NK Dammen 2008

[Piet Bouma]

Ron Heusdens demonstreerde gisteren tijdens de sluitingsceremonie het beslissende fragment tegen Pim Meurs.

Ook een leuke Coup Turc was in deze partij mogelijk:
[img]http://fmjd.org/dias2/save/12086855798.png[/img]

Na 42...20-25 43.29x20 25x14 kan volgen 43.47-41 36x47 44.33-29 47x24 45.39-33 24x22 46.28x10

Helaas net remise.

[Eric van Dusseldorp]

Heusdens heeft het toernooi op gepaste wijze afgesloten met een nederlaag.
Nu snap ik pas (naief!) waarom Eric van D aantal overwinningen zwaarder wil wegen dan het aantal plusjes. Eric is voorstander van het 3-puntensysteem en heeft nooit veel sympathie gehad voor Delftse 'capriolen' (plusjes vloeien voort uit de delftse visie).
Natuurlijk mag Eric die voorkeur hebben, maar ik vind het jammer dat de plusjes van ondergeschikt belang zijn, omdat:
A) de overgrote meerderheid van de topspelers VOOR plusjes als eerste criterium is
B) Het een zuiverder meting van de geleverde prestatie is
C) Het eindspel extra spannend wordt, omdat plusjes TELLEN!
D) De spelers niet voor joker staan als ze urenlang doorploeteren voor een plusje dat toch niet meetelt

Of je (het saldo van de) plusjes laat prevaleren boven het aantal overwinningen of vice versa is naar mijn idee een kwestie van smaak.

Er zijn best argumenten voor plusjes boven overwinningen:
- Mathematisch is het wat correcter.
- De indruk bestaat dat een speler met een hoog plussaldo beter heeft gepresteerd dan iemand met een laag saldo.

Argumenten voor overwinningen boven plusjes zijn al gegeven door Compositie, Jan Pieter en mijzelf.

Ik kom uit de 3-0 hoek, dus lijkt het logisch dat ik overwinningen boven plusjes prefereer. (Dat heb je goed geconstateerd, Kosmos.) Ik zie het als de 'zachte' 3-0. Net zoals plusjes beschouwd kunnen worden als 'zachte' puntenoverwinningen.

Of misschien toch de Vengaboy- of Georgiew-herkamp. Het zou een prachtige climax zijn geweest van het afgelopen WK in Hardenberg. Schwarzmann en Podolski op het podium, toeschouwers en persmensen op de tribunes, niemand erin of eruit, ademloze stilte en alles te volgen via de aan de elektronische damborden gekoppelde beeldschermen. En -voorwaarde- op de slotdag is de kampioen bekend.

Daar moeten we het in de bondsraad dus nog maar eens over hebben.

[Wieger Wesselink]

Mij is overigens ook niet bekend dat er een verband bestaat tussen meer beslissingen en "scherper op winst spelen" (zo je daar al iets zinvols over zou kunnen zeggen). Volgens mij berust dat idee op een fabeltje.

Als er geen verband zou bestaan tussen scherp spelen en het aantal beslissingen, dan zou dat betekenen dat spelers met dezelfde rating ongeveer hetzelfde winst- verlies- en remisepercentage hebben (tenzij je nog een andere verklaring voor eventuele verschillen kunt bedenken, maar daar kan ik me niets bij voorstellen). Ik kan het hier niet nagaan, maar ben er ook zonder statistisch bewijs wel van overtuigd dat er verschillen zitten in die percentages. Sommige spelers scoren beduidend meer remises dan anderen, en dat heeft alles met hun manier van spelen te maken.

Het argument van de mensen die het aantal overwinningen willen tellen is dat daarmee "scherp spel" extra beloond wordt. Het scherpste spel tijdens dit NK is misschien wel vertoond door Wim van der Kooij. Toch heeft hij geen enkele overwinning weten te boeken. Ook Kees Thijssen en Auke Scholma hebben bepaald niet flauw gespeeld. Samen hebben ze 1 partij gewonnen. Dus de aanname dat scherp spel tot meer overwinningen leidt is op zijn zachtst gezegd discutabel. Veel overwinningen komen tot stand door strategisch of tactisch spel, of door zwakke momenten van een van de spelers. Naar mijn idee zelfs het merendeel van de overwinningen. Daarom beweer ik dat het tellen van het aantal overwinningen eigenlijk weinig tot niets zegt over hoe "scherp" mensen hebben gespeeld. En dus vind ik het een draak van een regel.

[Kosmos]

Ron Heusdens demonstreerde gisteren tijdens de sluitingsceremonie het beslissende fragment tegen Pim Meurs.

