Gelijkspelen met Ton Sijbrands blijft een topprestatie.
Gisteren maakte Arjan van den Berg remise met Ton. Hier is de partij met commentaar van de zwartspeler.
Ton Sijbrands - Arjan van den Berg
Heijmans Excelsior - Hiltex 2, 2 oktober 2004
<APPLET CODEBASE = "
http://www.damweb.nl/" CODE = "webdam.Viewer.class" NAME = "webdam" ARCHIVE ="webdam/Viewer.jar" WIDTH = 360 HEIGHT = 240 HSPACE = 0 VSPACE = 0 ALIGN = middle><PARAM NAME="options" VALUE="bgcolor: b0c0a0; notation:right]33281721393321264439111749440711342917214034111728231928331106174540141938331014423820242920152447420510343018234034121833292433382902073933071144390106504417223127223136271117413610153024193035242631[/damweb_position]
Ton Sijbrands-Arjan van den Berg
1.33-28 17-21
2.39-33 21-26
3.44-39 11-17
4.49-44 7-11
5.34-29 17-21
6.40-34 11-17
7.28-23 Ik vroeg Sijbrands waarom hij niet koos voor 45-40, 6-11,29-23 Ik
geloof dat ik deze stand eens met Kees heb bekeken vanuit een iets andere
opening.Het antwoord was dat zwart niet 20-24, maar 20-25 speelt en na
31-27, 19-24 en wit heeft allerlei opbouwproblemen.
7. 19*28
8. 33*11 6*17
9. 45-40 14-19
10. 38-33 10-14
11. 42-38 20-24
12. 29*20 15*24
13.47-42 Sijbrands zag geen heil in 34-29 14-20 en de ruil naar 15,
waarschijnlijk terecht, maar ik was blij dat het niet op het bord kwam.
13. 5-10
14. 34-30 18-23
15. 40-34 12-18 Voor de liefhebber: Sijbrands gaf een variant aan met 2-7,
31-27, 12-18, 37-31 en 24-29 ik weet niet meer wat zijn conclusie was, maar
tijdens de partij dacht hij dat ik deze afwikkeling kon toelaten. Als ik 15.
13-18 zou hebben gedaan en vervolgens 2-8-13 was het zijn idee om met een
goed getimed 31-27 mijn korte vleugel lam te leggen. Dat zou dan ruimschoots
opwegen tegen wits achtergebleven stukken.
16. 33-29 24*33
17. 38*29 2-7
18. 39-33 7-11
19. 44-39 1-6
20. 50-44 17-22
21. 31-27 22*31
22. 36*27 11-17
23. 41-36 10-15 (ik heb lang getwijfeld tussen 10-15 en 6-11 Volgens Ton was
ook 6-11 een prima zet.
24. 30-24 (!?) 19*30
25. 35*24 De nu volgende actie had wit natuurlijk wel gezien, maar omdat
hij verder geen fatsoenlijk plan kon vinden speculeerde hij er op dat ik het
of niet zou zien, of het niet aan zou durven.. Dus wel:
25 .... 26-31 ! En ik nam het remise aanbod van mijn tegenstander aan.
Beiden waren we opgelucht. Ik omdat ik de stand na 37. 37*26 14-20 38. 24-19
13*24 wel als gunstig voor mij taxeerde, maar omdat we beiden nog maar 20
minuten hadden ik er van uit ging dat ik zo'n ingewikkelde stand onmogelijk
25 zetten lang foutloos kon spelen. Ton was opgelucht omdat hij dacht heel
slecht te staan. Hij had het volgende berekend (de zettenreeks mag aangepast
worden als er zetjes in zitten): 46-41 8-13, 41-37 13-19, 37-31 9-13, 42-37
3-9, 48-42 9-14, 43-38 4-9, 27-22 .. Is dit dan niet goed voor wit dan?
Jawel, Ton had zich misrekend en gedacht dat er na 27-22 altijd een keer het
slagje 23*43 of de dam naar 47 in zou zitten.
Feit is natuurlijk wel dat wit nauwelijks onder deze variant uit kan en
zwart lange tijd 20-25 kan ruilen en op de laatste zet nog met 24-30 kan
ruilen. Wat de stand in die gevallen waard is hebben we niet onderzocht. Ik
had echter niet de indruk dat Sijbrands dacht in die posities winnend
voordeel te hebben.
Arjan van den Berg
