De Gelderlander, 13 juni 2005
DV Huissen strandt in halve finale beker
Door onze medewerker
HUISSEN - In de strijd in de halve finale van de landelijke bekercompetitie tussen DV Huissen en Westerhaar leed de thuisclub zaterdag een gevoelige 1 - 7 nederlaag. De Huissenaren waren niet opgewassen tegen de op oorlogssterkte achter de borden verschenen dammers uit Overijssel.
Bij Huissen leeft de beker minder dan in Westerhaar. De thuisclub speelt de bekerwedstrijden nooit in de sterkste opstelling. Het gemis van spelers als Baljakin, Valneris en Gérard Jansen brak DV Huissen zaterdag op.
DV Huissen ging bij voorbaat een moeilijke dammiddag tegemoet. En het werd voor het Huissense kwartet al snel een desillusie toen Marcel Janssen binnen een kwartier verloor. Janssen miste het competitieritme en tippelde aan bord vier tegen Peter Hoopman in de opening in een bekende slagenwisseling en kon opgeven.
Die klap werkte als een mokerslag want de Huissenaren konden hun supporters geen sprankelend tegenspel tonen.
Joost Hendriksen was aan bord twee strategisch niet opgewassen tegen NK-deelnemer Sven Winkel. Het weifelende spel was een kolfje naar de hand van Winkel die na het winnen van een schijf vlot tot winst kwam.
Mark Kemperman haalde als enige een punt binnen. De Huissense speler aan bord een stond minder tegen Mark Podolski maar hield het nadeel binnen de perken. De oud-Rus kon zijn materieel overwicht niet met winst bekronen. Kemperman wikkelde tegen de wereldtopper keurig af naar remise.
Geert van Aalten deelde in de malaise en verloor aan bord drie van Marino Barkel. De routinier, die in de vorige ronde tegen landskampioen Culemborg nog matchwinnaar was, speelde slordig. Het ging voor Van Aalten van kwaad tot erger.
"Bij het ingaan van het eindspel waren er nog goede perspectieven voor een punt", zei Van Aalten naderhand. "Dat kwam er niet meer uit omdat ik vandaag niet bij de les was. Zo'n snelle achterstand van het team is niet bevorderlijk voor de concentratie."
DV Huissen speelt op zaterdag 25 juni in 't Koelhuis de troostfinale tegen Ereklasser Westland, dat verrassend werd geklopt door Het Noorden uit Groningen.
Westerhaar en Het Noorden spelen in de eindstrijd tegen elkaar.
Landelijke bekercompetitie, halve finale
DV Huissen-Westerhaar 1-7
Mark Kemperman-Mark Podolski 1-1, Joost Hendriksen-Sven Winkel 0-2, Geert van Aalten-Marino Barkel 0-2, Marcel Janssen-Peter Hoopman 0-2.
KRANTENARTIKELEN - 2005
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 13 juni 2005
Gerrit Boom worstelt met vorm
door Nikhila
13 JUNI 2005 - HUISSEN - Gerrit Boom zoekt nog vertwijfeld naar zijn vorm in de Gelderse damstrijd. De Zutphenaar jaagt op een NK - ticket, maar hij kan zich na een teleurstellende remise nog niet aan de grauwe middenmoot onttrekken.
Boom (50), met behalve een WK ook acht NK-finales op zijn erelijst, was beduusd na de remise met Jan Heijink.
Bij de vele aanstormende talenten was zijn leeftijd geen excuus, want de Hengeloër is met zijn 82 jaar de nestor in de Huissense speelzaal.
De Zutphenaar zat op de derde speeldag vooral zichzelf in de weg. ‘De omsingeling was geen goede keus. Zijn tegenzetten waren makkelijk te vinden, al heb ik vast wel ergens gewonnen gestaan.’
De werkelijkheid was hard. Boom zag in tijdnood een slagzetje over het hoofd en moest in het eindspel zelf de remise veilig stellen.
Ook DUO-speler Wouter Ludwig kan zijn draai nog niet vinden. De 18-jarige Ludwig was twee jaar geleden kampioen en eindigde ook vorig jaar in de voorhoede. Zijn derde NK-ticket staat op losse schroeven na de pijnlijke nederlaag tegen Hartman.
De Gelderse bond heeft de teugels strak aangehaald. Rob Everts is koploper met drie winstpartijen, maar zat pas één keer daadwerkelijk achter het bord. Bij ziekte of andere overmachtssituaties wordt zonder pardon een nul uitgedeeld.
De nieuwe regelgeving, een gevolg van jarenlange problemen, staat in schril contrast met het Overijsselse titeltoernooi. De partijen worden hier te pas en te onpas verdaagd. Na negen speeldagen waren de twaalf spelers zelfs nog geen enkele keer samen aanwezig.
De strijd in Raalte, met drie kanshebbers en slechts twee NK-tickets wacht een spannende ontknoping. DUO-speler Rik Keurentjes, ook actief in Hengelo, verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag. De 20-jarige Keurentjes kwam zelfs goed weg tegen Irene Stegeman, want zijn stelling was na schijfverlies failliet.
Door de talloze inhaalduels draait het in Raalte vooral om de verliespunten. Keurentjes moet na zijn derde remise één punt toegeven op Slotboom en Neven.
In Heino ging voor het zesde jaar op rij een zomertoernooi van start. Met ruim dertig deelnemers uit de wijde regio. Na de eerste schermutselingen is alleen Michel Holterman zonder puntverlies. De jeugdleider van het organiserende DOS voelt de hete adem van drie oud-winnaars: clubgenoot Frits Gerritsen, provinciaal juniorenkampioen Mattijs Meulenbeld en tweevoudig titelverdediger Gerwin Mollink.
Het DOG-toernooi in Gorssel was een prooi voor Roelof Jan de Haan uit Deventer.
Gerrit Boom worstelt met vorm
door Nikhila
13 JUNI 2005 - HUISSEN - Gerrit Boom zoekt nog vertwijfeld naar zijn vorm in de Gelderse damstrijd. De Zutphenaar jaagt op een NK - ticket, maar hij kan zich na een teleurstellende remise nog niet aan de grauwe middenmoot onttrekken.
Boom (50), met behalve een WK ook acht NK-finales op zijn erelijst, was beduusd na de remise met Jan Heijink.
Bij de vele aanstormende talenten was zijn leeftijd geen excuus, want de Hengeloër is met zijn 82 jaar de nestor in de Huissense speelzaal.
De Zutphenaar zat op de derde speeldag vooral zichzelf in de weg. ‘De omsingeling was geen goede keus. Zijn tegenzetten waren makkelijk te vinden, al heb ik vast wel ergens gewonnen gestaan.’
De werkelijkheid was hard. Boom zag in tijdnood een slagzetje over het hoofd en moest in het eindspel zelf de remise veilig stellen.
Ook DUO-speler Wouter Ludwig kan zijn draai nog niet vinden. De 18-jarige Ludwig was twee jaar geleden kampioen en eindigde ook vorig jaar in de voorhoede. Zijn derde NK-ticket staat op losse schroeven na de pijnlijke nederlaag tegen Hartman.
De Gelderse bond heeft de teugels strak aangehaald. Rob Everts is koploper met drie winstpartijen, maar zat pas één keer daadwerkelijk achter het bord. Bij ziekte of andere overmachtssituaties wordt zonder pardon een nul uitgedeeld.
De nieuwe regelgeving, een gevolg van jarenlange problemen, staat in schril contrast met het Overijsselse titeltoernooi. De partijen worden hier te pas en te onpas verdaagd. Na negen speeldagen waren de twaalf spelers zelfs nog geen enkele keer samen aanwezig.
De strijd in Raalte, met drie kanshebbers en slechts twee NK-tickets wacht een spannende ontknoping. DUO-speler Rik Keurentjes, ook actief in Hengelo, verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag. De 20-jarige Keurentjes kwam zelfs goed weg tegen Irene Stegeman, want zijn stelling was na schijfverlies failliet.
Door de talloze inhaalduels draait het in Raalte vooral om de verliespunten. Keurentjes moet na zijn derde remise één punt toegeven op Slotboom en Neven.
In Heino ging voor het zesde jaar op rij een zomertoernooi van start. Met ruim dertig deelnemers uit de wijde regio. Na de eerste schermutselingen is alleen Michel Holterman zonder puntverlies. De jeugdleider van het organiserende DOS voelt de hete adem van drie oud-winnaars: clubgenoot Frits Gerritsen, provinciaal juniorenkampioen Mattijs Meulenbeld en tweevoudig titelverdediger Gerwin Mollink.
Het DOG-toernooi in Gorssel was een prooi voor Roelof Jan de Haan uit Deventer.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Stentor, 13 juni 2005
Neven vol zelfvertrouwen
door Nikhila
13 JUNI 2005 - ZWOLLE - De Overijsselse damstrijd, met drie kanshebbers en slechts twee NK - tickets, wacht een spannende ontknoping. Bill Neven verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag en werd gepasseerd door junior Danny Slotboom.
DAMMEN
Toch heeft Neven de kansen op de titel en het NK nog in eigen hand. De Zwollenaar blaakt van zelfvertrouwen. ‘Voor mij staat nog een inhaalpartij open. Ik heb evenals Danny twee verliespunten en Rik Keurentjes heeft er drie.’ Neven kreeg weinig grip op de hechte verdediging van Lugthart. ‘Na mijn actieve opening kreeg ik een voorpost in het centrum. Het oogde aantrekkelijk, maar ik zag onder druk van de klok een doorbraakactie over het hoofd. Daarna was er niets meer te halen.’
Met een dubbele zege nam Slotboom de leiding over. De 19-jarige debutant omzeilde met Nico Lugthart uit Hattemerbroek een lastige klip. Zijn riskante strategie was een mislukking, maar de rollen draaiden tijdens het spectaculaire tijdnoodgevecht geheel om.
