Eric Sanders wrote:Casper van der Tak wrote:Ik heb het trouwens niet zo geweldig op de speelstijl van Barkel, maar hij haalt wel iedere keer het maximale uit de stelling!
Marino maakt van dammen wel echt een sport. Het gaat hem niet om de beste zet, maar om de prestatie. Hij speelt snel die zet, die zijn tegenstander de meeste keuzes geeft. Kleine nadeeltjes zijn prima, laat de tegenstander maar rekenen hoe het uit te buiten. En in tijdnood vindt de tegenstander vervolgens niet meer de beste zetten en krijgt het deksel op de neus.
Klopt! En op de beslissende momenten rekent hij snel en accuraat, en dat maakt hem gevaarlijk.
Mijn bezwaar is dat hij zelf te weinig doet, het is wel erg van het werk "ik geef mij tegenstander een touwtje, en als hij/zij dan een strop maakt en de kop er in steekt wil ik wel het touwtje aantrekken". Ik bedoel: als je blijkbaar goed rekent, en voldoende positiegevoel hebt om snel spelend redelijke goede stellingen op te bouwen, dan kan je toch ook meer pogingen doen om het spel te maken?? Bijvoorbeeld tegen Tchub (speelt trouwens op een zwakke partij tegen Clerc na een goed toernooi) en Niek hoort hij toch aktiever op winst te spelen??
Vergelijk dit eens met de manier waarop bijvoorbeeld Jeroen vd Akker zijn partijen opzet, daar zit veel meer strategische lijn in, en zijn partijen speel ik liever na dan die van Barkel.
Ik heb nu - een beetje gechargeerd - het gevoel dat als ik tegen Barkel zou spelen ik enkel op zou moeten letten mijn zetten snel genoeg af te vuren, terwijl ik tegen vd Akker, Thijssen en anderen veel meer uit zou moeten kijken om niet strategisch failliet te gaan.
Aan de andere kant: als Barkel wat aan zijn partijopzet werkt, dan kan hij nog veel gevaarlijker worden dan dat-ie nu wel is.