KRANTENARTIKELEN - 2007

[Geb Kos]

<h3>DDC trekt alle registers open en stelt titel in tweede klasse veilig.</h3>
<h2>Deventer ploeg dwingt DamRa op de knieën in kampioenswedstrijd.</h2>
door Nikhila - uit <a href=http://www.destentor.nl/ target=_blank>De Stentor</a> van 5 maart 2007.

DEVENTER - De DDC-strijders glommen van oor tot oor na de 11-9 zege op DamRa. De kampioenstitel verzekert de Deventer vereniging van een hernieuwd optreden in de eerste klasse. "Bij ons debuut zijn we er na een jaar weer uitgekieperd", sprak aanvoerder Rob Hendriks. "Maar inmiddels zijn we rijp voor een blijvende stek op dat niveau."

Op de slotdag voelde DDC de hete adem van de Vordense reserves. "DUO 2 was op papier veruit de sterkste in onze afdeling", erkende Hendriks. "Hun bordsaldo spreekt boekdelen. Zij pakten gemiddeld veertien punten per wedstrijd en wij bleven op twaalf steken." DDC verdedigde dankzij de onderlinge 11-9 zege een kostbaar puntje voorsprong tijdens het uur van de waarheid. "We konden ons geen gelijkspel permitteren in de derby met DamRa", benadrukte Hendriks. De Raalter ploeg deed zijn sportieve plicht en zelfs meer. "We spelen vandaag voor het eerst op oorlogssterkte", vertelde teamleider Gerrit Visscher. "Zonder de vele afmeldingen hadden we ook zelf hoge ogen kunnen gooien."

Henk Groen sterkte het zelfvertrouwen van de Deventer Ploeg met een snelle treffer, maar de toppers van DamRa gaven tegengas. Het voordeel van Wim Terlouw tegen Dick Halma nam steeds grotere vormen aan. Terlouw heeft een indrukwekkende staat van dienst en speelde in zijn gloriejaren in de finale van het NK. "In het vierde speeluur heb ik in toenemende mate last van concentratieverlies", sprak de 74-jarige veteraan. Na een uitglijder moest hij Halma een reddende tegenactie toestaan.

Paul Olde Hanhof trok als topscorer alle registers open en zette DDC andermaal op voorsprong. Bij 10-8 knokte Evert Zwiers voor het winnende punt. Voor Zwiers was het na vijftien jaar trouwe dienst zijn afscheidsduel. "Door mijn drukke baan zet ik er voorlopig een punt achter. Ik wilde perse niet verliezen en heb alles nog eens extra goed doorgerekend." Na vijf uur knokken ging de tegenspeler van Zwiers met remise akkoord, waarna de matchwinnaar werd onthaald op de bevrijdende juichkreten van zijn clubmakkers.



Evert Zwiers houdt het hoofd koel in enerverende slotpartij en verzekert DDC als matchwinnaar van het felbegeerde ticket voor de landelijke eerste klasse.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 5 maart 2007

Troesoe/DOG over de knie bij team Sijbrands

Maandag, 5 maart 2007 - ARNHEM - De Damcombinatie Troesoe/DOG (CTD) ging met forse cijfers over de knie bij Excelsior in Rosmalen. Dat pakte met de 16 - 4 winst de titel en promotie naar de landelijke Ereklasse.
Teamleider Rommy Moerlie toonde zich na afloop realist: "Excelsior had meer kwaliteit hoewel wij aan ons aan sommige borden wel erg gemakkelijk lieten wegspelen. Onze invaller Leo Emerenciana trof grootmeester Ton Sijbrands. Zijn stelling werd langzaam gesloopt. Het was ook voor Leo genieten. Het was de dag van zijn leven. Film- en fototoestellen waren een uur op zijn bord gericht."

Het snelle verlies van Rik Twilhaar en Michael Palmer was een tegenvaller. De ingevallen Henk Mahboeb kwam ervaring tekort. Ook Moerlie en René Vos konden geen vuist maken en verloren.

CTD speelde aan vier borden remise. Dat gebeurde eerst aan het bord van Erik van de Weerdhof. Die ontplofte bijna toen de arbiter in hevige tijdnood zijn notatiebiljet innam. Het gaf veel rumoer in de speelzaal. Van de Weerdhof werd met 15 punten uit 11 partijen de best scorende CTD-dammer.

Bart Terwel en Leo Aliar pakten een punt. Dat deed ook Rein Bergsma die voor het eerst in zijn lange damleven een wedstrijd voor de nationale competitie speelde. CTD eindigt met 11 punten uit 11 wedstrijden in de middenmoot.



Excelsior - CTD Arnhem 16-4.
Jan van den Hooff-Leo Aliar 1-1, Ingo Greveraars-Bart Terwel 1-1, Wim van der Kooij-Rik Twilhaar 2-0, Frank Teer-Michael Palmer 2-0, Hans Ladage-Romy Moerlie 2-0, Mari van Ballegooijen-René Vos 2-0, Ton Sijbrands-Leo Emerenciana 2-0, Adri Vermeulen-Erik van de Weerdhof 1-1, Roep Bhawanibhiek-Henk Mahboeb 2-0, Harry Kolk-Rein Bergsma 1-1.


Leo Emerenciana trekt gouden lot

door Egbert van der Weerd


Maandag, 5 maart 2007 - ROSMALEN - Leo Emerenciana is een gelukkig man. Op de dag dat damicoon Ton Sijbrands, oud - wereldkampioen, Europees kampioen en Nederlands kampioen voor het laatst achter het bord zou plaatsnemen, trok de 39 - jarige Arnhemmer het langste strootje.
<center>

Onder het oog van de meester (Ton Sijbrands) overpeinst
Leo Emerenciana van Combinatie Troesoe Elden zijn stelling.
Foto: Roy Lazet/Pro Shots </center>


Hij mocht zaterdagmiddag bij de hoofdklassewedstrijd Excelsior- Combinatie Troesoe/DOG Elden plaatsnemen achter bord zeven, met de zwarte stenen. Tegenover hem zat Ton Sijbrands, met wit. Rondom het duo klikten de fotografen en draaiden de camera's.

