Tanya Chub neemt met pijn in het hart afscheid

[Hanco Elenbaas]

Website Jan Volwerk, donderdag september 2, 2010

Ex-topdamster Tanya Chub neemt met pijn in het hart afscheid

By Jan Volwerk

BOVENKARSPEL . Tanya Chub, Nederlands meest succesvolle damster ooit en jarenlang lid van de Dordtse damvereniging (DDV), heeft de damschijven definitief opgeborgen. Ze speelt nu bridge. Chub, veertig jaar geleden geboren in Oekraïne, werd vijf keer Nederlands kampioen en één keer Europees kampioen. Op de in 2008 in Beijing gehouden officieuze Olympische Spelen voor denksporten won Chub het zilver.



Het afscheid van de damsport viel Tanya Chub zwaar. Emoties klinken door in haar stem. Een afscheid dat niet past bij een speelster met haar staat van dienst. ,,Pijnlijk. Het begon met een incident tijdens de World Sports Mind Games in Beijing in 2008. Ik haalde na loodzware voorrondes uiteindelijk de kwartfinale. De kwartfinale en de halve finale zouden op één dag worden afgewerkt. Misschien wel twee partijen van vijf uur. Toen kreeg ik te horen dat er die dag voor mij geen begeleiding zou zijn. Een tripje naar de Chinese muur zou anders niet meer mogelijk zijn. Ik heb tot diep in de nacht gesmeekt om steun. Tevergeefs. Ik stond er alleen voor. Ik heb de finale gehaald, maar vraag niet hoe. De finale, die acht uur duurde, heb ik uiteindelijk verloren. Ik heb na die officieuze Spelen voor denksporten een klacht ingediend en om excuses van de bondscoaches gevraagd. Die kwamen niet. Ik ben zelfs niet gefeliciteerd, werd doodgezwegen en kreeg achteraf te horen dat ik buiten de groep stond, een andere taal sprak. Het NK, eind vorig jaar, was mijn laatste officiële wedstrijd. Het is over. Jammer, ik had nog wereldkampioen willen worden en ook in Londen, in 2012, had ik er bij willen zijn.’’

Tanya Chub werd op 16 mei 1970 geboren in Oekraïne, toen nog één van de Sovjetrepublieken. ,,Het dammen kreeg ik met de paplepel ingegoten. Mijn vader en moeder damden beiden. Mijn vader is op de dag dat ik vier jaar werd verongelukt. Voor mijn moeder een aanleiding om mij naar de damschool te sturen. Ik vond het spelletje in het begin nog niet écht leuk. Ik deed wel erg mijn best omdat daar hele leuke reisjes tegenover stonden. Voor wedstrijden reisden we door de hele Sovjet Unie. Ik heb een andere jeugd gehad dan andere kinderen. Na school spelen met vriendinnen was er niet bij. Uitgaan in mijn tienertijd mocht niet. Ik moest trainen, trainen en studeren. En altijd vroeg naar bed. Ik heb dat alles nooit als negatief ervaren. We werden ook in de watten gelegd. Er was altijd voldoende eten. Tot kaviaar aan toe. Ik was ook snel volwassen. Later kon ik goed leven van mijn sport.’’

In 1996 emigreerde Chub naar Nederland. ,,Via mijn huidige man, Jacco Ambags die uit Alblasserdam komt ben ik bij de Dordtse damvereniging terecht gekomen. Een onwijs warme vereniging waar ik mij altijd welkom en thuis voelde. We hebben ook maanden gezocht naar een woning in Dordrecht. De woningen die wij op het oog hadden bleken paalrot te hebben. Nu wonen we in Bovenkarspel. In de begintijd moest ik erg wennen. Ik wilde direct werken, maar sprak de taal niet. Daarna is het hard vooruit gegaan. Ook als dammer ben ik enorm gegroeid. Tussen zeg maar 2001 en 2008 heb ik alleen maar hoogtepunten gekend. Vijf Nationale titels in 1998 , 2001 , 2005 , 2007 en 2008 en in Vilnius in 2002 de Europese titel,’’ aldus Chub, die in 2004 als enige vrouw tot nu toe aan het algemeen kampioenschap van Nederland deelnam en inmiddels de titels bezit van Internationaal Grootmeester (vrouwen), Nationaal Meester (vrouwen) en Kandidaat Meester Nationaal. ,,Ik zal er niet meer achterkomen of ik meer had kunnen bereiken. Wel wil ik zeggen dat wat ik heb bereikt, nooit had kunnen doen zonder de steun van mijn moeder, mijn zus en Jacco.’’

