KRANTENARTIKELEN - 2005

[Hanco Elenbaas]

Artikel uit Provinciale Zeeuwse Courant van 14-10-2005

Dammers van PWG krijgen versterking

door Daaf Kasse

MIDDELBURG - De dammers van hoofdklasser PWG ’s-Gravenpolder krijgen versterking uit onverwachte hoek. Wereldkampioene Tamara Tanzjikuzjina, haar trainer Yuri Tchertok en de Russische topspeler Mourodoullo Amrillaev zijn bij de KNDB aangemeld als lid en zijn daardoor in de rest van de competitie inzetbaar.


De versterking was hard nodig voor PWG ’s-Gravenpolder, want zonder Bennie Provoost en Johnny de Leeuw behoort het tiental tot de degradatiekandidaten in de hoofdklasse B. De eerste twee wedstrijden van het seizoen gingen allebei verloren.

PWG heeft de komst van de Russische topspelers te danken aan de bemiddeling van Aart Walraven, die goede contacten heeft met de spelers. Tchertok (in augustus nog winnaar van de open groep van het Hiltex Zeeland Damtoernooi) en Tanzjikuzjina verblijven momenteel in Nederland in verband met het congres van de werelddambond FMJD.

In de belangrijke wedstrijd van morgen tegen het eveneens nog puntloze Van Stigt Thans 2 zullen Tanzjikuzjina en Tchertok namens PWG ’s-Gravenpolder al achter het bord plaatsnemen. Amrillaev, de nummer zes van het laatste Hiltex-toernooi, zal later in het seizoen in actie komen voor de Zuid-Bevelandse damploeg.


Daaf Kasse - Joeri Tsjertok, augustus 2005

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 16 oktober 2005

Dammers verdelen zelf prijzenpot

AMSTERDAM - Welk professionele sporter zou nog drie weken hard willen werken voor 50 euro? Het was bijna werkelijkheid, maar de twaalf deelnemers aan de finale van het wereldkampioenschap dammen in Amsterdam staken zelf een stokje voor de verdeling van het prijzengeld.


De nieuwe wereldkampioen incasseert straks op 23 oktober geen 10.000 maar slechts 6000 euro. De mindere goden van het klassement laten hun portemonnee wat meer profiteren. Zo mag de nummer laatst in plaats van 50 euro beloning voor twintig partijen dammen het negenvoudige mee naar huis nemen: 450 euro.

De herschikking van alle twaalf prijzen was wat betreft het organisatiecomité niet nodig geweest. Het dozijn deelnemende dammers was echter unaniem voor een socialer verdeelsleutel, waardoor alle prijzen zijn aangepast.

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 16 oktober 2005

Tsjizjov grijpt leiding

AMSTERDAM - Aleksej Tsjizjov heeft zondag in de derde ronde van het wereldkampioenschap dammen alleen de leiding genomen. De Rus versloeg in Amsterdam met zwart in 48 zetten de Wit-Rus Sergej Nasevitsj. De negenvoudig wereldkampioen bracht daarmee zijn puntentotaal op vijf.


Op een punt achterstand volgen drie concurrenten, onder wie Kees Thijssen. De Amsterdamse grootmeester was goed voor de enige andere overwinning. Hij wist Edvard Buzinski uit Litouwen in 44 zetten te verslaan. De Rus Aleksandr Getmanski en de Let Guntis Valneris kwamen op vier punten door remise tegen respectievelijk titelverdediger Aleksandr Georgiev en Gérard Jansen.

Jansen bevindt zich met drie punten in de middenmoot. Zo ook Alexander Baljakin. De Arnhemmer wist met zwart het evenwicht te bewaren tegen de Senegalees Ndiaga Samb.

Farchad Hoesejnov Farid uit Azerbeidzjan, de enige titelloze dammer die de finalegroep wist te halen, scoorde zijn eerste punt. Aleksandr Schwarzmann moest berusten in remise, hoewel hij voordeel had. Na 84 zetten, en met weinig tijd meer op de klok, tekende de Rus de vrede.

[Kosmos]

De Gelderlander, 15 oktober 2005



WERELDKAMPIOEN
Partijen Topalov lust voor het oog

De schaakwereld had het slechter kunnen treffen met Veselin Topalov als nieuwe wereldkampioen. De Bulgaar is propagandist van het vrolijke schaak en vindt dat het publiek moet worden vermaakt.

