De Stentor, 26 september 2005
Stuntwerk van ONASV
door NIKHILA
26 SEPTEMBER 2005 - WEZEP - ONASV verlangt terug naar de gouden jaren. De dammers uit Nunspeet, die ooit successen op het landelijke podium vierden, spelen dit seizoen in district Noord.
De terugkeer naar de provinciale hoofdklasse is het eerste doel. De formatie staat op scherp getuige de overwinning op sparringpartner Denk en Zet: 10-12.
Een regelrechte stunt, want de ploeg uit Hattem acteert in de eerste klasse van de nationale competitie. De gewiekste actie van kopman Gerwin van der Meer (19) leidde tot een snelle treffer. ‘Je gaat zeker achteruit na mijn ruil’, daagde hij Florian Hoeve (17) uit. ‘Ik durf wel naar voren te slaan’, was de reactie, waarna de ONASV’er breeduit lachend een schijf buitmaakte.
De pas 15-jarige Bram van Klompenburg, een ander talent uit de Nunspeter jeugdafdeling, bouwde de voorsprong uit tot 2-6. De kopstukken van Denk en Zet konden weinig terugdoen tegen de vastberaden tegenstanders. Ook de voltreffer van Jan Willem Hoeve kon het tij niet meer keren.
KRANTENARTIKELEN - 2005
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 26 september 2005
DZW vangt grote vis in eerste duel
door NIKHILA
26 SEPTEMBER 2005 - WARNSVELD - De eerste klap was voor DZW een daalder waard. De dammers uit Warnsveld, gericht op een vaste stek in de provinciale hoofdklasse, trakteerden titelkandidaat Driel op een nederlaag: 9 - 7. ‘Een opsteker’, lachte teamleider Henk Groen. ‘En zeker niet onverdiend.’.
Dammen
DZW acteert voor het derde jaar op rij in de hoogste klasse. ‘In het verleden rolden we er vaak na één jaar weer uit. En werden al vergeleken met de voetballers uit Volendam’, aldus Groen. Het eerste duel was vertrouwenwekkend. De snelle ondergang van Eddy Hoebink kwam niet onverwacht. Hoebink is nummer 518 op de ratinglijst en opponent Carlo van den Hurk staat tussen de meesters en grootmeesters in de top vijftig. Paul Olde Hanhof tekende voor de gelijkmaker. Na een fraai staaltje positiespel. De Deventenaar was vorig jaar, bij zijn debuut voor DZW, de kop van Jut. ‘Hij heeft nu al meer punten dan vorig jaar na vijf duels’, lachte Groen.
Het gedurfde spel van Nina Hoekman leverde niets op. Dit tot ergernis van de Zutphense speelster, die zichzelf tot knoeier bestempelde. ‘Ik had de winst gezien, maar raakte domweg een andere schijf aan.’ De treffer van Tom van Baaren gaf uiteindelijk de doorslag.
Brummen onderstreepte de aspiraties op de districtstitel: 10-6 tegen Zevenaar. De valse start van kopman Danny Dix werd met drie tegentreffers weggewist. Ook DEZ Laren kwam in Almen sterk uit de startblokken: 4-12.
Gerrit Boom gooide in de Gelderse strijd zijn kansen op een NK-ticket te grabbel. ‘Ik trap in een drie-om-drie naar dam’, baalde de Zutphenaar. ‘Een nieuw dieptepunt in mijn carrière.’
De toppers van DOS Heino en DamRa bestreden elkaar in het kampioenstoernooi van de gemeente Raalte. De Heinoërs voerden de boventoon. De nek-aan-nek-race tussen Michel Holterman en Marco Veneboer werd pas in de barrage beslist.
Het partijtje met tien minuten bedenktijd werd remise, maar Holterman was zijn rivaal met vijf minuten te slim af. DOS pakte dankzij Judith van Beek, Erik van Rossum en Sander Mensink drie van de vijf hoofdprijzen in de strijd om de PODB-cup.
DZW vangt grote vis in eerste duel
door NIKHILA
26 SEPTEMBER 2005 - WARNSVELD - De eerste klap was voor DZW een daalder waard. De dammers uit Warnsveld, gericht op een vaste stek in de provinciale hoofdklasse, trakteerden titelkandidaat Driel op een nederlaag: 9 - 7. ‘Een opsteker’, lachte teamleider Henk Groen. ‘En zeker niet onverdiend.’.
Dammen
DZW acteert voor het derde jaar op rij in de hoogste klasse. ‘In het verleden rolden we er vaak na één jaar weer uit. En werden al vergeleken met de voetballers uit Volendam’, aldus Groen. Het eerste duel was vertrouwenwekkend. De snelle ondergang van Eddy Hoebink kwam niet onverwacht. Hoebink is nummer 518 op de ratinglijst en opponent Carlo van den Hurk staat tussen de meesters en grootmeesters in de top vijftig. Paul Olde Hanhof tekende voor de gelijkmaker. Na een fraai staaltje positiespel. De Deventenaar was vorig jaar, bij zijn debuut voor DZW, de kop van Jut. ‘Hij heeft nu al meer punten dan vorig jaar na vijf duels’, lachte Groen.
Het gedurfde spel van Nina Hoekman leverde niets op. Dit tot ergernis van de Zutphense speelster, die zichzelf tot knoeier bestempelde. ‘Ik had de winst gezien, maar raakte domweg een andere schijf aan.’ De treffer van Tom van Baaren gaf uiteindelijk de doorslag.
Brummen onderstreepte de aspiraties op de districtstitel: 10-6 tegen Zevenaar. De valse start van kopman Danny Dix werd met drie tegentreffers weggewist. Ook DEZ Laren kwam in Almen sterk uit de startblokken: 4-12.
Gerrit Boom gooide in de Gelderse strijd zijn kansen op een NK-ticket te grabbel. ‘Ik trap in een drie-om-drie naar dam’, baalde de Zutphenaar. ‘Een nieuw dieptepunt in mijn carrière.’
De toppers van DOS Heino en DamRa bestreden elkaar in het kampioenstoernooi van de gemeente Raalte. De Heinoërs voerden de boventoon. De nek-aan-nek-race tussen Michel Holterman en Marco Veneboer werd pas in de barrage beslist.
Het partijtje met tien minuten bedenktijd werd remise, maar Holterman was zijn rivaal met vijf minuten te slim af. DOS pakte dankzij Judith van Beek, Erik van Rossum en Sander Mensink drie van de vijf hoofdprijzen in de strijd om de PODB-cup.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 26 september 2005
Barkel sloopt weerstand in Gramsbergen
door NIKHILA
26 SEPTEMBER 2005 - GRAMSBERGEN - Een kloksimultaan is voor topdammers een zware discipline. De tegenstanders hebben ruim de tijd om na te denken en worden niet - zoals bij een reguliere seance - opgejaagd door de snelle rondjes van de simultaangever.
Marino Barkel onderstreepte in Gramsbergen zijn faam als sneldammer. De elf kopstukken uit de regio werden binnen tweeënhalf uur van het bord geveegd: 20-2.
‘Hij had voor de kloksimultaan anderhalf uur beschikbaar voor 495 zetten, maar gebruikte amper de helft van de bedenktijd’, zei Jan Nijmeijer van de organiserende damclub Oosterveen. ‘De zetten werden vrijwel steeds é tempo gespeeld.’
Barkel (30), met regelmaat actief in de finale van het NK, moest slechts twee remises toestaan. Oudgediende Piet Boschma hield zich opvallend goed staande, maar Johan van Aalderen bungelde lang boven de afgrond.
De Zwollenaar hield het hoofd koel en ontsnapte in een lastig 4x2 eindspel. Ook Nijmeijer kwam ver, heel ver zelfs, maar verstookte veel tijd. ‘Marino deed onverwacht een zwakke zet. Ik vertrouwde het niet, maar toen ik van de verbazing was bekomen was mijn vlag gevallen.’
