Double_D wrote:Heet dit niet het Kowrizkin-motief?
Nou dammers, hoe heet de opsluiting?
Dat partijspelers het niet weten is logisch, dat zijn in meerderheid cultuurbarbaren (vraag maar aan Arie).
Maar de problemisten hier weten het vast wel!
Ik zal een stukje citeren uit het gezagdragende standaardwerk
Achterstand van Lambert Jan Koops.
Kowrizkin - Andreiko
Kamp. vd. USSR 1965
LJK: "Nu komt het moment supreme van de partij.

(blablablablablablablablablablablablaaaaaaaabla)
49.24-19 14x23!!

(blablablaaaa)
50.20-14 9x20 51.25x14 13-19!!
Dwingt wit verder te gaan.
52.14-10 3-9!! 53.10-5
Anders doet zwart op de volgende zet ook 9-14 en dan moet 10-5 toch.
53... 9-14
Dit is dan de clou van het hele verhaal. Wit heeft een schijf geofferd om dam te kunnen halen. De witte dam dreigt echter nu binnen twee zetten (23-29 19-23) afgeruild te worden waarna wit gewoon een schijf achter staat.
Misschien heeft wit, toen hij tot de doorbraakactie overging, dit allemaal wel voorzien en meende hij dat hij nu goed 35-30 kon spelen. Maar dan reageert zwart met 19-24!! 30x10 23-29, waarna wit opgesloten en kansloos is.
Een fraai einde van een correcte en mooie partij zouden we zeggen. Het komt een groot kampioen als Andreiko toe dat hij op deze wijze een partij besluit. Een historische, want nooit eerder voorgekomen partij met een schitterend einde en iedereen besluit deze opsluiting vanaf nu te beschouwen als de Andreiko-opsluiting.
Helaas, helaas. Kowrizkin stelt zich op zijn kinderachtigst op en weigert mee te werken aan een schitterend einde en derhalve een historische partij. (blablablablablablaaabla...)"
Tsja, maar hoe heet die opsluitng nou?
Sijbrands biedt ook geen uitsluitsel:
In de
Andreiko-monografie staat op blz. 76:
"Een schitterende tactische pointe, die weliswaar bekend is uit de problematiek maar waarvan - bij mijn weten althans - vrijwel geen praktische toepassingen bestaan!"