KNDB Beker

[Paul van de Veen]

In Overijssel heb ik van meerdere clubs zeer positieve reacties gehoord op het idee van Theo v.d. Hoek voor 8-tallen.
Ik durf de stelling aan dat de NC wel degelijk in problemen is.
Afgelopen jaar speelden in alle klassen af en toe spelers mee die daar qua rating totaal niet thuishoorden.
Niet volledig opgekomen teams, een competitie die in zekere zin op slot zit, (degradanten zijn gelijk promotiekandidaat het jaar daarop, promoverende teams gelijk weer degradatiekandidaat), in 2e klasse de moeizame combinatie-team regeling, in hogere klassen dubbele lidmaatschappen om tenminste uit meerdere verenigingen gezamenlijk een redelijk team te kunnen vormen.
Ik denk dat het ontkennen dat er problemen zijn in de NC een kwestie is van daarvoor je ogen sluiten.
Maar, dat is ook maar een mening.
Waarom geen analyse maken van afgelopen jaar? Met onder andere als instrument een enquête onder deelnemende verenigingen. Dan krijgen allerlei opvattingen al of niet een fundament.

[GuidoB]

Ik was niet eens aanwezig bij de stemming. En trouwens, als ik de knelpunten wil oplossen ga jij lopen zaniken dat het niet onze taak is.

Kennelijk hoefde je niet aanwezig te zijn om de motie van wantrouwen aan het hele bestuur te steunen. Gekke procedure, maar het zal wel. Of je er wel of niet was, doet dus niet ter zake.

Lezen is er kennelijk ook al niet meer bij. Nog een keertje naast elkaar, misschien snap je het dan. Het is niet de taak van de bondsraad om de wedstrijdvoorwaarden van toenooien voor te schrijven, dat ligt bij de organisatie. Het is de taak van iedereen in de damwereld om als vrijwilliger knelpunten op te lossen.

Aanvulling: wat deed het vorige bestuur onder leiding van Vermeulen in jouw ogen dusdanig goed dat het mocht aanblijven?
(...)
De mannen en vrouwen in het oude bestuur zaten er echt met een goed hart voor de damsport.

Je zegt het zelf al voor de helft. De rest van je geblaat leidt alleen maar af en heb ik voor de duidelijkheid weggelaten. Aanvullend: wat deden die mensen met hun goede hart voor de damsport? Ze zetten zich als vrijwilliger keihard in voor allerlei activiteiten van de dambond. En wat doet de bondsraad? Die stuurt ze en masse naar huis. Niet heel gek dat deze bestuursleden totaal zijn afgeknapt op de dambond. Verschillenden zijn niet eens lid meer. Het werk blijft uiteraard liggen, want er is niemand die dat wil of kan overnemen. Echt doodzonde. Weet je wat dat betekent, doodzonde? Dat komt niet meer goed, met zowel de afgehaakte vrijwilligers als de veroorzakers in de bondsraad. Het schadelijkste op dit moment is dat die bondsraadsleden er nog zitten.

Hoe het wel had gemoeten, over het stuk dat ik heb weggelaten. Dat ligt overduidelijk bij enkele bestuursleden. Deze mensen zijn aangesteld door de bondsraad. Aan de bondsraad dus om andere bestuursleden aan te stellen. De rest had gewoon kunnen blijven zitten. Hier is geen enkele moeite voor gedaan. En ja, dat neem ik alle bondsraadsleden persoonlijk kwalijk. Geen enkel respect voor voor deze bestuursleden, ik vermoed in veel gevallen zelfs geen enkel besef van het werk dat de bestuursleden doen en de schade die de bondsraad hiermee heeft aangericht.

[GuidoB]

Ik denk dat het ontkennen dat er problemen zijn in de NC een kwestie is van daarvoor je ogen sluiten.
Maar, dat is ook maar een mening.
Waarom geen analyse maken van afgelopen jaar? Met onder andere als instrument een enquête onder deelnemende verenigingen. Dan krijgen allerlei opvattingen al of niet een fundament.