"Als kind op Bonaire las ik de damboeken van Ton Sijbrands. Dat ik bij zijn laatste wedstrijd tegenover hem heb mogen zitten, is een eer. Ton Sijbrands is een lopende legende, ik heb de loting gewonnen."

Leo Emerenciana is 39 jaar. Hij kwam op zijn 21ste naar Nederland om in Utrecht te gaan studeren. Zijn woonplaats werd Arnhem, zijn damclub Troesoe.

Op Bonaire leerde hij als jochie het spel, via familie en vrienden. In de bibliotheek op het Antilliaanse eiland werden de damboeken van Sijbrands (nu 59) verslonden. Toen Sijbrands op buureiland Curaçao een simultaan kwam geven, was Emerenciana al in Nederland.

Om daar achttien jaar na zijn aankomst in een bijzondere afscheidspartij te geraken. Leo Emerenciana bood zijn grote tegenstander zaterdag naar eer en geweten partij. "In zo'n partij ga je niet hakken, zo snel mogelijk stenen ruilen om het spel te versimpelen. Dat doe ik niet, ik wilde er een mooie partij van maken."

De kansen voor Emerenciana waren niet ongunstig, voor wat het waard is. "De enige kans om van Sijbrands te winnen is met zwart. Vraag mij niet om het uit te leggen, want dat is niet uit te leggen. Het is gewoon een kwestie van al zijn partijen optellen. Dan blijkt dat je met zwart vijf keer zo veel kans hebt dan met wit. Ik hoorde de jongens voor de wedstrijd al roepen 'je hebt zwart Leo, je maakt een kans'."

Emerenciana besloot het er dan ook op te wagen en probeerde een variant uit. "Sijbrands nam wel een half uur bedenktijd om alles door te rekenen. Ik dacht als ik daar uit kom, sta ik beter. Maar ik liep in een klein zetje van twee om drie. Met een schijf achter raakte ik in tijdnood."

Hij verloor, maar maalt daar niet om. "Het is fantastisch na afloop met zo'n man te analyseren. Normaal ga je naar huis met het zettenverloop en neem je met je computer of op internet je partij door. Sijbrands is net een computer. Hij rekent 20, 25 tot 30 zetten vooruit. Ik heb tien jaar geleden een simultaan tegen hem gespeeld. Dat wist hij nog, hij wist zelfs het zettenverloop. En hij wist ook dat hij een bepaalde stelling van toen in 1970 al eens op het bord had gehad."

Onvoorstelbaar? Emerenciana lacht. "Ja, heel bijzonder, een wandelende computer. Hij wint blindelings. Vanuit een andere ruimte speelt hij blind 22 partijen en verliest er niet één. Prachtig om tegen zo iemand te spelen. Ja, een heel bijzonder iemand. Als hij boodschappen doet, vergeet hij alles."

[Hanco Elenbaas]

Sijbrands is nog steeds niet gestopt met dammen. De media sprongen er gretig op in toen hij iets in die richting vorig jaar op zijn weblog plaatste. Maar ze begrepen het niet helemaal. Ton maakte toen alleen bekend dat we hem nooit meer in toptoernooien achter het bord zouden zien.

Dus, volgens mij, niks geen laatste partij zoals een uitgebreid verhaal in de Gelderlander meldde. Zelf schreef ik na de laatste ronde:

Brabants Dagblad, 6 maart 2007
http://www.brabantsdagblad.nl/sport/reg ... 179159.ece

Excelsior keert terug in ereklasse, Sijbrands wellicht

door Piet Lauwen


Dinsdag 6 maart 2007 - ROSMALEN - Het was afgelopen weekeinde voorlopig het laatste makkie voor de dammers van Heijmans Excelsior. Met een 16-4 overwinning op het Arnhemse Unive verzekerde het Rosmalense tiental zich in de slotronde van het kampioenschap in de hoofdklasse en keert het na een afwezigheid van een jaar weer terug in de ereklasse.
<center>

Ton Sijbrands.
Foto Koen Suyk/ANP </center>

Daar wachten dammers van een heel ander kaliber. De Nederlandse ereklasse is immers veruit de sterkste competitie van de wereld. Nagenoeg alle grootmeesters en (ex-)wereldkampioenen schuiven daar aan.
Heijmans Excelsior beschikt slechts over één speler met wereldfaam. Maar dat is dan ook wel meteen de meest tot de verbeelding sprekende van allemaal: Ton Sijbrands. Dit seizoen won hij alle elf zijn partijen. "Dat heb ik tien jaar geleden ook eens gedaan, aldus de oud-wereldkampioen. "Maar dit jaar was het een stuk zwaarder." Cruciale vraag is natuurlijk of Sijbrands ook volgend seizoen zijn partijen zal blijven spelen voor Heijmans Excelsior. Bij zijn overstap van ADG naar de Rosmalense club was een van zijn argumenten dat hij niet meer op het hoogste niveau wilde spelen. Om zich beter aan andere aspecten van het damspel, het schrijven van boeken, te kunnen wijden. "Ik weet nog niet waar ik volgend jaar speel", is het standaardantwoord van Sijbrands. "Dat beslis ik pas in mei. Voor voorzitter, speler en medesponsor Mari van Ballegooijen komt dat antwoord niet als een verrassing. "We wisten dat al toen hij naar onze club kwam. Maar twee jaar geleden koos hij toch ook voor een nieuw seizoen bij Heijmans Excelsior, hoewel we toen ook naar de ereklasse promoveerden. Het scheelt natuurlijk veel of Sijbrands wel of niet voor ons speelt. Met de komst van Hans Ladage en Ingo Greveraars zijn we in de breedte wel sterker geworden. En we hebben ook weer meer routine opgebouwd."
Er moet wel versterking komen. Van Ballegooijen: "We hebben ons daar nu nog niet druk om gemaakt. Maar binnenkort gaan we eens om de tafel zitten. Een paar spelers erbij zou mooi zijn, maar dat moeten dan in ieder geval wel spelers zijn, die binnen de vereniging passen. Met Ndiaga Samb hebben we wat dat betreft een slechte ervaring gehad. Van Ballegooijen is niet van plan een blik Russische grootmeesters open te trekken. "Er zijn in de damwereld legio voorbeelden te vinden, waarbij het daarna fout ging. Lent, Westland, Fivelgo om er maar een paar te noemen. Eerst landskampioen worden en dan, als iedereen weer vertrekt, is het gedaan met de vereniging. Van Ballegooijen richt het vizier van zijn vereniging liever op de jeugdopleiding. Met de vorig jaar overleden Ton van den Elzen als grote voorbeeld. Uit zijn jeugdstal kwamen toppers als Karen van Lith en Kees Thijssen tevoorschijn. "Intern hebben we nog steeds onze opleiding, nu onder leiding van Rene van Oosterhout." Die jeugd is echter nog lang niet zover dat het een versterking zou kunnen betekenen voor het eerste tiental.

Nog twee oudere artikelen waaruit blijkt dat Ton Sijbrands waarschijnlijk niet bij Excelsior blijft:

Brabants Dagblad, 13 september 2006

Rosmalense dammers naar het noorden

Heijmans Exceslior begint zaterdag de damcompetitie tegen Apeldoorn.

door Piet Lauwen

„Een vreemde indeling”, oor­deelt voorzitter Mari van Balleg­ooijen van de damclub Heij­mans Excelsior uit Rosmalen.
De club die naar de hoofdklasse A degradeerde opent de compe­titie zaterdag tegen Apeldoorn.
„Een splitsing in noord en zuid is heel wat logischer dan een verdeling in oost en west.” Omdat Rosmalen wat oostelij­ker ligt dan Tilburg krijgt Heij­mans Excelsior dit jaar te ma­ken met onder meer tegenstan­ders uit Groningen en Fries­land. Het Brabantse onderonsje met TDV zit er nu niet in, om­dat Tilburg in de westelijke hoofdklasse B is ingedeeld.
Met een gemiddelde rating van 1310 steekt Heijmans Excelsior ver boven de andere tientallen uit. Franeker/Wanswerd komt met 1243 het dichtst in de buurt. En daarmee is het Ros­malense tiental meteen ook fa­voriet voor de titel en promotie naar de ereklasse.
Van Ballegooijen blijft voorlo­pig terughoudend. „Die rating­cijfers zeggen in de bondscom­petitie wel veel, maar niet alles. En eigenlijk streven we naar de tweede plaats. Dan zijn we ze­ker van Ton Sijbrands. Die speelt liever niet meer in de ere­klasse. Sijbrands is van mening dat hij niet meer goed genoeg is voor het dammen op het hoogste niveau in de Nederland­se clubcompetitie.” Heijmans Excelsior nam na één seizoen afscheid van de Senega­lese grootmeester N'Diaga Samb. En verwelkomde twee nieuwe spelers: Eindhovenaar Ingo Greveraars en Hans Lada­ge uit Nijmegen. Vooral van La­dage verwacht Van Ballegooi­jen veel. „Ladage is in bloed­vorm. In het open toernooi van Nijmegen eindigde hij in de top van het klassement. En in de oe­fenwedstrijden won hij al zijn partijen.” Voor het eerst in de geschiede­nis komt Heijmans Excelsior dit seizoen met drie teams in de landelijke competitie uit.
Het tweede tiental speelt in de eerste en het derde in de twee­de klasse.
Indeling hoofdklasse A: Het Noorden (Groningen), Huizum (Leeuwarden), Franeker/Wanswerd, Nijverdal, Witte van Moort 2 (Wester­haar), Apeldoorn, Unive CTD (Arnhem), Harderwijk, Lent, DES Lunteren, Barnsteen (Bun­schoten) en Heijmans Excelsior (Rosmalen).
Selectie Heijmans Excelsior: Mari van Ballegooijen, Roep Bhawanibhiek, Ingo Greveraars, Jan van den Hooff, Harry Kolk, Wim van der Kooij, Hans Ladage, Mathijs Robbens, Ton Sijbrands en Frank Teer.

Brabants Dagblad, 18 september 2006

U I T D E K L E E D K A M E R d o o r P i e t L a u w e n

Ontspanning doet dammers Excelsior goed

Naam: Frank Teer
Woonplaats: Rosmalen
Sport: dammen

Heijmans Excelsior kende een prima competie­start. De uitwedstrijd te­gen het toch bepaald niet zwak­ke DC Apeldoorn leverde een duidelijke 6-14 overwinning voor het Rosmalense tiental op. Zes remises en vier winstpar­tijen. Frank Teer won zijn par­tij op een cruciaal moment in de wedstrijd.

Vorig seizoen nog in de ereklasse.
Nu een trapje lager. Hoe was het?

„Een heel stuk ontspannender. In de ereklasse was het elke wedstrijd zwoegen en kwam je op het einde van de wedstrijd toch nog tekort. Met Alexander Presman, Hendrik van der Zee en Gerrit Boom was Apeldoorn vooraf een lastig te kloppen ploeg. Maar alles zat nu mee.
Zelf won ik in een remises­tand.”

Ton Sijbrands speelt weer een sei­zoen mee bij Excelsior. Hij hoort toch in de hoogste klasse thuis?

