Volkskrant damrubriek 18 augustus 2007

[Jan Pieter]

Uit de draad Krantenartikelen:

En Sijbrands heeft in mijn ogen volledig gelijk

En Sijbrands heeft in mijn ogen volledig gelijk

Sijbrands mag dan wel van jou gelijk hebben.
Maar leg mij in de volgende mooie volzin/alinea eens uit, wat hier mis aan is.

"Maar mijn grondigste bezwaar..........en derhalve geen tegenstanders-met-open-vizier-treffen".

Is dit niet gewoon keiharde wedstrijdsport?

Stel Ajax verliest dik van een excellent PSV, raakt achterop in de strijd om de titel, lijkt een vormcrisis te hebben.
Tja, dan gaat Feijenoord er natuurlijk in de volgende wedstrijd tegen Ajax er vol in, om een overwinning te pakken. Ze kunnen dan natuurlijk het lid op de neus krijgen.
En AZ, die tegen PSV moet, tja, Louis van Gaal kennende zullen ze ook op winst gaan, maar voorzichtiger naturen, zullen natuurlijk niet met open vizier tegen PSV gaan aantreden. PSV zal dan weer een supersinspanning moeten doen.

Ik ben het hier niet met Sijbrands eens.
Het zonder open-vizier-remise-dammen schijnt tot kunst verheven te moeten worden.

En Sijbrands heeft in mijn ogen volledig gelijk

Sijbrands mag dan wel van jou gelijk hebben.
Maar leg mij in de volgende mooie volzin/alinea eens uit, wat hier mis aan is.

"Maar mijn grondigste bezwaar..........en derhalve geen tegenstanders-met-open-vizier-treffen".

Is dit niet gewoon keiharde wedstrijdsport?

Stel Ajax verliest dik van een excellent PSV, raakt achterop in de strijd om de titel, lijkt een vormcrisis te hebben.
Tja, dan gaat Feijenoord er natuurlijk in de volgende wedstrijd tegen Ajax er vol in, om een overwinning te pakken. Ze kunnen dan natuurlijk het lid op de neus krijgen.
En AZ, die tegen PSV moet, tja, Louis van Gaal kennende zullen ze ook op winst gaan, maar voorzichtiger naturen, zullen natuurlijk niet met open vizier tegen PSV gaan aantreden. PSV zal dan weer een supersinspanning moeten doen.

Ik ben het hier niet met Sijbrands eens.
Het zonder open-vizier-remise-dammen schijnt tot kunst verheven te moeten worden.

De gedachtengang van Sijbrands is ontzettend gekunsteld, vergezocht en nauwelijks te volgen. De discussie hierover hoort in elk geval niet in het topic met krantenartikelen.

Ik ben het met Sijbrands eens wat het rondjes draaien betreft, en ook vind ik het aantal overwinningen een onelegante tie-break. Maar zijn argument dat dit systeem eigenlijk altijd in het voordeel van de zwakste speler werkt lijkt me onzin.

Behalve Cruijff is nu ook Sijbrands niet langer heilig. Waar gaat het toch heen in Nederland...

En Sijbrands heeft in mijn ogen volledig gelijk

Natuurlijk heeft Ton volledig gelijk, bij gelijk 1 meer gewonnen is ook 1 meer verloren. Maar gelukkig was de puntentelling nog normaal. De spelers wisten waaraan ze begonnen en moeten dan het criterium accepteren hoe zuur het ook is.

- Is iemand die 7 keer gewonnen heeft beter dan iemand die maar 6 keer gewonnen heeft?
- Is iemand die 1 keer verloren heeft slechter dan iemand die niet verloren heeft?

Beide vragen individueel zouden misschien met 'ja' beantwoord worden. Maar iemand is dus zowel beter als slechter?

Ik ben het met Sijbrands eens wat het rondjes draaien betreft, en ook vind ik het aantal overwinningen een onelegante tie-break. Maar zijn argument dat dit systeem eigenlijk altijd in het voordeel van de zwakste speler werkt lijkt me onzin.

Het is niet moeilijk om dit objectief vast te stellen. Je kunt gewoon naar een reeks van toernooien kijken waarbij spelers gelijk bovenaan geëindigd zijn, en vaststellen of de spelers met de hoogste rating gemiddeld genomen minder vaak verloren hebben. Het zou me verbazen als dat niet het geval was. Dus ik geloof wel in Sijbrands' argument.

Ik ben het lang niet altijd met Sijbrands eens, maar na het lezen van deze rubriek had ik echt een gevoel van "Amen!".

Ik ben het met Sijbrands eens wat het rondjes draaien betreft, en ook vind ik het aantal overwinningen een onelegante tie-break. Maar zijn argument dat dit systeem eigenlijk altijd in het voordeel van de zwakste speler werkt lijkt me onzin.