Chub werkt bij het archief van de Amsterdamse rechtbank. Ook is ze inmiddels moeder van een vierjarige zoon en heeft ze zich toegelegd op het bridgen. ,,Ook in deze sport wil ik de top halen. Of dat lukt? Geen idee. Ik ben heel hard aan het studeren. We zien het wel. Ik wil altijd het beste uit mezelf halen. In alles wat ik doe.’’

© Foto en tekst Jan Volwerk

[Kosmos]

Website Jan Volwerk, donderdag september 2, 2010

Ex-topdamster Tanya Chub neemt met pijn in het hart afscheid

By Jan Volwerk

BOVENKARSPEL . Tanya Chub, Nederlands meest succesvolle damster ooit en jarenlang lid van de Dordtse damvereniging (DDV), heeft de damschijven definitief opgeborgen. Ze speelt nu bridge. Chub, veertig jaar geleden geboren in Oekraïne, werd vijf keer Nederlands kampioen en één keer Europees kampioen. Op de in 2008 in Beijing gehouden officieuze Olympische Spelen voor denksporten won Chub het zilver.



Het afscheid van de damsport viel Tanya Chub zwaar. Emoties klinken door in haar stem. Een afscheid dat niet past bij een speelster met haar staat van dienst. ,,Pijnlijk. Het begon met een incident tijdens de World Sports Mind Games in Beijing in 2008. Ik haalde na loodzware voorrondes uiteindelijk de kwartfinale. De kwartfinale en de halve finale zouden op één dag worden afgewerkt. Misschien wel twee partijen van vijf uur. Toen kreeg ik te horen dat er die dag voor mij geen begeleiding zou zijn. Een tripje naar de Chinese muur zou anders niet meer mogelijk zijn. Ik heb tot diep in de nacht gesmeekt om steun. Tevergeefs. Ik stond er alleen voor. Ik heb de finale gehaald, maar vraag niet hoe. De finale, die acht uur duurde, heb ik uiteindelijk verloren. Ik heb na die officieuze Spelen voor denksporten een klacht ingediend en om excuses van de bondscoaches gevraagd. Die kwamen niet. Ik ben zelfs niet gefeliciteerd, werd doodgezwegen en kreeg achteraf te horen dat ik buiten de groep stond, een andere taal sprak. Het NK, eind vorig jaar, was mijn laatste officiële wedstrijd. Het is over. Jammer, ik had nog wereldkampioen willen worden en ook in Londen, in 2012, had ik er bij willen zijn.’’

Tanya Chub werd op 16 mei 1970 geboren in Oekraïne, toen nog één van de Sovjetrepublieken. ,,Het dammen kreeg ik met de paplepel ingegoten. Mijn vader en moeder damden beiden. Mijn vader is op de dag dat ik vier jaar werd verongelukt. Voor mijn moeder een aanleiding om mij naar de damschool te sturen. Ik vond het spelletje in het begin nog niet écht leuk. Ik deed wel erg mijn best omdat daar hele leuke reisjes tegenover stonden. Voor wedstrijden reisden we door de hele Sovjet Unie. Ik heb een andere jeugd gehad dan andere kinderen. Na school spelen met vriendinnen was er niet bij. Uitgaan in mijn tienertijd mocht niet. Ik moest trainen, trainen en studeren. En altijd vroeg naar bed. Ik heb dat alles nooit als negatief ervaren. We werden ook in de watten gelegd. Er was altijd voldoende eten. Tot kaviaar aan toe. Ik was ook snel volwassen. Later kon ik goed leven van mijn sport.’’

