Bondsraadsvergadering 24 juni 2006

[Hanco Elenbaas]

De media werden opgehitst door Koeperman en Fokkink, die zorgvuldig achterhielden dat Andreiko en Koeperman hadden geprobeerd Wiersma om te kopen. Toen Sijbrands tijdens de match over deze omkooppoging werd ingelicht, overwoog hij uit de match te stappen en gaf hij Andreiko enkele keren snel remise. In het kader van de verregaande psychologische oorlogvoering vond Koeperman het kennelijk een goede zaak om Sijbrands zwart te maken en hem in de pers aan te duiden als veroorzaker van de "Match van de Geeuw".

Die term 'match van de (g)eeuw' kan ik me nog goed herinneren. Het speculeren over complotten rond de match en de invloed die dit gehad zou hebben op de uitslagen laat ik graag aan anderen over. De buitenwereld zag een reeks remises en was daarover not amused.

Als de media in 1973 gewoon openhartig waren geïnformeerd over wat er werkelijk speelde, zou een heleboel ellende zijn voorkomen.

Dat betwijfel ik. Het zou ongetwijfeld tot sappige artikelen in de pers hebben geleid, maar aan het beeld van dammen als saai remisespel zou het niets veranderd hebben. Te meer daar later is gebleken dat remises tussen grootmeesters structureel zijn geworden. Dammen op topniveau is een remisespel, daar helpt geen lieve moedertje aan. We kunnen ons wel in allerlei bochten wringen, de media willen uitleggen dat een remise heel boeiend kan zijn, matches willen afschaffen, twee partijen op een dag laten spelen zodat er door vermoeidheid meer blunders worden gemaakt, dit alles zal niet helpen. Beter is het de realiteit onder ogen te zien en de boosdoener, een verouderde puntentelling, te hervormen. De ervaring heeft bovendien geleerd dat doemscenario's omtrent een nadelige invloed van een aangepaste puntentelling op het spel niet bewaarheid zijn geworden. Integendeel. Het spel is er interessanter op geworden.

Ik ben wel benieuwd wanneer het voor ieders gevoel is misgegaan, dat het remisevirus toesloeg en het dammen in het defensief drong.
.....
Of begon het toch al een beetje in 1973, Sijbrands-Andreiko? Zeg het maar!

Voor mij persoonlijk is Sijbrands-Andreiko de aanstichter. Het had zo'n mooie match kunnen zijn, met naar mijn mening onze beste en meest interessante dammer ooit, er was zoveel belangstelling, en dan zo worden afgemaakt in de pers. Het remise-probleem bestaat echter al veel langer.

Henk en Jaap,
Het is bijna zeker dat jullie in 1994 de vijf inzicht gevende artikelen van Ton Sijbrands hebben gemist in Dammen 96 t/m 100.
Ook zeer de moeite waard zijn de stukken "Derde Cyclus" en "Vierde Cyclus" van Alexander Münninghof op respectievelijk de pagina's 55-56 en 63-74 van het matchboek Sijbrands-Andreiko.

Ton Sijbrands won de 2de en de 18de partij van de match.
In Dammen nummer 100 bespreekt Sijbrands de 20ste partij en hij besluit zijn verhaal met de woorden:

"Zo eindigde ook de eerste en enige partij waarin Andreiko serieuze winstkansen had in een puntendeling, waarmee de eindstand van de match op 22-18 was gekomen. Het is waar: die cijfers hadden hoger kunnen uitvallen wanneer ik mijn kansen in de 10e, 11e en 18e partij (en heel misschien ook de 13e partij) beter zou hebben waargenomen. Daar staat tegenover dat Andreiko de 20e partij -vermoedelijk- had kunnen winnen, zodat een 23-17 of 24-16 uitslag het krachtsverschil wellicht het beste tot uitdrukking zou hebben gebracht.
Maar heel veel doet dat er niet toe. Wat ik slechts heb willen aantonen is dat mijn tweekamp met Andreiko lang niet zo slaapverwekkend was als destijds in de media ("match van de geeuw") gesuggereerd werd. Ik heb de illusie dat ik daar, met behulp van de vier partijen die ik tussen juni en december 1994 de revue heb laten passeren (waarbij overigens zeer bewust aan de twee winstpartijen voorbij is gegaan), op z'n minst enigszins in geslaagd ben. En passant is, hoop ik, onomstotelijk komen vast te staan dat het nooit, nee nooit te laat is reeds geanalyseerde partijen voor een tweede of desnoods derde maal kritisch tegen het licht te houden: naarmate de tijd verstrijkt, neemt de kans alleen maar toe dat men tot geheel nieuwe, meestal zuiverder inzichten komt. Ook dat lijkt mij de winst van de bij deze afgesloten serie."

Wat de media ervan vinden lijkt me sowieso minder interessant en zeker minder zuiver dan wat Ton Sijbrands in 1994 heeft uitgevonden over de match Sijbrands-Andreiko.
Münninghof beschrijft uitvoerig wat er gebeurde in 1973 nadat Harm Wiersma aan Jan Timman vertelde over de omkooppoging van Andries Andreiko en hoe Ton Sijbrands verontwaardigd versomberde nadat Münninghof het hem had overgebracht. Alles wat er toen achter de schermen gebeurde kun je onmogelijk losdenken van de uiterlijke schijn van de match en het domme geschreeuw in de media. En als je de artikelen van Sijbrands doorneemt kom je erachter dat behalve de twee door Sijbrands gewonnen partijen er nog vier of vijf in een beslissing hadden kunnen eindigen. Als je dan nog steeds aan het geeuwen bent, dan heb je misschien wel het verkeerde spel gekozen toen je ging dammen.
De media zullen dammen pas echt interessant gaan vinden als er minder oppervlakkige tijden aanbreken. Voorlopig is het onbenul aan de macht en moeten liefhebbers van het damspel zichzelf maar zien als een kleine, gelukkige elite die door de infantiele buitenwereld onmogelijk begrepen kan worden.

[Jaap van Galen]

Voor mij persoonlijk is Sijbrands-Andreiko de aanstichter. Het had zo'n mooie match kunnen zijn, met naar mijn mening onze beste en meest interessante dammer ooit, er was zoveel belangstelling, en dan zo worden afgemaakt in de pers. Het remise-probleem bestaat echter al veel langer.

Henk en Jaap,
Het is bijna zeker dat jullie in 1994 de vijf inzicht gevende artikelen van Ton Sijbrands hebben gemist in Dammen 96 t/m 100....

Hanco,
om misverstanden te voorkomen, ik bedoel niet dat Sijbrands of Andreiko ook maar iets met het remise-probleem te maken hebben. Van wat ik als een remise-probleem zie, is dat een probleem van het damspel, niet van ook maar enige speler.

[Hanco Elenbaas]

Hanco,
om misverstanden te voorkomen, ik bedoel niet dat Sijbrands of Andreiko ook maar iets met het remise-probleem te maken hebben. Van wat ik als een remise-probleem zie, is dat een probleem van het damspel, niet van ook maar enige speler.

Nee, dat begreep ik Jaap. Ik reageerde op

Ik ben wel benieuwd wanneer het voor ieders gevoel is misgegaan, dat het remisevirus toesloeg en het dammen in het defensief drong.
.....
Of begon het toch al een beetje in 1973, Sijbrands-Andreiko? Zeg het maar!

