De schorsing van Piet Roozenburg in 1949

[Hanco Elenbaas]

Het Damspel van augustus-september 1949 meldt op de voorpagina:

OFFICIEEL

Wegens het verstrekken van onjuiste gegevens in verband met de wedstrijden om het kampioenschap van Nederland 1948 was door het bestuur van de Nederlandse Dambond een voorlopig schorsingsbesluit uitgevaardigd tegen P.Roozenburg en D.v.d.Staay.
In zijn laatste vergadering heeft deze affaire in haar geheel haar beslag gekregen. Het bestuur sprak ten opzichte van P. Roozenburg een definitieve schorsing uit van een jaar, eindigende op 22 Mei 1950, en legde hem tevens een boete van f 125,~ op. D. v.d. Staay kreeg eenzelfde strafmaat met een boete van f 50,~.
J.H. de Kluijver werd een schorsing opgelegd tot 24 Juli 1950 en een boete van f 100,~. Aan W. Roozenburg werd een schorsing van dertig dagen opgelegd. J.L.G. van Dijck en J.H. Ansems kregen een schriftelijke berisping.
Gedurende de schorsingsperiode is het verboden deel te nemen aan wedstrijden, in welke vorm ook. Eveneens is het verboden simultaanséances te geven, blindpartijen te spelen of lezingen te houden, in de ruimste zin en in welke vorm ook.

Namens het Bestuur N.D.B.
W.H. LIEVE, Secretaris

Geen blindpartijen, lezingen en simultaanseances meer geven??? Volslagen absurd. Dat mogen ze dus mooi zelf bepalen, maar goed, andere tijden... Wat hebben ze eigenlijk gedaan want die omschrijving is wel erg vaag...

Ik zal nog eens voor je zoeken.
Dit is ook weer zo'n doofpotaffaire, voor zover ik weet eveneens doodgezwegen in latere interviews met Piet Roozenburg.
Helemaal vreemd als je bedenkt dat Piet Roozenburg op het moment dat de schorsing inging Wereldkampioen en Kampioen van Nederland was.
Op de voorpagina van Het Damspel van juli 1949 staat wel:

OFFICIEEL

Overeenkomstig het bepaalde in art. 24 van het huish. reglement, deelt het Bestuur mede, dat P. Roozenburg te Rotterdam (thans IJmuiden) en D. v. d. Staaij te Rotterdam voor onbepaalde tijd als lid zijn geschorst.
Hangende het verder onderzoek kunnen geen andere mededelingen worden gedaan, zoals de bondsvoorzitter op de algemene vergadering van 26 Mei j.l. reeds bekend maakte.
De schorsing van genoemde heren houdt in, dat zij aan geen enkele wedstrijd in welke vorm ook mogen deelnemen. Evenmin kunnen zij simultaanséances, blindpartijen, lezingen e.d. in de aangesloten verenigingen geven of spelen.
Overtreding van dit verbod wordt gestraft, ook t.a.v. de organiserende club of bond.

Namens het Bestuur,
LIEVE, Secretaris.

Goed, Wereldkampioen Piet Roozenburg werd geschorst tot 22 mei 1950.
Het Damspel van januari 1950, pagina 2:

De aan enkele bekende spelers opgelegde schorsing werd, naar aanleiding van het Gouden feest van Nederland's oudste vereniging 'Constant' te Rotterdam, aanmerkelijk bekort.

En Het Damspel van november 1949 op de laatste bladzijde:

Wij delen mede dat de schorsing van de leden D. v. d. Staay, P.Roozenburg en J. H. de Kluijver met ingang van 15 Oct. j.l. is opgeheven.
J. J. H. Mertens


Maar aan het kampioenschap van Nederland 1949, september/oktober in Amsterdam, had Roozenburg nog niet mogen meedoen.

