KRANTENARTIKELEN - 2006

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 31 december 2005

Michel Holterman offert eigen ambities op voor damjeugd

door ERIC MONDEEL

31 DECEMBER 2005 - HEINO - Michel Holterman (36) heeft een mooie toekomst als dammer achter de rug. Vijf jaar geleden, toen hij kampioen geworden was van Heino, besloot hij om zijn eigen ambities op te offeren. Sinds 2000 zet hij zich geheel belangeloos in voor de jeugd van DOS/Hartholt Olie. Hij put zijn plezier uit de prestaties van de jonge dammers.

<center>

Michel Holterman maakt zijn eigen prestaties ondergeschikt
aan die van de jeugd van DOS Heino.
(Foto FRANK UIJLENBROEK) </center>

Het nieuwe millennium was een keerpunt in het damleven van Michel Holterman. Frits Gerritsen, nestor van DOS, gaf te kennen dat hij zou stoppen als begeleider van de jeugd. Wie wilde dat van hem overnemen? Holterman ging bij zichzelf te rade en besloot de taak op zich te nemen, samen met Michael Schotman.

‘Ik vind het fijn dat ik zelf goed ben opgeleid’, verklaart hij zijn beweegredenen. ‘Dat is heel belangrijk. Als de jeugd niet goed begeleid wordt, heb je geen doorstroming meer en bloedt een club dood. Dat zie je bijvoorbeeld in Zwolle. De club daar heeft maar enkele jeugdleden. Dat is toch wel droevig voor zo’n grote stad. Je ziet veel clubs vergrijzen. Een gemiddelde leeftijd van zestig é zeventig jaar. Van de 48 dammers bij ons zijn er zo’n twintig van 15 tot 35 jaar.’

Holterman steekt veel tijd en energie in het trainen van de jeugd op maandagavond. Daarbij reizen Schotman en hij met hun jonge discipelen stad en land af; op weg naar competitiewedstrijden, toernooien en persoonlijke kampioenschappen. Dat alles doet Holterman geheel onbezoldigd. ‘We kunnen een kleine reiskostenvergoeding van de club krijgen, maar die schiet er vaak bij in. Goed beschouwd kost het ons geld.’ Daarbij komt dat hij vanwege tijdgebrek niet voor het eerste team in de externe competitie kan uitkomen. Op grond van zijn speelsterkte zou hij daarvoor zeker in aanmerking komen.

Zijn beloning bestaat uit het plezier dat van de tieners afstraalt en hun toenemende speelsterkte. Zo werd Erik van Rossum onlangs Nederlands kampioen bij de welpen. ‘Ik vind het leuk om met jeugd om te gaan en ze beter te maken. Soms hoor ik van ouders dat ze niet verwacht hadden dat hun kind het zo ver zou brengen met dammen. Dat is natuurlijk leuk om te horen.’

Ook krijgt hij geregeld een kopje koffie aangeboden. Soms van een snotaapje van negen jaar. Dat vertedert zijn hart. ‘Judith en Rebecca van Beek zijn ermee begonnen. Andere kinderen zagen dat en namen het over. Grappig.’

Minder plezierig is het dat hij als speler nog weleens op de koffie komt. ‘Als ik de jeugd heb getraind, merk ik dat ik me later op de avond steeds moeilijker kan concentreren. Zo rond een uur of tien maak ik weleens een domme fout. Frits Gerritsen had dat ook. Nadat hij met de jeugdbegeleiding stopte, werden zijn prestaties weer beter.’

[Hanco Elenbaas]

de Volkskrant, 31 december 2005

Dodelijke omsingeling van piepjonge Wiersma

Ton Sijbrands

Vierenhalf jaar geleden besprak ik in twee achtereenvolgende rubrieken de legendarische overwinning die Jan Bom in het NK 1967 op Harm Wiersma boekte. Die terugblik sloot ik in de krant van 2 juni 2001 met de volgende woorden af:

'Een prachtige winst. En de beste reclame voor het half-open klassiek die men zich maar denken kan! Het kan dan ook nauwelijks toeval zijn dat Harm Wiersma slechts twee maanden later de door Bom gepropageerde speelwijze in zijn eigen wapenarsenaal opnam, om er vervolgens een (dam-)leven lang aan trouw te blijven!'

<center>
Harm Wiersma
Hoogezand-Sappemeer, 9 mei 1967
</center>

Hoe snel Wiersma - die destijds nog maar 13 jaar oud was! - leerde van de misschien pijnlijke maar bovenal wijze les die hij van Bom had gekregen, bleek toen hij in het Brinta-toernooi niemand minder dan Koeperman met hondsbrutaal openingsspel confronteerde.

Resultaat: al na 16 zetten (1.31-27 17-21 2.33-28 21-26 3.39-33 19-23 4.28x19 14x23 5.44-39 10-14 6.34-30 14-19 7.30-25 20-24 8.50-44 5-10 9.40-34 10-14 10.33-29!? 24x33 11.38x29 12-17 12.35-30!? 8-12 13.45-40!? 2-8 14.40-35 17-21 15.39-33 12-17 16.44-39) besloot Koeperman een principiële botsing uit de weg te gaan.

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361321338.png">

De wereldkampioen koos voor het defensief (16...18-22 17.27x18 23x12) en verklaarde na afloop blij te zijn met het ene punt dat hij aan de partij had overgehouden!

Datzelfde jaar zou Wiersma op zijn verkenningstocht in het half-open klassieke speltype twee nieuwe slachtoffers-van-naam maken. Zo versloeg hij in september 1967 Cees Varkevisser. Maar nog veel fraaier was de partij die Wiersma op de slotdag van de clubcompetitie won van Jan Metz, de zevenvoudige NK-finalist uit de jaren 1937-1952.

In dit hoogstaande duel leek de beoogde omsingeling aanvankelijk niet uit de verf te komen. Dat kwam doordat een vijandelijke actie tegen schijf 24 Wiersma noopte veld 23 te bezetten en het spel een gesloten karakter te geven. Maar toen Metz de zwarte centrumschijf net iets te vroeg afruilde, kreeg Wiersma alsnog de gelegenheid een dodelijke omsingeling in te zetten. Met behulp van een drietal tactische finesses beslechtte de piepjonge Fries het pleit in zijn voordeel.