Heb je nou niet gelezen wat ik schreef? Ik pas ervoor mijzelf te quoten; zoek het zelf maar op de vorige pagina op. Ik ontken helemaal niks en stel precies hetzelfde voor als jij hierboven. Of dat met een enquête moet, laat ik in het midden.

Nog even voordat dat weer onduidelijk is, hoe het moet. Als de bondsraad van mening is dat er iets moet gebeuren aan de teamgrootte van de nationale clubcompetitie, geeft ze aan het bestuur de opdracht om dat te onderzoeken. Het bestuur komt dan uit bij de wedstrijdcommissie om dat onderzoek uit te voeren.

[Michel Stempher]

Nog even één ding ter opheldering: ik heb de motie van wantrouwen niet gesteund; dat kan niet eens als je afwezig bent. Maar los van dat: ik heb ondanks een oproep van andere bondsraadsleden geweigerd schriftelijk de motie te ondersteunen. Ook als ik aanwezig was geweest, zou ik het niet hebben gedaan omdat ik net als jij ook de goede kanten zag. Het enige wat ik doe is aangeven waarom de motie in mijn ogen te rechtvaardigen valt.

Ik zou veel liever de belofte hebben dat we niet meer uit eigen middelen een nieuw traject starten. Met al uitvoerig onderzoek naar de vraag hoe we de lopende contracten kunnen beëindigen. Als je aan het begin van een traject de medewerkers aangeeft hoe het zit en dat het na drie jaar ophoudt vanwege de financiële crisis, kan ik me zo voorstellen dat er geen jurist aan te pas hoeft te komen. Drie jaar de tijd om ander werk te vinden: lijkt me alleszins redelijk. Maar dan moet het bestuur daar wel nu al mee beginnen en niet een half jaar voordat het traject wordt beëindigd.

Volgens mij staan we niet eens zo ver van elkaar qua mening. Om iets te noemen: de wedstrijdleiding gaat uiteraard over de bepaling van de wedstrijdvoorwaarden, maar als ik overal om mij heen geluiden hoor van de negatieve invloed van plusremises is dit wel echt iets om op te pakken. Ikzelf zou bijvoorbeeld tegen een veel sterkere speler als het nog gelijkwaardig is na veertig zetten een plusremise voor diegene kunnen aanbieden met een kans dat het geaccepteerd wordt: dan heb ik mijn remise. En als het niet geaccepteerd wordt, heb ik mentaal een voordeeltje omdat mijn tegenstander een plusje heeft geweigerd. Ik zie al meer in het voorstel van sommigen om er 1.25-0.75 of 1.50-0.50 van te maken: dan heeft de nadelige remise ook nog invloed op het verdere verloop.
Zoiets kun je dan aan de buitenwereld verkopen als puntenoverwinning. Dat klinkt toch al lekkerder dan een plusremise.
Hoezo heeft de commissie Wedstrijdzaken zoiets nog niet laten onderzoeken eigenlijk? Ik neem aan dat de heren en/of dames die hierin zitten ook wel zien dat de huidige plusremise best veel nadelen heeft, maar de statistieken wijzen dus uit dat er wel echt sterkere spelers komen bovendrijven.

Maar nog eenmaal over het vorige bestuur: de bondsraadsleden die wel aanwezig waren -en dat waren er veel te weinig; er moet iets aan de structuur veranderen maar de Bondsraad zelf is te conservatief om dit te bewerkstelligen dus het moet van buitenaf gebeuren- hebben met de kleinste meerderheid een deel van het bestuur weggestemd: het deel dat verantwoordelijk mag worden gehouden voor de onvolledige weergave van zaken. De overige bestuursleden die wel echt veel meer met de uitvoer bezig waren omdat ze een goed hart voor de sport/het spel hebben, zijn vervolgens op eigen initiatief ook vertrokken. Ik besef dat dit zeer gebruikelijk is en de voorstemmers hadden dit moeten weten.
Ik geloof ook wel dat de voorzitter, secretaris en penningmeester (laatstgenoemde neemt zelfs weer zitting in het nieuwe bestuur) echt alles voor de damsport deden en daarom was een motie van treurnis misschien beter op zijn plek geweest. Dan hadden we misschien wel kunnen bereiken dat er stappen worden gezet naar beëindiging van de verbintenis met NOC*NSF na dit traject.

