Eric,Eric van Dusseldorp wrote:Een dammedewerker van een krant maakt een rubriek voor het grote publiek, niet voor een hoogstenkele bevlogen, hardnekkige ideoloog. Nagenoeg niemand van mijn lezers is geïnteresseerd in de onontgonnen theorie van de pluseindspelen.Piet Bouma wrote: Het is vooral jammer, dat analysatoren in damrubrieken eigenlijk totaal geen aandacht aan die pluseindspelen schenken. Want daar zit nog een heel stuk onontgonnen theorie.
Alleen als er iets spectaculairs gebeurt (bijv. Thijssen wint van Scholma omdat deze laatste probeert een min te omzeilen), besteed ik er zijdelings weleens aandacht aan.
Wat ik zie, is dat onder de vorige FMJD-president Hildering, een aanzet gedaan is om Hiltex-telling en plusjes te introduceren. De plusjes worden nog steeds bij het ronde WK gespeeld. De Afrikanen (behalve Ndjofang natuurlijk) waren er geloof ik niet eens van op de hoogte hoe het precies werkte (info en uitleg FMJD?). Zij hadden er nog nooit mee gespeeld (dat bedoel ik ook met experimenten met badwater weggooien).
De nieuwe president Otten heeft een voorkeur voor barrages met versneld tempo en heeft de Beijing-telling geintroduceerd. (We moeten maar afwachten waar een volgende FMJD-president mee komt

Op zich heb ik met beide systemen wel vrede. Wel een voorkeur voor de Delftse variant(en) omdat je dan de normale “klassieke” partij behoudt. In Lille waren er flink wat snelle veertig zetten partijen, waarna men elkaar pas in de barrages te lijf ging.
Er wordt in beide gevallen een beslissing op het bord geforceerd en niet met Solkoff of tegenstandersrating, waarbij er nog een grotere geluksfactor is, die je zelf niet in de hand hebt (tenzij je natuurlijk altijd al je partijen wint).
En met barrages met sneller tempo speelt Otten in op de wens die is uitgesproken in Praag 2011 (een vergadering met topgrootmeesters en Bessel Kok).
Wel werd daar volgens mij ook de wens uitgesproken om tot een Grand Prix circuit te komen met ca. de top 20 van de wereld.
De World Cup toernooien (en ook EK’s en hopelijk nooit WK’s) worden door de vrije inschrijving veredelde zomertoernooien, waar elke verdwaalde damtoerist aan mee kan doen. En dan wordt die rijstebrij aan partijen (met al die barrages) wel wat veel.
De tendens tot sneller dammen en snel thuis (twee partijen op een dag, WK-match in zeven dagen en sneller tempo in Nationale Competitie bijv.) is wel een ontwikkeling, waar niet iedereen blij mee is.
Tjalling van den Bosch heeft een leuke bijdrage hierover in de blog Huizumer Highlights geschreven. (De nieuwste bijdrage is een lezenswaardig artikel over damnestor Hidde Risselada, maar daaronder staat “Zager & Evans…….”).
Zou het (doem)scenario: een WK-match gespeeld op één dag ooit werkelijkheid worden? We hebben al een ultrakorte match Boomstra-Georgiev in Veendam gehad……
Op Internet uitermate attractief, maar wordt dat de denk(?)sport van de toekomst?
Waar een damjournalist zijn rubriek voor maakt is nogal verschillend. Dat hangt inderdaad van doelgroep af. Het grote publiek zal inderdaad weinig op hebben met doorwrochte analyses, laat staan het onbeminde eindspel. Anderen hebben heimwee naar de echt grote rubrieken van Sijbrands in de Volkskrant waar partijen nog tot op het bot ontleed werden. Nu heeft hij eigenlijk alleen in Het Damspel nog echt de ruimte…