KRANTENARTIKELEN - 2004

[Hanco Elenbaas]

Haagsche Courant, 29 september 2004

Mislukte missie Fred Ivens tijdens EK voor 50-plussers

HAVLICKUV BROD | Het Europees kampioenschap dammen voor vijftig-plussers is voor Fred Ivens in een desillusie geëindigd. De Naaldwijkse veteraan kwam in het Tsjechische Havlickuv Brod niet verder dan een achtste plaats. Tijdens het toernooi van vorig jaar, met een sterkere bezetting, ging Ivens verrassend met het brons naar huis.


Fred Ivens in Tsjechië

Het eerste gewin bleek kattengespin. Ivens won met overmacht het inleidende blitz-toernooi en was in de eerste ronde van het EK ook te sterk voor de Let Grinthans. Na een moeizame remise tegen landgenoot Aart Walraven verzuimde hij tegen de Tsjechische internationale meester Krista een sterke partij met winst te bekronen. Ook de aalgladde Duitser Zdovoriak bleef binnen de remisemarge.
In de vierde ronde ging het mis tegen de latere Oranje-winnaar Frank Teer, die het mooiste gevecht van dit toernooi in zijn voordeel besliste.

Spectaculair

Daarna kon Ivens bijna geen goed meer doen. De Israeliër Sphitsnadel weigerde in een spectaculaire combinatie te lopen en ook de Fransman Plantin en de Pool Markowski hielden de defensie gesloten. Deze laatste opponent verraste Ivens zelfs combinatief, waarna het nog wonderbaarlijk remise werd. In de laatste ronde verzuimde de Fransman Cordier de winst te pakken, waarna hij zichzelf nog liet verrassen.

Ivens eindigde met een score van 10 uit 9 op een gedeelde vijfde plaats. Op basis van een gemiddelde tegenstanderrating werd hij ten slotte achtste. Ook in het aparte 60+-klassement viel hij met een vierde plek buiten de prijzen.

"Ik ging voor een ereplaats, maar het was gewoon mijn toernooi niet", reageerde Ivens gelaten. "Ik speelde niet echt slecht, maar had soms moeite met mijn concentratie en deed daardoor te weinig aan zetcontrole."

[Hanco Elenbaas]

Brabants Dagblad, 29 september 2004

Heeschenaar Teer wint tweede keer EK dammen veteranen

Woensdag 29 september 2004 - Heesch - Net als in 2001 heeft Frank Teer de Europese damtitel voor veteranen veroverd. In het Tsjechische Havlickuv Brod scoorde de dammer uit Heesch veertien punten uit negen partijen. „De eerste plaats moest ik delen met Zalitis uit Letland, maar omdat ik tegenstanders had gehad met een gemiddeld hogere rating, pakte ik de titel.

Mijn belangrijkste resultaten waren winst op Fred Ivens en Vaclav Krista en een goede remise tegen de kampioen van vorig jaar, Petuchov. In die partij kwam ik op het randje van de winst“, vatte Teer het toernooi kort samen. Jean Paul Plantin, net als Teer lid van het Rosmalense Heijmans Excelsior, eindigde als elfde.

Aan het toernooi namen 24 50+-ers uit negen landen deel.

[Hanco Elenbaas]

Provinciale Zeeuwse Courant, 29 september 2004

Damrubriekschrijver Leo Anderson sluit na 55 jaar een tijdperk af
Een klerenkast vol geruite hemden
door Rudy Boogert

GOES - Het moet soms gevoeld hebben als een blindsimultaan. Eenzaam achter zijn typemachine bedacht Leo Anderson de zetten, massaal speelden de lezers die analyses uit de krant na. Na bijna drieduizend damrubrieken in zo’n 55 jaar is de simultaan echter ten einde. Leo Anderson vindt het welletjes. De bescheiden ambachtsman heeft afscheid genomen.



Elke week knipte Izak op ’t Hof de damrubrieken van Leo Anderson trouw uit deze krant. De damnestor uit Goes stopte ze in een envelop en verspreidde ze over het hele land. De bespiegelingen van Anderson op de damsport waren immers gewild. Altijd en overal. Zijn wekelijkse bijdragen werden zelfs gekozen in de topvijf van rubrieken uit Nederlandse dagbladen. Tussen die van toppers als Ton Sijbrands en Rob Clerc.

