ma 25 februari - zo 3 maart Cannes Open 2013

[Luteijn]

Theoretisch gezien had ik tijdens dit toernooi een kans om een grootmeester resultaat te halen. Daartoe moest ik drie grootmeesters krijgen en voldoende scoren. In de partij tegen Pim Meurs ging ik onderuit. Hij blij en mijn grootmeester resultaat exit.



Dit is een lijfvariant van de zwartspeler. Het is meerdere malen aan de orde geweest op de masterclass. Het aanvankelijk enthousiasme voor de zwarte stand kreeg gaandeweg een knauw. Op het ogenblik geven de aanwezige grootmeesters op de masterclass de voorkeur aan het witte spel. Dat na diverse slechte ervaringen met het zwarte spel.

In deze stand heeft wit diverse mogelijkheden. Populair is 41-37 9-13 46-41 4-9 33-28 11-16 38-33 7-11 34-30 (of 34-29) met de bedoeling de zwarte lange vleugel op te blazen. In deze stand is ook wel direct 34-29 gevolgd door 40-34-30 gespeeld. In de partij deed ik 33-28. Dat is veelvuldig gespeeld tegen masterclass deelnemers en met aanmerkelijk succes. Pim toont zich niet onder de indruk. Er volgde

33-28 9-13 38-33 4-9 42-38 (De zet 41-37 is speelbaar, maar nooit gespeeld) 17-21x22x21! (Een mij onbekende zet. Normaal is 11-16, 7-11 gevolgd door 17-21x22x21 en schijf 16 kan niet meer naar het centrum) 34-29 7-12 40-34 12-18 34-30 6-11 30x19 14x34 39x30 18-23



In deze stand is de witte omsingeling mislukt. Ik probeerde 41-37 11-17 46-41 17-22 30-25 20-24! en goede raad was duur. Zwart heeft de geplande drie om drie naar 26 eruit gehaald en die is er niet gemakkelijk wederom in te brengen. Niet altijd is de drie om drie naar 26 goed. Als zwart daarna de velden 27 en 28 onder controle krijgt, dan wordt het ook niet veel.

Wit moeten kiezen uit 37-32 en 44-40-34. Beide mogelijkheden geven zwart een overweldigende aanval. Men zie 44-40 10-14 40-34 24-29 33x24 14-20x40 45x34 13-18 34-29 23x34 43-38x26 18-22 en zwart krijgt de velden 27 en 28 onder controle.

Het partijverloop 37-32 21-26x17 (Gedwongen, maar sterk) 38-32 10-14 (Niet 17-21?) 43-39 24-29! 33x24 23-28 32x23 14-20x18 en wit heeft een reusachtige ontwikkelingsachterstand en terreinnadeel. Evenwel wit is een specialist in het verdedigen van melaatse stellingen.



In deze stand heeft wit remise. Deze begint met 30-24x24!! en zwart kan nergens achter. Er volgde 17-22 37-32 27-31 45-40 (Ook in aanmerking komt 32-27 en zwart moet afwikkelen via 14-19x30. Na andere zetten komt hij zelfs in het nadeel.) 31-36 en ondanks langdurig rekenen werd het probleem uit de partij niet onderkend en volgde er 40-34?

Remise is 39-34! Ook dan mag zwart er nergens achter. Na 13-19x9 34-30 14-19 40-35 dreigt wit met 30-24x24. Er zijn dan twee varianten:

- 9-14 30-24x24 14-20 24-19 23x14 32-28-23=
- 9-13 30-24x24 13-18 24-19 23x14 32-28-23x24=

De partij ging verder met 40-34? 13-19x9! en wit kwam tot de ontdekking dat de geplande achterloop 33-29 faalt op 36-41-46. Het ging verder met 34-30 14-19 39-34 9-14 en hetzelfde probleem was nog steeds even moordend aanwezig. De computer kwam met de verdediging 32-27 22x31 33-29!! 19-23 (of 31-37) 38-33 23-28 33-28x18 31-37 18-12 en het is slechts -0.30

[Luteijn]

Bij toernooien van dit type is het nodig om negen ronden te spelen in een week. Dat kan alleen via het spelen van dubbele rondes. Ook in Cannes moest er tweemaal een dubbele ronde gespeeld worden. Dan zijn de Nederlanders dank zij de halve finales en talrijke zomertoernooien flink in het voordeel. Veel Fransen en andere nationaliteiten zijn het totaal niet gewend om tien uur op een dag te spelen. Het was een waar bloedbad in de zaal. De een na de andere Fransman verbliunderde zijn partij. In de zesde ronde na de ´probleemloze´ remise tegen Roel Boomstra mocht ik spelen Deleg Battulga uit Mongolie. Die zat er helemaal doorheen. Zelf was ik eerlijk gezegd ook niet helemaal fris.



Vrijwel iedereen kent het offer van Dussaut. Het is een standaardoffer in het late tempo klassieke middenspel, waarmee de speler met temponood zich vaak kan redden. Niet algemeen bekend is, dat het offer ook in het vroege middenspel een rol kan spelen. Enkele malen per jaar mag iemand het offer spelen in een vroeg stadium. Eerlijk gezegd vergt het grote onoplettendheid van het slachtoffer. Het is ontzettend eenvoudig om het eruit te houden.

In de diagramstand heeft de Mongolier zojuist 39-34 gespeeld. Geen grootse zet. Tot mijn grote vreugde deed hij nu 43-39. Er volgde 16-21 27x16 18-22. Dat is een ramp. Maar rampen heb je in soorten en maten. Deleg speelde 37-31 en had na 24-29 22x44 32-28x50 12-18 34-29 19-23 40-34 14-20 50-44 20-25 te maken met een grote ramp.

Een beetje een ramp heb je na 49-43 22-27 32x21 23x41 30-25 (De manoeuvre 33-28-23x10 is veel en veel erger voor wit, omdat zwart schijf 28 geeft en damhaalt) 36-31x36 staat wit heel erg matig, maar hij leeft nog.

[Luteijn]

Roel Boomstra was niet in goede doen tijdens het toernooi in Cannes. Hij speelde tegen mij de Bronstring-variant van de Hollandse opening. Deze variant is aan bod geweest in diverse masterklassen. Aanvankelijk bestond de indruk, dat zwart groot tot beslissend voordeel heeft. Inmiddels weten we, dat het minder erg is. Vanuit de diagramstand heeft wit diverse manieren om het avontuur te overleven. Roel Boomstra had gezien zijn tijdverbruik de varianten niet helemaal scherp.

Het geheim van deze variant is, dat bij het simpelweg uitspelen van de tempi, zwart de laatste zet heeft. D.w.z. zwart speelt bv 7-11 en als wit dan reageert met 34-29 gevolgd door door 36-31 etc., dan heeft zwart simpelweg de laatste zet. Na het uitspelen van alle tempi moet wit offeren. Er is een tijd geweest, dat Evert Bronstring dacht, dat wit compensatie had. Deze ijdele gedachte is inmiddels niet meer. Zwart staat gewoon echt gewonnen.

Naast de uitschuifvariant heeft wit de ruil 37-31 op diverse momenten. Aanvankelijk dacht men, dat ook dat gewonnen was voor zwart. Inmiddels zijn er diverse voorbeelden, waarbij gebleken is, dat wit zich staande kan houden.

In deze stand is zwart aan zet. Hij beschikt over twee 'normale' zetten t.w. 7-11 en 12-18. Het voordeel van 7-11 zou zijn, dat zwart na 50-45 kan reageren met 24-30x30 en wit lijkt schaakmat te staan. In een recente niet algemeen bekende partij Bronstring - Luteijn volgde 36-31! (Een bekend idee) 12-17 47-41!! (Nieuw !!) 13-19 (of?) 33-29 en wit stond alleszins redelijk. Dit wilde ik wel eens een keertje spelen tegen Roel.

