'Dikke lul, drie bier!'

[Arjen de Mooij]

Speciaal voor Fred!

[Kosmos]

Speciaal voor Fred!

Spiegel-satire?

[Fred van Amersfoort]

Volgens Henk de Witt is het aan mij de eer om deze draad tot leven te wekken via een soort van pr campagne. Het thema schijnt te zijn dikke lul, 3 bier. Meer in de betekenis, van lul maar raak voor een knaak of hulde voor de man die lulde. U hoeft dus voortaan niet echt met een erectie uw partijen te spelen en bier mag wel maar is niet verplicht. Tja, ik handel verder ook maar op verzoek van Henk, ik zie hier niet direkt een zinnige draad in maar ik draag graag wat bij om het gedachtengoed van Hnk via propaganda aan de man te brengen. De dammende schilder heeft liever dat ik dat hier doe en niet waar mensen bij zijn. Hier komt de stelling:

"De Witt gaat met iedereen in discussie maar in het geval van tegenargumenten denkt hij dikke lul 3 bier, ik heb gewoon gelijk en zoniet dan toch"

U als lezer mag weer gratis reageren. Waar of niet waar?

[Hanco Elenbaas]

Copyright © op het 'Dikke lul, drie bier'-thema blijft in handen van de beroemde Amsterdamse sonnettendichter Jan Kal en VAD-secretaris Jan Terpstra.
Pas op voor deze valkuil Fred! Ga maar snel terug naar het door jou geopende topic, zodat ook daar nog iets te lachen valt.

[Kosmos]

Volgens Henk de Witt is het aan mij de eer om deze draad tot leven te wekken via een soort van pr campagne. Het thema schijnt te zijn dikke lul, 3 bier. Meer in de betekenis, van lul maar raak voor een knaak of hulde voor de man die lulde. U hoeft dus voortaan niet echt met een erectie uw partijen te spelen en bier mag wel maar is niet verplicht. Tja, ik handel verder ook maar op verzoek van Henk, ik zie hier niet direkt een zinnige draad in maar ik draag graag wat bij om het gedachtengoed van Hnk via propaganda aan de man te brengen. De dammende schilder heeft liever dat ik dat hier doe en niet waar mensen bij zijn. Hier komt de stelling:

"De Witt gaat met iedereen in discussie maar in het geval van tegenargumenten denkt hij dikke lul 3 bier, ik heb gewoon gelijk en zoniet dan toch"

U als lezer mag weer gratis reageren. Waar of niet waar?

Opmerkelijk is juist dat in plaats van met tegenargumenten te komen steeds quasi-grappige mannetjes roepen: "Dikke lul drie bier!"

[Hanco Elenbaas]

Opmerkelijk is juist dat in plaats van met tegenargumenten te komen steeds quasi-grappige mannetjes roepen: "Dikke lul drie bier!"

Inderdaad, een zeer juiste constatering!
Maarre, ik ben bang dat bovenstaande spreker zich nog niet zo goed realiseert welk 'quasi-grappig mannetje' Fred deze woorden van de fijnzinnige sonnettendichter Jan Kal in de mond heeft gelegd.

Jan Kal is trouwens zeer geïnteresseerd in dammen, op een avond was hij Kees eindeloos aan het uithoren over toernooien, Ton Sijbrands en het grootmeesterschap.
Maar het is bijna zeker dat Jan Kal desondanks de kwaliteit van zijn sonnetten op het thema 'Dikke lul, drie bier' niet meer zal evenaren.

[peper]

Dikke lul, drie bier en vier pepers voor Fred.

[Fred van Amersfoort]

Dank u Peper, dank u al hoef ik niet de hele bestelling. Peper, is dat niet die oud-burgemeester van die meterslange deklaraties? Laten we even vaststellen dat als ik bier van je krijg dat je dat wel uit eigen zak betaalt.

[Kosmos]

Dank u Peper, dank u al hoef ik niet de hele bestelling. Peper, is dat niet die oud-burgemeester van die meterslange deklaraties? Laten we even vaststellen dat als ik bier van je krijg dat je dat wel uit eigen zak betaalt.

De pepers evenwel zullen gedeclareerd worden.

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 13 oktober 2007

Hoezo democratie?



De afgelopen dagen stonden in het teken van de democratie. Alle radio- en televisiezenders besteedden er zendtijd aan. En dat alles onder het bedenkelijke motto: ’Wij zijn de baas’. Er werd zelfs een actie ontketend om Nederland aan een nieuw volkslied te helpen. En al dit publicitaire geweld diende in wezen om te verhullen dat er in ons land nauwelijks van democratie sprake is.

Velen zal dit vreemd in de oren klinken, want Nederlanders kloppen gaarne op hun democratische borst bij de vergelijking met dictatoriale landen . Maar zíjn wij wel zo democratisch? Wij hebben een zogenaamde gedelegeerde democratie. Dat wil zeggen: wij hebben een regering gekozen die voor ons de beslissingen neemt. Zelf hebben wij daarover niets te zeggen.