[GuidoB]

Ken je geschiedenis, Michel. Er is juist veel onderzoek gedaan naar de puntentelling. Er is een werkgroep geweest die dit heeft uitgevoerd - ik heb daar als bondsraadslid in gezeten. De telling 1,5 - 0,5 is zelfs officieel ingevoerd geweest voor het NK, in grote meerderheid goedgekeurd door de bondsraad. Alleen is dit - voordat er ook maar één NK mee is gespeeld - teruggedraaid en vervangen door die akelige plusjes. De nadelen hiervan waren vooraf bekend en zijn ook besproken. Je constateert werkelijk niets nieuws, al denk je misschien zelf van wel.

Je hebt een mail gestuurd met daarin een voorstel om de plusjes af te schaffen. In die mail staat geen enkel alternatief vermeld. Dat heb ik je alleen op dit forum zien suggereren. Wat ga je hiermee doen? Je hebt het voorstel gezien dat het bestuur na overleg met de wedstrijdcommissie heeft geformuleerd. Ze gaat alternatieve besliscriteria onderzoeken. Ga je ze meegeven dat ze ook kunnen kijken naar 1,5- 0,5?

[Frans de Jonge]

Ken je geschiedenis, Michel. Er is juist veel onderzoek gedaan naar de puntentelling. Er is een werkgroep geweest die dit heeft uitgevoerd - ik heb daar als bondsraadslid in gezeten. De telling 1,5 - 0,5 is zelfs officieel ingevoerd geweest voor het NK, in grote meerderheid goedgekeurd door de bondsraad. Alleen is dit - voordat er ook maar één NK mee is gespeeld - teruggedraaid en vervangen door die akelige plusjes. De nadelen hiervan waren vooraf bekend en zijn ook besproken. Je constateert werkelijk niets nieuws, al denk je misschien zelf van wel.

Je hebt een mail gestuurd met daarin een voorstel om de plusjes af te schaffen. In die mail staat geen enkel alternatief vermeld. Dat heb ik je alleen op dit forum zien suggereren. Wat ga je hiermee doen? Je hebt het voorstel gezien dat het bestuur na overleg met de wedstrijdcommissie heeft geformuleerd. Ze gaat alternatieve besliscriteria onderzoeken. Ga je ze meegeven dat ze ook kunnen kijken naar 1,5- 0,5?

Een stukje geschiedenis uit de Groene Amsterdammer van 2004, ook nog steeds een alternatief besliscriterium:
De preciezen verslaan de rekkelijken
Dammen in de polder
Dammen is een typisch Nederlandse sport voor protestanten en genieën. Even dreigden de stenenschuivers ten prooi te vallen aan de moderniteit. Maar de preciezen versloegen de rekkelijken.

door Patrick van IJzendoorn

17 april 2004 – verschenen in nr. 16

Het damspel heeft een imagoprobleem. Daarom doen visionaire dambestuurders zo nu en dan dappere pogingen om deze calvinistische denksport flitsender te maken, om de monocultuur van introverte zonderlingen te veranderen en vooral ook om het aantal remises te reduceren. De meest recente poging daartoe strandde jammerlijk door een conservatieve contrarevolutie op de honderd velden, maar niet na een stammenoorlog tussen de rekkelijken en de preciezen.

Dammen is in Nederland van oorsprong een huiselijke aangelegenheid. In de diverse cultuuruitingen spelen grootvaders, vaders of ooms op vreedzame wijze tegen klein kinderen, kinderen of neefjes. In Meindert Talma’s droogkomische Dammen met oom Hajo speelt de jeugdige ik-figuur tegen zijn prekende oom die de godvrezende bevolking van Surhuisterveen van melk en boter voorziet; in De aansprekers van Maarten 't Hart damt pa Pau tegen oom agent; ter inleiding van het bijbelverhaal Marcus bracht de gereformeerde voorganger van de Uffelter kerkgemeenschap eens zijn dampartijen tegen opa te berde; in Arie Storms De ongeborene combineert de vader van de ik-persoon zijn bestaan als groenteboer met dat van dam organisator; in Pieter Verhoeffs film De vuurtoren is een dammende oom aanwezig, en oom Dagobert speelt tegen zichzelf. In Pietertje is waratje verliefd van de theoloog en schrijver Hildebrand hangt niet voor niets een dambord aan de muur.