Metz - Wiersma

Clubcompetitie 1967

1.32-28 20-24 2.34-30 18-23 3.40-34 23x32 4.37x28 12-18 5.30-25 7-12 6.41-37 17-21 7.37-32 21-26 8.44-40 26x37 9.42x31 16-21 10.31-26 12-17 11.36-31 18-22 12.31-27 22x31 13.26x37 13-18 14.50-44 1-7 15.46-41 7-12 16.47-42 8-13 17.41-36 21-27 18.32x21 17x26 19.37-32 12-17

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361323217.png">

20.34-29

Ziet af van pogingen zwarts topzware linkervleugel vast te houden. Maar daarmee is niet gezegd dat 20.42-37 (20...18-22! annex 11-16-21!) beter was geweest.

20...11-16 21.29x20 15x24 22.40-34 16-21 23.44-40 6-11 24.34-29 10-15 25.29x20 15x24 26.40-34 5-10 27.34-29 10-15 28.29x20 15x24 29.45-40 11-16 30.40-34 18-23 31.34-29 23x34 32.39x30 13-18 33.43-39 18-23 34.39-34 9-13 35.36-31 26x37 36.42x31 13-18 37.31-27 2-8 38.48-42 8-13

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361324668.png">

39.34-29?

Wit had eerst 39.42-37! moeten doen, bijvoorbeeld 39...3-9? 40.49-44! 4-10? 41.27-22!! gevolgd door 42.34-29 en 43.30x39.

39...23x34 40.30x39 3-9!!

Om 41.27-22 en 42.42-37 met het tegenoffer 42...27-31! 43.37x26 13-18 + te kunnen beantwoorden.

41.49-44 18-22!! 42.27x18 13x22

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361325863.png">

43.44-40

43.39-34? was uitgeschakeld door 43...21-27! en 9-13-18 +.

43...9-13! 44.40-34

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361326678.png">

Opnieuw geen keus: op 43.39-34 beslist 43...24-30! en na het slaan 46...14-20!, 47...4-9, 48...21-26 en 49...16x47 +.

44...14-20!

Ziedaar de derde finesse waarop ik in de inleiding doelde.

45.25x23 24-29 46.33x24 22x44

Met winnende doorbraak naar dam. Na nog vier zetten (47.23-19 13-18 48.19-14 44-49 49.34-29 21-27 50.32x23 49x5) gaf Metz het dan ook op.


Copyright: Sijbrands, T.

de Volkskrant, Denksport, 26 mei 2001

Ongeëvenaarde winstvoering

Ton Sijbrands

Ooit werd internationaal meester Jan Bom, de onlangs op 86-jarige leeftijd overleden oud-kampioen van Nederland (1941), door de redactie van een vaktijdschrift gevraagd een bijdrage te leveren in de serie 'Mijn meest gedenkwaardige partij'. Bom, die graag aan het verzoek voldeed, koos als onderwerp van zijn artikel een partij die hij in het seizoen 1939/1940 tegen Jac. Druijf jr. gespeeld had; de Volkskrant-lezers hebben dit duel vorige week kunnen bewonderen.

Toch is het niet de partij tegen Druijf waarmee Jan Bom in de damgeschiedenis zal voortleven. Nee - zijn meest aansprekende prestatie leverde Bom pas zo'n 27 jaar later, toen hij in de vijfde ronde van het Nederlands kampioenschap 1967 niemand minder dan Harm Wiersma, die op dat moment met 8 uit 4(!!) aan de leiding ging, een nederlaag toebracht.

Elke zichzelf respecterende dammer weet onmiddellijk waar ik het over heb. Want de ronduit schitterende manier waarop Bom in zijn favoriete speltype: het half-open klassiek, de omsingeling van Wiersma's centrum bekroonde, staat menigeen op het netvlies gegrift. En dat niet alleen: zelfs heden ten dage is Boms winstvoering nog altijd uniek!

Hoewel ik Wiersma-Bom 1967 wel vaker heb besproken, is het pas de afgelopen weken dat ik mij voor het eerst werkelijk in deze historische partij verdiept heb. Dat deed ik vooral ten behoeve van de later dit jaar te verschijnen biografie Jan Bom - dammer, een uitgave die onder redactie staat van voormalig FMJD-voorzitter Wouter van Beek (die óók Boms schoonzoon is) en ondergetekende, maar waaraan onder meer ook door Boms generatiegenoot Piet Roozenburg wordt meegewerkt.

Bij die grondige revisie stuitte ik op veel, vaak mooie varianten, die mij soms tot geheel nieuwe inzichten brachten. In deze èn de volgende rubriek zal ik een tipje van de sluier trachten op te lichten.

Wiersma - Bom

(NK 1967)

1.32-28 20-24 2.34-30 18-23 3.30-25 23x32 4.37x28 13-18 5.41-37 17-21 6.37-32 21-26 7.40-34 26x37 8.42x31 11-17 9.46-41 17-22?! 10.28x17 12x21

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361329384.png">

Het afruilen van 28 lijkt contra-productief (zwart verzwakt zijn rechter vleugel, zonder dat de witte linker vleugel aan kracht inboet) en is derhalve aanvechtbaar. Desondanks zal Bom, die overigens in vrijwel al zijn andere half-open klassieke partijen wel degelijk om het vijandelijke centrum heen speelde (9...17-21 of 8...16-21 enz.), glansrijk in zijn strategische opzet slagen.

11.41-37 21-26 12.47-42 7-12 13.31-27 1-7 14.44-40 7-11 15.33-28 11-17 16.39-33 17-22?! 17.28x17 12x21

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361330335.png">

Gaat verder op het eenmaal ingeslagen pad.

18.33-28 8-12 19.43-39 12-17 20.37-31?

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361331839.png">

Deze fout doet de kansen keren. Na gewoon 20.39-33 9-13 21.34-30 enz. had wit voortreffelijk gestaan.

20...26x37 21.42x31 9-13 22.27-22

Dit zal niet Wiersma's bedoeling zijn geweest toen hij 20.37-31 speelde, anders had hij natuurlijk wel meteen 20.27-22 en 21.37-31 gedaan. Maar het is waar dat wit ook na 22.34-30 3-9(!!) tot 23.27-22 enz. had moeten overgaan, waarna hetzelfde soort spel als in de partij zou zijn ontstaan.

22...18x27 23.31x11 6x17! 24.36-31 13-18 25.31-27 2-8 26.39-33 8-13 27.34-30 4-9 28.50-44 18-22!

Zet de omsingeling van het witte centrum in.

29.27x18 13x22 30.44-39 3-8(?)

