KRANTENARTIKELEN - 2007

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 29 januari 2007

DES blijft in het spoor van Excelsior

Maandag, 29 januari 2007 - LUNTEREN - De damploeg van DES Lunteren vecht met Excelsior Rosmalen om rechtstreekse promotie naar de ereklasse.

De Lunterse ploeg moet in de laatste twee duels onverminderd een achterstand van drie bordpunten goedmaken. In punten staan de teams gelijk. „Ons programma is met partijen tegen Apeldoorn en Huizum zwaarder”, zegt DES-teamcaptain Evert van de Pol. „Ons eerste doel is de aanval van Apeldoorn op de tweede plek afslaan. Daarna zien we wel weer verder.”

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 29 januari 2007

DV Huissen boekt een stukje terreinwinst

Door onze sportredactie


Maandag, 29 januari 2007 - DOETINCHEM - DV Huissen heeft zaterdag een forse overwinning behaald. De Huissense dammers zetten in Doetinchem het plaatselijke Dammers Uit Oost te kijk: 6 - 14.
De ruime zege en misstappen van de concurrentie leverden DV Huissen twee plaatsen terreinwinst op op de ranglijst van de ereklasse. De ploeg van speler en teamleider Geert van Aalten staat nu vierde.

DV Huissen en Dammers uit Oost (DUO) speelden om de spreekwoordelijke eer. Beide ploegen zijn uitgeschakeld voor de titel en bezetten een plaats in de subtop. Dat was terug te zien op de borden. „Fouten beheersten het spelbeeld en sommige partijen waren uitgesproken saai“, vond Van Aalten.

Het venijn zat in Doetinchem aan de staartborden. Huissen beslisten de wedstrijd aan de borden 7 tot en met 10 en liep aan de overige zes borden geen averij op.

Na een snelle geruisloze remise van Joost Hendriksen tegen Jochem Zweerink brandden de Huissense (groot)meesters los. Van Aalten klopte grootmeester Wieger Wesselink. Het spel was niet foutloos. De Huissenaar greep de kans op een winnende forcing.

Alexander Baljakin won van Peter Schellekens op zijn dooie akkertje na een overtuigend middenspel. Guntis Valneris toonde Nina Hoekman het verschil in de wereldtop bij de mannen en de vrouwen en zette de DUO-speelster eenvoudig aan de kant. Fred de Koning bracht de tussenstand op 1-9. Henk Hoekman maakte een fout in het middenspel De Koning forceerde daarop schijf- en later partijwinst.

Daarna volgden vijf puntendelingen. Johan Krajenbrink had tegen Henk Ruesink een kansrijk eindspel. Gérard Jansen trof in Wouter Ludwig een speler die voor een punt zat. De broers Theo (tegen Henk Grotenhuis ten Harkel) en Geert Berends (tegen Gerrit Wassink) deelden de punten. Alex Mathijsen nam tegen Arjan van den Berg ook genoegen met een punt.

Dammers Uit Oost-DV Huissen 6-14: Henk Ruesink-Johan Krajenbrink 1-1, Wouter Ludwig-Gérard Jansen 1-1, Gerrit Wassink-Geert Berends 1-1, Jochem Zweerink-Joost Hendriksen 1-1, Arjan van den Berg-Alex Mathijsen 1-1, Henk Grotenhuis ten Harkel-Theo Berends 1-1, Wieger Wesselink-Geert van Aalten 0-2, Nina Hoekman-Guntis Valneris 0-2, Henk Hoekman-Fred de Koning 0-2, Peter Schellekens-Alexander Baljakin 0-2.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 29 januari 2007

DC Lent kan zich alleen nog redden via omweg

Door onze sportredactie


Maandag, 29 januari 2007 - LENT - DC Lent kan zich richten op de nacompetitie. Directe handhaving in de hoofdklasse A zit er niet meer in na de 9 - 11 thuisnederlaag tegen Nijverdal.
Door het verlies zakten de dammers van Lent naar de tiende plaats van de ranglijst. De achterstand op de veilige achtste plek groeide naar drie punten en is met nog slechts twee duels voor de boeg vrijwel onbereikbaar geworden.

Lent is daardoor in de strijd om lijfsbehoud zo goed als zeker veroordeeld tot het spelen van promotie-/degradatieduels. Van direct degradatiegevaar is bijna geen sprake meer. De voorsprong op de plaatsen elf en twaalf bleef met drie punten intact.

In het cruciale duel met Nijverdal kwamen bij Lent alleen Thijs Gerritsen en Maarten Nas tot winst. Daar stonden verliespartijen van Eep van Manen, Sander Spaans en Lianne van Ampting tegenover.

Gerritsen won in een goede positiepartij van Herman Damman. Nas was in de tijdnoodfase op zijn best tegen Vitalia Doumesh, één van de sterkste Nederlandse dammende vrouwen. De kopman won het afspel leuk.

Ruud Palmer had achteraf spijt van zijn poging tegenstander Bill Neven af te bluffen. De poging om van tijdnood te profiteren, mislukte. Palmer had meer bedenktijd in zijn kansrijke positie kunnen investeren. Nu werd het een teleurstellende remise.