Voor mij persoonlijk is Sijbrands-Andreiko de aanstichter. Het had zo'n mooie match kunnen zijn, met naar mijn mening onze beste en meest interessante dammer ooit, er was zoveel belangstelling, en dan zo worden afgemaakt in de pers. Het remise-probleem bestaat echter al veel langer.

en probeerde te laten zien dat er in 1973 andere negatieve invloeden een belangrijke rol speelden behalve "het remiseprobleem" en dat er niet veel reden is om wat de pers van die match vond met veel hoogachting te waarderen. De match Sijbrands-Andreiko was heel wat interessanter dan menigeen wil doen geloven en er is niet veel fantasie voor nodig om je voor te stellen dat de pers heel anders tegen de match zou hebben aangekeken als gewoon naar buiten was gebracht dat Andreiko Wiersma had geprobeerd om te kopen. Nu men het in de doofpot probeerde te stoppen ontging de pers waarom Sijbrands een reeks partijen snel remise gaf, en kreeg Koeperman de kans nog wat olie op het vuur te gooien.

[Jaap van Galen]

Hanco,
om misverstanden te voorkomen, ik bedoel niet dat Sijbrands of Andreiko ook maar iets met het remise-probleem te maken hebben. Van wat ik als een remise-probleem zie, is dat een probleem van het damspel, niet van ook maar enige speler.

Ik ben wel benieuwd wanneer het voor ieders gevoel is misgegaan, dat het remisevirus toesloeg en het dammen in het defensief drong.
.....
Of begon het toch al een beetje in 1973, Sijbrands-Andreiko? Zeg het maar!

Voor mij persoonlijk is Sijbrands-Andreiko de aanstichter. Het had zo'n mooie match kunnen zijn, met naar mijn mening onze beste en meest interessante dammer ooit, er was zoveel belangstelling, en dan zo worden afgemaakt in de pers. Het remise-probleem bestaat echter al veel langer.

Nee, dat begreep ik Jaap. Ik reageerde op bovenstaande en probeerde te laten zien dat er in 1973 andere negatieve invloeden een belangrijke rol speelden behalve "het remiseprobleem" en dat er niet veel reden is om wat de pers van die match vond met veel hoogachting te waarderen. De match Sijbrands-Andreiko was heel wat interessanter dan menigeen wil doen geloven en er is niet veel fantasie voor nodig om je voor te stellen dat de pers heel anders tegen de match zou hebben aangekeken als gewoon naar buiten was gebracht dat Andreiko Wiersma had geprobeerd om te kopen. Nu men het in de doofpot probeerde te stoppen ontging de pers waarom Sijbrands een reeks partijen snel remise gaf, en kreeg Koeperman de kans nog wat olie op het vuur te gooien.

Ik reageerde met name op de woorden van Jelmer over het in het defensief dringen. Na de frontale aanval van de pers, en dat ging over de remises (of waarom anders?), lijkt me dat een vrij natuurlijke reactie. De huidige regels van het damspel maakten het mogelijk om dit te laten gebeuren. Ban de remise en je bent daar in elk geval vanaf. Sijbrands was glorieus wereldkampioen geworden. En mijn jeugdheld zou, zoals het hoort, als held zijn behandeld in de pers.

[Hanco Elenbaas]

Ik reageerde met name op de woorden van Jelmer over het in het defensief dringen. Na de frontale aanval van de pers, en dat ging over de remises (of waarom anders?), lijkt me dat een vrij natuurlijke reactie. De huidige regels van het damspel maakten het mogelijk om dit te laten gebeuren. Ban de remise en je bent daar in elk geval vanaf.

Het punt is alleen dat veel van die remises in 1973 niet veroorzaakt werden door het remisevirus, maar doordat Sijbrands walgde van de zoveelste smeerlapperij van Andreiko en Koeperman.
En andere remises in de match Sijbrands-Andreiko werden geen winst omdat zelfs Sijbrands niet sterk genoeg was om de winst of de kansrijkste variant te vinden.
Alleen luie journalisten konden in 1973 spreken over "Match van de geeuw".

Maar we zijn afgedwaald. Ik hoop dat Tsjizjov-Georgiev eind van het jaar met plusjes wordt gespeeld.

[Henk de Witt]

Henk en Jaap,
Het is bijna zeker dat jullie in 1994 de vijf inzicht gevende artikelen van Ton Sijbrands hebben gemist in Dammen 96 t/m 100.