Volgens de schaker Hein Donner was het dammen uit de kinderkamer ontsproten - één van de bekendste damtoernooien van Nederland was dan ook jarenlang het Brinta-toernooi - en hoorde het thuis in de huiselijke kring. Op achttiende-eeuwse boedellijsten komen amper schaakborden, maar des te meer damborden voor.

Deze huiselijkheid is onlosmakelijk verbonden met het platteland. Het gros van de 7500 clubdammers in Nederland - waar onder 89 vrouwelijke - speelt in Friese, Overijsselse en Gelderse buurthuizen. In Friesland, zo verhaalt het jubileumboek Liefhebbers en topdammers van de Friese dambond, is dammen in de eerste plaats een sociaal gebeuren. De Koninklijke Nederlandse Dambond heeft daar sterke concurrentie van Damb’n Frysk Spul, een Friestalige bond (waar op z’n Molkwerums wordt gedamd, genoemd naar Molkwerum, dat bekend stond om zijn wanordelijke huizenbouw), en sinds 1932 de Zuidwesthoekbond, wier leden er geen heil in zien contributie te betalen aan een landelijke bond voor het spelen van streekderby’s tegen Hemelum of Elahuizen.

Sinds jaar en dag lijkt Gods zegen op dit spel te rusten. Dammen geniet althans bovenmatige populariteit bij protestanten in het algemeen en de mannenbroeders van de gereformeerde kerk in het bijzonder, zoals ooit uit een CBS-onderzoek over confessionele levensstijlen bleek. De eerste aanwijzing daarvoor dateert reeds uit 1733, toen Justus van Effen getuige was van een dampartij tussen een welgestelde Portugees en «een man die een christen scheen». Nu nog steeds verschijnen in het Kerkblad voor Nederlandse Gereformeerde Kerken in Gelderland en Overijssel bijdragen over de damsport en omlijst de gereformeerde VU-hoogleraar A.Th. van Deursen zijn lezingen wel eens met een damanekdote. Op schooldamtoernooien zijn de Scholen met de Bijbel altijd geduchte tegenstanders en bij het Nederlands kampioenschap is één van de vier poules gereserveerd voor de bevindelijke stenenschuivers.

Op het eerste gezicht is dammen een buitengewoon simpel tijdverdrijf dat door iedereen te volgen is, maar goed dammen is vanwege het hoge abstractieniveau een bezigheid voor hele of halve genieën. En daar heeft Nederland er relatief veel van gehad. Sinds de jaren zestig heeft Nederland met Ton Sijbrands, Harm Wiersma en Jannes van der Wal drie wereldkampioenen gehad, waarvan de eerste twee nog steeds op topniveau spelen en de derde dat waarschijnlijk nog had gedaan ware het niet dat hij in 1996 op te jonge leeftijd is gestorven aan leukemie. Het tragische lot van deze topdammers is dat ze hun naamsbekendheid niet alleen te danken hebben aan de onnavolgbare partijen die ze hebben gespeeld of de briljante offers die ze daarin hebben gedaan.

Het damleven van de gesjeesde wiskundestudent Van der Wal, met memorabele optredens in een Braziliaanse nachtclub, de intercity Amsterdam-Groningen en de televisieshow van Mies Bouwman, heeft een onwisbare invloed gehad op het imago van de dammer als zonderling. Het wonderkind Wiersma verwierf ook bekendheid als lijstduwer van de Boerenpartij, voorzitter van Leefbaar Leeuwarden en kamerlid van de LPF. Sijbrands werd een mythologische figuur door de lange damloze periodes die zijn carrière kenmerkten, door het feit dat hij in de Nederlandse competitie slechts vier verliespartijen achter zijn naam heeft staan en door de blindsimultaan die hij eind 2002 onder grote mediabelangstelling gaf in het Gelderse Lutten. Ereburger van het vestingstadje Muiden is hij er overigens niet door geworden.

