Bron: Facebookgroep
International Draughts
Steven Tjong
International Draughts.
Andrew Tjon A Ong wederom UPDB-kampioen!
Verslag Harry de Waard.
“Voor de hoeveelste keer ben je nu UPDB-kampioen geworden?” vroeg ik aan Andrew Tjon A Ong tijdens de laatste ronde van het provinciaal damkampioenschap. Hij kon er geen duidelijk antwoord op geven. Wel een stuk of 13 keer zei de kersverse kampioen na afloop van de laatste ronde, maar hij wist het niet zeker.
In ieder geval kon hij glunderend weer de beker met de grootste oren mee naar huis nemen uit handen van Paul de Heus. Ook The Hall of Fame van Toernooibase kan geen uitsluitsel geven omdat de tabel niet helemaal bijgewerkt was. Er ontbreken een aantal jaren.
Een grieperige Andrew had vlak voor de laatste ronde nog een training verzorgd en kwam ziek thuis vanuit een trip naar Turkije waar het veteranenkampioenschap werd gehouden. Door zijn ziekzijn waren zijn prestaties daar onder zijn kunnen.
Maar ook al was hij aan het hoesten en het proesten op de slotavond, prutsen op het dambord was het zeker niet. Hij zette Erik Maijenburg hardhandig aan de kant en liet zijn vijfde overwinning aantekenen in dit kampioenschap aantekenen.
De Maarssenaar bracht zijn favoriete openingsspel, het half-open klassiek, op het bord. Erik ging daar aanvankelijk in mee, maar wilde er toch zo snel mogelijk vanaf. De eerste mogelijkheid om te switchen nam hij met beide handen aan en nam een ruil waarbij hij een hoge randschijf op 36 kreeg. Dat staat altijd garant voor boeiend spel. Andrew wist met zorgvuldig spel een flankaanval op het bord te krijgen. Dit oogde wel gevaarlijk, maar bracht ook meteen kansen met zich mee. De Woerdenaar dacht met een een-om-twee in ieder geval minstens tijdelijk een schijf voor te komen, maar nadat hij voor de tweede keer de schijf wilde aanvallen liep hij in het mes en kon hij meteen opgeven.
Richard Cousijnsen werd twee dankzij een fraaie overwinning op mijzelf. Aanvankelijk koos ik weer voor de Kellervariant, zij het in iets andere vorm. Ook daar wist de Gooiland-dammer wel raad mee. Hij zette mij onder zware druk in het middenspel en bestookte mijn linkervleugel. Dit leidde tot succees. Richard kwam steeds meer opzetten en uiteindelijk bezweek ik onder het positioneel geweld.
Het brons was dit keer voor Arne van Mourik, die voor de laatste ronde de altijd taaie Henk Ruesink had geloot. Arne wist dus van tevoren dat hij ijzer met handen moest gaan breken. Vanuit de opening bleek al dat Henk niet van plan was zich te laten verlokken tot een omsingeling. Zeer voorspelbaar ontstond een klassiek-achtig laveergevecht waarbij Arne er in slaagde een licht initiatief te bereiken. Maar wat heb je daaraan als er werkelijk geen minuscuul zwak plekje in de verdediging van de tegenstander te vinden is? Nou, je stort je “met gevaar voor eigen leven” in een provocerende flankopstelling en ziet maar wat het waard is. (Ondertussen won Andrew Tjon A Ong door een vederlicht zetje en was dus al kampioen, maar toen kon Arne niet meer terug!) Zijn tegenstander liet zich niet van de wijs brengen en probeerde zijn optische voordeel met een paar ruiltjes uit te buiten. Met secuur verdedigen behield OG’er Arne echter zijn (zoveelste) podiumplaats. Grappig is het dat de slotstelling ineens veel weg had van een cruciale stelling uit de ontmoeting tussen beide heren in het vorige kampioenschap, maar dan met de spelersnamen verwisseld!
Leo van der Laan klom verrassend naar een vierde plek dankzij een partijzege op Cock van Wijk. De opening gaf licht voordeel aan voor Cock, maar dit keerde snel. In plaats van zakelijk te blijven, ging Leo interessant doen en op avontuur uit. Hij kon zijn eigen spel niet meer volgen en kwam daardoor onder druk te staan.
Door een blunder van Cock werden de punten toch nog in de Baarnse schoot geworpen, en Cock, het kon niet anders, bleef als versteend achter het bord zitten met de vraag…. Wat heb ik nou gedaan!
Ook Bert Roest kan terugkijken op een goed gespeeld kampioenschap. Hij finishte evenals clubgenoot Leo van der Laan op een gedeelde 4e tot 6e plek. Nu bond hij Bryan Brank aan zijn zegekar die een forse voorpost plaatste in het centrum. Bert die graag dit omsingelingspartijen speelt, wist een voordeel om te zetten in een winnend eindspel dat hij niet meer losliet.
Nadat het openingsplan van Evert van de Pol om het Chizhov-kanon op bord te krijgen was mislukt liet tegenstander Ruud Klaarenbeek de Barneveldse dammer een mooie centrumstand opbouwen met een sterke voorpost. De Barneveldse dammer verzuimde ten koste van een schijf door te breken, wat na afloop direct werd aangegeven door zijn tegenstander. Wel bleef Evert gemakkelijker spel behouden. Misschien dat Ruud in deze fase van de strijd een paar keer een betere voortzetting miste, in ieder geval kort daarna ging de rode lantaarndrager in de fout en kreeg hij een 3-om-5 om de oren.
Ruud had in dit kampioenschap veel pech. Na 6 ronden kreeg hij dan eindelijk tegen Johan Haijtink het eerste wedstrijdpuntje toegekend, alhoewel op dat moment de Linschoter dammer ook de winst naar zich toe had kunnen trekken. Ruud kreeg dan ook van mij op “persoonlijke titel” de pechprijs 2025 aangeboden.
Maar het zat Johan Haijtink dit kampioenschap ook niet bepaald mee. Na een spannend middenspel ging hij met voordeel het eindspel in. Na een achterloop besliste tegenstander Bert Habets echter met een combinatie de partij. Door dit resultaat werd de ex-bondsdirecteur van de KNDB voorlaatste in de eindrangschikking en deelde deze plek met Lucien Farzan, die remiseerde met Kennedy Krishnadath. Dat werd een boeiende clash en er moest door beiden behoedzaam gemanoeuvreerd worden. Omdat beide dammers geen fouten maakten bleef alles tot de laatste zet in evenwicht en werden de punten gedeeld.
Ook Henk Doedens en Jos Silvis, beiden debutanten in dit gezelschap, remiseerden. Jos stuurde in de opening aan op flankspel en weldra ontstond er een boeiend gevecht. In het middenspel dreigde de stelling voor Henk vast te gaan lopen. Daarom besloot de OG’er de stelling af te wikkelen met een ruil, die een doorbraakdreiging in het spel bracht. Door de daaropvolgende ruil van zijn tegenstander werd de stelling weer overzichtelijk. Vervolgens bouwden beide spelers de spanningen weer op maar hielden elkaar toch in evenwicht: remise.
, waar de link wel aanklikbaar is).
/ Waar is Toys ?