Door HENNY HAGGEMAN
SAN LUIS
●
De Bulgaar Veselin Topalov ( 30) was vóór San Luis de schaker die - hoewel nummer drie op de wereldranglijst - vooral bekend was bij het grote publiek vanwege twee historische partijen met oud- wereldkampioen Gary Kasparov. Tijdens het Corustoernooi van 1999 in Wijk aan Zee speelde het tweetal een partij die de wereld overging en - nadat de zetten waren beklijfd - werd beschouwd als een van de fraaiste gevechten op een schaakbord ooit. Met overigens witspeler Kasparov als winnaar.
De partij in de slotronde van het toernooi in het Spaanse Linares op 10 maart van dit jaar was minder spectaculair maar verscheen niettemin ook in elke respectabele schaakrubriek. De reden was dat Kasparov tijdens de aansluitende persconferentie verklaarde te stoppen met schaken en dat het hier dus zijn laatste partij betrof. Topalov won.
Natuurlijk zeggen liefhebbers van symboliek nu dat Kasparov ­ weliswaar geen wereldkampioen meer sinds 2000 maar wel nummer één van de wereld - die donderdagavond in maart het stokje overgaf aan zijn opvolger.
Topalov is de derde wereldkampioen sinds 1948 die afkomstig is uit een land dat
niet
tot de voormalige Sovjet- Unie behoorde. In 1972 slaagde de Amerikaan Bobby Fischer erin de Russische hegemonie te doorbreken door in een geruchtmakende match in Reykjavik Boris Spasski te verslaan. In 2000 werd de Indiër Viswanathan Anand wereldkampioen van de FIDE. Maar die prestatie werd dat jaar geheel overschaduwd door de match tussen Kasparov en Vladimir Kramnik, verrassend gewonnen door de laatste die daarmee wereldkampioen van de concurerende bond werd.
Het toernooi in San Luis moest de eenheid in de schaakwereld ( verscheurd sinds Kasparov zich in 1993 afsplitste met een eigen bond) weer terug brengen en met Topalov als nieuwe wereldkampioen is dat gelukt. De hereniging zou compleet zijn met een match tussen Topalov en Kramnik ( die weigerde te spelen in Argentinië).
Of het daarvan komt of niet is niet echt van belang: Kramnik zakte naar plek zeven op de ranglijst en Topalov toonde zich zo oppermachtig in San Luis dat de schaakwereld hem als nieuwe kampioen in de armen sluit.
Topalov hoorde vooraf met Anand en de teleurstellende Hongaar Peter Leko tot de kanshebbers voor de titel, maar de wijze waarop hij in Argentinië huishield had niemand durven voorspellen. De start van 6,5 uit 7 deed denken aan strafexecuties die Fischer en Kasparov hielden in hun beste dagen. Met twee punten voorsprong op de naar adem snakkende figuranten was halverwege het toernooi al zeker dat Topalov kampioen werd.
De schaakwereld kan het slechter treffen met zo’n kampioen. De Bulgaar - die acht jaar was toen hij van zijn vader schaken leerde en die tien jaar later al bij de beste twintig spelers van de wereld hoorde - speelt spectaculair en vaak zijn partijen een lust voor het oog. Bovendien vindt Topalov dat het publiek moet worden vermaakt en in dat verband nam hijzelf dit jaar een opvallend initiatief door de strijd aan te gaan met de salonremise. Tijdens een mede door Topalov georganiseerd ( en gewonnen) toernooi in Sofia mochten spelers tijdens een partij niet met elkaar spreken.
Het idee hierachter was dat het dan ook niet mogelijk was remise aan te bieden en de partijen werden afgekloven tot het bot.
Het Nederlands volk kan de nieuwe wereldkampioen in januari 2006 aanschouwen tijdens het Corus- toernooi in Wijk aan Zee. Dat is op zich niets bijzonders want Topalov speelt elk jaar in dat supertoernooi, waarin dit keer zeven toptienspelers ( inclusief Kramnik!) deel uitmaken van het veld. Topalov heeft al laten weten snode plannen te hebben. Toptoernooien als Linares en Dortmund schreef de Bulgaar al op zijn naam, in Wijk aan Zee won hij nog nooit.


Veselin Topalov: ‘ Het publiek moet vermaakt worden’



Volgens de kersverse wereldkampioen Veselin Topalov moet het schaakpubliek vermaakt worden.
Foto: GPD

Een mooie kampioen, die Topalov.
Strijdlustig, maar vooral die kop van die vent is geweldig.

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 17 oktober 2005

Geluk lacht Alexei Tsjizjov toe

Van onze dammedewerker


AMSTERDAM, maandag
Alexei Tsjizjov uit Rusland heeft in de finale van het WK dammen op fortuinlijke wijze een voorsprong genomen op zijn naaste concurrenten. Tegenstander Sergey Nasevitsj had in het middenspel een voordelige klassieke positie, maar koos een merkwaardige variant met een tijdelijk offer, waardoor Tsjizjov moeiteloos naar winst kon schuiven.
Door de tweede zege van Tsjizjov stijgt de grootmeester direct in de nominatie van meest kansrijke titelkandidaat.
Een andere titelgegadigde is Kees Thijssen, als hij geloof in eigen kunnen blijft houden. Gisteren won de Nederlands kampioen van de Litouwer Edvard Boezinski.


Amsterdam. Finale. Derde ronde: Georgiev Getmanski 1-1, Samb Baljakin 1-1, Nasevitsj Tsjizjov 0-2, Boezinski Thijssen 0-2, Schwarzman Huseynov 1-1, Jansen Valneris 1-1. Stand aan kop: 1. Tsjizjov 5 pnt., 2. Valneris, Getmanski en Thijssen 4 pnt.

[Hanco Elenbaas]

de Volkskrant, 17 oktober 2005

Einde van anarchie in schaakwereld lijkt in zicht
Gert Ligterink

De schakers bidden dat met de indrukwekkende WK-zege van de Bulgaar Veselin Topalov een ellendige periode eindelijk is afgesloten. Twaalf jaar lang zijn ze uitgelachen als de sukkels die er maar niet in slaagden orde te scheppen in hun anarchistische wereld.

