Sport heeft altijd onrechtvaardigheid in zich. Sport is keihard.
Als Ajax voortdurend veldoverwicht heeft tegen Feijenoord, paal en lat al vier keer geraakt heeft en Feijenoord via een schlemielige counter (en doordat een polletje vlak voor de keeper de bal een onverwachte wending geeft) de enige goal scoort, dan is dat onrechtvaardig.
Hetzelfde als je in een drie-om-een via een blunder van de tegenstander wint.
Gelukkig maar, anders was sport wetenschap en hoefden we niet meer te spelen.
NK Dammen 2008
-
Henk de Witt
- Posts: 1190
- Joined: Sun Dec 14, 2003 22:45
Deze discussie is voornamelijk een spel met woorden. Ik denk dat de deelnemers aan de discussie het in werkelijkheid grotendeels met elkaar eens zullen zijn.ildjarn wrote:Kun je mijn stelling dan ontkrachten, Henk? Iemand die een briljanten veegpartij speelt, maar door damblindheid in een 1-om-2 trapt, krijgt 0 punten, en zijn tegenstander 2 (of 10, of 100, of...). Weerspiegelt deze score werkelijk het krachtsverschil in deze partij?
Formeel zou je kunnen zeggen dat in jouw voorbeeld de briljante speler toch de zwakste is, althans in die ene partij, want hij heeft geblunderd en zijn tegenstander niet. Een ketting is zo sterk als zijn zwakste schakel. Maar zo ga je natuurlijk niet te werk. Je kijkt ook naar de prestaties door de jaren heen om de speelsterkte te bepalen. Die speelsterkte wordt bijvoorbeeld uitgedrukt in een rating, hoewel de damrating verre van betrouwbaar is, daarover is ook al het nodige gezegd. Ook een enkel kampioenschap is niet bepalend voor de speelsterkte. Er zijn toevalstreffers. De onvoorspelbaarheid maakt sport leuk, dat ben ik met Piet Bouma eens. Er zijn een paar speciale gevallen. Bijvoorbeeld de grote belofte die als de beste wordt beschouwd, maar die structureel blundert. Of geniale partijen afwisselt met zwakke. Als hij die zwakte niet weet te overwinnen zal hij op den duur niet als de sterkste worden beschouwd. Hooguit als geniaal en wisselvallig. Samb is zo’n speler die een partij op geniale wijze van Georgiev wint, maar de volgende dag verliest van een veel zwakkere speler. En dan heb je de vergelijking tussen spelers die door de jaren heen vrijwel gelijk presteren qua resultaten maar qua temperament en speelstijl sterk uiteen lopen. Zie bijvoorbeeld de jarenlange discussie over Sijbrands en Wiersma. Het is vaak een kwestie van smaak wat je hoger aanslaat, het academische spel van Sijbrands of de ongebreidelde creativiteit van Wiersma. In het voetbal is vrijwel iedereen het eens over de top drie van de vorige eeuw, Pele, Cruijff, Maradonna. Over de volgorde werd jarenlang geouwehoerd. En nog! Hoewel de heren inmiddels aardig op leeftijd zijn.
-
Peter van Heun
- Posts: 458
- Joined: Mon Nov 17, 2003 13:07
-
Eric van Dusseldorp
- Posts: 4245
- Joined: Tue Sep 30, 2003 22:11
-
Arjen de Mooij
- Posts: 976
- Joined: Mon Sep 29, 2003 11:23
- Location: Rijnsburg
- Contact:
