Muziek

[Kosmos]

Euhmm.. De goeie trance wel.. Zoals ik al eerder zei: grove coverage en novaspace.. Das ook altijd goeie muziek voor feesje

Noem eens wat nummers die de moeite waard zijn. Dan zal ik de diverse downloadprogramma's eens laten werken.

Grove Coverage:
You
Far away from home
God is girl

Novaspace:
Guardian Angel

God is girl?

Kun je meer vertellen over het oeuvre van deze band?

[Jasper Daems]

MUSE MUSE MUSE MUSE, ze zijn nu op Pinkpop en ze zijn super!!!! Ik swing bijna mn kamer uit!! De buren worden gek, iedereen op vog wordt gek, maar iedereen danst op MUSE!!!!!! [img]images/smilies/icon_lol.gif[/img]

[Kosmos]

Parched, cracked mouths, empty swollen guts
sun-baked pavement encroaches on us
haves and have-nots together at last
brutally engaged in mortal combat
10 in 2010
10 in 2010

what kind of God orchestrates such a thing?
10 in 2010, 10 in 2010
ten billion people all suffering
10 in 2010, 10 in 2010
truth is not an issue just hungry mouths to feed
10 in 2010, 10 in 2010
forget what you want, scrounge the things you need
10 in 2010, 10 in 2010

10 in 2010
10 in 2010

happy and content it can't happen to you
10 in 2010, 10 in 2010
fifteen years we'll think of a solution
10 in 2010, 10 in 2010
it won't just appear in one day
10 in 2010, 10 in 2010
for ten in twenty-ten we're well on our way
10 in 2010, 10 in 2010

10 in 2010
10 in 2010

like piercing ear darts, I heard the news today
10 billion people...coming your way
10 in 20...
10 in 20...
10 in 2010

Bad Religion - The Gray Race

Nog 6 jaar en de nachtmerrie gaat los.
Mijn Kosmos, ik ben blij dat Morrissey er is, die kun je tenminste verstaan, die Religierakkers brengen onverstaanbare klanken voort.

What kind of God orchestrates such thing?
10 billion people all suffering
in selfpredicated skin and bones
feeling miserable and hungry

[Ingo]

Mijn smaak; "eerlijke" muziek. Lekkere sound is belangrijk maar liefst ook een goede tekst erbij. Vroeger was(bijna) alles beter wat dat betreft.

[dam'right]

Een stevige Rammstein gaat er altijd in. En gothic ( Within Temptation ,
After Forever en The Gathering ) is ook nooit weg. Daarnaast ook
lekkere ongedwongen rechttoe-rechtaan rock van Jet ( wat hebben velen een hekel aan die band ! ) of de betere blues ( Muddy Waters , John Lee
Hooker en Howlin' Wolf ).
En de vier albums van de Stones uit de periode 1969-1972 zijn van
uitzonderlijke klasse.
Speciaal voor Eric vD : CCR is een fenomenale band. Ik vind hun beste
nummer die lange versie van I heard it through the grapevine.
Onheilspellende, jungle-achtige geluiden , en dan die raspende stem van John Fogerty er doorheen.
Tenslotte nog even de beste zangers/zangeressen : bij de heren vind ik dat Lou Gramm en Paul Rogers , bij de dames mag ik graag luisteren
(maar in beide gevallen ook zeker kijken ) naar Sheryl Crow en Anastacia.

[Insomnia]

Vroeger was(bijna) alles beter wat dat betreft.

bbllllllèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèèhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

[composite]

Jaap Fischer - Monnikken etc. (vergeten artiest, nou ja, tegenwoordig Joop Visser, met in die tijd hartstikke leuke teksten/melodietjes/accoorden)

Och, die Jaap, schitterende liedjes had-ie. De mooiste was toch wel 'Ik zoek de rust van een kist, van een lange houten kist' (etc., songtitel weet ik niet meer). En heerlijk was ook "De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant..." etc.
Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt...

[Ben Anoniem]

Golden Earring: Where Will I Be

[Hanco Elenbaas]

Mijn smaak; "eerlijke" muziek. Lekkere sound is belangrijk maar liefst ook een goede tekst erbij. Vroeger was(bijna) alles beter wat dat betreft.

Op muziekgebied was het vroeger zeker beter, vooral in de jaren zestig en zeventig. Gratis openluchtconcerten van Pink Floyd in Amsterdamse bos en Kralingen, festivals van het blad Oor in het Olympisch Stadion waar je als je hard kon rennen ook gratis inkwam. Keiharde Rock van Mott the Hoople in het Concertgebouw, waardoor daar scheuren in de muren kwamen. The Kinks en ELP in het Concertgebouw, de Stones en Bowie in Paradiso, opkomst van de punk. Nog geen gewoeker met de entreeprijzen.
Wat is dat Marillion en Incubus eigenlijk Ingo? Klinkt nogal satanisch.

