O.T. Heeft het ook niet te maken dat men vroeger minder kennis had? Vroeger ging men een spel beginnen en wist niet waar het eindigde.
Tegenwoordig weet men vanaf zet 10 waar het spel heen draait en weet men 'alles' eigenlijk.
Een 17 jarige jongen maakt geen grove fouten meer, en wint of speelt remise. Eerder (1930 tot 1950) wist men van elkaar de fouten niet en was het spannend.
Spannend in de zin van, we weten beide niet waar het heen gaat.
Toen onze grote helden tot leven kwamen, waarvan iig Sijbrands en Wiersma en Chizhov er 3 waren, werd het spel echt ontdekt. De tijd brak aan dat je theorie kon lezen, en men deed dat.
Vanaf 1990 speelde men waarschijnlijk gewoon praktisch foutloos in de top 3 van de wereld, en speelden ze gruwelijk veel remises.
(omdat 3 dammen niet winnen van 1 dam)
Nu persoonlijk (Fred hoeft hier niet op te reageren, Bouma liever wel): Ik denk dat killer kleine details open breekt en het dammen een nieuwe dimensie geeft.
Je moet dan nog grotere keuzes maken want keuze 1 is 'winst' keuze 2 is 'verlies'. Nu heb je vaak dat als het lastig wordt men zal kiezen voor de safe zone, 'remise'.
En terecht. Verliezen is verkeerd, omdat je dan van een ander moet winnen, wat praktisch onmogelijk lijkt. Remise behoud je kansen, keer op keer.
Blijf die grafieken maken Bouma, voegt oneindig meer toe dan reacties als
Fred van Amersfoort wrote:Mannen, richt lekker een killer bond op.