In 1996 emigreerde Chub naar Nederland. ,,Via mijn huidige man, Jacco Ambags die uit Alblasserdam komt ben ik bij de Dordtse damvereniging terecht gekomen. Een onwijs warme vereniging waar ik mij altijd welkom en thuis voelde. We hebben ook maanden gezocht naar een woning in Dordrecht. De woningen die wij op het oog hadden bleken paalrot te hebben. Nu wonen we in Bovenkarspel. In de begintijd moest ik erg wennen. Ik wilde direct werken, maar sprak de taal niet. Daarna is het hard vooruit gegaan. Ook als dammer ben ik enorm gegroeid. Tussen zeg maar 2001 en 2008 heb ik alleen maar hoogtepunten gekend. Vijf Nationale titels in 1998 , 2001 , 2005 , 2007 en 2008 en in Vilnius in 2002 de Europese titel,’’ aldus Chub, die in 2004 als enige vrouw tot nu toe aan het algemeen kampioenschap van Nederland deelnam en inmiddels de titels bezit van Internationaal Grootmeester (vrouwen), Nationaal Meester (vrouwen) en Kandidaat Meester Nationaal. ,,Ik zal er niet meer achterkomen of ik meer had kunnen bereiken. Wel wil ik zeggen dat wat ik heb bereikt, nooit had kunnen doen zonder de steun van mijn moeder, mijn zus en Jacco.’’

Chub werkt bij het archief van de Amsterdamse rechtbank. Ook is ze inmiddels moeder van een vierjarige zoon en heeft ze zich toegelegd op het bridgen. ,,Ook in deze sport wil ik de top halen. Of dat lukt? Geen idee. Ik ben heel hard aan het studeren. We zien het wel. Ik wil altijd het beste uit mezelf halen. In alles wat ik doe.’’

© Foto en tekst Jan Volwerk

Een triest bericht dat geeft te denken over de Nederlandse begeleiders. Nog ernstiger is het politiek correcte verslag in Het Damspel, waarin Rob Clerc, die liever de Chinese Muur bezichtigde dan Chub te begeleiden, het er over had hoe geweldig de verhoudingen tussen de spelers wel niet waren. En over hoe goed hij het had gedaan als coach, terwijl er toch wel meer klachten waren...
De opstelling van onze bondscoach heeft er dus toe geleid dat Chub afhaakt als damster...
Als ik zulke dingen lees, begin ik me af te vragen of ik eigenlijk nog wel lid wil zijn van de KNDB. Vooral de manier waarop met de klacht van Chub wordt omgesprongen komt me zo bekend voor... het geeft me uit herkenning de koude rillingen...

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=NoKwAMJk_ck[/youtube]

[Hanco Elenbaas]

Ik weet niet in hoeverre die problemen rond Tanya allemaal aan Rob Clerc te wijten waren. Wel is duidelijk dat sinds Kees Thijssen jr. een paar jaar geleden besloot zich voortaan te laten coachen door Rob, Kees' tenniskwaliteiten dusdanig zijn toegenomen ten koste van zijn damtalent, dat hij nooit meer een prijs met dammen gewonnen heeft en nu zelfs zijn A-status in gevaar is gekomen...

[Piet Bouma]

Ik weet niet in hoeverre die problemen rond Tanya allemaal aan Rob Clerc te wijten waren. Wel is duidelijk dat sinds Kees Thijssen jr. een paar jaar geleden besloot zich voortaan te laten coachen door Rob, Kees' tenniskwaliteiten dusdanig zijn toegenomen ten koste van zijn damtalent, dat hij nooit meer een prijs met dammen gewonnen heeft en nu zelfs zijn A-status in gevaar is gekomen...

