KRANTENARTIKELEN - 2006

[Hanco Elenbaas]

TC Tubantia, 30 december 2006
http://www.tctubantia.nl/hermesinbox/article967734.ece

Damnacht trekt 45 deelnemers

WESTERHAAR - Moe maar voldaan keerden de dammers en damsters gisterochtend om 8.00 uur huiswaarts na afloop van de zesde damnacht van Westerhaar. Vanaf donderdagavond negen uur streden een 45-tal deelnemers in diverse categorieën om de prijzen in het clublokaal van damclub Witte van Moort. Winnaar in de hoofdklasse werd Bennie Provoost uit Zoetermeer voor Hin Wong uit Borne. Lokale favoriet Marino Barkel moest genoegen nemen met een tweede plaats. In de eerste klasse was de spanning groot en moesten Irene Stegeman en Edwin Torn in een barrage uitmaken wie zich kampioen mocht noemen. Uiteindelijk won Irene Stegeman uit Westerhaar en bekroonde daarmee een uitstekend seizoen. In de tweede klasse ging de titel eveneens naar een deelnemer uit Westerhaar. Alex Noppers toonde zich de sterkste in deze klasse en bleef Jonathan Wilbrink uit Dedemsvaart een punt voor.

[Hanco Elenbaas]

Het Parool Sport, zaterdag 30 december 2006

Dam vaak het ondergeschoven kindje

door NIKHILA



WAT MAG een dam kosten? Een veelgestelde vraag, waaraan grootmeester Keller in 1963 al een uitvoerige beschouwing wijdt in zijn onvolprezen Prisma-damboek. Een dam voor drie schijven is bijna altijd te kostbaar, is een van zijn vuistregels: waarbij de dam als stuk wordt meegerekend.

Toch worden in het partijspel geregeld dure en peperdure dammen met succes bekroond. De jacht op het kleinood van de tegenstander vereist nu eenmaal de nodige handigheid. In de problematiek zijn composities waarin een zwarte dam het onderspit delft tegen louter schijven, dun gezaaid.
<center>
In de afgebeelde standen beschikt wit over een winnende variant. Vaak met behulp van fraaie en goed verborgen slagwendingen. Allereerst een eenvoudig standje uit de oude doos (1884).



D1: 1. 42-37! 12-17 2. 23-18 17-21 3. 28-22 21-26 4. 22-17 26-31
5. 37x26 46x21 6. 26x17 W+

Een verdieping hierop is terug te vinden in De onbegrensde mogelijkheden in het eindspel van J.J. van Tol & Th. van Prooijen. Ook twee helpers kunnen de zwarte dam niet van de ondergang redden.



D2: 1. 42-37! 17-21

Op 16-21 volgt 47-41 21-26 32-27! W+

2. 37-31 21-26 3. 31-27 26-31 4. 27x36 46-41 5. 47-42 41-47
6. 32-27 47x31 7. 36x27 W+

De dam moet bij voorkeur achter de eigen gelederen in veiligheid worden gebracht, aldus Keller. In de creatie van M.J. Kuipers is zwart daar nog net in geslaagd, maar de overmacht is te groot.



D3: 1. 16-11! 7x16 2. 32-28 1-45 3. 17-12 45x1 4. 22-18 1x21
5. 26x17 W+

De compositie van L. Dalman, te vinden in zijn boek Incroyable mais vrai, doet de titel alle eer aan.



D4: 1. 35-30! 34x48 2. 28-22 17x39 3. 49-43 25x34 4. 38-33 39x28
5. 47-42 48x39 6. 42x44 W+

In het volgende drietal komen gerenommeerde problemisten aan bod: achtereenvolgens J. Pennings, A. de Graag en G. van Dam.



D5: 1. 28-22! 27x18 2. 37-31 26x28 3. 39-33 21x29 4. 33x33 W+
Een verrassende coup Turc.



D6: 1. 24-19! 13x24 2. 23-18 12x23 3. 33-29 4x33 4. 29x40 35x44 5. 50x30 W+



D7: 1. 34-29! 35x24 2. 22-18 25x22 3. 18x27 12-18 4. 45-40 18-23
5. 40-34 23-28 6. 34-29 W+

Tot besluit een kunststukje van de vroegere wereldkampioen Isodore Weiss: na 27-31? wacht de zwarte dam een gruwelijk lot.




