Brunssum Open 2010

[Kosmos]

Douwe Edelenbos maakt betreffende de situatie een vergelijk met wielrennen en zegt dat er volwassen (professioneel) werd gehandeld.
Ik zie het niet.
In het puntenklassement na zeven ronden staan er vier spelers zo dicht bij elkaar dat de sprintzege op de Champs Elysee bepalend zal zijn voor het behalen van de groene trui. Maar wat gebeurt er: de vier renners besluiten tot een niet aanvalspact en komen overeen om in het peloton uit te waaieren en zich niet druk te maken wie toevallig het beste over de streep komt en de groene trui bemachtigd.
Ach, natuurlijk, je kunt ook stellen, dat het Open NK in Brunssum te vergelijken is met een criterium. Onderling wordt afgesproken dat iemand gaat winnen en maakt vaak niet uit wie. Maar, voor sponsoren en organisatoren wordt wel waar voor het geld getoond. Nee, in het criterium Brunssum besluiten de favorieten na één, cq. twee rondjes om de kerk maar af te stappen, het publiek, sponsoren en organisatie in verwarring achterlatend en glimlachend wordt er iemand gewoon winnaar.
(Wat dat betreft werd er in het criterium Groep A van het Open Rapid Hoogeveen wel ‘professioneel’ gehandeld. Het toernooi werd daarentegen gestaakt.)

Natuurlijk het is volstrekt begrijpelijk. In ieder geval in samenhang met het korte termijn denken van professionele spelers: geld komt binnen en titels en normen worden zo behaald.

We (de damwereld) hebben zelf de regeltjes zo gemaakt en gaan twee ronden voor het einde akkoord met de loterij van weerstandspunten. We gaan ook akkoord met het scoren van GMI normen, terwijl men in het toernooi niet eens een GMI verslaat. We gaan akkoord met het scoren van een NOC/NSF B-norm, als er in een zelf georganiseerd toernooi zeven remises worden geproduceerd.

Maar ik kom als verslaggever of sponsor na zo’n drie uurtjes effe kijken bij de laatste ronde van een damtoernooi. Waar zijn die topspelers, de GMI’s, die moesten toch tegen elkaar spelen? Oh, die zijn al uitgespeeld met een snelle remise. Misschien heeft men geluk dat men ze nog in de analyseruimte aantreft, met demonstraties. En misschien blijft men ook tot na de prijsuitreiking beschikbaar voor een interview met de pers.

Anton gefeliciteerd met titel en GMI-norm. En ook de overige GMI’s gefeliciteerd met de topklasseringen. Jullie kunnen fantastisch spelen, laat daar geen twijfel over bestaan. En soms gebeurt dat onderling ook gewoon. En zoals gezegd volstrekt begrijpelijk, zoals het gegaan is.
Maar… als we zo doorgaan gaat de topdamsport kapot.

Anton, je bent benieuwd of zo’n uitsluiting voor een open toernooi ooit gaat gebeuren. Met andere woorden, je ziet het niet gebeuren. (en ook Koos en Krijn vinden het niks). Ik ben benieuwd, wat zie jij dan als verbeteringen die de professionele damsport verder kan brengen. Of moet alles bij het oude blijven?

Vandaag is het EK dammen begonnen. Laat ik een wens uitspreken: laten er alsjeblieft niet 8 GMI’s op de eerste plaats eindigen met 9-13 4-5-0 en snelle remises tussen die spelers in de laatste twee ronden.

Vreemd overigens dat ik de Nederlandse topspelers c.q. topsportcommissie niet heb horen klagen over het Zwitsers systeem bij dit EK. Het kwalificatietoernooi voor het WK. Of heeft men wel geklaagd?
Of zijn de FMJD-bonzen zo invloedrijk, dat men niet durft te klagen?

