Posted: Sat May 08, 2004 22:51
Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.
een verkiezing lijkt me overbodig.
Goed dan, volgend onderwerp!Bert Zwart wrote:Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.
Wie is "we"? De nederlanders? Daar ging het toch niet om? Koeperman lijkt me toch ook een serieuze kandidaat.Bert Zwart wrote:Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.
Koeperman was te vaak een smeerlap om ooit voor een dergelijke titel in aanmerking te komen. Lees zijn -door hemzelf geschreven- memoires damgeheim STAATSGEHEIM maar eens.steenslag wrote:Wie is "we"? De nederlanders? Daar ging het toch niet om? Koeperman lijkt me toch ook een serieuze kandidaat.Bert Zwart wrote:Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.
Tsizjov de grootste damprestaties, Sijbrands als grootste dammer vw damprestaties + binddamwereldrecords + wetenschappelijke aanpak van het spel + dambiografieen + meer dan 30 jaar de meest diepgaande damanalyses. Het feit dat dammers op zaterdag de Volkskrant kopen zegt eigenlijk wel voldoende.Ben Anoniem wrote:Eric Sanders wrote:Waarom wordt er zo moeilijk gedaan over die longlist? Hoe zeer ik bewonder wat Henk Stoop doet, de grootste dammer aller tijden is ie niet, maar hij mag van mij op de longlist.
Uiteindelijk komt de winnaar uit het rijtje (Roozenburg, Koeperman,) Sijbrands, Wiersma, Tsjitsjov en zal wel Sijbrands blijken te heten.
Of is dat gezever eigenlijk het belangrijkste onderdeel van het spel?
Minstens één hoort in dat rijtje niet thuis.
Omdat de winnaar iemand moet zijn, die niet bang was/is de strijd aan te gaan (in het echt dan natuurlijk, niet in een simultaan).
En iemand, die niet te vaak en te snel het woord "combine" in de mond nam.
Sijbrands is niet de grootste dammer wat betreft wedstrijddammen. Als dat het criterium zou zijn, zou deze verkiezing niet eens gehouden hoeven te worden, want dat is vrij objectief vast te stellen. Negen maal wereldkampioen zegt dan voldoende.Ben Anoniem wrote:Grootste damprestaties?
De ellende met Sijbrands is nu juist, dat hij constant de strijd ontweek.
Wat was hij blij toen hij met een slappe remise wereldkampioen werd.
En wat heeft hij sindsdien op EK's en WK's gepresteerd?
Ik neem aan dat je op mij reageert, maar ik heb het over damprestaties en niet over grootste damprestaties. Ik geef zelf al aan dat qua grootste damprestaties Tjizjov op nummer 1 hoort.Ben Anoniem wrote:Grootste damprestaties?
De ellende met Sijbrands is nu juist, dat hij constant de strijd ontweek.
Wat was hij blij toen hij met een slappe remise wereldkampioen werd.
En wat heeft hij sindsdien op EK's en WK's gepresteerd?
Wellicht bedoelt Bervoets de laatste partij van het WK-rondtoernooi te Hengelo, 1972. Sijbrands had tegen Andreiko aan remise genoeg en speelde logischerwijs op dat resultaat.Casper van der Tak wrote:Ik neem aan dat je op mij reageert, maar ik heb het over damprestaties en niet over grootste damprestaties. Ik geef zelf al aan dat qua grootste damprestaties Tjizjov op nummer 1 hoort.Ben Anoniem wrote:Grootste damprestaties?
De ellende met Sijbrands is nu juist, dat hij constant de strijd ontweek.
Wat was hij blij toen hij met een slappe remise wereldkampioen werd.
En wat heeft hij sindsdien op EK's en WK's gepresteerd?
Ik weet trouwens niet over welke slappe remise je het hebt (18e partij tegen Andreiko mocht best gezien worden) - en kan me o.a. een erg spannende slotpartij tegen Tjizjov herinneren, dus dat "constant de strijd ontwijken" valt ook wel mee - alhoewel ik toegeef dat sommige collegakampioenen een wat spannendere speelstijl hanteren.
Ik ken nog wel een paar voorbeelden waarin onze damgod de strijd uit de weg ging.Eric van Dusseldorp wrote:Wellicht bedoelt Bervoets de laatste partij van het WK-rondtoernooi te Hengelo, 1972. Sijbrands had tegen Andreiko aan remise genoeg en speelde logischerwijs op dat resultaat.Casper van der Tak wrote:Ik neem aan dat je op mij reageert, maar ik heb het over damprestaties en niet over grootste damprestaties. Ik geef zelf al aan dat qua grootste damprestaties Tjizjov op nummer 1 hoort.Ben Anoniem wrote:Grootste damprestaties?
