Winstpercentage in NC

[Paul van de Veen]

....De kans op een beslissing is veel bruikbaarder dan de kans op winst. Aangezien deze laatste hoogstens 50% bedraagt.

Geinig spel, dat schaken. Met winstpercentages van boven de 50%.

[Klaas van der Laan]

Go: 99,9% beslissingen (alle niveaus)

[ildjarn]

Go: 99,9% beslissingen (alle niveaus)

Breakthrough dammen: 100% beslissingen. Muntje gooien: 100% beslissingen.

[Paul van de Veen]

Reversi (Othello) 97,6%
Zie http://www.othello.nl/

Aantal partijen 7809
Aantal winst zwart 3747
Aantal winst wit 3882
Aantal draws 180

[Dieter]

Even off topic, maar waar blijven de partijen van een aantal wedstrijden, Thuisclubs die niet de moeite nemen om partijen te verwerken en in dumpstore staat ook niets. Met name Huissen blijft in gebreke, dat moet toch niet nodig zijn.

[Klaas Bor]

Even off topic, maar waar blijven de partijen van een aantal wedstrijden, Thuisclubs die niet de moeite nemen om partijen te verwerken en in dumpstore staat ook niets. Met name Huissen blijft in gebreke, dat moet toch niet nodig zijn.

De ontbrekende partijen van ronde 10 staan inmiddels in de dumpstore (voor zover de enveloppen binnen zijn gekomen).

[Henk de Witt]

Een tijdje niet op het forum gekeken. De remisediscussie is weer eens van stal gehaald. Onzinnig. Dammen is al een remisesport sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw. Onlangs, in december 2017, is bij het WK in Tallinn weer eens gebleken waar dit toe leidt. Remisefixing was aan de orde van de dag. Een schande voor de damsport. Vergelijk dit bijvoorbeeld met de zeer bescheiden poging tot matchfixing van schaatscoach Jillert Anema tijdens de Olympische Spelen van 2014. Vier jaar na dato gaan er alsnog stemmen op dat hij bestraft had moeten worden. Wat in Tallinn gebeurde was vele malen erger. Dit kan men de spelers niet verwijten. De enige manier om een toppositie te bereiken was om af en toe krachten te sparen en elk risico te vermijden. Jammer dat mijn krant, de Volkskrant, hier niet een kritisch artikel aan gewijd heeft. De Volkskrant heeft geen enkele aandacht aan het hele WK besteed, zelfs de uitslagen niet gepubliceerd. Slechts een interview met Boomstra na het toernooi vanwege het verlies van zijn wereldtitel.
Van andere kranten weet ik dat het Dagblad van het Noorden de nodige aandacht aan het WK heeft besteed. Maar de verslaggever was Bert Dollekamp, een dammer. Misschien doe ik Bert tekort, maar ik vermoed dat hij niet veel ruchtbaarheid aan het schandaal van Tallinn heeft gegeven. Ton Sijbrands had de mogelijkheid om er in zijn rubriek over te schrijven. Maar we kennen Ton. Hij zwijgt erover als het graf en pikt er een paar markante winstpartijen uit waardoor de argeloze lezer het idee zou kunnen krijgen dat topdammen helemaal geen remisespel is. Ware het niet dat de argeloze lezer de rubriek van Sijbrands niet leest.
Verzwijgen, ontkennen, jijbakken naar de schakers, stampvoeten als de damsport wederom een rubriek kwijtraakt. Dat zijn de verroeste wapens van de damwereld. Bedrijven en instellingen geven duizenden, soms miljoenen euro's uit ten behoeve van een goed imago. Het imago van de damwereld is al lang geleden volledig naar de knoppen geholpen. Maar de remiseaanbidders, de spruitjesdammers malen niet om imago. Malen niet om het verkloten van een WK. Als we maar damborden verspreiden, structuur brengen in het jeugdwerk dan sal alles reg kom. Aanvalluh!

Paul van de Veen heeft ontdekt dat er bij achtjarigen, ja zelfs in de ereklasse, helemaal niet zoveel remises vallen. Tjongejongejonge, dat is nog eens een vondst. Moet een mens zich verlagen om daar überhaupt nog op te reageren? Eigenlijk niet. Maar laat mij nou ook eens dom zijn, dus toch maar.
1. Achtjarige jongetjes en de ereklasse bepalen niet het imago van de damsport. Dat wordt bepaald door het hoogste niveau, NK en WK.
2. Voor wie twijfelt aan het belang van een goed imago noem ik het voorbeeld van Buckler, het alcoholvrije biertje dat het loodje legde na een paar grappen erover in een conference van Youp van ’t Hek. Vergelijk dit met de grappen over het dammen van Mart Smeets in de jaren negentig.
3. Het is al weer tientallen jaren geleden dat de bond de mogelijkheid bood om een vrije teamopstelling te maken. Als je namelijk op sterkte gaat zitten dan zullen de grootmeesters elkaar aan de bovenste borden ontmoeten en, u raadt het nooit, remise tegen elkaar spelen. In plaats van het remiseprobleem aan te pakken leek het de bond een beter idee om de remises een beetje te verbergen. Zo trof grootmeester Pim Meurs (1507) in de laatste ronde van de ereklasse aan het eerste bord Roelof Schippers Sr. (807). Ondanks het geringe ratingverschil van slechts 700 wist Pim deze partij te winnen. Hulde. En kan Paul van de Veen weer een winstpartij aanturven. Aanvalluh.
4. Zonder alle cijfers van de ereklasse te kennen durf ik te stellen dat de volgende grootmeesters niet één partij in de ereklasse hebben verloren: Baljakin, Boomstra, Clerc, Gantwarg, Getmansky, Meurs, Prosman, Valneris, Virny, Wiersma. Ergo, onderlinge ontmoetingen tussen deze grootmeesters zullen alle in remise zijn geëindigd. En volgend jaar zullen die partijen weer in remise eindigen en het jaar daarop weer. Je bent een remisesport of je bent het niet.

Er zijn ook damliefhebbers die graag zouden zien dat partijen tussen topdammers werkelijk spannend zijn en tot een beslissing leiden. Eerlijk gezegd lijkt mij dit normaal. Een voetballiefhebber wil in de Champions League toch ook wel eens een winstpartij zien? Topschaatsen wordt tegenwoordig op duizenden van seconden beslist. Spannend! Maar die rare dammers wringen zich in alle rare bochten om de remise te koesteren. Merkwaardig.

[Vengaboy]

Een tijdje niet op het forum gekeken. De remisediscussie is weer eens van stal gehaald. Onzinnig. Dammen is al een remisesport sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw. Onlangs, in december 2017, is bij het WK in Tallinn weer eens gebleken waar dit toe leidt. Remisefixing was aan de orde van de dag. Een schande voor de damsport. Vergelijk dit bijvoorbeeld met de zeer bescheiden poging tot matchfixing van schaatscoach Jillert Anema tijdens de Olympische Spelen van 2014. Vier jaar na dato gaan er alsnog stemmen op dat hij bestraft had moeten worden. Wat in Tallinn gebeurde was vele malen erger. Dit kan men de spelers niet verwijten. De enige manier om een toppositie te bereiken was om af en toe krachten te sparen en elk risico te vermijden. Jammer dat mijn krant, de Volkskrant, hier niet een kritisch artikel aan gewijd heeft. De Volkskrant heeft geen enkele aandacht aan het hele WK besteed, zelfs de uitslagen niet gepubliceerd. Slechts een interview met Boomstra na het toernooi vanwege het verlies van zijn wereldtitel.
Van andere kranten weet ik dat het Dagblad van het Noorden de nodige aandacht aan het WK heeft besteed. Maar de verslaggever was Bert Dollekamp, een dammer. Misschien doe ik Bert tekort, maar ik vermoed dat hij niet veel ruchtbaarheid aan het schandaal van Tallinn heeft gegeven. Ton Sijbrands had de mogelijkheid om er in zijn rubriek over te schrijven. Maar we kennen Ton. Hij zwijgt erover als het graf en pikt er een paar markante winstpartijen uit waardoor de argeloze lezer het idee zou kunnen krijgen dat topdammen helemaal geen remisespel is. Ware het niet dat de argeloze lezer de rubriek van Sijbrands niet leest.
Verzwijgen, ontkennen, jijbakken naar de schakers, stampvoeten als de damsport wederom een rubriek kwijtraakt. Dat zijn de verroeste wapens van de damwereld. Bedrijven en instellingen geven duizenden, soms miljoenen euro's uit ten behoeve van een goed imago. Het imago van de damwereld is al lang geleden volledig naar de knoppen geholpen. Maar de remiseaanbidders, de spruitjesdammers malen niet om imago. Malen niet om het verkloten van een WK. Als we maar damborden verspreiden, structuur brengen in het jeugdwerk dan sal alles reg kom. Aanvalluh!