D8: 1. 46-41! 31x42 2. 41-36 16x49 3. 35-30 24x35 4. 34-29 23x43
5. 36-31 28x39 6. 45-40 35x44 7. 31-27 22x31 8. 26x48 W+

Copyright: Het Parool

[Hanco Elenbaas]

De Gooi- en Eemlander, 30 december 2006
http://www.gooieneemlander.nl/nieuws/co ... ?secId=679

Ton Sijbrands

Gepubliceerd op 30 december 2006, 07:00

Dammen is natuurlijk een heel gereformeerd spelletje, zeker als het in de knusse sfeer van de huiskamer wordt beoefend, met een mok warme chocolademelk naast het bord en een biscuitje erbij. Denk ook aan sjoelen, een boterham met tevredenheid en we zijn helemaal terug in de jaren vijftig.

Donner en Balkenende zijn dammers, ik weet het zeker. Bij al deze bezwaren kan echter niet worden ontkend dat het damspel jarenlang een van de pijlers onder de Nederlandse samenleving is geweest. Ik noem verder de Afsluitdijk, de gulden, de Keukenhof, de Zilvervloot, Swiebertje, de caravan, het avondje Avro, Zeeuwsch Meisje, halma, Jan Pelleboer en de Elfstedentocht.

Zonder dit al zouden wij minder zekerheid in ons bestaan hebben gehad. Ik denk zelfs dat de politieke en maatschappelijke onrust van dit moment grotendeels kunnen worden toegeschreven aan het feit dat de hierboven genoemde ankers bijna allemaal uit onze samenleving zijn verdwenen. Alleen de Afsluitdijk ligt er nog, tenminste, op het moment dat ik deze tekst schrijf.

Het damspel dus als onderdeel van onze nationale cultuur en traditie, daar is niet aan te ontkomen. Het valt me nog mee dat Geert Wilders er niets over heeft opgenomen in zijn partijprogram, want hoewel er ook in Rusland en Afrika een aardig potje gedamd wordt, hebben we natuurlijk te maken met sublimatie van het oer-Hollandse; wat is dammen namelijk anders dan sparen en oppotten?

De damstenen zijn de munten waar we op moeten passen, het behalen van een dam is een verdubbeling van ons dierbare kapitaaltje. Maar in deze opsomming van burgerlijkheden is er niet ook maar één van toepassing op de personificatie van het dammen in Nederland: Ton Sijbrands. Hij is het kneuterige al jaren ontstegen.

Bij Ton Sijbrands denk je niet aan de Wolf en de Zeven Geitjes, maar aan verre horizonten, diepe filosofische bespiegelingen, onontdekte dimensies, magnetische velden. Abstruct kunstenaar, een Mondriaan.

Hij, die wonderlijk schuchtere damprofessor, de blondgekrulde reus, heeft in oktober laten weten dat hij stopt met dammen. Kan niet. Alsof er in Den Haag wordt besloten om de Deltawerken op te blazen en de zee weer vrij spel te geven. Onmogelijk.

Sijbrands gaf in een interview in de Volkskrant toe dat hij eigenlijk al die jaren doodsbang is geweest. Bang om zichzelf teleur te stellen, bang om te falen, bang voor remises tegen modale schijvenschuivers. En nu is hij ook bang dat zijn geheugen hem in de steek gaat laten. En bang voor de dood. Daarom wil hij de komende jaren boeken gaan schrijven waarin niets anders dan de absolute waarheid over zijn belangrijkste partijen komt te staan. Het is logisch dat Sijbrands dit zelf wil doen; niemand anders zou het kunnen. En dat weet hij.

Voor mij is het stille afscheid van Ton Sijbrands de sportgebeurtenis van 2006. Niet het WK voetbal dus, de Winterspelen, de wonderdag van Landis of het goud van de hockeymeisjes. Ton Sijbrands gestopt, Nederland is weer wat armer geworden.