In een interview met Jan Wielaard in Dammen 53, april 1990 geen woord over deze affaire. Wel:

Piet Roozenburg werd na zijn eerste plaats in het WK 1948 uitgeroepen tot beste Nederlandse sportman van het jaar. Weliswaar moest hij twee vrouwen laten voorgaan: Fanny Blankers-Koen en Nel van Vliet, maar verder liet hij met duidelijk verschil beroemdheden als Wim Slijkhuis, Arie van Vliet, Abe Lenstra, Piet van de Pol en Gerrit Schulte achter zich. Een dammer die populairder is dan een voetballer kom daar maar eens om in deze tijd!? Zelfs als Sijbrands opnieuw de wereldtitel veroverd had, was hij nog niet Ruud Gullit of Marco van Basten voorbijgestreefd.
Het waren voor de damsport toch mooie tijden, zo'n veertig jaar geleden. De stormloop op de bibliotheken naar dam-literatuur bijvoorbeeld, was zo groot dat overal 'nee' verkocht moest worden. De euforie over de nieuwe 'wonderdammer' ebde echter bij het grote publiek langzamerhand weg, toen Roozenburg zich minder achter het dambord liet zien. De wereldkampioen, die zich in de periode vóór het WK vier maanden lang alleen maar met dammen had beziggehouden, stortte zich op z'n nieuwe baan bij Hoogovens in IJmuiden en begon tegelijkertijd aan een studie MBA. "Ik deed om die reden dan ook niet mee aan het kampioenschap van Nederland 1949. Wel weer in 1950, nadat ik mijn MBA-diploma had behaald."

Wie weet hier meer over?
Wat was de precieze reden voor de schorsing?

[Hanco Elenbaas]

Van Piet Lauwen ontving ik een aantal jaargangen van Damwereld in zak-formaat. In het octobernummer van 1949 schrijft oud-wereldkampioen Ben Springer:

Rumoer in de Nederlandse Dambond

Roozenburg, v. d. Staay e.a. geschorst

Het is in onze Bond altijd "een vrolijke boel" geweest!
Men was voorheen echter steeds tactisch genoeg om interne kwesties binnenshuis te houden, zodat er geen ruzies, onenigheden e.d. naar buiten doordrongen. En tactisch gezien was dat héél juist.
Met deze goede traditie nu heeft ons bestuur gebroken! Als regel heeft het damspel bepaald niet te juichen over de belangstelling van Pers en Radio voor ons spel! Dit is nu veranderd!! We hebben "Head-lines" in de Pers gehad en nog wel op de Front-pagina!! En ook de radio heeft de nodige aandacht aan de dammerij geschonken!
Het "A.N.P.", dat nooit een clubkampioenschap van Nederland uitzendt, heeft nu "acte de présence" gegeven! Wie nu nog weigert te geloven in de activiteit van ons Bestuur moet toch wel een kniesoor zijn!
Wat is er dan wel voor sensationeels gebeurd?
Ach, een peuleschilletje!! Een niemandalletje!!
Ons Bestuur heeft alleen maar Roozenburg, de nieuwe Wereldkampioen, voor een jaar geschorst!
Het moet ons van het hart dat de wereldkampioenen in ons spel in het algemeen niet hebben te pochen over de délicatesse van de Bestuurderen ten hunne aanzien. Zo was het in het verleden en zó is het nog in het heden!
We willen aannemen dat Roozenburg dingen heeft gedaan die niet door de beugel kunnen. We willen zelfs nog véél meer aannemen! Maar was het nu nodig, daarover sensationele perscommuniqués te verstrekken? Had deze "vuile was" niet beter "binnenshuis" kunnen worden afgedaan?
Wie is er gebaat met deze publiciteit behalve enkele damjournalisten die het bericht in een paar guldens hebben omgezet?
Roozenburg zeker niet en ons spel nog véél minder!!
Indien ik tenminste mag afgaan op de reacties in mijn eigen omgeving!
Op kantoor kreeg ik van mijn chef te horen: "Mijnheer Springer, ik heb altijd gedacht dat het damspel door intellectuele, verstandige mensen werd beoefend, maar naar wat ik nu heb gehoord en gelezen is het in de dammerij al net hetzelfde als bij de boksers, de voetballers, enz."
Ziehier de indruk van een buitenstaander en deze indruk zullen zeker vele andere buitenstaanders hebben gekregen!!
Neen; ik heb geen bewondering voor de wijze waarop dit "vieze zaakje" naar buiten is gebracht!
Het damspel heeft een slechte, een zéér slechte beurt gemaakt!!