Die heb ik niet gemist, ik ben tot het eind toe geabonneerd geweest op Dammen en las het blad ook altijd.

"Wat ik slechts heb willen aantonen is dat mijn tweekamp met Andreiko lang niet zo slaapverwekkend was als destijds in de media ("match van de geeuw") gesuggereerd werd. Ik heb de illusie dat ik daar, met behulp van de vier partijen die ik tussen juni en december 1994 de revue heb laten passeren (waarbij overigens zeer bewust aan de twee winstpartijen voorbij is gegaan), op z'n minst enigszins in geslaagd ben. En passant is, hoop ik, onomstotelijk komen vast te staan dat het nooit, nee nooit te laat is reeds geanalyseerde partijen voor een tweede of desnoods derde maal kritisch tegen het licht te houden: naarmate de tijd verstrijkt, neemt de kans alleen maar toe dat men tot geheel nieuwe, meestal zuiverder inzichten komt. Ook dat lijkt mij de winst van de bij deze afgesloten serie."

Maar zo werkt het dus niet. Analyses achteraf en het belichten van achtergronden dragen weliswaar bij aan waarheidsvinding en hebben daarom hun eigen waarde. Zij kunnen echter niet de feiten van achtien remises in twintig partijen ongedaan maken.
Hoewel in mijn beleving de negatieve berichtgeving over het dammen als saai remisespel met de match Sijbrands-Andreiko is begonnen wil ik me ook niet te veel op deze match vastprikken. Ik wil best van jou en Sijbrands aannemen dat dit een incident was en te maken had met bijzondere omstandigheden. Nadien is echter gebleken dat remises op topniveau structureel zijn geworden. Sijbrands-Tsjizjov 18 remises, Wiersma-Tsjizjov 18 remises, Van der Wal-Wiersma 19 remises, Dybman-Gantwarg 20 remises. In het NK ligt het winstpercentage al twee decennia onder de 50%, het laatste decennium naderen we een gemiddelde van 30%. Sijbrands noch jij kunnen dit toch ontkennen.

Voorlopig is het onbenul aan de macht en moeten liefhebbers van het damspel zichzelf maar zien als een kleine, gelukkige elite die door de infantiele buitenwereld onmogelijk begrepen kan worden.

In dit opzicht ben jij een 'echte dammer' en ik niet. Jij hoort bij de meerderheid van dammers die boos en onbegrepen reageert als de buitenwereld ons aanpakt. Ik geef die buitenwereld volledig gelijk en hoor daarmee tot de minderheid. Een sport met zo'n hoog remisepercentage is oninteressant. Voor publiek, media en sponsors. Bovendien is naar mijn mening en die van bijna de gehele wereldtop inmiddels ruimschoots aangetoond dat er ook helemaal geen noodzaak is om de remisetelling in stand te houden.

[Jaap van Galen]

Wat de media ervan vinden lijkt me sowieso minder interessant en zeker minder zuiver dan wat Ton Sijbrands in 1994 heeft uitgevonden over de match Sijbrands-Andreiko
.....
De media zullen dammen pas echt interessant gaan vinden als er minder oppervlakkige tijden aanbreken. Voorlopig is het onbenul aan de macht en moeten liefhebbers van het damspel zichzelf maar zien als een kleine, gelukkige elite die door de infantiele buitenwereld onmogelijk begrepen kan worden.

Een ander beroemd spel in onze huiskamers is mens-erger-je-niet. Als je dat geheel volgens de regels speelt is het voor velen erg vervelend als er niemand een zes gooit. Door iedereen een gratis zes te geven kun je weer vrolijk verder spelen. Je zult dan echter wel de regels moeten aanpassen.