Ik hoop dat bondsraadsleden (Dieter!!!!! ) hierover vragen aan het bestuur van de KNDB gaan stellen. Een topsportster, die afhaakt omdat coaches/begeleiding niet thuis geven (oei, komt me ook al bekend voor).
En vervolgens wordt er met een klacht niks gedaan?
Als dit verhaal waar is (ga er eigenlijk wel vanuit) - misschien weet onze Guido er ook wat van, hij was destijds ook in Peking om partijen in te tikken - moeten de begeleiding/coaches zich flink schamen.
En waar is die klacht behandeld????
Kortom, het bestuur mag hierover wel eens in alle openheid tekst en uitleg geven.

En ik vraag me inderdaad af, als het verhaal compleet waar is, of ik nog wel lid wil blijven van zo'n bond. Goed sportbestuur?

[Bert Zwart]

Er is hier zo lijkt het geen hoor en wederhoor toegepast. Ik ben wel benieuwd naar de reactie van Rob. Als het waar is moet hij misschien ook maar eens een bezoekje brengen aan een andere Chinese "attractie" namelijk een heropvoedingskamp.

Als er verder niks mee gedaan wordt kan dit mooi in de brief die klokkenluider Fred naar NOC/NSF gaat sturen.

Het is jammer dat Tanja is gestopt. Ik was een bewonderaar van haar speelstijl en met name haar vechtlust/wedstrijdmentaliteit. Stoppen met dammen is overigens best een goed idee.

[Kosmos]

Er is hier zo lijkt het geen hoor en wederhoor toegepast. Ik ben wel benieuwd naar de reactie van Rob. Als het waar is moet hij misschien ook maar eens een bezoekje brengen aan een andere Chinese "attractie" namelijk een heropvoedingskamp.

Als er verder niks mee gedaan wordt kan dit mooi in de brief die klokkenluider Fred naar NOC/NSF gaat sturen.

Het is jammer dat Tanja is gestopt. Ik was een bewonderaar van haar speelstijl en met name haar vechtlust/wedstrijdmentaliteit. Stoppen met dammen is overigens best een goed idee.

Leg eens uit, Bert, waarom is het een goed idee?

[Bert Zwart]

De kans bestaat dat je bij een comeback een keuzeplaats voor een WK krijgt!

[Piet Bouma]

Ik kreeg het volgende mailtje van Theo van den Hoek:

Beste Piet,
Ik ben kennelijk zo'n digibeet dat ik niet weet hoe je iets op het FMJD-forum moet zetten, maar ik had er eigenlijk wel behoefte aan om even te reageren op jouw post (en die van anderen) over her kranteninterview met Tanya Chub. Ik stuur je de tekst van mijn reactie dus maar hieronder (en als jij hem op het forum wilt zetten, graag!).
Groeten, Theo



Ik had me eigenlijk voorgenomen om nooit van m’n leven iets op dit forum te posten. Maar na het ‘afscheidsinterview’ met Tanya en de formreacties daarop kan ik het toch niet helemaal laten.

Na Beijing 2008 is er in november 2008 op initiatief van Johan Krajenbrink en mij (bestuurslid Training & Opleiding) een gesprek geweest met alle vrouwen die in Beijing waren over alles wat er daar rond de toernooivoorbereiding en de begeleiding van de speelsters is misgegaan. In dat gesprek zijn (wederzijds!) harde noten gekraakt.

Vervolgens is er in februari 2009, mede op initiatief van de bondsraad, een openhartig gesprek gevoerd tussen Tanya Chub, Vitalia Doumesh, Johan Krajenbrink, Rob Clerc, bondsraadslid (en voorzitter van noord-Holland) Hans Vermeulen en mij, waarin opnieuw is teruggekeken op Beijing-2008 maar vooral ook lessen zijn getrokken en praktische afspraken zijn gemaakt voor de toekomst.

Over de uitkomsten van beide gesprekken is de bondsraad uitvoerig geïnformeerd. De bondsraad heeft vervolgens, net als het KNDB-bestuur, besloten om de kwestie als afgesloten te beschouwen maar er natuurlijk wel waakzaam op te blijven dat de vrouwen in het KNDB-topsportbeleid alle begeleiding en faciliteiten krijgen die ze als topsporter verdienen.