Over de reden van de schorsing zegt Ben Springer niets.
Volgens Ton Sijbrands ging het om geld, betaling, maar het fijne van het verhaal dat Piet Roozenburg hem ooit verteld had wist Ton Sijbrands zich merkwaardig genoeg niet te herinneren.
Piet Lauwen gaat nog zoeken in zijn archief met damknipsels.

[Ben Anoniem]

Kan ie dan ook gelijk uitzoeken waarom Piet Roozenburg niet op 1 staat in de FMJD-Ratinglijst?

[composite]

Over de reden van de schorsing zegt Ben Springer niets.
Volgens Ton Sijbrands ging het om geld, betaling, maar het fijne van het verhaal dat Piet Roozenburg hem ooit verteld had wist Ton Sijbrands zich merkwaardig genoeg niet te herinneren.

Als het alleen maar een geldkwestie is geweest, is het hoogst merkwaardig dat daarover meer dan een halve eeuw zo geheimzinnig en terughoudend is gedaan. Raar zaakje kortom. Dat Sijbrands zich de details niet meer kan herinneren, acht ik uitgesloten. De man heeft op damgebied een fotografisch geheugen. Of werkt hij aan de ultieme Roozenburg-biografie en wil hij gewoon zijn kruit drooghouden?

[Hanco Elenbaas]

De schrik voor de bestuurders zat er goed in bij Roozenburg.
In deel 4 van zijn 35-delige reeks over de Roozenburg-opstelling schrijft hij:

"Ook na de match in 1945 zal de naam van Ben Springer op verscheidene manieren ten nauwste aan de ontwikkeling van de damsport verbonden blijven. Al eerder noemde ik zijn geslaagde pogingen om in 1952 de Canadezen Deslauriers en Dagenais aan te trekken. Hij was ook de grote inspirator voor de oprichting -in 1947- van het Genootschap DAMAS. In 1948 start hij de periodiek Damwereld in zakformaat, dat helaas geen lang leven beschoren bleek.
Op het internationale vlak wist Springer, met het aantrekken van Fanelli en Saletnik, Italië als damland voor het internationale spel bloot te leggen. In hetzelfde vlak moet ook zijn deelneming (als eerste buitenlander!) aan het toernooi van Moskou 1956 worden gezien, maar zijn grootste triomf zou Springer nog vlak voor zijn dood boeken. In 1959 weet hij Baba Sy aan te trekken voor de Hartevelt-zeskamp. Als invaller wist Springer, hoewel toen al enige jaren hartpatiënt, beslag op de eerste plaats te leggen. Voor wie viel Springer in? Voor schrijver dezes. En welk argument had ik om van deelneming af te zien? De vroede vaderen van de KNDB zagen in het Hartevelt-toernooi een konkurrent van het Lucas Bols-toernooi, en hadden daarom gemeend mij een startverbod te moeten opleggen."

Damwereld in zakformaat heeft nog redelijk lang bestaan, van oktober 1947 tot en met april 1952.

Die Hartevelt-zeskamp vond plaats in januari 1960. Ben Springer won van Ed Holstvoogd, Theo Tielrooy en Piet van Heerde, terwijl hij remise speelde met Henk Laros en Baba Sy.

Ook Keller is door het bestuur van de (K)NDB ooit het spelen onmogelijk gemaakt. In 1935 mocht hij niet meedoen aan de finale van het NK, terwijl hij in 1934 nog kampioen was geworden.

[Eric van Dusseldorp]

(...)
Ook Keller is door het bestuur van de (K)NDB ooit het spelen onmogelijk gemaakt. In 1935 mocht hij niet meedoen aan de finale van het NK, terwijl hij in 1934 nog kampioen was geworden.

Waarom mocht dat niet? Ja, nou wil ik ook alles weten.

[Hanco Elenbaas]

(...)
Ook Keller is door het bestuur van de (K)NDB ooit het spelen onmogelijk gemaakt. In 1935 mocht hij niet meedoen aan de finale van het NK, terwijl hij in 1934 nog kampioen was geworden.

Waarom mocht dat niet? Ja, nou wil ik ook alles weten.