Bert-Jan van Oel

Reageren? b.van.oel@hdcmedia.nl

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 9 november 2006

Voorrondes serieuze zaak

door JUDAH BOLINK


9 NOVEMBER 2006 - LAREN - Zo’n pakweg honderdvijftig scholieren uit de gemeente Lochem namen het woensdagmiddag tegen elkaar op tijdens de voorronde schooldammen bij HCR Stegeman in Laren. Volgende week volgt de finaleronde.


Teams van de Propschool (links) en Vennegötteschool bij de
damstrijd in Laren. Foto HENK BRAAKHEKKE

Deze middag wordt het schooldammen in Laren door de jonge basisscholieren uit de gemeente Lochem meer dan serieus genomen. Iedere zet kan immers beslissend zijn. Dat wordt al duidelijk gemaakt in de eerste partijronde.

‘Je moet slaan.’ Met een ietwat norse blik wordt de opponent aangekeken. Deze ziet tot haar ongenoegen dat ze inderdaad toe is aan de verplichte zet. Al snel naar haar slag volgt een vlugge ‘tik-tik-tik’ en de norse blik maakt plaats voor een gelukkige: ‘Mag ik een dam?’ Het meisje legt vervolgens met speels gemak en goede moed de zojuist door haar veroverde damsteen op die van haar tegenstander: ‘Ik win toch wel, haha.’

Maar liefst 35 teams van elf scholen zijn er naar Stegeman in Laren afgereisd voor de voorrondes van het schooldammen. Er zijn twee leeftijdscategorieën. De jongere welpen, goed voor zeventien teams, nemen het tegen elkaar op in twee groepen. Bij de pupillen zijn er achttien teams, ook onderverdeeld in twee groepen.

In de tweede ronde speelt de tienjarige damwelp Rick Fleming van De Branink 2 op het eerste bord. De eerste partij heeft hij even daarvoor nog winnend afgesloten, dit keer gaat het echter minder goed. Hij toont zich een goed verliezer: ‘De tegenstander was gewoon beter. Ik zelf maakte ook een paar domme zetten. Volgende keer beter.’

De door damvereniging Denk en Zet uit Laren geleide voorrondes worden volgende week woensdag vervolgt met een finaleronde bij HCR ‘t Langebarg in Laren.

[Hanco Elenbaas]

Damrubriek Eric van Dusseldorp, 7 oktober 2006
http://www.ericsdamsite.com/damrubriek_ ... r_2006.htm

A-typische winstgang in eindspel

door Eric van Dusseldorp

Een wereldkampioen uit het verleden. Na verloop van tijd verschijnt er altijd wel een boek over zo’n man. En als dat niet gebeurt, dan schrijft die wereldkampioen uit het verleden gewoon een boek over zichzelf.

Dat laatste deed de Rus Wjatsjeslav Sjtsjogoljev, die in 1960 en 1964 de hoogste mondiale damtitel veroverde. Het heeft jaren geduurd, maar het langverwachte boek is dan eindelijk toch op de markt verschenen. Het bevat de complete verzameling winstpartijen van de Moskoviet uit het kampioenschap van de Sowjet-Unie van eind jaren 50 tot begin jaren 90 van de vorige eeuw, voorzien van annotaties en/of korte analyses. Het is een werkje geworden dat eigenlijk niet mag ontbreken in de boekenkast van iedere damliefhebber. Een kleine selectie.

<center>Pomjeranets - Sjtsjogoljev
Kampioenschap van de Sovjet-Unie 1976 in Odessa
<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 10 VSPACE = 10 ALIGN = middle> <PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right"> <PARAM NAME="position" VALUE="BMWP26273234353841424345BP24181716151412080204"> <PARAM NAME="notation" VALUE="152034302429262117263024293324150207382918222718123432270812423812174137071238331218332814194338182337321621271626313833313732412332413632373631372635303425332825304540192440352631282217281611313711073742070242480216283316214826210333380314384214234247"> </APPLET>


Zie diagram. Uit het Kampioenschap van de USSR 1976.



Typisch zo’n standje dat in de ereklasse van de bondscompetitie zou kunnen voorkomen. Meestal wordt het dan remise, ondanks het nadeeltje (schijf 25) dat wit heeft.