[Hanco Elenbaas]

Nadien is echter gebleken dat remises op topniveau structureel zijn geworden. Sijbrands-Tsjizjov 18 remises, Wiersma-Tsjizjov 18 remises, Van der Wal-Wiersma 19 remises, Dybman-Gantwarg 20 remises. In het NK ligt het winstpercentage al twee decennia onder de 50%, het laatste decennium naderen we een gemiddelde van 30%. Sijbrands noch jij kunnen dit toch ontkennen.

Jij hoort bij de meerderheid van dammers die boos en onbegrepen reageert als de buitenwereld ons aanpakt. Ik geef die buitenwereld volledig gelijk en hoor daarmee tot de minderheid. Een sport met zo'n hoog remisepercentage is oninteressant. Voor publiek, media en sponsors. Bovendien is naar mijn mening en die van bijna de gehele wereldtop inmiddels ruimschoots aangetoond dat er ook helemaal geen noodzaak is om de remisetelling in stand te houden.

http://fmjd.org/?p=titles
De match Raichenbach - Keller eindigde in 1938 in 17-15, met 15 remises en alleen in de 11de partij een beslissing. In 1951 speelden Roozenburg en Keller 18 partijen om de wereldtitel. Het werd 19-17 voor Roozenburg, die twee keer won, een keer verloor en 15 keer remise speelde.
De match Andreiko - Koeperman eindigde in 1971 in 20-20 met 20 remises. Toen ik in 1973 lid werd van een damvereniging wist ik dus dat remise bij het topdammen een waarschijnlijke uitslag was. Als ik dat heel erg had gevonden, was ik nooit gaan dammen.

De echte sponsors zijn niet zozeer weggejaagd door al die remises, alswel door de KNDB- en FMJD-bestuurders. Ga maar na waarom Bessel Kok, Joop van Oosterom en Johan Zwanepol zijn afgehaakt. Met het remiseprobleem had dat helemaal niets te maken.
Pas nadat de sponsors afhaakten, verdween ook de pers. En die pers komt echt niet terug als er een stuk minder remises vallen. Kijk maar naar Delft, waar helemaal geen remise meer is te bekennen, maar ook geen publiek en nauwelijks media.

Wat de buitenwereld van remises vindt is voor mij bij lange na niet zo belangrijk als wat dammers zelf ervan vinden. Pieter Hildering heeft de plusjes erin gebracht en ik hoop dat Pieter ervoor kan zorgen dat die plusjes ook gaan meetellen in de aanstaande WK match. En verder zou het meegenomen zijn als Pieter mogelijk uitstekende sponsors in Valencia niet schoffeert, omdat hij in 2009 liever een WK in Afrika ziet. Om media te trekken moet je op WK's altijd plaats inruimen voor Sijbrands en Wiersma, de enige dammers van wie de buitenwereld wel eens heeft gehoord en voor wie de media respect hebben. Als je dan ook nog een zeer goede sponsor met aanzienlijk prijzengeld binnenhaalt dan komt de pers vanzelf, zeker als Kees dan ook nog wereldkampioen wordt.

[Jaap van Galen]

Pieter Hildering heeft de plusjes erin gebracht en ik hoop dat Pieter ervoor kan zorgen dat die plusjes ook gaan meetellen in de aanstaande WK match. En verder zou het meegenomen zijn als Pieter mogelijk uitstekende sponsors in Valencia niet schoffeert, omdat hij in 2009 liever een WK in Afrika ziet. Om media te trekken moet je op WK's altijd plaats inruimen voor Sijbrands en Wiersma, de enige dammers van wie de buitenwereld wel eens heeft gehoord en voor wie de media respect hebben. Als je dan ook nog een zeer goede sponsor met aanzienlijk prijzengeld binnenhaalt dan komt de pers vanzelf, zeker als Kees dan ook nog wereldkampioen wordt.

OK, waarom niet de door jou zo gewenste en gepromote match tussen Wiersma en Sijbrands in Valencia, met plusjes, met fors prijzengeld, met veel pers.
De winnaar mag Kees uitdagen voor een alternatieve NK-match in Amsterdam.
Mooi scenario.