In Wapenveld moest Albert Lusink de eerste plaats prijsgeven in het Zomertoernooi, een traditie sinds 1952. De Zwollenaar, al vijf keer de sterkste, werd gepasseerd door Jan Willem Hoeve. De voorsprong van de Wezeper is echter minimaal. Bovendien ontpopt Harry Beekman zich als derde kanshebber. Hij bezorgde Hoeve de eerste nederlaag en was eerder al verantwoordelijk voor de enige misstap van Lusink.
In Heino ging voor het zesde jaar op rij een zomertoernooi van start, met ruim dertig deelnemers. Na de eerste schermutselingen is alleen Michel Holterman zonder puntverlies. De jeugdleider van organisator DOS voelt de hete adem van drie oud-winnaars: clubgenoot Frits Gerritsen, provinciaal juniorenkampioen Mattijs Meulenbeld en tweevoudig winnaar Gerwin Mollink.
Neven vol zelfvertrouwen
door Nikhila
13 JUNI 2005 - ZWOLLE - De Overijsselse damstrijd, met drie kanshebbers en slechts twee NK - tickets, wacht een spannende ontknoping. Bill Neven verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag en werd gepasseerd door junior Danny Slotboom.
DAMMEN
Toch heeft Neven de kansen op de titel en het NK nog in eigen hand. De Zwollenaar blaakt van zelfvertrouwen. ‘Voor mij staat nog een inhaalpartij open. Ik heb evenals Danny twee verliespunten en Rik Keurentjes heeft er drie.’ Neven kreeg weinig grip op de hechte verdediging van Lugthart. ‘Na mijn actieve opening kreeg ik een voorpost in het centrum. Het oogde aantrekkelijk, maar ik zag onder druk van de klok een doorbraakactie over het hoofd. Daarna was er niets meer te halen.’
Met een dubbele zege nam Slotboom de leiding over. De 19-jarige debutant omzeilde met Nico Lugthart uit Hattemerbroek een lastige klip. Zijn riskante strategie was een mislukking, maar de rollen draaiden tijdens het spectaculaire tijdnoodgevecht geheel om.
In Wapenveld moest Albert Lusink de eerste plaats prijsgeven in het Zomertoernooi, een traditie sinds 1952. De Zwollenaar, al vijf keer de sterkste, werd gepasseerd door Jan Willem Hoeve. De voorsprong van de Wezeper is echter minimaal. Bovendien ontpopt Harry Beekman zich als derde kanshebber. Hij bezorgde Hoeve de eerste nederlaag en was eerder al verantwoordelijk voor de enige misstap van Lusink.
In Heino ging voor het zesde jaar op rij een zomertoernooi van start, met ruim dertig deelnemers. Na de eerste schermutselingen is alleen Michel Holterman zonder puntverlies. De jeugdleider van organisator DOS voelt de hete adem van drie oud-winnaars: clubgenoot Frits Gerritsen, provinciaal juniorenkampioen Mattijs Meulenbeld en tweevoudig winnaar Gerwin Mollink.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Tubantia, 13 juni 2005
Denk en Zet in bekerfinale
ENSCHEDE - Het bekerteam van Denk en Zet/Witte van Moort maakte in de halve bekerfinale korte metten met de dammers van aartsrivaal Huissen: 1-7. Daarmee staat de club uit Westerhaar voor de derde keer in vier jaar tijd in de eindstrijd.
‘Na de magere verrichtingen in de competitie zijn we gebrand op een herhaling van het succes in 2002’, sprak teamleider Peter Hoopman. ‘We spelen met een vast team en hebben nog geen enkele partij verloren.’
Westerhaar treft in de finale op zaterdag 25 juni Het Noorden uit Groningen.
De Overijsselse damstrijd, met drie kanshebbers en slechts twee NK-tickets, wacht een spannende ontknoping. Bill Neven verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag en werd gepasseerd door Danny Slotboom. Toch heeft Neven de kansen op de kampioenstitel en het NK nog in eigen hand.
Denk en Zet in bekerfinale
ENSCHEDE - Het bekerteam van Denk en Zet/Witte van Moort maakte in de halve bekerfinale korte metten met de dammers van aartsrivaal Huissen: 1-7. Daarmee staat de club uit Westerhaar voor de derde keer in vier jaar tijd in de eindstrijd.
‘Na de magere verrichtingen in de competitie zijn we gebrand op een herhaling van het succes in 2002’, sprak teamleider Peter Hoopman. ‘We spelen met een vast team en hebben nog geen enkele partij verloren.’
Westerhaar treft in de finale op zaterdag 25 juni Het Noorden uit Groningen.
De Overijsselse damstrijd, met drie kanshebbers en slechts twee NK-tickets, wacht een spannende ontknoping. Bill Neven verspeelde een kostbaar puntje op de achtste speeldag en werd gepasseerd door Danny Slotboom. Toch heeft Neven de kansen op de kampioenstitel en het NK nog in eigen hand.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Tubantia, 13 juni 2005
Dammers van school ’t Waliën eindigen op plek veertien
WINTERSWIJK - De pretentie om te winnen hadden ze, maar diep in hun hart wisten ze dat het niet kon. Thijs Peree, Wout Dondergoor, Cindy te Brummelstroete en Haiko Schreurs van de Winterswijkse basisschool ’t Waliën, haalden uiteindelijk een veertiende plaats bij het Nederlands Damkampioenschap voor basisscholen. Dat werd zaterdag in zaal Wamelink in Winterswijk gehouden en er deden achttien teams mee.
’t Waliën, die vorig jaar nog een gedeelde tiende plaats behaalde, zakt met deze prestatie wat verder weg. Het viel ook niet mee, volgens Cindy te Brummelstroete (12). ‘Vooral De Wegwijzer was heel sterk. Ze speelden op een heel hoog niveau. Wat ik dan doe? Gewoon rustig blijven en me zo goed mogelijk concentreren.’ Vader Wim ondersteunde haar en zag de teleurgestelde blik op het gezicht van z’n dochter. ‘Ach, eigenlijk is het al mooi dat ze zover zijn gekomen’, zegt hij.
De Wegwijzer uit Hoogblokland werd Nederlands Kampioen en ging met de wisselbeker naar huis.
Dammers van school ’t Waliën eindigen op plek veertien
WINTERSWIJK - De pretentie om te winnen hadden ze, maar diep in hun hart wisten ze dat het niet kon. Thijs Peree, Wout Dondergoor, Cindy te Brummelstroete en Haiko Schreurs van de Winterswijkse basisschool ’t Waliën, haalden uiteindelijk een veertiende plaats bij het Nederlands Damkampioenschap voor basisscholen. Dat werd zaterdag in zaal Wamelink in Winterswijk gehouden en er deden achttien teams mee.
’t Waliën, die vorig jaar nog een gedeelde tiende plaats behaalde, zakt met deze prestatie wat verder weg. Het viel ook niet mee, volgens Cindy te Brummelstroete (12). ‘Vooral De Wegwijzer was heel sterk. Ze speelden op een heel hoog niveau. Wat ik dan doe? Gewoon rustig blijven en me zo goed mogelijk concentreren.’ Vader Wim ondersteunde haar en zag de teleurgestelde blik op het gezicht van z’n dochter. ‘Ach, eigenlijk is het al mooi dat ze zover zijn gekomen’, zegt hij.
De Wegwijzer uit Hoogblokland werd Nederlands Kampioen en ging met de wisselbeker naar huis.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
BN/De Stem, 14 juni 2005
Sijbrands bij jubileum Zeeuwse bond
Van onze sportredactie
Dinsdag 14 juni 2005 - GOES – Zeeuwse dammers vieren zaterdag in een bijzondere omgeving het tachtigjarig bestaan van de Zeeuwse bond. Ze binden in een stal uit de achttiende eeuw de strijd aan tegen tweevoudig wereldkampioen Ton Sijbrands.
De simultaan wordt gespeeld op boerderij De Dankbare, aan de Westhovenseweg tussen Aagtekerke en Oostkapelle. Gastheer is Frans Blaas, die naast liefhebber van Zeeuwse trekpaarden (zij staan naast de ’damzaal’), ook een damfanaat is.
Sijbrands krijgt naar verwachtig tegenstand van 35 dammers uit de provincie, van uiteenlopend niveau. De eerste zetten worden om 13.00 verricht en de laatste stenen zullen naar verwachting rond 18.00 uur van het bord verdwijnen.
De Zeeuwse dammers zullen zich weinig illusies maken om Sijbrands te kunnen verslaan. Hij speelt op De Dankbare met open ogen, terwijl hij het wereldrecord blinddammen op zijn naam heeft staan. Hij speelde vorig jaar blind tegen 24 tegenstanders en versloeg er twintig.
Sijbrands bij jubileum Zeeuwse bond
Van onze sportredactie
Dinsdag 14 juni 2005 - GOES – Zeeuwse dammers vieren zaterdag in een bijzondere omgeving het tachtigjarig bestaan van de Zeeuwse bond. Ze binden in een stal uit de achttiende eeuw de strijd aan tegen tweevoudig wereldkampioen Ton Sijbrands.
De simultaan wordt gespeeld op boerderij De Dankbare, aan de Westhovenseweg tussen Aagtekerke en Oostkapelle. Gastheer is Frans Blaas, die naast liefhebber van Zeeuwse trekpaarden (zij staan naast de ’damzaal’), ook een damfanaat is.
Sijbrands krijgt naar verwachtig tegenstand van 35 dammers uit de provincie, van uiteenlopend niveau. De eerste zetten worden om 13.00 verricht en de laatste stenen zullen naar verwachting rond 18.00 uur van het bord verdwijnen.