Paul van de Veen heeft ontdekt dat er bij achtjarigen, ja zelfs in de ereklasse, helemaal niet zoveel remises vallen. Tjongejongejonge, dat is nog eens een vondst. Moet een mens zich verlagen om daar überhaupt nog op te reageren? Eigenlijk niet. Maar laat mij nou ook eens dom zijn, dus toch maar.
1. Achtjarige jongetjes en de ereklasse bepalen niet het imago van de damsport. Dat wordt bepaald door het hoogste niveau, NK en WK.
2. Voor wie twijfelt aan het belang van een goed imago noem ik het voorbeeld van Buckler, het alcoholvrije biertje dat het loodje legde na een paar grappen erover in een conference van Youp van ’t Hek. Vergelijk dit met de grappen over het dammen van Mart Smeets in de jaren negentig.
3. Het is al weer tientallen jaren geleden dat de bond de mogelijkheid bood om een vrije teamopstelling te maken. Als je namelijk op sterkte gaat zitten dan zullen de grootmeesters elkaar aan de bovenste borden ontmoeten en, u raadt het nooit, remise tegen elkaar spelen. In plaats van het remiseprobleem aan te pakken leek het de bond een beter idee om de remises een beetje te verbergen. Zo trof grootmeester Pim Meurs (1507) in de laatste ronde van de ereklasse aan het eerste bord Roelof Schippers Sr. (807). Ondanks het geringe ratingverschil van slechts 700 wist Pim deze partij te winnen. Hulde. En kan Paul van de Veen weer een winstpartij aanturven. Aanvalluh.
4. Zonder alle cijfers van de ereklasse te kennen durf ik te stellen dat de volgende grootmeesters niet één partij in de ereklasse hebben verloren: Baljakin, Boomstra, Clerc, Gantwarg, Getmansky, Meurs, Prosman, Valneris, Virny, Wiersma. Ergo, onderlinge ontmoetingen tussen deze grootmeesters zullen alle in remise zijn geëindigd. En volgend jaar zullen die partijen weer in remise eindigen en het jaar daarop weer. Je bent een remisesport of je bent het niet.

Er zijn ook damliefhebbers die graag zouden zien dat partijen tussen topdammers werkelijk spannend zijn en tot een beslissing leiden. Eerlijk gezegd lijkt mij dit normaal. Een voetballiefhebber wil in de Champions League toch ook wel eens een winstpartij zien? Topschaatsen wordt tegenwoordig op duizenden van seconden beslist. Spannend! Maar die rare dammers wringen zich in alle rare bochten om de remise te koesteren. Merkwaardig.

Ik krijg toch het vage vermoeden dat je Paul vd Veen in het vizier hebt, maar laat dat gedeelte maar zitten.
als ik naar de topscorers lijst kijk denk ik toch echt wel dat dat remise spook tussen je oren zitten Henk,

1. Harm Wiersma wint van 2 GMI-s
2. Jan van Dijk zelf niet eens GMI toch een score van +7 met overwinningen op GMI en MI
4. Rob Clerc met 2 overwinningen op GMI MI

maar ga vooral door met gal spugen.