[Henk de Witt]

De match Raichenbach - Keller eindigde in 1938 in 17-15, met 15 remises en alleen in de 11de partij een beslissing. In 1951 speelden Roozenburg en Keller 18 partijen om de wereldtitel. Het werd 19-17 voor Roozenburg, die twee keer won, een keer verloor en 15 keer remise speelde. De match Andreiko - Koeperman eindigde in 1971 in 20-20 met 20 remises.

Voilà, het remiseprobleem speelt dus al veel langer. Nu is het experiment in Leiden in 1948 ook beter te begrijpen.

Toen ik in 1973 lid werd van een damvereniging wist ik dus dat remise bij het topdammen een waarschijnlijke uitslag was. Als ik dat heel erg had gevonden, was ik nooit gaan dammen.

Zoals gebleken is het remiseprobleem eenvoudig op te lossen. Eigenlijk is er dus helemaal geen probleem, het gaat om de normale aanpassingen aan de voortgang des levens. Dat de remise in de damwereld onderwerp is gemaakt van een fundamentalische discussie is een symptoom van een dieperliggend probleem. De damwereld heeft vaak meer trekken van een sekte dan dat ze lijkt op een normale sport. De meeste mensen hebben een dambord in huis maar gaan niet bij de sekte dammen. Jij wel, maar je moet je wel realiseren dat je tot een zeer kleine, slinkende minderheid behoort. Die in de damwereld de meerderheid vormt, dat weer wel...

In 1986, tijdens mijn eerste persoonlijke wedstrijden, werd een partij verloren verklaard omdat ik de laatste trein wilde halen ... Het waren gelijk mijn laatste persoonlijke wedstrijden en een paar jaar later stopte ik voor 13 jaar met dammen.

Zelf ben ik er 10 jaar tussenuit geweest. Buiten de damwereld was beweging, discussie, ontwikkeling. Binnen de damwereld was stilstand. Ik vond de sfeer ouderwets en benauwend, de gesprekken eenzijdig en beperkt.

De echte sponsors zijn niet zozeer weggejaagd door al die remises, alswel door de KNDB- en FMJD-bestuurders. Ga maar na waarom Bessel Kok, Joop van Oosterom en Johan Zwanepol zijn afgehaakt. Met het remiseprobleem had dat helemaal niets te maken.

Ik weet te weinig van deze concrete gevallen, maar in het algemeen kan ik onderschrijven dat het klimaat in de damwereld onvriendelijk is voor dynamische, creatieve geesten. Zoals gezegd is het onvermogen om het eenvoudige remiseprobleem op te lossen een symptoom van een dieperliggend probleem.

Pas nadat de sponsors afhaakten, verdween ook de pers. En die pers komt echt niet terug als er een stuk minder remises vallen. Kijk maar naar Delft, waar helemaal geen remise meer is te bekennen, maar ook geen publiek en nauwelijks media.

Hoe weet jij dit laatste, ben je een keer in cognito wezen kijken? Vorig jaar schreef meen ik Fred van Amersfoort dat hij na een lange reis en anderhalf uur in de rij staan maar weer huiswaarts was gekeerd. Wie moet ik nu geloven?
Je hebt gelijk dat wanneer de belangstelling van de pers eenmaal is verdwenen, het een hels karwei is om deze weer terug te winnen. Dat maakt het allemaal ook zo treurig. Toch waren we vorig jaar in Delft niet ontevreden over de belangstelling van de pers. Naast de normale publiciteit over het toernooiverloop verschenen onder anderen in de Volkskrant en de NRC uitgebreide en goede artikelen over de nieuwe telling.

Wat de buitenwereld van remises vindt is voor mij bij lange na niet zo belangrijk als wat dammers zelf ervan vinden.

