Fragmentje van mezelf:
In de vierde finaleronde speelde ik een leuke partij tegen Robert-Jan van den Akker. Vanuit een wederzijdse flankaanval switchte ik met een aantal ruilen naar een centrumstand met goed spel tegen de witte randschijf op 26. Tussendoor misten zowel Robert-Jan als ik een damcombinatie, om uiteindelijk het volgende laat-klassiekje op het bord te krijgen:
Robert-Jan van den Akker - Menno de Block
4e ronde finale 2 Junioren
Stand na
37. 44-39
Zwart heeft de zaakjes voor elkaar en kan kiezen tussen twee voortzettingen. 17-21 lijkt ook voldoende voor de winst, maar nog duidelijker wint de partijzet:
37. ...8-13!! 38. 39-34 23-29! 39. 34x23 18x29 40. 27-21?? Een grove fout, maar wit staat al verloren:
Na 40. 45-40 13-18 41. 27-22 18x27 42. 32x21 16x27 43. 28-23 19x39 44. 30x10 15x4 45. 38-32 27x38 46. 40-34 29x40 47. 35x27 wint zwart ruimschoots.
Ook direct 40. 26-21 17x26 41. 28-23 19x37 42. 30x17 29-34! is hopeloos, omdat wit nooit dam kan halen op veld 2 of 3 door de dubbele vang.
Eerst 40. 27-22 lijkt nog remisekansen te geven voor wit, maar na 1-6 41. 22x11 6x17 42. 26-21 17x26! 43. 28-23 19x37 44. 30x17 volgt het droge 16-21 met winst voor zwart.
In de partij was het snel afgelopen na
40. ...16x27 41. 32x21 13-18! 42. 45-40 18-23 43. 40-34 23x43 44. 34x23 19x39 45. 30x10 15x4 en wit gaf op.