Dat was ook het resultaat van Van Zelst tegen Harrie Hoonhorst, van Marco van Bronswijk tegen Marinus Morsink en van Willem van den Berg tegen Michel Koop. Van Manen werd tegen Jan van Buiten na zeven zetten slachtoffer van een lichte combinatie en kwam het schijfverlies niet meer te boven.

Sander Spaans stuitte op de sterke Litouwer Vaidas Stasytis. In de tijdnoodfase stortte de stelling van de Lentse dammer in. Van Ampting tastte tegen Rienk van Marle in een lastig eindspel mis, waardoor de gehoopte 10-10 niet op het scorebord kwam. Gerold Kosman hield aan zijn nadelig eindspel tegen Ronny Koop een benauwde puntendeling over.

DC Lent-Nijverdal 9-11: Maarten Nas-Vitalia Doumesh 2-0, Lianne van Ampting-Rienk van Marle 0-2, Ruud Palmer-Bill Neven 1-1, Sander Spaans-Vaidas Stasytis 0-2, Willem van den Berg-Michel Koop 1-1, Thijs Gerritsen-Herman Damman 2-0, Remco van Zelst-Harrie Hoonhorst 1-1, Marco van Bronswijk-Marinus Morsink 1-1, Eep van Manen-Jan van Buiten 0-2, Gerold Kosman-Ronny Koop 1-1.

[Hanco Elenbaas]

PZC, 29 januari 2007

Grote zege dammers ’s-Gravenpolder

door Daaf Kasse


’s GRAVENPOLDER - De dammers van PWG ’s-Gravenpolder speelden zaterdag de beste wedstrijd van het seizoen. Met grote cijfers won het tiental van Den Haag: 14-6. De Zuid-Hollandse ploeg, die een ronde eerder al de titelkansen in rook zag opgaan door een nederlaag tegen SNA, was geen partij voor de Zeeuwse hoofdklasser en werd compleet weggespeeld.

Henk Gunter deelde de eerste tik uit. Wim Bremmer, één van de sterkste spelers van Den Haag, maakte een foutje waar de man uit Sint-Annaland dankbaar van profiteerde. Na gelijke spelen van invalster Rianka Rentmeester, Andres van den Berge, Kees Rijk (na een sterke partij tegen voormalig NK-finalist Jeroen Kos) en Arjo Kousemaker vergrootte Arie van de Weteringh de voorsprong tot vier punten. De Dordtenaar speelde tegen de gerenommeerde Fred Ivens een prachtpartij. Hij legde de omsingeling van zijn tegenstander aan banden en wikkelde secuur af naar een gewonnen eindspel. De volgende zege kwam op naam van Ruud Kloosterman, die dit seizoen lang moest wachten op zijn eerste winstpartij. Zaterdag was het eindelijk raak. Kloosterman zadelde zijn tegenstander met een zwakke schijf op en buitte dat voordeel knap uit. De ontluistering van de Hagenaars werd compleet toen ook Jan van de Weteringh zijn voordeel in winst omzette. Een omsingeling liep uit op een gewonnen eindspel. Gelijke spelen van Martijn Rentmeester en Daaf Kasse resulteerden in een 14-6-eindstand en de grootste overwinning van deze competitie.

Koploper

Middelburg had in de uitwedstrijd tegen hekkensluiter Heijmans Excelsior 3 slechts één doel voor ogen: een zo groot mogelijke overwinning. De koploper van de tweede klasse E slaagde met glans: in Berlicum werd het 17-3 voor Middelburg. De ruime zege was het resultaat van zeven overwinningen en drie gelijke spelen. Achtereenvolgens slaagden David Davidse, Ad Trapman, Frans Blaas, Jan Moens, Wim Koppejan, Peter Schunselaar en Jaap de Jonge er in te profiteren van de vele fouten die door de Brabantse dammers werden gemaakt.

[Hanco Elenbaas]

Limburgs Dagblad, 29 januari 2007

LIMBURGSE DAMCLUBS BLIJVEN IN DEGRADATIEGEVAAR

Ereklassers weer onderuit

De Limburgse clubs in de hoogste damafdeling hebben opnieuw verloren en blijven daardoor in degradatiegevaar.

Door Michel Franssen


DAMMEN
CEMA/De Vaste Zet kreeg in Schiedam met 13-7 klop van Van Stigt Thans, en Raes Damclub Maastricht ging in Berg en Terblijt met 6-14 onderuit tegen DVSB uit De Bilt.
De Vaste Zet staat negende met vier matchpunten, Maastricht twaalfde en laatste met twee matchpunten, met nog twee ronden voor de boeg. Het competitiereglement van de KNDB voorziet dit seizoen in rechtstreekse degradatie van de nummers elf en twaalf, en playoffs om lijfsbehoud voor de nummers negen en tien. De Vaste Zet staat vier punten achter op nummer acht DVSB. De Geleners moeten in ieder geval de resterende wedstrijden in de reguliere competitie winnen, om zich aan de nacompetitie te kunnen onttrekken, maar hebben de zaken zelfs dan niet meer in eigen hand. Léopold Sékongo won namens de Vaste Zet van Frits Luteyn, maar daar stonden vier individuele nederlagen tegenover. Die verliespartijen kwamen niet onverwacht. Zo trof Patrick Casaril Aleksandr Schwarzman, en moest Adioutou Ibrahim het opnemen tegen Rob Clerc, twee op papier kansloze missies.