Tussen de liefhebbers en deze topdammers gaapt een kloof. In ieder geval zijn het geen rolmodellen voor de kleine luyden voor wie het dammen een alibi is om even bij de vrouw weg te zijn.

Behalve door grootvaders, gereformeerden, genieën en schoolgaande jeugd wordt de damsport in Nederland voorts beoefend door premiejagers uit de voormalige Sovjet-Unie. Net als schaken werd het dammen onder het communistische bewind als een zaak van staatsbelang beschouwd. Als ze al niet in Nederland wonen, pakken de premiejagers soms reeds op donderdagmiddag de slaaptrein uit Minsk om op zaterdagmiddag in het Westland voor tweehonderd euro een ereklassewedstrijd te spelen tegen topclub Huissen of Rinsumageest, de Friese club die ontstaan is uit de sociale gewoonte om tijdens het wachten op de barbier de tijd te doden met een spelletje dammen. Het dammen in steden als Rotterdam en Amsterdam wordt voor een groot deel in stand gehouden door immigranten uit zowel Franse als Nederlandse koloniën, die elkaar ontmoeten bij een club als Gandhi.

De dambond heeft dus multiculturele trekjes in de breedste zin van het woord, maar sexy, hip of cool is het spel desondanks niet. Aan de interesse van de jeugd zal het niet liggen. Er zijn in Nederland meer schooldammers dan clubdammers. Het probleem is om die jongeren naar een club te lokken. De ooms en opa’s dammen graag met hun neefjes en kleinkinderen, maar liever niet op een gezellige clubavond. Gezien het magere prijzengeld zijn er bovendien weinig ouders die hun kinderen stimuleren om damgrootmeester te worden. «Waar schaakgrootmeesters dineren met koningen, daar zitten de dammers in de keuken met de kurken te spelen», schreef schaakpublicist Tim Krabbé in zijn dagboek. Bij de kroning van Alexander Georgiev als nieuwe wereld kampioen schitterde nota bene de voorzitter van de Nederlandse dambond in het Overijsselse Zwartsluis recentelijk door afwezigheid. Zijn mobiele telefoonnummer was bij de organisatie niet bekend.

Het vreedzame, dus suffe imago van het dammen wordt enigszins bijgesteld door het aantal onderlinge ruzies. Zo was dammend Nederland afgelopen najaar in de ban van de affaire-Goedemoed. Op een discussieforum had de Friese topspeler en jeugdtrainer Tjalling Goedemoed — de Jan Mulder van de damsport — iemand een NSB’er genoemd. Conform de balkenen diaanse strijd voor het behoud van normen en waarden, ook binnen het damuniversum, werd hoor- en wederhoor niet toegepast, de tuchtcommissie gepasseerd en Goedemoed voor het leven geschorst. Na een rebellie van de damspelers werd deze draconische maatregel teruggedraaid. Twee bestuurs leden hielden de eer aan zichzelf.

Deze affaire leidde de aandacht af van een binnenbrand die al jaren woedt binnen de damwereld en soms flink oplaait. De inzet: het reduceren van het aantal remises. Krantenkoppen als Ook 18e partij tussen Tsjizjov en Georgiev remise zouden dodelijk zijn voor het imago in een tijd van hyper reële computerspelletjes, extreme sporten, Idols en Patty Brard.

In de geest van Jannes van der Wal, die tegen het einde van zijn leven vanwege die heersende «wie-remise-wil-kan-het-krijgen-cultuur» was overgestapt op schaken, had de Delftse kunstenaar/schaker Henk de Witt de puntenoverwinning ontwikkeld. In het dammen verliest een speler pas wanneer hij geen enkele zet meer kan doen. In alle andere gevallen delen de spelers de punten. Onrechtvaardig, zo menen de voorstanders van de puntenoverwinning. In de Delftse telling gaat de overwinning simpelweg naar de speler die op het einde nog het meeste materiaal over heeft: 3-1 voor een puntenoverwinning en 5-0 voor een klassieke winst. Dammen zou hiermee evolueren in een soort veroveringsspel, en daarmee ook aantrekkelijker zijn voor de jeugd. De bond stelde een Werkgroep Modernisering Puntentelling in met daarin de voorstanders van deze wijziging. In juni besloot de bondsraad de telling in te voeren die in Delft en Harkstede reeds praktijk is.