Wat dat betreft zijn Groenteboer en Hanuman slimmer. Geen uitgebluste grootmeesters die de dienst uitmaken, maar okselfrisse jongeren, die er elke ronde weer flink tegenaan gaan! Ik heb geen flauwe potjes gezien... Wel veel spektakel.
Om gelijk eindigen te voorkomen werd een rapidcompetitie aan het toernooi gekoppeld, een uitstekend idee.
Bij een invitatietoernooi als Young Masters worden domweg geen saaie spelers uitgenodigd. De prijzen zijn er ook naar.
In Linares kon men natuurlijk hogere eisen aan spelers stellen omdat er serieus prijzengeld was.
Ja, Piet, alleen de nieuwe generatie kan ons nog redden. De oudere generatie is op sterven na dood.

[AntonvBerkel]

Hoi Piet,
Bij deze een reactie op jouw standpunten met waar mogelijk wat andere invalshoeken. Dit neemt niet weg dat ik ook het volste begrip heb voor jouw zienswijze als neutrale toeschouwer: die willen bloed aan de paal zien. Daar smul ik zelf ook van als toeschouwer.

Douwe Edelenbos maakt betreffende de situatie een vergelijk met wielrennen en zegt dat er volwassen (professioneel) werd gehandeld.
Ik zie het niet.
In het puntenklassement na zeven ronden staan er vier spelers zo dicht bij elkaar dat de sprintzege op de Champs Elysee bepalend zal zijn voor het behalen van de groene trui. Maar wat gebeurt er: de vier renners besluiten tot een niet aanvalspact en komen overeen om in het peloton uit te waaieren en zich niet druk te maken wie toevallig het beste over de streep komt en de groene trui bemachtigd. ?

Ik zag op de Champs Elysees een ploeg - ik dacht Liquidas - voor Cavendish het gat met de vluchters dichtrijden, terwijl Liquidas geen sprinters heeft en dus op sportief oogpunt geen baat heeft bij haar inspanning. Waarom dan wel? Misschien omdat ze iets terug verwacht van de Cavendishploeg? Maar dat zullen we nooit weten.

Ach, natuurlijk, je kunt ook stellen, dat het Open NK in Brunssum te vergelijken is met een criterium. Onderling wordt afgesproken dat iemand gaat winnen en maakt vaak niet uit wie. Maar, voor sponsoren en organisatoren wordt wel waar voor het geld getoond. Nee, in het criterium Brunssum besluiten de favorieten na één, cq. twee rondjes om de kerk maar af te stappen, het publiek, sponsoren en organisatie in verwarring achterlatend en glimlachend wordt er iemand gewoon winnaar.
(Wat dat betreft werd er in het criterium Groep A van het Open Rapid Hoogeveen wel ‘professioneel’ gehandeld. Het toernooi werd daarentegen gestaakt.)

In een criterium hoeven de favorieten zich dacht ik maar even te laten zien. Ze rijden een rondje of 2 voorop - een inspanning die het puibliek waardeert - en laten zich daarna in het peloton naar de finish rijden, waarbij steeds een andere favoriet het kopwerk verricht. Bij dammen spannen grootmeesters zich een aantal ronden in en spelen sommige ronden een grootmeesterremise.

In wielrennen zie je het volgende gebeuren waar het merendeel van het publiek begrip voor heeft. De parallel met dammen kun je zelf met enige creativiteit leggen.
1) een renner in de Tour is licht geblesseerd of heeft zich in eerdere etappes flink ingespannen. Hij rijdt daarom een etappetje rustig mee achteraan.
2) een mindere renner in de bergen gaat het gevecht met de bergen niet aan en rijdt mee in de bus
3) Schleck en Contador ontsnappen gezamenlijk in de bergen (dit was niet de laatste bergetappe); ze sluiten een niet-aanvalsverdrag om hun marge op de concurrenten te vergroten/ te consolideren

Natuurlijk het is volstrekt begrijpelijk. In ieder geval in samenhang met het korte termijn denken van professionele spelers: geld komt binnen en titels en normen worden zo behaald.

We (de damwereld) hebben zelf de regeltjes zo gemaakt en gaan twee ronden voor het einde akkoord met de loterij van weerstandspunten. We gaan ook akkoord met het scoren van GMI normen, terwijl men in het toernooi niet eens een GMI verslaat. We gaan akkoord met het scoren van een NOC/NSF B-norm, als er in een zelf georganiseerd toernooi zeven remises worden geproduceerd.