Yves Vandeberg haalde twee punten binnen voor Maastricht, en de remise van Andy Damen tegen ex-wereldkampioen Harm Wiersma mocht als een zege worden gevierd.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007

DUO hard onderuit

door NIKHILA


DAMMEN - Het sprookje voor Dammers Uit Oost werd wreed verstoord door topclub Huissen. De Vordense strijders moesten diep buigen voor de aartsrivaal: 6 - 14.
‘Een psychologische kwestie’, vond aanvoerder Henk Grotenhuis. ‘Voor ons heeft Huissen van jongs af een magische klank en bij de vele tientallen duels zijn onze successen op de vingers van één hand te tellen.’

Huissen, met tien landstitels recordhouder in de moderne damhistorie, bracht vijf grootmeesters achter de borden - onder wie Johan Krajenbrink - waar DUO alleen Wieger Wesselink tegenover kon stellen.

Voor Krajenbrink (40) was het een aangenaam weerzien met zijn vroegere clubmakkers. ‘In mijn partij tegen Henk Ruesink waande ik mij in lang vervlogen tijden’, vertelde hij. ‘Ik was negentien jaar oud toen ik vanwege mijn studie uit Vorden ben weggegaan.’

Daar waren succesvolle jaren in de Vordense jeugdafdeling aan vooraf gegaan. Wesselink en Krajenbrink jaagden elkaar op naar een steeds hoger niveau. ‘Het waren harde veldslagen’, herinnert hij zich. ‘De rivaliteit was niet alleen maar positief. Wieger won het NK junioren en ik miste een titel in mijn jeugdjaren en was daardoor heel gefrustreerd.’

Wesselink was later ook de sterkste in het NK senioren, maar zijn oude strijdmakker hield de balans, met brons op het WK 2000, ruimschoots in evenwicht. ‘Vroeger droomde ik van een sterk team met Achterhoekers, maar eigenlijk heb ik de terugkeer naar Vorden nooit écht serieus overwogen. Alleen in schertsende en nostalgisch gekleurde bewoordingen.’

Krajenbrink komt overigens nog vaak in Vorden, want je wisselt makkelijker van damclub dan van tandarts.

Ook Wesselink (40) speelde lang elders, maar hij kwam zes jaar geleden weer terug op het oude nest. En heeft daar beslist geen spijt van. ‘De teamgeest is dit seizoen geweldig’, benadrukte hij. ‘Die is gegroeid in het spectaculair verlopen degradatieduel, dat we vorig jaar met Excelsior hebben uitgevochten. De leukste wedstrijd die ik ooit heb gespeeld.’

De Vordenaar kreeg kansen tegen collega-grootmeester Van Aalten, maar was na diens vlucht naar de rand te happig. ‘Een gemene forcing’, mopperde hij.

Nina Hoekman verloor van oud-wereldkampioen Valneris. De Zutphense heeft na haar recente prestaties de top van de wereldranglijst in het vizier. Haar moyenne is gelijk aan dat van Goloebjeva, maar door een verschil achter de komma werd zij als tweede geklasseerd.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007

Pikant en kleurrijk spektakel

door NIKHILA


Jan Nijmeijer wierp zich op als de aanvoerder van de Gramsbergse strijders en bemande het eerste bord. In speelzaal De Blokkendoos was hij op vertrouwd terrein. ‘Dit was vroeger een lagere school. De school waar ik in de jaren zestig zelf op heb gezeten.’ Nijmeijer (47) is al een kwart eeuw lid van Oosterveen, waar hij zeker tien keer als clubkampioen werd gekroond en ook bestuursfuncties vervulde.
‘Ik ben voorzitter geweest en ook jarenlang wedstrijdleider. Het teruglopende ledental baart mij zorgen, maar volgend jaar verwacht ik een bredere basis.’

Het gebrek aan mankracht speelt Oosterveen in de lopende competitie nadrukkelijk parten. De magere positie op de ranglijst is daarvan een directe afspiegeling. ‘Het is bar en boos dit seizoen’, verzuchtte Nijmeijer. ‘We hebben weinig reserves achter de hand, waardoor ziekte of een paar vakantiegangers alles in het honderd kunnen schoppen. Met als dieptepunt de wedstrijd, waarin we met negen man op pad moesten.’

De clubliefde zit diep bij de leden van de Gramsbergse vereniging. ‘We trekken veel met elkaar op. Zo zijn we vorig jaar met twaalf man naar Thailand geweest, waar een internationaal toernooi werd gehouden.’

Nijmeijer neemt als dammende globetrotter veelal zelf het voortouw, vaak in samenspraak met vriendin Rima Danileviciene. ‘Ik heb in veel landen gedamd. In Polen, Litouwen en Spanje bijvoorbeeld, maar heb ook toernooien in Londen, Praag en Parijs gespeeld.’

Het duel met DOS/Hartholt Olie was een kleurrijke en pikante krachtmeting. Met de knalrode outfit van de thuisclub tegenover de blauwe t-shirts van de Heinoërs. ‘Het was steenkoud in de speelzaal’, mopperde Frits Gerritsen als teamleider van DOS. ‘De meeste spelers van onze ploeg deden later het jasje van de sponsor er maar overheen.’ De geldschieters van de clubs zitten in dezelfde branche. Collega’s dus, maar ook concurrenten. De vlam sloeg op de olierijke velden snel in de pan.

Onderin waren de Heinoërs heer en meester. Harry Abbing brak al na een uurtje door de Gramsbergse verdedigingslinie. En ook Maikel Schotman en Tonnie van Ommen kwamen tot winst.

Oosterveen heerste daarentegen op de hoogste borden. Danileviciene verzilverde het drukspelletje tegen de Heinose kampioen Marco Veneboer, maar Jan Nijmeijer greep gruwelijk mis.

‘Ik heb het totaal verknald’, sprak de aanvoerder vol zelfverwijt. ‘Na een mooie forcing was het aan alle kanten uit. Ik had de winst voor het uitzoeken, maar wilde het veel te mooi doen.’

Na zijn misgreep ging DOS met de punten aan de haal. De Heinoërs spelen sinds 2003 op het landelijke podium en zijn opvallend constant: na twee maal een vijfde plaats op de ranglijst klasseerde de ploeg zich vorig jaar als vierde. ‘We zijn nog niet sterk genoeg voor de eerste klasse’, stelde Gerritsen. ‘Ook dit jaar zijn we weer tevreden met een plaats in het linkerrijtje.’

DAMMEN

Oosterveen, gekweld door zorgen en tegenslag, beet eindelijk weer eens fel van zich af. De Gramsbergse ploeg moest buigen voor de bezoekers uit Heino (9-11), maar had minstens een gelijkspel verdiend.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007


Liefde lokt Litouwse damster naar Oosterveen

door ERIC MONDEEL


ANE/GRAMSBERGEN - Zij is ongetwijfeld de machtigste vrouw in een door mannen gedomineerde damwereld. Ondanks zichzelf, want Rima Danileviciene (46) kiest liever voor klein en bescheiden. Uit liefde voor haar vriend, Jan Nijmeijer, damt de Litouwse voor Oosterveen, het kleine clubje uit Gramsbergen. Met hem brengt ze de helft van haar dagen door in Ane, het onooglijke vlekje even verderop.

<center>

Rina Danileviciene en Jan Nijmeijer houden van elkaar
en delen de liefde voor het damspel.
Foto MICHEL VAN DE VELDE</center>

Op de bank ligt een kussentje waarop ze het zettenverloop heeft geborduurd van de blindsimultaanpartij tussen Ton Sijbrands en haar Jan. Ze houdt van priegelwerk, retoucheert oude foto’s, repareert klokken. ‘Als ik in de tuin het onkruid wied’, vertelt Nijmeijer, ‘verwijder ik alles wat boven het maaiveld uitsteekt. Na een week staat alles weer even hoog. Rina gaat veel grondiger te werk, ze pakt ook de kleinste sprietjes.’

Vice-voorzitter van de Europese Dambond, lid van de technische commissie van de werelddambond (FMJD) en internationaal arbiter met het redelijk zeldzame A-keurmerk. Ja ja, Rima Danileviciene heeft het ver gebracht. In mei zal ze arbitreren tijdens het WK in Hardenberg. Vorig jaar nog was ze arbiter tijdens het EK voor vrouwen in Slovenië en het WK voor landenteams in Senegal. Maar als je haar vraagt wat ze het leukste toernooi vond, noemt ze direct het WK voor jeugd in het Drentse Hijken. Want ze houdt van de spontaniteit van kinderen.

Sociale omgang is belangrijk voor de viervoudig kampioen van Litouwen. Sinds haar land zich ontworstelde aan het juk van de Sovjet-Unie en zich aansloot bij de Europese Unie, tiert welig de welvaart. Ze juicht de economische vooruitgang toe, maar betreurt het verlies van saamhorigheid en solidariteit. Geen uitgestoken handen meer maar ellebogenwerk.

Een zegening van het kapitalisme is wel dat ze sneller en goedkoper op en neer kan pendelen tussen Vilnius en Ane. Voorheen moest ze van alles ritselen. Meerijden in een busje van autohandelaren, voor wie ze als tolk optrad (behalve Litouws spreekt ze vloeiend Engels, Russisch, Pools en Nederlands). Zulke tochten konden wel een etmaal duren, mede vanwege het urenlange oponthoud aan de grens. Tegenwoordig springt ze voor zeventig euro in een vliegtuig op en neer. Een paar uur na het opstijgen in Vilnius kan ze haar tanden zetten in een kroket, haar Nederlandse lievelingshapje.