Ook een leuke Coup Turc was in deze partij mogelijk:
[img]http://fmjd.org/dias2/save/12086855798.png[/img]

Na 42...20-25 43.29x20 25x14 kan volgen 43.47-41 36x47 44.33-29 47x24 45.39-33 24x22 46.28x10

Helaas net remise.

Correctie: een halve coup turc. Zie de draad over de Coup turc.

[Hanco Elenbaas]

Radio Schiedam, zaterdag 19 april 2008

Nationale damtitel voor Schiedammer Heusdens

Schiedammer Ron Heusdens heeft in Emmeloord het Nederlands kampioenschap dammen op zijn naam geschreven. De Schiedammer haalde uit 13 partijen 16 punten met 5 winstpartijen en 2 nederlagen. Ook de nummers 2 en 3, Alexander Baljakin en Heijn Meijer, haalden 16 punten. Omdat zij minder winstpartijen dan de Schiedammer hadden ging de titel naar Heusdens. Voor Heusdens, die al sinds 1982 meedoet met de nationale toppers, was het zijn eerste titel. Naast Ron Heusdens deden nog 3 spelers van het Schiedamse Van Stigt Thans mee aan het Nederlands kampioenschap. Anton van Berkel en Sven Winkel werden 7de en 8ste met 13 punten. Frits Luteijn werd in het veld van 14 deelnemers 11de met 12 punten.

(zaterdag 19 april 2008)

[Hanco Elenbaas]

Slawa geeft Ron wat bijscholing op de party van Hein, 16 januari 2007
foto: Hein Meijer

[Hanco Elenbaas]

Ron in Israel, april 2007

[Kosmos]

Volgens WW bestaat er geen verband tussen scherp spel en het aantal beslissingen (= winst- en verliespartijen).

Ik heb een klein onderzoekje gedaan om de stelling te toetsen.
In dit NK is Ron Heusdens uiteraard de representant van scherp spel.
Martin Dolfing is de meest duidelijk representant van overzichtelijk spel.

In dit kampioenschap was het scherpe spel van Ron goed voor 7 beslissingen, dat van Martin leverde 1 beslissing op.
De vraag is of wij dit verschil hadden kunnen voorspellen aan de hand van resultaten uit het verleden. Kortom: Is het toeval dat Ron garant stond voor 7 beslissingen heeft en Martin voor 1? Of had het net zo goed andersom kunen zijn, zoals WW beweert?

We bekijken alle NK-resultaten van Ron (dit jaar vtelt niet mee).
Ik kom tot de volgende percentages:
Ron
Beslissingspercentage met wit: 53%
- met zwart: 36%
Gemiddeld: 45%

Martin
Beslissingspercentage met wit: 18%
- met zwart: 25%
Gemiddeld: 22%

Het verschil tussen 45% en 22% is zwaar significant.
Als je deze percentages kent kun je voorspellen dat Ron betrokken zal zijn bij meer beslissingen dan Martin. Je krijgt met 7 - 1 gelijk.
Mij lijkt hiermee aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen scherp spel en het beslissingspercentage.

[composite]

Volgens WW bestaat er geen verband tussen scherp spel en het aantal beslissingen (= winst- en verliespartijen).

Ik heb een klein onderzoekje gedaan om de stelling te toetsen.
In dit NK is Ron Heusdens uiteraard de representant van scherp spel.
Martin Dolfing is de meest duidelijk representant van overzichtelijk spel.

In dit kampioenschap was het scherpe spel van Ron goed voor 7 beslissingen, dat van Martin leverde 1 beslissing op.
De vraag is of wij dit verschil hadden kunnen voorspellen aan de hand van resultaten uit het verleden. Kortom: Is het toeval dat Ron garant stond voor 7 beslissingen heeft en Martin voor 1? Of had het net zo goed andersom kunen zijn, zoals WW beweert?

We bekijken alle NK-resultaten van Ron (dit jaar vtelt niet mee).
Ik kom tot de volgende percentages:
Ron
Beslissingspercentage met wit: 53%
- met zwart: 36%
Gemiddeld: 45%

Martin
Beslissingspercentage met wit: 18%
- met zwart: 25%
Gemiddeld: 22%

Het verschil tussen 45% en 22% is zwaar significant.
Als je deze percentages kent kun je voorspellen dat Ron betrokken zal zijn bij meer beslissingen dan Martin. Je krijgt met 7 - 1 gelijk.
Mij lijkt hiermee aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen scherp spel en het beslissingspercentage.