FIDE-wereldkampioen Veselin Topalov is bereid tot een tweekamp met ‘die andere wereldkampioen’ Vladimir Kramnik


De hoon was volkomen terecht. Hoe onrustig het vaak ook was, tot 1993 was de organisatie van de wedstrijden om het wereldkampioenschap redelijk geregeld. De bekroning, de WK-tweekamp die eens per drie jaar werd gehouden, was een evenement om naar uit te kijken.

Het ging mis toen de WK-finalisten Gari Kasparov en Nigel Short in 1993 de wereldschaakbond FIDE verlieten en een eigen bond met een eigen wereldkampioenschap oprichtten. De muiters noemden hun organisatie PCA. Het was de eerste van vele afkortingen waarmee de schakers hebben moeten leren leven.


De PCA stierf enkele jaren later een stille dood, maar het kwaad was geschied. Er waren twee verschillende wereldtitels, die van Kasparov en die van de FIDE. Het was duidelijk dat voor deze bizarre situatie een oplossing moest worden gevonden.

Kasparov was echter onwrikbaar en wilde niets weten van toenadering tot de FIDE. De bond gooide naar zijn mening de goede naam van het schaken te grabbel door de wereldtitel op het spel te zetten in op loterijen lijkende knock-outtoernooien. Helemaal ongelijk had hij niet. De WK-toernooien van de FIDE leverden tweederangskampioenen op, zoals Khalifman, Ponomariov en Kazimdzjanov.

Er veranderde niets toen Kasparov in 2000 de gekaapte wereldtitel kwijtraakte aan Vladimir Kramnik. De nieuwe piratenkampioen was even halsstarrig als zijn voorganger. Een bijkomende complicatie was dat Kasparovs rol nog lang niet was uitgespeeld. Hij bleef de belangrijkste toernooien winnen en voerde onbedreigd de wereldranglijst aan.

In 2002 leek een oplossing nabij, toen alle betrokkenen in Praag een verklaring van goede wil ondertekenden. In de jaren erna bleek het een loos akkoord waaraan spoedig niemand zich meer gebonden voelde.

De echte doorbraak kwam pas begin dit jaar, toen Kasparov zijn carrière beëindigde. De FIDE-bestuurders huilden krokodillentranen om zijn afscheid, want zij begrepen heel goed dat het een gouden kans bood. Met een goed georganiseerd klassiek WK-toernooi kon de bond de exclusieve regie over de wereldtitel heroveren. Het oude argument dat een WK zonder Kasparov geen geloofwaardig WK was, gold immers niet meer.

Om Kasparovs opvolger hoefde de FIDE zich minder zorgen te maken, want Kramnik raakte na 2000 in de versukkeling. Grote toernooien won hij niet meer en op de mondiale ratinglijst zakte hij naar de zevende plaats. Zijn status als exclusieve speler dankte hij uitsluitend aan de gewonnen tweekamp tegen Kasparov.

Toch is die status nog steeds een factor van belang. Na zijn overwinning in San Luis zei Topalov dat hij zijn wereldtitel graag in een tweekamp op het spel zal zetten tegen iedereen die een rechtvaardige claim meent te hebben. Tegen een shufflechess-match tegen Bobby Fischer had hij geen bezwaar, al bleef zijn droomwens een tweekamp tegen Kasparov. Natuurlijk begreep hij best dat de kans op de match van zijn leven waarschijnlijk voorgoed vervlogen was na Kasparovs vroege pensioen.

Topalov vond ook Kramnik een geschikte tegenstander, al was het maar ‘om aan alle twijfel over de wereldtitel een eind te maken’. Topalovs manager Danailov ging nog verder en noemde november 2006 een realistische datum voor de herenigingtweekamp. Volgens hem zal het geen probleem zijn sponsors te vinden.

Topalovs bereidwilligheid heeft alles te maken met het historische bewustzijn dat de schakers eigen is. Iedere topspeler kent het rijtje namen van de veertien klassieke wereldkampioenen, dat begint met Steinitz, Lasker en Capablanca en eindigt met Karpov, Kasparov en Kramnik. Topalov is het een lief ding waard in de eeuwige Hall of Fame te worden opgenomen.

Er is iets voor te zeggen dat een match tussen Topalov en Kramnik alle plooien gladstrijkt. Maar er is ook een gevaar. Eenheid onder de vlag van de FIDE zal alleen worden bereikt als Topalov die tweekamp wint.

Als de geslepen matchspeler Kramnik aan het langste eind trekt, zou hij zijn hoofd in de wind kunnen gooien en vasthouden aan de claim dat hij als overwinnaar van Kasparov de legitieme, niet verslagen veertiende klassieke klassieke wereldkampioen is. De FIDE kan zich beter tweemaal bedenken voor de bond dat risico neemt.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 17 oktober 2005

Jansen ook tegen Valneris in evenwicht

Door ANTON JANSSEN

AMSTERDAM - Een dag na de competitiewedstrijd met hun club DV Huissen zaten Gérard Jansen, Guntis Valneris en Alexander Baljakin al weer achter het dambord. In de derde finaleronde van het WK dammen in Amsterdam speelden Jansen en Valneris zondag niet mét maar tégen elkaar. Het onderonsje eindigde onbeslist.

Dat was ook het resultaat van Baljakin in zijn partij met de Senegalees Ndiaga Samb.

