Van Berkel heeft niet aan slagvaardigheid ingeboet
Van onze dammedewerker Ton Sijbrands
Met drie ronden te gaan is het nog een open vraag hoe het toernooi om het Nederlands kampioenschap afloopt. Gezien het feit dat Scholma en Thijssen (14 uit 10) een voorsprong van 2 punten hebben opgebouwd, is de kans het grootst dat de titel naar een van beiden gaat. Maar ook Baljakin, Gérard Jansen en Heusdens zijn nog niet helemaal uitgeschakeld voor de eerste plaats.
Maar wie het NK 2006 ook zal winnen – nu al is zeker dat het een spannend en gedenkwaardig toernooi is geweest, met mooie partijen en relatief veel beslissingen. Waarbij het verrassend mag heten dat, op Scholma na (maar ook dát was niet altijd even vanzelfsprekend. . .), zelfs alle kopstukken een keer verloren.
Zoals Alexander Baljakin. Uitgerekend in een fase van het toernooi waarin Baljakin de koplopers tot op 1 punt genaderd was, werd hij in een principiële hekstellingpartij gevloerd door Anton van Berkel. De laatste zal zich wellicht weer even veertien jaar terug in de tijd hebben gewaand, toen hij bij zijn debuut (Surhuisterveen 1992) een fraaie, met Scholma gedeelde tweede plaats behaalde.
Aan dat succes wist Van Berkel destijds geen vervolg te geven (in het NK 1993 eindigde hij zelfs op een score van 7 uit 12), maar afgelopen woensdag liet hij zien dat zijn spel nog niets aan slagvaardigheid heeft ingeboet.
<center>
Anton van Berkel
foto: Siep Korteling
Van Berkel - Baljakin
NK 2006
1.32-28 17-22 2.28x17 12x21 3.34-29 7-12 4.40-34 1-7 5.45-40 21-26 6.38-32 20-25 7.43-38 14-20 8.49-43 19-24 9.32-28 18-22 10.28x17 11x22 11.38-32 10-14 12.43-38 13-18 13.50-45 9-13 14.32-28 7-11 15.28x17 11x22 16.31-27 22x31 17.36x27 6-11 18.38-32 11-17 19.32-28 17-22 20.28x17 12x32 21.37x28 16-21 22.41-37 18-22 23.28x17 21x12 24.42-38 2-7 25.47-42 4-9 26.37-31(!)
Van Berkel oordeelde terecht dat 37-31x31 lastiger te bestrijden is dan het cliché-matige 26.37-32 13-18! 27.32-28/42-37 18-22! enz.
26...26x37 27.42x31 13-18
Eerst 27...12-17 en 28...8-12 kwam eveneens in aanmerking.
28.46-41 9-13 29.41-37
29...3-9
Misschien was direct 29...18-22!? 30.37-32 12-17!?, het plan waartoe Baljakin twee zetten later zal besluiten, beter geweest. Na 31.32-28 8-12! (verhindert 32.38-32? door 32...25-30! enz. +) had wit dan op enig moment tot de – per definitie ongunstige! – decorwisseling 28-23 14-19 moeten overgaan, daar 32.48-42? 7-11! 33.42-37 11-16! en 34...16-21 onspeelbaar is.
30.31-26 5-10 31.48-42 18-22!?
Baljakin, die zo scherp mogelijk op winst speelt, blijft de vereenvoudiging 30/31...14-19 31/32.29-23 en 33/34.37-32 consequent uit de weg gaan.
32.38-32 12-17 33.37-31 7-11 34.42-37
34...14-19?
Maar dit verliest zelfs. Na een vervolg als 34...11-16 35.32-28 13-18 36.37-32 16-21 37.28-23 8-12 38.31-27 22x31 39.26x37 21-27 40.32x21 17x26 41.37-32 26-31 (want op 41...9-13? doet wit niet 42.32-27? 13-19!! 43.35-30 19x28!! 44.33x13 24x33! 45.39x28 20-24 + maar 42.35-30!! 24x35 43.32-27! 13-19 44.33-28! enz.) 42.33-28 24x22 43.32-27 18x29 44.27x7 31-37 45.34x23 25-30 46.35x24 20x18 had zwart, ook al was een puntendeling de meest waarschijnlijke uitkomst geweest, in elk geval nog een voordelig eindspel gehad.
35.32-28!
De inleiding tot een forcing die wit een gewonnen macro-eindspel oplevert.
35...11-16 36.35-30!! 24x35 37.29-24! 20x38 38.39-33 38x29 39.34x21 16x36 40.28x17 13-18 41.17-11 18-22 42.26-21! 22-28 43.11-6 28-32 44.37x28 36-41 45.40-34 41-47 46.6-1 10-14
Zwart staat slechts één schijf achter, maar het is onduidelijk wat hij nog tegen de aanstormende ‘vrijpionnen’ op 21 en 28 kan uitrichten.
47.21-16 47-24 48.28-22 24-2 49.22-17 2-19 50.17-12 19-28 51.1-6 28x50 52.12-8 25-30 53.34x25 35-40 54.45x34 50-45 55.34-30 45-7 56.8-2 7-12 57.6-39 12-3 58.39-48 3-17 59.30-24 17-22 60.48-42
Zwart geeft het op.