Wat dus betekent dat de suggestie van Eric en mij om het hoogste aantal overwinningen bovenaan te zetten zo gek nog niet is...

[DeletedProfile]

Volgens WW bestaat er geen verband tussen scherp spel en het aantal beslissingen (= winst- en verliespartijen).

Ik heb een klein onderzoekje gedaan om de stelling te toetsen.
In dit NK is Ron Heusdens uiteraard de representant van scherp spel.
Martin Dolfing is de meest duidelijk representant van overzichtelijk spel.

In dit kampioenschap was het scherpe spel van Ron goed voor 7 beslissingen, dat van Martin leverde 1 beslissing op.
De vraag is of wij dit verschil hadden kunnen voorspellen aan de hand van resultaten uit het verleden. Kortom: Is het toeval dat Ron garant stond voor 7 beslissingen heeft en Martin voor 1? Of had het net zo goed andersom kunen zijn, zoals WW beweert?

We bekijken alle NK-resultaten van Ron (dit jaar vtelt niet mee).
Ik kom tot de volgende percentages:
Ron
Beslissingspercentage met wit: 53%
- met zwart: 36%
Gemiddeld: 45%

Martin
Beslissingspercentage met wit: 18%
- met zwart: 25%
Gemiddeld: 22%

Het verschil tussen 45% en 22% is zwaar significant.
Als je deze percentages kent kun je voorspellen dat Ron betrokken zal zijn bij meer beslissingen dan Martin. Je krijgt met 7 - 1 gelijk.
Mij lijkt hiermee aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen scherp spel en het beslissingspercentage.

Significant zeker! Maar representatief?
Er is een NK geweest dat Ron vrijwel alles remise speelde (zijn spel toen kan ik me niet meer herinneren net zo min welk NK het precies was).
Het NK dat Martin won, speelde hij toen ook overzichtelijk? Ik denk vooral aan zijn partij tegen Alex Mathijssen.

Kan iemand een model verzinnen waarin een onderscheid gemaakt kan worden tussen scherp en overzichtelijk?
Ik zie zo vlug niet hoe je dat duidelijk wil onderscheiden.

[Wieger Wesselink]

Volgens WW bestaat er geen verband tussen scherp spel en het aantal beslissingen (= winst- en verliespartijen).

Ik heb een klein onderzoekje gedaan om de stelling te toetsen.
In dit NK is Ron Heusdens uiteraard de representant van scherp spel.
Martin Dolfing is de meest duidelijk representant van overzichtelijk spel.

In dit kampioenschap was het scherpe spel van Ron goed voor 7 beslissingen, dat van Martin leverde 1 beslissing op.
De vraag is of wij dit verschil hadden kunnen voorspellen aan de hand van resultaten uit het verleden. Kortom: Is het toeval dat Ron garant stond voor 7 beslissingen heeft en Martin voor 1? Of had het net zo goed andersom kunen zijn, zoals WW beweert?

We bekijken alle NK-resultaten van Ron (dit jaar vtelt niet mee).
Ik kom tot de volgende percentages:
Ron
Beslissingspercentage met wit: 53%
- met zwart: 36%
Gemiddeld: 45%

Martin
Beslissingspercentage met wit: 18%
- met zwart: 25%
Gemiddeld: 22%

Het verschil tussen 45% en 22% is zwaar significant.
Als je deze percentages kent kun je voorspellen dat Ron betrokken zal zijn bij meer beslissingen dan Martin. Je krijgt met 7 - 1 gelijk.
Mij lijkt hiermee aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen scherp spel en het beslissingspercentage.

Wat dus betekent dat de suggestie van Eric en mij om het hoogste aantal overwinningen bovenaan te zetten zo gek nog niet is...

Als er in de statistieken niet naar de inhoud van de partijen wordt gekeken, dan vind ik het knap dat mensen daaruit toch een conclusie kunnen afleiden over het verband tussen scherp spel en het beslissingspercentage [img]images/smilies/icon_cool.gif[/img]. Mij zul je er niet mee overtuigen. Het punt dat ik wilde maken is dat niet iedereen het tellen van het aantal winstpartijen een goed instrument vindt om te meten hoe attractief er gespeeld is. Het verder uitspitten van deze discussie heeft geloof ik niet zo veel zin, daarvoor is het begrip scherp spel al veel te vaag.