Het vooruitzicht van een materialistisch spel met korfbaluitslagen als 5-0 of zelfs 7-0 zorgde voor een stammenstrijd tussen rekkelijke en precieze dammers. Uit een enquête bleek liefst tachtig procent van de dammers tegen verandering van hun liefhebberij te zijn. Immers, het remise probleem speelt alleen op topniveau en niet bij de gewone dammers. Bij sommige Friese damclubs is het zelfs de gewoonte om de partij, ongeacht de stelling, na drie uur spelen remise te geven. Maar ook de toppers zelf koesterden twijfels. Sijbrands, voor wie een remise meestal geen saaie 0-0, maar een boeiende 4-4 is, kondigde aan te stoppen bij invoering. Ook Wiersma bleek tegen het plan te zijn dat een einde zou maken aan de eenvoud. Totdat het wegens grof taalgebruik werd gesloten, was er op het dam forum een haat- en smaadcampagne gaande tegen «het Delftse gedrocht» en zijn bedenkers. Kortom, Nederland dreigde weer een dambond rijker te worden, eentje van ontevreden preciezen.

Zo ver kwam het niet. Tijdens de algemene ledenvergadering begin dit jaar bleken de afgevaardigden van de bondsraad te hebben geluisterd naar de opstandige achterban en de Delftse telling werd niet eens in stemming gebracht. Het bestuur verklaarde diplomatiek dat er eerst meer steun binnen de werelddambond moest worden gevonden. Nederland zou zich internationaal gezien buitenspel zetten met de Delftse telling. Elk land heeft zo zijn eigen spelregels en als gidsland strijdt juist Nederland al jaren voor een uniform damspel. Daar kwam bij dat het besluit om de omstreden telling in te voeren indertijd ongeldig was omdat de statuten van de bondsraad nooit waren goedgekeurd door de notaris. Voorlopig zullen slechts de Delftenaren en Harkstedelingen remisebestendig zijn. Maar voor de rest geldt Donners eerste damwet, namelijk dat de natuurlijke bestemming van een dampartij het vreedzame slot is. De remise.

[Dieter]

Wat een draadje over de KNDB beker al niet voor gevolgen kan hebben.
Michel en Guido zou ik willen vragen iets minder geforceerd met elkaar te communiceren, jullie bedoelen het alle twee heel erg goed voor het dammen en dan is samen denken zonder aanvallen van elkaar veel productiever.
De bestuursproblematiek vorig jaar ontstaan, hoort hier denk ik even niet thuis, alles nog een keer dunnetjes over doen heeft geen zin. Steeds meer mensen zien nu wel dat de ondoordachte actie van de BR toen alleen maar schade heeft opgeleverd, veel schade aan personen en organisatie. We zijn er veel slechter uitgekomen, maar om hier op door te gaan zou denk ik een nieuwe draad op moeten leveren.
Hier zou ik willen reageren op de Theo van den Hoek mail, stuk voor stuk topics welke het verdienen samen in discussie te gaan, hoe pakken we het aan, wat is uitvoerbaar, waarvoor krijgen we de handen op elkaar? op het eerste oog is het allemaal zeker de discussie waard. Eentje wil ik er even uitlichten zeker ook vanuit het gebeuren in mijn eigen vereniging.
Tientallen competitie lijkt me niet lang meer houdbaar gezien de vele lege borden en steeds meer clubs kunnen alleen nog met combinatie teams (samenwerkingen) tot inschrijving komen. Haal de combinatie teams er eens uit en je kunt zo 2 van de 5 tweede klasse's afschrijven. Mijn vereniging (Cema/DVZ) heeft nu twee teams ingeschreven wetende dat het tweede team meestal niet compleet zal zijn immers met nog maar net iets meer dan 20 leden houden we ons zelf voor de gek als we zouden verwachten wel steeds 20 man achter de borden te hebben. Vijf jaar geleden hadden we nog een kleine 40 leden en de gemiddelde leeftijd van onze vereniging is nu boven de 60 jaar. Wat denk je dat we over een paar jaar nog aan leden hebben?. Ik denk dat het merendeel van de Nederlandse clubs zich in deze positie bevind, wanneer je daar als bond niets mee doet dan heb je een enorme plank voor je kop. In dit licht bezien past ook het naar de regio terugbrengen van de tweede klasse zoals Theo voorstelt in zijn mail, regionale competities moeten weer ergens om gaan, In de provincie wordt overwegend al met kleinere teams gespeeld en hier kan ook per regio gekeken worden naar speelduur, puntentelling, teamgrote, speeldag of wat al niet meer zonder dat het onwerkbare KNDB bestuur en beterwetende BR er een mening over moet hebben.