De toppers van DOS Heino en DamRa, clubs uit de landelijke tweede klasse, bestreden elkaar in het kampioenstoernooi van de gemeente Raalte. De Heinoërs voerden de boventoon. De nek-aan-nek-race tussen Michel Holterman en titelhouder Marco Veneboer werd pas in de barrage beslist.
Het partijtje met tien minuten bedenktijd werd remise, maar Holterman was zijn rivaal met vijf minuten te vlug af: 3-1. DOS pakte dankzij Judith van Beek, Erik van Rossum en Sander Mensink drie van de vijf hoofdprijzen in de strijd om de PODB-cup. Ook Joost Muller van DDD Dedemsvaart legde in zijn poule beslag op het goud.
Barkel sloopt weerstand in Gramsbergen
door NIKHILA
26 SEPTEMBER 2005 - GRAMSBERGEN - Een kloksimultaan is voor topdammers een zware discipline. De tegenstanders hebben ruim de tijd om na te denken en worden niet - zoals bij een reguliere seance - opgejaagd door de snelle rondjes van de simultaangever.
Marino Barkel onderstreepte in Gramsbergen zijn faam als sneldammer. De elf kopstukken uit de regio werden binnen tweeënhalf uur van het bord geveegd: 20-2.
‘Hij had voor de kloksimultaan anderhalf uur beschikbaar voor 495 zetten, maar gebruikte amper de helft van de bedenktijd’, zei Jan Nijmeijer van de organiserende damclub Oosterveen. ‘De zetten werden vrijwel steeds é tempo gespeeld.’
Barkel (30), met regelmaat actief in de finale van het NK, moest slechts twee remises toestaan. Oudgediende Piet Boschma hield zich opvallend goed staande, maar Johan van Aalderen bungelde lang boven de afgrond.
De Zwollenaar hield het hoofd koel en ontsnapte in een lastig 4x2 eindspel. Ook Nijmeijer kwam ver, heel ver zelfs, maar verstookte veel tijd. ‘Marino deed onverwacht een zwakke zet. Ik vertrouwde het niet, maar toen ik van de verbazing was bekomen was mijn vlag gevallen.’
De toppers van DOS Heino en DamRa, clubs uit de landelijke tweede klasse, bestreden elkaar in het kampioenstoernooi van de gemeente Raalte. De Heinoërs voerden de boventoon. De nek-aan-nek-race tussen Michel Holterman en titelhouder Marco Veneboer werd pas in de barrage beslist.
Het partijtje met tien minuten bedenktijd werd remise, maar Holterman was zijn rivaal met vijf minuten te vlug af: 3-1. DOS pakte dankzij Judith van Beek, Erik van Rossum en Sander Mensink drie van de vijf hoofdprijzen in de strijd om de PODB-cup. Ook Joost Muller van DDD Dedemsvaart legde in zijn poule beslag op het goud.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
de Volkskrant, 26 september 2005
Commercie in de sport is een gruwel, of toch ook een zegen?
Van onze verslaggever Poul Annema
AMSTERDAM - ‘Drie Troonredes Sport’ werden zaterdag in Amsterdam tijdens de studiedag van de stichting ‘de Sportwereld’ uitgesproken door drie van de in totaal vijf hoogleraren sport die de Nederlandse academische wereld op dit moment telt.
Hoogleraren spreken zich in ‘Troonrede’ uit over de ontwikkelingen op hun nog maar net ontgonnen academisch vakgebied.
Uit een in 25 Europese landen gehouden onderzoek is gebleken dat 60 procent van de ondervraagden de snel toenemende commercialisering als de grootste bedreiging voor de sport beschouwt. Alleen doping scoort in de breedte net iets hoger op ‘de lijst van de gruwel’.
De onlangs in Utrecht aangestelde hoogleraar sportontwikkeling Maarten van Bottenburg heeft zichzelf en zijn studenten de opdracht gegeven om dat ongenoegen te analyseren. ‘Wat zijn toch de onderliggende gevoelens? Want je zou ook kunnen zeggen dat de sport veel voordeel heeft van de impulsen van het kapitaal. Waarom dan toch deze kritiek? Ikzelf zie de sport als een sociaal feit dat wordt gevormd door mensen. Maar het is alsof elke ethische of commerciële ontwikkeling in de sport leidt tot nieuwe vragen en langdurige worstelingen. Vanwaar toch die drang om beperkingen op te leggen zonder dat er sprake is geweest van diepgaande studie of grondige analyse?
‘Er is in Nederland nauwelijks literatuur op dit gebied. Ik wil daarin verandering aanbrengen. Het verleden heeft bij de ontwikkeling van het betaald voetbal uitgewezen dat top- en breedtesport uit elkaar worden gedreven door de verzelfstandiging van het profvoetbal zonder dat we ons hebben afgevraagd of juist de basis ook niet meer had kunnen profiteren van de commercialisering. Hetzelfde dreigt bij de overheidsbemoeienis. Steeds meer commercie zal leiden tot heroverwegingen van de sportfinanciering van overheidswege, nu al wringt de subsidiëring van sportverenigingen waar steun aan de particuliere fitness-branche achterwege blijft.
‘Huizinga karakteriseerde sport in zijn befaamde Humo Ludens als een verernstiging van het spel. Het begin van de commerciële invloed dateert ook uit die tijd, de dubbele structuur – commercie naast amateurisme – is er altijd geweest. Kodak is nu hoofdsponsor van de Olympische Spelen, maar was ook in 1896 al commercieel betrokken bij de Spelen in Athene. De commercialisering is van alle tijden, maar er is sprake van een enorme versnelling, die steeds weer vragen en bedenkingen oproept.
‘Waarom lukt het bij basketbal en golf wel om maximaal te profiteren van de uitstraling van sport, en schieten volleybal en handbal daarin tekort? En is het instellen van een betalende judoclub een teken van professionalisering dan wel van commercialisering?
‘En tot welke veranderingen leidt die versnelling? De semi-prof die dertig jaar geleden nog voor een vergoeding van 2000 gulden per jaar speelde, voetbalde met een heel andere instelling dan de buitenlander die nu zijn opwachting in het Nederlandse profvoetbal maakt. Die heeft een route in zijn hoofd, die wil zich hier in de kijker spelen en heeft een zaakwaarnemer naast zich om zijn route vorm te geven. Maar leidt dit dan tot betere prestaties van het elftal en welke binding is er met het publiek? We willen onze studie daarop richten. Ook omdat er juist door die versnelling nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet.
‘Kijk naar lifestyle-sporten als skate- en snowboarden en beachvolleybal, die eigen clubs en bonden laten ontstaan. Ze doen dat vanuit de weldoordachte opvatting dat sport er vooral is om de behoefte van de consument te bevredigen en niet die van de beoefenaars. Dat leidt tot spelregelwijzigingen en andere aanpassingen. Sport wordt opeens anders benaderd. Niet alleen aan de top, maar ook aan de basis.
‘Goed voorbeeld is de amateurvoetbalvereniging DOVO uit Veenendaal, die een sponsor bereid vond vijf ton in de club te steken. Op voorwaarde dat het geld volledig ten goede kwam aan het eerste elftal. De algemene ledenvergadering ging niet akkoord en besloten werd het eerste elftal onder te brengen in een stichting. Maar bij het vertrek van de sponsor is de stichting failliet en DOVO een kampioensillusie armer.
‘De sport verandert snel, en tot dusver hebben we naar al die ontwikkelingen weinig onderzoek gedaan. We zullen daar in Utrecht op inspelen onder het motto ‘de kansen, toekomst en grenzen van de sport.' Die verkenning behoeft een wetenschappelijke basis omdat we niet zomaar mogen berusten in het idee dat commercialisering per definitie slecht is. Nergens anders is de dreiging die er van commercialisering uitgaat zo groot als in de sport. Ik wil weten hoe sterk dat gevoel is onderbouwd.’
Commercie in de sport is een gruwel, of toch ook een zegen?