[NicoV]

Een tijdje niet op het forum gekeken. De remisediscussie is weer eens van stal gehaald. Onzinnig. Dammen is al een remisesport sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw. Onlangs, in december 2017, is bij het WK in Tallinn weer eens gebleken waar dit toe leidt. Remisefixing was aan de orde van de dag. Een schande voor de damsport. Vergelijk dit bijvoorbeeld met de zeer bescheiden poging tot matchfixing van schaatscoach Jillert Anema tijdens de Olympische Spelen van 2014. Vier jaar na dato gaan er alsnog stemmen op dat hij bestraft had moeten worden. Wat in Tallinn gebeurde was vele malen erger. Dit kan men de spelers niet verwijten. De enige manier om een toppositie te bereiken was om af en toe krachten te sparen en elk risico te vermijden. Jammer dat mijn krant, de Volkskrant, hier niet een kritisch artikel aan gewijd heeft. De Volkskrant heeft geen enkele aandacht aan het hele WK besteed, zelfs de uitslagen niet gepubliceerd. Slechts een interview met Boomstra na het toernooi vanwege het verlies van zijn wereldtitel.
Van andere kranten weet ik dat het Dagblad van het Noorden de nodige aandacht aan het WK heeft besteed. Maar de verslaggever was Bert Dollekamp, een dammer. Misschien doe ik Bert tekort, maar ik vermoed dat hij niet veel ruchtbaarheid aan het schandaal van Tallinn heeft gegeven. Ton Sijbrands had de mogelijkheid om er in zijn rubriek over te schrijven. Maar we kennen Ton. Hij zwijgt erover als het graf en pikt er een paar markante winstpartijen uit waardoor de argeloze lezer het idee zou kunnen krijgen dat topdammen helemaal geen remisespel is. Ware het niet dat de argeloze lezer de rubriek van Sijbrands niet leest.
Verzwijgen, ontkennen, jijbakken naar de schakers, stampvoeten als de damsport wederom een rubriek kwijtraakt. Dat zijn de verroeste wapens van de damwereld. Bedrijven en instellingen geven duizenden, soms miljoenen euro's uit ten behoeve van een goed imago. Het imago van de damwereld is al lang geleden volledig naar de knoppen geholpen. Maar de remiseaanbidders, de spruitjesdammers malen niet om imago. Malen niet om het verkloten van een WK. Als we maar damborden verspreiden, structuur brengen in het jeugdwerk dan sal alles reg kom. Aanvalluh!

Paul van de Veen heeft ontdekt dat er bij achtjarigen, ja zelfs in de ereklasse, helemaal niet zoveel remises vallen. Tjongejongejonge, dat is nog eens een vondst. Moet een mens zich verlagen om daar überhaupt nog op te reageren? Eigenlijk niet. Maar laat mij nou ook eens dom zijn, dus toch maar.
1. Achtjarige jongetjes en de ereklasse bepalen niet het imago van de damsport. Dat wordt bepaald door het hoogste niveau, NK en WK.
2. Voor wie twijfelt aan het belang van een goed imago noem ik het voorbeeld van Buckler, het alcoholvrije biertje dat het loodje legde na een paar grappen erover in een conference van Youp van ’t Hek. Vergelijk dit met de grappen over het dammen van Mart Smeets in de jaren negentig.
3. Het is al weer tientallen jaren geleden dat de bond de mogelijkheid bood om een vrije teamopstelling te maken. Als je namelijk op sterkte gaat zitten dan zullen de grootmeesters elkaar aan de bovenste borden ontmoeten en, u raadt het nooit, remise tegen elkaar spelen. In plaats van het remiseprobleem aan te pakken leek het de bond een beter idee om de remises een beetje te verbergen. Zo trof grootmeester Pim Meurs (1507) in de laatste ronde van de ereklasse aan het eerste bord Roelof Schippers Sr. (807). Ondanks het geringe ratingverschil van slechts 700 wist Pim deze partij te winnen. Hulde. En kan Paul van de Veen weer een winstpartij aanturven. Aanvalluh.
4. Zonder alle cijfers van de ereklasse te kennen durf ik te stellen dat de volgende grootmeesters niet één partij in de ereklasse hebben verloren: Baljakin, Boomstra, Clerc, Gantwarg, Getmansky, Meurs, Prosman, Valneris, Virny, Wiersma. Ergo, onderlinge ontmoetingen tussen deze grootmeesters zullen alle in remise zijn geëindigd. En volgend jaar zullen die partijen weer in remise eindigen en het jaar daarop weer. Je bent een remisesport of je bent het niet.