Alexei Tsjizjov gaat in Amsterdam met vijf punten aan kop. Van het trio van DV Huissen is Valneris als beste geklasseerd. De Let staat op vier punten. Jansen en Baljakin staan na hun drie remises en dus drie punten in de middenmoot.

De met wit spelende Jansen en Valneris maakten er gisteren een boeiend treffen van. Ze gingen hun eigen weg, In deze fase van het WK is er natuurlijk geen ruimte voor clubsentimenten. Ieder speelt voor zijn kansen omdat elk verliespunt een nadelige uitwerking kan hebben. Een salonremise past dus niet in het scenario van wereldtoppers.

Het werd in de partij tussen de beide spelers van DV Huissen uiteindelijk harken voor Jansen die na zijn nadelig eindspel de plusremise aan de Let (Valneris) moest laten. De Huissenaar in zijn terugblik op de derde finaledag: "De autorit naar Amsterdam zat tegen. Er stond onverwacht een file op de A 12 zodat Guntis en ik pas een kwartiertje voor aanvang in de speelzaal arriveerden. Het was een gekke partij. We hielden lang veel materiaal op het bord. Na de vereenvoudiging had ik het gevoel lekker te staan maar Guntis laat zich niet pakken."

"We hebben elkaar behoorlijk op de proef gesteld. In het spannende partijverloop kwam Valneris dicht in de buurt van winst. Het was voor mij niet eenvoudig. In het eindspel hadden we alle twee een dam maar Guntis een schijf meer op het bord. Die leidde voor mij tot de min-remise", aldus Jansen.

Baljakin toonde zich tegen Samb een echte prof. De Arnhemmer toog vanuit de opening onvervaard in de aanval. De aanval van de Senegalees op zijn voorpost sloeg niet door. Met het verdwijnen van de schijven van het bord werd duidelijk dat een puntendeling in deze partij een voorspelbare uitslag was.

Vandaag is het weer een echte werkdag voor de resterende twaalf deelnemers op het WK. Ze beginnen om 9.00 uur aan hun partij voor de vierde ronde. Vanmiddag om 15.30 uur zetten de arbiters de klokken in werking voor de vijfde ronde. Jansen komt uit tegen Edvard Buzinski uit Litouwen en tegen Kees Thijssen. Baljakin en Valneris hebben vanmorgen hun onderlinge duel. In de middagronde treft Baljakin Buzinski en Valneris treedt aan tegen Samb.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 17 oktober 2005

Oorlogsliefde houdt al zestig jaar stand
door DAVID LEVIE

17 OKTOBER 2005 - APELDOORN - Ze was nog geen twintig toen ze de belangrijkste beslissing van haar leven nam. Anastasia Trykowa besloot niet naar haar dorp, diep onder Moskou, terug te keren maar haar leven te verbinden aan Ugchelenaar Geurt Janssen.

Ruim zestig jaar na dato is ze nog even dol op de man die door de nazi’s naar Duitsland werd getransporteerd om daar in de oorlogsindustrie te worden ingezet. Ugchelense Geurt mocht dan onderhevig zijn aan de Arbeiteinsatz, hij had het veel beter dan de Slavische Anastasia, een Untermensch in de ogen van de wrede bezetter. ‘Ze was echt een dwangarbeidster’, zegt Geurt Jansen (82). ‘Wij Nederlanders kregen veel beter te eten.’

Smoorverliefd was hij op de Russin en met een bezwaard gemoed had hij na de oorlog afscheid van haar genomen. Ze zou immers teruggaan naar het land van Stalin, daar waar haar familie zich had bevrijd van het zware Duitse juk. Op het allerlaatste moment koos ze voor de jongen die ze liefhad. ‘De juiste keuze’, zegt ze nu.

Samen gingen ze in 1945 via Zwitserland, Frankrijk en België naar zuidelijk Nederland. ‘Apeldoorn was net bevrijd’, blikt Geurt terug. ‘Maar reizen was nog niet toegestaan. We wilden niet langer wachten. Liftend en lopend zijn we er gekomen.’

Zij zegt geweldig door haar toekomstige schoonfamilie te zijn opgevangen. In Ugchelen pakte Geurt de draad weer op. Hij ging werken in de bezembinderij van zijn vader, waar hij voor de oorlog als jongen al gewerkt had. ‘Doorleren was er thuis niet bij’, zegt Janssen, die zich later zou ontpoppen tot een verdienstelijke dammer op hoofdklasse niveau.

Pogingen van Anastasia, die inmiddels tot Annie was omgedoopt, om haar familie terug te zien liepen jarenlang op niets uit. Het communistische regime had lak aan haar smeekbeden. Pas in 1976 zou ze haar moeder en naaste bloedverwanten weerzien. ‘Mijn vader was inmiddels overleden.’

Tien jaar geleden reisde het hele gezin richting Rusland af. Geurt, Annie en hun vier kinderen. ‘Dat was heel emotioneel’, zegt dochter Gerrie, de oudste van het stel. ‘We hadden natuurlijk veel verhalen van moeder gehoord’, zegt zoon Alex. ‘Pas in Rusland werden haar woorden in echte beelden omgezet.’

