Hiltex Zeeland Open 14-19 augustus 2006

[Jacques PERMAL]

ANALYSES du tournoi d'HILTEX disponibles sur le site SHASHKI :

http://www.shashki.com/PNphpBB2-viewtopic-t-507.html

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 19 augustus 2006

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 19 augustus 2006

Toelichting Harm Wiersma:

Ik nam in mijn damrubriek van afgelopen zaterdag niet direct stelling tegen de telling van het bonus-systeem, maar eerder tegen het feit dat juist de FMJD / KNDB - als voornaamste organisaties - weinig de moeite nemen om de problematiek ( ten minste tot in hoeverre hiervan gesproken kan worden ) rond remises op topniveau in daadwerkelijk beleid om te zetten. Dit is misschien ook gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar de meningen van de topspelers zijn eigenlijk nooit goed gepeild. In mijn rubriek probeer ik daarnaast aan te geven dat een remise in feite ook een respectabele uitslag kan zijn en dat dit wel eens uit het oog wordt verloren. Ik hoop met mijn column de enthousiaste Zeeuwen niet tegen het zere been te hebben geschopt, want ik heb alleen maar een prikkel willen geven om tot een daadwerkelijke uitvoering van beleid te komen rond deze kwestie. Daarin steek ik niet onder stoelen en banken van de " behoudende categorie" te zijn, maar dit kan ook niet anders want er is met topspelers eigenlijk nooit overleg. Dit ligt ook voor een deel aan die spelers zelf, omdat er geen goed platform is. Een andere constatering is het feit dat de spelers - om enig geld te verdienen - toch wel aan alles meedoen, ongeacht de toernooivorm en de aansluitende voorwaarden. Het Hiltex Zeeland damtoernooi is een mooi toernooi en de gehanteerde telling is heel acceptabel, maar toch is het belangrijk om kritisch te blijven. Het doordammen in een remise-eindspel heeft echter niet mijn charme met alle goede bedoelingen om tot een ander soort puntentelling te komen. Delft is hier heel rigoreus en ik ben notabene voorzitter van het aanbevelingscomite, maar constateerde tijdens het toernooi dat de uitslagverhouding tussen 10-0 en 9-1 wel een beetje van de zotte was.
Aart, Ad en Johan in Zeeland hebben dit veel beter opgelost, maar rechtovereind moet blijven staan dat de situatie in de beslissende fase van het eindspel niet te overheersend moet zijn t.a.v. de uiteindelijke uitslag van een partij of een toernooi. Dit laatste zal altijd een knelpunt blijven tussen spelers, bestuurders en organisatie en dit was voor mij de voornaamste reden om de rubriek als zodanig in te kleden. Gelijktijdig zijn alle sponsors genoemd en komt er volgende week nog een tweede rubriek met aandacht voor het Zeeuwse dammen. Ik hoop er nog vaak te (mogen) komen.

Met vriendelijke groeten, Harm Wiersma.

[Hanco Elenbaas]

Provinciale Zeeuwse Courant
21augustus 2006

Met rode konen naar toernooizege
door Koen de Vries

GOES - Het Hiltex Zeeland Open damtoernooi kan opnieuw een grote naam aan de erelijst toevoegen. Zaterdag schreef tienvoudig wereldkampioen Alexei Tsjizov het toernooi op zijn naam door in de finale één schijfje meer over te houden dan de Duitse Rus Mark Podolski.
Al lang voordat de strijd in het Goese Sportpunt Zeeland gestreden was, hadden Kees Thijssen en Marino Barkel in de gaten dat Tsjizov zou winnen. De twee Nederlanders hadden tegen elkaar gestreden om de negende plaats, nationaal kampioen Thijssen had gewonnen, en ze volgden in de kantine het verloop van de finalepartij.

Toen Podolski en Tsjizov beiden nog elf schijven over hadden, vonden Thijssen en Barkel al dat de beslissing gevallen was. „Tsjizov gaat één, twee of misschien wel drie schijven winnen. Dit voordeel geeft hij nooit meer weg“, wist Thijssen, terwijl hij de laatste trekjes van een sigaartje nam. Hij had het bij het rechte eind, al finishte Tsjizov met slechts één schijfje meer. Het was voldoende voor de eindzege, omdat in het Zeeland Open bij remise het aantal schijven dat beide spelers overhouden de doorslag geeft.