Sjtsjogoljev vindt evenwel een fraaie manier om oorlog te creëren.

34... 15-20!

Op weg naar veld 25 om daarmee schijf 45 te fixeren. Op 34-39, x29 volgt uiteraard (2-7). Wit moet (20-25) gewoon maar toelaten, maar Pomjeranets houdt niet van dit soort fratsen en besluit spijkers met koppen te slaan.

35. 34-30, 24-29!



Ongetwijfeld een verrassing. Op 30-24 volgt het fraaie (29-33) en altijd (2-7), (4-10), (7-11) en (17x39); Op 30-25 volgt (29-34) met voordeel voor zwart, ook omdat 35-30 verhinderd is door een kleine combinatie. De witspeler verzon daarom iets anders.

36. 26-21, 17x26; 37. 30-24



. . . maar kwam ook nu in het nadeel.

37. . . 29-33; 38. 24x15, 2-7; 39. 38x29, 18-22; 40. 27x18, 12x34



De clou is dat op 42-38 (16-21!) volgt. Na 43-39, 38x49 komt (26-31!) en wit ontkomt uiteindelijk niet aan verlies.

41. 32-27, 8-12; 42. 42-38, 12-17; 43. 41-37, 7-12; 44. 38-33, 12-18; 45. 33-28, 14-19; 46. 43-38, 18-23



Voor de hand ligt (34-39), maar Sjtsjogoljev vraagt zich terecht af of zwart dan nog wel wint na 45-40 (19-24) 37-32 (17-21) 40-34 (39x30) 38-33 (30-34) 28-22 (18-23) 33-28.

47. 37-32, 16-21; 48. 27x16, 26-31; 49. 38-33



Geen remise wordt het na 28-22 (17x37) 16-11 (37-41) 11-7 (41-47!) 38-32 (19-24) en nu op 7-1 de finesse (34-40!) gevolgd door (47-41) en na 7-2 gaat zwart na (24-29) wel winnen.

49. . . 31-37; 50. 32x41, 23x32; 51. 41-36, 32-37; 52. 36-31, 37x26; 53. 35-30, 34x25; 54. 33-28



De meeste dammers zouden nu (26-31) spelen en dan maar kijken of het wint. Sjtsjogoljev pakt het echter op een wel heel a-typische manier aan.

54. . .25-30 (!); 55. 45-40, 19-24 (!); 56. 40-35, 26-31; 57. 28-22, 17x28; 58. 16-11, 31-37; 59. 11-7, 37-42; 60. 7-2, 42-48; 61. 2-16



Van wezenlijk belang is de volgende variant: 2-11 (28-32) 11-16 –want op 11-33 volgt (48-26-3!)- (32-37) 16-38 (37-41!) 38x20 (41-46!) 35x24 (48-25!) Deze fraaie slotstand moet Sjtsjogoljev al berekend hebben toe hij de op vierenvijftigste zet (25-30) speelde!


61. . . 28-33; 62. 16-21, 48-26; 63. 21-3, 33-38; 64. 3-14



Op 3-20 was weer een bijzonder fraaie winst gevolgd: (26-42) 20x29 (4-9!) 35x24 (42-47) 29x42 (47x20) 15x24 (9-14) met oppositie.

64. . . 38-42; 65. 14-23, 42-47.



Wit geeft het op.


Het boek heeft een nadeel: het is geschreven in het Russisch. Maar de partijen en zelfs de analyses zijn goed te volgen door de notaties en de diagrammen. Een hebbeding zowel voor wedstrijdspelers als damverzamelaars.

De prijs is 20 euro en het boek kan besteld worden door het overmaken van euro 22,60 (inclusief verzendkosten) op girorekening 4600280 ten name van Hiltex in Amsterdam. Sjtsjogoljev heeft in de herfst van zijn damcarrière niet meer de voorrechten die hij vroeger als grootmeester in de USSR wel had dus hij kan wat harde euro’s goed gebruiken.