[GuidoB]

Dieter, zonder op al je feitelijke onjuistheden, vreemde voorstellen en niet lopende zinnen in te gaan, een eenvoudige vraag. Hoe lang denk je dat jouw club Cema/DVZ het kan volhouden met twee teams te spelen als de nationale clubcompetitie zou bestaan uit achttallen? Ofwel, wat lost dat - op niet al te lange termijn - eigenlijk op?

[Frans de Jonge]

Morgen de bekerfinale in Apeldoorn. Live borden, nevenaktiviteiten en in de avonduren verplaatsen de spelers en publiek zich naar cafe De Flierefluiter voor de nazit en publieke analyse. De hele dag dus weer iets te beleven in het denksportcentrum. De beker leeft. Schaken in dit geval. Uiteraard nemen we de dambordjes van Marcel mee.

Klinkt goed. Hoe was dit schaakfeest Fred? En wat kunnen we er als dambond van leren?

[Paul van de Veen]

Deze draad begon met opmerkingen over de KNDB Beker. In elk geval in Overijssel zijn er twijfels over of het Beker toernooi in deze vorm goed functioneert.
Zoals Michel opmerkte: "Die hele beker met landelijk vervolg leeft niet meer (in elk geval niet in Overijssel) "
In het verlengde van die discusie werden ook opmerkingen gemaakt over de NC en over het idee van achttallen. Er werd een mail van Theo v.d. Hoek met suggesties over én Berkertoernooi én NC geciteerd.
We kunnen gemakkelijk elke suggestie voor wijziging van een toernooiopzet van tafel vegen met allerlei strikt persoonlijke opvattingen of procedurele argumenten dat het de Bondsraad en/of bestuur is die daar over gaan dus dat dit forum zich daar niet mee bezig hoeft te houden.
We zouden ook zelf of samen met de Bondsraad een analyse kunnen maken. Kan nooit kwaad want als blijkt dat er niets aan de hand is hebben de opstellers hooguit een leuke analyse gemaakt. "No harm done". En als blijkt dat er wel iets aan de hand is heb je tenminste wat handvatten voor de zoektocht en discussie naar een betere opzet.
Als voorbeeld in bijlage de "Analyse Landelijk - Provinciale Competitie", gemaakt in opdracht van de Bondsraad in 2005. http://www.enschedesedamclub.nl/Diverse ... etitie.pdf
Verouderd, absoluut niet meer actueel. Maar het idéé blijft overeind n.l. een poging om "toernooien en competities te evalueren en obv feitelijke informatie naar verbeteringen zoeken".

[Dieter]

Dieter, zonder op al je feitelijke onjuistheden, vreemde voorstellen en niet lopende zinnen in te gaan, een eenvoudige vraag. Hoe lang denk je dat jouw club Cema/DVZ het kan volhouden met twee teams te spelen als de nationale clubcompetitie zou bestaan uit achttallen? Ofwel, wat lost dat - op niet al te lange termijn - eigenlijk op?