Natuurlijk vervult dat Leo Anderson, bijna 85 jaar, met trots, maar dat zal hij niet aan de grote klok hangen. Die bescheidenheid is één van de grondbeginselen van zijn rubriek. ’Het spel van een dammer weerspiegelt veel van zijn karakter’ is Andersons overtuiging. „Anderson was zelf een positioneel sterke speler“, herinnert Izak op ’t Hof zich, „geen wildwest-speler.“ Niet toevallig is voormalig wereldkampioen Maurice Raichenbach zijn idool, „zoals een filmster dat kan zijn.“ De tot Fransman genaturaliseerde Pool Raichenbach werd in 1933 op negentienjarige leeftijd wereldkampioen en behield die titel tot 1945. Toen verloor hij - net bevrijd uit een concentratiekamp - van landgenoot Pierre Ghestem, waarna overigens niets meer van hem werd vernomen. In de regeerperiode van Raichenbach werd Anderson, geboren in Goes op 15 oktober 1919, gevormd als dammer. Hij speelde zelfs ooit als zeventienjarige eens tot diep in de nacht een simultaan tegen Raichenbach. Deze was geen speler van frivoliteiten en gewaagde patronen, hij was oerdegelijk en bescheiden. De invloed van deze jeugdliefde was bij Anderson van blijvende aard. Niet alleen in zijn eigen spel maar ook in zijn rubrieken.

De rubriek was voor Anderson geen podium waarop hij zelf de hoofdrol wilde spelen. Hij bleef liever op de achtergrond. Hij was meer de souffleur, de aangever. Zo heeft het hem jaren gekost om voor het eerst het woordje ’ik’ in zijn rubriek te gebruiken. Hij omzeilde dat liever. „Wij kunnen het niet nalaten u nog een drietal partijen te presenteren“, schreef hij dan, terwijl hij toch echt in zijn eentje achter zijn typemachine zat.

Eén keer stapte Anderson nadrukkelijk over de ik-drempel heen. Dat was begin jaren negentig. Hij haalde toen zelfs een partij van zichzelf aan in de rubriek. Het ging om een blindsimultaanpartij die hij van Ton Sijbrands verloor. „Met een schitterende combinatie“, weet zijn opvolger Daaf Kasse zich nog te herinneren. „Leo heeft het verschillende keren in zijn rubriek gebruikt.“ Sijbrands sloeg zes schijven in één beurt en kwam op een dam uit.

Damfilosofie

Het ging toen niet om Leo Anderson de twaalfvoudig Zeeuws kampioen, maar om de indrukwekkende combinatie van Sijbrands. Die keuze paste volledig in Andersons damfilosofie: „Het spel is belangrijker dan de speler.“ Daarom ook kraakte hij in de rubriek geen spelers af, provoceerde hij niet en maakte hij niemand belachelijk door bijvoorbeeld een blunder te publiceren. „Ik moet soms mensen tegen zichzelf in bescherming nemen“, vindt hij.

Ook die menselijkheid droeg bij aan de duurzaamheid van Anderson en zijn rubriek. Hij is een persoon die medelijden kan hebben met de nummer twee omdat die niet gewonnen heeft.

De belangrijkste voorwaarde voor een succesvolle damrubriek blijft kennis van zaken. En dat heeft Anderson. Zijn twaalf provinciale titels zijn nog altijd een record, hoewel Johnny de Leeuw met tien titels nadert. Hij werd ooit Zuid-Nederlands kampioen en nam drie keer deel aan het Nederlands kampioenschap. „Hij was een talent“, vond Op ’t Hof. „Dat was in een tijd waarin er niet veel gelegenheid tot studeren was. Je had een drukke baan en er was nog geen computer om ’s wat partijen te bekijken.“

Anderson was na de Tweede Wereldoorlog in dienst getreden bij de Zuidelijke Landbouw Maatschappij (ZLM). Het agrarisch onderwijs stond in die tijd op een zeer laag pitje en Anderson kreeg de opdracht dat weer in de steigers te zetten. Bij zijn afscheidsreceptie in december 1983 kreeg hij daarvoor uiteindelijk veel lof toegezwaaid. Erevoorzitter ir. M.A. Geuze zag parallellen in Andersons werkwijze bij de ZLM en achter het dambord. „Uw resultaten duiden op een evenwichtige, systematische natuur.“

Die classificaties doen ook opgeld voor Anderson wekelijkse damrubriek. In de 55 jaar dat hij dammend Zeeland via het papier toesprak, heeft hij volgens zijn eigen maatstaven een constant niveau gehaald. Geen hoge pieken en geen diepe dalen. „En het werd door spelers toch als een eer gezien als hun partij voor het voetlicht werd gehaald“, meent Op ’t Hof. „Anderson gaf altijd neutraal en objectief commentaar.“

