Jan Pieter wrote:... in zijn tweekamp tegen Clerc trad hij in goochelaarskostuum aan om zijn tegenstander uit balans te brengen, hij speelde scherpe partijen als hij aan een puntje genoeg had, organiseerde de eerste bootsimultaan, het reizende rapid-circus, en natuurlijk het onvergetelijke simultaanrecord in een Amsterdamse nachtclub. Van zo iemand verwacht je niet dat hij opstapt bij zo'n fraai nieuw toernooi, en ik sluit niet uit dat Wiersma, nu hij weer lekker heeft kunnen slapen, er inmiddels zelf spijt van heeft.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat dit waar is. Jammer dat er redelijkerwijs geen enkele weg meer terug is...
Wat is trots toch een vervelende menselijke eigenschap. Hoe zou het toch komen dat we dit soort eigenaardige ego-problemen nooit met de Tsjizjovs, Georgievs, Schwarzmans, Baljakins, Sambs en Valnerissen van deze wereld hebben?
Zou het wellicht te maken hebben met het feit dat die jongens echt voor hun brood moeten knokken en niet in de Nederlandse knuffelmaatschappij wonen?? Of heb ik het mis?
Hoe zou de LPF hier over denken? Een partij die zelfs in de maatschappij het recht van de sterkste wil laten gelden zal dat in de sport toch helemaal toejuicen..? Hmmm. Moeilijke materie.