Eric van Dusseldorp wrote:Kosmos wrote:Marco Veronesi wrote:The Painter's Family
Painting Details:
In this work, painted in Issy-les-Moulineaux near Paris in 1911, Matisse depicted his sons Jean and Pierre, deep in a game of draughts, his daughter Marguerite and his wife Amelie. In itself a family portrait set in an interior is a simple and natural idea; it could have been intimate and emotional, but ever true to himself, the artist moved beyond mere intimacy to make the composition monumental and majestic. The structure of this large canvas is unusual. Matisse takes us into a world of whimsical patterns - now childishly naive, now of oriental complexity - which incorporate the draughts board, one of the most important elements in the painting. This patterning might have threatened the compositional unity of the work, but Matisse, as it were challenging the multiplicity of colors and lines he had created, managed to achieve clarity and logic through careful organization of the canvas. The figures play the central role in establishing the unity of the painting. It is they - as always in the artist's works shown with a clear and simple outline - who contain, concentrated within themselves, the most resonant color: the red of the boy's clothes, and black dress and the lemon-yellow book. Matisse has created a vast, tense world, the air vibrant with deep spiritual concentration, which seems almost tangible in the blue-black of the mirror over the fireplace
Moet je kijken wat voor spel die lui spelen, Eric: Een bordspel van 11 bij 7 velden! Welk spel zou het zijn denk je?
Als niet-dammers een dambord tekenen of schilderen, bakken ze er nooit iets van. In het gunstigste geval klopt het aantal velden nog. Maar dan staat er steevast een positie op het bord waar zelfs Siep Korteling zich voor zou schamen. Je kunt dat kunst noemen, maar je kunt alles kunst noemen.
Er is in elk geval één uitzondering: een krantenstrip van Dick Bruynestein waar ook Jannes van der Wal in voorkwam. Met dambord dus, en wat zag ik op het bord? Een normale stand. Sterker nog, het was een stand die ik de week ervoor in mijn rubriek in de Gooi- en Eemlander behandeld had!
Petje af dus voor Dick Bruynestein die zijn vak en daarmee ook het damspel serieus nam.
Geef mij maar een 11x7-bord!
Laatste poging om Eric te verlichten:
Kunstenaars drukken de
essentie van dammen uit, daarbij gaat het erom dat er een geruit bord is met stenen erop, dat is genoeg.
Kunstenaars zijn niet zo benepen dat ze exact de regels van het internationale damspel afbeelden. In kunst wordt toch niet gestreefd naar het weergeven van een exacte werkelijkheid?
Nee, kunst prikkelt en laat zaken aan de fantasie van de kunstminnaar over.
(Het hoeft niet trouwens, bij de drie dames met wijn is de stijl veel realistischer.)
Maar wat doet de beroepsgedeformeerde dammer? Hij klaagt als er een 8x8-bord staat afgebeeld als logo bij het WK dammen of denkt dat een schijf op een wit veld de conclusie rechtvaardigt dat het geen gewoon dammen betreft, maar Turks dammen, nee daar staan de schijven niet op de onderste rij...... pfffffffff
Wist je Eric, dat Henk de Witt damschijven tekent die helemaal niet ROND zijn? Vreslijk! Nee, dan Dick, precies rond, het bord precies vierkant en het zaagsel in de hoofden van de afgebeelde dammersprecies de juiste kleur bruin.....