Van onze verslaggever Poul Annema
AMSTERDAM - ‘Drie Troonredes Sport’ werden zaterdag in Amsterdam tijdens de studiedag van de stichting ‘de Sportwereld’ uitgesproken door drie van de in totaal vijf hoogleraren sport die de Nederlandse academische wereld op dit moment telt.
Hoogleraren spreken zich in ‘Troonrede’ uit over de ontwikkelingen op hun nog maar net ontgonnen academisch vakgebied.
Uit een in 25 Europese landen gehouden onderzoek is gebleken dat 60 procent van de ondervraagden de snel toenemende commercialisering als de grootste bedreiging voor de sport beschouwt. Alleen doping scoort in de breedte net iets hoger op ‘de lijst van de gruwel’.
De onlangs in Utrecht aangestelde hoogleraar sportontwikkeling Maarten van Bottenburg heeft zichzelf en zijn studenten de opdracht gegeven om dat ongenoegen te analyseren. ‘Wat zijn toch de onderliggende gevoelens? Want je zou ook kunnen zeggen dat de sport veel voordeel heeft van de impulsen van het kapitaal. Waarom dan toch deze kritiek? Ikzelf zie de sport als een sociaal feit dat wordt gevormd door mensen. Maar het is alsof elke ethische of commerciële ontwikkeling in de sport leidt tot nieuwe vragen en langdurige worstelingen. Vanwaar toch die drang om beperkingen op te leggen zonder dat er sprake is geweest van diepgaande studie of grondige analyse?
‘Er is in Nederland nauwelijks literatuur op dit gebied. Ik wil daarin verandering aanbrengen. Het verleden heeft bij de ontwikkeling van het betaald voetbal uitgewezen dat top- en breedtesport uit elkaar worden gedreven door de verzelfstandiging van het profvoetbal zonder dat we ons hebben afgevraagd of juist de basis ook niet meer had kunnen profiteren van de commercialisering. Hetzelfde dreigt bij de overheidsbemoeienis. Steeds meer commercie zal leiden tot heroverwegingen van de sportfinanciering van overheidswege, nu al wringt de subsidiëring van sportverenigingen waar steun aan de particuliere fitness-branche achterwege blijft.
‘Huizinga karakteriseerde sport in zijn befaamde Humo Ludens als een verernstiging van het spel. Het begin van de commerciële invloed dateert ook uit die tijd, de dubbele structuur – commercie naast amateurisme – is er altijd geweest. Kodak is nu hoofdsponsor van de Olympische Spelen, maar was ook in 1896 al commercieel betrokken bij de Spelen in Athene. De commercialisering is van alle tijden, maar er is sprake van een enorme versnelling, die steeds weer vragen en bedenkingen oproept.
‘Waarom lukt het bij basketbal en golf wel om maximaal te profiteren van de uitstraling van sport, en schieten volleybal en handbal daarin tekort? En is het instellen van een betalende judoclub een teken van professionalisering dan wel van commercialisering?
‘En tot welke veranderingen leidt die versnelling? De semi-prof die dertig jaar geleden nog voor een vergoeding van 2000 gulden per jaar speelde, voetbalde met een heel andere instelling dan de buitenlander die nu zijn opwachting in het Nederlandse profvoetbal maakt. Die heeft een route in zijn hoofd, die wil zich hier in de kijker spelen en heeft een zaakwaarnemer naast zich om zijn route vorm te geven. Maar leidt dit dan tot betere prestaties van het elftal en welke binding is er met het publiek? We willen onze studie daarop richten. Ook omdat er juist door die versnelling nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet.
‘Kijk naar lifestyle-sporten als skate- en snowboarden en beachvolleybal, die eigen clubs en bonden laten ontstaan. Ze doen dat vanuit de weldoordachte opvatting dat sport er vooral is om de behoefte van de consument te bevredigen en niet die van de beoefenaars. Dat leidt tot spelregelwijzigingen en andere aanpassingen. Sport wordt opeens anders benaderd. Niet alleen aan de top, maar ook aan de basis.
‘Goed voorbeeld is de amateurvoetbalvereniging DOVO uit Veenendaal, die een sponsor bereid vond vijf ton in de club te steken. Op voorwaarde dat het geld volledig ten goede kwam aan het eerste elftal. De algemene ledenvergadering ging niet akkoord en besloten werd het eerste elftal onder te brengen in een stichting. Maar bij het vertrek van de sponsor is de stichting failliet en DOVO een kampioensillusie armer.
‘De sport verandert snel, en tot dusver hebben we naar al die ontwikkelingen weinig onderzoek gedaan. We zullen daar in Utrecht op inspelen onder het motto ‘de kansen, toekomst en grenzen van de sport.' Die verkenning behoeft een wetenschappelijke basis omdat we niet zomaar mogen berusten in het idee dat commercialisering per definitie slecht is. Nergens anders is de dreiging die er van commercialisering uitgaat zo groot als in de sport. Ik wil weten hoe sterk dat gevoel is onderbouwd.’
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
de Volkskrant, 26 september 2005
Commercie in de sport is een gruwel, of toch ook een zegen?
Van onze verslaggever Poul Annema
AMSTERDAM - ‘Drie Troonredes Sport’ werden zaterdag in Amsterdam tijdens de studiedag van de stichting ‘de Sportwereld’ uitgesproken door drie van de in totaal vijf hoogleraren sport die de Nederlandse academische wereld op dit moment telt.
Hoogleraren spreken zich in ‘Troonrede’ uit over de ontwikkelingen op hun nog maar net ontgonnen academisch vakgebied.
Uit een in 25 Europese landen gehouden onderzoek is gebleken dat 60 procent van de ondervraagden de snel toenemende commercialisering als de grootste bedreiging voor de sport beschouwt. Alleen doping scoort in de breedte net iets hoger op ‘de lijst van de gruwel’.
De onlangs in Utrecht aangestelde hoogleraar sportontwikkeling Maarten van Bottenburg heeft zichzelf en zijn studenten de opdracht gegeven om dat ongenoegen te analyseren. ‘Wat zijn toch de onderliggende gevoelens? Want je zou ook kunnen zeggen dat de sport veel voordeel heeft van de impulsen van het kapitaal. Waarom dan toch deze kritiek? Ikzelf zie de sport als een sociaal feit dat wordt gevormd door mensen. Maar het is alsof elke ethische of commerciële ontwikkeling in de sport leidt tot nieuwe vragen en langdurige worstelingen. Vanwaar toch die drang om beperkingen op te leggen zonder dat er sprake is geweest van diepgaande studie of grondige analyse?
‘Er is in Nederland nauwelijks literatuur op dit gebied. Ik wil daarin verandering aanbrengen. Het verleden heeft bij de ontwikkeling van het betaald voetbal uitgewezen dat top- en breedtesport uit elkaar worden gedreven door de verzelfstandiging van het profvoetbal zonder dat we ons hebben afgevraagd of juist de basis ook niet meer had kunnen profiteren van de commercialisering. Hetzelfde dreigt bij de overheidsbemoeienis. Steeds meer commercie zal leiden tot heroverwegingen van de sportfinanciering van overheidswege, nu al wringt de subsidiëring van sportverenigingen waar steun aan de particuliere fitness-branche achterwege blijft.
‘Huizinga karakteriseerde sport in zijn befaamde Humo Ludens als een verernstiging van het spel. Het begin van de commerciële invloed dateert ook uit die tijd, de dubbele structuur – commercie naast amateurisme – is er altijd geweest. Kodak is nu hoofdsponsor van de Olympische Spelen, maar was ook in 1896 al commercieel betrokken bij de Spelen in Athene. De commercialisering is van alle tijden, maar er is sprake van een enorme versnelling, die steeds weer vragen en bedenkingen oproept.
‘Waarom lukt het bij basketbal en golf wel om maximaal te profiteren van de uitstraling van sport, en schieten volleybal en handbal daarin tekort? En is het instellen van een betalende judoclub een teken van professionalisering dan wel van commercialisering?