De Zeeuwse dammers zullen zich weinig illusies maken om Sijbrands te kunnen verslaan. Hij speelt op De Dankbare met open ogen, terwijl hij het wereldrecord blinddammen op zijn naam heeft staan. Hij speelde vorig jaar blind tegen 24 tegenstanders en versloeg er twintig.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
BN/De Stem, 04-04-2005
‘Ach nee, schat, ik kan aardig dammen’
Door Henri van der Steen
Maandag 4 april 2005 - Hij heeft geen auto, niet eens een rijbewijs en de telefoon neemt hij nooit op: geen talent voor gezwatel. Heren die hem willen arrangeren voor een simultaan of anderszins, moeten trouwens toch bij zijn vrouw zijn. „Als Hetty zo’n gesprek voert, scheelt dat toch gauw een paar honderd euro.“ Grapje.
(Foto Sandra Peerenboom)
DEN BOSCH – Er zit een held aan tafel. Ik heb vijf eeuwige sporthelden: Ard Schenk, Peter Winnen, Kees Akerboom, Jan Mulder en Ton Sijbrands - vijf intrigerende persoonlijkheden. En ze zijn in alle jaren geen van allen veranderd, Sijbrands zeker niet; alleen het haar is een half metertje gekortwiekt.
Hij laat zich als aperitief een mooie whisky on the rocks inschenken, Hetty belieft een Spaanse rode wijn. Er komt een salade van avocado en champignons bij.
De beste dammer ter wereld, volgens de wereldranglijst, is zelf niet veranderd, zijn omgeving is voortdurend veranderd. Ton Sijbrands heeft zijn vrouw meegebracht, tevens zijn jeugdvriendinnetje. Maar Hetty is niet de eerste vrouw van Ton Sijbrands, niet eens zijn tweede. Zijn vierde! Als kinderen woonden ze honderd meter van elkaar in Amsterdam, trokken jarenlang dag en nacht met elkaar op.
Hetty: „Hij was een heel klein, teer, aandachtig, blond jongetje. Wij werden geplaagd door de andere kinderen: ‘Tonny gaat met Hetty.’ We hebben veel gelachen samen. En piano gespeeld. En blokfluit.“ Ton: „We damden ook samen.“ Hetty: „Ja, maar niet lang. Daar was niks aan met jou.“ Ze verloren elkaar uit het oog.
Hetty: „Op zeker moment kwam mijn moeder de kamer binnen. ‘Heb je het al gehoord? Tonny is wereldkampioen geworden. En dik geworden! En zulk haar!’ Dat was 1972.“
Een jaar of 33 later heeft Ton Sijbrands niet meer zulk haar. Hij lijkt toch in geen enkel opzicht veranderd, ingetogen, zorgvuldig formulerend, kritisch. „Qua muziek ben ik zeker in de jaren zestig blijven hangen. Ik ben nog steeds lid van de fanclub van Cuby en de Blizzards, zie ze nog regelmatig spelen. Laatst zat ik in een dorpje in Zuid-Limburg, toen ik las dat Crosby en Nash in Paradiso optraden, verdorie. Maar mijn haren zijn net zo gekort als mijn damrubriek in de Volkskrant, met 45 percent.“
In 1967 speelde Ton Sijbrands, 17 jaar oud, een simultaan tegen 169 tegenstanders. Wereldrecord! Op beelden van die seance zien we een blondgekrulde, wat afwezige jongen op gympies. Hetty: „Hij was heel verlegen, bangig ook, hij liep tussen mensen door alsof het objecten waren, had met niets en niemand contact.“ Ton: „Mijn vader komt uit een schippersfamilie. Hij is enkele keren opgestapt bij zijn baas na een conflict, ik herken dat bij mezelf. Ik vrees ook dat ik zo tot mijn dertiende een teleurstelling ben geweest voor mijn vader. Ik kon goed leren, hij had graag gezien dat ik waterbouwkundig ingenieur was geworden. Maar ik wilde alleen dammen. Op m'n dertiende begon ik daar wat succes mee te krijgen.“
Hetty: „Je bent hoogbegaafd, daar komt dat wat afstandelijke gedrag vandaan.“ Ton: „Ach nee, schat, ik kan aardig dammen.“
Het uiensoepje komt door, het gesprek komt terug op de jaren zestig. Mogen we aannemen dat Sijbrands als rechtschapen anarchist militaire dienst heeft geweigerd? „Dat klopt. Ik hoor m'n moeder nog vertwijfeld roepen: ‘Maar dan krijg je nooit meer een baan bij de Rijks Post Spaarbank!’ Uiteindelijk ben ik bij een psychiater terechtgekomen voor een gesprek van een uur. We hebben het 50 minuten gehad over de blues; ik weet nog dat hij me aanraadde een elpee van Jelly Roll Morton te kopen. Vervolgens vroeg hij me of ik bleef weigeren. Ja. Toen heeft hij me op S5 afgekeurd.“
Hij begon met dammen toen hij negen was. „We hadden thuis een dambord. Nadat me de regels waren uitgelegd, raakte ik geïntrigeerd. Toen ik elf was stond er een advertentietje in een huis-aan-huisblad, van de Christelijke Damclub Amsterdam, dat kinderen op zaterdagmiddag konden komen dammen. Mijn vader heeft me meegenomen, twee maanden later werd ik al overgeplaatst naar de seniorenafdeling.“
Een doorbraak was een toernooi in Krasnapolsky, waar de 11-jarige Sijbrands aan tafel mocht schuiven bij de Senegalese grootmeester Baba Sy. „Die was analfabeet, maar ja, de zetten moeten wel worden opgeschreven. Dat deed ik. Baba Sy is mijn eerste idool.“
De echte doorbraak was toen al tot stand gekomen. „Mijn vader las op zeker moment dat je ergens in Amsterdam een boekje kon ophalen met alle partijen van het WK van 1960. We hebben dat boekje samen opgehaald en ik ben die partijen gaan bestuderen. Tot ik bij een partij kwam van de wereldkampioen en ik een zet zag die beter was dan hij had gedaan. Ik dacht: als ik een betere zet zie dan de wereldkampioen... Ik weet nog dat mijn moeder op het balkon zat. Ik ben naar haar toegegaan en heb gezegd: ‘Mam, ik word wereldkampioen.’ Ik was elf toen.“ De oud-wereldkampioen is intussen ook overgeschakeld op de rode wijn uit Spanje en laat zich het vispotje smaken.
Hij vertelt dat zijn eerste damjaren hem nog wel eens dwars zitten. „Afgelopen zomer heb ik tijdens de vakantie nog eens partijen geanalyseerd toen ik tien was. Vreselijk! Ik kan daar dan buitengewoon neerslachtig van worden. Ik moest ook denken aan de acteur Gijs Scholten van Aschat die eens heeft gezegd: ‘Ik vraag me al jaren af wanneer het publiek in de gaten krijgt dat ik er niks van kan.’
Later heb ik natuurlijk wel een enorme vooruitgang gemaakt. Op m'n veertiende was ik seniorenkampioen van Amsterdam, drie jaar later Nederlands en Europees kampioen.“
Was hij niet van zichzelf onder de indruk toen hij afgelopen december zijn eigen wereldrecord blind-simultaan verbeterde? Sijbrands spreidt de armen en begint te zingen. ‘Ik hou van mij, met heel mijn hart en ziel hou ik van mij.’ Ischa, ha! Nee, ik was wel verbaasd dat het me lukte. Maar je moet niet zo gauw onder de indruk zijn of verbijsterd. Mensen laten zich veel te gemakkelijk verbijsteren. Vergelijk het eens met schaken. Ik ben een groot schaakliefhebber. Ik heb de partijen geanalyseerd van Aljechin toen hij in 1933 zijn wereldrecord blind-simultaan vestigde, tegen vijftien tegenstanders. Dat staat echt op een veel hoger niveau dan wat ik doe. Dat wil niet zeggen dat het niks voorstelt, want dat is het oude misverstand met dammen: simpele spelregels, dus zal het wel een simpel spel zijn...“
Hetty: „Hij is een en al dambord. Overal in huis liggen dambordjes, wel dertig.“ De liefde voor het dammen, leidde hem naar de liefde voor het schaken. „Ik heb op m'n elfde schaken geleerd, ben op m'n 22ste bij een club gegaan en heb tot vier geleden competitie gespeeld, in het derde van Bussum, een enkele keer als invaller in het tweede. In 1972 werd ik wereldkampioen dammen en kreeg ik als cadeau een reis aangeboden voor twee personen; ik koos Reykjavik, waar toen gespeeld werd om de wereldtitel schaken tussen Fischer en Spasski. Ik was natuurlijk op de hand van Fischer, voelde me verwant met hem: de enige westerling die het tegen de Russen kon opnemen, net als ik in het dammen, al die verhalen over zijn status van Einzelgänger en wonderkind. Dat sprak me allemaal aan in Fischer. Nee, ik heb hem niet ontmoet, wel een poging gedaan, heb hem een briefje geschreven. Nooit een reactie gehad.“
Er wordt een nog een mooie fles ontkurkt. De grootmeester en zijn lief hebben het naar hun zin. Ze zijn acht jaar bij elkaar, maar lijken verliefd als in de eerste weken. Zachte blikken, lieve woordjes. Hetty doet volop mee met het gesprek, tenzij het over schaken gaat. Het gaat nog even over schaken.