[steenslag]

Alles van Boudewijn de Groot (Nijgh), jaren zestig en klassiek (Canon in D van Pachelbel, mits in de juiste uitvoering, is werkelijk hemelsTer toelichting: ik heb inmiddels op de kop af 101 versies van Pachelbels Canon in D verzameld (inderdaad, Shakespeare zei het al: there is system in madness) variërend van versies van 58 seconden tot een maxversie van 38 minuten. Veruit de mooiste is de uitvoering van het Engels Kamer Orkest o.l.v. Raymond Leppard (6,27'). En wat Boudewijn de Groot betreft: 'Testament' is een eenzaam hoogtepunt in de Nederlandstalige muziek.

Da's ook wat. Ik heb onlangs iets van 200 euro betaald voor een speeldoos - met Pachelbel's canon. De door jouw aangeprezen uitvoering staat inmiddels in mijn virtuele verlanglijstje.

[composite]

Alles van Boudewijn de Groot (Nijgh), jaren zestig en klassiek (Canon in D van Pachelbel, mits in de juiste uitvoering, is werkelijk hemelsTer toelichting: ik heb inmiddels op de kop af 101 versies van Pachelbels Canon in D verzameld (inderdaad, Shakespeare zei het al: there is system in madness) variërend van versies van 58 seconden tot een maxversie van 38 minuten. Veruit de mooiste is de uitvoering van het Engels Kamer Orkest o.l.v. Raymond Leppard (6,27'). En wat Boudewijn de Groot betreft: 'Testament' is een eenzaam hoogtepunt in de Nederlandstalige muziek.

Da's ook wat. Ik heb onlangs iets van 200 euro betaald voor een speeldoos - met Pachelbel's canon. De door jouw aangeprezen uitvoering staat inmiddels in mijn virtuele verlanglijstje.

No problem. Als je 'm wilt hebben, stuur ik hem je toe op CD. Wel graag voor de zekerheid je adres.

[Eric van Dusseldorp]

Jaap Fischer - Monnikken etc. (vergeten artiest, nou ja, tegenwoordig Joop Visser, met in die tijd hartstikke leuke teksten/melodietjes/accoorden)

Och, die Jaap, schitterende liedjes had-ie. De mooiste was toch wel 'Ik zoek de rust van een kist, van een lange houten kist' (etc., songtitel weet ik niet meer). En heerlijk was ook "De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant..." etc.
Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt...

Jaap Fischer (Joop Visser) begon met vreselijk geinige liedjes als Monniken (niet Monnikken dus, sorry), Kater, Peer, Hutje, Koning, De laatste keer. Onnavolgbaar in geestige rijmelarij en gitaaraccoorden.

Daarna volgde er een periode met extreem cynische, eigenlijke suïcide-achtige liedjes als "Ik zoek de rust van een kist", maar er was een heel rijtje in dat genre.

Toen was er stilte. Lange tijd stilte. Er ging het gerucht dat Jaap Fischer daadwerkelijk zelfmoord had gepleegd. Duizenden meisjes waren in alle staten. We hebben het over de eerste helft van de jaren zestig.

Maar Joop Visser -zijn echte naam- was niet dood. Eind jaren '70, begin jaren '80 dook hij weer op. Als Joop Visser, van Jaap Fischer wilde hij niets meer weten. De naam mocht niet meer worden genoemd.

Uit die periode is "De Volkskrant is een kutkrant" als enige liedje in de collectieve herinnering blijven steken. Een dapper liedje, want rond 1980 was De Volkskrant een onaantastbaar instituut voor alles wat (semi-)intellectueel was. Maar Visser had gelijk: De Volkskrant was in die tijd een zelfingenomen, grachtengordelcentristisch, betweterig medium. Inderdaad, een kutkrant.

Maar het was een liedje van Joop Visser. Jaap Fischer was allang dood.

[composite]

Jaap Fischer - Monnikken etc. (vergeten artiest, nou ja, tegenwoordig Joop Visser, met in die tijd hartstikke leuke teksten/melodietjes/accoorden)

Och, die Jaap, schitterende liedjes had-ie. De mooiste was toch wel 'Ik zoek de rust van een kist, van een lange houten kist' (etc., songtitel weet ik niet meer). En heerlijk was ook "De Volkskrant, de Volkskrant, de Volkskrant is een kutkrant..." etc.
Zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt...

Jaap Fischer (Joop Visser) begon met vreselijk geinige liedjes als Monniken (niet Monnikken dus, sorry), Kater, Peer, Hutje, Koning, De laatste keer. Onnavolgbaar in geestige rijmelarij en gitaaraccoorden.

Daarna volgde er een periode met extreem cynische, eigenlijke suïcide-achtige liedjes als "Ik zoek de rust van een kist", maar er was een heel rijtje in dat genre.

Toen was er stilte. Lange tijd stilte. Er ging het gerucht dat Jaap Fischer daadwerkelijk zelfmoord had gepleegd. Duizenden meisjes waren in alle staten. We hebben het over de eerste helft van de jaren zestig.

Maar Joop Visser -zijn echte naam- was niet dood. Eind jaren '70, begin jaren '80 dook hij weer op. Als Joop Visser, van Jaap Fischer wilde hij niets meer weten. De naam mocht niet meer worden genoemd.

Uit die periode is "De Volkskrant is een kutkrant" als enige liedje in de collectieve herinnering blijven steken. Een dapper liedje, want rond 1980 was De Volkskrant een onaantastbaar instituut voor alles wat (semi-)intellectueel was. Maar Visser had gelijk: De Volkskrant was in die tijd een zelfingenomen, grachtengordelcentristisch, betweterig medium. Inderdaad, een kutkrant.

Maar het was een liedje van Joop Visser. Jaap Fischer was allang dood.

De laatste woorden van 'De Volkskrant' waren: "Geef mij maar Trouw". Nou was de Volkskrant in die tijd inderdaad een grachtenkroniek, maar Trouw was toch echt een hopeloos krantje, dat zijn best deed zijn reli-karakter in te ruilen voor een socio-karakter. Het verschil is overigens academisch.

[Ingo]

De spijker op de kop Hanco! Vroeger (15 jaar en langer terug) was (bijna) alles beter. Eerstens de originaliteit, maar dat was misschien minder moeilijk omdat er nog zo weinig was, de pop/rock enz. muziek moest eigenlijk nog worden uitgevonden en alles was in feite vernieuwend. Tweedens omdat de muziek eerlijk was. Een zanger of muzikant kon zich niet verschuilen achter technische foefjes. Podium op en met de billen bloot je kunstje doen, geen keus! Een zanger kon zingen en een gitarist spelen. Brel, Piaf, CSN&Y, Deep Purple, Karen Carpenter, Laura Pausini, Streisand (gouden stemmen toch), Led Zeppelin, B, De Groot, Marvin Gaye enzenz, ze zijn allen wel een keer genoemd, DAT zijn echte artiesten. Zij hadden iets extra`s in huis. Over smaak kun je twisten over hun vakmanschap zeker niet! Page, Blackmore, Malmsteen en natuurlijk Rothery zijn mijn gitaarhelden. Is even wat anders dan pikkies die niet eens fatsoenlijk hun gitaar vast kunnen houden, laat staan dat ze er een fatsoenlijk geluid uit krijgen.
Ik luister veel naar muziek, ga naar festivals, kom regelmatig in de Effenaar, een muziektempeltje voor het alternatieve circuit zeg maar, ik hoor en zie gewoon heel weinig kwaliteit en al zeker weinig vernieuwends.
Insomnia zegt dan wel heel flauw: blllllllllèèèèèèehhhhhhh op hetgeen ik schrijf maar ik denk dat zijn topsong van Angerfist-Sons of Satan(die geweldig is, de woorden, letterlijk, figuurlijk, immoraal sexueel expliciet) best wel eens heeeeeeel veel gelijkenis kan hebben met werk van Black Sabbath(van vroeger JA!), de uitvinders van dit genre.
Zijn reactie is hem overigens vergeven, hij was in de tijd dat de betere muziek werd gemaakt nog in het larvenstadium.
Zelf ben ik blijven hangen in 1980 na mijn kennismaking met de muziek van Marillion, Ik luister niet naar hun muziek, ik leef het...
Buiten het (overigens briljante) nummer The Incubus heeft de muziek van Marillion weinig tot niets satanisch. Hun slechtste (maar nog steeds heel aardige!) nummer Kayleigh is het meest bekend geworden. Dat zegt denk ik iets over hoe goed ik ze vind. Nee, Marillion staat (voor mij) voor prachtige diepzinnige teksten (tenminste in het Fish-tijdperk tot 88)en symfonische rock waarin stugge, soms, snoeiharde aanlopen uitmonden in een hemelse finale met bijna altijd een hoofdrol voor de virtuose Steve Rothery. Ongelooflijk hoe hij elk nummer een specifieke sfeer mee geeft met zijn spel.
Ook na 88 ben ik hun muziek trouw gebleven. Weliswaar was het tekstueel (zonder Fish) een stuk minder en beviel de nieuw ingeslagen weg me niet altijd even goed maar in het algemeen was het nog steeds in orde. Hoogtepunten; Brave en het pas verschenen Marbles, een juweeltje!

[Mark Hees]

Alles van Queen, maar vooral 'Somebody to Love', hoewel ik na de uitvoering van George Michael tijdens het tribute concert ben gaan twijfelen welke versie ik beter vind....