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361333222.png">

In eerdere publicaties gaf ik deze zet een uitroepteken, maar dat blijkt bij nadere beschouwing onterecht. Ofschoon 30...3-8 er veelbelovend uitziet (zwart rukt met 3 naar 12 op om de opstoot 21-27x27 te plaatsen), is de tekstzet niet de allersterkste. Waar het namelijk om gaat, is dat wit 21-27x27 kan verhinderen. En wanneer zwart dan verplicht wordt een opstelling met 12-18 in te nemen, blijkt - in veel varianten althans - dat schijf 9 beter op veld 3 had kunnen staan!

Daarom moest Bom mijns inziens 30...21-26! 31.48-42 9-13! doen. Waarom zwart dan in alle varianten gewonnen had gestaan, zal ik volgende week laten zien.

31.48-42 8-12 32.42-37(?)

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361334074.png">

Maar hierna staat wit opnieuw verloren, en een herkansing zal hij ditmaal niet krijgen. Wiersma hàd 32.39-34(!) moeten spelen. Besluit zwart ook dan tot 32...21-27 33.32x21 16x27, dan komt er na 34.25-20! 14x25 35.38-32 27x47 36.49-44!! (maar in plaats hiervan niet 36.49-43?; men ga dit na) 36...47x29 37.34x3 22x33 38.30x19 33-39 39.44x33 10-14 40.19x10 5x14 41.3x20 25x14 (41...15x24 42.33-29! enz. =) 42.33-28 17-21 43.28-22 21-26 44.40-34 een 4x4 eindspel op het bord dat niet meer te winnen is.

Dit betekent dus dat zwart uitsluitend met 32...12-18 of 32...21-26 voluit op winst kan blijven spelen. Maar in beide gevallen zou de stand nog (net) in evenwicht zijn geweest, zoals ik volgende week aannemelijk hoop te maken.

32...21-27! 33.32x21 16x27

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361335003.png">

De beslissende overval. De manoeuvre 21-27x27 wordt primair gerechtvaardigd door de tactische wending 34.37-32 27-31 35.32-27 19-23!! +. Maar dat is nog lang niet de giftigste pijl die Bom op zijn boog heeft...

34.49-43

Wiersma, die inmiddels begrepen moet hebben dat hij verloren stond (anders had hij wel 34.39-34 gedaan om het na de tekstzet eveneens winnende 34...12-18 uit te schakelen), probeert er nog het beste van te maken. Maar Bom negeert de extra-mogelijkheid die hij door 34.49-43 in de schoot geworpen krijgt en besluit de werkelijke pointe van het zwarte spel uit te serveren:

34...24-29!! 35.33x4 22x31

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361336511.png">

Schitterend gespeeld: de opgesloten witte dam wordt altijd uitgevangen, waarna zwart zèlf doorbreekt naar dam! De manier waarop Bom naar de winst afwikkelt, dwingt des te meer bewondering af wanneer men bedenkt dat een dergelijke wending noch eerder, noch later in de wedstrijdpraktijk was en is voorgekomen!

36.4-18!?

Alleen zo kan wit nog vechten, zij het tevergeefs. Kennelijk zag Wiersma zoëven (nog) minder heil in de wanhoopsactie 34.39-34 24-29!! 35.33x4 22x31 36.25-20!? 14x25 37.34-29!? 25x23 38.4-18. Inderdaad kan zwart dan op meerdere manieren door overmacht winnen, maar de stand bevat óók een scherpe eindspelwinst die hier niet onvermeld mag blijven:

38...15-20!! 39.18x4 17-21!! (nog sterker dan 39...31-36 enz.) 40.4-15 5-10 41.15x4 12-18 42.4x22 27x18 43.35-30 31-37 44.30-24 37-41 45.24-20 41-46 46.40-34 21-27 47.49-43 27-31 48.43-38 31-36 49.20-15 (op 49.34-29 kan zowel 49...36-41 + als 49...46-37 50.20-15 36-41 51.38-32 37x40!! +) 49...46-5 50.34-29 36-41 51.29-23 5x43! (maar niet 51...5x49? wegens 52.45-40! 49x35 53.15-10 =) 52.15-10 43-27! en wit kan het opgeven!

36...12x23 37.25-20 14x34 38.40x18 10-14!

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361337643.png">

Om de partij op 39.18-13 middels het tegenoffer 39...14-19! 40.13x24 5-10! te beslissen.

39.35-30 31-36 40.30-24 36-41 41.18-13 41-47

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361338355.png">

Nog efficiënter (èn fraaier!) was 41...15-20(!!) 42.24x15 41-47!, waarna wit de dreiging 43...47-24 + niet met 43.13-8 kan pareren wegens 43...5-10!! +. Maar veel doet het er niet meer toe, daar zwart inmiddels huizenhoog gewonnen staat.

42.24-19 14x23 43.13-8 23-28 44.8-2 28-32 45.39-34 32-37

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361339314.png">

Zonder vrees voor de damvangst 46.43-38.

46.2-8 17-22 47.8-2 22-28

Idem.

48.2-11 28-32

In hevige tijdnood overzien beiden dat zwart de partij met 48...47-24 direct kon uitmaken.

49.11-2 27-31

Behalve met een substantiële materiële achterstand ziet de witspeler zich nu ook met de dreiging van drie of zelfs vier vijandelijke dammen geconfronteerd. Wiersma gaf het dan ook op.

Copyright: Sijbrands, T.

de Volkskrant, 2 juni 2001

Wiersma - Bom '67 bron van inspiratie

Ton Sijbrands

Vorige week kondigde ik al aan dat ik de kritieke fase van het legendarische duel dat wijlen Jan Bom in het Nederlands kampioenschap 1967 van Harm Wiersma won, nog eenmaal met u wou doornemen. Daarbij dient de eerste diagramstand als vertrekpunt.

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361342516.png">

Zo stond het na Wiersma's 30ste zet 44-39. Bom speelde 30...3-8 en zou slechts twee zetten later opnieuw, en ditmaal definitief, gewonnen komen te staan. Maar juist in die kortstondige fase tussen zwarts 30e en wits 32e zet, een fase die dus eigenlijk niet meer dan drie ply behelst, stond het heel even remise. Dat was althans wat ik vorige week beweerde en waarvoor ik hieronder de nodige bewijzen hoop aan te dragen.

Zoals gezegd had Bom, die mijns inziens wel degelijk een winnende centrumomsingeling in handen had, eerst 30...21-26! moeten spelen, om op 31.48-42 te vervolgen met 31...9-13!