Hij sloeg de plank toch ook wel ’s mis, moet Op ’t Hof eerlijkheidshalve zeggen. Daaf Kasse beaamt dat. „Hij zag wel ’s iets over het hoofd, maar daaraan ontkom je volgens mij niet. Hij is geen Sijbrands die een vlekkeloze techniek heeft. Het is ook moeilijk om alles te zien zonder computer. Hij doet alles uit zijn hoofd.“

Als klassiek ambachtsman analyseert Anderson nog met louter bord, stenen en boeken. Dus zonder computer! Te modern voor Anderson. Als hij er eenmaal aan begint, vreest hij dat-ie hele dagen voor het beeldscherm zit. Hij heeft wel een laptop, maar die gebruikt hij alleen als hij een potje tegen zichzelf wil dammen. Zijn rubrieken tikte hij steevast op twee A4’tjes, stempelde de diagrammen erop en stuurde ze in de oude vertrouwde envelop met postzegel naar de redactie.

Erfenis

Zijn opvolger uit het digitale tijdperk, Daaf Kasse, prijst zich gelukkig, dat hij met één druk op de knop in 300.000 partijen kan nagaan of een stelling al eens eerder op een dambord ergens ter wereld is verschenen. Aan de oud-Zeeuws kampioen de taak de erfenis van Anderson te dragen. „Met name stilistisch vind ik hem heel goed. Zijn inleidingen zijn altijd vrij lang en hij kan zo zwierig schrijven. Ik zou die inleiding het liefst overslaan en meteen tot de analyse overgaan.“ Anderson is eerlijk gezegd best een beetje opgelucht, dat hij niet meer de wekelijkse verplichting van het schrijven heeft. „Enerzijds valt het niet mee om nu niks meer te doen, maar anderzijds is er wel een last van mijn schouders gevallen. Het viel voor zo’n ouwe sok als ik niet mee om telkens zo actueel mogelijk te blijven. Ik was toch afhankelijk van wat de Zeeuwse dammers me toestuurden. Misschien was het valse bescheidenheid, maar ze stuurden me niet snel iets toe.“

In 1949 - minister-president Willem Drees leidde het land in opbouw en Abe Lenstra het weinig succesvolle Nederlands voetbalelftal - schreef Leo Anderson zijn eerste rubriek. In 2004 - minister-president Jan-Peter Balkenende leidt het weinig succesvolle land en Marco van Basten het Nederlands voetbalelftal in opbouw - verscheen op 18 september zijn laatste. Bijna drieduizend rubrieken!

De scribent zelf ziet het in perspectief: „Een draadje per dag maakt een hemdsmouw per jaar.“ Anderson moet thuis een klerenkast vol geruite hemden hebben.

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander, 28 september 2004


'We hadden slechtste damlokaal in de regio'

Door RAYMOND WILLEMSEN


TERBORG - Damvereniging Terborg werd gisteravond in het zonnetje gezet door de Koninklijke Nederlandse Dambond (KNDB). De vereniging bestaat namelijk vijftig jaar en houdt ondanks het kleine ledenaantal van achttien relatief makkelijk stand.



Van links af Wim Kreeftenberg, Annie Kreeftenberg, bondsdirecteur Johan Haytink van de KNDB, voorzitter Jan Fokkink en Cees Oskam.
- Foto: Theo Kock


Nee, jong kunnen ze met alle respect niet meer genoemd worden. Wim Kreeftenberg (80) en Cees Oskam (85) zijn de nestors van Damvereniging Terborg, maar qua geest zijn ze nog piepjong. Elke week zitten ze nog achter het dambord. "En Oskam wil elke dag wel dammen. Zo fanatiek is hij", zegt voorzitter Jan Fokkink.

En Oskam is ook nog eens onverstoorbaar. De vijf jaar jongere Kreeftenberg weet ook wel waarom. "Cees is zo doof als een kwartel. Van het lawaai om hem heen merkt hij helemaal niets."

Misschien is het gehoor van Oskam wel minder geworden toen hij als lid van de Terborgse club nog in de oude sporthal De Paasberg speelde. Daar zaten de dammers - slechts gescheiden door een dun tussenwandje - samen met andere sporters die na gedane inspanning gezellig een biertje dronken en een sigaretje rookten. En een boel kabaal maakten. Fokkink, die in 1986 Jan Kamphuis als voorzitter opvolgde: "Dat was het slechtste damlokaal van Oost-Gelderland. Het was er veel te rumoerig en het zag er blauw van de rook. We kregen veel kritiek van andere clubs. Nu zitten we in de Kameleon (cultureel centrum, red.) en dat is een prachtige accommodatie. We krijgen ook alleen maar complimenten."

