The Hague Open 2010, 17 t/m 24 juli

[Kosmos]

Het afgelopen toernooi in Den Haag was een redelijk succes voor mij. Hoewel ik natuurlijk graag een grootmeester resultaat had willen hebben. Qua punten en aantallen grootmeesters was mijn toernooi in orde. Echter het aantal buitenlanders bleek één te weinig te zijn. Dat had niet eenvoudig anders gekund aangezien in de laatste twee ronden er geen enkele mogelijkheid was om mij een buitenlander toe te bedelen. De enige manier om aan de regels te voldoen en een grootmeester resultaat te halen in een Nederlands toernooi is om reeds de eerste ronde een geleide loting toe te passen. D.w.z. de spelers die een resultaat willen hebben systematisch tegen een buitenlander te zetten. Alleen Wouter Ludwig had voldoende buitenlanders. Maar het was slechts een meester resultaat. Als hij de laatste twee ronden stand had gehouden, dan had er voor hem wellicht zelfs een grootmeester resultaat ingezeten.

Zaterdag had Ton Sijbrands mijn partij tegen Getmanski in de krant. Het was best een redelijk succes voor wit. Maar echt sluitend was het allemaal niet. Dat is in de Keller niet ongewoon. Het witte spel kan ontzettend slecht tegen analyses achteraf (met de computer). In de diagramstand speelde Getmanski veel te snel (feitelijk a tempo). Hij meende alles gezien te hebben en was kennelijk erg moe. De ruil 17-21x21 werd beantwoord met 33-29 en het liep vanzelf. Schwarzman blijkt ook al eens met deze manoeuvre een collega gevloerd te hebben. Het was achter het bord niet lastig te vinden.



De computer kwam onmiddellijk met het schijnoffer 27-32 en 14-20. Daarna heeft wit een ongelooflijk aantal mogelijkheden. Speelbaar zijn 34-29, 33-29 en het tegenoffer 24-19. Na het tegenoffer heeft wit wederom een groot aantal zetten. Het ruiltje 37-32x32 valt wat tegen door de zwarte reactie 24-29. Er zijn natuurlijk wel diverse alleszins bevredigende voortzettingen voor wit. Maar geen daarvan ontstijgt de waardering 0.05. Het dammetje 34-29 17-21x32 24-19 en 31-27 is zelfs niet eens beter voor wit. Ton Sijbrands was niet erg te spreken over de laatste zet van zwart t.w. 2-7. Hij dacht dat 19-23 beter was. Het gaat dan om de ruil 38-32x32 en zwart ligt enigszins op een spijkerbed. Evenwel echt verloren is het allemaal niet.



In deze stand gaat om de ruil 17-21x21. De afwikkeling 32-27 en 31-27 doet dan niet veel. Aangewezen is 34-30 (25x43) 48x39x3 (43-48) (22-27x18) en er staat een afspel met een waardering van 0.32 op het bord. Je moet eventjes zien, dat de afwikkeling 34-30 etc. ook werkt als zwart i.p.v. 17-21x21 de zet 14-19 speelt. Echter na afloop moet wit wel de dure afname 49-43 en 37-32 nemen met vrijwel gewonnen afspel, want na 3-25 neemt zwart en niet wit de vijandelijk dan af met 22-27x39. Ton Sijbrands maakt nog een opmerking over de 29-24 i.p.v. de ruil 38-32x32. Ik heb mij er tijdens de partij en bij de analyse over deze mogelijkheid gebogen. Het fundamentele bezwaar van deze variant is vrijwel altijd de achterloop 14-20.

Volgens mij draait het niet om 17-21x21, maar om 16-21! 35-30 21-27! 32x21 11-16 49-43 16x27 43-38 6-11 37-32 28x37 41x21 11-16 31-27x27 17-22 met voordeel voor zwart.

[Luteijn]

Volgens mij draait het niet om 17-21x21, maar om 16-21! 35-30 21-27! 32x21 11-16 49-43 16x27 43-38 6-11 37-32 28x37 41x21 11-16 31-27x27 17-22 met voordeel voor zwart.

Inderdaad heb je hier nog een lek in het witte spel. Het valt overigens nog wel mee na 16-21 35-30 21-27 32x21 11-16 48-43 16x27 37-32xx32 en er staat een omsingeling op het bord, die ook bekend is uit enkele hoofdvarianten. De computer staat daarna een beetje met de mond vol tanden. Wit heeft een gigantische ontwikkelingsvoorsprong. Hij heeft eventjes 12 tempi erbij gepakt tijdens de laatste ruilen naar veld 32. Wit dreigt vervolgens de genadeslag uit te delen met met 31-27x27 (eventueel voorbereid met 46-41) gevolgd door 33-28. Het is mij niet helemaal duidelijk hoe zwart zich daar nog uit kan wurmen.

Misschien moet het komen van 2-7-11, 13-19, 9-13 en de opstoot 23-28xx28 wordt een probleem voor wit.

[Kosmos]

Volgens mij draait het niet om 17-21x21, maar om 16-21! 35-30 21-27! 32x21 11-16 49-43 16x27 43-38 6-11 37-32 28x37 41x21 11-16 31-27x27 17-22 met voordeel voor zwart.

Inderdaad heb je hier nog een lek in het witte spel. Het valt overigens nog wel mee na 16-21 35-30 21-27 32x21 11-16 48-43 16x27 37-32xx32 en er staat een omsingeling op het bord, die ook bekend is uit enkele hoofdvarianten. De computer staat daarna een beetje met de mond vol tanden. Wit heeft een gigantische ontwikkelingsvoorsprong. Hij heeft eventjes 12 tempi erbij gepakt tijdens de laatste ruilen naar veld 32. Wit dreigt vervolgens de genadeslag uit te delen met met 31-27x27 (eventueel voorbereid met 46-41) gevolgd door 33-28. Het is mij niet helemaal duidelijk hoe zwart zich daar nog uit kan wurmen.

Misschien moet het komen van 2-7-11, 13-19, 9-13 en de opstoot 23-28xx28 wordt een probleem voor wit.

Deze ruil geeft wit inderdaad nog wel kansen. Zwart zal toch de juiste opstelling maar moeten zien te vinden.
Een aardig variantje: na 16-21 35-30 21-27 32x21 11-16 48-43 16x27 37-32x32x32 is: 13-19 31-27x27 8-13 46-41 2-7 49-43 6-11



Het lijkt alsof zwart tot de uitstoot met 23-28 komt, maar wit heeft een verrassing in petto:
26-21!! 17x26 33-28 en zwart zit in de problemen, al geeft Truus aan dat hij zich nog kan redden met 14-20 15x24 en nu niet 11-17? maar 12-17!

[Andrew Tjon A Ong]

Diagram 1
Bas Messemaker-Be Eggens, 2-0 2.07/2.35 The Hague Open 2010, laatste ronde

Ik heb wat partijtjes uit het The Hague Open toernooi nagespeeld en kwam o.a. bovenstaand fragment tegen (diagram 1). Ik snapte er niet veel van dat twee toch wel sterke spelers zoveel fouten in korte tijd gemaakt hebben, terwijl er volgens mij van tijdnood geen sprake was. In den Haag kreeg je dacht ik na de 50e zet gewoon een uur extra bedenktijd erbij. Ik neem aan dat de notatie in turbodambase gewoon correct is. De partij was de hele tijd in evenwicht. In het late middenspel kreeg Messemaker een klein beetje voordeel, maar in de diagramstand bovenstaand was er niets meer van over. Eggens was aan zet en 18-23 zou een makkelijke remise opgeleverd hebben. Hij speelde echter 52.19-23 en 17-22, en ook dit zou normaal gesproken voldoende voor de remise moeten zijn. Even later ontstond de stand van diagram 2. Wat er hier gebeurde kon ik haast niet geloven. De stand gaat in tijdbestek van 5 zetten van remise naar verloren, naar remise, naar verloren naar remise en naar verloren voor zwart. Een hele interessante stand, dat wel, maar het is toch haast niet te geloven dat spelers van het kaliber Bas Messemaker en Be Eggens zo snel achter elkaar in de fout gaan.
Spelverloop: 41-46?? (simpel remise is natuurlijk eerst 18-23 en dan 41-46). Nu wikkelde wit naar winst(?) af met 32-28 (46x45) 33-29 (45x23) en 5x46?? De stand is weer remise als zwart vervolgt met 21-26 etc. (Winst was 5x41. Leuk om zelf uit te puzzelen!).
Zwart profiteerde niet en speelde 21-27?? Nu is de stand weer gewonnen voor wit als hij 46-37 speelt, maar hij speelde 39-33??. Na 27-31 is de stand dan weer remise, maar zwart presteerde het om nu 18-22?? te spelen waarna Messemaker de winst nu wel zag met 46-37 en Eggens gaf het op.

Diagram 2, Z.a.z. maakt remise!