Later in 2009 heb ik daar met Tanya Chub op haar verzoek nog een uitvoerig persoonlijk gesprek over gevoerd. Helaas liet zij toen doorschemeren, dat zij misschien wel met dammen wilde stoppen.

In mei van dit jaar ontving de KNDB een e-mail van Tanya waarin zij dit bevestigde: “Hierbij wil ik laten weten dat ik heb besloten definitief te stoppen met dammen. De tijd dat ik met hart en ziel heb gedamd, is helaas voorbij. Op de automatische piloot blijven dammen, alleen omdat ik altijd gedamd heb, is voor mij geen optie: ik doe iets met volledige overgave of ik doe het niet. Ik heb er daarom voor gekozen mijn energie in andere zaken te gaan steken. Het is weliswaar een moeilijke beslissing, maar het voelt voor mij als de enige juiste. Met vriendelijke groet, Tanya Chub”

Tanya zat namens de vrouwen in de CommissieTopsport, en haar bericht kwam bij ons hard aan. Twee citaten uit mailtjes van commissieleden: ”heel erg jammer dat je stopt! Niet alleen vanwege de fantastische nationale en internationale prestaties, maar ook als persoon in en buiten de damzaal. Een modelsporter qua concentratie, wedstrijdinzet maar ook altijd hartelijk en met respect voor de tegenstanders” (Friso Fennema), en “Ik sluit me helemaal bij de woorden van Friso aan: ontzettend jammer dat je besloten hebt om te stoppen! Ik denk met plezier en respect terug aan de (op zich niet altijd gemakkelijke) gesprekken die we de laatste anderhalf jaar met elkaar hebben gevoerd, en heb altijd heel veel bewondering gehad voor je inzet en "ware topsport-mentaliteit" (en de bijbehorende prestaties!).” (Theo v.d.Hoek).

Het leek mij goed om deze geschiedenis nog even op papier te zetten, want de reactie van Piet om in de bondsraad (waaruit hij duidelijk zelf al al een tijdje weg is) het vuurtje van Beijing-2008 nog eens op te stoken, slaat nergens op.

Theo van den Hoek

Theo heeft volkomen gelijk. Mijn excuus aan bondsraad, bestuurders, trainers/coaches.
Ik had me meer in de gezipte notulen van de bondsraad moeten verdiepen, voordat ik zo'n impulsieve reactie neerzette.
Neem aan dat het vuurtje hiermee weer gedoofd is.

Piet Bouma.

[Hanco Elenbaas]

Ik kreeg het volgende mailtje van Theo van den Hoek:

(...)

Het leek mij goed om deze geschiedenis nog even op papier te zetten, want de reactie van Piet om in de bondsraad (waaruit hij duidelijk zelf al al een tijdje weg is) het vuurtje van Beijing-2008 nog eens op te stoken, slaat nergens op.

Theo van den Hoek

Theo heeft volkomen gelijk. Mijn excuus aan bondsraad, bestuurders, trainers/coaches.
Ik had me meer in de gezipte notulen van de bondsraad moeten verdiepen, voordat ik zo'n impulsieve reactie neerzette.
Neem aan dat het vuurtje hiermee weer gedoofd is.

Piet Bouma.

Theo heeft natuurlijk niet volkomen gelijk maar hoogstens gedeeltelijk, als Tanya nu nog -te goeder trouw- aan het Algemeen Dagblad zegt: "Ik heb na die officieuze Spelen voor denksporten een klacht ingediend en om excuses van de bondscoaches gevraagd. Die kwamen niet. Ik ben zelfs niet gefeliciteerd, werd doodgezwegen en kreeg achteraf te horen dat ik buiten de groep stond, een andere taal sprak."

[Kosmos]

Ik kreeg het volgende mailtje van Theo van den Hoek:

(...)