Als je om een GMI-norm (die moeilijk te halen is) ook nog eens een GMI moet verslaan, is dit een zelfuitdovende constructie. Je kunt dan pas een GMI-norm scoren als je beter bent dan de huidige GMI, als je gelijkwaardig ben kom je er niet. Tevens speel je een GMI helemaal in de kaart als je er als zwakkere speler (een niet-GMI) van moet winnen: de zwakkere speler moet risico's lopen - wat in de damwereld betekent dat de kans op winst vergroot maar de kans op verlies nog meer - en de GMI profiteert. En die heeft dan helemaal genoeg aan een grootmeesterremise met een andere grootmeester.

Maar ik kom als verslaggever of sponsor na zo’n drie uurtjes effe kijken bij de laatste ronde van een damtoernooi. Waar zijn die topspelers, de GMI’s, die moesten toch tegen elkaar spelen? Oh, die zijn al uitgespeeld met een snelle remise. Misschien heeft men geluk dat men ze nog in de analyseruimte aantreft, met demonstraties. En misschien blijft men ook tot na de prijsuitreiking beschikbaar voor een interview met de pers.

Daarin heb je gelijk: dit is vervelend en levert negatieve publiciteit op. Dat niet iedereen (geldt ook voor de dammers die geen prijs hebben) blijft tot de prijsuitreiking of halverwege vertrekt als ie zijn prijs heeft ontvangen, vind ik niet netjes naar de organisatie toe.

Anton gefeliciteerd met titel en GMI-norm. En ook de overige GMI’s gefeliciteerd met de topklasseringen. Jullie kunnen fantastisch spelen, laat daar geen twijfel over bestaan. En soms gebeurt dat onderling ook gewoon. En zoals gezegd volstrekt begrijpelijk, zoals het gegaan is.
Maar… als we zo doorgaan gaat de topdamsport kapot.

Anton, je bent benieuwd of zo’n uitsluiting voor een open toernooi ooit gaat gebeuren. Met andere woorden, je ziet het niet gebeuren. (en ook Koos en Krijn vinden het niks). Ik ben benieuwd, wat zie jij dan als verbeteringen die de professionele damsport verder kan brengen. Of moet alles bij het oude blijven?

Wat niet werkt is iemand uitsluiten die geen strijd levert. Wie remise wil op gmi-niveau, speelt remise. Desnoods bereid je gezamenlijk een spectaculair ogende partij voor. Je hebt dan zogenaamd strijd geleverd maar het bleef een grootmeesterremise.
Een echt rigorueze oplossing tegen grootmeesterremise en het eventueel verdelen van het prijzengeld zou dit zijn: geeft het prijzengeld op aan de fiscus -zoals het volgens mij hoort - en draag loonbelasting af namens de speler. Dan wordt eventueel delen van geld een stuk onaantrekkelijker.

Vandaag is het EK dammen begonnen. Laat ik een wens uitspreken: laten er alsjeblieft niet 8 GMI’s op de eerste plaats eindigen met 9-13 4-5-0 en snelle remises tussen die spelers in de laatste twee ronden.

Vreemd overigens dat ik de Nederlandse topspelers c.q. topsportcommissie niet heb horen klagen over het Zwitsers systeem bij dit EK. Het kwalificatietoernooi voor het WK. Of heeft men wel geklaagd?
Of zijn de FMJD-bonzen zo invloedrijk, dat men niet durft te klagen?

[Alex]

Een echt rigorueze oplossing tegen grootmeesterremise en het eventueel verdelen van het prijzengeld zou dit zijn: geeft het prijzengeld op aan de fiscus -zoals het volgens mij hoort - en draag loonbelasting af namens de speler. Dan wordt eventueel delen van geld een stuk onaantrekkelijker.

Profdammers moeten al belasting afdragen over hun prijzengeld, naar mijn weten.