Fragmentje van mezelf:
In de vierde finaleronde speelde ik een leuke partij tegen Robert-Jan van den Akker. Vanuit een wederzijdse flankaanval switchte ik met een aantal ruilen naar een centrumstand met goed spel tegen de witte randschijf op 26. Tussendoor misten zowel Robert-Jan als ik een damcombinatie, om uiteindelijk het volgende laat-klassiekje op het bord te krijgen:
Robert-Jan van den Akker - Menno de Block
4e ronde finale 2 Junioren
Stand na 
37. 44-39
 
Zwart heeft de zaakjes voor elkaar en kan kiezen tussen twee voortzettingen. 17-21 lijkt ook voldoende voor de winst, maar nog duidelijker wint de partijzet:
37. ...8-13!!  38. 39-34 23-29!  39. 34x23 18x29  40. 27-21??  Een grove fout, maar wit staat al verloren:
Na 40. 45-40 13-18   41. 27-22 18x27  42. 32x21 16x27  43. 28-23 19x39  44. 30x10 15x4  45. 38-32 27x38  46. 40-34 29x40  47. 35x27  wint zwart ruimschoots. 
Ook direct  40. 26-21 17x26  41. 28-23 19x37  42. 30x17 29-34!  is hopeloos, omdat wit nooit dam kan halen op veld 2 of 3 door de dubbele vang. 
Eerst 40. 27-22 lijkt nog remisekansen te geven voor wit, maar na 1-6  41. 22x11 6x17  42. 26-21 17x26!  43. 28-23 19x37  44. 30x17 volgt het droge 16-21 met winst voor zwart.
In de partij was het snel afgelopen na 
40. ...16x27  41. 32x21 13-18!   42. 45-40 18-23  43. 40-34 23x43  44. 34x23 19x39  45. 30x10 15x4  en wit gaf op.