[Keurientesss]

Wat natuurlijk opvalt omtrent de regel van het aantal overwinningen, is de ontstaangeschiedenis van dit systeem. Als ik het juist heb vernomen is een belangrijke achtergrond van het belonen van de (zgn.) attractieve/ aggressieve speler, dat daarmee beslissingen werden gestimuleerd. Het stimuleren van beslissingen is een kwestie van PR: een poging om het remisevirus aan te pakken en daarmee het imago van de damsport te verbeteren. Meer overwinningen betekent voor de buitenstaander meer spektakel, wat kan leiden tot meer leden en meer sponsoren. Logischerwijs is het de vraag of dat een juist fundament is voor het invoeren van een bepaald systeem, al begrijp ik zelf goed dat in alle sporten de invloeden van de commercie en de beleidsvoerders op dergelijke toernooien invloed hebben...

Interessante vraag is: zijn bij het invoeren van de regel topspelers -i.e. spelers die het NK spelen en/of daarvoor in aanmerking komen/ kwamen- gevraagd wat zij van dit systeem vinden?

In alle eerlijkheid ben ik zelf een duidelijk tegenstander van dit systeem, terwijl ik wel een zeker waarde zie in de plus- en minremises- al vind ik eigenlijk wel dat een knokpunt eigenlijk gewoon ook een 1 zou moeten zijn. Het daadwerkelijk strijden tegen de nederlaag, het overleven, heeft hopelijk voor insiders ook een zekere eer.

[Kosmos]

Volgens WW bestaat er geen verband tussen scherp spel en het aantal beslissingen (= winst- en verliespartijen).

Ik heb een klein onderzoekje gedaan om de stelling te toetsen.
In dit NK is Ron Heusdens uiteraard de representant van scherp spel.
Martin Dolfing is de meest duidelijk representant van overzichtelijk spel.

In dit kampioenschap was het scherpe spel van Ron goed voor 7 beslissingen, dat van Martin leverde 1 beslissing op.
De vraag is of wij dit verschil hadden kunnen voorspellen aan de hand van resultaten uit het verleden. Kortom: Is het toeval dat Ron garant stond voor 7 beslissingen heeft en Martin voor 1? Of had het net zo goed andersom kunen zijn, zoals WW beweert?

We bekijken alle NK-resultaten van Ron (dit jaar vtelt niet mee).
Ik kom tot de volgende percentages:
Ron
Beslissingspercentage met wit: 53%
- met zwart: 36%
Gemiddeld: 45%

Martin
Beslissingspercentage met wit: 18%
- met zwart: 25%
Gemiddeld: 22%

Het verschil tussen 45% en 22% is zwaar significant.
Als je deze percentages kent kun je voorspellen dat Ron betrokken zal zijn bij meer beslissingen dan Martin. Je krijgt met 7 - 1 gelijk.
Mij lijkt hiermee aangetoond dat er wel degelijk een verband bestaat tussen scherp spel en het beslissingspercentage.

Wat dus betekent dat de suggestie van Eric en mij om het hoogste aantal overwinningen bovenaan te zetten zo gek nog niet is...

Als er in de statistieken niet naar de inhoud van de partijen wordt gekeken, dan vind ik het knap dat mensen daaruit toch een conclusie kunnen afleiden over het verband tussen scherp spel en het beslissingspercentage [img]images/smilies/icon_cool.gif[/img]. Mij zul je er niet mee overtuigen. Het punt dat ik wilde maken is dat niet iedereen het tellen van het aantal winstpartijen een goed instrument vindt om te meten hoe attractief er gespeeld is. Het verder uitspitten van deze discussie heeft geloof ik niet zo veel zin, daarvoor is het begrip scherp spel al veel te vaag.

Dit ontwijkende antwoord had ik wel verwacht. Het verschil in speelstijl tussen Dolfing en Heusdens is evident. Het verschil in beslissingen is evident. Maar dan kap je de discussie snel af met "scherp is een vaag begrip". Erg onsportief, maar nog voorspelbaarder dan dat Heusdens meer zou winnen dan Dolfing.
Overigens heb ik wel degelijk naar de inhoud van de partijen gekeken. Op grond daarvan maak ik het onderscheid: scherp / overzichtelijk.

[Eric van Dusseldorp]

Tjalling, ik zou niet kiezen voor de tegenstelling scherp / overzichtelijk.
Beter is: risicovol / risicoloos. Dat is een zuivere tegenstelling. En dat houdt de discussie scherp en overzichtelijk.

[Kosmos]

Tjalling, ik zou niet kiezen voor de tegenstelling scherp / overzichtelijk.
Beter is: risicovol / risicoloos. Dat is een zuivere tegenstelling. En dat houdt de discussie scherp en overzichtelijk.

Dat lijkt me eigenlijk hetzelfde onderscheid.