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361344358.png">

Ziehier wat er in dat geval onder (veel) meer had kunnen gebeuren:

1) 32.39-34(?) 14-20! gevolgd door 33...24-29! en 35...13-18 enz. met ruimschoots winnende dam op 47.

2) 32.49-43 13-18! 33.39-34 16-21! en nu een eerste vertakking:

2.1) 34.42-37(?) 21-27! 35.32x23 15-20/3-9 enz. met dam annex vernietigende rondslag.

2.2) 34.34-29 21-27!! (ook nu) 35.32x23 15-20! (een even chique als efficiënte tempozet) 36.28x17 19x37 37.30x19 14x34 38.40x29 37-41 39.25x14 10x19 en zwart wint moeiteloos door overmacht.

3) 32.40-34 13-18 33.34-29 3-9 34.29x20 15x24 en nu:

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361345491.png">

3.1) 35.49-43(?) 18-23! 36.42-37 14-20!! 37.25x3 24-29! 38.33x13 22x31 39.3x21 16x49 +.

3.2) 35.42-37 18-23 36.39-34 16-21! (het is waar dat zwart hier meerdere mogelijkheden heeft, waaronder de afwikkeling 36...14-20 en 37...24-29 enz.) 37.49-43 (37.34-29 23x34 38.30x39 9-13 +) 37...26-31!! 38.37x26 9-13 +.

3.3) 35.39-34 16-21 (deze positie heeft zich, maar dan met verwisselde kleuren en zònder stukken op 49 en 5, voorgedaan in de fraaie sneldampartij Tsjizjov-Koifman 1992; zie ook de Volkskrant van 17 oktober 1992) 36.34-29 10-15 37.29x20 15x24.

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361346253.png">

Met de stand van het tweede diagram dient zich de laatste splitsing aan:

3.3.1) 38.42-37 18-23 39.49-43 26-31!! (weer deze offerwending) 40.37x26 9-13! 41.45-40 (de tactische tegenstoot 41.33-29 24x42 42.30-24, bekend van een competitiepartij Kuyken-Hooijberg 1975, faalt hier op 42...19x30! 43.28x8 42-48 +) 41...5-10! 42.40-34 10-15! en wit kan het opnieuw opgeven.

3.3.2) 38.49-43 (om op 26-31 terug te kunnen ruilen met 42-37x47) 38...5-10!! (subtiele temporisering) 39.45-40 22-27! (nu pas) 40.40-34 (40.42-37 18-23! 41.43-39* 27-31! enz. +) 40...26-31! 41.34-29 10-15 42.29x20 15x24 43.43-39 18-23 44.39-34 9-13! (het nauwkeurigst) 45.34-29 23x34 46.30x39 13-18! 47.39-34 18-23 48.34-30 (48.35-30 24x35 49.33-29 35-40 +) 48...31-36 49.42-37 27-31 50.37x26 36-41 en na bijvoorbeeld nog 51.28-22 17x37 52.26x17 41-47 kan wit zijn verzet staken.

3.3.3) 38.45-40 26-31! (zwart begeeft zich andermaal op weg naar het randveld 36) 39.40-34 31-36! (zonder vrees voor 40.34-29 36-41 41.29x20 9-13! 42.20x9 13x4 +) 40.42-37 5-10! (met de tactische pointe 41.34-29 10-15 42.29x20 15x24 43.28-23 19x39 44.30x10 9-14 45.10x19 18-23 46.19x28 22x31 +) 41.49-44 (op 41.49-43? volgt 41...21-27! met zowaar keuze tussen enerzijds 42...9-13 enz. + en anderzijds 42...10-15, 43...19x48 en 44...48x40!! enz. +) 41...10-15/21-26! 42.34-29 21-26/10-15! 43.29x20 15x24 44.44-39/40 18-23 45.39/40-34 9-13 46.32-27 (nog het beste) 46...23x43!! 47.27x29 43-48!

Ondanks een achterstand van twee schijven geeft het resterende eindspel nu geen problemen meer. Na 48.37-32 (want ook 48.25-20 48x31 49.33-28 verliest kansloos door 49...36-41 50.20-15 31-4 51.30-25 19-24! 52.29x20 41-46 +) 48...36-41 zou er immers nog kunnen volgen 49.33-28 41-46!! + (met als denkbare rondslagen 50.32-27 46x23 51.29x18 19-24 + dan wel 50.25-20 46-37! en 51...19-24 +; in plaats van damhalen op 46 echter onder geen beding 49...41-47? wegens 50.25-20!! en 51.30-25 =), of ook 49.32-27 41-47! (zonder vrees voor 50.33-28 47x15! 51.25-20 15x31/36 +) 50.27-21 19-23!! 51.21x12 23-28! 52.33x22 47x24!! 53.30x19 48x33 +.

Vanzelfsprekend zijn er nog veel meer mogelijkheden, maar de ruimte ontbreekt om die hier te behandelen. Ik neem echter aan dat de lezer zich inmiddels moeiteloos kan voorstellen dat zwart ook in alle andere varianten aan het langste eind trekt.

<img src="http://fmjd.org/dias2/save/11361342516.png">

In de partij werd dus met 30...3-8(?) 31.48-42 8-12 vervolgd. Toen Wiersma daarop 32.42-37(?) speelde, stond Bom opnieuw - en ditmaal definitief - gewonnen. Wit hàd echter, zo schreef ik vorige week, 32.39-34(!) moeten doen. De inval 32...21-27 33.32x21 16x27 geeft dan slechts remise (34.25-20!, 35.38-32 en 36.49-44!! enz. =). Maar de resterende alternatieven lijken evenmin tot winst te leiden. Twee voorbeeldjes:

1) 32...12-18 33.42-37! 21-26 34.49-43! (wit stelt 34-29 net zo lang uit tot het zwarte stuk op 22 uit zijn sterke positie verdreven wordt) 34...16-21 35.34-29 (nu pas) 35...22-27 36.29x20 15x24 37.43-39 27-31 (ook 37...17-22 enz. levert niet meer dan een dynamisch evenwicht op) 38.39-34 31x42 39.38x47 en zwart heeft geen werkelijk voordeel meer, onder meer omdat 39...10-15?? uitgeschakeld is door 40.25-20! en 41.28-22 +.

2) 32...21-26 33.42-37! 16-21 34.49-44! (maar ditmaal niet 34.49-43? wegens 34...21-27!, 35...12-18 en 36...15-20 enz. +) 34...22-27 35.44-39 27-31 36.34-29 31x42 37.38x47 26-31 38.29x20 15x24.

Nu zou zwart na 39.39-34(?) 10-15! 40.34-29 15-20!! nog ongekend mooie winstkansen krijgen. (Voor een verdere uitwerking van deze en diverse andere spelgangen verwijs ik bij voorbaat naar de vorige week aangekondigde biografie Jan Bom - dammer.) Maar wit kan zich nog bijtijds in veiligheid brengen door met 39.28-23!!, 40.30x19, 41.47-42, 42.35-30 en 43.40x7 naar een 6x5 eindspel af te wikkelen.

Ter afsluiting van de twee rubrieken gewijd aan Wiersma-Bom 1967, geef ik nog eenmaal het indrukwekkende slot van deze partij:

32...21-27! 33.32x21 16x27 34.49-43 24-29!! 35.33x4 22x3136.4-18 12x23 37.25-20 14x34 38.40x18 10-14! 39.35-30 31-36 40.30-24 36-41 41.18-13 41-47 42.24-19 14x23 43.13-8 23-28 44.8-2 28-32

En na nog vijf zetten gaf wit het op.

Een prachtige winst. - ik kan het niet vaak genoeg herhalen.En de beste reclame voor het half-open klassiek die men zich maar denken kan! Het kan dan ook nauwelijks toeval zijn dat Harm Wiersma, Boms 'slachtoffer' in bovenstaand duel, slechts twee maanden later de door Bom gepropageerde speelwijze in zijn eigen wapenarsenaal opnam (zie Wiersma's partij tegen Koeperman uit het Brinta-toernooi 1967), om er vervolgens een (dam-)leven lang aan trouw te blijven!

Copyright: Sijbrands, T.

[E. van Dusseldorp]

Mijn damrubrieken zijn weer bijgewerkt tot en met 31 december 2005. www.ericsdamsite.com

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 2 januari 2005

Ludwig wint sneldamrace
door NIKHILA

2 JANUARI 2006 - HENGELO (G) - Het jubileumtoernooi van DCH, opgericht in 1935, trok zeventig dammers. Wouter Ludwig was ongenaakbaar. De 19-jarige speler van DUO zette tijdens de sneldamrace zes van de zeven duels in winst om.

De Hengeloërs waren tevreden met de opkomst. ‘Het inschrijfgeld gaat naar het Koningin Wilhelmina Fonds’, sprak bestuurder Harry Vos. ‘De ziekte van enkele leden heeft ons op het idee gebracht. Ook de zaalhuur verdwijnt in dat potje.’

Eddy Hoebink (27) hield de race met Ludwig het langste vol. De Hengeloër hoefde slechts twee remises toe te staan, maar ging in de voorlaatste ronde onderuit tegen zijn rivaal. Henk Groen uit Zutphen snoepte als enige een puntje van de winnaar af en eindigde als vierde.

Het oudejaarstoernooi van DOS Heino, met een traditie sinds 1989, bracht 78 spelers op de been. Michel Holterman gaf de favorieten het nakijken in speelzaal ‘t Kerkhuus. De Heinose jeugdleider schudde de belagers in de slotronde van zich af.

Marco Veneboer, acht keer de sterkste in het sneldamfestijn, eindigde als tweede. De clubkampioen van DOS bleef in de barrage Hans Mensink de baas.

‘Het toernooi trekt ook oud- leden aan’, zei organisator Frits Gerritsen. Hij was verrast door de komst van Berend van Lenthe. ‘Hij vertrok twintig jaar geleden naar Twello, maar woont inmiddels weer in Heino. Hij is het spelletje nog niet verleerd, want hij pakte de eerste prijs in zijn poule.’

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 2 januari 2005

Spektakel in Dedemsvaart
door NIKHILA

2 JANUARI 2006 - DEDEMSVAART - De barrage met drie prijsvechters was een spectaculaire afsluiting van het Vrielingtoernooi. Het damfestijn in Dedemsvaart, een traditie sedert 1971, telde zestig deelnemers in drie categorieën. De hoofdprijs was voor Anton Jurg.

Jurg, vorig jaar de kampioen van Overijssel, gooide al zijn ervaring in de strijd. Hij drukte Leo Peters uit Gramsbergen door de vlag. ‘De stelling was potremise’, sprak organisator Jan Siegers. ‘Met twaalf seconden op de klok stelde Peters remise voor, maar dat werd afgeslagen.’

De Letse topspeler Viesturs Tomass en Dick Siegers uit Dedemsvaart kwamen eveneens zonder schade uit hun poule. In de barrage, met slechts vijf minuten bedenktijd, werd Siegers opzij gezet. Het gevecht werd - met drie extra partijen - voortgezet door Jurg en Tomass.

‘Een prachtig toetje’, aldus Siegers. ‘Jurg sloeg, na twee heel benauwde remises, in de slotpartij toe met een verraderlijke slagzet.’

Het toernooi was geopend door wethouder Jan Koops. Ook vader van vier talentvolle dammers. ‘Dit is een voorproefje van het WK 2007 dat in onze gemeente wordt afgewerkt’, sprak hij. Het organiserende DDD kwam met tien man in actie. Met Ab Lohuis, winnaar in de eerste klasse, als uitblinker.

Het oudejaarstoernooi in Heino was met 78 deelnemers goed bezet. Michel Holterman gaf de favorieten het nakijken in speelzaal ‘t Kerkhuus. De Heinose jeugdleider schudde in de slotronde de laatste concurrenten af.

Het zilver ging naar Marco Veneboer, die het toernooi (sinds 1987) al acht keer op zijn naam bracht. De clubkampioen van DOS rekende in de barrage met Zwollenaar Hans Mensink af.

Het PK jeugd, met titels en NK-tickets, wordt in Westerhaar gespeeld. Joost Muller uit Dedemsvaart ligt halverwege in kansrijke positie.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 2 januari 2005

Blok wint sneldamgevecht
door NIKHILA

2 JANUARI 2006 - WAPENVELD - De wedstrijdklok stond scherp afgesteld in het oudejaarstoernooi in Wapenveld. De prijsvechters kregen slechts acht minuten bedenktijd voor hun dampartij. Gerard Blok uit Wezep ging met de hoofdprijs aan de haal.

Blok was een klasse apart in het gevecht op de honderd ruiten. De 57-jarige routinier omzeilde alle valstrikken en zette de partijen koelbloedig in winst om. In de voorlaatste ronde kwam hij tot remise tegen veelvoudig titelhouder Albert Lusink. Voor Blok het enige verliespuntje in de sneldamrace.