<center>

Slawa op het WK 1976 in Amsterdam, waar
hij tweede werd achter Harm Wiersma.
foto uit het archief van Alexei Tsjizjov

[Hanco Elenbaas]

TC Tubantia, 10 oktober 2006

Vuurboom (EDC) grootmeester damproblematiek

ENSCHEDE - De Wereld Dambond (FMJD) heeft Derk Vuurboom (93) van de Enschedese Dam Club benoemd tot ere-grootmeester internationale damproblematiek. EDC heeft nu twee internationale grootmeesters. De andere is de uit Moldavië afkomstige en in het Duitse Hannover wonende Rafail Zdoroviak.


Derk Vuurboom, juni 2005

Vuurboom is, ondanks zijn hoge leeftijd, nog steeds een actief wedstrijddammer. Verder is hij internationaal bekend als problemist. Tussen 1947 en 1955 werd hij vijf keer landskampioen damproblematiek. Hij publiceerde elf boeken met elk 400 tot 500 problemen. Ze werden over de hele wereld verkocht.
Sinds 1988 worden probleem-compositiewedstrijden gehouden. Mits goedgekeurd door de FMJD kunnen deelnemers daar punten behalen voor een meester- of grootmeestertitel. Omdat de wedstrijden van voor 1988 nog geen punten opleverden, besloot de dambond wedstrijdspelers die in die tijd topresultaten boekten, alsnog te onderscheiden. Vuurboom is een van hen. De officiële naam van de titel luidt ‘grand maitre international problémisme causa’.

Haarlems Dagblad, 21 oktober 2006

Oudjes krijgen alsnog titel

door Eric van Dusseldorp


Grootmeestertitels in de damproblematiek, ze dateren van de laatste decennia. En dat terwijl deze discipline al ongeveer een eeuw op een hoog niveau wordt beoefend.

Eigenlijk is het begonnen toen dammers in de voormalige Sowjet-Unie zich gingen bemoeien met de damproblematiek en zowaar bereid bleken de intussen in Nederland en Frankrijk ontwikkelde regels te accepteren. Dat was in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Maar Russen en aanverwante volkeren waren ook toen al gek op titels. Begin jaren tachtig werden de eerste internationale compositiewedstrijden gehouden waar heuse meester- en grootmeesterpunten te verdienen waren. Een bepaald aantal punten leidde dan tot toekenning van de internationaal meester- of grootmeestertitel problematiek of eindspelcompositie. En zo werkt het nog steeds.

Het is vier Nederlanders gelukt om op deze manier de GMIP-titel te verkrijgen: J. Bastiaannet (eindspelstudies), J. Viergever, L. de Rooij en D. de Ruiter (alledrie problematiek). Bekende buitenlandse GMIP’s zijn onder anderen S. Joesjkewitsj (Oekraïne), B. Morkus (Litouwen), V. Matuss (Rusland) en A. Kuijken (Zwitserland).

Maar al ras gingen er stemmen op dat er een inhaalslag gemaakt diende te worden. Enkele oudere Nederlandse problemisten hebben vooral (ook) in het verleden geschitterd en zouden op grond van hun prestaties ook recht op een titel hebben. De werelddambond bemoeide zich ermee en kende grootmeestertitels (honoris causa) toe aan zes 60-plussers: D. Vuurboom, A.P. de Zwart, J. Bus, P. Kuijper, A. van der Stoep en F. Hermelink. Het aardige is dat ze allen nog actief zijn in de dammerij.

De oudste is Derk Vuurboom, 93 jaar en in het verleden jarenlang damredacteur van het communistische dagblad De Waarheid. Vuurboom won in de jaren ‘50 veel nationale wedstrijden met damproblemen die tegenwoordig als nogal traditioneel worden beschouwd: teruggewerkt, vanuit een motief, naar een ‘partijachtige’ (gescheiden) beginstand.

Lees verder op :
http://www.ericsdamsite.com/damrubriek_ ... r_2006.htm

<center>





J.H. Jansen, ten onrechte nog steeds geen GMIP (!!), en GMIP A.P. de Zwart
8 april 2006 tussen 2de en 3de ronde NK 2006 in Culemborg
foto's Kees Thijssen sr.