Het bestuur van de N.D.B. wou R.C. Keller dwingen lid te worden van een vereniging in Amsterdam, waar Keller al jaren woonde. Keller's oude club W.Z.D.V. uit Arnhem was uit de N.D.B. getreden en Keller wou alleen op persoonlijke titel lid zijn van de N.D.B., wat door het bestuur werd geweigerd. Keller's advocaat Simon de Jong, oud-voorzitter van de N.D.B. en organisator van het zeer succesvolle WK 1928, kon niet voorkomen dat het NK 1935 gewoon gespeeld werd zonder Keller. Gortmans heeft in Dammersweekblad aangetoond dat het hier om pure machtswellust ging van het bestuur van de N.D.B..
Een dubieuze rol speelde Lieve, de secretaris van de dambond. Deze Lieve was de grote boosdoener in pogingen oud-wereldkampioen Herman Hoogland voor een zuiveringscommissie te brengen, kort na afloop van de tweede wereldoorlog (zie DB 113 van augustus/september 1985). En Lieve was ook nog secretaris toen Roozenburg in 1949 geschorst werd door de K.N.D.B..
Lieve schreef een juichend stukje in Het Damspel toen Keller door Raichenbach werd ingemaakt (13-7) in de 1ste WK-match tussen die twee in 1934.

[Eric van Dusseldorp]

(...)
Ook Keller is door het bestuur van de (K)NDB ooit het spelen onmogelijk gemaakt. In 1935 mocht hij niet meedoen aan de finale van het NK, terwijl hij in 1934 nog kampioen was geworden.

Waarom mocht dat niet? Ja, nou wil ik ook alles weten.

Het bestuur van de N.D.B. wou R.C. Keller dwingen lid te worden van een vereniging in Amsterdam, waar Keller al jaren woonde. Keller's oude club W.Z.D.V. uit Arnhem was uit de N.D.B. getreden en Keller wou alleen op persoonlijke titel lid zijn van de N.D.B., wat door het bestuur werd geweigerd. Keller's advocaat Simon de Jong, oud-voorzitter van de N.D.B. en organisator van het zeer succesvolle WK 1928, kon niet voorkomen dat het NK 1935 gewoon gespeeld werd zonder Keller. Gortmans heeft in Dammersweekblad aangetoond dat het hier om pure machtswellust ging van het bestuur van de N.D.B..
Een dubieuze rol speelde Lieve, de secretaris van de dambond. Deze Lieve was de grote boosdoener in pogingen oud-wereldkampioen Herman Hoogland voor een zuiveringscommissie te brengen, kort na afloop van de tweede wereldoorlog (zie DB 113 van augustus/september 1985). En Lieve was ook nog secretaris toen Roozenburg in 1949 geschorst werd door de K.N.D.B..
Lieve schreef een juichend stukje in Het Damspel toen Keller door Raichenbach werd ingemaakt (13-7) in de 1ste WK-match tussen die twee in 1934.

OK, bedankt voor de info.

[Hanco Elenbaas]

<center>

W.H. Lieve en A. van Broek
secretaris en voorzitter N.D.B. in 1935

Willem Hermanus Lieve uit Dordrecht was secretaris van de (K)NDB van augustus 1923 tot aan zijn dood op 17 december 1956.

[Hanco Elenbaas]

Twee filmpjes met wat beeldmateriaal van Piet Roozenburg:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=mXIP_HUhdP8[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=MXC4F6Eg1jU[/youtube]

[Hanco Elenbaas]

R.C. Keller was 13 keer kampioen van Nederland, in 1926, 1934, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1942, 1944, 1946, 1951, 1952 en 1955.

In 1935 mocht hij zijn titel niet verdedigen omdat de NDB hem niet toeliet tot het NK. J.H. Vos werd toen (voor de zesde keer) kampioen, waardoor hij Raichenbach mocht uitdagen. Niet iedereen kon zich vinden in deze gang van zaken:

[Hanco Elenbaas]

Dammersweekblad heeft jammer genoeg slechts kort bestaan, van maart 1934 tot en met juni 1935, maar in die tijd zijn wel 69 nummers uitgebracht. De kwestie Keller en allerlei eraan verwante conflicten bleven tot en met de voorlaatste snik voorpaginanieuws. Een levendig verhaal voor wie in die periode geïnteresseerd is.

[Hanco Elenbaas]

[Hanco Elenbaas]

[Hanco Elenbaas]