaan. Er gebeurde echt helemaal niets!
Natuurlijk is de toernooivorm in Draguignan voor verbetering vatbaar. De 5 ronden Zwitsers in een groep met 2 zwakke Fransen, 1 Italiaan, 8 GMI's en Wieger zorgden ervoor dat iedereen tegen de zwakke spelers wilde winnen en tegen de toppers vooral niet wilde verliezen. Bovendien is 30 seconden voor een zet voor een grootmeester kennelijk wel voldoende om een mindere stand toch droog te houden.
Overigens werd het toernooi beslist door een Schiedamse klok. Het was zo'n digitale klok die wel eens 'terugvalt'. Je drukt hem in en daarna kun je aan die dingen bovenop de klok (hoe heten die eigenlijk?) niet meer zien wie er aan zet is. Kees drukte tegen Cordier zijn klok in met nog 40 seconden over. Kees' tijd had naar 1.10 moeten springen en de klok van zijn tegenstander had moeten gaan lopen. In plaats daarvan bleef zijn tijd doorlopen en viel zijn vlag.