Sijbrands: „Ik voel een sterke verwantschap met schakers, hoewel die meteen ophoudt als we onze portemonnees zouden trekken. Financieel is er een enorm verschil. Als er een damsimultaan wordt gehouden, krijg ik 500 euro, een schaakgrootmeester vraagt en krijgt gewoon het tienvoudige. Daar heb ik overigens mee leren leven, ik stoor me er niet aan. Schaken staat nu eenmaal in een veel hoger aanzien.“
Heeft hij altijd kunnen leven van het dammen? „Ik woonde één hoog achter in de Pijp, heb nooit hoge eisen gesteld, heb nooit rood gestaan. Ik denk de laatste jaren wel eens: wat had ik meer kunnen doen met mijn leven dan dammen? Muziek maken bijvoorbeeld. Ik denk er toch steeds meer aan een gitaar te gaan kopen.“
„Ik heb niet veel kwaliteiten, maar ik kan dammen en ik heb een absoluut gehoor. Ik weet nog dat ik een conflict kreeg op school vanwege mijn haar. Dat werd een conflict met mijn vader over mijn haar. Vervolgens heb ik het ouderlijk huis verlaten, ben naar Den Bosch gegaan. Ik kende Theo de Graag uit Heusden en die kende Hans Vlek, de dichter. Via hem ben ik toen tijdelijk aan woonruimte gekomen, in Rosmalen, bij een zekere van Duijn of Duijns, die in aardappelen zat en heel mooi kon zingen. Hij nam me mee naar het koor, waar ik werd ingedeeld bij de tenoren en waar nog eens werd vastgesteld dat ik een absoluut gehoor heb.“
Voor oproepen om mee te doen aan het WK dammen, had Sijbrands jarenlang niet bepaald een absoluut gehoor. „Ik heb tot 1973 alles meegedaan, toen ben ik heel drastisch gestopt, vijftien jaar lang.“ Waarom? Schema? Faalangst? „In 2003 heb ik weer meegedaan, toen verloor ik trouwens voor het eerst in jaren weer eens een partij, van de latere winnaar. Maar uit de laatste vier partijen, haalde ik zeven punten, op m'n enorme wedstrijdmentaliteit.“ Hij grijnst licht, het is ironie.
Hetty: „En dan moet je weten wat er op de eerste speeldag gebeurde, ’s morgens om kwart over zeven in de hotelkamer. Zegt-ie ineens: ‘Ik moet je iets vertellen. Ik doe niet mee.’ Wat doe je dan? Een enorme faalangst, dat was het.“
Ton: „Een dag eerder hadden we Piet Roozenburg begraven, een van Neerlands grootste dammers, het was ook de eerste keer dat ik sprak op een begrafenis. De meeste topdammers waren er niet, het interesseert ze allemaal geen reet. Die middag was er de loting van het WK, met majorettes, break-dancers, kolereherrie, de hele sfeer stond me niet aan, ook natuurlijk omdat ik net van die begrafenis kwam. Maar ik zag de harde koppen van de concurrentie, de zuinige knikjes...“
Hetty: „Typisch Tonny, die zijn bang voor jou!“ Ton: „Ik dacht: ik hoor hier niet thuis.“ Hetty: „Het was droevig op die hotelkamer, de volgende ochtend, zo hartverscheurend, hij wilde een psycholoog.“ Ton: „Ik ben toen uiteindelijk toch begonnen aan dat WK, met twee remises. Ik had wel alsnog bedongen dat ik thuis kon slapen als het even kon, want ze hadden een hotelkamer geboekt die me deprimeerde. Na de eerste twee dagen zijn we teruggegaan naar Muiden. ’s Avonds heb ik er een wandelingetje gemaakt en kwam ik voorbij een cafe waar goeie muziek vandaan kwam, ik dacht de stem van Kaz Lux te herkennen. Ik naar binnen. Nou, dat werd een hele gezellige avond. Ik geloof dat ik acht borrels op had en zeven witbiertjes. Waggelend aan de arm van Hetty ben ik thuisgekomen. Het was de spanning die eruit kwam, van die eerste dagen, van de begrafenis van Piet Roozenburg.“
Tijd voor New Yorkse cheese-cake. Sijbrands vertelt over het einde dat nadert. Het tobben achter het bord. Terwijl hij dus nog gewoon eerste staat op de wereldranglijst! Ben je nog de beste van de wereld? „Nee. Qua slagvaardigheid kan ik niet op tegen jongens die vijftien jaar jonger zijn, die verdelen hun bedenktijd beter. Ik ben een ontzettende tobber, kom altijd in tijdnood. Tussen je 30ste en 35ste heb je je beste periode als dammer, naar het schijnt. Ik weet dat niet uit eigen ervaring, want ik ben op m'n 23ste gestopt en weer op m'n 38ste begonnen. Qua spelbegrip ben ik nog een van de besten, maar niet in de praktijk.“
Hetty protesteert luidruchtig. Haar Tonny is weer eens veel te bescheiden. „Het heeft ook met de hele persoon te maken“, zegt ze verklarend tegen de verslaggever.
Dit jaar is het volgende WK. Doet-ie mee? „Nee, als de klassieke vorm wordt losgelaten niet.“ Hetty: „Je moet nog een sponsor zoeken.“ Ton: „Nee schat, daar gaat het niet om. Ik heb me al gekwalificeerd, maar moet toch voorrondes spelen. Dat vind ik onjuist. Ik heb recht mee te doen aan de eindstrijd.“
Wat zou die sponsor trouwens moeten schuiven om Sijbrands te prikkelen. Het blijkt om iets van 10.000 euro te gaan.
Hetty: „Veel te weinig.“ Ton: „Nou, voor de damwereld...“ Hetty: „Ach jij met je damwereld.“
‘Ach nee, schat, ik kan aardig dammen’
Door Henri van der Steen
Maandag 4 april 2005 - Hij heeft geen auto, niet eens een rijbewijs en de telefoon neemt hij nooit op: geen talent voor gezwatel. Heren die hem willen arrangeren voor een simultaan of anderszins, moeten trouwens toch bij zijn vrouw zijn. „Als Hetty zo’n gesprek voert, scheelt dat toch gauw een paar honderd euro.“ Grapje.
(Foto Sandra Peerenboom)
DEN BOSCH – Er zit een held aan tafel. Ik heb vijf eeuwige sporthelden: Ard Schenk, Peter Winnen, Kees Akerboom, Jan Mulder en Ton Sijbrands - vijf intrigerende persoonlijkheden. En ze zijn in alle jaren geen van allen veranderd, Sijbrands zeker niet; alleen het haar is een half metertje gekortwiekt.
Hij laat zich als aperitief een mooie whisky on the rocks inschenken, Hetty belieft een Spaanse rode wijn. Er komt een salade van avocado en champignons bij.
De beste dammer ter wereld, volgens de wereldranglijst, is zelf niet veranderd, zijn omgeving is voortdurend veranderd. Ton Sijbrands heeft zijn vrouw meegebracht, tevens zijn jeugdvriendinnetje. Maar Hetty is niet de eerste vrouw van Ton Sijbrands, niet eens zijn tweede. Zijn vierde! Als kinderen woonden ze honderd meter van elkaar in Amsterdam, trokken jarenlang dag en nacht met elkaar op.
Hetty: „Hij was een heel klein, teer, aandachtig, blond jongetje. Wij werden geplaagd door de andere kinderen: ‘Tonny gaat met Hetty.’ We hebben veel gelachen samen. En piano gespeeld. En blokfluit.“ Ton: „We damden ook samen.“ Hetty: „Ja, maar niet lang. Daar was niks aan met jou.“ Ze verloren elkaar uit het oog.
Hetty: „Op zeker moment kwam mijn moeder de kamer binnen. ‘Heb je het al gehoord? Tonny is wereldkampioen geworden. En dik geworden! En zulk haar!’ Dat was 1972.“
Een jaar of 33 later heeft Ton Sijbrands niet meer zulk haar. Hij lijkt toch in geen enkel opzicht veranderd, ingetogen, zorgvuldig formulerend, kritisch. „Qua muziek ben ik zeker in de jaren zestig blijven hangen. Ik ben nog steeds lid van de fanclub van Cuby en de Blizzards, zie ze nog regelmatig spelen. Laatst zat ik in een dorpje in Zuid-Limburg, toen ik las dat Crosby en Nash in Paradiso optraden, verdorie. Maar mijn haren zijn net zo gekort als mijn damrubriek in de Volkskrant, met 45 percent.“
In 1967 speelde Ton Sijbrands, 17 jaar oud, een simultaan tegen 169 tegenstanders. Wereldrecord! Op beelden van die seance zien we een blondgekrulde, wat afwezige jongen op gympies. Hetty: „Hij was heel verlegen, bangig ook, hij liep tussen mensen door alsof het objecten waren, had met niets en niemand contact.“ Ton: „Mijn vader komt uit een schippersfamilie. Hij is enkele keren opgestapt bij zijn baas na een conflict, ik herken dat bij mezelf. Ik vrees ook dat ik zo tot mijn dertiende een teleurstelling ben geweest voor mijn vader. Ik kon goed leren, hij had graag gezien dat ik waterbouwkundig ingenieur was geworden. Maar ik wilde alleen dammen. Op m'n dertiende begon ik daar wat succes mee te krijgen.“
Hetty: „Je bent hoogbegaafd, daar komt dat wat afstandelijke gedrag vandaan.“ Ton: „Ach nee, schat, ik kan aardig dammen.“
Het uiensoepje komt door, het gesprek komt terug op de jaren zestig. Mogen we aannemen dat Sijbrands als rechtschapen anarchist militaire dienst heeft geweigerd? „Dat klopt. Ik hoor m'n moeder nog vertwijfeld roepen: ‘Maar dan krijg je nooit meer een baan bij de Rijks Post Spaarbank!’ Uiteindelijk ben ik bij een psychiater terechtgekomen voor een gesprek van een uur. We hebben het 50 minuten gehad over de blues; ik weet nog dat hij me aanraadde een elpee van Jelly Roll Morton te kopen. Vervolgens vroeg hij me of ik bleef weigeren. Ja. Toen heeft hij me op S5 afgekeurd.“
Hij begon met dammen toen hij negen was. „We hadden thuis een dambord. Nadat me de regels waren uitgelegd, raakte ik geïntrigeerd. Toen ik elf was stond er een advertentietje in een huis-aan-huisblad, van de Christelijke Damclub Amsterdam, dat kinderen op zaterdagmiddag konden komen dammen. Mijn vader heeft me meegenomen, twee maanden later werd ik al overgeplaatst naar de seniorenafdeling.“
Een doorbraak was een toernooi in Krasnapolsky, waar de 11-jarige Sijbrands aan tafel mocht schuiven bij de Senegalese grootmeester Baba Sy. „Die was analfabeet, maar ja, de zetten moeten wel worden opgeschreven. Dat deed ik. Baba Sy is mijn eerste idool.“
De echte doorbraak was toen al tot stand gekomen. „Mijn vader las op zeker moment dat je ergens in Amsterdam een boekje kon ophalen met alle partijen van het WK van 1960. We hebben dat boekje samen opgehaald en ik ben die partijen gaan bestuderen. Tot ik bij een partij kwam van de wereldkampioen en ik een zet zag die beter was dan hij had gedaan. Ik dacht: als ik een betere zet zie dan de wereldkampioen... Ik weet nog dat mijn moeder op het balkon zat. Ik ben naar haar toegegaan en heb gezegd: ‘Mam, ik word wereldkampioen.’ Ik was elf toen.“ De oud-wereldkampioen is intussen ook overgeschakeld op de rode wijn uit Spanje en laat zich het vispotje smaken.