Lusink, met zijn rating van 1126 favoriet in het OG-festijn, moest ook Geurt Souman nog voorrang verlenen. De Zwollenaar verloor het onderlinge duel van de speler uit Hattemerbroek.

Het Vrielingtoernooi in Dedemsvaart telde zestig deelnemers uit de wijde regio. De hoofdklassers werden in vier poules ondergebracht. Wim Dekker van SSS Kampen was de sterkste in zijn groep, maar verspeelde een puntje tegen de nummer twee: Nico Lugthart uit Hattemerbroek. Dekker miste daardoor de barrage met de drie andere poulewinnaars. Zijn clubgenoot Arie Hup was de beste tweedeklasser.

De jeugd kwam in actie in Westerhaar. Met provinciale titels en NK-tickets als inzet. Gert Jan Hoeve uit Wezep heeft bij de junioren de beste papieren, maar ook broer Florian doet nog volop mee. Maikel van den Esker uit Wapenveld is koploper bij de aspiranten.

Ton Halman uit Ens deelde de vijfde plaats in het NK correspondentiedammen.

Een knappe prestatie. Halman behaalde dezelfde score als grootmeester Frits Luteyn, met tien titels recordhouder in deze discipline. ‘Vorig jaar maakte ik mijn debuut in de finale’, aldus Halman. ‘Met ook toen een vijfde plaats, maar wel een mindere score.’

[Hanco Elenbaas]

De Telegraaf, 3 januari 2006

Jan Metz overleden

door Harm Wiersma


AMSTERDAM, dinsdag
Nationaal dammeester Jan Metz (92) is op oudejaarsnacht in het verpleeghuis De Buitenhof in Buitenveldert (Amsterdam) overleden. Hij was lid van verdienste van de KNDB en maakte ooit deel uit van de roemruchte Amsterdamse damvereniging Jozef Blankenaar, die elfmaal de nationale clubtitel veroverde.
De topdammer was tijdgenoot van de grootmeesters Reinier Cees Keller, Herman de Jongh, Wim Rustenburg en Jan Bom. Metz schreef van 1947 tot 1980 als damjournalist voor deze krant en stond ook in hoog aanzien als damproblemist. Hij werd geroemd om zijn uitvoerige analytische beschouwingen en hoorde bij de categorie die altijd keurig gekleed door het leven ging. Daar had hij diverse internationale vriendschappen aan te danken. De legendarische Senegalese grootmeester Baba Sy kreeg bij al zijn bezoeken aan Nederland steevast een nieuwe stropdas van de Amsterdammer.

Jan Metz zal aanstaande vrijdag in besloten kring worden gecremeerd in de Nieuwe Oosterbegraafplaats in de Watergraafsmeer, waar eveneens veel illustere Amsterdammers hun laatste rustplaats hebben gevonden.


<center>
Jan Metz en Andries Andreiko zien
Ton Sijbrands - Piet Roozenburg,
Suikertoernooi 22 december 1972


Harm Wiersma - Carl 'Buster' Smith,
publiek: Ton Sijbrands en Jan Metz,
Suikertoernooi 27 december 1972


Jan Metz instrueert de fotograaf van De Telegraaf, terwijl Harm Wiersma zijn best moet doen om een judaskus van titelverdediger Iser Koeperman te ontwijken tijdens de opening van het WK op 3 augustus 1976.



</center>

[Hanco Elenbaas]

http://www.damclubwittevanmoort.nl/nieuws.htm#nws173

Damnacht weer door Afrikaan gewonnen

<center></center>

Afgelopen woensdag werd wederom de jaarlijkse damnacht gespeeld. Ook dit jaar was het weer zo dat de hoofdprijs door een Afrikaan in de wacht werd gesleept. Leopold Sekongo wist namelijk voor de tweede keer (hij won ook in 2002) de damnacht te winnen. Marino Barkel is het dit jaar dus niet gelukt om te winnen, maar wist dit jaar wel detweede prijs te winnen. Maikel Palmans werd derde in de hoofdklasse. In de 1e klasse wist Wong beslag te leggen op de eerste plaats, gevolgd door De Block en Z. Palmans. In de tweede klasse was Bos degene die als meest wakkere de prijs in de wacht sleepte gevolgd door Eektimmerman en Hessing.

[Hanco Elenbaas]

De Ware Tijd, 2 januari 2006

Rinaldo Kemnaad behaalt MF-titel

02/01/2006

Paramaribo - Rinaldo Kemnaad is door de werelddambond (FMJD) benoemd tot Master Federation (MF). De conclusie is dat Kemnaad op basis van zijn uitzonderlijke prestaties tijdens de nationale kampioenschappen in de afgelopen jaren de titel kreeg. Behalve Rinaldo Kemnaad, die in 2005 semi-kampioen werd tijdens het Persoonlijk Landskampioenschap dammen, kwamen zeven andere dammers in aanmerking voor de MF-titel. Vier andere dammers mogen zich nu ook Master International (MI) noemen. Suriname heeft met de benoeming van Kemnaad nu negen Mf’s. Tot die groep behoren ook Gerson Bendt, Harley Overman en Hugo Kemp. Eduard Autar is nog steeds Surinames enige Internationaal Grootmeester (GMI), terwijl sneldamkampioen John Sadiek en Guno Burleson de MI’s zijn.

De FMJD heeft per 1 januari 2006 zijn nieuwe ratinglijst uitgegeven. Op deze lijst is Burleson de hoogst gerangschikte Surinamer met 2.258 rating punten. Hij bezet de 104de plaats. Sadiek is 121ste met 2.243 punten. In totaal zijn er 25 Surinaamse dammers op de A-lijst van de FMJD. Daarmee zou Suriname zich het elfde sterkste damland van de wereld mogen noemen. Wordt gekeken naar het gemiddelde van de beste vier spelers op de ratinglijst dan is Suriname veertiende.-.

[Hanco Elenbaas]

Tubantia, 3 januari 2006

Zilver voor Marino Barkel

WESTERHAAR- Marino Barkel baalde na de jaarlijkse damnacht in Westerhaar. De dertigjarige Barkel, met de nodige faam als sneldammer én nachtbraker, moest in de vroege ochtend buigen voor Leopold Sekongo uit Ivoorkust. Daarmee ging de titel voor het vijfde jaar op rij naar een Afrikaan. Barkel, die vorig jaar zelfs drie Afrikanen voor zich moest dulden, was uit op revanche.