Ze zal op en neer blijven springen, want beide magneten zijn even sterk. In Ane wacht trouw haar Jan; in Litouwen wordt ze aangetrokken door haar zoon, haar damclub, haar sociale leven. ‘Veel mensen associëren Oost-Europa met naargeestige industriesteden, maar Vilnius is een prachtige stad met geweldige kerken’, ontbrandt het vuur in haar stem. ‘Eigenlijk is alles in Litouwen beter.’

Nijmeijer kan zijn vriendin wel begrijpen. ‘Litouwen is een lieflijk, heuvelachtig land. Ik kan me voorstellen dat ze daar haar hart aan verpand heeft. Vilnius is een stad ter grootte van Amsterdam en Rotterdam, met een hoogstaand cultureel leven. Nou, Ane heeft géén hoogstaand cultureel leven.’

Ze zijn letterlijk samengekomen dankzij een lot uit de loterij. ‘Omdat ik de loterij had gewonnen, had ik eind jaren tachtig net genoeg geld om naar een toernooi in Praag te gaan. Daar ontmoette ik Jan voor het eerst en kreeg ik een uitnodiging voor een toernooi in Brunssum.’ Van het een kwam het ander.

Omdat Nijmeijer niet van zins is naar Litouwen te emigreren, blijft de LAT-relatie in stand. ‘We gaan elke zomer samen op vakantie. Ze zoeken naar een combinatie van een damtoernooi en de zon. We zijn al in Salou geweest en een paar keer in Thailand. Dit jaar willen we naar Israël. We vinden dammen allebei leuk, maar er is meer op de wereld. Als we samen zijn, praten we eigenlijk nooit over dammen.’

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007

Zwolle verspeelt veel punten

door NIKHILA


DAMMEN - De Zwolse dammers kunnen op het landelijke podium nog geen potten breken en gingen kansloos onderuit in Almelo: 13 - 7.
‘Onze sterke spelers konden geen vuist maken’, stelde aanvoerder Hans Mensink. ‘Bovendien gingen onderin te veel punten verloren.’

Sico Jurrius speelde zich in de kijker in Almelo. De onervaren debutant had maling aan de reputatie van topspeler Anton Jurg en trok onverschrokken ten strijde.

Jurg probeerde de klus snel te klaren en wilde daarmee in het schuttersklassement, met bijna 1300 namen, gelijke tred houden met de oud- wereldkampioen Sijbrands. Het duo is als enige nog zonder puntverlies.

‘Het verweer van Jurrius bezorgde hem hoofdbrekens’, sprak Mensink. ‘In het spel met wederzijdse dammen stond de stelling van Jurrius als een huis tegenover veel dwarrelende schijven van de Almeloër.’

De Zwolse uitblinker had een dikke remise in handen, maar ging plotsklaps in de fout. ‘Een vreemde vergissing’, aldus Mensink. ‘Hij wilde drie schijven geven om de dam van Jurg te vangen, maar die kon door de slagkeus ook met een schijf slaan.’ Mensink tekende na een sterke positiepartij zelf voor de enige tegentreffer.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007

DCA houdt zicht op plek in Ereklasse

van onze sportredactie


DAMMEN - Damclub Apeldoorn heeft in de strijd om promotie naar de ereklasse één concurrent achterhaald. DCA won in Leeuwarden met 11 - 9 van Huizum, waardoor Franeker werd voorbijgestreefd.

Met nog twee wedstrijden te gaan is de spanning in de hoofdklasse te snijden. DCA heeft de kans op promotie niet in eigen hand, maar speelt gezien het resterende programma nog wel degelijk een rol. De twee lijstaanvoerders Excelsior en DES Lunteren staan drie punten voor op de nummer drie van de ranglijst, maar DCA kan de kloof met DES in de volgende ronde in een rechtstreeks duel verkleinen tot één punt. De kampioen promoveert rechtstreeks, de nummer twee strijdt in play-offs om promotie.


Zaterdag tegen Huizum maakten de Apeldoornse topspelers het verschil. De vraag was hoeveel punten er door de overige spelers zouden worden binnengehaald. De partij van Dick Beking bleek daarbij doorslaggevend. Beking zat - letterlijk - tegenover de sterkste dammer van Nederland. Tjalling van den Bosch was begin jaren negentig drie jaar lang de sterkste man van Nederland. Sindsdien boekte hij met name als dammer diverse opmerkelijke resultaten. Zijn reputatie als sterke man is hij echter nog niet kwijt: ‘Je moet me natuurlijk niet vragen om te slaan’, grinnikte hij vanachter het dambord. En toen zijn omvangrijke buik de speeltafel enkele malen naar voren had geschoven: ‘Mijn buik- spieren zijn gewoon te sterk’.

Beking bleef tot het einde toe geconcentreerd. Toen hij remise speelde, bleek dat voldoende voor een 11-9 overwinning.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 29 januari 2007

Sijbrands’ zucht is al succes

door ANTON VAN GERNER


DAMMEN'- Hij had bijna de volle twee uur bedenktijd nodig. En jawel, Ton Sijbrands moest ook een paar keer zuchten. Het zijn de kleine succesjes die Ton Eekelschot koestert. Natuurlijk verloor de Harderwijker zaterdag van de wereldtopper, maar hij kon met opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaten.
Voor Damclub Harderwijk viel zaterdag zoals verwacht weinig eer te behalen tegen koploper Excelsior Heijmans. In het Brabantse Berlicum verloor Harderwijk met 14 - 6; degradatie uit de hoofdklasse is nu vrijwel onvermijdelijk.

