Voor de liefhebbers wat techniek. Peter Hoogteijling met wit tegen Marino Barkel, de stand na de tijdnoodfase en het bijwerken van de notatie. Een stand uit het boekje, alle strategische velden onder controle.
Liefst drie andere deelnemers moet deze stand bekend zijn voorgekomen, want zij hebben hem eerder op het bord gehad (steeds aan de goede kant van het bord): Fred de Koning in damdag Den Haag 1993 tegen Wim Vrijland, Peter vd Stap Brunssum 1991 tegen O.Jagne en Herman van Westerloo tegen Frans Hermelink NK 1974. Verder M.A. Bitter - Nico Keessen clubcompetitie 1987.
Wel stond in alle gevallen schijf 35 op veld 34, maar dat maakt na 35-30 24x35 25-20 natuurlijk niets uit. In twee van de vier gevallen (de Koning, Bitter) ging het verder met 35-40 20-14 40-44 14-10 44-49 38-33 27x38 met winst.
Van der Stap zag dezelfde zettenreeks, alleen haalde Jagne dam op 3 en zag na 27-32! de dam gevangen. Hermelink offerde ipv 25-20 eerst 38-32 en toen van Westerloo 28x37 sloeg ipv 27x38, was het remise.
Barkel vond de snelste weg naar winst na 35-30 24x35 25-20: 28-32! 38-33 23-28 33-29 28-32x43. Volgens mij gaf Hoogteijling hier op.
Zwart is door de slag een tempo eerder op dam, maar daar gaat het hier niet om. Na 20-14 35-40! 14-10 40-45 10-5 45-50 mag de witte dam niet los staan vanwege 17-21, 1x45. Dus 5-46 43-49!
De witte dam kan nog steeds niet los en na 46-5 volgt 22-28 5x3 50-17+. En de finesse waar het natuurlijk om draait: 26-21 17x37 46x6 49-40 en zwart vangt de witte dam op de trictrac. Wie wil er zo niet winnen?