De absentie van de grootmeesters Samb en Ndjofang werkte in zijn voordeel. Hij kwam met zeven remises en zeven treffers ongeslagen uit de voorronden, maar Sekongo bleef hem ondanks een verliespartij toch een puntje voor. De Twentse meester schakelde in de finale een tandje hoger in de nek-aan-nek-race met de Afrikaan. Door vier winstpartijen op rij nam hij de leiding, maar het onderlinge duel gooide in de laatste ronde roet in het eten. ‘Ik had aan remise genoeg’, mopperde Barkel. ‘Vanuit de opening kreeg ik zelfs de beste kansen, maar ik verknoeide het nog.’

[Dieter]

Tubantia, 3 januari 2006

Zilver voor Marino Barkel

WESTERHAAR- Marino Barkel baalde na de jaarlijkse damnacht in Westerhaar. De dertigjarige Barkel, met de nodige faam als sneldammer én nachtbraker, moest in de vroege ochtend buigen voor Leopold Sekongo uit Ivoorkust. Daarmee ging de titel voor het vijfde jaar op rij naar een Afrikaan. Barkel, die vorig jaar zelfs drie Afrikanen voor zich moest dulden, was uit op revanche.

De absentie van de grootmeesters Samb en Ndjofang werkte in zijn voordeel. Hij kwam met zeven remises en zeven treffers ongeslagen uit de voorronden, maar Sekongo bleef hem ondanks een verliespartij toch een puntje voor. De Twentse meester schakelde in de finale een tandje hoger in de nek-aan-nek-race met de Afrikaan. Door vier winstpartijen op rij nam hij de leiding, maar het onderlinge duel gooide in de laatste ronde roet in het eten. ‘Ik had aan remise genoeg’, mopperde Barkel. ‘Vanuit de opening kreeg ik zelfs de beste kansen, maar ik verknoeide het nog.’

Leo gefeliciteerd,
Marino je weet toch dat Leo voor jou onverslaanbaar is [img]images/smilies/icon_smile.gif[/img]

[Hanco Elenbaas]

Algemeen Dagblad, 3 januari 2006

Henk Stoop stopt bij dambond én Denk en Zet

CULEMBORG

De Culemborgse damleraar Henk Stoop heeft abrupt een punt gezet achter zijn bemoeienissen met de denksport gezet. Reden voor zijn stap is de aanstelling door de Nederlandse dambond van Tjalling Goedemoed als juniorentrainer.


Stoop, die in de week voor kerst nog als een van de twee begeleiders optrad van de Nederlandse damploeg bij de jeugd-WK in Oekraïne, heeft resoluut alle schepen achter zich verbrand. Hij leverde niet alleen zijn lidmaatschap van de Culemborgse club Denk en Zet in maar tevens dat van de KNDB. Over die laatste stap zegt Stoop, medewerker privacy van een grote bankverzekeraar, in een korte reactie: ,,Ik wil geen lid zijn van een bond die een man aanstelt die zo veel mensen heeft beledigd.’’

De Fries Goedemoed is per 1 januari belast met de centrale junioren training. Zes keer per jaar neemt hij de 24 beste junioren van Nederland onder zijn hoede om hen aan de hand van verschillende thema's hogerop te helpen. Dat Goedemoeds reputatie in de omgang met mensen niet onomstreden is, weet ook bondsvoorzitter Haitze Meurs, verantwoordelijk voor de aanstelling. ,,Maar dat moet hem niet zijn leven lang achtervolgen. Wij hadden een trainer nodig en Goedemoed is op kwaliteit uitgekozen. Hij krijgt dus deze kans.’’

Meurs betreurt het dat Stoop vervolgens zijn conclusie heeft getrokken. ,,Henk heeft veel gedaan voor de bond.'

[Hanco Elenbaas]

Algemeen Dagblad, 18 oktober 2005

Gérard Jansen, de nuchtere

AMSTERDAM - In de damwereld wemelt het van de excentriekelingen. In de finalegroep van het WK in Amsterdam is één Nederlander actief, die voornamelijk nuchterheid uitstraalt: Gérard Jansen. ,,Bij sommige dammers denk ik: ‘zoek eens een baan’.''

<center>

Dammer Gérard Jansen
Foto: Koen van Weel/ United Photos
</center>

Een dag rondlopen bij het WK dammen in Amsterdam is ronduit amusant. In de speelzaal van het spelershotel gaan enkele breinen getooid in trainingspakken; anderen hebben sandalen als schoeisel.


En een ieder probeert op zijn eigen wijze tot meesterlijke strategieën te komen. Nederlands kampioen Kees Thijssen maakt geregeld een wandeling langs de andere partijen en probeert zo inspiratie op te doen. De Rus Alexander Schwarzman draait onrustig op zijn stoel, trekt gekke gezichten en werpt zijn blik wanhopig richting het plafond, smachtend naar die meesterlijke inval.


In deze vreemde, fascinerende wereld valt Gérard Jansen uit de toon. Hij zit rustig aan tafel, gaat gekleed in een keurig overhemd en valt nimmer op door afwijkend gedrag.


De 41-jarige dammer onderscheidt zich echter niet alleen door uiterlijk vertoon. Jansen is op een geheel andere wijze betrokken bij de sport dan zijn concurrenten. Waar bij de meeste finalisten dammen de voornaamste bron van inkomsten is, heeft de vader van drie kinderen een baan bij als accountant bij Shell.


De dag voor het WK was Jansen zelfs nog op zijn werk. ,,Gelukkig was het een soepele dag’’, zegt hij met een grijns. ,,Maar ik kan de omschakeling van werk naar dammen altijd goed maken. Het hoort er gewoon bij.’’


Zijn fulltime baan heeft nooit een negatieve uitwerking gehad op zijn prestaties, benadrukt hij. Zijn erelijst geeft Jansen deels gelijk. De dammer won de Europese titel in 1987 en draait op NK’s én WK’s steevast mee in top van het klassement. Toch behaalde hij nimmer een Nederlandse titel. Wellicht had hij meer hoofdprijzen gegrepen, als hij zich alleen op de sport had gericht.


Jansen: ,,Dat zou je kunnen inderdaad zeggen, al is dat een typische ‘als-opmerking’. Ik ben zeven keer tweede geworden bij een NK, en op een WK ben ik ook eens in de top-5 geëindigd. Dat zijn toch goede prestaties. Misschien dat ik net iets beter met de druk had kunnen omgaan als ik me volledig op dammen had gestort, maar ik ben absoluut niet ontevreden met het verloop van mijn loopbaan.’’