Ton Eekelschot was dan ook heel blij dat hij het geluk had tegen oud-wereldkampioen Ton Sijbrands, de blikvanger bij Excelsior Heijmans, aan te mogen treden. ‘Dat zal voorlopig niet meer gebeuren. Spelen tegen Sijbrands is een memorabel moment.’

Eekelschot was net op tijd voor de wedstrijd. Op weg naar het zuiden belandde hij in de file; om één minuut voor twaalf stoof hij de speelzaal binnen en zag direct de lege stoel tegenover Sijbrands. De gedachten gingen even terug. In het verleden speelde Eekelschot twee keer een simultaanpartij tegen Sijbrands. ‘Een keer als jonge jongen, en een jaar of vijf geleden in Putten. Ik was één van de weinigen die toen remise tegen hem wisten te spelen. Nou, dat stond nog in zijn geheugen gegrift. Hij wist zelfs nog hoe de partij toen was verlopen!’

Eekelschot maakte zich geen enkele illusie in het competitieduel. Hoewel... Na 25 zetten was de stand nog steeds in evenwicht. ‘Vanuit mijn gezichtspunt dan, hè? Hij had op dat moment meer tijd gebruikt dan ik en hij zuchtte zelfs een paar keer. Dan ga je toch denken dat je misschien een puntje kunt pakken. Maar daarna gaf zijn rekencapaciteit al snel de doorslag. Hij had natuurlijk al lang gezien dat het de goede kant op ging voor hem. De man is een machine, fenomenaal. Een dammer van de hors-categorie, en dan nog een stuk daarboven. Nee, daar is geen beginnen aan. Je hebt bij het begin twee zekerheden als je tegen Sijbrands speelt: het wordt een leerzame middag en je verliest. Vergelijk het met een sprintwedstrijd tussen een bejaarde en Troy Douglas. Bij de start staan ze gelijk, maar de winnaar is al bekend.’

Eekelschot kreeg in de evaluatie nog wat nuttige lessen van de topspeler, die dit seizoen al zijn partijen heeft gewonnen. ‘Hij liet nog even wat subvarianten zien die twintig zetten verder gingen. Ongelooflijk, dan zit ik met open mond te kijken. Ik had hem verrast met ondernemend spel, zei hij. Dat is toch leuk om te horen. Mijn middag was geslaagd.’

Nadat alle tien partijen waren gespeeld, was de nederlaag opgelopen tot 14-6. Jan Hendrik Kok, Jaap van Hierden (winst), Cor Koene en Fred Elgersma (remise) brachten de punten binnen voor Harderwijk.

In de komende thuiswedstrijd tegen Witte van Moort uit Westerhaar ligt de laatste - theoretische - kans rechtstreekse degradatie te ontlopen. Ton Eekelschot ziet het niet meer gebeuren. ‘Ik vrees dat we in ons lot moeten berusten. Deze klasse is net een maatje te groot voor ons.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 26 januari 2007

Dammen tegen Ton Sijbrands al hele eer

door ANTON VAN GERNER


HARDERWIJK - ‘Een aardige uitdaging’. Ruurd Wuestman gooit er maar eens een understatement tegenaan. Hij weet als geen ander dat Damclub Harderwijk voor een heidense klus staat om degradatie uit de hoofdklasse nog te ontlopen.
De Harderwijkse dammers hebben nog drie wedstrijden de tijd om het vege lijf te redden. Maar de eerste in die serie betreft de ontmoeting met de Brabantse koploper Excelsior, morgen, waar een zekere Ton Sijbrands meespeelt. ‘Het klasseverschil is vrij groot. Zij hebben naast Sijbrands nog vier é vijf topspelers. Op papier maken we gewoon weinig kans’, weet Wuestman, voorzitter en tevens speler van het eerste team.

De Harderwijkers gaan er vanuit dat wereldtopper Sijbrands morgen gewoon aanschuift. ‘Hij wordt er voor betaald, in principe is het gewoon z’n werk. En hij heeft alle wedstrijden tot nu toe meegedaan’, weet Wuestman.

Wie van zijn ploeg de eer heeft om het tegen Sijbrands op te nemen, valt niet te voorspellen. Pas een kwartier voor aanvang van de wedstrijd dienen de teams hun opstelling prijs te geven en wordt duidelijk wie aan welk bord zit. ‘Iedereen van ons hoopt dat hij tegen Sijbrands mag spelen. Als je hem al treft, is het tijdens een demonstratiewedstrijd of simultaan. Niemand van ons heeft ooit een echte wedstrijd, man tegen man, tegen hem gespeeld.’