Hij deed in de partij na lang nadenken de zet 12-18. Aangezien wit na 7-11 naast het idee van Bronstring ook via de ruil 37-31x31 zich staande lijkt te kunnen houden, is dat niet als een fout te betitelen. In deze partij bleek evenwel, waarom de zet 7-11 niet onredeloijk is. Er volgde 50-45 7-11 37-31x31 21-26 47-42x31 8-12 31-26



Het probleem voor zwart is nu dat hij de zet 12-17 gevolgd door 2-8-12 niet gemakkelijk kan doorzetten. Wanneer wit de gelegenheid krijgt om 48-42-37-31 te spelen, dan komt de breekactie 22-17xx17 erin en wordt de zwarte korte vleugel opgerold.

Roel ging verder met 9-14. Dat is een normale zet. Zwart dreigt met 24-30x29x30 zich links te bevrijden. Daarna kan hij zich de rest van de partij in alle rust bekommeren om het insnoeren van de witte lange vleugel. Vrijwel gedwongen is het witte 34-29. In de partij heb ik mij bezorgd zitten af te vragen wat te doen na 12-17. Immers de bevrijding 27-21 zit er nu niet in. Ook strandt de oversteek 48-42-37-31 reeds bij de eerste stap op 19-23.

In de partij keek ik zelf naar 40-34 en zwart moet naar de rand. De computer geeft de voorkeur aan 39-34?! Bv 2-8 27-21 18x27 21x12 8x17 32x12 16-21x22 28x17 13-18x30 48-42x29 en wit staat gewonnen.

In de partij ging het verder met (9-14 34-29) 2-8 48-42 4-10 40-34 24-30x30 42-37 30-35 45-40x50 (Ik had geen zin om na te denken over de vraag of 35-40 nu wel of niet een dreiging is) 14-19 43-39 (Ik had geen zin om na te denken over de vraag of 37-31 gevolgd door 22-17x17 wellicht kansrijker zou zijn) 20-24x14 27-21 18x27 28-23x31x21 en na nog een reeks nauwkeurige zetten werd de vrede getekend. Roel had anderhalf uur nagedacht. Ik een half uurtje.

[Luteijn]

De weg omhoog in het toernooi begon pas in de vierde ronde. Na drie Fransen slechts vier punten. Patrick Martin staat bekend als een echte liefhebber. Hij speelt als een van de weinige Fransen echte openingen tegen iedereen. Hij moet wel, want de andere sterke Fransen moeten niets van openingen hebben.

Hij speelt graag de 33-29 19-23 35-30 20-25 opening. Ik ook. Echter ditmaal volgde op 33-29 de hekstellingvariant 20-25 39-33 14-20 44-39 10-14 32-28 17-21 31-26 19-24x22x21, die als moeizaam te boek staat voor zwart. Dat zit hem in het feit, dat zwart eigenlijk twee stukken teveel heeft op de lange vleugel en in het centrum. De schijven 4 en 18 moeten geactiveerd worden alvorens het wat voor zwart kan worden. Hij toont zich behoorlijk bedreven.



In deze stand heeft zwart een van de twee overtoillige stukken weten op te lossen, maar zit nog met het tweede stuk. Gantwarg heeft tijdens de masterclass gesteld, dat het vasthouden van dit stuk belangrijker is dan de witte ontwikkeling (38-32, 43-38 etc.). Het is een kwestie van op tijd zijn. Dat is ook de reden, dat wit 50-44 pas speelt als hij helemaal niets anders heeft. Schijf 50 is soms overigens ook belangrijk als tempo om te laten slaan.

Hier echter blijkt dat niet te kloppen. Wit speelde 46-41? en ontdekte, dat hij weinig kon doen tegen de normale ontwikkeling van schijf 18. Beter in deze stand is 38-32! Dat is omdat zwart geen tijd heeft voor de oversteek 14-19 gevolgd door 5-10-14. Wellicht had zwart eerst 5-10 en daarna pas 13-18 moeten spelen. Na 38-32 5-10 43-38 is wit op tijd met 21-26 42-37 16-21 37-31x41 om het ontwikkelen van schijf 18 via de ruil 18-22x22 te verhinderen.