„Ja, eigenlijk wel. Maar Sij­brands denkt daar anders over. Het is niet alleen de partij zelf, maar Ton vindt dat hij met de voorbereiding van zo'n partij dagen bezig moet zijn. En hij heeft daar geen zin meer in.
Een klasse lager voelt hij zich meer op zijn gemak.”

Het duurde wel erg lang voordat hij van Cees Groen had gewonnen. Dat verwacht je niet met een ratingver­schil van bijna 600 punten?

„Pas in een 5 om 5-standje bleek het betere rekenwerk van Sijbrands de doorslag te ge­ven. Daarvoor had Groen zich knap weten te verdedigen.”

Het spelreglement heeft met ingang van dit seizoen wat wijzigingen on­dergaan. Welke en waarom?

„De belangrijkste is dat de spe­lers voor de veertigste zet geen remise overeen mogen komen.
Doen ze dat toch, dan wordt de uitslag 0-0. En verder hoeft voortaan alleen de speler, die in tijdnood zit, even niet meer te noteren. Vroeger hoefde zijn tegenstander dat op dat mo­ment ook niet. Wijzigingen, waardoor het reglement nu pa­rallel loopt met dat van de inter­nationale dambond, de FMJD.”

Daar heb je zelf wel behoorlijk wat invloed op gehad.

„Als voorzitter van de techni­sche commissie van de FMJD en lid van de Bondsraad van de KNDB heb ik me er hard voor gemaakt. Maar het is natuurlijk wel heel logisch dat er volgens de internationale regels, zeker in het sterkste damland ter we­reld, wordt gespeeld.” Hoe deden de twee nieuwelingen het? „Ingo Greveraars haalde een knappe overwinning op Druzinin. Hans Ladage trof met Herman Spanjer een onver­wachte tegenstander. Die bleek op het laatste moment bij Apeldoorn achter de borden te zitten. Hans had wel het betere van het spel, maar moest met remise genoegen nemen.”
<center>

Frank Teer
Foto Peter van Huijkelom

[Hanco Elenbaas]

Friesch Dagblad, dinsdag, 16 januari 2007

Een fascinerende sport met een eigen taal

door JAN LUITZEN

Ton Lodder (1948) was tot voor kort directeur/eigenaar van een softwarebedrijf en schaakt al bijna zijn hele leven, waarvan de helft in clubverband. Tegenwoordig is hij schrijver, uitgever en adviseur. In de inleiding van zijn in 2006 verschenen Schaakwoorden, Het jargon verduidelijkt schrijft hij: ‘Het is alweer jaren geleden dat ik mij realiseerde dat schakers een taal spreken die buitengewoon potsierlijk klinkt voor niet-ingewijden.’ En omdat schaken een sport is die iedereen op zijn eigen niveau kan bedrijven, zou het zonde zijn als die eigen schaaktaal geïnteresseerden zou afschrikken en onbedoeld buitensluiten. Daarom is Lodder toen begonnen die typische schaakwoorden op een toegankelijke en begrijpelijke wijze op te schrijven, ‘mede om de gemotiveerde huisschaker over een drempel te helpen’.

Lodders boek maakt de geïnteresseerde bekend met de typische schaakwoorden. Het legt uit en verklaart. En het amuseert, want de schertsende definitie van ‘dammen’ luidt: ‘Spel met schijven dat op de achterkant van een schaakbord kan worden gespeeld.’ Overigens wordt daar eerlijkheidshalve wel aan toegevoegd dat dammen volgens sommigen moeilijker is dan schaken, omdat er minder mogelijkheden zijn en derhalve dieper kan worden gerekend. En hoewel er schakers zijn die op dammers neerkijken, is het wel degelijk een feit dat dammers doorgaans beter schaken dan schakers dammen.

Terug naar het schaken, dat een strategisch bordspel is voor twee spelers, gespeeld met stukken en pionnen die elk op hun eigen wijze mogen worden verplaatst op een daarvoor bestemd bord. De westerse vorm van schaken is waarschijnlijk rond de zesde eeuw ontwikkeld in Noord-India. Via Italië en Spanje is het spel in de elfde eeuw in Europa bekend geraakt. ‘De naam’, aldus Lodder, ‘komt van het Perzische woord shãh, dat koning betekent.’

Als huis-tuin-en-keukenschaker bladerde ik vervolgens eerst naar de termen die wel in mijn schaaksysteem zaten, maar waarvan ik eigenlijk nooit heb geweten wat ze nou precies betekenden of waar ik gewoon wat meer van zou willen weten. Van ‘blindsimultaan’ wist ik wel dat het een wedstrijd is waarbij één speler het gelijktijdig - en blind, dus zónder bord en stukken voor zijn neus - opneemt tegen een aantal tegenstanders, maar niet dat de in Antwerpen geboren George Koltanowski in 1937 aan 34 borden tegelijk speelde. ‘Hij zat letterlijk geblinddoekt en kreeg de zetten mondeling door. Hij won er 24 en speelde de rest remise. In 1947 speelde de Pool Mieczyislaw Najdorf tegen 45 borden, maar kreeg de zetten schriftelijk aangereikt, een wezenlijk verschil volgens de beheerders van recordboeken. Er zijn dus twee records.’

Niet alle toelichtingen zijn honderd procent verhelderend. Bij ‘Elo-rating’ bijvoorbeeld, vernoemd naar de Hongaarse natuurkundige Dr. Arpad Elo, is te lezen dat deze ratingmethodiek door de FIDE (wereldschaakbond) en de KNSB (Koninklijke Nederlandse Schaakbond) wordt toegepast. ‘De Elo-rating is gebaseerd op statistische verwachtingen. Het verschil tussen statistisch verwachte score en werkelijk bereikte score is een factor in de aanpassing van de Elo-rating. Het tweede element is de k-factor, die een waarde heeft die past bij het niveau van de speler; ervaren sterke spelers hebben een lagere k-factor dan jonge opkomende spelers.’ Tsja, denk je dan als relatieve schaakleek, dat is een behoorlijk abstracte uitleg, hier had ik graag een paar praktijkvoorbeeldberekeningen gezien ter verduidelijking.