Hij vertelt dat zijn eerste damjaren hem nog wel eens dwars zitten. „Afgelopen zomer heb ik tijdens de vakantie nog eens partijen geanalyseerd toen ik tien was. Vreselijk! Ik kan daar dan buitengewoon neerslachtig van worden. Ik moest ook denken aan de acteur Gijs Scholten van Aschat die eens heeft gezegd: ‘Ik vraag me al jaren af wanneer het publiek in de gaten krijgt dat ik er niks van kan.’
Later heb ik natuurlijk wel een enorme vooruitgang gemaakt. Op m'n veertiende was ik seniorenkampioen van Amsterdam, drie jaar later Nederlands en Europees kampioen.“
Was hij niet van zichzelf onder de indruk toen hij afgelopen december zijn eigen wereldrecord blind-simultaan verbeterde? Sijbrands spreidt de armen en begint te zingen. ‘Ik hou van mij, met heel mijn hart en ziel hou ik van mij.’ Ischa, ha! Nee, ik was wel verbaasd dat het me lukte. Maar je moet niet zo gauw onder de indruk zijn of verbijsterd. Mensen laten zich veel te gemakkelijk verbijsteren. Vergelijk het eens met schaken. Ik ben een groot schaakliefhebber. Ik heb de partijen geanalyseerd van Aljechin toen hij in 1933 zijn wereldrecord blind-simultaan vestigde, tegen vijftien tegenstanders. Dat staat echt op een veel hoger niveau dan wat ik doe. Dat wil niet zeggen dat het niks voorstelt, want dat is het oude misverstand met dammen: simpele spelregels, dus zal het wel een simpel spel zijn...“
Hetty: „Hij is een en al dambord. Overal in huis liggen dambordjes, wel dertig.“ De liefde voor het dammen, leidde hem naar de liefde voor het schaken. „Ik heb op m'n elfde schaken geleerd, ben op m'n 22ste bij een club gegaan en heb tot vier geleden competitie gespeeld, in het derde van Bussum, een enkele keer als invaller in het tweede. In 1972 werd ik wereldkampioen dammen en kreeg ik als cadeau een reis aangeboden voor twee personen; ik koos Reykjavik, waar toen gespeeld werd om de wereldtitel schaken tussen Fischer en Spasski. Ik was natuurlijk op de hand van Fischer, voelde me verwant met hem: de enige westerling die het tegen de Russen kon opnemen, net als ik in het dammen, al die verhalen over zijn status van Einzelgänger en wonderkind. Dat sprak me allemaal aan in Fischer. Nee, ik heb hem niet ontmoet, wel een poging gedaan, heb hem een briefje geschreven. Nooit een reactie gehad.“
Er wordt een nog een mooie fles ontkurkt. De grootmeester en zijn lief hebben het naar hun zin. Ze zijn acht jaar bij elkaar, maar lijken verliefd als in de eerste weken. Zachte blikken, lieve woordjes. Hetty doet volop mee met het gesprek, tenzij het over schaken gaat. Het gaat nog even over schaken.
Sijbrands: „Ik voel een sterke verwantschap met schakers, hoewel die meteen ophoudt als we onze portemonnees zouden trekken. Financieel is er een enorm verschil. Als er een damsimultaan wordt gehouden, krijg ik 500 euro, een schaakgrootmeester vraagt en krijgt gewoon het tienvoudige. Daar heb ik overigens mee leren leven, ik stoor me er niet aan. Schaken staat nu eenmaal in een veel hoger aanzien.“
Heeft hij altijd kunnen leven van het dammen? „Ik woonde één hoog achter in de Pijp, heb nooit hoge eisen gesteld, heb nooit rood gestaan. Ik denk de laatste jaren wel eens: wat had ik meer kunnen doen met mijn leven dan dammen? Muziek maken bijvoorbeeld. Ik denk er toch steeds meer aan een gitaar te gaan kopen.“
„Ik heb niet veel kwaliteiten, maar ik kan dammen en ik heb een absoluut gehoor. Ik weet nog dat ik een conflict kreeg op school vanwege mijn haar. Dat werd een conflict met mijn vader over mijn haar. Vervolgens heb ik het ouderlijk huis verlaten, ben naar Den Bosch gegaan. Ik kende Theo de Graag uit Heusden en die kende Hans Vlek, de dichter. Via hem ben ik toen tijdelijk aan woonruimte gekomen, in Rosmalen, bij een zekere van Duijn of Duijns, die in aardappelen zat en heel mooi kon zingen. Hij nam me mee naar het koor, waar ik werd ingedeeld bij de tenoren en waar nog eens werd vastgesteld dat ik een absoluut gehoor heb.“
Voor oproepen om mee te doen aan het WK dammen, had Sijbrands jarenlang niet bepaald een absoluut gehoor. „Ik heb tot 1973 alles meegedaan, toen ben ik heel drastisch gestopt, vijftien jaar lang.“ Waarom? Schema? Faalangst? „In 2003 heb ik weer meegedaan, toen verloor ik trouwens voor het eerst in jaren weer eens een partij, van de latere winnaar. Maar uit de laatste vier partijen, haalde ik zeven punten, op m'n enorme wedstrijdmentaliteit.“ Hij grijnst licht, het is ironie.
Hetty: „En dan moet je weten wat er op de eerste speeldag gebeurde, ’s morgens om kwart over zeven in de hotelkamer. Zegt-ie ineens: ‘Ik moet je iets vertellen. Ik doe niet mee.’ Wat doe je dan? Een enorme faalangst, dat was het.“
Ton: „Een dag eerder hadden we Piet Roozenburg begraven, een van Neerlands grootste dammers, het was ook de eerste keer dat ik sprak op een begrafenis. De meeste topdammers waren er niet, het interesseert ze allemaal geen reet. Die middag was er de loting van het WK, met majorettes, break-dancers, kolereherrie, de hele sfeer stond me niet aan, ook natuurlijk omdat ik net van die begrafenis kwam. Maar ik zag de harde koppen van de concurrentie, de zuinige knikjes...“
Hetty: „Typisch Tonny, die zijn bang voor jou!“ Ton: „Ik dacht: ik hoor hier niet thuis.“ Hetty: „Het was droevig op die hotelkamer, de volgende ochtend, zo hartverscheurend, hij wilde een psycholoog.“ Ton: „Ik ben toen uiteindelijk toch begonnen aan dat WK, met twee remises. Ik had wel alsnog bedongen dat ik thuis kon slapen als het even kon, want ze hadden een hotelkamer geboekt die me deprimeerde. Na de eerste twee dagen zijn we teruggegaan naar Muiden. ’s Avonds heb ik er een wandelingetje gemaakt en kwam ik voorbij een cafe waar goeie muziek vandaan kwam, ik dacht de stem van Kaz Lux te herkennen. Ik naar binnen. Nou, dat werd een hele gezellige avond. Ik geloof dat ik acht borrels op had en zeven witbiertjes. Waggelend aan de arm van Hetty ben ik thuisgekomen. Het was de spanning die eruit kwam, van die eerste dagen, van de begrafenis van Piet Roozenburg.“
Tijd voor New Yorkse cheese-cake. Sijbrands vertelt over het einde dat nadert. Het tobben achter het bord. Terwijl hij dus nog gewoon eerste staat op de wereldranglijst! Ben je nog de beste van de wereld? „Nee. Qua slagvaardigheid kan ik niet op tegen jongens die vijftien jaar jonger zijn, die verdelen hun bedenktijd beter. Ik ben een ontzettende tobber, kom altijd in tijdnood. Tussen je 30ste en 35ste heb je je beste periode als dammer, naar het schijnt. Ik weet dat niet uit eigen ervaring, want ik ben op m'n 23ste gestopt en weer op m'n 38ste begonnen. Qua spelbegrip ben ik nog een van de besten, maar niet in de praktijk.“
Hetty protesteert luidruchtig. Haar Tonny is weer eens veel te bescheiden. „Het heeft ook met de hele persoon te maken“, zegt ze verklarend tegen de verslaggever.
Dit jaar is het volgende WK. Doet-ie mee? „Nee, als de klassieke vorm wordt losgelaten niet.“ Hetty: „Je moet nog een sponsor zoeken.“ Ton: „Nee schat, daar gaat het niet om. Ik heb me al gekwalificeerd, maar moet toch voorrondes spelen. Dat vind ik onjuist. Ik heb recht mee te doen aan de eindstrijd.“
Wat zou die sponsor trouwens moeten schuiven om Sijbrands te prikkelen. Het blijkt om iets van 10.000 euro te gaan.