Morgen zijn ze zestig jaar getrouwd. Ze zijn opa en oma van vier kleinkinderen, een tweede achterkleinkind is op komst. Geurt, de voormalige bezembinder en fabrieksarbeider, geniet net als zijn Annie van een goede gezondheid. Samen doen ze boodschappen en het huishouden. Zij kookt, hij doet de tuin. ‘We hebben veel steun van onze kinderen’, zegt Geurt, die nog één keer het beeld oproept van het meisje waarvan hij voor het leven afscheid had genomen. ‘Wat was ik blij dat ik haar toen weer zag. Tot op de dag van vandaag ben ik blij met haar.’

[Hanco Elenbaas]

PZC, 17 oktober 2005

Russen helpen dammers uit de brand
door Koen de Vries

’s-GRAVENPOLDER - De dammers van Van Stigt/Thans 2 keken zaterdag lelijk op hun neus. Ze hadden gedacht kans te maken in het hoofdklasseduel met het eveneens nog puntloze PWG ’s-Gravenpolder, maar zagen bij binnenkomst twee Russen van naam achter de Zeeuwse borden plaatsnemen. Toen ze vertrokken beseften ze dat de Oost-Europeanen het verschil hadden gemaakt. ’s-Gravenpolder won met 11-9.

Niet alleen de bezoekers uit Schiedam waren verrast. Ook de spelers van ’s-Gravenpolder waren dat, al was dat wat eerder in de week.

Het tiental begon verzwakt aan de competitie omdat de belangrijke steunpilaren Bennie Provoost en Johnny de Leeuw overstapten naar ploegen in de ereklasse, en een zoektocht naar waardige vervangers zonder resultaat bleef.

De dammers hadden echter buiten hun teamgenoot Aart Walraven gerekend. De man uit Zoutelande die het organiseren van grote damtoernooien tot kunst verheven heeft, vond deze zomer tijdens het Hiltex Zeeland Open (een van zijn geesteskinderen) drie Russen bereid om - als het uitkwam - voor ’s-Gravenpolder in het strijdperk te treden.

En dat waren niet de minsten: Tamara Tanzjikuzjina, de wereldkampioene bij de vrouwen, Yuri Tchertok, de man die deze zomer de open groep van het Hiltex Zeeland Open won en Murodoullo Amrillaev, momenteel een van de beste dammers van Rusland.

,,Wij hoorden pas deze week dat we versterking zouden krijgen’’, vertelde Henk Gunter na de wedstrijd. ,,We hadden nergens meer opgerekend toen deze zomer bleek dat er geen spelers bij zouden komen.’’

Omdat Tanzjikuzjina en Tchertok in Amsterdam waren in verband met het WK voor mannen, wilden ze hun Zeeuwse vrienden best even helpen, mede omdat het in Amsterdam een rustdag was. En dat deden ze. Met name Tchertok maakte het verschil voor ’s-Gravenpolder. Nadat de 27-jarige Tanzjikuzjina aan het tweede bord Van Stigts sterkste man Burgerhout op remise had gehouden - al was het met moeite - compenseerde de man die een hoge positie inneemt bij de Russische bond de onverwachte nederlaag van Erwin Hamers.

Meesteres Nikita

Tchertok liet zich niet van de wijs brengen door het t-shirt van zijn tegenstander, waarop een uitdagend geklede meesteres Nikita was afgebeeld, met daarbij haar 06-nummer. Hij versloeg hem koelbloedig.

Omdat bijna tegelijkertijd Arjo Kousemaker de volle mep incasseerde tegen Van Mastrigt en de rest van de partijen in remise eindigden, won de Russisch/ Bevelandse ploeg met 11-9.

,,Een broodnodige zege’’ vond Henk Gunter. ,,Het geeft weer wat zelfvertrouwen na die twee nederlagen. Maar we moeten ons niveau nog een stuk verbeteren willen we niet in degradatiegevaar komen. We spelen nog ver onder ons kunnen.’’

Voor Aart Walraven gold zaterdag even niet het gezegde beter een goede buur dan een verre vriend. In dit geval was meer wat je van ver haalt is lekker van toepassing.

Met daarbij de kanttekening dat het woord haalt niet helemaal juist is. De bescheiden damclub kan dure vliegtickets niet betalen. Alleen als de Russen in de buurt zijn, wordt een beroep op hen gedaan.

Walraven hoopt zijn waarheid nog enkele keren in praktijk te brengen. In februari is Tamara Tanzjikuzjina weer in de buurt. Ze speelt dan in Italië het WK voor vrouwen en denkt voor en na het titeltoernooi de Zeeuwse eer hoog te kunnen houden. Wellicht zijn Tchertok en/of Amrillaev dan bij haar in de buurt.



PWG ’s-Gravenpolder-Van Stigt/ Thans 2 11-9: 1. J van de Weteringh-J.A.C. Lansbergen 1-1, 2. T. Tanzjikuzjina-A. Burgerhout 1-1, 3. Y Tchertok- P.H. Bastiaanse 2-0, 4. E. Hamers- G.E.F. van den Berg 0-2, 5. A. Kousemaker-G. van Mastrigt 2-0, 6. D. Kasse-J.B. Camelia 1-1, 7. A. van den Berge-E.Torn 1-1, 8. M. Rentmeester- D. van Schaik-senior 1-1, 9. H. Gunter-D. van den Kerkhoff 1-1, 10. E. Wiskerke- P.F.L. Lansbergen 1-1.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 17 oktober 2005

Alexander Baljakin door de vlag
Door onze verslaggever

HUISSEN - DV Huissen heeft de eerste competitienederlaag geleden in de Ereklasse. Hijken/DTC versloeg de Huissense dammers zaterdag in eigen huis met 9 - 11. Het onverwachte verlies van Alexander Baljakin vormde de inleiding.