In essentie is Lodders werk een prachtig bladerwoordenboekje waarin ruim 500 trefwoorden met uitleg zijn samengebracht, verduidelijkt aan de hand van reële spelsituaties en partijfragmenten in de vorm van 127 schaakdiagrammen. Zelf vind ik ‘gewonnen partij’ de mooiste term, omdat het mijn eigen grootste probleem bij het schaken vrij exact omschrijft: ‘Niets is moeilijker dan het winnen van een gewonnen partij, een stelling die ondanks overwicht niet altijd in winst wordt omgezet. Vaak ligt hieraan nervositeit, onvoorzichtigheid, besluiteloosheid of arrogantie ten grondslag.’
Herkenbaar. Een probleem dat je trouwens zomaar buiten het schaken kunt doortrekken.

Schaakwoorden, Het jargon verduidelijkt - Ton Lodder, IVENTI, 2006, 111 pagina's, € 12,00. ISBN 90-872-7001-1. Uitsluitend te bestellen via: www.schaakwoorden.nl

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 17 maart 2007

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 17 maart 2007

[Hanco Elenbaas]

de Volkskrant, 17 maart 2007
http://www.volkskrant.nl/sport/article4 ... el_20_euro

Een cadeaubon ter waarde van wel 20 euro

Van onze dammedewerker Ton Sijbrands


Afgelopen woensdag kon men in Gummbah, de strip die op de achterpagina van het tweede katern staat afgedrukt, een personage aantreffen dat zich beklaagt over de waarde van een zojuist gevonden bankbiljet.

‘20 fucking euro!!! Geen 50, geen 100, nee, 20 euro!!! Wat koop ik nou voor 20 euro!?’

Waarop Deirdre, het tweede personage, antwoordt:

‘Een gram speed.’

Ik zou er nooit aan hebben gerefereerd wanneer ik niet uitgerekend diezelfde dag een cadeaubon, uitgeschreven overigens in een handschrift dat mij al meer dan 45 jaar vertrouwd is, van de Koninklijke Nederlandse Dambond had ontvangen ter waarde van – u raadt het al – 20 euro! Het is voor dat (‘fucking’) bedrag dat ik, als topscorer in de hoofdklasse A, tot 1 april 2008 ‘damboeken en materialen’ bij het bondsbureau mag bestellen.

Nu is het alweer drie seizoenen geleden dat ik – toen nog in de ereklasse – voor het laatst topscorer was, dus het kán zijn dat ik de tussenliggende jaren iets gemist heb. Maar als ik mij niet al te zeer vergis, hebben we hier met een nieuwe ontwikkeling te maken, een ferme stap op het pad dat tot verdere professionalisering van onze geliefde sport moet leiden. Aan de mogelijkheid dat het juist een lepe bezuinigingsmaatregel betreft (op deze manier bespaart de bond op de aanschaf van de tot voor kort gebruikelijke bekers en/of diploma’s, terwijl die boeken en materialen tóch maar verstoffen), wil ik liever niet denken.

Toch blijf ik met een paar vragen zitten. Zo ben ik benieuwd of Alexander Baljakin, met 20 uit 11 topscorer in de ereklasse, zich eveneens met een bon van 20 euro tevreden moet stellen. En stel dat Baljakin niet 20 maar bijvoorbeeld 40 euro (= 2 gram speed) te besteden heeft gekregen, houdt dit dan tevens in dat de KNDB de topscorers in de lagere afdelingen met respectievelijk 10 en 5 euro heeft bedacht? Ook vraag ik mij af of er wellicht nog iets extra in het vat zit voor de algehele landelijke topscorer (alleen in de hoofdklasse A werd de maximale score van 22 uit 11 gerealiseerd. . .).

Maar de lastigst te beantwoorden vraag is misschien wel die naar de uiteindelijke besteding van de waardebon. Boeken, borden, schijven, klokken – in huize Sijbrands zijn ze al al in ruime mate aanwezig. Enkel en alleen met een ouderwets magnetisch zakdambordje, zo eentje waarvan de schijven níet alle kanten opspringen, zou men mij nog gelukkig kunnen maken. Maar die kwamen, naar verluidt, uit het communistische Roemenië. En het heeft er alle schijn van dat met de standrechtelijke executie van het echtpaar Ceausescu ook aan de productie van deugdelijke zakspelletjes een einde is gekomen.

Maar goed. Hoewel de cadeaubon in dank wordt aanvaard, was ik vanzelfsprekend het meest in mijn nopjes met de honderd procent-score die er de aanleiding toe vormde, evenals met de bijbehorende stijging (volgens sommige rekenmeesters zelf 9 punten) op de nationale ratinglijst. Al zou men natuurlijk kunnen opmerken dat we hier, gezien mijn in oktober bekendgemaakte afscheid van (op z’n minst) de individuele wedstrijdsport, met een typisch geval van ‘mosterd na de maaltijd’ van doen hebben. . .

Bovendien wordt mijn enthousiasme (van euforie is al helemaal geen sprake) getemperd door het realistische besef dat de winst in menige partij aan een zijden draadje heeft gehangen: sommige van mijn opponenten leken zich in de tijdnoodfase eerder als ‘medewerker’ dan als ‘tegenstander’ op te stellen!

Ook is het tot tweemaal toe voorgekomen (en dat beschouw ik als de grootste smet op mijn blazoen) dat ik vlak voor de klokcontrole zélf in de fout ging en een gewonnen stelling om zeep hielp; dat mijn beide tegenstanders de geboden herkansing vervolgens onbenut lieten, was niet mijn verdienste.