Hetty: „Veel te weinig.“ Ton: „Nou, voor de damwereld...“ Hetty: „Ach jij met je damwereld.“
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Artikel uit BN/DeStem van 22-12-2004
Het lijf in Nederland, het hart in Ivoorkust
Door Bauke Boersma
Woensdag 22 december 2004 - Leopold Sekongo, momenteel tweede in de strijd om het Zeeuws kampioenschap, heeft wel betere tijden gekend. De dammer uit Ivoorkust woont in Roosendaal in een soort van bezemkast, heeft geen werk en spreekt de Nederlandse taal nog maar mondjesmaat. Maar veel erger dan dat is de situatie in zijn thuisland. „Ik maak me veel zorgen om mijn familie.“
(Foto: Thom van Amsterdam)
ROOSENDAAL – Mooie melkkoe, dat pand aan de Gastelseweg in Roosendaal. Een flink aantal kamers, allemaal niet overdreven veel groter dan het formaat bezemkast. Tegen ongetwijfeld een ’leuk’ prijsje per stuk. Leopold Sekongo, dammer uit Ivoorkust, moet het met zijn uitkering en schamele inkomsten uit zijn sport maar zien op te hoesten. Net als al die andere Afrikanen in het huis.
„Maar ik ben voorlopig al lang blij dát ik eigen woonruimte heb“, kijkt Leopold Sekongo liever naar de zonnige kant van het benauwende kamertje.
„Ik bedoel, het valt niet mee woonruimte te vinden. Ik zou het liefst een eigen appartementje hebben, maar heb nog lang niet genoeg punten verzameld.“
En ach, zegt Leopold Sekongo terwijl hij zich in de kleine ruimte in allerlei vreemde bochten wringt om koffie te schenken, hij heeft sinds een maand in elk geval een vast dak boven zijn hoofd. Het afgelopen jaar, nadat hij vanuit het Friese Leeuwarden naar Brabant verhuisde, zat hij immers dan weer hier en dan weer daar. Ook niet ideaal.
„Het leven is hier best goed hoor“, lacht Sekongo, nummer twee in de tussenstand van het Zeeuws kampioenschap, zijn imposante rij witte tanden bloot. „Ik heb hier vrienden, kan lekker dammen. Ik zou alleen ook graag willen werken, maakt me niet uit wat voor soort werk. Maar ik moet eerst wachten op een rapportage van de gemeente. Zij bepalen min of meer of ik al aan de slag kan gaan of dat ik eerst nog een vervolgcursus Nederlandse taal moet doen.“
Dat zou geen overbodige luxe zijn, weet ook Leopold Sekongo. „Als ik boodschappen doe, red ik me wel“, zegt de 35-jarige Ivoriaan minzaam. „Maar nee, het is niet handig als wij dit gesprek in het Nederlands voeren, ha, ha. Zo ver ben ik nog niet. Het is ook zó’n moeilijke taal, veel moeilijker dan Engels. En wat het nog ingewikkelder maakt: overal in Nederland spreken de mensen weer anders. Friesland, Brabant, Zeeland, Amsterdam; iedereen heeft zijn eigen dialect. Maar ik doe heel erg mijn best. Als je volgend jaar weer komt, spreken we Nederlands, goed?“
Want volgend jaar zal Leopold Sekongo naar alle waarschijnlijkheid nog steeds in Nederland huizen. Omdat hij hier de damsport het beste kan bedrijven. Maar vooral ook omdat een terugkeer naar Ivoorkust niet voor de hand ligt, nu het land zo wordt verscheurd door binnenlandse twisten.
Spion
„Zelf ben ik vijf jaar geleden naar Nederland gekomen omdat ik de situatie van de laatste jaren wel min of meer had zien aankomen“, vertelt Sekongo. „En dat betekende voor mij dat het heel onveilig zou zijn om te blijven. Ik werkte namelijk als een soort van spion bij het Ministerie van Defensie. Ik moest de gangen nagaan van mensen die voor Defensie werkten en over hun handel en wandel rapporteren. Niet echt een functie waarmee ik nu populair zou zijn, om het voorzichtig uit te drukken.“
„Momenteel is het weer even rustig in Ivoorkust“, schetst Sekongo de stand van zaken in de bloederige strijd tussen de in het zuiden van het land huizende regering-Gbagbo en de oppositie van rebellenleider Alassane Ouattara. „Maar het is met geen mogelijkheid te voorspellen hoe het zich verder zal ontwikkelen. De situatie kan elk moment weer exploderen, je weet het gewoon niet.“
Juist die onzekerheid maakt het allemaal zo moeilijk verteerbaar, zegt Leopold Sekongo. Maakt dat hij de laatste tijd veel meer piekert dan hem lief is. Ook als hij plaatsneemt achter het dambord. „Ik kan mijn hoofd er lang niet altijd goed bijhouden“, zegt de deelnemer aan het jeugd-WK in 1987 en de ’grote’ wereldkampioenschappen in 1996 en 1997. „Als ik scherp ben en vrij in mijn hoofd, dan zit ik constant alle mogelijke zetten door te rekenen. Dan zit ik in een soort roes, kan niets mij afleiden. Maar de laatste tijd betrap ik mezelf er vaak op dat mijn gedachten afdwalen.“
Naar Ivoorkust. Naar Khorogo, plaats in het tegenwoordig door de rebellen beheerste noorden van Ivoorkust, om precies te zijn. Waar zijn moeder en verschillende broers en zussen van Sekongo nog steeds wonen. „Ik heb slechts zo nu en dan even contact met mijn moeder“, vertelt de speler van de Geleense ereklasser De Vaste Zet. „Om te laten weten hoe het met mij gaat, maar toch vooral om op de hoogte te blijven van hun wel en wee. Totnogtoe hebben er zich voor mijn familie gelukkig geen onverkwikkelijke zaken voorgedaan, maar ik maak me wel steeds veel zorgen om iedereen.“ Hoe anders was het leven in Ivoorkust toen Leopold Sekongo een kleine jongen was. „Redelijk onbezorgd“, weet de Ivoriaan nog. „Ik ging naar school, voetbalde lekker met vriendjes. En toen ik een jaar of tien was, begon ik met dammen. We hadden geen geld voor een echt dambord, maar maakten er zelf één. Een bord van karton, waarop we zelf de vakjes tekenden. En flessendopjes moesten daarbij dienst doen als damschijven. Dat was nog een heel gedoe hoor, om doppen van dezelfde kleur bij elkaar te krijgen.“
Maar het lukte. Waardoor hij zich in de stoffige straten van Khorogo kon ontwikkelen tot een bovenmodale dammer. Die zichzelf ruim twee decennia later best in staat acht ooit wereldkampioen te worden. „Waarom ook niet?“, vraagt Sekongo zich hardop af. „Er is in de wereld een heel grote groep dammers die daartoe in staat is. Iedereen kan wereldkampioen worden, zou ik haast durven zeggen. Dus ook Leopold Sekongo. Een voorwaarde is dan wel dat ik tijdens de titelstrijd elke partij op dreef ben.“
Het lijf in Nederland, het hart in Ivoorkust
Door Bauke Boersma
Woensdag 22 december 2004 - Leopold Sekongo, momenteel tweede in de strijd om het Zeeuws kampioenschap, heeft wel betere tijden gekend. De dammer uit Ivoorkust woont in Roosendaal in een soort van bezemkast, heeft geen werk en spreekt de Nederlandse taal nog maar mondjesmaat. Maar veel erger dan dat is de situatie in zijn thuisland. „Ik maak me veel zorgen om mijn familie.“
(Foto: Thom van Amsterdam)
ROOSENDAAL – Mooie melkkoe, dat pand aan de Gastelseweg in Roosendaal. Een flink aantal kamers, allemaal niet overdreven veel groter dan het formaat bezemkast. Tegen ongetwijfeld een ’leuk’ prijsje per stuk. Leopold Sekongo, dammer uit Ivoorkust, moet het met zijn uitkering en schamele inkomsten uit zijn sport maar zien op te hoesten. Net als al die andere Afrikanen in het huis.
„Maar ik ben voorlopig al lang blij dát ik eigen woonruimte heb“, kijkt Leopold Sekongo liever naar de zonnige kant van het benauwende kamertje.
„Ik bedoel, het valt niet mee woonruimte te vinden. Ik zou het liefst een eigen appartementje hebben, maar heb nog lang niet genoeg punten verzameld.“
En ach, zegt Leopold Sekongo terwijl hij zich in de kleine ruimte in allerlei vreemde bochten wringt om koffie te schenken, hij heeft sinds een maand in elk geval een vast dak boven zijn hoofd. Het afgelopen jaar, nadat hij vanuit het Friese Leeuwarden naar Brabant verhuisde, zat hij immers dan weer hier en dan weer daar. Ook niet ideaal.
„Het leven is hier best goed hoor“, lacht Sekongo, nummer twee in de tussenstand van het Zeeuws kampioenschap, zijn imposante rij witte tanden bloot. „Ik heb hier vrienden, kan lekker dammen. Ik zou alleen ook graag willen werken, maakt me niet uit wat voor soort werk. Maar ik moet eerst wachten op een rapportage van de gemeente. Zij bepalen min of meer of ik al aan de slag kan gaan of dat ik eerst nog een vervolgcursus Nederlandse taal moet doen.“
Dat zou geen overbodige luxe zijn, weet ook Leopold Sekongo. „Als ik boodschappen doe, red ik me wel“, zegt de 35-jarige Ivoriaan minzaam. „Maar nee, het is niet handig als wij dit gesprek in het Nederlands voeren, ha, ha. Zo ver ben ik nog niet. Het is ook zó’n moeilijke taal, veel moeilijker dan Engels. En wat het nog ingewikkelder maakt: overal in Nederland spreken de mensen weer anders. Friesland, Brabant, Zeeland, Amsterdam; iedereen heeft zijn eigen dialect. Maar ik doe heel erg mijn best. Als je volgend jaar weer komt, spreken we Nederlands, goed?“
Want volgend jaar zal Leopold Sekongo naar alle waarschijnlijkheid nog steeds in Nederland huizen. Omdat hij hier de damsport het beste kan bedrijven. Maar vooral ook omdat een terugkeer naar Ivoorkust niet voor de hand ligt, nu het land zo wordt verscheurd door binnenlandse twisten.
