Je concentreet je op individuele sporten, maar kijk ook eens naar teamsporten. TV sport nummer 1 in de wereld is denk ik de NBA, en die wordt via play-offs (= een reeks matches) beslist. Idem dito voor NHL, en honkbal in de USA. Mensen die matches willen hebben dus wellicht een goed oog voor wat in de praktijk publiciteit en sponsorgelden op zou kunnen leveren... En als de Amerikaanse voorbeelden je niet bevallen, ook een sport als cricket heeft zijn test series die de liefhebbers als het hoogtepunt van het seizoen beschouwen.Eric van Dusseldorp wrote:
Ik kan het ook omdraaien.
Haast alle individuele sporten, noem maar op: tennissen, wielrennen, formule 1-racen, boksen, schermen, kennen een andere toernooivorm dan een wekenlange match tussen twee personen.
Waarom moet juist de damsport vasthouden aan uitgerekend dÃÂe toernooivorm die het minst geschikt is.
Zelfs als er geen remises zouden bestaan kun je je de vraag stellen of een tweekamp wel een goed idee is.
Goed, de match om de wereldtitel dammen bestaat 100 jaar, maar ben ik nu aartsconservatief of juist vooruitstrevend als ik stel dat ik er vanaf wil?
Eigenlijk vind ik mensen die aan het principe van de match willen vasthouden buitengewoon reactionair.
De voorbeelden die jij noemt hebben een winnaar aan het eind van een wedstrijd, met als uitzondering boksen (met een kleine kans op een draw). Er zijn genoeg andere voorbeelden, zoals voetballen, hockey, etc., waar gemakkelijk een draai aan te geven is om altijd tot een beslissing te komen (verlenging + strafschoppen/ballen). En dat gebeurt in toernooivorm dan ook. Deze lenen zich daardoor allen tot knock-out formules, juist omdat de kans op remises 0 (of zeer gering) is. En hetzelfde verhaal geldt voor andere sporten (volleybal, judo,...)
Schaken en dammen hebben met elkaar gemeen dat veel partijen in remise eindigen. Knock-out formules worden daardoor minder werkbaar. Ronde-toernooien zijn natuurlijk werkbaar, maar hebben als nadeel dat ze minder zuiver zijn als vorm van krachtmeting, omdat er een aanmerkelijk verschil kan zijn in de weerstand die derden bieden (Hans Jansen speelde bijvoorbeeld in het laatste NK zwakker tegen Thijssen dan tegen Clerc, om maar eens wat te noemen, en bij Chub was het weer juist andersom).
Matches zijn bij schaken een zeer goede en zuivere vorm van krachtmeting, omdat er voldoende beslissingen vallen. Bovendien wordt het probleem dat wit voordeel heeft ondervangen. Ook goed voor veel publiciteit. Bij dammen vallen de belissingen vaak niet, en daarom is het publicitair minder goed.
Het gaat erom goede sportspecifieke vormen te vinden voor krachtmetingen. Voor dammen volgens de huidige regels is dat niet een match, dat ben ik met je eens. De vraag is of alternatieve regels al dan niet gecombineerd met alternative wedstrijdvormen een attractiever geheel opleveren. Verschillende groepen belanghebbenden (spelers, sponsors, organisatoren, "het publiek") zullen daar verschillende opvattingen over hebben.
Zelf heb ik een voorkeur voor een set regels die matches als wedstrijdvorm aantrekkelijk maken. Niet reactionair of aartsconservatief, dat is enkel als je alles wil laten zoals het is (huidige regels en om-en-om rondetoernooien en matches). Maar ik ben ook een democraat in hart en nieren, dus als de meerderheid er niet aan wil, dan maar niet.
Hahahaha, geweldig!
