Hanco E., 21.02.2007 wrote:<center><center> Neil Young - Lookin' For A Leader (Living with War)
http://www.youtube.com/watch?v=ioQqUwuN4N4
Lookin' for a leader to bring our country home
Re-unite the red white and blue before it turns to stone
Lookin' for somebody young enough to take it on
Clean up the corruption and make the country strong
Walkin' among our people there's someone who's straight and strong
To lead us from desolation and a broken world gone wrong
Someone walks among us and I hope he hears the call
And maybe it's a woman or a black man after all
Yeah maybe it's Obama but he thinks that he's too young
Maybe it's Colin Powell to right what he's done wrong
America has a leader but he's not in the house
He's walkin' here among us and we've got to seek him out
Yeah we've got our election but Corruption has a chance
We got to have a clean win to regain confidence
AMERICA is beautiful but she has an ugly side
We're lookin' for a leader in this country far and wide
We're lookin' for a leader with the Great Spirit on his side
Lookin' for a leader with the Great Spirit on his side
Someone walks among us and I hope he hears the call
And maybe it's a woman or a black man after all
Barack Obama
Barack Obama : My plans for 2008
http://www.youtube.com/watch?v=H5h95s0OuEg
TC Tubantia, 15 februari 2007
Het Witte Huis is nog ver weg voor Barack Obama
Marten de Jongh
Barack Obama wil beter onderwijs, gezondheidszorg voor iedereen, meer banen en een einde aan de Irak-oorlog. Aan zijn beloftes zal het niet liggen. Die doen niet onder voor die van willekeurig welke andere Amerikaanse presidentskandidaat.
Ook zijn populariteit is tiptop in orde. Die is zelfs ongekend. Heel de wereld kijkt mee naar de politieke sensatie die hij teweeg brengt. De 45-jarige Barack Hussein Obama, zoon van een Keniaanse vader en Amerikaanse moeder, belichaamt The American Dream. Hij heeft razendsnel carrière gemaakt, is pas twee jaar senator voor Illinois. En nu al doet hij een gooi naar het Witte Huis. Obama doet mee aan de race van 2008. "Want", zo zei hij afgelopen zaterdag bij het aankondigen van zijn kandidatuur, " elke keer is een nieuwe generatie opgestaan en heeft gedaan wat nodig is. Nu wordt een beroep op ons gedaan. En het is tijd voor onze generatie om dat beroep te beantwoorden."
De Democraat verspreidt een boodschap van hoop, maar de vraag is hoe ver hem dat brengt, want als politiek wiskunde zou zijn was Obama onverkiesbaar.
Onverkiesbaar omdat hij zwart is, onverkiesbaar omdat hij te weinig politieke ervaring heeft, onverkiesbaar omdat hij veel te vroeg piekt, onverkiesbaar omdat zijn boodschap van verzoening te vaag is en onverkiesbaar omdat hij een sterke Democratische rivaal heeft in de persoon van Hillary Clinton.
Obama zou de moed in de schoenen moeten zinken als hij de verkiezingen van de afgelopen decennia de revue liet passeren. Wie president wil worden moet een paar staten winnen in het zuiden. Een kandidaat dient een speciale band te hebben met die regio, moet er geboren zijn of is gehouden een scherpe zuidelijke stem laten horen. Jimmy Carter, George Bush sr., Bill Clinton en George W. Bush zijn zuiderlingen. De Republikeinen Richard Nixon en Ronald Reagan waren weliswaar Californiërs, maar steunden, ja, versterkten zelfs dat typisch blanke, conservatieve, zuidelijke geluid.
Dus wie denkt Obama wel niet dat hij is? Ja, hij is cool, zijn voorkomen slick and smooth. En die bruine stem, dat lenige lichaam van hem, hoeveel X-Factor verlangt iemand nog meer?
Maar grote vraag is of The Silent Majority van dat alles onder de indruk is, de zwijgende meerderheid waarop Nixon destijds een appèl deed. De peilingen geven Obama tot dusver weinig kans. Strengreligieuze Amerikanen in het zuiden en midden van Amerika zijn doorgaans niet zo onder de indruk van de hypes waardoor hun landgenoten aan de west- en oostkust bevangen raken. Het theatrale van de politiek wekt in conservatieve kringen eerder achterdocht.