[Hanco Elenbaas]

Brabants Dagblad, 28 december 2006

In Oisterwijk kan er wel een lachje vanaf

door Jan Broeks

Donderdag 28 december 2006 - Oisterwijk - Tijdens het jaarlijkse Kerstkransjestoernooi van Damclub Oisterwijk ging het er anders aan toe dan bij ’gewone’ partijen.
<center>

Jasper Daems (23) uit Dongen tussen zijn oudere opponenten.
Foto Marieke Duijsters/PVE </center>

Ze zien ’m nog het ontmoetingscentrum in Oisterwijk binnenlopen. Jannes van der Wal, hoewel ruim tien jaar geleden overleden, nog altijd Nederlands bekendste dammer. „Jannes kwam simultaandammen“, herinnert Wim Verhoeven (56) zich. „Daarna zong ie nog even dat carnavalsliedje van ’m, Janus, houd toch je kanus. Vervolgens nog een potje pimpampetten, omdat dat spel hier toevallig ergens op tafel stond, en nog een partij ganzenborden. Het maakte Jannes allemaal niets uit.“
Diezelfde Van der Wal was dan ook een nogal excentriek figuur. Een type speler zoals die er in de top van de Nederlandse damwereld wel meer schijnen te zijn. Volledig gefixeerd op het dammen, soms tot op het extreme af. Verhoeven: „Ik ben officieel arbiter, en heb in het verleden nogal wat bondswedstrijden geleid. Nou, dan maakte je het soms mee. Kwam er weer een naar je toe: ’Arbiter, zou u alstublieft willen vragen of ze de deur zachtjes dichtdoen?’“
Een soortgelijke vraag kreeg Verhoeven gisteren niet, tijdens de veertiende editie van het Kerstkransjestoernooi. Gehouden in ontmoetingscentrum De Coppele in Oisterwijk, op initiatief van de plaatselijke damclub. Ruim veertig dammers van verschillende, met name Brabantse, verenigingen kwamen er samen voor een middagje sneldammen. Niet in de strakke sfeer zoals die op wedstrijden heerst, maar vooral om eens een wedstrijd te spelen in een meer ontspannen omgeving.

Ademen

Dus stond gisteren in het zaaltje in Oisterwijk de muziek gewoon aan, en werd er tijdens het dammen soms wat gesproken en zo nu en dan zelfs gelachen. Iets wat tijdens competitiewedstrijden absoluut ondenkbaar is, vertelt Verhoeven, zelf actief lid en penningmeester van Damclub Oisterwijk. „Tijdens wedstrijden mag je nog net ademen, om het maar zo te zeggen.Nee, echt leuk is het niet.“
En leuk moet het Kerstkransjestoernooi vooral wél zijn. Een kleinschalig evenement, bedoeld om te laten zien dat de sport ook in een wat andere omgeving tot zijn recht komt. En ja, tevens bedoeld om wat te doen aan de afnemende populariteit van het dammen. „Kijk alleen al naar onze eigen vereniging“, vertelt Verhoeven. „Twaalf leden, waarvan zes niet eens actief. Aanwas van jeugd is er nauwelijks.“
Achter de damborden zitten deze woensdagmiddag in Oisterwijk dan ook vooral heren vanaf middelbare leeftijd. Een uitzondering daargelaten, zoals Jasper Daems (23) uit Dongen. Namens DAM Dongen spelend in de Brabantse hoofdklasse en als lid van TDV uit Tilburg tevens actief in de landelijke hoofdklasse. „Tot voor kort speelde ik in de ereklasse, maar dat zag ik op een gegeven moment niet meer zitten“, vertelt Daems, die gisteren eerste werd in de categorie ’hoofdklasse’. „Spelen op het hoogste niveau kostte me net even te veel tijd.“ Toch spendeert hij nog altijd zo’n tien uur per week aan het dammen. „Maar het is onmogelijk je voor te bereiden op een partij. Geen enkele is namelijk hetzelfde, elke steen vraagt weer om een nieuwe tactiek.“

[Kosmos]

Volgens de radio stond Castelen zo'n beetje op de doellijn, en kreeg de bal aangespeeld van Kuyt. Toen kreeg hij het voor elkaar om hem over te schieten.

http://www.gezinsbode.nl/petjes-hoedjes-siep-buurke/