‘En tot welke veranderingen leidt die versnelling? De semi-prof die dertig jaar geleden nog voor een vergoeding van 2000 gulden per jaar speelde, voetbalde met een heel andere instelling dan de buitenlander die nu zijn opwachting in het Nederlandse profvoetbal maakt. Die heeft een route in zijn hoofd, die wil zich hier in de kijker spelen en heeft een zaakwaarnemer naast zich om zijn route vorm te geven. Maar leidt dit dan tot betere prestaties van het elftal en welke binding is er met het publiek? We willen onze studie daarop richten. Ook omdat er juist door die versnelling nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet.
‘Kijk naar lifestyle-sporten als skate- en snowboarden en beachvolleybal, die eigen clubs en bonden laten ontstaan. Ze doen dat vanuit de weldoordachte opvatting dat sport er vooral is om de behoefte van de consument te bevredigen en niet die van de beoefenaars. Dat leidt tot spelregelwijzigingen en andere aanpassingen. Sport wordt opeens anders benaderd. Niet alleen aan de top, maar ook aan de basis.
‘Goed voorbeeld is de amateurvoetbalvereniging DOVO uit Veenendaal, die een sponsor bereid vond vijf ton in de club te steken. Op voorwaarde dat het geld volledig ten goede kwam aan het eerste elftal. De algemene ledenvergadering ging niet akkoord en besloten werd het eerste elftal onder te brengen in een stichting. Maar bij het vertrek van de sponsor is de stichting failliet en DOVO een kampioensillusie armer.
‘De sport verandert snel, en tot dusver hebben we naar al die ontwikkelingen weinig onderzoek gedaan. We zullen daar in Utrecht op inspelen onder het motto ‘de kansen, toekomst en grenzen van de sport.' Die verkenning behoeft een wetenschappelijke basis omdat we niet zomaar mogen berusten in het idee dat commercialisering per definitie slecht is. Nergens anders is de dreiging die er van commercialisering uitgaat zo groot als in de sport. Ik wil weten hoe sterk dat gevoel is onderbouwd.’
Commercie in de sport is een gruwel, of toch ook een zegen?
Van onze verslaggever Poul Annema
AMSTERDAM - ‘Drie Troonredes Sport’ werden zaterdag in Amsterdam tijdens de studiedag van de stichting ‘de Sportwereld’ uitgesproken door drie van de in totaal vijf hoogleraren sport die de Nederlandse academische wereld op dit moment telt.
Hoogleraren spreken zich in ‘Troonrede’ uit over de ontwikkelingen op hun nog maar net ontgonnen academisch vakgebied.
Uit een in 25 Europese landen gehouden onderzoek is gebleken dat 60 procent van de ondervraagden de snel toenemende commercialisering als de grootste bedreiging voor de sport beschouwt. Alleen doping scoort in de breedte net iets hoger op ‘de lijst van de gruwel’.
De onlangs in Utrecht aangestelde hoogleraar sportontwikkeling Maarten van Bottenburg heeft zichzelf en zijn studenten de opdracht gegeven om dat ongenoegen te analyseren. ‘Wat zijn toch de onderliggende gevoelens? Want je zou ook kunnen zeggen dat de sport veel voordeel heeft van de impulsen van het kapitaal. Waarom dan toch deze kritiek? Ikzelf zie de sport als een sociaal feit dat wordt gevormd door mensen. Maar het is alsof elke ethische of commerciële ontwikkeling in de sport leidt tot nieuwe vragen en langdurige worstelingen. Vanwaar toch die drang om beperkingen op te leggen zonder dat er sprake is geweest van diepgaande studie of grondige analyse?
‘Er is in Nederland nauwelijks literatuur op dit gebied. Ik wil daarin verandering aanbrengen. Het verleden heeft bij de ontwikkeling van het betaald voetbal uitgewezen dat top- en breedtesport uit elkaar worden gedreven door de verzelfstandiging van het profvoetbal zonder dat we ons hebben afgevraagd of juist de basis ook niet meer had kunnen profiteren van de commercialisering. Hetzelfde dreigt bij de overheidsbemoeienis. Steeds meer commercie zal leiden tot heroverwegingen van de sportfinanciering van overheidswege, nu al wringt de subsidiëring van sportverenigingen waar steun aan de particuliere fitness-branche achterwege blijft.
‘Huizinga karakteriseerde sport in zijn befaamde Humo Ludens als een verernstiging van het spel. Het begin van de commerciële invloed dateert ook uit die tijd, de dubbele structuur – commercie naast amateurisme – is er altijd geweest. Kodak is nu hoofdsponsor van de Olympische Spelen, maar was ook in 1896 al commercieel betrokken bij de Spelen in Athene. De commercialisering is van alle tijden, maar er is sprake van een enorme versnelling, die steeds weer vragen en bedenkingen oproept.
‘Waarom lukt het bij basketbal en golf wel om maximaal te profiteren van de uitstraling van sport, en schieten volleybal en handbal daarin tekort? En is het instellen van een betalende judoclub een teken van professionalisering dan wel van commercialisering?
‘En tot welke veranderingen leidt die versnelling? De semi-prof die dertig jaar geleden nog voor een vergoeding van 2000 gulden per jaar speelde, voetbalde met een heel andere instelling dan de buitenlander die nu zijn opwachting in het Nederlandse profvoetbal maakt. Die heeft een route in zijn hoofd, die wil zich hier in de kijker spelen en heeft een zaakwaarnemer naast zich om zijn route vorm te geven. Maar leidt dit dan tot betere prestaties van het elftal en welke binding is er met het publiek? We willen onze studie daarop richten. Ook omdat er juist door die versnelling nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet.
‘Kijk naar lifestyle-sporten als skate- en snowboarden en beachvolleybal, die eigen clubs en bonden laten ontstaan. Ze doen dat vanuit de weldoordachte opvatting dat sport er vooral is om de behoefte van de consument te bevredigen en niet die van de beoefenaars. Dat leidt tot spelregelwijzigingen en andere aanpassingen. Sport wordt opeens anders benaderd. Niet alleen aan de top, maar ook aan de basis.
‘Goed voorbeeld is de amateurvoetbalvereniging DOVO uit Veenendaal, die een sponsor bereid vond vijf ton in de club te steken. Op voorwaarde dat het geld volledig ten goede kwam aan het eerste elftal. De algemene ledenvergadering ging niet akkoord en besloten werd het eerste elftal onder te brengen in een stichting. Maar bij het vertrek van de sponsor is de stichting failliet en DOVO een kampioensillusie armer.
‘De sport verandert snel, en tot dusver hebben we naar al die ontwikkelingen weinig onderzoek gedaan. We zullen daar in Utrecht op inspelen onder het motto ‘de kansen, toekomst en grenzen van de sport.' Die verkenning behoeft een wetenschappelijke basis omdat we niet zomaar mogen berusten in het idee dat commercialisering per definitie slecht is. Nergens anders is de dreiging die er van commercialisering uitgaat zo groot als in de sport. Ik wil weten hoe sterk dat gevoel is onderbouwd.’
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Brabants Dagblad, 26 september 2005
Dammers TDV en Oisterwijk halen uit in hoofdklasse
Maandag 26 september 2005 - Tilburg
DC Oisterwijk is vrijdagavond evenals TDV voortvarend begonnen aan de damcompetitie in de Brabantse hoofdklasse. Beide clubs wonnen met 12-4 van respectievelijk EAD Asten en DAM Dongen. Jan van den Hooff, speler van DCO, beleefde een curieus avondje. Eerst stelde hij in een (licht) nadelig remise-eindspel een puntendeling voor aan zijn opponent Martin Madou, die het bod echter van tafel veegde.