Het is niet moeilijk om dit objectief vast te stellen. Je kunt gewoon naar een reeks van toernooien kijken waarbij spelers gelijk bovenaan geëindigd zijn, en vaststellen of de spelers met de hoogste rating gemiddeld genomen minder vaak verloren hebben. Het zou me verbazen als dat niet het geval was. Dus ik geloof wel in Sijbrands' argument.

Ik ben het lang niet altijd met Sijbrands eens, maar na het lezen van deze rubriek had ik echt een gevoel van "Amen!".

Het zal niet meevallen denk ik, omdat je ook naar speelstijl moet kijken. Bij spelers als Valneris en Schwarzman, die veel risico's nemen, verwacht ik meer beslissingen dan bij drogere spelers met vegrelijkbare rating. In de Nederlandse context, Scholma en Heusdens vs spelers met vergelijkbare ratings. Dus er zijn verschillende factoren die een rol spelen.

Als je jouw analyse wil uitvoeren heb je een aantal problemen, zoals welke rating (FMJD of KNDB) te kiezen? En van welke datum?

Het aangeschoten wild verhaal zou je ook kunnen controleren door een analyse naar de kans op een overwinning, direct na een nederlaag. Ik verwacht geen effect te zien.

Ik ben het met Sijbrands eens wat het rondjes draaien betreft, en ook vind ik het aantal overwinningen een onelegante tie-break. Maar zijn argument dat dit systeem eigenlijk altijd in het voordeel van de zwakste speler werkt lijkt me onzin.

Het is niet moeilijk om dit objectief vast te stellen. Je kunt gewoon naar een reeks van toernooien kijken waarbij spelers gelijk bovenaan geëindigd zijn, en vaststellen of de spelers met de hoogste rating gemiddeld genomen minder vaak verloren hebben. Het zou me verbazen als dat niet het geval was. Dus ik geloof wel in Sijbrands' argument.

Ik ben het lang niet altijd met Sijbrands eens, maar na het lezen van deze rubriek had ik echt een gevoel van "Amen!".

Het zal niet meevallen denk ik, omdat je ook naar speelstijl moet kijken. Bij spelers als Valneris en Schwarzman, die veel risico's nemen, verwacht ik meer beslissingen dan bij drogere spelers met vegrelijkbare rating. In de Nederlandse context, Scholma en Heusdens vs spelers met vergelijkbare ratings. Dus er zijn verschillende factoren die een rol spelen.

Als je jouw analyse wil uitvoeren heb je een aantal problemen, zoals welke rating (FMJD of KNDB) te kiezen? En van welke datum?

Het aangeschoten wild verhaal zou je ook kunnen controleren door een analyse naar de kans op een overwinning, direct na een nederlaag. Ik verwacht geen effect te zien.

[Jan Pieter]

Sijbrands noemt twee argumenten tegen het (neo-)driepuntensysteem. Eerst wijst hij op het gevaar van driehoekjes. Voor mij is dat het grootste (maar nog steeds niet doorslaggevende) bezwaar tegen de driepuntenregel. Echter, er is geen enkele aanwijzing dat zich in Hardenberg driehoekjes hebben voorgedaan. Om eerst vast te stellen dat Schwarzman zijn titel aan de neo-driepuntenregel te danken heeft, en vervolgens uitgebreid stil te staan bij het bezwaar van driehoekjes, vind ik nogal flauw, om niet te zeggen onzorgvuldig. Het zal niet de bedoeling van Ton zijn geweest, maar bij de leek zou het idee kunnen ontstaan dat Schwarzman zijn titel te danken heeft aan zo'n gewraakt driehoekje.

Het tweede argument, dat een speler na een nederlaag beschouwd wordt als aangeschoten wild, lijkt me nogal gezocht. Wel is het zo dat dammers meer met open vizier spelen wanneer ze denken dat er wat te halen valt, en tegen Schwarzman, die wel eens een dubieuze omsingeling op het bord brengt, zal men dat eerder doen dan tegen de degelijke Podolski. Dat heeft meer met iemands speelstijl dan met een specifieke nederlaag te maken, en dat iemand voordeel heeft van een agressieve speelstijl, vind ik alleen maar gunstig.

En of het eerlijk is? Bij voetbal zien we iets soortgelijks. Wie een extra uitgoal scoort, geldt als overwinnaar, terwijl je net zo goed kunt zeggen dat zo'n team zwakker is, omdat het een extra uitdoelpunt geincasseerd heeft. Geen probleem, lijkt me. De regels zijn vooraf bekend, en iedereen kan zich er op instellen.