Baljakin ging in zijn partij met de jeugdige Maikel Palmans, met twee plusschijven nota bene, door zijn vlag. De geboren Wit-Rus, die net als zijn ploeggenoten Gérard Jansen en Guntis Valneris tussen alle WK-besognes door zijn competitieverplichtingen nakwam, was niet de enige dissonant bij DV Huissen. Ook Alex Mathijsen, Marcel Janssen en Theo Berends beten in het stof waardoor de winstpartijen van Jansen, Valneris en Geert van Aalten onvoldoende compensatie boden.

Jansen zag een aanval op de voorpost van Jan Ekke de Vries voortijdig goed aflopen. De Drent tuinde in een zetje waarmee de Huissenaar doorbraak naar dam realiseerde. Valneris vond in Alex van Prinsenbeek één van de zwakkere Drentse spelers tegenover zich. De Let had in wezen een walk over. Van Prinsenbeek moest op klaarlichte dag een schijf inleveren en was snel gezien. Van Aalten zette in het middenspel een aanvalsopzet in waarop Peter Schuitema geen antwoord had.

Baljakin had de wedstrijd een beslissende wending kunnen geven. Opponent Palmans was al twee schijven achter toen de vroegere Wit-Rus lang over zijn vijftigste zet nadacht. Baljakin trok te veel tijd voor zijn keuze uit, verloor de doortikkende klok uit het oog en ging tot ontzetting van velen door zijn vlag. De twee uren waren voorbij en er stond één zet te weinig op het notatiebiljet.

Dit even onverwachte als onnodige verlies was het breekpunt in het damtreffen. Intussen hadden Ferry Kemperman (tegen Henk Kalk), Hans Klaassen (tegen Johannes van der Veer) en Joost Hendriksen (tegen Jacob Okken) met een deling van de punten hun bijdrage aan het teamresultaat geleverd.

Alex Mathijsen kwam na een theoretische variant steeds meer in de problemen tegen de altijd gevaarlijke Martin Dolfing. Onder druk van de stelling én de klok was een slagzet van Dolfing beslissend. Bij invaller Marcel Janssen was de afloop dramatisch. Janssen, na vorig seizoen officieel gestopt met het spelen van wedstrijden voor de hoofdmacht van Huissen, was opgeroepen als vervanger van de zieke Mark Kemperman en trof in Hans Jansen een sterke speler. Toch had hij zich onsterfelijk kunnen maken. De als altijd grillige Jansen wilde koste wat koste winnen en verslikte zich. De Huissenaar kon in één zet de winst naar zich toe trekken maar overzag de wending.

Theo Berends kreeg tegen Jan Mente Drent geen loon naar werken. De druk werd te groot voor hem. Hij liet het eindspel uit de vingers glippen zodat DV Huissen met de kater achterbleef.

DV Huissen-Hijken/DTC 9-11: Geert van Aalten-Peter Schuitema 2-0, Alexander Baljakin-Maikel Palmans 0-2, Marcel Janssen-Hans Jansen 0-2, Ferry Kemperman-Henk Kalk 1-1, Gérard Jansen-Jan Ekke de Vries 2-0, Theo Berends-Jan Mente Drent 0-2, Hans Klaassen-Johannes van der Veer 1-1, Joost Hendriksen-Jacob Okken 1-1, Alex Mathijsen-Martin Dolfing 0-2 en Guntis Valneris-Alex van Prinsenbeek 2-0.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 17 oktober 2005

IJzersterk slot helpt DC Lent voorbij DCN
Door onze verslaggever

LENT - DC Lent is vooralsnog niet te stuiten. De Lentse dammers hadden zaterdag het laatste woord in de derby tegen Damcombinatie Nijmegen (DCN). Dankzij een ijzersterk slot liepen de bezoekers van 7 - 7 uit naar een ruime 7 - 13 overwinning. Het nog ongeslagen DC Lent handhaaft zich daardoor aan de top van de eerste klasse C.

DC Lent nam via Gerold Kosman de leiding. De topscorer nam een mooi winnende afwikkeling tegen Fred Wielakker. Een zeldzame blunder van Remco van Zelst tegen Eric Sanders bracht DCN echter weer langszij.

De volgende Lentse winstpartij kwam van Thijs Gerritsen die zijn voordelige klassieke opstelling tegen Carlijn Aalbers met opvallend gemak in zijn voordeel besliste. Aan de andere kant was Ludger Buijs positioneel alerter dan Anton Janssen. Zijn winst bracht de thuisploeg opnieuw naast DC Lent.

De invallers Gerard Martens (tegen Willem van den Berg) en Henk Wouters (Henk Gerritsen) en Arie van Wel (Maarten Nas) zorgden er voor dat DCN nog even op gelijke hoogte met de formatie uit de Betuwe bleef.

Het venijn zat in de staart. In de resterende drie partijen benutte DC Lent zijn kansen in het eindspel optimaal. Eerst was het de strategisch sterk spelende grootmeester Ruud Palmer die de winst naar zich toe trok. De Nijmeegse kopman Hans Ladage die meestal goed is voor een punt, was in het eindspel kansloos.