Er zijn ook damliefhebbers die graag zouden zien dat partijen tussen topdammers werkelijk spannend zijn en tot een beslissing leiden. Eerlijk gezegd lijkt mij dit normaal. Een voetballiefhebber wil in de Champions League toch ook wel eens een winstpartij zien? Topschaatsen wordt tegenwoordig op duizenden van seconden beslist. Spannend! Maar die rare dammers wringen zich in alle rare bochten om de remise te koesteren. Merkwaardig.

Ik krijg toch het vage vermoeden dat je Paul vd Veen in het vizier hebt, maar laat dat gedeelte maar zitten.
als ik naar de topscorers lijst kijk denk ik toch echt wel dat dat remise spook tussen je oren zitten Henk,

1. Harm Wiersma wint van 2 GMI-s
2. Jan van Dijk zelf niet eens GMI toch een score van +7 met overwinningen op GMI en MI
4. Rob Clerc met 2 overwinningen op GMI MI

maar ga vooral door met gal spugen.

Als Harm Wiersma en Jan van Dijk - toonbeelden van ondernemende spelers - moeten bewijzen dat het remisespook bij Henk de Witt tussen de oren zit, dan is er met zekerheid een volstrekt verkeerde conclusie getrokken. Met alleen dit soort spelers zal het probleem niet zo groot zijn, maar er zijn nog zoveel anderen, die met trots elke keer weer een remise laten bijtekenen.

[playforstacks]

Ik maakte laatst een pan soep van 3 liter en deed er 5 gehaktballetjes in. Ik schepte als eerste mijn bord op en schepte er 3 ballen uit. De andere soep eters gaven aan dat er helemaal geen (of niet genoeg) gehaktballetjes in de soep zaten.
Ik wees naar mijn bord en verklaarde ze voor gek, "het zit tussen je oren. Kijk naar mijn bord, meer dan genoeg ballen".

De mensen op dit forum die het remise probleem ontkennen (en de hoogst geëindigde spelers in de ereklasse als "bewijs" aanvoeren) doen precies hetzelfde als bovenstaand voorbeeld.

[Paul van de Veen]

Fact checking:
In de Ereklasse 2017-2018 zijn 660 partijen gespeeld
Aantal beslissingen:
1e ronde 25
2e ronde 25
3e ronde 30
4e ronde 21
5e ronde 28
6e ronde 24
7e ronde 21
8e ronde 17
9e ronde 23
10e ronde 22
11e ronde 27

Totaal 263 beslissingen. (Waarvan inderdaad tenminste één tegen een veel zwakkere speler en tenminste één reglementair en tenminste één door een enorme bok en ... en ...
Waarmee in de 1e plaats de hypothese ontkracht is dat de beslissingen vooral in de eerste fase van de competitie vallen.
(Want 129 in de 1e 5 wedstrijden tegen 110 in de laatste 5 wedstrijden is geen significant verschil.)