Eens in de vier jaar beleven we ons democratisch moment. Dat duurt meestal slechts enkele minuten. Namelijk de tijd die we nodig hebben om in een stemlokaal achter de naam van een politicus die we niet of nauwelijks kennen, een knop in te drukken of met potlood een cirkeltje rood te maken. En dan is het weer voorbij voor de duur van vaak enkele jaren. Of de gekozen persoon of diens partij zich aan de verkiezingsbeloften zal houden, is absoluut niet zeker. Meestal is de houdbaarheid van die belofte uiterst beperkt.

Dat systeem werkt wel aardig indien het gaat over zaken die niet onze nationale identiteit betreffen. Zoals bijvoorbeeld het aanleggen van wegen, het droogmaken van polders of het regelen van het strafrecht en het wegverkeer. Maar er zijn ook zaken waarbij iedere Nederlander zich persoonlijk betrokken voelt. Bij minstens twee of drie van deze zaken was het democratisch gehalte nauwelijks te vinden.

Euro
Dit bleek onder meer zeer duidelijk bij de invoering van de door velen verguisde eenheidsmunt de euro. Ons eigen, meer dan zeshonderd jaar oude, monetaire systeem werd door de parlementaire gootsteen gespoeld zonder dat er ooit een discussie over was geweest. De euro werd ons ongevraagd, en in strijd met onze eigen Nederlandse grondwet, door de strot geduwd en geen van onze volksvertegenwoordigers heeft zich daar tegen verzet. En dát nota bene in ons land, waar over het kappen van één enkele boom of de bedreigde biotoop van een zeldzaam kikkertje bij de aanleg van een weg, soms dagenlang op het hoogste niveau wordt vergaderd.

Het doordrukken van een door de meeste mensen ongewenste maatregel, gaat meestal gepaard met een mediaspektakel dat bol staat van halve waarheden, ijzingwekkende leugens en primitief boerenbedrog. Dat is niet alleen hoogst irritant voor iedereen die zelfstandig kan denken, maar het is ook beledigend, omdat u en ik kennelijk door onze overheid als goedgelovige randdebielen worden beschouwd die dit alles zonder verzet wel zullen slikken.

Ook de gigantische veranderingen in ons onderwijssysteem van de laatste dertig jaar zijn ons op deze wijze opgedrongen. Onze kinderen en kleinkinderen betalen de tol met hun grote defect op het gebied van onder andere taal, rekenen, historie, aardrijkskunde en algemene ontwikkeling. Niet voor niets rijzen de particuliere, en dure, bijwerkscholen als paddenstoelen uit het zompige moeras dat de mammoetwet heeft achtergelaten. Hierdoor hebben de linkse politici die deze onderwijsramp hebben veroorzaakt, juist een antisociaal proces op gang gebracht. Alleen welgestelde ouders kunnen zich die bijwerkschool voor hun kinderen financieel permitteren. De kansarme gezinnen blijven met de brokken zitten.

Twee jaar geleden viel ons het zeldzame geluk ten deel héél even iets democratisch te mogen doen. We kregen een referendum over de zogenaamde Europese grondwet. Nederland (en ook Frankrijk) sprak toen een zeer luid en duidelijk nee uit. Daar zijn al onze politici zo van geschrokken dat ze kennelijk het besluit hebben genomen: ’Dat was ééns maar nooit weer’.

Franje
Van die vrijwel onleesbare eurogrondwet is thans, na ruim twee jaar Brussels geknutsel, een aangepaste versie gemaakt. Er is wat franje verdwenen. Zoals bijvoorbeeld de officiële EU-vlag, het voorgestelde Europese volkslied en een Europese minister van Buitenlandse Zaken. Het heet nu ook geen grondwet meer, maar ’Hervormings Verdrag’. Maar nog steeds weet geen Nederlander wat erin staat. Het wordt niet bekendgemaakt, en met alle kracht houdt onze regering een tweede referendum tegen. Minister-president Balkenende voorop.

Maar volgens professor René Barents, hoogleraar Europees recht aan de Universiteit van Maastricht, en professor Deirdre Curtin, hoogleraar aan de juridische faculteit van de Universiteit van Utrecht, is vrijwel de gehele inhoud van de afgestemde EU-grondwet teruggekomen in het Hervormings Verdrag. Maar dat alles wordt te moeilijk geacht voor de Nederlandse bevolking, die door Den Haag wordt beschouwd als een stel onnozele Teletubbies. Een nieuw referendum is politiek ongewenst, zei onze minister-president Balkenende. Want dat schept alleen maar verwarring en onwerkbare situaties. Hij vergat te vermelden dat in een voorbeeldige democratie zoals Zwitserland, er over belangrijke zaken altíjd referenda worden gehouden. En dat tot ieders tevredenheid.

Tijdens de afgelopen week van de democratie was één van de hoogtepunten de verkiezing van een nieuw Nederlands volkslied. Een van de zeven geselecteerde kanshebbers op de vervanging van ons klassieke Wilhelmus, was van de groep The Opposites. Vrij zeker heeft deze groep rekening gehouden met de stelling van prinses Máxima dat de Nederlander niet bestaat. In elk geval schatten The Opposites het niveau van onze democratie nog het beste in. Want in plaats van ’Mijn schild ende betrouwen / zijt Gij, O God mijn Heer’ moeten we straks misschien zingen ’Dikke Lul, Drie Bier’.

The Opposites - Dikke Lul, Drie Bier