Diezelfde Madou beging kort daarna een blunder, waardoor Van den Hooff de winst op een presenteerblaadje kreeg. Daarvóór hadden Cees Sterken en Jan den Otter al toegeslagen. In de slotfase zorgde Carlo Nas ten koste van Lei Janssen voor de vierde Oisterwijkse overwinning. Titelverdediger TDV rolde DAM Dongen op. Kees van Bakel gaf de Tilburgers het goede voorbeeld door Dré Maas het zwijgen op te leggen.
Dammers TDV en Oisterwijk halen uit in hoofdklasse
Maandag 26 september 2005 - Tilburg
DC Oisterwijk is vrijdagavond evenals TDV voortvarend begonnen aan de damcompetitie in de Brabantse hoofdklasse. Beide clubs wonnen met 12-4 van respectievelijk EAD Asten en DAM Dongen. Jan van den Hooff, speler van DCO, beleefde een curieus avondje. Eerst stelde hij in een (licht) nadelig remise-eindspel een puntendeling voor aan zijn opponent Martin Madou, die het bod echter van tafel veegde.
Diezelfde Madou beging kort daarna een blunder, waardoor Van den Hooff de winst op een presenteerblaadje kreeg. Daarvóór hadden Cees Sterken en Jan den Otter al toegeslagen. In de slotfase zorgde Carlo Nas ten koste van Lei Janssen voor de vierde Oisterwijkse overwinning. Titelverdediger TDV rolde DAM Dongen op. Kees van Bakel gaf de Tilburgers het goede voorbeeld door Dré Maas het zwijgen op te leggen.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
de Volkskrant, 26 september 2005
Russisch kwartet oppermachtig bij WK dammen
Van onze dammedewerker -
Egbert van Hattem
Amsterdam -
Het damviertal van Rusland heeft met overmacht de wereldtitel voor teams binnengehaald. In de finale werd Senegal met 7-1 verslagen. Nederland werd vijfde. Harm Wiersma, Rob Clerc, Aleksandr Baljakin en Kees Thijssen hadden in de slotronde twee barrages nodig om Kameroen te verslaan.
Met in de gelederen drie wereldkampioenen was het Russische team van meet af aan zwaar favoriet in Italië, alwaar het toernooi gespeeld werd in verschillende locaties rondom Genua. In de finale versloegen Aleksandr Georgiev, Aleksej Tsjizjov en Aleksandr Schwarzman hun Afrikaanse opponenten met glans. Georgiev en Tsjizjov kwamen tot voorbeeldig aanvalsspel tegen de Senegalees kampioen Modou Seck en de WK-ganger Ndiaga Samb. Schwarzman versloeg Bassirou Ba in een superieure klassieke stand.
De verliezende finalisten uit Afrika zorgden in hun thuisland voor steeds meer opwinding naarmate het toernooi vorderde. De prestaties van Les Lions, de geuzennaam voor de vier dappere Senegelese dammers, werden terecht breed uitgemeten. Eerst lieten zij in de kwalificatiepoule de Nederlanders achter zich. Vervolgens werden Litouwen en Letland in barrages met 5-3 verslagen. Een stunt tegen Rusland werd dan ook niet op voorhand uitgesloten, mocht het op blitz-dammen uitdraaien. Zover kwam het dus niet.
De Russen bereikten de eindstrijd door te winnen van Nederland en Wit-Rusland. Tegen Nederland, in de kwartfinale, was Aleksandr Getmanski, de vierde Russische grootmeester, de grote overwinnaar. Hij versloeg Rob Clerc, die de zelf opgeroepen spanningen op het bord niet bleek aan te kunnen. Al in een vroeg stadium tastte Clerc mis in een complexe situatie met een centrale witte voorpost.
De schade kon daarna niet meer worden goedgemaakt. Ook niet door Harm Wiersma, die een zeer sterke klassieke partij speelde tegen wereldkampioen Aleksandr Georgiev. De partij was op de webcam van de organisatie live te zien en werd op het discussieforum van de werelddambond hartstochtelijk gevolgd, zeker toen het voordeel van Wiersma aanzienlijke vormen begon aan te nemen.
Georgiev wist zich echter op hoogst ongebruikelijke wijze te redden door een dure damcombinatie te nemen. Daarna lag voor het Russische team de weg naar de hoogste trede open. Tegen Wit-Rusland hadden de latere kampioenen nog wel een barrage nodig. De uitslag daarvan liet aan duidelijkheid niets te wensen over: 7-1.
Nadat Nederland de 'vroegtijdige finale' tegen Rusland in de kwartfinale verloor, was een vijfde plek het hoogst haalbare. Daarin slaagden de dammers door Frankrijk (5-3) en Kameroen te verslaan.
In die laatste wedstrijd deed zich een merkwaardig incident voor. In de veronderstelling dat zijn teamleden het bereikte voordeel in winst zouden omzetten, was Kees Thijssen alvast teruggegaan naar het hotel. Toen toch alle partijen in remise eindigden, kwam hij te laat voor de eerste barragepartij. Het reglementaire verlies werd goedgemaakt door Aleksandr Baljakin die Flaubert Ndonzi versloeg. In de tweede barrage won Nederland met 5-3 omdat Rob Clerc won van Luc Baya.
Russisch kwartet oppermachtig bij WK dammen
Van onze dammedewerker -
Egbert van Hattem
Amsterdam -
Het damviertal van Rusland heeft met overmacht de wereldtitel voor teams binnengehaald. In de finale werd Senegal met 7-1 verslagen. Nederland werd vijfde. Harm Wiersma, Rob Clerc, Aleksandr Baljakin en Kees Thijssen hadden in de slotronde twee barrages nodig om Kameroen te verslaan.
Met in de gelederen drie wereldkampioenen was het Russische team van meet af aan zwaar favoriet in Italië, alwaar het toernooi gespeeld werd in verschillende locaties rondom Genua. In de finale versloegen Aleksandr Georgiev, Aleksej Tsjizjov en Aleksandr Schwarzman hun Afrikaanse opponenten met glans. Georgiev en Tsjizjov kwamen tot voorbeeldig aanvalsspel tegen de Senegalees kampioen Modou Seck en de WK-ganger Ndiaga Samb. Schwarzman versloeg Bassirou Ba in een superieure klassieke stand.
De verliezende finalisten uit Afrika zorgden in hun thuisland voor steeds meer opwinding naarmate het toernooi vorderde. De prestaties van Les Lions, de geuzennaam voor de vier dappere Senegelese dammers, werden terecht breed uitgemeten. Eerst lieten zij in de kwalificatiepoule de Nederlanders achter zich. Vervolgens werden Litouwen en Letland in barrages met 5-3 verslagen. Een stunt tegen Rusland werd dan ook niet op voorhand uitgesloten, mocht het op blitz-dammen uitdraaien. Zover kwam het dus niet.
De Russen bereikten de eindstrijd door te winnen van Nederland en Wit-Rusland. Tegen Nederland, in de kwartfinale, was Aleksandr Getmanski, de vierde Russische grootmeester, de grote overwinnaar. Hij versloeg Rob Clerc, die de zelf opgeroepen spanningen op het bord niet bleek aan te kunnen. Al in een vroeg stadium tastte Clerc mis in een complexe situatie met een centrale witte voorpost.
De schade kon daarna niet meer worden goedgemaakt. Ook niet door Harm Wiersma, die een zeer sterke klassieke partij speelde tegen wereldkampioen Aleksandr Georgiev. De partij was op de webcam van de organisatie live te zien en werd op het discussieforum van de werelddambond hartstochtelijk gevolgd, zeker toen het voordeel van Wiersma aanzienlijke vormen begon aan te nemen.
Georgiev wist zich echter op hoogst ongebruikelijke wijze te redden door een dure damcombinatie te nemen. Daarna lag voor het Russische team de weg naar de hoogste trede open. Tegen Wit-Rusland hadden de latere kampioenen nog wel een barrage nodig. De uitslag daarvan liet aan duidelijkheid niets te wensen over: 7-1.