Feitelijke onjuistheden?, voorstellen, laat staan vreemde? niet lopende zinnen?, zal wel aan mij liggen.
Laat ik maar reageren op de eenvoudige vraag. Eenvoudig antwoord is lastiger Guido, Ik weet het niet maar wat ik wel weet is dat we een beter gemotiveerde ploeg zouden hebben het spelen met lege borden is slecht voor een team, en ook nog eens niet leuk voor de tegenstanders. Dat ik echter mijn eigen vereniging als voorbeeld nam moet niet afleiden van het eigenlijke probleem. In mijn ogen zijn de combinatieteams als een noodoplossing, dit samen met de vele lege borden zou een bond tot nadenken en actie moeten bewegen. Het is toch ook wel logisch ook dat een verdere terugloop in leden niet zonder gevolgen kan blijven.

[Fred van Amersfoort]

Goede vraag Frans. Die schakers pakken dat echt goed aan. Live uitzenden van de partijen, een live blog, een perfecte speelzaal, een zaal waar voor de toeschouwers met diverse kraampjes vol actie zoals simultaans, snelschaken, uitleg, materiaal. Zeer toegankelijk allemaal. Verschil met dammers is ook dat ze niet lullen maar gewoon doen. Schakers vragen niet of er voor de beker gespeeld gaat worden, nee die organiseren het gewoon en maken er een feest van. Met de finale op Hemelvaartsdag en met tientallen toeschouwers. Schitterende foto}s, keurige website. Wij dammers drammen vooral en we komen maar niet tot de kern van het probleem. Waarom zou schaken wel goed lopen en dammen niet? Dammers blijven maar vasthouden aan diverse aannames die nauwelijks gecheckt worden. Het ontbreekt aan inzicht. Als ik dan een andere bijdrage lees dat het bestuur ondoordacht zou zijn weggestuurd.....dan zakt de zwembroek snel af. Een financieel probleem, heftige ledendalingen en dan beweren dat het een goed bestuur was.....bizar.

[playforstacks]

Blijkbaar stuurt Guido er liever op aan dat heel de nationale competitie implodeert dan naar een systeem te gaan die op dit moment beter past bij de grote van de clubs en het ledenbestand.

"Lies, Damned lies, and statistics "

Hier moet ik aan denken als ik Guido hoor zeggen dat goed gaat met 10-tallen omdat er evenveel teams mee doen.
Kortzichtig? Nee, gewoon oliedom en blind voor de werkelijkheid.

- Je ziet clubs overal (zelfs op sociale media) proberen hun 8-9-10 man te vinden.
- Bij veel clubs zorgt het voor stress, spanningen en tijd. Zonde want zo word dammen er niet leuker op.
- Zoals Dieter al aangaf komt het alleen door de combinatie teams dat de nationale competitie nog niet geïmplodeerd is.
- Mocht de nationale competitie imploderen zou dit tot gigantisch ledenverlies kunnen leiden. Immers zullen velen spelers van de club die noodgedwongen 1 team minder laten spelen zich uitschrijven als lid van de KNDB. Het zet de deur ook wagenwijd open voor provincies om dan een apart provincielidmaatschap aan te bieden met alle gevolgen van dien.

De KNDB speelt al een paar jaar met vuur, mensen als Guido staan er naast met olie.

[Fred van Amersfoort]

Als een club vooraf al aangeeft vele wedstrijden niet compleet te gaan spelen, nog wel met betaalde spelers kunstmatig het 1e team handhaaft, dan liggen daar keuzes. Maak er 1 compleet team van ipv 2 en ga met het andere team in de provincie ballen. Val een bond niet lastig met het eigen falen.

[Dieter]

Nogmaals, voor de blinden en andere slecht lezenden. Het gaat niet om mijn vereniging dat is slechts een voorbeeld, zo gaat het bij heel veel clubs. Een tweede niet meer inschrijven is einde vereniging en dus weer -20 leden moeten dat nog 10, 20, 30 of 40 clubs doen? is dat beleid van de KNDB? dat is wat ik me bezorgd afvraag. Maar dan komt natuurlijk altijd Fred van A om de hoek want die weet met een paar krachttermen het natuurlijk wel beter, die gaat de damwereld vast wel redden. Het was weer even leuk hier, succes met aanmodderen verder.