De strijd tussen Podolski en Tsjizov leek in geen velden of wegen op de finale die de jonge Let Misans en de Nederlander Ron Heusdens vorig jaar tegen elkaar speelden. Toen ontplofte het ene vuurwerk na het andere op het bord, nu was het houden van de positie het hoogste goed. Podolski (hoogleraar wiskunde aan de universiteit van Bochum) mag dan een enorm talent zijn, met deze strijdwijze heeft hij weinig kans tegen Tsjizov. „Twintig jaar zit Tsjizov al op dit soort partijen te broeden“, gaf Kees Thijssen aan. „Dan moet je niet de illusie hebben dat je van hem kan winnen.“

Heel soms eindigt Thijssen bij een toernooi boven Tsjizov, maar dat is een uitzondering. De Rus heeft zo veel meer eerzucht en zo veel meer ijver dan de Amsterdammer, dat zich dat bijna altijd uitbetaalt. „Hij zit weer met een kleur van inspanning op zijn gezicht achter het bord“, constateerde Barkel. „Hij is alleen maar gefixeerd op zijn partij. Hij blijft maar rekenen. Dat kan bijna niemand. Het lijkt wel of hij er extra energie van krijgt. Als een tennisser die zich zo in de wedstrijd vastbijt dat hij in de vijfde set extra adrenaline krijgt.“

Thijssen zou het ook wel willen kunnen, maar hij heeft er de discipline niet voor. „Tsjizov en nog meer Russen kunnen rustig tien uur per dag met dammen bezig zijn. Om negen uur ’s morgens zitten ze al achter het bord. Ik word om één uur wakker en merk om negen uur ’s avonds dat de dag al een eind voorbij is. Dat heb ik nog geen dambord gezien. Het heeft te maken met de strenge opleiding die ze vroeger hebben gehad. Ze werden in het Sovjetsysteem verschrikkelijk gepusht, maar ook gestimuleerd. Ik weet dat Guntis Valneris een prachtig appartement kreeg toen hij wereldkampioen was geworden.“

Hoogtepunt

Het was logisch dat de door alle wateren gewassen Tsjizov nuchter bleef over zijn eindzege in het Zeeland Open. Toch had hij iets bijzonders bij zichzelf waargenomen: „Normaal gesproken kan ik me alleen op het WK helemaal geven tijdens een partij. Maar hier in Goes lukte me dat ook. Ik heb dan ook heel goed gespeeld, met de partij tegen Auke Scholma als hoogtepunt. Maar verder gaat het mij vooral om het sportief rendement. Winnen staat voorop. Als dat met een mooie partij gebeurt, is dat meegenomen.“

Moe

De Nederlanders waren niet bepaald in vorm in Goes. De Fries Auke Scholma was met zijn achtste plaats de beste speler van eigen bodem. Kees Thijssen viel met zijn negende plaats zwaar tegen en ook Ron Heusdens, de winnaar van vorig jaar, deed niet wat van hem verwacht werd. Hij werd elfde. Thijssen: „Dit was het laatste toernooi uit een lange serie. Wij Nederlanders zijn dan moe. Die Russen kunnen hun niveau veel langer vasthouden. En vergeet ook niet dat toernooi enorm sterk bezet was. De nummers één, twee en drie van de wereld waren er.“

De Zeeuwse hoop Bennie Provoost was niet in goeden doen in Goes, net zo als in de overige toernooien overigens waaraan hij deze zomer deelnam. Hij streed zaterdag om de dertiende en veertiende plaats tegen Boudewijn Derkx. De twintigjarige inwoner van Aagtekerke leek regelrecht op de winst af te stevenen, maar moest zich uiteindelijk verzoenen met een negatieve remise. Toen de vrede getekend werd, had Derkx drie schijven over, Provoost slechts twee.

