![Image](http://fmjd.org/dias2/save/12471175812.png)
Het nieuw motief!
Op de laatste inzenddag voor het ffjd-concours 2004 heb ik met dit idee gespeeld. Bij alles wat ik probeerde bleek 8-3 een bijoplossing op te leveren. Brute remedie: een zwarte schijf op 3 zetten. Die moet natuurlijk wel van de rand af, dus witte schijven op 9 en 27 erbij, dat levert nog een tempo op ook. Nog een uurtje prutsen met Dam 2.2 en deze woesteling was geboren:ildjarn wrote:Ik kwam het volgende tegen tijdens het opruimen:
02, 07 (12) 02, 01, 06, 46 (14, 14) 43
Helaas vreselijk BO: 10, 10, 05 of 03, 50 zijn al erg gunstig, maar 02, 13-9 is aanwijsbaar gewonnen.
Indrukwekkend. Wat ik me afvraag is hoe Morkus componeert. Zou hij vanuit de motiefstand terugwerken?Eric van Dusseldorp wrote:De problemen, miniaturen en eindspelen van het (gesloten) concours Litouwen 2010 zijn te vinden op http://www.ericsdamsite.com.
J. Siozinys
Zwart pest zijn tegenstander, die flauw op winst blijft spelen, met (30-35). Wit heeft geen tempo en op 49-43 slaat zwart met de dam. Toch wint wit. Een bladeindspelletje, maar ik vraag me af of de grappige beginstand een score oplevert. Normaal zijn scores weggelegd voor 'compositorische varianten'. Hoe zit dat?
B. Morkus
Een echte Morkus. Het knettert aan alle kanten. Naar Nederlandse maatstaven komt wit iets te makkelijk op dam (liever bijv. 15x4 of desnoods de schuifzet 6-1 als veld 1 in de beginstand nog bezet wordt door een zwarte schijf) maar... hier mogen ze me 's nachts toch wel voor wakker maken.
Neu.composite wrote:Indrukwekkend. Wat ik me afvraag is hoe Morkus componeert. Zou hij vanuit de motiefstand terugwerken?Eric van Dusseldorp wrote:De problemen, miniaturen en eindspelen van het (gesloten) concours Litouwen 2010 zijn te vinden op http://www.ericsdamsite.com.
J. Siozinys
Zwart pest zijn tegenstander, die flauw op winst blijft spelen, met (30-35). Wit heeft geen tempo en op 49-43 slaat zwart met de dam. Toch wint wit. Een bladeindspelletje, maar ik vraag me af of de grappige beginstand een score oplevert. Normaal zijn scores weggelegd voor 'compositorische varianten'. Hoe zit dat?
B. Morkus
Een echte Morkus. Het knettert aan alle kanten. Naar Nederlandse maatstaven komt wit iets te makkelijk op dam (liever bijv. 15x4 of desnoods de schuifzet 6-1 als veld 1 in de beginstand nog bezet wordt door een zwarte schijf) maar... hier mogen ze me 's nachts toch wel voor wakker maken.
Er zijn problemisten die de tussenweg bewandelen. Die gaan niet uit van een motief en zetten ook niet zomaar iets op, maar werken vanuit een slagsysteem. Siep doet het zo volgens mij en ik vermoed dat Morkus ook op die manier componeert.Eric van Dusseldorp wrote:Neu.composite wrote:Indrukwekkend. Wat ik me afvraag is hoe Morkus componeert. Zou hij vanuit de motiefstand terugwerken?Eric van Dusseldorp wrote:De problemen, miniaturen en eindspelen van het (gesloten) concours Litouwen 2010 zijn te vinden op http://www.ericsdamsite.com.
J. Siozinys
Zwart pest zijn tegenstander, die flauw op winst blijft spelen, met (30-35). Wit heeft geen tempo en op 49-43 slaat zwart met de dam. Toch wint wit. Een bladeindspelletje, maar ik vraag me af of de grappige beginstand een score oplevert. Normaal zijn scores weggelegd voor 'compositorische varianten'. Hoe zit dat?
B. Morkus
Een echte Morkus. Het knettert aan alle kanten. Naar Nederlandse maatstaven komt wit iets te makkelijk op dam (liever bijv. 15x4 of desnoods de schuifzet 6-1 als veld 1 in de beginstand nog bezet wordt door een zwarte schijf) maar... hier mogen ze me 's nachts toch wel voor wakker maken.
Hij zet maar wat op en kijkt vervolgens of het wint.
Dat klopt. Zo heb ik ook altijd gewerkt. Ik denk dat de meeste moderne problemisten uitgaan van een slagsysteem, dat ze vervolgens proberen 'rond' te krijgen (scherp slot). Is het 'rond', dan is het tijd om het slagsysteem verder te 'vullen' met inleidende zetten en slagen, totdat er een aanvaardbare (qua schijven ongeveer gelijke) beginstand ontstaat.composite wrote:
Er zijn problemisten die de tussenweg bewandelen. Die gaan niet uit van een motief en zetten ook niet zomaar iets op, maar werken vanuit een slagsysteem. Siep doet het zo volgens mij en ik vermoed dat Morkus ook op die manier componeert.