Verder een percentage beslissingen van 263/660 = 39.85 %
De kans dat een partij beslist wordt in de Ereklasse NC 2017-2018 was dus gemiddeld genomen 0,3985
Dat is 40 keer groter dan de kans om in één keer tenminste 3 ballen uit de soep te vissen want die kans is 0,00992

[NicoV]

Fact checking:
In de Ereklasse 2017-2018 zijn 660 partijen gespeeld
Aantal beslissingen:
1e ronde 25
2e ronde 25
3e ronde 30
4e ronde 21
5e ronde 28
6e ronde 24
7e ronde 21
8e ronde 17
9e ronde 23
10e ronde 22
11e ronde 27

Totaal 263 beslissingen. (Waarvan inderdaad tenminste één tegen een veel zwakkere speler en tenminste één reglementair en tenminste één door een enorme bok en ... en ...
Waarmee in de 1e plaats de hypothese ontkracht is dat de beslissingen vooral in de eerste fase van de competitie vallen.
(Want 129 in de 1e 5 wedstrijden tegen 110 in de laatste 5 wedstrijden is geen significant verschil.)

Verder een percentage beslissingen van 263/660 = 39.85 %
De kans dat een partij beslist wordt in de Ereklasse NC 2017-2018 was dus gemiddeld genomen 0,3985
Dat is 40 keer groter dan de kans om in één keer tenminste 3 ballen uit de soep te vissen want die kans is 0,00992

Die getallen hebben we op dit forum al lang gezien. Het totaal is wellicht nog acceptabel , hoewel bij schaken nog 20 % hoger, maar het aantal beslissingen komt wel tot stand door de zwakkere clubs. RDC Rijnsburg heeft met 8 overwinningen, 54 remises en 48 nederlagen een aanzienlijke bijdrage geleverd aan het percentage beslissingen. Het probleem zit bij de ( groot ) meesters die zonder problemen remise tegen elkaar schuiven. ( uitzonderingen Wiersma , van Dijk , Sipma , Wolf , Ijzendoorn en Groenendijk )

[Michel Stempher]

Ja, het ligt inderdaad aan de spelers en niet aan het spel. Dat lijkt me een veilige conclusie. Misschien ligt het beslissingspercentage wel te hoog voor veel topspelers, waardoor ze kunstmatig houthakpartijen produceren om maar niet te hoeven verliezen.

[playforstacks]

Misschien is het voor veel topspelers (zeker in een toernooi) de energie niet waard om op winst te spelen (tegen een andere topper) omdat het toch vrijwel altijd remise wordt als de andere partij niet volledig mee gaat in de strijd.

Dit is wel heel innovatief omgedraaid, een sport zou zo in elkaar moeten steken: als je de strijd ontloopt zou je vaak moeten verliezen. Dit zorgt er voor dat mensen juist wel de strijd aan gaan.

Dammen op top niveau= strijd ontlopen maakt altijd remise.

[NicoV]

Misschien is het voor veel topspelers (zeker in een toernooi) de energie niet waard om op winst te spelen (tegen een andere topper) omdat het toch vrijwel altijd remise wordt als de andere partij niet volledig mee gaat in de strijd.

Dit is wel heel innovatief omgedraaid, een sport zou zo in elkaar moeten steken: als je de strijd ontloopt zou je vaak moeten verliezen. Dit zorgt er voor dat mensen juist wel de strijd aan gaan.

Dammen op top niveau= strijd ontlopen maakt altijd remise.

Even wat citaten uit Toernooibase : NK Dammen vrouwen

22-03-2018 Eric van Dusseldorp:
Met dank aan Henk de Wit

22-03-2018 Jan Pieter Drost:
PDN
Eric doelt uiteraard op het aanjaageffect dat optreedt bij de Delftse telling en bij het spelen met plusjes. Normaalgesproken volgt hier 58. ... 17-21 59. 49x16 waarna de handen geschud worden, maar doordat Vitalia een minnetje wil vermijden, loopt ze tegen een nederlaag aan. Overigens is 68. ... 16-21 wel een draak van een zet. Zelfs zonder schijf op 36 staat zwart hierna verloren.
22-03-2018 Paul Oudshoorn:
Dank JP voor de uitleg en Martin voor de mooie lijn die hij uitstippelt voor het witte spel. Ik vind het NK vrouwen overigens erg leuk om te volgen en in de top is het spel zeer (ten goede) ontwikkeld!

Winstpercentage tot nu toe : 75 %