Een ware aardverschuiving lijkt derhalve nodig wil Obama in het zuiden een voet tussen de deur krijgen. Of dat mogelijk is? Ja, het kan. In de jaren zestig gebeurde het. Onder president Lyndon Johnson, een Texaan overigens, raakten de Democraten hun ogenschijnlijk eeuwigdurende macht over het zuiden kwijt aan de Republikeinen. Johnson deed dat in 1964 door zijn handtekening te zetten onder The Civil Rights Act, de wet die zwart en blank gelijke rechten toekende. "Dit zal ons voor zeker een generatie uitsluiten van de macht", waren de profetische woorden die hij toen sprak. Misschien is het nu de koppigheid van Bush die voor een aardverschuiving zorgt. Zijn vasthoudendheid in Irak komt de meeste Amerikanen de neus uit, ze zijn de oorlog zat, ook in Texas, de zuidelijke thuisbasis van de president. Die factor en Obama's charisma, dat kan de revolutie in gang zetten. Misschien levert de senator uit Illinois het bewijs dat politiek irrationeel is, is het zijn stijl die de doorslag geeft. Obama's persoonlijkheid moet de politiek boven het alledaagse uittillen, zijn oproep tot verzoening dient traditionele scheidslijnen te laten vervagen, moet mensen samenbrengen die met de rug naar elkaar toestaan. Hij heeft een zeldzaam, bijna hypnotiserend talent nodig, om zich iets van het collectieve Amerikaanse onderbewustzijn toe te eigenen. Zo'n charisma is slechts weinigen gegeven. Wellicht dat de Obamania er een voorbode van is.
Aangekondigd door Trini Lopez:
Chuck Berry - Johnny B. Goode (1958)
Barack Obama wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten, dat kan haast niet anders. De mensen zijn dom en onwetend en kiezen ervoor dat te blijven. Barack heeft het meest blauw Anunnakibloed ('neef' van de Reptilians George W. Bush en Dick Cheney) en nu is Johnny B. Goode van Chuck Berry ook nog door het McCain-kamp gekozen als een van dé songs voor de McCain-campagne, terwijl de 81-jarige Chuck Berry, "the father of rock 'n' roll", zélf een uitgesproken voorkeur heeft voor Obama.
BARACK OBAMA: THE WOLF IN SHEEP'S CLOTHINGThe Independent, Wednesday, 11 June 2008
No, Johnny, No: Chuck Berry joins chorus of musicians snubbing McCain's campaign
By Leonard Doyle in Washington
<center>
Songs by Chuck Berry, Abba and John Cougar Mellencamp
have at various times been chosen for the McCain campaign
but the artists have made it clear they do not support the
Republican candidate</center>
For a US presidential candidate, there is nothing better than a rocking anthem to pump up the crowds and project the sort of imagery that could help win the keys to the White House.
The Republican hopeful John McCain may be pushing 72, but his "town hall" events can be as noisy as the stadiums where Barack Obama appears on stage to the strains of U2's "Beautiful Day." But the McCain camp is having trouble settling on a suitable campaign anthem. After searching for months, it finally picked "Johnny B Goode" – Chuck Berry's rock 'n' roll classic from 1958. The high-power guitar licks and "Go, Johnny, go" chorus put a spring in Mr McCain's step. When asked why he chose it, he quipped: "It might be because it is the only one [the artist] hasn't complained about us using."
Berry, 81, may not have complained about his song being appropriated by Mr McCain, but he has made it clear he would prefer Barack Obama in the White House. "America has finally come to this point where you can pick a man of colour and that not be a drawback," Berry said. "It's no question, myself being a man of colour. I mean, you have to feel good about it."
The anointment of Mr Obama as the Democratic presidential candidate was, he added, "definitely a proud and successful moment for all the people of this country – not just black people, but Americans in general".
Berry, known as the "father of rock 'n' roll", recounted: "In the Fifties there were certain places we couldn't ride on the bus, and now there is a possibility of a black man being in White House." "Free at last, free at last, thank God Almighty, free at last," he added, quoting Martin Luther King.
There was a groan at McCain headquarters as it suffered yet another musical derailment. An attempt to use Abba's "Take A Chance On Me" also bombed. "We played it a couple times and it's my understanding [Abba] went berserk," Mr McCain said.
Mr McCain is not the first political candidate to stumble into a musical minefield, only to discover their theme song is not what was originally imagined. Objections often come in the form of letters to "cease and desist" by offended songwriters or musicians. Sometimes the lyrics are discovered to be off message. The McCain team had earlier alighted on John Cougar Mellencamp's "Pink Houses". The Mellencamp back-story as a hard-living rocker who had cleaned up his act seemed to perfectly project Mr McCain's maverick image as a rule-breaking but deeply conservative sonofabitch.
That scenario went into meltdown when aides realised Mellencamp is a Democrat activist who supported the presidential contender John Edwards, even appearing with him on the campaign trail. Mellencamp asked Mr McCain to cease and desist. Not only that, but "Pink Houses" is a song about missed opportunities and wasted potential, so the lyrics are not exactly on-message for a presidential campaign.
Mr McCain then used the theme from Rocky after the head of MGM, a McCain backer, gave his approval. But MGM did not own the rights to the track.
Republicans seem to have a tin ear for music. For a while in 2004, George Bush's re-election theme was the rock standard "Still The One". However, it turned out that the songwriter John Hall was an environmental activist who had been campaigning against nuclear power since 1979.
David Cameron will have some sympathy with Mr McCain. The Tory leader recently incurred the wrath of Paul Weller for expressing his liking for The Jam's song "Eton Rifles".