„Normaal gesproken kan ik me alleen op het WK helemaal geven tijdens een partij. Maar hier in Goes lukte me dat ook. Ik heb dan ook heel goed gespeeld, met de partij tegen Auke Scholma als hoogtepunt. Maar verder gaat het mij vooral om het sportief rendement. Winnen staat voorop. Als dat met een mooie partij gebeurt, is dat meegenomen.“

<center>
Aleksej Tsjizjov - Auke Scholma 2-0
6de ronde Hiltex Zeeland Open
17-08-2006 2.19/2.28
<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]322820253732152041371015464105103126172126171221343025344029071239341117363121264439172228171221454006112923182934231928322313193832192832232024403414203429091331272132372811173934101441370309433913192318010737312637423117215044202529201524494304104842212642371621373226373241101541372530342508121813091843381823282215204741020844402328221721263322122139330813403419233430131941362328221828391813190830103944251421271005081305101318101544503832273815471822141007111005111637312637054650454733222746374518353018123025122637482732334226034220032620143238142038434834[/damweb_position]

[Henk de Witt]

Ik nam in mijn damrubriek van afgelopen zaterdag niet direct stelling tegen de telling van het bonus-systeem, maar eerder tegen het feit dat juist de FMJD / KNDB - als voornaamste organisaties - weinig de moeite nemen om de problematiek ( ten minste tot in hoeverre hiervan gesproken kan worden ) rond remises op topniveau in daadwerkelijk beleid om te zetten.

Dit klinkt zeer merkwaardig uit Harms mond. In 2003 voerde de KNDB daadwerkelijk beleid, uitmondend in een helder besluit. Harm ontpopte zich tot veler verrassing tot een felle tegenstander van dit besluit. Onder anderen schreef hij een artikel in de Telegraaf dat bol stond van de onwaarheden en verdraaiingen. Hij ging mee met fundamentalist Dieter van Gortel die dreigde met scheuring van de KNDB. Een en ander was des te meer bevreemdend daar Harm vrijwel vanaf het begin betrokken was bij de experimenten in de Delftse toernooien.
Ik kan het niet helpen, maar bij dit bochtenwringen komen onwillekeurig zijn capriolen in de politiek bij mij op. Eerst bij de stormachtige opkomst van de Boerenpartij van Koekkoek (Dieter van Gortel komt bij mij ook altijd over als een boer Koekkoek in de damwereld), later bij de Leefbaren en toen dezen wegzakten in de polls snel overstappend naar de in de lift zittende LPF. Nooit heb ik ergens van Harm een coherent politiek verhaal gezien.

Dit is misschien ook gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar de meningen van de topspelers zijn eigenlijk nooit goed gepeild.

Ook hier klopt aantoonbaar iets niet. In 1998 werd de Nederlandse top 28 gepeild omtrent de Delftse telling. Van hen werkten 24 mee. Zij beantwoordden de vragen en de meesten schreven er met de hand (soms uitgebreide) commentaren bij. Inmiddels hebben veel topspelers praktische ervaring opgedaan in de Delftse toernooien. Een betere manier om gehoord te worden is niet denkbaar. Deze toppers zijn bijna zonder uitzondering voorstander van snelle invoering van de puntenoverwinning. Zie ook de verklaring van tien internationale topgrootmeesters uit september 2004.
Harm maakt zich schuldig aan hetgeen hij anderen verwijt. Hij luistert niet naar deze huidige generatie topspelers.

Het doordammen in een remise-eindspel heeft echter niet mijn charme met alle goede bedoelingen om tot een ander soort puntentelling te komen.

Bij de puntenoverwinning is geen sprake meer van remise-eindspel, immers winst wordt op een andere manier gedefinieerd. In zijn artikelen spreekt Harm ook hardnekkig over 'voordeelremise' in plaats van 'puntenoverwinning'. Wat Goes betreft heeft hij gelijk, hoewel zo'n voordeelremise daar in de knock-out fase wel heel rijkelijk wordt beloond. Wat Delft betreft heeft hij uiteraard ongelijk. Het vreemde is dat Harm deze denkfout blijft maken, terwijl hij nauw bij de ontwikkeling van het Delftse experiment betrokken was.

Bovenstaande citaten van Harm zijn naar mijn idee tekenend. Hij is een vriendelijk mens en een geniaal dammer, maar in bestuurlijke kwesties een warhoofd, er is meestal geen touw aan vast te knopen.