Het leek mij goed om deze geschiedenis nog even op papier te zetten, want de reactie van Piet om in de bondsraad (waaruit hij duidelijk zelf al al een tijdje weg is) het vuurtje van Beijing-2008 nog eens op te stoken, slaat nergens op.

Theo van den Hoek

Theo heeft volkomen gelijk. Mijn excuus aan bondsraad, bestuurders, trainers/coaches.
Ik had me meer in de gezipte notulen van de bondsraad moeten verdiepen, voordat ik zo'n impulsieve reactie neerzette.
Neem aan dat het vuurtje hiermee weer gedoofd is.

Piet Bouma.

Theo heeft natuurlijk niet volkomen gelijk maar hoogstens gedeeltelijk, als Tanya nu nog -te goeder trouw- aan het Algemeen Dagblad zegt: "Ik heb na die officieuze Spelen voor denksporten een klacht ingediend en om excuses van de bondscoaches gevraagd. Die kwamen niet. Ik ben zelfs niet gefeliciteerd, werd doodgezwegen en kreeg achteraf te horen dat ik buiten de groep stond, een andere taal sprak."

Een beetje politiek correct gewauwel en Piet is weer tevree.
Het lijkt me tijd voor een officiëel reglement voor begeleiders, ook bij de jeugd.
Er worden allemaal eisen gesteld aan de deelnemers, maar de begeleiders kunnen alles maar flikken.
Dat achterkamertjesgesprek is helemaal niet te controleren. Je weet helemaal niet wat er gezegd is. Waarom zijn er geen excuses uitgegaan van Clerc naar Tanja en waarom worden wij dan in Het Damspel voorgelogen dat de verhoudingen zo goed waren?
Wel vreemd trouwens dat Theo destijds weigerde om mijn klacht tegen de drievoudige chantage van Stoop te behandelen (omdat het einde van zijn termijn naderde) ... ik werd domweg afgeblaft, ondanks mijn serieuze klacht. Nooit heeft iemand het voor me opgenomen destijds in het bestuur met na jarenlange ellende als gevolg het einde van mijn loopbaan als trainer.

In een reglement voor begeleiders zouden gedragscodes voor begeleiders horen te staan, want dit is niet het enige geval waar grenzen worden overschreden.

[Piet Bouma]

Ik kreeg het volgende mailtje van Theo van den Hoek:

(...)

Het leek mij goed om deze geschiedenis nog even op papier te zetten, want de reactie van Piet om in de bondsraad (waaruit hij duidelijk zelf al al een tijdje weg is) het vuurtje van Beijing-2008 nog eens op te stoken, slaat nergens op.

Theo van den Hoek

Theo heeft volkomen gelijk. Mijn excuus aan bondsraad, bestuurders, trainers/coaches.
Ik had me meer in de gezipte notulen van de bondsraad moeten verdiepen, voordat ik zo'n impulsieve reactie neerzette.
Neem aan dat het vuurtje hiermee weer gedoofd is.

Piet Bouma.

Theo heeft natuurlijk niet volkomen gelijk maar hoogstens gedeeltelijk, als Tanya nu nog -te goeder trouw- aan het Algemeen Dagblad zegt: "Ik heb na die officieuze Spelen voor denksporten een klacht ingediend en om excuses van de bondscoaches gevraagd. Die kwamen niet. Ik ben zelfs niet gefeliciteerd, werd doodgezwegen en kreeg achteraf te horen dat ik buiten de groep stond, een andere taal sprak."

Een beetje politiek correct gewauwel en Piet is weer tevree.
Het lijkt me tijd voor een officiëel reglement voor begeleiders, ook bij de jeugd.
Er worden allemaal eisen gesteld aan de deelnemers, maar de begeleiders kunnen alles maar flikken.
Dat achterkamertjesgesprek is helemaal niet te controleren. Je weet helemaal niet wat er gezegd is. Waarom zijn er geen excuses uitgegaan van Clerc naar Tanja en waarom worden wij dan in Het Damspel voorgelogen dat de verhoudingen zo goed waren?
Wel vreemd trouwens dat Theo destijds weigerde om mijn klacht tegen de drievoudige chantage van Stoop te behandelen (omdat het einde van zijn termijn naderde) ... ik werd domweg afgeblaft, ondanks mijn serieuze klacht. Nooit heeft iemand het voor me opgenomen destijds in het bestuur met na jarenlange ellende als gevolg het einde van mijn loopbaan als trainer.

