Dat er in een lastige discussie soms enige voor anderen onbegrijpelijke woorden vallen lijkt mij onvermijdelijk.composite wrote:Bah, wat zijn jullie allemaal een stel onverdraaglijke zeikpieten. Het gaat maar door, dat gedreutel over plusjes, minnetjes en al die andere flauwekul. Het was mooi geweest als jullie die tijd hadden besteed aan lezenswaardige artikelen over het damspel.
En onverdraaglijke zeikpieten en gedreutel, ook dat klinkt niet echt positief.
Op topniveau is de remisemarge nu eenmaal een probleem. Het getuigt naar mijn mening van een wel van erg grote naiviteit om als individule sport te accepteren dat geen enkele WK-match nog aantrekkelijk kan worden georganiseerd. Ook serieuze uitspraken van b.v. Erno Prosman, "als ik wil verlies ik nooit" kunnen naar mening niet genegeerd worden door een organisatie die zich sportbond wil noemen.
Niet vreemd dat mensen die zich in plaats van het lezen van interessante damartikelen inzetten om dat probleem erkend te krijgen soms wat geagiteerd reageren op de ontkenners.
Een ander probleem is de algemene teruggang van het dammen. Dammen gaat langzaam dood. Uitstraling begint met je toppers en daarom bestaat er volgens mij een verband tussen het doodgaan en het remiseprobleem, maar dat is uiteraard lastig te "bewijzen".
De reeksen remises tussen grootmeesters, en het steeds maar toenemende percentage remises ook op b.v. een NK zijn bekend. Dit is op zichzelf al een groot probleem voor een zichzelf respecterende sport.
Daarnaast is echter ook de steeds mindere uitstraling van het dammen een bijkomend probleem. Het verband tussen deze problemen wordt ontkend door diversen, voor het grootste gedeelte de ontkenners van het remiseprobleem, maar ook door een volgende groep die uit de toenemende drukte van het leven een logisch verband willen leggen met de afname van interesse in dammen. Statistieken van ledentallen van andere sportbonden, ook van gerelateerde sportbonden als bridge onderschrijven dat laatste standpunt overigens mijn inziens niet.
Wat te doen? Rapidpartijen, introductie van 3-0, 40-zetten-regel. dit alles is vrij uitgebreid uitgetest zonder dat het probleem er echt minder van werd. Het alternatief, veranderen van spelregels stuit echter op weerstand.
Het grootste gedeelte van de veroorzakers van het probleem, de grootmeesters (uiteraard geen opzettelijke veroorzakers, het niveau wordt nu eenmaal gewoon steeds hoger) , zijn bereid om veranderingen in spelregels te accepteren. Andere dammers op lager niveau, waar dat remiseprobleem helemaal niet speelt willen dat niet want waarom zouden zij veranderen? Voor hen is het toch niet nodig hun geliefde spelletje zo "radicaal" te veranderen? Het eindspel bij een verandering zoals in Nieuw-Delfts wordt nu plotseling negatief bekeken als op "schijven jagen" (voor het eindspel in het huidige spel mag dat overigens wel volgens hun normen), en geheel ongenuanceerde en ongeanalyseerde verhalen worden verteld en nog erger geloofd over "verlies van attractiviteit", "gemakkelijke puntenoverwinningen voor mapjesdammers".
Kortom alweer lastig discussieren en een andere reden om gefrusteerd te reageren.
Een van mijn beste damvrienden wil ook niets veranderen, maar accepteert daarbij wel het feit dat dammen wellicht dood zal bloeden. Dat is in elk geval een te respecteren mening.
Veranderen of laten doodbloeden, zullen we daar eens een enquete over houden? De vraag zal wel ontkend worden, maar wie weet is het een terechte vraag. Zien we onszelf, met het dammen in de huidige vorm niet veel te veel als een "cult"?
Kortom, uiteraard liefst geen gedreutel, maar met alleen maar interessante artikelen lezen kies je naar mijn mening voor het laten doodbloeden van ons damspel.
Problemen moeten serieus genomen worden, oplossingen zijn er, jammer dat bestuurders daar zo weinig actief over mee willen denken, en het initiatief overlaten aan anderen.