Zijn functie bij Shell verrijkt hem juist, is Jansen van mening. Door zijn baan moet hij met beide benen in de maatschappij staan. Hij kan zich niet verschuilen achter zijn sport. ,,Sommigen doen dat wél’’, geeft hij aan. ,,Neem Thijssen: ik vind het gewoon niet kunnen als je anderhalf uur te laat verschijnt bij de opening van een wereldkampioenschap. Ik snap dat echt niet. Een prof hoort op tijd te zijn. Klaar. Soms voel ik me geneigd om tegen sommige dammers te zeggen: ‘zoek eens een baan’. Op die manier komen ze weer in de realiteit terecht.


,,Overigens geldt dat advies niet voor alle spelers’’, haast hij zich te zeggen. ,,Misschien let ik er ook meer op dan anderen.’’


Jansen glimlacht. Hij geniet van zijn WK. Vooral in de groepsfase damde hij op een hoog niveau. Zo versloeg hij de ervaren Rob Clerc. ,,Dat mocht ook wel eens, het was mijn eerste zege ooit op hem. En we hebben toch zo’n dertig maal tegen elkaar gespeeld.’’


In de finalepoule verlopen de wedstrijden iets minder soepel. Wereldkampioen zal hij ook dit jaar niet worden. Gekscherend: ,,Misschien dat ik toch maar damprof moet worden. Nee, serieus: ik ben gelukkig met het leven dat ik leid. Ik vind het gewoon leuk om hier te spelen. En mochten de laatste dagen van het toernooi slecht gaan, ik zal er niet lang rouwig om zijn. Ik ga na het WK namelijk gewoon weer aan het werk.’’

[Hanco Elenbaas]

De Ware Tijd, 30 december 2005

Stanley Moetoer wint Victoria-sneldamtoernooi

30/12/2005

Paramaribo - Stanley Moetoer is kampioen geworden van het sneldamtoernooi, dat de damvereniging Victoria hield als afsluiting van het damjaar 2005. Moetoer, die als gastspeler meedeed, eindigde met twaalf punten. De andere gastspeler, Moentadjali Nazir, werd vijfde met negen punten. Beide dammers zijn lid van de damvereniging Munder. Twaalf dammers streden om de eer in het toernooi, dat volgens het 'Zwitsers'-systeem werd afgewerkt. Er werden zeven ronden gespeeld, waarbij de partijen 2 x 10 minuten duurden. Achter Moetoer, werd Sewpal Nannan tweede met tien punten. Drie dammers – Gilbert Bronstein, Sonny Kaiman en Nazir – eindigden met negen punten. Op basis van de weerstandspunten werd Bronstein derde, Kaiman vierde en Nazir vijfde.

Victoria heeft zich voor het nieuwe jaar als doel gesteld actiever de damsport te beoefenen. Om gestalte daaraan te geven, zijn op de jaarkalender opgenomen deelname aan activiteiten van de Surinaamse Dambond, het verzorgen van damopleidingen voor zowel de jeugd als senioren en het organiseren van invitatietoernooien.

Eindrangschikking: kampioen Stanley Moetoer 12 punten; semi-kampioen Sewpal Nannan 10; 3. Gilbert Bronstein 9 (WP 56); 4. Sonny Kaiman 9 (54); 5. Moentadjali Nazir 9 (37); 6. René Kaiman 8; 7. Stanley Kempenaar 7; 8. Johan Haft 6; 9. Cliff Karijodrono 5 (53); 10. Ramdew Raghoe 5 (43); 11. Rudie Benschop 4; 12. Imro Adriaans 0 punten.-.

[Hanco Elenbaas]

De Ware Tijd, 30 december 2005

Jerry Sadiek wint Familie Sadiek-damtoernooi

30/12/2005


Jerry en Tariq Sadiek
foto: dWT


Paramaribo - Jerry Sadiek is op tweede kerstdag winnaar geworden van het traditionele Familie Sadiek-damtoernooi.

Er deden dit jaar twaalf dammers mee aan het evenement, dat al meer dan twintig jaar wordt gehouden.

Na een korte ceremonie, inclusief een welkomstwoord van John Sadiek, die fungeerde als arbiter, werd een aanvang gemaakt met de wedstrijden. Er werd gespeeld volgens het 'round-robin'-systeem en partijen duurden een half uur tot 45 minuten.

Gestart werd om half elf 's morgens, terwijl Jerry Sadiek om zeven uur 's avonds zijn kampioenstrofee in ontvangst nam. De wedstrijddag duurde zo lang, omdat er barragepartijen nodig waren voor de titel. Jerry Sadiek en Tariq Sadiek, die tot aan de negende ronde al zijn partijen had gewonnen, eindigden namelijk beiden met negentien punten. Jerry won in de laatste ronde van Tariq, die een remise nodig had om kampioen te worden. In de spannende barrage raakten beide dammers in tijdnood. Tariq miste achtereenvolgens een winnende combinatie en een kans op remise, waardoor Jerry in het eindspel de titel opeiste.


Reza Sadiek, de oudste van de Sadiek-broers, die in de negende ronde won van Jerry en ondanks een schijfnadeel remise speelde tegen Tariq, eindigde als derde. Hij was de enige dammer zonder verliespartij. Roy Sewbalak, die al zijn elf partijen verloor, werd uitgeroepen tot de sportiefste speler.

Hoofdsponsor Faroek Ilahibaks had prijzen beschikbaar gesteld voor de nummers 1 tot en met 5. Dit jaar werd ook de Nelly Ilahibaks-Gulzar-wisseltrofee voor het eerst uitgereikt. Ilahibaks-Gulzar is schoonmoeder geweest van John Sadiek. De dammer die als eerste erin slaagt om driemaal kampioen te worden, legt definitief beslag op de trofee.

Eindrangschikking: kampioen Jerry Sadiek 19 punten; semi-kampioen Tariq Sadiek 19; 3. Reza Sadiek 18; 4. Sonny Moeniralam 14; 5. Naushad Ilahibaks 13; 6. Faroek Ilahibaks 12; 7. Stanley Gulzar 9; 8. Rafi Ilahibaks 9; 9. Kenny Ilahibaks 7; 10. Sharief Ilahibaks 6; 11. Roy Iftekaralikhan 6; 12. Roy Sewbalak 0 punten.-.