[Henk de Witt]

Sijbrands noemt twee argumenten tegen het (neo-)driepuntensysteem. Eerst wijst hij op het gevaar van driehoekjes. Voor mij is dat het grootste (maar nog steeds niet doorslaggevende) bezwaar tegen de driepuntenregel. Echter, er is geen enkele aanwijzing dat zich in Hardenberg driehoekjes hebben voorgedaan. Om eerst vast te stellen dat Schwarzman zijn titel aan de neo-driepuntenregel te danken heeft, en vervolgens uitgebreid stil te staan bij het bezwaar van driehoekjes, vind ik nogal flauw, om niet te zeggen onzorgvuldig. Het zal niet de bedoeling van Ton zijn geweest, maar bij de leek zou het idee kunnen ontstaan dat Schwarzman zijn titel te danken heeft aan zo'n gewraakt driehoekje.

Het tweede argument, dat een speler na een nederlaag beschouwd wordt als aangeschoten wild, lijkt me nogal gezocht. Wel is het zo dat dammers meer met open vizier spelen wanneer ze denken dat er wat te halen valt, en tegen Schwarzman, die wel eens een dubieuze omsingeling op het bord brengt, zal men dat eerder doen dan tegen de degelijke Podolski. Dat heeft meer met iemands speelstijl dan met een specifieke nederlaag te maken, en dat iemand voordeel heeft van een agressieve speelstijl, vind ik alleen maar gunstig.

En of het eerlijk is? Bij voetbal zien we iets soortgelijks. Wie een extra uitgoal scoort, geldt als overwinnaar, terwijl je net zo goed kunt zeggen dat zo'n team zwakker is, omdat het een extra uitdoelpunt geincasseerd heeft. Geen probleem, lijkt me. De regels zijn vooraf bekend, en iedereen kan zich er op instellen.

Volledig mee eens.

[A.Presman]

Jan Pieter,
Bedankt voor het openen van nieuwe topic.

Topic Krantenartikelen is niet bestemd voor discussie.
Wel is het altijd mogelijk en welkom een nieuwe topic openen en daar e.e.a. krantartikel te bespreken.

[A.Presman]

- Is iemand die 7 keer gewonnen heeft beter dan iemand die maar 6 keer gewonnen heeft?
- Is iemand die 1 keer verloren heeft slechter dan iemand die niet verloren heeft?

Beide vragen individueel zouden misschien met 'ja' beantwoord worden. Maar iemand is dus zowel beter als slechter?

Moet iemand die het hele toernooi bovenaan heeft gestaan, volgens de kenners het beste spel laat zien, nog geen partij in moeilijkheden is geweest, maar de laatste ronde helemaal van slag is omdat zijn vrouw hem vlak voor de partij heeft gebeld met de mededeling dat ze wil scheiden, zo van slag dat hij kansloos verliest, op de valreep nog wordt gepasseerd, moet zo iemand alsnog tot kampioen worden uitgeroepen?

nee. Hebben we het hier over het WK 1996?

[Eric van Dusseldorp]

Sijbrands noemt twee argumenten tegen het (neo-)driepuntensysteem. Eerst wijst hij op het gevaar van driehoekjes. Voor mij is dat het grootste (maar nog steeds niet doorslaggevende) bezwaar tegen de driepuntenregel. Echter, er is geen enkele aanwijzing dat zich in Hardenberg driehoekjes hebben voorgedaan. Om eerst vast te stellen dat Schwarzman zijn titel aan de neo-driepuntenregel te danken heeft, en vervolgens uitgebreid stil te staan bij het bezwaar van driehoekjes, vind ik nogal flauw, om niet te zeggen onzorgvuldig. Het zal niet de bedoeling van Ton zijn geweest, maar bij de leek zou het idee kunnen ontstaan dat Schwarzman zijn titel te danken heeft aan zo'n gewraakt driehoekje.

Het tweede argument, dat een speler na een nederlaag beschouwd wordt als aangeschoten wild, lijkt me nogal gezocht. Wel is het zo dat dammers meer met open vizier spelen wanneer ze denken dat er wat te halen valt, en tegen Schwarzman, die wel eens een dubieuze omsingeling op het bord brengt, zal men dat eerder doen dan tegen de degelijke Podolski. Dat heeft meer met iemands speelstijl dan met een specifieke nederlaag te maken, en dat iemand voordeel heeft van een agressieve speelstijl, vind ik alleen maar gunstig.

En of het eerlijk is? Bij voetbal zien we iets soortgelijks. Wie een extra uitgoal scoort, geldt als overwinnaar, terwijl je net zo goed kunt zeggen dat zo'n team zwakker is, omdat het een extra uitdoelpunt geincasseerd heeft. Geen probleem, lijkt me. De regels zijn vooraf bekend, en iedereen kan zich er op instellen.

Volledig mee eens.

Ik ben het er ook mee eens.
Zullen we Jan Pieter nomineren voor de prikborddagprijs, Henk?