Laat ik aan de hand van een tweetal opgaven duidelijk maken wat ik bedoel.

Zie diagram 1

Zo stond het na 43 zetten in mijn partij tegen Jan Adema van het Friese Huizum. Mijn eerste vraag aan de lezer is hoe wit kan winnen. De tweede vraag luidt: hoe kon zwart na het gespeelde 44.39-34? remise maken? Om de gedachte te bepalen: in de partij werd vervolgd met 44...18-23? 45.37-31 12-18 46.31-26 11-17 47.47-42, waarna Adema het opgaf.

Zie diagram 2

De stand van het tweede en laatste diagram deed zich na (alweer) 43 zetten tegen Ton Eekelschot (Harderwijk) voor. Ook hier – om te beginnen – de vraag welke zet wit moet spelen. Lastiger te beantwoorden is de (slot)vraag hoe zwart na het incorrecte 44.39-33? 27-32* 45.33-29 - ook al zou het tegen de verhouding in zijn geweest - tóch nog een puntendeling had kunnen forceren.

‘Oplossingen’ volgende week.

[Hanco Elenbaas]

Eindhovens Dagblad, 15 januari 2007

Dammen met vaatdoekje op de deur

door Jac Frederix


HARDINXVELD-GIESSENDAM - Muisstil is het in het achterafzaaltje van damvereniging Denk en Zet in Hardinx- veld-Giessendam. Achter de gereformeerde kerk in het stadje in de Alblasserwaard meten de plaatselijke dammers zich met PSV.

<center>
Menno Hottinga (rechts) en Leon Greveraars (midden)
voor PSV Dammen in actie. Foto Guido Benschop </center>

Om half twaalf is de uit tien man tellende Eindhovense ploeg gearriveerd. Een bakkie koffie en om twaalf uur beginnen de partijen. Om de rust voor de twintig dammers te waarborgen wordt er zelfs een vaatdoekje op de bovenkant van de deur gelegd. Het schijnt dat de deur dan wat minder herrie maakt.

Het zaaltje wordt in het weekeinde ’s avonds ook gebruikt als disco voor de plaatselijke jongeren. Een discobal aan het plafond is daar het bewijs van. Maar deze zaterdagmiddag is het disco en rock ’n roll-gehalte ver te zoeken. Serieuze blikken van zwijgende mannen (er is in het hele gebouw geen vrouw te bekennen) in een iets te warm zaaltje. Spelers achter het bord hebben nerveus wiebelende voeten. Gezonde wedstrijdspanning zal het wel zijn. Andere spelers schuifelen langs de tafels om te kijken hoe daar de stellingen zijn betrokken.

Een stokoude scheidsrechter, door de spelers steevast de arbiter genoemd, houdt een oogje in het zeil. Maar zijn taak bestaat vooral uit het bijhouden van het papierwerk. Hij neemt zijn weekendbaantje wel uiterst serieus, want alle formulieren gaan een keurig koffertje in. Rond half zes heeft hij de eindstand binnen. De topper tussen de nummers een en twee (PSV) van de eerste klasse C eindigt in 13-7 voor Denk en Zet. PSV-captain Menno Hottinga weet wel wat het verschil heeft gemaakt. „Twee van onze sterkere spelers waren er vandaag niet bij. Eentje is op wintersport en de ander zit in Australië. Dat scheelt toch een slok op de borrel.“

Het einde van de wedstrijd zal Hottinga niet meer meemaken. Na zijn eigen partij (remise) stapt hij met enkele andere PSV’ers al in de auto. Sommige partijen slepen zich dan nog voort. Maar Hottinga bezweert dat dit eenmalig is. „Vandaag is mijn dochtertje jarig. Vandaar. Ander keren is het echt samen uit, samen thuis.“

Maar zaterdag kwamen de drie auto’s dus verspreid terug in het begin van de avond in Eindhoven. Met de trein gaan de PSV’ers nooit naar uitwedstrijden. Penningmeester Frits Verboven legt uit waarom. „Met drie auto’s is veel en veel goedkoper dan tien keer een retourtje kopen.“

De stilte van de partijen staat in schril contrast met de levendige analyses die in het rookhok worden gehouden na afloop van de partijen. Spelers nemen met elkaar hun partijen nog een keer door. Waarom werden er bepaalde keuzes gemaakt? Hoe had het beter gekund? De stenen schuiven supersnel over het bord en voor een leek is het bijna niet te volgen. Maar na uren van grote stilte is het bijna fijn om weer normaal te kunnen praten.

[Arjen de Mooij]

de Volkskrant, 17 maart 2007
http://www.volkskrant.nl/sport/article4 ... el_20_euro

Een cadeaubon ter waarde van wel 20 euro

Van onze dammedewerker Ton Sijbrands
...

‘Oplossingen’ volgende week.[/color]

Dit is met (grote) afstand het briljantste stukje dat ik ooit van Sijbrans heb gelezen. Met dank aan Hanco die de bijgaande analyses weg heeft gelaten.

[Hanco Elenbaas]

Bedank de Volkskrant maar Arjen, want de diagrammen staan er inmiddels bij op http://www.volkskrant.nl/sport/article4 ... el_20_euro

John Stins van Hiltex 3 werd topscorer van de Tweede klasse C en ontving net als Ton Sijbrands een boekenbon van 20 euro. John had waarschijnlijk meer gehad aan een gram speed voor bij zijn hectische tijdnoodfases.

de Volkskrant, 17 maart 2007
http://www.volkskrant.nl/sport/article4 ... el_20_euro

Een cadeaubon ter waarde van wel 20 euro

Van onze dammedewerker Ton Sijbrands


Afgelopen woensdag kon men in Gummbah, de strip die op de achterpagina van het tweede katern staat afgedrukt, een personage aantreffen dat zich beklaagt over de waarde van een zojuist gevonden bankbiljet.

‘20 fucking euro!!! Geen 50, geen 100, nee, 20 euro!!! Wat koop ik nou voor 20 euro!?’

Waarop Deirdre, het tweede personage, antwoordt:

‘Een gram speed.’

Ik zou er nooit aan hebben gerefereerd wanneer ik niet uitgerekend diezelfde dag een cadeaubon, uitgeschreven overigens in een handschrift dat mij al meer dan 45 jaar vertrouwd is, van de Koninklijke Nederlandse Dambond had ontvangen ter waarde van – u raadt het al – 20 euro! Het is voor dat (‘fucking’) bedrag dat ik, als topscorer in de hoofdklasse A, tot 1 april 2008 ‘damboeken en materialen’ bij het bondsbureau mag bestellen.

Nu is het alweer drie seizoenen geleden dat ik – toen nog in de ereklasse – voor het laatst topscorer was, dus het kán zijn dat ik de tussenliggende jaren iets gemist heb. Maar als ik mij niet al te zeer vergis, hebben we hier met een nieuwe ontwikkeling te maken, een ferme stap op het pad dat tot verdere professionalisering van onze geliefde sport moet leiden. Aan de mogelijkheid dat het juist een lepe bezuinigingsmaatregel betreft (op deze manier bespaart de bond op de aanschaf van de tot voor kort gebruikelijke bekers en/of diploma’s, terwijl die boeken en materialen tóch maar verstoffen), wil ik liever niet denken.

Toch blijf ik met een paar vragen zitten. Zo ben ik benieuwd of Alexander Baljakin, met 20 uit 11 topscorer in de ereklasse, zich eveneens met een bon van 20 euro tevreden moet stellen. En stel dat Baljakin niet 20 maar bijvoorbeeld 40 euro (= 2 gram speed) te besteden heeft gekregen, houdt dit dan tevens in dat de KNDB de topscorers in de lagere afdelingen met respectievelijk 10 en 5 euro heeft bedacht? Ook vraag ik mij af of er wellicht nog iets extra in het vat zit voor de algehele landelijke topscorer (alleen in de hoofdklasse A werd de maximale score van 22 uit 11 gerealiseerd. . .).

Maar de lastigst te beantwoorden vraag is misschien wel die naar de uiteindelijke besteding van de waardebon. Boeken, borden, schijven, klokken – in huize Sijbrands zijn ze al al in ruime mate aanwezig. Enkel en alleen met een ouderwets magnetisch zakdambordje, zo eentje waarvan de schijven níet alle kanten opspringen, zou men mij nog gelukkig kunnen maken. Maar die kwamen, naar verluidt, uit het communistische Roemenië. En het heeft er alle schijn van dat met de standrechtelijke executie van het echtpaar Ceausescu ook aan de productie van deugdelijke zakspelletjes een einde is gekomen.

Maar goed. Hoewel de cadeaubon in dank wordt aanvaard, was ik vanzelfsprekend het meest in mijn nopjes met de honderd procent-score die er de aanleiding toe vormde, evenals met de bijbehorende stijging (volgens sommige rekenmeesters zelf 9 punten) op de nationale ratinglijst. Al zou men natuurlijk kunnen opmerken dat we hier, gezien mijn in oktober bekendgemaakte afscheid van (op z’n minst) de individuele wedstrijdsport, met een typisch geval van ‘mosterd na de maaltijd’ van doen hebben. . .

Bovendien wordt mijn enthousiasme (van euforie is al helemaal geen sprake) getemperd door het realistische besef dat de winst in menige partij aan een zijden draadje heeft gehangen: sommige van mijn opponenten leken zich in de tijdnoodfase eerder als ‘medewerker’ dan als ‘tegenstander’ op te stellen!

Ook is het tot tweemaal toe voorgekomen (en dat beschouw ik als de grootste smet op mijn blazoen) dat ik vlak voor de klokcontrole zélf in de fout ging en een gewonnen stelling om zeep hielp; dat mijn beide tegenstanders de geboden herkansing vervolgens onbenut lieten, was niet mijn verdienste.

Laat ik aan de hand van een tweetal opgaven duidelijk maken wat ik bedoel.

Zie diagram 1

[img]http://fmjd.org/dias2/save/11741379345.png[/img]

Zo stond het na 43 zetten in mijn partij tegen Jan Adema van het Friese Huizum. Mijn eerste vraag aan de lezer is hoe wit kan winnen. De tweede vraag luidt: hoe kon zwart na het gespeelde 44.39-34? remise maken? Om de gedachte te bepalen: in de partij werd vervolgd met 44...18-23? 45.37-31 12-18 46.31-26 11-17 47.47-42, waarna Adema het opgaf.

Zie diagram 2

[img]http://fmjd.org/dias2/save/11741380134.png[/img]

De stand van het tweede en laatste diagram deed zich na (alweer) 43 zetten tegen Ton Eekelschot (Harderwijk) voor. Ook hier – om te beginnen – de vraag welke zet wit moet spelen. Lastiger te beantwoorden is de (slot)vraag hoe zwart na het incorrecte 44.39-33? 27-32* 45.33-29 - ook al zou het tegen de verhouding in zijn geweest - tóch nog een puntendeling had kunnen forceren.

‘Oplossingen’ volgende week.

[GuidoB]

de Volkskrant, 17 maart 2007
http://www.volkskrant.nl/sport/article4 ... el_20_euro

Een cadeaubon ter waarde van wel 20 euro

Van onze dammedewerker Ton Sijbrands
...

‘Oplossingen’ volgende week.[/color]

Dit is met (grote) afstand het briljantste stukje dat ik ooit van Sijbrans heb gelezen. Met dank aan Hanco die de bijgaande analyses weg heeft gelaten.