Wuestman speelde wel een paar partijen tegen Sijbrands tijdens simultaanséances, evenementen waarbij Sijbrands het tegen veel spelers tegelijk opneemt. ‘Steeds verloren. Van Harm Wiersma heb ik trouwens wel een keer gewonnen’, herinnert de voorzitter zich.

Hoe groot de winstkansen van een Harderwijker zijn tegen Sijbrands? ‘Hij zou echt een enorme fout moeten maken, maar daar is het de persoon niet naar. Sijbrands is altijd heel secuur. Of hij 99 van de honderd keer zou winnen? Dat is nog te laag ingeschat, haha.’

Wuestman weet dat Harderwijk het in de vorige competitieronde heeft laten liggen. ‘Toen speelden we tegen een directe concurrent. In plaats van een punt voorsprong hebben we nu drie punten achterstand. Dus het ziet er gewoon somber uit.’

Damclub Harderwijk zal een eventuele nacompetitie zeker niet meer kunnen ontlopen. Het streven is om die ontsnappingsmogelijkheid nog te halen. ‘Rechtstreekse degradatie ontlopen is het eerste doel, dat wordt al lastig genoeg.’

[Hanco Elenbaas]

TC/Tubantia, 29 januari 2007

DEZ kan niet stunten

De laatste kans op een podiumplaats is voor Denk en Zet/Witte van Moort verkeken. De dammers uit Westerhaar waren niet opgewassen tegen koploper DEZ Culemborg, dat op oorlogssterkte aantrad en na de zege (8-12) vrijwel zeker is van de kampioenstitel. ‘Met vijf grootmeesters uit de wereldtop zijn zij dit seizoen onverslaanbaar’, verklaarde teamleider Peter Hoopman.

‘Na tachtig partijen hadden zij nota bene pas twee keer een nul hoeven slikken.’ De thuisploeg beschikte niettemin over de hoogst genoteerde speler, Mark Podolski, vierde van de wereld. De Culemborgers incasseerden een derde verliespartij na de heerlijke aanvalspartij van Marino Barkel.
Denk en Zet blikt al vooruit naar het nieuwe seizoen en versterkte zich vorige week met Hin Wong. De 20-jarige Bornse speler studeert in Enschede en debuteert verdienstelijk in de lopende halve finales van het NK.
l Het roemrijke Twente’s Eerste balanceert na het 10-10 gelijkspel in Tilburg op de rand van de afgrond. De Hengeloërs kwamen met de remise zelfs goed weg tegen hekkensluiter Angarde. ‘We hebben veel te geforceerd gespeeld’, vond aanvoerder Odin Mol. ‘Het spel zelf maken gaat ons dit seizoen slecht af.’ Onzeker is of het team nog mag deelnamen aan de nacompetitie, om zo indirect handhaving af te dwingen.

EDC droomt van plek in nacompetitie

DAMMEN. EDC heeft na de zege in Groningen de kopgroep in het vizier: 9-11 bij Het Noorden 2. MTB uit Hoogeveen is kampioen. Maar de vijf achtervolgers staan dicht bij elkaar en hebben nog een licht programma.
De tweede en de derde plek op de eindlijst houden de kans op promotie via de nacompetitie open, maar speler Gino Schirinzi rekent zich niet te vroeg rijk. ‘Ik vrees dat ons slechte bordsaldo ons op zal breken.’
Het Duitse trio was tactisch op de middenborden geposteerd. Een succesvolle ingreep, want het leverde EDC vijf punten op.
Juri Geisenblass was al na tien minuten klaar. ‘Hij besloot te gaan winkelen in Groningen’, vertelde Schirinzi.

Borne zakt steeds verder weg

DAMMEN. Na de wervelende start zakt debutant Borne in de eerste klasse steeds dieper weg. De tocht naar Groningen leidde tot een pijnlijke nederlaag: 11-9 bij concurrent Warffum. ‘We geven de moed nog niet op’, klonk Michiel Hagreis strijdlustig.
De Bornse aanvoerder kreeg een paar dagen eerder een vervelende mededeling van sterspeler Hin Wong. ‘Hij gaat in het nieuwe seizoen in Westerhaar spelen’, treurt Hagreis. ‘Ontzettend jammer, want mede dankzij hem zijn we naar de eerste klasse gepromoveerd.’ De oudere garde liet het afweten en bij 8-8 ging het mis. Zo had Gerard Vink had geen oog voor de winnende variant.

Dios ziet comfortabele marge slinken

DAMMEN. Dios heeft de tweede plaats nog steeds in handen, maar de marge met de concurrentie is minimaal. Het 10-10 gelijkspel in het Drentse Hijken was een lelijke tegenvaller voor de Eibergse ploeg. ‘We hebben slecht gespeeld’, vond teamleider Theo Stoverinck. ‘Het had zelfs nog veel slechter kunnen aflopen.’.
Stoverinck gaf het team zelf een ruggesteuntje, maar links en rechts werden fouten gemaakt. Zo verspeelde Ko Besuijen al vroeg een schijfje en de standen van Jan Dallinga en Chris Jurriëns deden evenzeer pijn aan de ogen. ‘Zij stonden allebei verloren’, was de overtuiging van Stoverinck. ‘Maar het liep wonderwel goed voor hen af.’ De hoop op een overwinning, na de mooie slagzet van Jaap Knipper, was van korte duur. ‘Hij had steeds onder druk gestaan en was blij met het remisebod van zijn tegenstander. Jammer, want de overgebleven stelling was vrijwel zeker gewonnen voor hem.’