Met alle respect, maar dit is typerend voor het sektedenken.
Andere sporten denken hier gelukkig anders over. Hockey bijvoorbeeld had ook met een negatief imago te kampen. Het spel lag om de haverklap stil, velddoelpunten werden nauwelijks meer gemaakt. Door enkele aanpassingen (o.a. afschaffing buitenspel) heeft men het tij weten te keren. De hockeybond groeit als kool, in Delft hebben de verenigingen een ledenstop moeten invoeren. Bij dammen zit er dacht ik nog wel wat rek in. Met name in de leeftijdscategorie 20-50 kunnen er nog wel wat leden bij...

[Hanco Elenbaas]

Regelmatig spreek ik dammers die wel eens in Delft zijn wezen kijken. Fred van Amersfoort had vorig jaar niet in de gaten dat hij in de rij stond van Circus Sarasani.

Als je het teruglopend ledental vooral wil wijten aan het remiseprobleem, dan heb je maar heel beperkt in de gaten wat er aan de hand is.
Een enorm probleem in de damwereld is altijd geweest het gebrek aan bekwame bestuurders. Topsponsors als Bessel Kok, Joop van Oosterom en Niemeijer (Johan Zwanepol) hebben de banden met de damwereld verbroken omdat zij niets meer met onze bestuurders (Piet Roozenburg, Joop Meure, Anton Schotanus, Douwe de Jong en dergelijke) te maken wilden hebben. Piet Roozenburg heeft Bessel Kok en public tijdens de opening van de WK match Sijbrands-Tsjizjov in Amersfoort dusdanig gebruuskeerd, dat Ton rood aanliep van plaatsvervangende schaamte.
Alle wat voorstellende sponsors zijn weggejaagd.
Als je als sport in deze tijd gerespecteerd wil zijn, dan zul je als bondsbestuurder er toch voor moeten zorgen dat je topspelers goed kunnen leven van hun activiteiten in die sport.
Maar die wil ontbreekt. Roozenburg vond dat omdat hij met een broodtrommeltje achterop de fiets naar de damwedstrijden moest, het helemaal niet zo gek was dat de topspelers uit de jaren '70, '80 en '90 dat ook maar zo moesten doen. Een soort broodnijd dus.
Wim Jurg zag met lede ogen aan hoe de dambestuurders onder aanvoering van Roozenburg gezamenlijk de topsponsors hebben weggejaagd, zodat dammen weer een knus provinciaal spel kon worden. Toen er nauwelijks meer wat te verdienen viel in de damwereld kwamen de sarcastische verhalen in de pers. Dammen werd steeds meer bespot, zeker toen ook nog Jannes van der Wal -tijdelijk- de beste dammer ter wereld werd.

Sinds 1984 hebben we geen Nederlandse wereldkampioen meer en ook nauwelijks uitzicht op de wereldtitel. Dus nog minder aantrekkingskracht op media en sponsors. Niet gek dat je dan leden verliest.

Het is kortzichtig om alle negatieve ontwikkelingen in het dammen op te hangen aan het remiseprobleem. Het remiseprobleem wordt trouwens bekwaam en beheerst aangepakt door Pieter Hildering. In Pieter's visie is geen plaats voor zoiets als Delfts of Nieuw Delfts. Pieter gelooft in schaduwtellingen, dus om te beginnen plusjes. Na zorgvuldige bestudering en na jarenlang experimenteren met de Aart Walraven schaduwtelling in Hiltex Zeeland Open zal Pieter misschien nog voorzichtig wat verbeteringen aanbrengen, maar wij dammers kunnen opgelucht adem blijven halen, want verder dan veranderingen in de schaduwtelling zal Pieter niet gaan. En hij heeft me ook nog verzekerd dat hij tot minstens 2020 lid zal blijven van het FMJD-bestuur. Nu nog een nieuwe Nederlandse wereldkampioen, wat uitstekende sponsors en voortzetten van het jeugdbeleid en het zwaar weer zal vanzelf omslaan.

[Jaap van Galen]

Piet Roozenburg heeft Bessel Kok en public tijdens de opening van de WK match Sijbrands-Tsjizjov in Amersfoort dusdanig gebruuskeerd, dat Ton rood aanliep van plaatsvervangende schaamte.