Ik werd er in de pauze van de bondsraadsvergadering op geattendeerd en ik heb meteen mijn krant openslagen (moest vergaderstukken doornemen op de heenweg, dus ik had het nog niet gelezen). Inderdaad een geweldig artikel, ik heb er erg om gelachen.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 19 maart 2007

Denk en Zet wint jeugdcompetitie

Maandag, 19 maart 2007 - CULEMBORG - Het A - team van damvereniging Denk en Zet heeft de Zuidgelderse jeugdcompetitie gewonnen. De Culemborgse jeugd haalde 11 punten uit zes ontmoetingen en bleef concurrent DV Huissen A één punt voor.

Het team bestond uit Marc den Hartog, Kester Brons, Thijs Spreen Brouwer en Jan Jaap de Heer. Den Hartog was samen met een Huissense jeugdspeler met 12 punten uit 6 topscorer. Ook De Heer (11 uit 6), Brons (10 uit 6) en Spreen Brouwer (8 uit 5) scoorden hoog.

[Hanco Elenbaas]

De Ware Tijd, 19 maart 2007

Mogelijk buitenlanders in tiende open damkampioenschap

19/03/2007

Paramaribo - De Surinaamse Dambond (SDB) verwacht zowel lokale als buitenlandse dammers in het tiende open damkampioenschap van Suriname, dat van 9 tot en met 15 april wordt gehouden.

Dit jaar zal het toernooi in het teken staan van de 55ste jaardag van de bond.
De SDB verwacht dat zo'n veertig tot zestig dammers zullen meedoen. Tot het deelnemersveld zullen zowel straatdammers als internationaal meesters (MI’s) behoren. Nooit eerder hebben MI's meegedaan aan het open kampioenschap. Om buitenlanders te trekken, heeft de bond gratis logé in het vooruitzicht gesteld voor de eerste internationaal grootmeester (GMI) die zich vóór 31 maart inschrijft. Het kampioenschap wordt gepromoot op zowel nationale als internationale damfora.
Tijdens het open kampioenschap zullen zeven ronden volgens het Zwitsers-systeem worden afgewerkt.-.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 19 maart 2007

Ludwig speelt barrage tijdens NK

door Nikhila


VORDEN - Wouter Ludwig deelde de vierde plaats tijdens de onlangs gespeelde halve finales NK dammen.
Niet genoeg voor deelname aan de eindronde, maar de 20-jarige DUO-speler behield met die klassering wél uitzicht op een zogeheten hangplaats.

Ludwig wacht een herkamp met Erwin van Hierden uit Nijkerk. De winnaar plaatst zich voor de halve finales 2008. De KNDB verraste de strijders met een sfeervol onderkomen voor het gevecht. ,,De barrage wordt in Soest gespeeld'', vertelde Ludwig. ,,Gelijktijdig met de finale van het NK, die op woensdag 28 maart van start gaat. Ik speel met Erwin op donderdag tijdens de tweede ronde. Hartstikke leuk om er op die manier toch bij te zijn.''

In 2002 was Ludwig als vijftienjarige de jongste speler ooit in het selectietoernooi op Papendal. Een record dat dit jaar werd gebroken door de pas dertienjarige(!) Roel Boomstra. Het vierde optreden van de Vordense dammer was dit jaar veruit zijn beste.

,,Bij een overwinning in het alles- of-niets duel hoef ik mij niet opnieuw te plaatsen via de zware weg van het Gelders kampioenschap. We spelen partijtjes met twintig minuten bedenktijd plus een bonus van tien seconden per zet. Een speeltempo dat me wel ligt. Bovendien heb ik nog een appeltje met Erwin te schillen na de nederlaag in de allereerste ronde.''

Ludwig, in december zesde tijdens het NK rapid, is ook uitverkoren voor de gloednieuwe talententraining van de KNDB, die gisteren voor het eerst bijeenkwam. Een selectie met elf spelers van 20-25 jaar. ,,Deze groep moet véél meer trainingsuren gaan draaien'', sprak grootmeester Johan Krajenbrink als coördinator van de dambond.

In district Oost werden de laatste competieduels afgewikkeld. DCH Hengelo, dat op het nippertje overleefde in de hoofdklasse, bleef ook op de been in de hoogste districtsklasse. ,,Onze reserves hebben zich dit seizoen geweldig geweerd'', vond bestuurder Harry Vos.

Het klassebehoud van DCH 2 kwam ook na de nederlaag tegen UDC Ulft (3-13) niet meer in gevaar. Yke Schotanus tekende, als topscorer van het team, voor de enige tegentreffer.

De individuele lijst wordt aangevoerd door Ferry Kemperman van het kampioensteam van WDV Winterswijk. Hij wordt op de voet gevolgd door Gerrit Wassink van Denk en Zet Laren en de Brummense topscorer Johan Haijtink.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 19 maart 2007

DEZ-kanonnen actief op WK in Hardenberg

ZWOLLE - Het WK dammen in Hardenberg (11 mei - 2 juni) wordt gespeeld met twintig deelnemers. DEZ Westerhaar heeft twee ijzers in het vuur: de Duitse grootmeester Mark Podolski en de Litouwse kampioen Alexeï Domchev.

Podolski, één van de favorieten, was vorig jaar al via het EK geplaatst. Domchev sloeg vorige week zijn slag. De Denk en Zet-meester eindigde als tweede in het zonetoernooi in Litouwen en kreeg evenals winnaar Robert Misans (Letland) een ticket voor het WK toegeschoven. Het toernooi om de PODB-cup in Wapenveld telde met 57 spelers in drie categorieën een recordaantal deelnemers. Namens DDD Dedemsvaart verraste Gert-Jan Wilbrink met brons in de hoogste afdeling. Ook Bert Aalbers behoorde als groepswinnaar tot de uitblinkers.