De Eemsbode, 23 december 2010
Dammen Delfzijl: vier wereldkampioenen, vijf bezoekers
Geplaatst door redactie op 23/12, 10:26 uur.
Dammen Delfzijl: vier wereldkampioenen, vijf bezoekers
DELFZIJL - Twaalf topdammers van over de hele wereld bestrijden elkaar sinds zaterdag in Delfzijl tijdens het Groningen Seaports Masters. De tweede editie van dit denksportevenement is niet bepaald een publiekstrekker. Zondag bezochten exact vijf belangstellenden het toernooi in de Molenberg.
De lage opkomst van het publiek is deels verklaarbaar doordat de Masters volledig te volgen is via het internet. Maar het doet toch wat triest aan dat het crème de la crème van de damwereld wordt omzoomd door rijen lege stoelen. Slechts de dammers zelf en wat mensen van de organisatie schuifelen af en toe langs de zes speeltafels. En daar ontstaat op zondag toch het nodige vuurwerk. De helft van de partijen eindigt níet in remise. Bijna iedereen in Nederland kent de spelregels van het damspel, dat zo zeer in de schaduw staat van die andere denksport, het schaken. Terwijl slechts een kleine minderheid de bewegingen van loper en paard beheerst.
Het gegeven dat het voor een ieder – in ieder geval een beetje – te volgen is, blijkt niet voldoende aantrekkingskracht te hebben op het grote publiek. Terwijl het toch best fascinerend is om te kijken naar wat er gebeurt in de speelzaal op de verdieping van het theater. Eigenlijk zou alleen al de aanwezigheid van vijf (voormalig-) wereldkampioenen voor toeloop moeten zorgen. Zoja Gobuleva (elf keer wereldkampioen, bij de vrouwen); Alexei Tsjizjov (tien keer); Alexander Schwarzman (drie keer) en Guntis Valneris (één maal), ze zijn er toch maar even. Bovendien loopt er ook nog een organisator Harm Wiersma rond, die de wereldtitel zes maal opeiste.
Huidig wereldkampioen Schwarzman uit Rusland neemt het op de Dag des Heren op tegen Rufus Foster uit Trinidad & Tobago. Alleen die partij had het bezoekje al waard gemaakt. Niet alleen omdat Schwarzman heel gewiekst een beslissende doorbraak forceert over de linkervleugel, maar meer nog door de lichaamstaal en vreemde trekjes over en weer. Foster kijkt duidelijk op tegen de huidige mondiale kampioen. Het is bijna aandoenlijk om te zien hoe de rustige versie van Quintis Ristie de op afstand staande wereldkampioen gebaart dat hij aan zet is. Of even navraagt welke grote zet de grote meester ook weer heeft gedaan. Als je hem er dan de hele partij bij ziet zitten, met zijn zwarte sjaal om en donkerbruine muts op, gun je hem bijna de overwinning. Zijn tegenstander heeft dan al lang zijn wollen trui over de rugleuning gehangen. Schwarzman heeft op zijn beurt ook bijzondere trekjes. Na elke zet slingert hij zijn tong er even uit, alsof hij de kwaliteit ervan nog even wil bevestigen. Dan baant hij zich een pad tussen de borden door om een beweging met zijn hand te maken waarmee hij, naar het lijkt, de even verderop liggende zee wil scheiden. Intussen spreekt de lichaamstaal van zijn tegenstander gedurende de partij boekdelen. In het middenspel denkt hij door een handige vondst het tij nog te kunnen keren en zit er uiterst alert bij. Als de donkere wolken zich boven zijn remisekansen samenpakken, betrekt het gezicht meer en meer.
Aan de bijna ascetische Rus Tsjizjov, als enige deelnemer in strak pak, maar wel met paardenstaart, is gedurende zijn hele partij, tegen de Let Valneris niet af te lezen hoe hij ervoor staat. Datzelfde geldt overigens voor zijn tegenstander. De beide ex-wereldkampioenen spelen remise. Een tafel verderop valt er wel een beslissing. Ook hier gaat het om een botsing tussen culturen. De Italiaan Luca Lorusso zit er van alle deelnemers het meest sportief bij, in een azuurblauw landenshirt met bijpassend trainingsjack. Zijn opponent N'Diaga Samb uit Senegal is de meest sportieve verschijning. Bij zijn rijzige, slanke gestalte, denk je eerst aan een marathonloper uit de A – categorie. Hij maakt ook als enige gebruik van de mogelijkheid om een luchtje te scheppen op het vrieskoude balkon aan de speelzaal. Dat doet hij echter om een sigaretje op te steken. In de tijdnoodfase weet Samb de winst af te dwingen.
De derde overwinning gaat naar de Nederlander Kees Thijssen, die 's ochtends wat moeilijk op gang komt, tegen William Orie uit Suriname. Niet achter het bord, maar Thijssen zit steeds uitgebreid te gapen op de tribune, tussen de zetten door. Het beroemde Delfzijlster nachtleven? Of gewoon wat minder goed geslapen. Op de honderd velden weet hij met mooie manoeuvres over de rechterflank beslissend voordeel te scheppen.
De andere partijen, tussen Martin Dolfing en Alexander Baljakin en tussen Gobuleva en Dul Erdenebileg uit Mongolië, eindigen in remise. Terwijl de laatste twee partijen aan de gang zijn en de andere deelnemers zich op de belegde broodjes hebben gestort, dringen toch wat geluiden van beneden door. Komt het publiek dan toch nog? Hebben ze zich massaal verslapen? Nee, beneden in de gang lopen allemaal mensen er op hun zondags bij. Ze gaan naar het kerstconcert. Dat is uitverkocht.
Toch wat schrijnend voor de topsporters. Die verdienen meer toeschouwers. Het is echt leuk om een paar uurtjes te kijken. Het kan nog elke dag, tot en met zondag. En het is nog gratis ook.
Meer informatie:
http://www.groningen-seaports-masters.eu 
Ik vind het helemaal geen negatief stukje, integendeel. Schwarzman is nou eenmaal geen banale figuur, maar juist door zijn onhebbelijkheden enigszins een sieraad voor de damsport. Siep is bovendien door Bert aangezet om weer op zijn oude topniveau te presteren en hij komt nu redelijk in de buurt. 