Damvereniging Terborg zag in september 1954 het levenslicht. "Vroeger waren er veel thuisdammers", vertelt Kreeftenberg. "Het was toen toch een tijd dat er thuis veel spelletjes werden gespeeld. We zijn met zes leden begonnen en in het begin hebben we ook nog geen competitie gespeeld."

Dat werd anders toen het al lang niet meer bestaande café Heusinkveld aan de Stationsweg als clublokaal werd uitgekozen. Later werd er ook nog in de toenmalige Jodenkerk aan de Silvoldseweg gedamd. Op landelijk niveau speelden de Terborgenaren nooit, maar die ambitie hadden en hebben ze ook niet. Fokkink: "We spelen nu in de eerste klasse in Oost-Gelderland. Dat is de leukste klasse, omdat de reisafstanden niet te groot zijn. En wij hebben ook niet de kwaliteit om hoger te spelen."

De vraag is of Damvereniging Terborg er over vijftig jaar nog is. De vergrijzing slaat namelijk toe en daar maakt preses Fokkink zich wel een klein beetje zorgen over.

"Van onze achttien leden zijn er zes ouder dan 65. Af en toe komt er eens een lid bij. We hebben vroeger sterke, jonge spelers gehad, maar die gingen vaak studeren en dan waren ze weg. Op de basisscholen willen kinderen nog wel dammen, maar later kiezen ze vaak toch voor het voetballen. Die sport is een zware concurrent voor ons. En het is ook zo dat de maandagavond, onze clubavond, niet ideaal is. Als de clubavond op vrijdag was, zou het makkelijker zijn om jeugd aan te trekken."

Voorlopig gaat het echter nog goed. Ook de tachtigjarige Kreeftenberg komt elke week nog, al speelt hij geen competitie meer. "Het houdt de geest scherp, al moet ik me honderd procent geven om een goede partij te dammen. Ik ben ook niet meer zo fanatiek. Nu geef ik nog wel eens remise, terwijl ik zulke partijen vroeger wilde winnen. Ik speelde eens een keer tegen zo'n echt meneertje uit Doetinchem. Die keek op me neer, maar ik won er wel van. Daar heb ik nu nog plezier van."

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 28 september 2004

Eerste dammers haken af in bekerstrijd bij SSS
van onze medewerker

28 SEPTEMBER 2004 - KAMPEN - Na de eerste ronde van de bekercompetitie bij damclub SSS hebben Beks, De Leeuw, Van Gelder, Brink, Engelsman, Toeter, W. Visscher jr, Dekker en Heikoop zich geplaatst voor de tweede ronde.

Het duel tussen Juffer en Reuvekamp eindigde in remise, maar op grond van rating mag Juffer verder dammen. Verrassend was de winst van De Leeuw op Van Olst. De winnaar speelde een niet verwachte zet waardoor Van Olst een schijf verloor en zich gewonnen gaf. Net als in de beker won Ramon ook in de interne competitie van Lok die op zijn beurt Habekotté de baas bleef. Holtland won van Teune en W. Visscher jr van Potkamp. Remises vielen te noteren bij Potkamp-Modders, Juffer-Teune en Last-Spijkerboer.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 27 september 2004

Zwolle trefzeker in derby
door Nikhila

27 SEPTEMBER 2004 - ZWOLLE - De Zwolse dammers, vorig jaar goed voor brons in de provinciale hoofdklasse, bleven op de eerste wedstrijddag TOG Ittersum de baas: 10 - 6. ‘De cijfers hadden groter uit moeten vallen‘, vond aanvoerder Hans Mensink.

DAMMEN

TOG deelde de eerste klap uit in de derby. Auke Kranendijk ontfutselde Jan Bloemert een schijf na een ondoordacht achterloopje. De reactie van de thuisclub liet niet lang op zich wachten. De rake damcombinatie van Asman Saabani, al jaren actief voor Zwolle maar afkomstig uit het Afrikaanse Burundi, zorgde voor 2-2. Ook Remco Aaldenberg bereikte de vijandelijke achterlijn, maar clubmakker Rein Vis gooide zijn kansen te grabbel. Ook Hans Mensink liet een puntje zitten. De tegenvallers werden gecompenseerd door Bertus Straetemans, die ‘vanuit het niets‘ tot winst kwam.