Sander Spaans had tegen Jos Peelen een dam op het bord maar kon daar weinig mee uitrichten. De Lent-speler won toch, doordat zijn opponent de gevaren onderschatte. Dat overkwam ook Peelens ploeggenote Maddy Lemmen. De opstelling van Eep van Manen aan Lentse kant was in de beslissende fase voordelig en de inleiding van een winnend overmachtseindspel.

Damcombinatie Nijmegen-DC Lent 7-13: Hans Ladage-Ruud Palmer 0-2, Eric Sanders-Remco van Zelst 2-0, Arie van Wel-Maarten Nas 1-1, Gerard Martens-Willem van den Berg 1-1, Jos Peelen-Sander Spaans 0-2, Maddy Lemmen-Eep van Manen 0-2, Ludger Buijs-Anton Janssen 2-0, Fred Wielakker-Gerold Kosman 0-2, Carlijn Aalbers-Thijs Gerritsen 0-2 en Henk Wouters-Henk Gerritsen 1-1.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 17 oktober 2005

Dammers verdelen de prijzenpot zelf
AMSTERDAM - Door een herverdeling van de prijzenpot op initiatief van de dammers zelf, is voorkomen dat de nummer laatst van het WK na drie weken en twintig partijen met slechts 50 euro naar huis zou gaan. Aanvankelijk zou de nieuwe wereldkampioen op 23 oktober 10.000 euro ontvangen, maar dat is nu slechts 6000 euro. Het gevolg is dat de mindere goden er iets minder bekaaid van af komen en zijn verzekerd van 450 euro na drie weken ploeteren.

De herschikking van alle twaalf prijzen was wat betreft het organisatiecomité niet nodig. Het dozijn deelnemende dammers was echter unaniem voor een socialer verdeelsleutel, waardoor alle prijzen zijn aangepast.

Aleksej Tsjizjov nam gisteren alleen de leiding. De Rus versloeg in de derde ronde met zwart in 48 zetten de Wit-Rus Sergej Nasevitsj. De negenvoudig wereldkampioen bracht daarmee zijn puntentotaal op vijf.

Op een punt achterstand volgen drie concurrenten, onder wie Kees Thijssen. De Amsterdamse grootmeester was in eigen huis goed voor de enige andere overwinning. Hij wist Edvard Boezinski uit Litouwen in 44 zetten te verslaan. De Rus Aleksandr Getmanski en de Let Guntis Valneris kwamen op vier punten door remise tegen respectievelijk titelverdediger Aleksandr Georgiev en Gérard Jansen. Jansen bevindt zich met drie punten in de middenmoot. Zo ook Alexander Baljakin. De Arnhemmer bewaarde met zwart het evenwicht te bewaren tegen de Senegalees Ndiaga. Samb.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 17 oktober 2005

Handen vol aan kilo’s oud papier in Putten
door MINKE SCHUTHOF

17 OKTOBER 2005 - PUTTEN - Al 25 jaar lang doorkruist de vereniging Oud Papier Actie (OPA) iedere zaterdagochtend de straten van Putten met twee vuilniswagens om oud papier in te zamelen. De opbrengst gaat naar 25 verenigingen, variërend van sport, zang tot school en kerk. Twee koppels vrijwilligers steken bij toerbeurt hiervoor flink de handen uit de mouwen.

Het wil nog niet erg vlotten met de economie, concludeert chauffeur Klaas Cozijnsen. ‘Mensen houden de hand op de knip. Dat kun je zien aan het aantal tv-dozen en dergelijke dat aan de weg staat. Er is weinig verkocht.’

De stoepen staan vol met kartonnen dozen in soorten en maten. De meeste gordijnen zitten nog dicht rond dit tijdstip. Een voordeur gaat open en de bewoner komt naar buiten gesneld. Nog net op tijd deponeert de man een doosje papier achter in de laadbak.

Om de week stuurt Cozijnsen zaterdags vanaf 8 uur een van de grote vuilniswagens van de gemeente door Putten om het papier op te halen. Dat doet hij inmiddels alweer een jaar of veertien. Leuk werk, vindt hij. ‘Je leert heel veel mensen kennen van allerlei verschillende verenigingen.’ Twee beladers - vrijwilligers van een van de 25 verenigingen die bij OPA zijn aangesloten - assisteren hem bij zijn ronde. De volleybal-, tennis-, basketbal en voetbalvereniging, dam-, pony- en fietscrossclub, de oratoriumvereniging, allemaal profiteren ze van de inspanningen van de OPA. ‘Het is heel divers wat meedoet. Er zit zelfs een kerk bij.’

Deze zaterdag doen Jacco van de Werfhorst en Herman Arissen het zware werk, voor damclub PDC. Lopend achter de wagen kieperen ze de ene na de andere lading papier in de bak. Op gezette tijden zetten ze de pers aan om plaats te maken voor nog meer papier. Cozijnsen kan precies zien wanneer de jongens aan de achterkant van de wagen klaar zijn via een videoscherm naast het stuur. Wel zo handig én veilig. Maar niet alle maatregelen om de veiligheid te bevorderen zijn even weldoordacht, is zijn ervaring. Zo kan de wagen bijvoorbeeld niet achteruit rijden als er iemand op de treeplank bij de laadbak staat. Dus moeten de beladers afstappen. ‘Maar dan zie ik ze niet meer. Als ze op de drempel staan, weet ik tenminste waar ze zijn.’ Toch is er in al die 25 jaar dat het oud papier wordt opgehaald - met onervaren krachten - nog nooit een ongeluk gebeurd.