Almelo wacht op fouten koplopers

DAMMEN. Almelo kwam voor de derde keer op rij tot winst, maar schoot daar weinig mee op. ‘We staan nog steeds op de vierde plaats’, treurde clubkampioen Gertjan Kolsté. ‘De kans op de nacompetitie blijft klein, want de concurrenten maken weinig fouten.’ Het duel met Zwolle werd met 13-7 overtuigend in winst omgezet na een 4-0 voorsprong dankzij Matthijs van Hofwegen en de goed draaiende Duitser Konstantin Eljanov.
Anton Jurg hield met zijn negende voltreffer gelijke tred met oud-wereldkampioen Sijbrands, de enige speler in de competitie die ook nog geen punt heeft verloren.
Linda Eektimmerman, actief in de halve finales NK op Papendal, gaf de eindcijfers extra glans na een mooie positiepartij.

[Hanco Elenbaas]

TC/Tubantia, 25 januari 2007

Damsport leeft nog steeds bij jeugd in Westerhaar

WESTERHAAR - Dammen is laagdrempelig, vergt geen grote investeringen en wint mede daarom aan populariteit. Dat stelt voorzitter Johan van Dijk van het jeugdbestuur van Witte van Moort over de damsport. Bij het gisteren gehouden schoolkampioenschap was de opkomst hoog.

De damsport leeft in Westerhaar. Aan het gisteren in het clubgebouw aan de Asterstraat gehouden kampioenschap voor leerlingen van basisscholen namen zeven teams deel.
Basisschool De Fontein aan de Hoofdweg kwam met twee teams, en de vestiging van die school aan de Asterstraat had zelfs drie teams afgevaardigd. De Blokstoeke had twee teams ingeschreven. De twee beste teams plaatsen zich voor het provinciaal kampioenschap dat woensdag 7 februari in Den Ham wordt gehouden.
Van Dijk denkt het voor de jongeren erg gemakkelijk is om met dammen te beginnen. ‘Je hebt niets nodig. Geen speciale sportkleding of andere dure dingen. Ik denk dat dit de reden is dat zoveel jongeren dammen.’

De vereniging speelt met het seniorenteam al tientallen jaren op het hoogste landelijke niveau. Het jeugdig talent staat volgens Van Dijk klaar om door te breken. ‘Elk jaar zit een team uit onze gemeente wel bij de beste vijf van het nationale kampioenschap voor leerlingen van basisscholen. En in ons huidige eerste team zitten ook twee spelers die door ons zelf zijn opgeleid’, illustreert hij het succes van de vereniging, die zelfs twee keer landelijk kampioen is geweest.
De basis van het succes ligt bij de jeugd, weet Van Dijk. Daarom geven twee leden van de vereniging op de vrijdagmiddag ook damles in de basisschool De Fontein aan de Hoofdweg. ‘De animo om daaraan deel te nemen is groot’, stelt Van Dijk. Hij vindt voorts dat meer spelers die in Westerhaar zijn opgeleid in het eerste team moeten spelen. ‘De sport is weer populair. Wij hebben een flinke dip gehad maar zijn dat weer goed te boven gekomen.’

[Bert Zwart]

TC/Tubantia, 29 januari 2007

...
l Het roemrijke Twente’s Eerste balanceert na het 10-10 gelijkspel in Tilburg op de rand van de afgrond. De Hengeloërs kwamen met de remise zelfs goed weg tegen hekkensluiter Angarde. ‘We hebben veel te geforceerd gespeeld’, vond aanvoerder Odin Mol. ‘Het spel zelf maken gaat ons dit seizoen slecht af.’ Onzeker is of het team nog mag deelnamen aan de nacompetitie, om zo indirect handhaving af te dwingen.

Almelo wacht op fouten koplopers

DAMMEN. Almelo kwam voor de derde keer op rij tot winst, maar schoot daar weinig mee op. ‘We staan nog steeds op de vierde plaats’, treurde clubkampioen Gertjan Kolsté. ‘De kans op de nacompetitie blijft klein, want de concurrenten maken weinig fouten.’ Het duel met Zwolle werd met 13-7 overtuigend in winst omgezet na een 4-0 voorsprong dankzij Matthijs van Hofwegen en de goed draaiende Duitser Konstantin Eljanov.
Anton Jurg hield met zijn negende voltreffer gelijke tred met oud-wereldkampioen Sijbrands, de enige speler in de competitie die ook nog geen punt heeft verloren.
Linda Eektimmerman, actief in de halve finales NK op Papendal, gaf de eindcijfers extra glans na een mooie positiepartij.

Ik vraag me af waarom Maas van 't hoog dit seizoen zo slecht speelt.
Ligt het aan de afwezigheid van Kraai, of van Anton Jurg? Ik vermoed het laatste.