Nadat Nederland de 'vroegtijdige finale' tegen Rusland in de kwartfinale verloor, was een vijfde plek het hoogst haalbare. Daarin slaagden de dammers door Frankrijk (5-3) en Kameroen te verslaan.
In die laatste wedstrijd deed zich een merkwaardig incident voor. In de veronderstelling dat zijn teamleden het bereikte voordeel in winst zouden omzetten, was Kees Thijssen alvast teruggegaan naar het hotel. Toen toch alle partijen in remise eindigden, kwam hij te laat voor de eerste barragepartij. Het reglementaire verlies werd goedgemaakt door Aleksandr Baljakin die Flaubert Ndonzi versloeg. In de tweede barrage won Nederland met 5-3 omdat Rob Clerc won van Luc Baya.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Provinciale Zeeuwse Courant, 29 september 2005
Nederland mist hét damtalent
door John Kuipers
AMSTERDAM - Ton Sijbrands neemt al sinds mensenheugenis de hoogste positie in op de wereldranglijst van de dammers, Harm Wiersma bracht liefst zes keer het wereldkampioenschap op zijn naam, Piet Roozenburg vier keer en de legendarische Jannes van der Wal werd ooit tot ieders vreugde 's werelds beste in Sao Paolo, in Brazilië.
Nederland damland, maar toch is het inmiddels al 21 jaar geleden dat een dammer uit de polder de hoogste eer behaalde. Van 6 tot en met 23 oktober mengen veertig dammers uit 21 landen zich in Amsterdam in de strijd om het wereldkampioenschap. Zes Nederlanders doen een gooi naar de titel: Alexander Baljakin, Kees Thijssen, Rob Clerc, Gérard Jansen, Hans Jansen en Ron Heusdens.
De toen 31-jarige Harm Wiersma versloeg in 1984 de Sovjetspeler Vadim Virni in een match over twintig partijen, gespeeld in Moskou en Rotterdam. De jaren zeventig en tachtig kenden een mooi oranje randje. De onverslaanbare Sijbrands, Wiersma en eenmalig Van der Wal drukten een flinke stempel op het internationale dammen door in die twee decennia negen keer de wereldtitel te winnen.
<center>
Wiersma - Virni, 10 april 1984
Harm Wiersma op 2 april 1984 tijdens de match met Virni.
Wereldkampioen met de ogen dicht </center>
Maar na 1984 lukte het plots niet meer. Sijbrands en Wiersma trokken zich terug en de eer ging over naar de grote concurrent Sovjet-Unie. Sinds de Tweede Wereldoorlog werden op een enkele uitzondering na de wereldkampioenschappen onderling verdeeld. Wat verdwaalde enkelingen uit Canada (Deslauriers), Senegal (Baba Sy) en Letland (Valneris) vormen een minuscule groep dissonanten.
Damgrootheden
Ondanks een flinke groep talenten is Nederland al een generatie lang niet meer opgewassen tegen de stroom damgrootheden uit Rusland. Clerc (in 1985 en 1996), Sijbrands (1989) en Wiersma (1993) schopten het wel tot een match om het wereldkampioenschap maar verloren, telkens nipt, dat wel. Ook als het WK in een toernooi werd uitgevochten, lukte het net niet. Hét grote Nederlandse talent is nog niet opgestaan.
De helden uit het oosten heten Anatoli Gantwarg, Aleksandr Dibman, Aleksej Tsjizjov, Aleksandr Schwarzman en Aleksandr Georgiev. Laatstgenoemde heeft de hoogste titel sinds Moskou 2000 in zijn bezit. Op de wereldranglijst is hij Sijbrands tot op negen punten genaderd. De grote meester uit Muiden zegde af voor Amsterdam, omdat hij geen voorronden wil spelen. Tot opluchting van de Russen die de inmiddels 55-jarige Sijbrands nog altijd vrezen, tot ergernis van de Nederlandse liefhebbers.
Het zal tijdens het WK-toernooi vrijwel zeker wederom uitdraaien op een tweestrijd tussen Nederlanders en Russen. Drie van de Nederlandse deelnemers staan momenteel in de mondiale toptien: Baljakin (vijfde), Thijssen (achtste) en Clerc (negende). Ze behoren ieder zeker tot de kanshebbers. Maar de Russen brengen onder anderen titelverdediger Georgiev en de ex-wereldkampioenen Tsjizjov en Schwarzman mee. ANP
Nederland mist hét damtalent
door John Kuipers
AMSTERDAM - Ton Sijbrands neemt al sinds mensenheugenis de hoogste positie in op de wereldranglijst van de dammers, Harm Wiersma bracht liefst zes keer het wereldkampioenschap op zijn naam, Piet Roozenburg vier keer en de legendarische Jannes van der Wal werd ooit tot ieders vreugde 's werelds beste in Sao Paolo, in Brazilië.
Nederland damland, maar toch is het inmiddels al 21 jaar geleden dat een dammer uit de polder de hoogste eer behaalde. Van 6 tot en met 23 oktober mengen veertig dammers uit 21 landen zich in Amsterdam in de strijd om het wereldkampioenschap. Zes Nederlanders doen een gooi naar de titel: Alexander Baljakin, Kees Thijssen, Rob Clerc, Gérard Jansen, Hans Jansen en Ron Heusdens.
De toen 31-jarige Harm Wiersma versloeg in 1984 de Sovjetspeler Vadim Virni in een match over twintig partijen, gespeeld in Moskou en Rotterdam. De jaren zeventig en tachtig kenden een mooi oranje randje. De onverslaanbare Sijbrands, Wiersma en eenmalig Van der Wal drukten een flinke stempel op het internationale dammen door in die twee decennia negen keer de wereldtitel te winnen.
<center>
Wiersma - Virni, 10 april 1984
Harm Wiersma op 2 april 1984 tijdens de match met Virni.
Wereldkampioen met de ogen dicht </center>
Maar na 1984 lukte het plots niet meer. Sijbrands en Wiersma trokken zich terug en de eer ging over naar de grote concurrent Sovjet-Unie. Sinds de Tweede Wereldoorlog werden op een enkele uitzondering na de wereldkampioenschappen onderling verdeeld. Wat verdwaalde enkelingen uit Canada (Deslauriers), Senegal (Baba Sy) en Letland (Valneris) vormen een minuscule groep dissonanten.
Damgrootheden
Ondanks een flinke groep talenten is Nederland al een generatie lang niet meer opgewassen tegen de stroom damgrootheden uit Rusland. Clerc (in 1985 en 1996), Sijbrands (1989) en Wiersma (1993) schopten het wel tot een match om het wereldkampioenschap maar verloren, telkens nipt, dat wel. Ook als het WK in een toernooi werd uitgevochten, lukte het net niet. Hét grote Nederlandse talent is nog niet opgestaan.
De helden uit het oosten heten Anatoli Gantwarg, Aleksandr Dibman, Aleksej Tsjizjov, Aleksandr Schwarzman en Aleksandr Georgiev. Laatstgenoemde heeft de hoogste titel sinds Moskou 2000 in zijn bezit. Op de wereldranglijst is hij Sijbrands tot op negen punten genaderd. De grote meester uit Muiden zegde af voor Amsterdam, omdat hij geen voorronden wil spelen. Tot opluchting van de Russen die de inmiddels 55-jarige Sijbrands nog altijd vrezen, tot ergernis van de Nederlandse liefhebbers.
Het zal tijdens het WK-toernooi vrijwel zeker wederom uitdraaien op een tweestrijd tussen Nederlanders en Russen. Drie van de Nederlandse deelnemers staan momenteel in de mondiale toptien: Baljakin (vijfde), Thijssen (achtste) en Clerc (negende). Ze behoren ieder zeker tot de kanshebbers. Maar de Russen brengen onder anderen titelverdediger Georgiev en de ex-wereldkampioenen Tsjizjov en Schwarzman mee. ANP
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
de Volkskrant, 29 september 2005
WK kan schaaktop bekoren
Van onze schaakmedewerker Gert Ligterink
AMSTERDAM - Het is lang geleden dat de schakers zo vol verwachting hebben uitgekeken naar een toernooi om de wereldtitel. Op invitatie van de wereldschaakbond FIDE zijn acht topgrootmeesters bijeengekomen in het toeristendorp Potrero de los Funes in de Argentijnse provincie San Luis.