Spion
„Zelf ben ik vijf jaar geleden naar Nederland gekomen omdat ik de situatie van de laatste jaren wel min of meer had zien aankomen“, vertelt Sekongo. „En dat betekende voor mij dat het heel onveilig zou zijn om te blijven. Ik werkte namelijk als een soort van spion bij het Ministerie van Defensie. Ik moest de gangen nagaan van mensen die voor Defensie werkten en over hun handel en wandel rapporteren. Niet echt een functie waarmee ik nu populair zou zijn, om het voorzichtig uit te drukken.“
„Momenteel is het weer even rustig in Ivoorkust“, schetst Sekongo de stand van zaken in de bloederige strijd tussen de in het zuiden van het land huizende regering-Gbagbo en de oppositie van rebellenleider Alassane Ouattara. „Maar het is met geen mogelijkheid te voorspellen hoe het zich verder zal ontwikkelen. De situatie kan elk moment weer exploderen, je weet het gewoon niet.“
Juist die onzekerheid maakt het allemaal zo moeilijk verteerbaar, zegt Leopold Sekongo. Maakt dat hij de laatste tijd veel meer piekert dan hem lief is. Ook als hij plaatsneemt achter het dambord. „Ik kan mijn hoofd er lang niet altijd goed bijhouden“, zegt de deelnemer aan het jeugd-WK in 1987 en de ’grote’ wereldkampioenschappen in 1996 en 1997. „Als ik scherp ben en vrij in mijn hoofd, dan zit ik constant alle mogelijke zetten door te rekenen. Dan zit ik in een soort roes, kan niets mij afleiden. Maar de laatste tijd betrap ik mezelf er vaak op dat mijn gedachten afdwalen.“
Naar Ivoorkust. Naar Khorogo, plaats in het tegenwoordig door de rebellen beheerste noorden van Ivoorkust, om precies te zijn. Waar zijn moeder en verschillende broers en zussen van Sekongo nog steeds wonen. „Ik heb slechts zo nu en dan even contact met mijn moeder“, vertelt de speler van de Geleense ereklasser De Vaste Zet. „Om te laten weten hoe het met mij gaat, maar toch vooral om op de hoogte te blijven van hun wel en wee. Totnogtoe hebben er zich voor mijn familie gelukkig geen onverkwikkelijke zaken voorgedaan, maar ik maak me wel steeds veel zorgen om iedereen.“ Hoe anders was het leven in Ivoorkust toen Leopold Sekongo een kleine jongen was. „Redelijk onbezorgd“, weet de Ivoriaan nog. „Ik ging naar school, voetbalde lekker met vriendjes. En toen ik een jaar of tien was, begon ik met dammen. We hadden geen geld voor een echt dambord, maar maakten er zelf één. Een bord van karton, waarop we zelf de vakjes tekenden. En flessendopjes moesten daarbij dienst doen als damschijven. Dat was nog een heel gedoe hoor, om doppen van dezelfde kleur bij elkaar te krijgen.“
Maar het lukte. Waardoor hij zich in de stoffige straten van Khorogo kon ontwikkelen tot een bovenmodale dammer. Die zichzelf ruim twee decennia later best in staat acht ooit wereldkampioen te worden. „Waarom ook niet?“, vraagt Sekongo zich hardop af. „Er is in de wereld een heel grote groep dammers die daartoe in staat is. Iedereen kan wereldkampioen worden, zou ik haast durven zeggen. Dus ook Leopold Sekongo. Een voorwaarde is dan wel dat ik tijdens de titelstrijd elke partij op dreef ben.“
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Nog een fout: Gerson Bendt werd al voor de derde keer kampioen van Suriname. Voor het eerst in 1998 en voor de tweede keer in 2003.Hanco Elenbaas wrote:Een vergissing van mij: de Panamerikaanse kampioenschappen beginnen pas op 12 juli!Hanco Elenbaas wrote:Gerson Bendt Kampioen van Suriname 2005
Gerson Bendt is opnieuw kampioen van Suriname geworden. In 2003 pakte Bendt het landskampioenschap voor het eerst. De grote favoriet en titelverdediger Guno Burleson moest genoegen nemen met een gedeelde tweede plaats.
Het is nog onbekend of Bendt of Burleson Suriname vertegenwoordigt op de Panamerikaanse damkampioenschappen die vandaag beginnen in Montreal.
Eindstand kampioenschap van Suriname 2005:
1.Gerson Bendt 11-17 2.Guno Burleson en Rinaldo Kemnaad 11-15 4.Kemp en John Sadiek 11-13 6.Jerry Sadiek en Tariq Sadiek 11-10 8.Ladjietsingh en Mohan 11-9 10.Norden en Oostburg 11-8 12.Schmelz 11-7
Meer op de site van Rudi Azimullah: http://www.angelfire.com/sd/bond/PL2005/PL2005.htm
Alle podiumplaatsen van het kampioenschap Suriname sinds 1952 staan op Rudi Azimullah's subsite http://www.angelfire.com/sd/bond/
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Haagsche Courant, 15 juni 2005
Damfestival sterker bezet dan ooit tevoren
DELFT | Het DUWO Kennistad Damfestival kent dit jaar de sterkste bezetting ooit. Wereldkamioen Aleksander Georgiev zal van zondag 3 juli tot en met zaterdag 9 juli van de partij zijn in het denksportcentrum aan de Zusterlaan.
Bovendien maken twee voormalig wereldkampioenen hun opwachting in de Prinsenstad: Aleksej Tsjizjov en Aleksander Schwarzman. De verwachting is dat de drie dammers met Russische achtergrond gaan strijden om de hoofdprijs.
Het deelnemersveld van het toptoernooi wordt gecompleteerd door de Senegalese 'tovenaar' Ndiaga Samb, Nederlands kampioen Kees Thijssen en voormalig Nederlands kampioen Erno Prosman.
Prosman verdedigt tevens de plaatselijke eer, hij is tegenwoordig woonachtig in Delft. Prosman gaat volgens insiders binnenkort een aanval doen op het aloude record blinddammen van Ton Sijbrands.
Het toernooi in Delft wordt door topdammers hoog aangeschreven. 'Dit is het mooiste toernooi ter wereld', liet oud-wereldkamioen Anatoli Gantwarg zich ooit ontvallen. Ndiaga Samb komt niet voor niets graag nar Delft. 'Dit is het beste toernooi van Nederland', liet de Senegalees eerder optekenen.
De levensgezellin van Prosman komt ook in actie tijdens het Kennisstad Damfestival. Veelvoudig finalist om het Nederlands kamioenschap Linda Schnieders is een van de deelneemsters aan het prestigieuze vrouwentoernooi. DOS, de organiserende vereniging, heeft dit jaar gekozen voor een sterk vrouwentoernooi als tweede onderdeel naast de dans van de wereldtoppers. Voorheen was dat de meestergroep. De overige deelneemsters aan het vrouwentoernooi zijn onder anderen voormalig wereldkampioen Olga Kamyshleeva en Sarah Rijgersberg, finaliste in het Nederlands kamioenschap van dit jaar. Rijgersberg komt uit Delft.
Sranti
Traditioneel wordt er ook een Open Toernooi gehouden. Verder ontmoeten de dammers van DOS de beste spelers van Sranti, de plaastelijke vereniging van Antillianen en Surinamers. Die wedstrijd staat zondag 3 juli om 14.00 uur op het programma. Woensdag 6 juli kunnen studenten laten zien waartoe ze in staat zijn op het dambord tijdens het speciale studententoernooi.
Het Kennisstad Damfestival wordt net als vorig jaar geopend met een openlucht toernooi. Dat evenement wordt op zaterdag 2 juli gehouden op de Markt.
Damfestival sterker bezet dan ooit tevoren
DELFT | Het DUWO Kennistad Damfestival kent dit jaar de sterkste bezetting ooit. Wereldkamioen Aleksander Georgiev zal van zondag 3 juli tot en met zaterdag 9 juli van de partij zijn in het denksportcentrum aan de Zusterlaan.
Bovendien maken twee voormalig wereldkampioenen hun opwachting in de Prinsenstad: Aleksej Tsjizjov en Aleksander Schwarzman. De verwachting is dat de drie dammers met Russische achtergrond gaan strijden om de hoofdprijs.
Het deelnemersveld van het toptoernooi wordt gecompleteerd door de Senegalese 'tovenaar' Ndiaga Samb, Nederlands kampioen Kees Thijssen en voormalig Nederlands kampioen Erno Prosman.
Prosman verdedigt tevens de plaatselijke eer, hij is tegenwoordig woonachtig in Delft. Prosman gaat volgens insiders binnenkort een aanval doen op het aloude record blinddammen van Ton Sijbrands.
Het toernooi in Delft wordt door topdammers hoog aangeschreven. 'Dit is het mooiste toernooi ter wereld', liet oud-wereldkamioen Anatoli Gantwarg zich ooit ontvallen. Ndiaga Samb komt niet voor niets graag nar Delft. 'Dit is het beste toernooi van Nederland', liet de Senegalees eerder optekenen.
De levensgezellin van Prosman komt ook in actie tijdens het Kennisstad Damfestival. Veelvoudig finalist om het Nederlands kamioenschap Linda Schnieders is een van de deelneemsters aan het prestigieuze vrouwentoernooi. DOS, de organiserende vereniging, heeft dit jaar gekozen voor een sterk vrouwentoernooi als tweede onderdeel naast de dans van de wereldtoppers. Voorheen was dat de meestergroep. De overige deelneemsters aan het vrouwentoernooi zijn onder anderen voormalig wereldkampioen Olga Kamyshleeva en Sarah Rijgersberg, finaliste in het Nederlands kamioenschap van dit jaar. Rijgersberg komt uit Delft.