O&O Genemuiden hoopt weer mee te dingen naar de titel. De zege in Zwartsluis sterkte het zelfvertrouwen: 5-11. Het overwicht kreeg vorm dankzij Bart Bakker, Henk Klasen, Johan Kleine en Age van Dalfsen. Voor de thuisploeg tekende Jacob Lok voor de tegentreffer.

[Hanco Elenbaas]

De Stentor, 27 september 2004

Fortuinlijke overwinning ONASV
door Nikhila

27 SEPTEMBER 2004 - NUNSPEET - Damclub ONASV vierde de terugkeer in district Noord met een 9 - 7 overwinning op Harderwijk. ‘Een spannende wedstrijd, met slechts één remise‘, sprak teamleider Aart de Jager.

DAMMEN

De opzet van de competitie is aangepast aan het grote aantal clubs. ‘In de poule gaat het om drie finaleplaatsen‘, weet De Jager. ‘Nog een hele klus. Veel teams zijn versterkt met landelijke spelers.‘ De jeugd van ONASV liet het afweten, maar de ploeg werkte de 0-4 achterstand weg met fortuinlijke treffers van Aart Mulder en Eibert Smit.

Ook het lokzetje van De Jager trof doel. De routine van nestor Dirk de Boer (84) zorgde voor 8-6, maar nog was de winst niet veilig. Bennie Dijkgraaf had een hopeloze stelling, maar knokte zich vlak voor middernacht naar de bevrijdende remise.

Dronten, titelverdediger in de Overijsselse hoofdklasse, opende met een benauwde zege: 7-9 bij DEZ Hattem.

Wiebren de Vries struikelde over een gemeen slagzetje van Jan Hulsman, maar de Flevoploeg ging de 7-5 achterstand met succes te lijf. Met een gewaagd plan van Gerlof de Jong en een zwaar bevochten zege in het eindspel van Hennie de Ruyter.

O&O Genemuiden, vorig seizoen tweede achter winnaar Dronten, hoopt weer mee te dingen naar de titel. De ruime zege in Zwartsluis sterkte het zelfvertrouwen: 5-11.

Het overwicht kreeg vorm dankzij Bart Bakker, Henk Klasen, Johan Kleine en Age van Dalfsen. Voor de thuisploeg tekende Jacob Lok voor de enige tegentreffer.

[Hanco Elenbaas]

Algemeen Dagblad Sportwereld, 28 september 2004

Tanja Chub: zonder steun titel kwijt

Van onze verslaggever


Tanja Chub is er in het Poolse Mlawa niet in geslaagd haar Europese titel te verdedigen. De 34-jarige Hoornse van Oekraïnse afkomst kwam in de negende en laatste ronde niet verder dan een remise en eindigde uiteindelijk als vierde. De Europese titel ging naar de 20-jarige Daria Tkatsjenko uit Oekraïne.


De titelverdedigster was ontgoocheld over het uiteindelijke resultaat. Belangrijkste oorzaak daarvoor was het onverwachte verlies zaterdag tegen de 12-jarige Russin Matrena Nogovitsina. ,,Ik heb tot de zevende ronde het beste spel van iedereen laten zien. Als je dan tegen zo'n domme nederlaag aanloopt, dan is dat ronduit verschrikkelijk.'' De Nederlandse speelster vond niet dat ze haar volslagen onbekende tegenstandster had onderschat. ,,Ze speelde een erg sterk slot. Ik stond gewonnen en er leek geen vuiltje aan de lucht.''

Voor Chub was de onverwachte nederlaag een belangrijk leermoment. ,,In de toekomst zal ik nog alerter en scherper moeten zijn. Dit mag je nooit overkomen.''

Chub behaalde in totaal 11 punten, één minder dan Nogovitsina, de Russin Elena Milshina en de Oekraïnse Darya Tkatsjenko. Doordat alle toppers in de laatste twee speelrondes geen punten lieten liggen, bleef Chub vierde. De damster speelde in de Poolse stad zonder enige begeleiding van de Nederlandse dambond (KNDB).

,,We zijn door de bond aan ons lot overgelaten.'' De KNDB weigerde zelfs de reis- en verblijfskosten voor de speelsters tijdens het toernooi te vergoeden. ,,Dat is toch lachwekkend? Dit is het belangrijkste toernooi van Europa en de Nederlandse damsters moeten zelf hun hotel, vliegtuig en zelfs de inschrijving betalen. We staan nota bene met drie speelsters in de top-10 van de wereld. Ik ben er woedend over.''

De overige Nederlandse speelsters speelden op de Europese titelstrijd geen rol van betekenis. Vitalia Doumesh eindigde net buiten de top-10 op de 12de plaats. Iepie Poepjes werd 16de en Astrid van der Stelt legde beslag op de 18de plek. Sarah Rijgersberg sloot het toernooi af in de achterhoede (28 ).


Tanja Chub & Nina Hoekman NK 2002

Op het Europees kampioenschap ontbraken de twee sterkste Nederlandse vrouwen. De nummer één van de wereldranglijst en huidig wereldkampioene Olga Kamychleeva en de nummer drie Nina Hoekman. Chub: ,,Voor hen was het financieel natuurlijk niet aantrekkelijk om mee te doen. Omdat de bond niks bijdraagt, kost zo'n toernooi alleen maar geld.''

Copyright: Algemeen Dagblad

[Hanco Elenbaas]

De Gelderlander van 29-09-2004


Boudewijn Derkx krijgt kop in beeld

Door onze medewerker


CULEMBORG - Denk - en - Zet - speler Boudewijn Derkx deed in de zesde ronde voor het Gelderse damkampioenschap goede zaken. De Culemborger en enkele medekanshebbers wonnen hun partij terwijl de vier koplopers met hun remise hun positie consolideerden. Dat deed onder andere Culemborger Dik de Voogd die met Jasper Lemmen tot een tactische remise kwam.


Na deze ronde staan vijf spelers, waaronder De Voogd, aan kop. Op één punt staan drie dammers, waaronder Derkx. Er volgen nog drie ronden waarin De Voogd en Derkx voor hun kansen op deelname aan de halve finale voor het NK in 2005 kunnen spelen.

Pim Meurs speelt in dit Gelderse kampioenschap wisselvallig. Zaterdag raakte de jonge Culemborger tegen Wouter Ludwig weer eens in hevige tijdnood. Hij moest die zwakke tijdverdeling met verlies bekopen. Derkx won in een spannend treffen van Edgar Hartman. Matthijs van den Akker behandelde het late middenspel tegen Pieter Steijlen handig en klopte zijn clubgenoot. Robert-Jan van den Akker speelde remise.

De Tielse deelnemers deden van zich spreken. Laurens Leimena ging pas in een heel dun standje onderuit tegen Danny Slotboom, één van de favorieten voor een plaats in de Halve Finale.

Voor Gerard Zijlema leek zwaar weer op komst toen Rienk van Marle doorbrak naar de damlijn. Zijlema verweerde zich knap en behaalde met zijn koelbloedige opstelling een vrijwel gelijkwaardige remise.

[Hanco Elenbaas]

KNDB site:

Johan Huls overleden

Donderdagavond 30 september is op zestigjarige leeftijd Johan Huls uit Westerhaar overleden. Johan was in de damwereld een zeer bekende persoon met veel verdiensten. Onder zijn leiding groeide Denk en Zet uit Westerhaar tot een van de grootste verenigingen van ons land.
Hij was tevens enkele jaren voorzitter van de PODB en behartigde jarenlang op zijn karakteristieke wijze de belangen van de Overijsselse dammers op de Algemene Vergaderingen van de KNDB. Voor zijn vele verdiensten werd hij in 1987 benoemd tot Lid van Verdienste van de KNDB.
De wedstrijden van de drie teams van Witte van Moort die op zaterdag 2 oktober zijn gepland, worden naar een nader vast te stellen datum verschoven.

Johan Haijtink, bondsdirecteur

[Damkoningin]

Johan Huls overleden
WESTERHAAR - Johan Huls, de erevoorzitter van damvereniging Denk en Zet Witte van Moort is donderdagavond op zestigjarige leeftijd overleden. Huls was al geruime tijd ziek.

Afgelopen maandag werd Johan Huls, die 35 jaar voorzitter van Denk en Zet was, nog benoemd tot erevoorzitter van de club, nadat hij vanwege zijn ziekte de functie had overgedragen aan Bart Stegeman.


Huls was een zeer verdienstelijk denksportman, die onder meer bekend was van het organiseren van grote nationale kampioenschappen. In zijn periode groeide de vereniging tot hoog niveau. Hoogtepunt waren de landstitels die hij als voorzitter van Denk en Zet kon begroeten. Dat was de kroon op zijn werk.

[Hanco Elenbaas]

Twentsche Courant Tubantia, 2 oktober 2004

Johan Huls 1944-2004

Altijd strijdbaar

Wie zijn naam niet kent, is nooit in een damlokaal geweest. Johan Huls was een van de meest besproken mensen in de dammerij. Vanwege zijn doortastendheid, maar ook omdat hij buitengewoon eigenzinnig en veeleisend was. Donderdagavond overleed hij op zestigjarige leeftijd.


Hij was, in zijn jonge jaren zeg maar, grensrechter bij Voorwaarts in Westerhaar. Want Johan Huls hield van voetbal. Van het spel natuurlijk, maar ook van de omvang van de sport. Zo veel leden, zo veel sponsoring, zo veel uitstraling. Daar zou het dammen nooit aan kunnen tippen, stelde hij wel eens mismoedig vast. Mismoedig, want het dammen was zijn grote liefde.


Johan Huls met wit tegen Tonnie van Olmen, mei 1999

Doorgaans was Johan Huls echter vooral strijdbaar. Hij had een tomeloze ambitie, waar in zijn dorp Westerhaar wel eens met gemengde gevoelens naar werd gekeken. Zijn vermogen tot organiseren, tot leiden en tot inspireren maakte dat zijn damvereniging Denk en Zet een begrip in dammend Nederland werd. Een bolwerkje van talent en professionaliteit. De hand van Johan Huls die gedurende 35 jaar voorzitter was, was daarin voortdurend zichtbaar.


Johan Huls, maart 2001
Witte van Moort Landskampioen!!

‘De bankier predikt de revolutie’, luidde de kop destijds boven een groot interview met de voorzitter in het Dagblad Tubantia. Het was hem ten voeten uit. In het dagelijks leven was hij directeur van de Rabobank, maar zodra hij de kluis op slot draaide wilde Johan Huls de (dam)wereld veranderen. Als een eigentijdse guerrillastrijder stond hij op de bres om de sport beter en mooier te maken. Hij maakte ruzie waar het moest en sloot bondgenootschappen waar het kon. Zijn mooiste momenten moet Johan Huls hebben beleefd in de twee jaren dat Denk en Zet landskampioen werd. Die eerste keer, in 1992, sprong hij juichend op tafel, de vuisten gebald. Zijn laatste grote daad verrichtte Johan Huls in 2001, met de organisatie van het wereldkampioenschap dammen. Niet in Westerhaar, maar in Zwartsluis, zijn geboortedorp. Hij was binnengehaald als toernooidirecteur. Natuurlijk vanwege zijn kwaliteiten die in het dammen vaak zo zeldzaam zijn gebleken. Het WK werd een succes.

Daarna trok Johan Huls zich meer en meer terug uit het openbare leven. Een ernstige ziekte nam hem te grazen, en daar kon zelfs zijn krachtdadigheid hem niet tegen beschermen. Donderdag overleed hij, op zestigjarige leeftijd. Het kan nog wel eens onaangenaam stil worden in het dammen.

Paul Berkhout

[Dieter]

Limburgs Dagblad / De Limburger maandag 4 oktober.

De Vaste Zet verrassend aan kop in ereklasse
Van onze correspondent
Dammen -
CEMA/De Vaste Zet heeft de leiding genomen in de hoogste afdeling van de Dambond. De Geleners wonnen de uitwedstrijd tegen Apeldoorn met 6-14, en die cijfers waren nog niet eens geflatteerd. De koppositie van De Vaste Zet mag hoogst opmerkelijk worden genoemd. Anderhalf jaar geleden degradeerde het tiental nog uit de hoogste landelijke afdeling. Zes maanden geleden keerden de Geleners terug in de eredivisie. De winstpartijen werden zaterdag geleverd door Paul Nitsch, Ove Verdel, Ronald Schalley, en Leopold Sekongo. Van de zes Geleense remises maakte die van Frank Verdel tegen grootmeester Aleksandr Presman de grootste indruk.



Maastricht boekte in en tegen Bennekom eveneens een grote zege, met de cijfers 7-13. De winstpartijen kwamen op naam van Olga Kamyshleeva, Eddy Budé, Yves Vandeberg, Jasper Daems, G. Stam, en Willy Maertzdorf. Maastricht deelt in 1C de koppositie met GDC en Lent.



In 2D boekten ook de reserves van De Vaste Zet en Maastricht de volle winst. Zij delen na twee ronden de leiding met Middelburg. De derde ronde van de KNDB is op 16 oktober.
maandag 04 oktober 2004

[Hanco Elenbaas]

Haagsche Courant, 4 oktober 2004

Daverende stunt van Tomahaôk

HUISSEN | Tomahaôk/Westland doet weer helemaal mee. De regionale damelite zorgde voor een daverende stunt door landskampioen Heijting Huissen in eigen huis een 12-8 nederlaag toe te brengen. Het was het eerste verlies van de thuisclub sinds lange tijd.


