De Stentor, 5 augustus 2005
Alles draait om de eenvoud bij Gerrit Boom
door DENNIS ARENTSEN
5 AUGUSTUS 2005 - ZUTPHEN - Alles draait om de eenvoud zong Het Goede Doel in het midden van de jaren tachtig. Anno 2005 is het nog steeds de lijfspreuk van Gerrit Boom. De Zutphense dammer is wars van status, rijkdom en materiële luxe. Boom stopte daarom definitief met werken, vond zijn damgeluk terug en koos bewust voor een leven in soberheid. ‘Maar een kluizenaar ben ik niet.’.
Het huis van de 50-jarige Boom ligt verscholen in een van de vele woonerven in de Zutphense Zuidwijken. Het interieur is kaal, zakelijk vooral, met lege, steriel witte muren die om wat aandacht schreeuwen. Een bankstel, boekenkast, computertafel en kleine televisie; het zijn de voornaamste levensbehoeften van Boom. ‘Heel saai eigenlijk, net als de bewoner zelf.’
<center>
</center>
Daarmee doet Boom zichzelf veel tekort. Hoewel de geboren Almeloër nimmer aanvoerder zal zijn in de polonaise, is Boom een bijzondere en markante persoonlijkheid. ‘Maar ik ben niet bepaald gezellig gezelschap in de kroeg of op een feestje’, weet Boom. ‘Gelukkig kom ik daar ook maar hoogst zelden. Dat is beter voor iedereen, want wat dat betreft ben ik een grijze muis. Solist ook. Niet dat het bewust is gegaan, maar ik heb bijvoorbeeld ook geen relatie. Wel gehad, ooit, vier jaar lang. Maar het ging mis. Misschien is het wel heel moeilijk om met mij te leven. Ik wil graag alleen zijn en dat is lastig met zijn tweeën.’
Boom is bedachtzaam, zoekt zijn woorden weloverwogen, op de plek waar hij zich het meest op zijn gemak voelt. ‘Ik ben het liefste in mijn eigen huis. Ik heb hier alles wat ik nodig heb. Een kluizenaar? Welnee, dan denk ik aan een hutje op de hei. Ik hou wel van soberheid, daar voel ik me prettig bij. Al ben ik ook heel slecht in inrichten. Dat speelt mee, maar in mijn ogen moet een huis functioneel zijn. Ik hoef geen breedbeeldtelevisie of uitgebreide dvd-toestanden. Dat is luxe waar ik weinig mee kan.’ Boom leeft nog in de wereld van het cassettebandje. ‘Ik heb mijn platenspeler de deur uit gedaan en al mijn muziek opgenomen op bandjes. Daar kan ik het mee doen.’
Zomerhuisje
Boom stopte vier jaar geleden abrupt met werken. ‘Een rekensommetje leerde mij dat ik het tot het einde kon uitzingen’, verduidelijkt het voormalig hoofd-automatisering bij Kappa Zedek in Deventer. De dammer leeft sindsdien van zo’n achtduizend euro per jaar. ‘Ik stoor me niet aan mensen die veel geld uitgegeven aan allerlei niet ter zake doende zaken, maar begrijpen doe ik het niet. Er wordt zóveel over de balk gesmeten. Voor mijn gevoel heb ik alles. Het enige wat ontbreekt is een zomerhuisje in Frankrijk....’
Boom heeft geen luxe nodig om gelukkig te zijn, betoogt hij. ‘De stilte tijdens een boswandeling geeft mij al een gevoel van rijkdom. De illusie dat je alleen bent op de wereld is heerlijk. Ik ben dol op de natuur, daar heb je geen geld nodig.’ Toch ontkomt ook Boom soms niet aan een grote uitgave. Zoals een auto. ‘Vroeger moest ik met mijn damvrienden altijd naar huis rijden, omdat ik nooit alcohol nuttigde. In een Mercedes, met van die luxe fauteuils. Die zaten extra lekker. Onzin. Ik heb nu de goedkoopste auto gekocht waar ik met mijn lengte inpaste: een Hyundai Atos. De stoelen zitten prima en ook deze auto brengt me waarheen ik wil.’
En dat is vooral naar damtoernooien. ‘Het laatste jaar ging wat minder met me’, verhaalt Boom, die in de competitie uitkomt voor Apeldoorn. ‘Ik bracht er maar weinig van terecht, trapte in elk beginnerszetje van mijn tegenstander. Ik ben óók met dammen teruggegaan naar de basis en heb sinds kort weer plezier in het spelletje.’ Met als hoogtepunt een uitstekend optreden tijdens het Open NK van vorige week in Nijmegen. ‘Ik heb een aantal toppers geklopt en maakte een score van plus drie. Dat zou me in de top van een Nederlands kampioenschap hebben gebracht. Geeft hoop voor de toekomst.’
Waarin ook eenvoud een mens gelukkig kan maken. ‘Ik ben al tevreden als ik ooit nog een keer een echt NK haal.’