In deze stand heeft wit berust in het feit, dat zijn tegenstander een normale hekstelling krijgt en 38-32 gespeeld. Wit kan daarna op allerlei manieren zich bevrijden, maar het resultaat bevalt mij niet. Bij het accepteren van een opsluiting is het meestal niet de bedoeling deze zelf te verbreken op straffe van nadeel. Dus varianten als:

- 14-19 43-38 10-14 28-22 18x27 29-23x31 24-29 34x23 25-30 35x24 20x18
- 21-26 34-30x30 14-19

zijn niet bepaald de droom van de witspeler. In de partij volgde 21-26 43-28 en zwart meende slim te zijn met 18-22!? (Op 16-21 ruilt wit met 37-31x41 en zwart moet nog eventjes wachten voordat het overtollige stuk op de 18 weg is) 28x17 16-21. Er volgde 29-23 21x12 34-29 en wit had een stuk van de korte vleugel ontwikkelt naar het centrum. Het zetje 24-30, 26-31 en 13-19x37 kost zwart een stuk.



Er is wederom iets van een normale hekstelling ontstaan. Wit heefteen stuk ontwikkelt van de korte vleugel. Evenwel het cruciale probleem zijn de tempi. Zwart heeft (enigszins) de goede zet bij het uitspelen van de tempi. Men zie: 17-21 42-37 9-13 36-31? (wit moet ruilen met 37-31x41) 8-12 31-27 2-7 50-44 7-11 45-40 12-18 28-22 19-23 Volgens de computer is de afwikkeling 33-28 etc. nog remise.

In de partij speelde zwart 8-13? 42-37 2-8? en wit had het goede tempo via 32-27 en 38-32. Daardoor moest zwart met 24-30x30 naar de rand en kwam in grote problemen.



Wit staat in deze stelling overtuigend gewonnen, mits goed voortgezet. Ik besteedde aan de stand meer dan een half uur. Evenwel ik deed desondanks niet de juiste zet. Het probleem in deze stand is de dreiging 14-20, waardoor veld 34 vrij komt. Zwart kad dan het peperdure zetje 26-31 8-12 etc. nemen met slagjes naar 43 of 45 en een slecht doch nog lang niet verloren eindspel. In de partij volgde 45-40? 14-20 23-19 24-29 34x23? (Dubbelslaan via 33x24 20x29 34x23 13x24 39-33! is beter, omdat het zetje 26-31, 8-12, 9-13x45 wel heel erg slecht is) 13x24 23-18 24-29x29! en de stand is houdbaar voor zwart.

Gewonnen was geweest het resoluut eruit halen van het zetje 26-31 via 36-31. Bv

- 14-20 34-29 24-30 23-18x18
- 13-19 23-18 24-30 28-22



Alles lijkt in orde voor wit. Hij dreigt met 28-23 resp 39-34 afhankelijk van de zwarte voortzetting. De tussenloop 29-33 kan beantwoord worden met 39-34 en zwart verliest een stuk. In de partij volgde 25-30? 28-23 21-27x38 40-34 9-14 22-17 (34-29?) 16-21 17-11 21-27 11-7 27-32 37x28 37-42? (De tussenloop 8-12 25-20x9 leidt tot een zeer slecht eindspel voor zwart. Het is evenwel nog een eindspel.) 7-2 en zwart verloor beslissend materiaal.

Remise is in de diagramstand 15-20 23-28 (39-34 12-18 34x23 21-27=) 8-12

[Oscar]

Hello everyone!
My first impressions and photos from the awards ceremony are online at my blog.

And thank you to everyone who supported me!

Good day to all!
Oscar

[Eric van Dusseldorp]

Topspeler is geen gewone sterveling
Over het door Pim Meurs gewonnen Cannes 2013
http://www.ericsdamsite.com

[Luteijn]

[Luteijn]

Zojuist heb ik het reisverslag van het toernooi in Cannes neergezet op mijn site:

http://www.luteyn.net/Frankrijk/Cannes.html

https://picasaweb.google.com/1096318683 ... oiInCannes