Ze zullen elkaar tweemaal ontmoeten in een toernooi volgens klassieke regels dat 16 oktober eindigt. Voor het eerst sinds 1990, toen Kasparov en Karpov de laatste van hun vijf onvergetelijke tweekampen speelden, kan een door de FIDE georganiseerde WK-wedstrijd rekenen op algemene instemming. De vijf tussen 1997 en 2004 gehouden knock-out-toernooien, hoe spannend en onvoorspelbaar ook, werden door velen beschouwd als onbetrouwbare krachtmetingen, waarin de geluksfactor een te grote rol speelde.
Soms ging het goed – in 1997 en 2000 won Viswanathan Anand – maar de meestal door snelschaak besliste afvalraces brachten ook wereldkampioenen voort als Khalifman, Ponomariov en Kasimdzjanov. Sterke grootmeesters, maar net niet behorend tot de hoogste categorie.
Dat laatste zal niet worden gezegd van de winnaar van het toernooi in San Luis. Op de kwaliteit van het deelnemersveld valt niets af te dingen. Anand, Topalov en Leko voeren de wereldranglijst aan. Polgar, Adams en de Russen Svidler en Morozevitsj zijn uitgenodigd op grond van hun gemiddelde rating van de afgelopen jaren en het veld wordt gecompleteerd door Rustam Kasimdzjanov, de regerende FIDE-wereldkampioen.
In zijn column in het tijdschrift New in Chess waagde Gari Kasparov zich aan een voorspelling. Hij gaf toe dat hij er bij eerdere FIDE-WK’s vaak naast had gezeten. Maar nu was hij zeker van zijn zaak, ‘omdat geen toeristen meedoen’. Zelfs Kasimdzjanov, de nummer 35 van de wereld, verstoort volgens Kasparov het evenwicht van het toernooi niet.
De kans dat de winnaar van San Luis zal komen uit het drietal Anand, Leko en Topalov schat Kasparov op 95 procent. ‘Waarschijnlijk zullen twee van de drie eerste plaatsen door dit trio worden bezet. Anand is de meest voor de hand liggende favoriet, maar door de lengte van het toernooi nemen de kansen van Topalov toe’.
Eén belangrijke naam ontbreekt. Vladimir Kramnik doet niet mee, omdat hij zichzelf beschouwt als de niet verslagen opvolger van Kasparov die hij vijf jaar geleden in een tweekamp in Londen onttroonde. Zijn claim op de enige echte wereldtitel zal na San Luis onder vuur komen te liggen. Het is lang geleden dat Kramnik een belangrijk toernooi heeft gewonnen. Op de wereldranglijst is hij gezakt naar de zesde plaats.
Toch is er hoop voor Kramnik. FIDE-president Kirsan Iljoemzjinov zei deze week in een interview met de Russische krant Sports Express dat een herenigingsmatch tussen Kramnik en de winnaar van San Luis mogelijk is. Voorwaarde is dat de aanstaande FIDE-kampioen ermee instemt en dat Kramnik sponsors vindt die bereid zijn een prijzenfonds van minimaal twee miljoen dollar te betalen.
Iljoemzjinovs toeschietelijkheid heeft te maken met de benarde financiële positie van de FIDE. De bond zou zeer gebaat zijn bij de extra inkomsten die zouden voortvloeien uit een niet begrote herenigingsmatch om de wereldtitel. Reglementair is vastgelegd dat twintig procent van het prijzenfonds van een WK-tweekamp wordt bijgeschreven op de FIDE-rekening.
Voor Iljoemzjinov tellen ook de presidentsverkiezingen die volgend jaar in Turijn aan de orde zijn. De laatste jaren is weinig goeds uit zijn handen gekomen en het gemor over zijn beleid neemt toe. Als Iljoemzjinov erin slaagt vóór het FIDE-congres de chaos rond de wereldtitel onder controle te krijgen, stijgen zijn kansen op een vierde termijn als voorzitter.
WK kan schaaktop bekoren
Van onze schaakmedewerker Gert Ligterink
AMSTERDAM - Het is lang geleden dat de schakers zo vol verwachting hebben uitgekeken naar een toernooi om de wereldtitel. Op invitatie van de wereldschaakbond FIDE zijn acht topgrootmeesters bijeengekomen in het toeristendorp Potrero de los Funes in de Argentijnse provincie San Luis.
Ze zullen elkaar tweemaal ontmoeten in een toernooi volgens klassieke regels dat 16 oktober eindigt. Voor het eerst sinds 1990, toen Kasparov en Karpov de laatste van hun vijf onvergetelijke tweekampen speelden, kan een door de FIDE georganiseerde WK-wedstrijd rekenen op algemene instemming. De vijf tussen 1997 en 2004 gehouden knock-out-toernooien, hoe spannend en onvoorspelbaar ook, werden door velen beschouwd als onbetrouwbare krachtmetingen, waarin de geluksfactor een te grote rol speelde.
Soms ging het goed – in 1997 en 2000 won Viswanathan Anand – maar de meestal door snelschaak besliste afvalraces brachten ook wereldkampioenen voort als Khalifman, Ponomariov en Kasimdzjanov. Sterke grootmeesters, maar net niet behorend tot de hoogste categorie.
Dat laatste zal niet worden gezegd van de winnaar van het toernooi in San Luis. Op de kwaliteit van het deelnemersveld valt niets af te dingen. Anand, Topalov en Leko voeren de wereldranglijst aan. Polgar, Adams en de Russen Svidler en Morozevitsj zijn uitgenodigd op grond van hun gemiddelde rating van de afgelopen jaren en het veld wordt gecompleteerd door Rustam Kasimdzjanov, de regerende FIDE-wereldkampioen.
In zijn column in het tijdschrift New in Chess waagde Gari Kasparov zich aan een voorspelling. Hij gaf toe dat hij er bij eerdere FIDE-WK’s vaak naast had gezeten. Maar nu was hij zeker van zijn zaak, ‘omdat geen toeristen meedoen’. Zelfs Kasimdzjanov, de nummer 35 van de wereld, verstoort volgens Kasparov het evenwicht van het toernooi niet.
De kans dat de winnaar van San Luis zal komen uit het drietal Anand, Leko en Topalov schat Kasparov op 95 procent. ‘Waarschijnlijk zullen twee van de drie eerste plaatsen door dit trio worden bezet. Anand is de meest voor de hand liggende favoriet, maar door de lengte van het toernooi nemen de kansen van Topalov toe’.
Eén belangrijke naam ontbreekt. Vladimir Kramnik doet niet mee, omdat hij zichzelf beschouwt als de niet verslagen opvolger van Kasparov die hij vijf jaar geleden in een tweekamp in Londen onttroonde. Zijn claim op de enige echte wereldtitel zal na San Luis onder vuur komen te liggen. Het is lang geleden dat Kramnik een belangrijk toernooi heeft gewonnen. Op de wereldranglijst is hij gezakt naar de zesde plaats.
Toch is er hoop voor Kramnik. FIDE-president Kirsan Iljoemzjinov zei deze week in een interview met de Russische krant Sports Express dat een herenigingsmatch tussen Kramnik en de winnaar van San Luis mogelijk is. Voorwaarde is dat de aanstaande FIDE-kampioen ermee instemt en dat Kramnik sponsors vindt die bereid zijn een prijzenfonds van minimaal twee miljoen dollar te betalen.
Iljoemzjinovs toeschietelijkheid heeft te maken met de benarde financiële positie van de FIDE. De bond zou zeer gebaat zijn bij de extra inkomsten die zouden voortvloeien uit een niet begrote herenigingsmatch om de wereldtitel. Reglementair is vastgelegd dat twintig procent van het prijzenfonds van een WK-tweekamp wordt bijgeschreven op de FIDE-rekening.