Tomahaôk speelde met acht remises en twee overwinningen een perfecte wedstrijd, waarin werkelijk alles klopte. Walter Thoen, invaller voor Arjan van Leeuwen, zette meteen al de toon met een gelijkwaardige remise tegen de voormalige NK-finalist Alex Mathijsen. De Senegalese kopman Macodou N'Diaye bereikte eenzelfde resultaat tegen mede-grootmeeser Geert van Aalten, die bepaald niet echt aandrong. Landgenoot N'Diaga Samb deed wat van hem werd verwacht en versloeg na een enerverende partij Marcel Janssen. De zieke Fred de Koning hield de altijd gevaarlijke Geert Berendse in bedwang, waarna Niek Kuyvenhoven de Westlanders op rozen zette. Joost Hendriksen verloor door een tactische finesse op klaarlichte dag een schijf en later ook de partij.

Fred Ivens maakte zijn debuut tegen Hans Klaassen, die grootmeester Gérard Jansen verving. Wellicht overgeconcentreerd kwam de Naaldwijker weliswaar met sterk spel in het voordeel maar schoot toen een enorme bok. Hij overzag een simpele twee-om-drie en had alle geluk dat hij de overblijvende stand nog naar remise wist te knokken.

Wereldtoppers

Na een royale remise van Hans Jansen tegen Mark Kemperman kon teamleider Martin van der Hout zijn geluk niet op toen Tomahaôk de twee wereldtoppers van Huissen aan de ketting wist te leggen. Eduard Autar had het moeilijk tegen Alexander Baljakin, maar wist op basis van techniek en wilskracht een remise-eindspel op het bord te brengen. Nadat Peter van der Stap behendig tegen Martijn Vissers de remisehaven was binnengeglipt kreeg ook Wim Bremmer loon naar hard werken. Hij hield Guntis Valneris zo goed op afstand dat de Letse oud-wereldkampioen na de tijdcontrole eigenlijk geen echte winstkansen meer had.

Met de 12-8 victorie spoelde Tomahaôk de slechte smaak van de nederlaag met dezelfde cijfers in de ouverture tegen Meurs/DEZ weg. Volgende week zaterdag kan thuis in 't Centrum in De Lier tegen degradatiekandidaat Wolter&Dros/ADG de opwaartse lijn worden doorgetrokken.

[Hanco Elenbaas]

Haagsche Courant, 4 oktober 2004

DOS kan het niet bolwerken tegen LDG Leiden

DELFT | Damclub DOS verloor in de tweede ronde van de nationale competitie met 8-12 van LDG Leiden. De Delftse dammers kenden een slechte dag. De toppers lieten het afweten tegen op papier veel zwakkere tegenstanders.


Geert Prinsen won nog wel, zij het met enig fortuin. Prinsen zat in tijdnood, zijn opponent probeerde daarvan te profiteren door snel te gaan spelen, maar ging daardoor zelf in de fout. Jan Weerheijm probeerde geduldig een centrumstand op te bouwen tegen zijn veel ruilende tegenstander. Het wilde niet lukken en uiteindelijk moest Weerheijm zelfs een schijf offeren om naar remise af te wikkelen. Ook Ed Holstvoogd speelde remise. Zijn opening zag er veelbelovend uit, maar zijn tegenstander wist steeds de juiste zet te vinden en alle gevaren te bezweren. Ook Henk de Witt had een goede opening. In het middenspel koos hij echter een verkeerd plan. Een vertwijfelde winstpoging op het eind werd simpel weerlegd en De Witt verloor nog.

Junior Thomas Wielaard deelde niet in de malaise. Tegen de onbetwiste kopman van de Leidenaren, Evert Bronstring, behaalde hij een gelijkwaardige remise. Een zeer goede prestatie van Wielaard tegen deze voormalige Nederlandse topper die nog steeds gevreesd is en een hoge rating heeft.
Christien Fung bezette al vroeg het zogenaamde 'kerkhofveld'. Deze uitval hoeft niet altijd dramatisch af te lopen, maar het veld deed in dit geval zijn naam eer aan. Fung verloor een schijf. Zij vocht echter knap door en wist na een lang eindspel nog een punt uit het vuur te slepen.
Juniore Sarah Rijgersberg, dit seizoen debuterend in het eerste team van DOS, deed het goed met een remise. Ook Loek Tillemans zag een degelijk gespeelde partij in remise eindigen. Nestor Cor Hazeu kon het deze keer niet bolwerken en ook invaller Lou Dijkxhoorn moest het onderspit delven.