Roozenburg kwam op mij, die paar keer dat ik hem ontmoet heb, ook wel wat hautain over. Gelukkig heb zelfs ik hem wellicht daarom wel eens verslagen op het dambord.... Toegegeven, helaas was dat in zijn nadagen.

[Hanco Elenbaas]

Piet Roozenburg heeft Bessel Kok en public tijdens de opening van de WK match Sijbrands-Tsjizjov in Amersfoort dusdanig gebruuskeerd, dat Ton rood aanliep van plaatsvervangende schaamte.

Roozenburg kwam op mij, die paar keer dat ik hem ontmoet heb, ook wel wat hautain over. Gelukkig heb zelfs ik hem wellicht daarom wel eens verslagen op het dambord.... Toegegeven, helaas was dat in zijn nadagen.

Goed zo Jaap. Die zal een tijdje geen praatjes meer hebben gehad.

<center>
Piet Roozenburg - Jaap van Galen 0-2
Nationale competitie 22.02.1992
<APPLET CODEBASE = "http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]32281722281711223732061131261923413714194641121734292334402908124540222732211627403410144440172229242029332419303425051040341419393310143430010630241930253413193430091330250409504518233530121845401420251419104034101443391420484309143025141925141910342923343930131933282233382919232924030942380913373211163221162741371014433906114944071244402328302511173833172237311217332927324742323742382833[/damweb_position]

</center>

[Dieter]

[/quote] Het is kortzichtig om alle negatieve ontwikkelingen in het dammen op te hangen aan het remiseprobleem. Het remiseprobleem wordt trouwens bekwaam en beheerst aangepakt door Pieter Hildering. In Pieter's visie is geen plaats voor zoiets als Delfts of Nieuw Delfts. Pieter gelooft in schaduwtellingen, dus om te beginnen plusjes. Na zorgvuldige bestudering en na jarenlang experimenteren met de Aart Walraven schaduwtelling in Hiltex Zeeland Open zal Pieter misschien nog voorzichtig wat verbeteringen aanbrengen, maar wij dammers kunnen opgelucht adem blijven halen, want verder dan veranderingen in de schaduwtelling zal Pieter niet gaan. En hij heeft me ook nog verzekerd dat hij tot minstens 2020 lid zal blijven van het FMJD-bestuur. Nu nog een nieuwe Nederlandse wereldkampioen, wat uitstekende sponsors en voortzetten van het jeugdbeleid en het zwaar weer zal vanzelf omslaan.[/quote]

Dat zijn prettige vooruitzichten Hanco. Helemaal eens dat de plusjes op de achtergrond een betere kwalificatie methode zijn dan SB, WP of wat dan ook maar remise's zijn remises gebleven en daar gaat het om, als je niet kunt winnen heb je gelijk gespeeld en niet een beetje gewonnen. Dat bij het opmaken van een eindstand rekening gehouden wordt met voordeel of nadeel remise dus plusjes/minnetjes daar is mee te leven. Nee sterker het is zelfs een goede manier van kwalificeren.
Behoorlijk veel beslissingen overigens op het RK, vroeger was dat een gekend remise toernooi volgens mij, of vergis ik me, en wat is de oorzaak van de vele beslissingen? hebben ze er afwijkende regels?

[Jelmer Martens]

Maar we zijn afgedwaald. Ik hoop dat Tsjizjov-Georgiev eind van het jaar met plusjes wordt gespeeld.

Ik hoop dat we de matches in de damwereld afschaffen. Tijd voor damaging control: veel te groot risico voor het imago van dammen. De vrijkomende beschikbare middelen gebruiken we voor het WK in toernooivorm zoals in 2005. Publicitair veel beter dan Tsjizjov-Valneris. En inderdaad, liefst met een publiciteitskanon als Wiersma en/of Sijbrands erbij.