Voor Iljoemzjinov tellen ook de presidentsverkiezingen die volgend jaar in Turijn aan de orde zijn. De laatste jaren is weinig goeds uit zijn handen gekomen en het gemor over zijn beleid neemt toe. Als Iljoemzjinov erin slaagt vóór het FIDE-congres de chaos rond de wereldtitel onder controle te krijgen, stijgen zijn kansen op een vierde termijn als voorzitter.
-
Arjen de Mooij
- Posts: 976
- Joined: Mon Sep 29, 2003 11:23
- Location: Rijnsburg
- Contact:
Waar woont die man? Ik wil hem graag een bosje bloemen sturen!Hanco Elenbaas wrote:De Gelderlander, 24 september 2005
Denksport
Wat is het verschil tussen dammen en voetbal? Of vissen en hockey? Daar gaat de politiek in Neder-Betuwe nog een flink robbertje over vechten. Over vechten gesproken: is karate een sport, en paardrijden?
De heren en dames politici zijn er nog niet uit, zo bleek donderdagavond. Want welke sport verdient subsidie? Het woord bewegingssport valt al snel, maar tja, bij welke sport beweeg je nu niet? Vissers lijken uit de boot te vallen en dammers en schakers kunnen het ook wel schudden. Want denken is geen bewegen, zo is de redenering. En denken is nu net zo belangrijk, die sporten moet je juist koesteren en dubbele subsidie geven.
Want raad, wees eerlijk: denken is toch de belangrijkste bezigheid van de mensheid. Niet dat dat altijd te merken is tijdens de raad, maar dat terzijde. Denkt voor ge bezuinigt.
Fred Eggink
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Renzoverwer.web-log.nl, 11 augustus 2005
http://renzoverwer.web-log.nl/log/3236125
Schaakcafé Het Gambiet op korte termijn dicht...
--------------------------------------------------------------------------------
Binnenkort verleden tijd? Hier Yochanan Afek in Het Gambiet
Schaakcafé Het Gambiet (Bloemgracht 20, Amsterdam), zal over één à twee maanden sluiten, zo vernam ik. De zoon van de vorig jaar overleden eigenaar Menashe Goldberg wil de zaak verkopen. Redding is gewenst, maar hoe? Het is allemaal een kwestie van geld... natuurlijk! Heel jammer. Zondag 21 augustus, om een uur of acht is er vergadering, gekeken wordt of er nog wat te redden is.
Gambiet is binnenkort waarschijnlijk geschiedenis, maar de sfeer wordt uitstekend geschetst in het volgende stuk van Lydia van der Weide, die er jaren werkte:
Citaat: Toen een vriendin een jaar later in een buurtcafé ging werken in Oud-West - met een échte tap ! - bedacht ik me dat het ook voor mij misschien eens tijd werd om eens een cafeetje verderop te kijken. Maar na een paar avondjes in voornoemde buurtkroeg - tussen zweterige stomdronken kerels, die tussen het lallen door alleen maar over auto’s of het versieren van vrouwen konden praten en vonden dat ze na het aanbieden van een drankje ogenblikkelijk het recht verkregen om aan je benen te zitten; om vervolgens over te gaan tot het vals in canon zingen van liedjes van Frans Bauwer - wist ik het zeker: Gambiet en al die maffe schakers zijn zo gek nog niet.
Al moet ik toegeven dat het me soms wat stoort dat Gambiet ‘een beetje’ smoezelig oogt. Spinnenwebben zijn verheven tot kunst, de muur is van wit, geel en vervolgens bruin geworden en op het damestoilet ontstaan zeer interessante nieuwe schimmelsoorten.
Zie verder: http://www.lydiavanderweide.nl/index.ph ... t&pArt=001
http://renzoverwer.web-log.nl/log/3236125
Schaakcafé Het Gambiet op korte termijn dicht...
--------------------------------------------------------------------------------
Binnenkort verleden tijd? Hier Yochanan Afek in Het Gambiet
Schaakcafé Het Gambiet (Bloemgracht 20, Amsterdam), zal over één à twee maanden sluiten, zo vernam ik. De zoon van de vorig jaar overleden eigenaar Menashe Goldberg wil de zaak verkopen. Redding is gewenst, maar hoe? Het is allemaal een kwestie van geld... natuurlijk! Heel jammer. Zondag 21 augustus, om een uur of acht is er vergadering, gekeken wordt of er nog wat te redden is.
Gambiet is binnenkort waarschijnlijk geschiedenis, maar de sfeer wordt uitstekend geschetst in het volgende stuk van Lydia van der Weide, die er jaren werkte:
Citaat: Toen een vriendin een jaar later in een buurtcafé ging werken in Oud-West - met een échte tap ! - bedacht ik me dat het ook voor mij misschien eens tijd werd om eens een cafeetje verderop te kijken. Maar na een paar avondjes in voornoemde buurtkroeg - tussen zweterige stomdronken kerels, die tussen het lallen door alleen maar over auto’s of het versieren van vrouwen konden praten en vonden dat ze na het aanbieden van een drankje ogenblikkelijk het recht verkregen om aan je benen te zitten; om vervolgens over te gaan tot het vals in canon zingen van liedjes van Frans Bauwer - wist ik het zeker: Gambiet en al die maffe schakers zijn zo gek nog niet.
Al moet ik toegeven dat het me soms wat stoort dat Gambiet ‘een beetje’ smoezelig oogt. Spinnenwebben zijn verheven tot kunst, de muur is van wit, geel en vervolgens bruin geworden en op het damestoilet ontstaan zeer interessante nieuwe schimmelsoorten.
Zie verder: http://www.lydiavanderweide.nl/index.ph ... t&pArt=001
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
http://home.planet.nl/~nagel080/Bergsmar.html
Roel Bergsma
fotopagina Roel Bergsma: http://home.planet.nl/~nagel080/Bergsmafotos.html
Roel Bergsma
fotopagina Roel Bergsma: http://home.planet.nl/~nagel080/Bergsmafotos.html
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 2 oktober 2005
Nipte nederlaag Hiltex
Van onze dammedewerker
AMSTERDAM, zondag
Voormalig clubkampioen Hiltex uit Amsterdam liet in haar team de sterke Russen Alexei Tsjizjov en Alexander Getmanski opdraven. Desondanks was dit niet voldoende om te winnen, want het Schiedamse Van Stigt Thans zegevierde met minieme cijfers (11-9) door toedoen van de gastspelers Joeri Anikejev (Oekraïne), Alexander Schwarzman (Rusland) en Anatoli Gantwarg (Wit-Rusland).
Overige uitslagen: Angarde Informatica-Geleen 9-11, Hijken-Westland 12-8, Den Bosch-Huissen 10-10, Dammers uit Oost-Meurs Culemborg 10-10, Witte van Moort-Maas van ’t Hoog 11-9, Van Stigt Thans-Hiltex 11-9.
Nipte nederlaag Hiltex
Van onze dammedewerker
AMSTERDAM, zondag
Voormalig clubkampioen Hiltex uit Amsterdam liet in haar team de sterke Russen Alexei Tsjizjov en Alexander Getmanski opdraven. Desondanks was dit niet voldoende om te winnen, want het Schiedamse Van Stigt Thans zegevierde met minieme cijfers (11-9) door toedoen van de gastspelers Joeri Anikejev (Oekraïne), Alexander Schwarzman (Rusland) en Anatoli Gantwarg (Wit-Rusland).
Overige uitslagen: Angarde Informatica-Geleen 9-11, Hijken-Westland 12-8, Den Bosch-Huissen 10-10, Dammers uit Oost-Meurs Culemborg 10-10, Witte van Moort-Maas van ’t Hoog 11-9, Van Stigt Thans-Hiltex 11-9.