Sranti
Traditioneel wordt er ook een Open Toernooi gehouden. Verder ontmoeten de dammers van DOS de beste spelers van Sranti, de plaastelijke vereniging van Antillianen en Surinamers. Die wedstrijd staat zondag 3 juli om 14.00 uur op het programma. Woensdag 6 juli kunnen studenten laten zien waartoe ze in staat zijn op het dambord tijdens het speciale studententoernooi.
Het Kennisstad Damfestival wordt net als vorig jaar geopend met een openlucht toernooi. Dat evenement wordt op zaterdag 2 juli gehouden op de Markt.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
Provinciale Zeeuwse Courant, 15 juni 2005
Dammers vieren jubileum bond tegen Sijbrands
GOES - Zeeuwse dammers vieren zaterdag in een bijzondere omgeving het tachtigjarig bestaan van de Zeeuwse bond. Ze binden in een stal uit de achttiende eeuw de strijd aan tegen tweevoudig wereldkampioen Ton Sijbrands.
De simultaan wordt gespeeld op boerderij De Dankbare, aan de Westhovenseweg tussen Aagtekerke en Oostkapelle. Gastheer is Frans Blaas, die naast liefhebber van Zeeuwse trekpaarden (zij staan naast de ’damzaal’), ook een damfanaat is.
Sijbrands krijgt naar verwachtig tegenstand van 35 dammers uit de provincie, van uiteenlopend niveau. De eerste zetten worden om 13.00 verricht en de laatste stenen zullen naar verwachting rond 18.00 uur van het bord verdwijnen.
De Zeeuwse dammers zullen zich weinig illusies maken om Sijbrands te kunnen verslaan. Hij speelt op De Dankbare met open ogen, terwijl hij het wereldrecord blinddammen op zijn naam heeft staan. Hij speelde vorig jaar blind tegen 24 tegenstanders en versloeg er twintig.
Dammers vieren jubileum bond tegen Sijbrands
GOES - Zeeuwse dammers vieren zaterdag in een bijzondere omgeving het tachtigjarig bestaan van de Zeeuwse bond. Ze binden in een stal uit de achttiende eeuw de strijd aan tegen tweevoudig wereldkampioen Ton Sijbrands.
De simultaan wordt gespeeld op boerderij De Dankbare, aan de Westhovenseweg tussen Aagtekerke en Oostkapelle. Gastheer is Frans Blaas, die naast liefhebber van Zeeuwse trekpaarden (zij staan naast de ’damzaal’), ook een damfanaat is.
Sijbrands krijgt naar verwachtig tegenstand van 35 dammers uit de provincie, van uiteenlopend niveau. De eerste zetten worden om 13.00 verricht en de laatste stenen zullen naar verwachting rond 18.00 uur van het bord verdwijnen.
De Zeeuwse dammers zullen zich weinig illusies maken om Sijbrands te kunnen verslaan. Hij speelt op De Dankbare met open ogen, terwijl hij het wereldrecord blinddammen op zijn naam heeft staan. Hij speelde vorig jaar blind tegen 24 tegenstanders en versloeg er twintig.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 16 juni 2005
Timman verliest in Willemstad
WILLEMSTAD, donderdag
Schaker Jan Timman heeft in Willemstad de tweede klassieke partij in de match tegen Lazaro Bruzon verloren. Daarmee is de stand op 1,5-0,5 voor de Cubaan gekomen. De tweekamp gaat over vier partijen.
In het tweede duel met klassieke tijdsindeling koos Timman met zwart de Siciliaanse verdediging. Hij was op de veertigste zet gedwongen de koning om te leggen, omdat hij een stuk ging verliezen. De Amsterdamse grootmeester won het eerste deel van de match over vier rapidpartijen met 3,5-0,5.
Timman verliest in Willemstad
WILLEMSTAD, donderdag
Schaker Jan Timman heeft in Willemstad de tweede klassieke partij in de match tegen Lazaro Bruzon verloren. Daarmee is de stand op 1,5-0,5 voor de Cubaan gekomen. De tweekamp gaat over vier partijen.
In het tweede duel met klassieke tijdsindeling koos Timman met zwart de Siciliaanse verdediging. Hij was op de veertigste zet gedwongen de koning om te leggen, omdat hij een stuk ging verliezen. De Amsterdamse grootmeester won het eerste deel van de match over vier rapidpartijen met 3,5-0,5.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 16 juni 2005
Rogge pleit voor andere sporten
BERLIJN, donderdag
Voorzitter Jacques Rogge van het IOC heeft opnieuw gepleit voor aanpassingen in het programma van de Olympische Spelen. „We hebben geen revolutie nodig, wel veranderingen�, zei Rogge. Hij wees erop dat de jongere generatie een geheel andere relatie met sport heeft. „Daar moeten we op inspelen om ons evenement ook op de langere termijn voldoende interessant te houden. Dat hoeft niet van vandaag op morgen, maar mag ook zeker niet op de lange baan worden geschoven.�
Op het begin juli te houden IOC-congres in Singapore, waar ook de olympische stad van 2012 wordt gekozen, worden al de nu op het programma staande 28 sporten in stemming gebracht. Eventuele wijzigingen gelden voor 2012. Er is een meerderheid voor nodig van de sessie om een discipline weg te stemmen. Als daarvan sprake is, is er een kans voor de vervangers. Dat zijn golf, rugby, squash, karate en inline-skating.
Nederland, dat door het verdwijnen van twee ’kansrijke’ onderdelen van het baanwielrennen vorige week al een tegenslag kreeg te verwerken (overigens al voor Peking 2008!), ziet met name mogelijkheden bij karate en squash, mochten die worden uitverkoren. Volgens chef de mission Charles van Commenée echter is het weinig zinvol vooruit te blikken. „We hebben toch geen invloed op de stemming.â€?
Rogge pleit voor andere sporten
BERLIJN, donderdag
Voorzitter Jacques Rogge van het IOC heeft opnieuw gepleit voor aanpassingen in het programma van de Olympische Spelen. „We hebben geen revolutie nodig, wel veranderingen�, zei Rogge. Hij wees erop dat de jongere generatie een geheel andere relatie met sport heeft. „Daar moeten we op inspelen om ons evenement ook op de langere termijn voldoende interessant te houden. Dat hoeft niet van vandaag op morgen, maar mag ook zeker niet op de lange baan worden geschoven.�
Op het begin juli te houden IOC-congres in Singapore, waar ook de olympische stad van 2012 wordt gekozen, worden al de nu op het programma staande 28 sporten in stemming gebracht. Eventuele wijzigingen gelden voor 2012. Er is een meerderheid voor nodig van de sessie om een discipline weg te stemmen. Als daarvan sprake is, is er een kans voor de vervangers. Dat zijn golf, rugby, squash, karate en inline-skating.
Nederland, dat door het verdwijnen van twee ’kansrijke’ onderdelen van het baanwielrennen vorige week al een tegenslag kreeg te verwerken (overigens al voor Peking 2008!), ziet met name mogelijkheden bij karate en squash, mochten die worden uitverkoren. Volgens chef de mission Charles van Commenée echter is het weinig zinvol vooruit te blikken. „We hebben toch geen invloed op de stemming.â€?
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Telegraaf, 16 juni 2005
Bridgers met 26 paren
Van onze bridgemedewerker
AMSTERDAM, donderdag
Nederland is met 26 paren sterk vertegenwoordigd bij het open EK bridge, dat zaterdag op het Spaanse eiland Tenerife van start gaat. Het evenement neemt twee weken in beslag en omvat zowel de paren als de teamkampioenschappen.
Het spits wordt afgebeten door de mixed. Bij het vorige EK werd de titel gewonnen door het Amstelveense echtpaar Bep Vriend en Anton Maas. Helaas heeft Vriend wegens een medische behandeling moeten afzeggen. Een ernstige verzwakking voor zowel de mixed als het vrouwenteam.
Bridgers met 26 paren
Van onze bridgemedewerker
AMSTERDAM, donderdag
Nederland is met 26 paren sterk vertegenwoordigd bij het open EK bridge, dat zaterdag op het Spaanse eiland Tenerife van start gaat. Het evenement neemt twee weken in beslag en omvat zowel de paren als de teamkampioenschappen.
Het spits wordt afgebeten door de mixed. Bij het vorige EK werd de titel gewonnen door het Amstelveense echtpaar Bep Vriend en Anton Maas. Helaas heeft Vriend wegens een medische behandeling moeten afzeggen. Een ernstige verzwakking voor zowel de mixed als het vrouwenteam.
-
Hanco Elenbaas
- Posts: 18872
- Joined: Tue Apr 22, 2003 14:49
De Gelderlander, 16 juni 2005
Dammers Troesoe in Gelderse bekerfinale
ARNHEM - De dammers van Troesoe Arnhem hebben door een 7-1 zege op VADAC Varsseveld de finale van de Gelderse bekercompetitie bereikt. In de eindstrijd stuit de Arnhemse ploeg op DV Huissen, dat zich ontdeed van DC Lent (2-6). De finale tussen Troesoe en DV Huissen 2 volgt op vrijdag 24 juni in Arnhem.
Dammers Troesoe in Gelderse bekerfinale
ARNHEM - De dammers van Troesoe Arnhem hebben door een 7-1 zege op VADAC Varsseveld de finale van de Gelderse bekercompetitie bereikt. In de eindstrijd stuit de Arnhemse ploeg op DV Huissen, dat zich ontdeed van DC Lent (2-6). De finale tussen Troesoe en DV Huissen 2 volgt op vrijdag 24 juni in Arnhem.