In een reglement voor begeleiders zouden gedragscodes voor begeleiders horen te staan, want dit is niet het enige geval waar grenzen worden overschreden.

Ik heb het verslag van de Bondsraad over dit onderwerp gelezen. Heb jij dit al gedaan Kosmos?
Naar mijn mening - en dat was wel mijn eerste indruk - is de klacht van Tanya Chub in ieder geval niet weggemoffeld en wel serieus behandeld. Daarom mijn excuses aan de betrokkenen.
En Theo heeft dan volkomen gelijk dat een oproep van mij aan de bondsraad om hierin te duiken misplaatst is, want men heeft hier flink aandacht aan besteed.

Interessant is overigens wel dat er een stuk is over de verantwoordelijkheden van coaches, gedateerd februari 2009 (misschien aangepast naar aanleiding van deze situatie).
http://www.kndb.nl/cms/images/stories/m ... oaches.pdf
Punt 7 van de verantwoordelijkheden geeft hierin - nu - een duidelijke richtlijn.

Blijft nog over het punt van excuses.
Tja, ik heb (had) ze gegeven, maar anderen hebben misschien het stijfkoppige Friese karakter.

[Bert Zwart]

Het meest opmerkelijke nieuws in deze draad: Pieter Bouma is NIET koppig!

[Kosmos]

Piet Bouma.[/quote]

Ik heb het verslag van de Bondsraad over dit onderwerp gelezen. Heb jij dit al gedaan Kosmos?
Naar mijn mening - en dat was wel mijn eerste indruk - is de klacht van Tanya Chub in ieder geval niet weggemoffeld en wel serieus behandeld. Daarom mijn excuses aan de betrokkenen.
En Theo heeft dan volkomen gelijk dat een oproep van mij aan de bondsraad om hierin te duiken misplaatst is, want men heeft hier flink aandacht aan besteed.

Interessant is overigens wel dat er een stuk is over de verantwoordelijkheden van coaches, gedateerd februari 2009 (misschien aangepast naar aanleiding van deze situatie).
http://www.kndb.nl/cms/images/stories/m ... oaches.pdf
Punt 7 van de verantwoordelijkheden geeft hierin - nu - een duidelijke richtlijn.

Blijft nog over het punt van excuses.
Tja, ik heb (had) ze gegeven, maar anderen hebben misschien het stijfkoppige Friese karakter.

Je hebt gelijk dat er dus wel wat met de klacht is gedaan. Ook lees ik enkele regels over gedrag van begeleiders, al mis ik nog wel een en ander.
Een beetje vreemd dat Chub na een incident dan ook ruim een jaar later afhaakt met pijn in het Hart. Waarschijnlijk kan ze beter doorgaan met dammen, het Hart volgen lijkt me de juiste weg. Ik hoop dat Tanja dat ook inziet.
Ook al zat Clerc vreselijk fout in Beijing, zijn positie staat natuurlijk buiten kijf.
Zelf ben ik als begeleider buitenspel gezet om maar één reden: Krajenbrink zou dan nieuwe tegenwerking van Stoop verwachten en had daar geen zin in. Nadat Stoop de hele KNDB voor rotte vis had uitgemaakt (Goedemoed was aangesteld als CJT-trainer, schande natuurlijk!), een half jaar lid af was als protest en, heel voorspelbaar, weer terugkwam, stond Stoop meteen weer op 1 dankzij JK en kon ik dus wel afscheid nemen van mijn loopbaan als trainer/coach.
Vandaar dat ik misschien wat reageerde als gestoken door een bij. Begrijp je dat, Piet?