Jan Pieter wrote:Eric van Dusseldorp wrote:De meeste dammers die ik ken, willen toch maar gewoon 1 partij per avond spelen
De dammers die nog naar de clubavond komen om daar 1 lange partij te spelen, willen doorgaans inderdaad 1 lange partij spelen. Da's logisch.
Maar waarom willen ze dat? Omdat ze dat echt leuk vinden, omdat ze dat zo gewend zijn, of omdat ze dat een goede training vinden voor de slakpartijen die we in de bondscompetitie spelen?
En wat willen de vele dammers die nu al niet meer een clubavond bezoeken omdat ze dat te zwaar vinden na een lange werkdag? Hoe zou iemand als jij bijvoorbeeld nog naar de clubavond te lokken zijn?
En wat willen de recreatiedammers die we ook zo graag als KNDB-lid zouden binnenhalen? Als ik de beginners zie die om half negen hun partij al verloren hebben, krijg ik niet de indruk dat zij zo enthousiast zijn over de huidige opzet.
Als ik uit eigen ervaring naar de (oudere, dat wel) recreatie-dammers kijk, die we verloren hebben de afgelopen jaren, dan wilden die niet een echt lange partij spelen, om daarna aan de stamtafel te gaan zitten, een boom te klaverjassen etc.
Zo'n sfeerverhaal zag ik ook bij Fred v. Amersfoort bij een andere topic.
Soms speelden ze nog een revanche-partij daarna. Kwam echter niet bij ze aan om elk drie kwartier op de klok te spelen (werd soms verplicht gesteld als ze tegen een jeugdspeler moesten) want dan waren de rapen gaar....
Ze hielden ook van een praatje tijdens de partij, soms een anekdote tussendoor.
Dus niet een spel met het mes op tafel. Nu zijn we vrijwel allemaal wedstrijddammers. Als iemand eens wat zegt (ik betrap me er zelf ook op), dan sissen we allemaal sssssstttt....
Daar moeten we dus als eerste mee ophouden. Praten moet op de clubavond verplicht worden. Desnoods zetten we de klokken even stil om te discussieren over de laatste gebeurtenissen op het voetbalveld, de politiek etc.
Dat moet allemaal kunnen om het gezellig te maken en te houden.
En dan die onderlinge competitie. Vaak is dat in groepen van 10 of meer (bij een competitie via het moyenne-systeem of Keizer-systeem). Het competitie-element is er bij de mindere speler of de recreatieve beginner dan al snel uit. Men staat onderaan in de ranglijst en blijft daar hangen.
Is het niet een idee om met veel kleinere groepen te gaan spelen? Bijvoorbeeld zes. Na vijf clubavonden promoveren er twee van een groep en degraderen er twee.
Aan het eind van het seizoen is uiteindelijk de laatste competitie echt bepalend voor de ranglijst(en).
In de lagere groepen kan er bewust wat sneller gespeeld worden, terwijl de toppers (als ze dat willen) nog een slaktempo er op na kunnen houden.
Voordeel is ook dat een recreatie-dammer, die pas in januari op komt dagen, moeiteloos ingepast kan worden. Nu krijgt hij/zij vaak te horen, dat hij niet echt meer in de onderlinge mee kan doen. Tja, dat is dan al de eerste domper.
En om de vijf avonden een ranglijst in de regionale krant. Dat staat toch wat mooier, dan alleen de uitslagen (en soms nog een wedstrijdverslag)
En wat is er op tegen om op elk van die vijf clubavonden een ander spel te gaan spelen (nu waag ik me wel op erg glad ijs...).
De eerste avond bijv. een sneldamtoernooitje, de tweede avond spelen we de Delftse variant, de derde avond demotie-dammen, de vierde avond Fries dammen en de vijfde avond het normale Internationale dammen.
Wat een afwisseling.
Kom op jongens.
Nog eens wat suggesties voor die clubavond.
En vooral... hoe die recreatiedammer in te passen. Want dat is toch de moeilijkste opgave.
