Wat een calvinistisch standpunt toch. Mag dammen ook nog een beetje leuk blijven?Eric van Dusseldorp wrote:Inderdaad, het lag op het puntje van mijn toetsenbord, Hein.composite wrote:Precies. Je bent prof of je bent het niet. En als het allemaal zo vermoeiend is, zouden ze, net als Tour de France-renners (ik noem maar eens wat), meer spaghetti en bananen moeten eten, die watjes.Double_D wrote:
Een professional moet alleen maar meer in het voordeel zijn als het programma loodzwaar is, ten opzichte van een recreant, dus ik zie het probleem niet.
Ook ik maakte aanstalten om vergelijkingen te maken met de Tour de France. Ik zie het al: Contador of Schleck, of wie dan ook, die zich bij de tourdirectie komt beklagen over het opnemen van de Alpe d'Huez in de ronde. "Eh, we vinden die col eh... een beetje zwaar, eh... we worden daar een beetje moe van, eh... kan die niet van het programma af?" En dat terwijl toerfietsers de betreffende col fluitend bedwingen, natuurlijk in een veel langzamere tijd, maar toch...
De kleine helden van Nijmegen Open, de Jo Geuke's en de Jan Terpstra's, die na drie zetten al iets hebben van: "Wat zal ik nu eens gaan spelen.", juist zij spelen met veel plezier en toewijding twee partijen op een dag en je hoort ze niet mopperen. Topspelers die klagen over een dubbele ronde maken bij mij een slechte indruk.
Wielrennen is een conditiesport, het gaat erom wie het hardste kan racen. Een soort backgammon zonder dobbelstenen zeg maar.
Een meer voor de hand liggende vergelijking is dan ook de vergelijking met een andere individuele denksport: schaken.
Misschien dat Schaakmeester kan vertellen hoe er in de schaakwereld wordt gedacht over dubbele ronden op een dag.
Zelf pleit ik voor 1 ronde per dag op topniveau. Ik wil graag het beste spel zien van de grootmeesters, ze moeten fit zijn om hun creativiteit ten volle te laten gelden! En geen slappe partijen van uitgebluste dammers...
Wielrennen is niet creatief, maar een kwestie van gewoon doorploegen, een heel verschil.