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 19 augustus 2006

Toelichting Harm Wiersma:

Ik nam in mijn damrubriek van afgelopen zaterdag niet direct stelling tegen de telling van het bonus-systeem, maar eerder tegen het feit dat juist de FMJD / KNDB - als voornaamste organisaties - weinig de moeite nemen om de problematiek ( ten minste tot in hoeverre hiervan gesproken kan worden ) rond remises op topniveau in daadwerkelijk beleid om te zetten. Dit is misschien ook gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar de meningen van de topspelers zijn eigenlijk nooit goed gepeild. In mijn rubriek probeer ik daarnaast aan te geven dat een remise in feite ook een respectabele uitslag kan zijn en dat dit wel eens uit het oog wordt verloren. Ik hoop met mijn column de enthousiaste Zeeuwen niet tegen het zere been te hebben geschopt, want ik heb alleen maar een prikkel willen geven om tot een daadwerkelijke uitvoering van beleid te komen rond deze kwestie. Daarin steek ik niet onder stoelen en banken van de " behoudende categorie" te zijn, maar dit kan ook niet anders want er is met topspelers eigenlijk nooit overleg. Dit ligt ook voor een deel aan die spelers zelf, omdat er geen goed platform is. Een andere constatering is het feit dat de spelers - om enig geld te verdienen - toch wel aan alles meedoen, ongeacht de toernooivorm en de aansluitende voorwaarden. Het Hiltex Zeeland damtoernooi is een mooi toernooi en de gehanteerde telling is heel acceptabel, maar toch is het belangrijk om kritisch te blijven. Het doordammen in een remise-eindspel heeft echter niet mijn charme met alle goede bedoelingen om tot een ander soort puntentelling te komen. Delft is hier heel rigoreus en ik ben notabene voorzitter van het aanbevelingscomite, maar constateerde tijdens het toernooi dat de uitslagverhouding tussen 10-0 en 9-1 wel een beetje van de zotte was.
Aart, Ad en Johan in Zeeland hebben dit veel beter opgelost, maar rechtovereind moet blijven staan dat de situatie in de beslissende fase van het eindspel niet te overheersend moet zijn t.a.v. de uiteindelijke uitslag van een partij of een toernooi. Dit laatste zal altijd een knelpunt blijven tussen spelers, bestuurders en organisatie en dit was voor mij de voornaamste reden om de rubriek als zodanig in te kleden. Gelijktijdig zijn alle sponsors genoemd en komt er volgende week nog een tweede rubriek met aandacht voor het Zeeuwse dammen. Ik hoop er nog vaak te (mogen) komen.

Met vriendelijke groeten, Harm Wiersma.

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 26 augustus 2006

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 19 september 2006
http://www.destentor.nl/lochem/article665600.ece

Oud-secretaris Ruurlo even terug

van onze correspondent


19 SEPTEMBER 2006 - RUURLO - Het was gisteravond een alleraardigst weerzien in Ruurlo. Mooie herinneringen kwamen weer bovendrijven. Oud-gemeentesecretaris Aart Walraven (64) van de voormalige gemeente Ruurlo was speciaal vanuit zijn Zeeuwse woonplaats Zoutelande voor een simultaanwedstrijd naar de Achterhoek gekomen om tegen leden en niet-leden van Damclub Ruurlo de spelen.
<center>

Oud-gemeentesecretaris Aart Walraven was gisteravond te gast bij zijn
oude Damclub Ruurlo. Hij maakte het zichzelf niet gemakkelijk: hij ging
een simultaanwedstrijd aan met dertien tegenstanders.
Foto HENK BRAAKHEKKE </center>
Dertien tegenstanders durfden in eetcafé De Pimpelhof de strijd aan met de voormalige ‘topspeler’ van Damclub Ruurlo. Van 1983 tot 1989 was Walraven gemeentesecretaris van Ruurlo. Hij werd na zijn benoeming in Ruurlo direct lid van de plaatselijke damclub om later over te stappen naar de veel hoger spelende Damclub Vorden (DCV). Momenteel komt Walraven uit voor de hoofdmacht van damclub PWG uit ’s Gravenpolder dat op het één na hoogste landelijke niveau speelt. De Zeeuw, die na Ruurlo gemeentesecretaris in Zierikzee werd, onderhoudt nog steeds de nodige privé contacten met Ruurloërs. Walraven was dan ook vereerd dat hij door de twee jaar geleden heropgerichte Damclub Ruurlo was uitgenodigd voor een simultaanwedstrijd. ‘Het resultaat is vanavond van ondergeschikt belang. Het speelplezier is veel belangrijker. Als deze avond bijdraagt tot een grote aanwas van leden dan is wat mij betreft de avond al geslaagd en heeft die voldaan aan de doelstelling’, zo liet Walraven vooraf enthousiast zijn tegenstanders weten.Naast een aantal leden van Damclub Ruurlo, dat puur op recreatief niveau speelt, schoven ook bondsspelers van Damclub Hengelo voor de wedstrijd aan.