Er zitten behoorlijke zwaargewichten onder de dozen, maar Van de Werfhorst en Arissen sjouwen gestaag door. Jongeren denken wel eens dat het niks voorstelt, weet Cozijnsen. ‘Maar het is hard werken.’ Gelukkig is het droog, want als het regent is het doorweekte papier helemaal niet meer te tillen. En als je een beetje pech hebt, vliegt de bodem eruit en ligt de inhoud verspreid over de straat. ‘Maar ze ruimen altijd alles netjes op’, verzekert Cozijnsen.

In 1980 startte de OPA met dertien sportverenigingen, vertelt voorzitter Jaap van Beek. In de loop der jaren meldden zich steeds meer verenigingen aan. Ondertussen heeft de OPA in Putten 33 miljoen kilo papier opgehaald. ‘Ruim 93 procent van het oud papier in Putten wordt ingezameld en hergebruikt.’ Goed voor het milieu én voor de verenigingskas. Met de gemeente is een garantieprijs afgesproken. Afhankelijk van het aantal keren dat een club meeloopt, levert OPA de club een paar honderd tot ruim tweeduizend euro op.

[Hanco Elenbaas]

PZC, 17 oktober 2005

Zege ’s-Gravenpolder 2
door Daaf Kasse

MIDDELBURG - Het tweede team van PWG 's-Gravenpolder heeft in de tweede klasse E van de nationale damcompetitie de eerste overwinning in de wacht gesleept.


Het tiental won zaterdag met 13-7 van het zwakke Dordrecht 2. PWG 2 begon met een 2-0 voorsprong omdat de Dordtenaren met negen man naar Zeeland waren afgereisd. Aan de onderste borden kwam er in rap tempo een aantal tweetjes bij. Dankzij winstpartijen van Ko Louwerse, Niels Roelofsen en Arie den Hollander stond het al snel 8-0. Door een nederlaag van Danny de Jager verkleinde Dordrecht 2 de achterstand nog even, maar omdat de overige vijf partijen in een gelijkspel eindigden bleef de volle winst in 's-Gravenpolder.

De Middelburgse damclub redde het niet in de uitwedstrijd tegen titelkandidaat Raes Damclub Maastricht 2. Met negen spelers verloren de Middelburgers met 13-7.



Frans Blaas en Kees de Wolf verloren en de overige partijen eindigden in een gelijkspel. In die remisepartijen was er in enkele gevallen sprake van groot voordeel aan Middelburgse zijde. Zo hadden Jaap de Jonge en Arie Kammeraat goede kansen op winst en ook Wim Koppejan en Piet Nieuwenhuijzen hadden groot voordeel.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 17 oktober 2005

IJzersterke dammers Franeker laten Harderwijkers kansloos
Opstelling schrikt DCH af
van onze sportredactie

17 OKTOBER 2005 - HARDERWIJK - De dammers van DCH zijn er in hun thuiswedstrijd tegen het sterke Franeker niet in geslaagd overeind te blijven: 8-12. Al bij het bekend maken van de opstelling van de Frieze formatie bleek dat het zwaar zou worden.

Kopman Niek Kuijvenhoven trof de tegenstander met de laagste rating, speelsterkte, en ook Kees de Jong trof een zwakkere tegenstander. Gevolg was dat vrijwel alle andere Harderwijkers een veel sterkere tegenstander achter het bord troffen. De wedstrijd begon voorspoedig. Maarten van Panhuis en Cor Koene speelden een snelle remise en ook Niek Kuijvenhoven deed zijn taak en won zijn partij.

Na de aanvankelijk goede start van de Harderwijkse dammers ging het echter mis. De tegenstanders van Fred Elgersma en Ton Eekelschot bleken een maatje te groot en beide spelers zagen hun partij verloren gaan.

Ook Jaap van Hierden moest het onderspit delven. De beslissing viel op bord 1 waar Kees de Jong zich verrekende en op een nederlaag werd getrakteerd. De klokwinst van Ruurd Wuestman bracht nog even hoop op een gelijkspel, maar vervolgens liet Jan Hendrik Kok de winst in zijn partij lopen. De laatste uitslag was een knappe, gelijkwaardige remise van Joras Ferwerda tegen de kopman van de tegenstander. De eindstand werd hierdoor 8-12, gezien de krachtsverhoudingen een terechte uitslag.

De wedstrijd tegen Franeker biedt DCH in elk geval hoop voor het komende uitduel tegen Soest.

Op papier een kansloze missie. Maar het duel tegen de Friezen heeft aangetoond dat niets onmogelijk is.

Het tweede team van DCH had wel weer een productieve dag. Tegen het tweede team van de Zaanstreek werd met 14-6 uitgehaald. Met name de jeugdspelers René Alderliesten, Gerwin van der Meer en Hilco Aarten wonnen hun partijen snel en doeltreffend. Na twee wedstrijden staat het tweede team van de Harderwijkse dammers gedeeld eerste in de tweede klasse C.