De ellende met Sijbrands is nu juist, dat hij constant de strijd ontweek.
Wat was hij blij toen hij met een slappe remise wereldkampioen werd.
En wat heeft hij sindsdien op EK's en WK's gepresteerd?
Ik weet trouwens niet over welke slappe remise je het hebt (18e partij tegen Andreiko mocht best gezien worden) - en kan me o.a. een erg spannende slotpartij tegen Tjizjov herinneren, dus dat "constant de strijd ontwijken" valt ook wel mee - alhoewel ik toegeef dat sommige collegakampioenen een wat spannendere speelstijl hanteren.
Kun je dit uitleggen? Roozenburg was natuurlijk een groot dammer, maar zijn tegenstand bestond voornamelijk uit Franse amateurs. Toen de Russen het spel serieus oppakten, kwam Roozenburg niet meer in beeld. Het was Sijbrands die in zijn eentje de hegemonie van de staatsamateurs doorbrak. Voeg daarbij zijn analyses, zijn blindsimultaans, en zijn persoonlijkheid, en mijn stem is duidelijk.Bert Zwart wrote:Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.
OK, maar dat is een slappe remise die vnl op conto van Andreiko komt - 32-28 18-22 uitschuiven vanuit 46 en 1, 5. 34-29 is nu niet bepaald de meest scherpe winspoging...Eric van Dusseldorp wrote:Wellicht bedoelt Bervoets de laatste partij van het WK-rondtoernooi te Hengelo, 1972. Sijbrands had tegen Andreiko aan remise genoeg en speelde logischerwijs op dat resultaat.Casper van der Tak wrote:Ik neem aan dat je op mij reageert, maar ik heb het over damprestaties en niet over grootste damprestaties. Ik geef zelf al aan dat qua grootste damprestaties Tjizjov op nummer 1 hoort.Ben Anoniem wrote:Grootste damprestaties?
De ellende met Sijbrands is nu juist, dat hij constant de strijd ontweek.
Wat was hij blij toen hij met een slappe remise wereldkampioen werd.
En wat heeft hij sindsdien op EK's en WK's gepresteerd?
Ik weet trouwens niet over welke slappe remise je het hebt (18e partij tegen Andreiko mocht best gezien worden) - en kan me o.a. een erg spannende slotpartij tegen Tjizjov herinneren, dus dat "constant de strijd ontwijken" valt ook wel mee - alhoewel ik toegeef dat sommige collegakampioenen een wat spannendere speelstijl hanteren.
Tegenwoordig niet nee. Maar toen had het toch nog wel degelijk iets, lijkt me.Casper van der Tak wrote: OK, maar dat is een slappe remise die vnl op conto van Andreiko komt - 32-28 18-22 uitschuiven vanuit 46 en 1, 5. 34-29 is nu niet bepaald de meest scherpe winspoging...
Ieder groot dammer heeft een periode waarin hij de sterkste is. Dat Roozenburg door de russen werd verdrongen en zelf andere prioriteiten stelde neemt niet weg dat hij zoals jij schreef een groot dammer was. Sportman van het jaar in 1948! Daarnaast heeft Roozenburg heel veel creatieve ideeen aan ons geschonken. Ideeen die voortkwamen uit experimenten die hem heel veel punten hebben gekost, waarmee hij meteen een van de meest strijdlustigste dammers aller tijden is. De techniek en rekenkracht van Sijbrands was superieur aan die van Roozenburg. Sijbrands zie ik onder andere als de persoon die ideeen van Roozenburg nog verder heeft uitgewerkt - op een magistrale wijze natuurlijk.Jan Pieter wrote:Kun je dit uitleggen? Roozenburg was natuurlijk een groot dammer, maar zijn tegenstand bestond voornamelijk uit Franse amateurs. Toen de Russen het spel serieus oppakten, kwam Roozenburg niet meer in beeld. Het was Sijbrands die in zijn eentje de hegemonie van de staatsamateurs doorbrak. Voeg daarbij zijn analyses, zijn blindsimultaans, en zijn persoonlijkheid, en mijn stem is duidelijk.Bert Zwart wrote:Natuurlijk is Piet Roozenburg met grote afstand de grootste dammer die we ooit hebben gehad.
een verkiezing lijkt me overbodig.