Bondsraad

[Henk de Witt]

Henk, gelijk heb je. Ik denk bij evenementen ook aan dingen als superblitz, bijvoorbeeld 30 seconden banktijd + 1 sec/zet voor bijv Roel/Jan en dan de speler uit het publiek 3 minuten + 3 seconden/zet (gebruiken ze toch niet). En hetzelfde met 1 schijf voorgift. Of een kloksimultaan met 10 spelers uit het publiek en 10 minuten op de klok voor de simultaangever. Dat soort dingen gaan lekker snel, er zit letterlijk wat beweging en spektakel in, je kan wat prijsjes weggeven, en lijkt me ook gewoon leuk.

Vertaling: Mensen zijn niet geinteresseerd in dammen, mensen zijn geinteresseerd in circusacts, en het zal ze worst wezen of dat met damschijven, vlammende zwaarden of dansende babies is.

Ildjarn, je hebt een levendige fantasie, dat moet gezegd. Casper heeft het over publieksvriendelijke damactiviteiten. Niet in vaagtaal, er is ook geen woord Spaans bij. Zijn voorstellen zijn ook zonder meer goed, want hebben in het verleden hun waarde bewezen. Probeer er achter te komen waarom helder proza bij jou zulke wilde associaties oproept.

A propos, in het maartnummer van Het Damspel staan meerdere interessante artikelen. O.a. het artikel 'Fris en flitsend dammen' van de voorzitter van de dambond. Over de internationale verspreiding van het damspel, ontstaan van het internationale damspel (honderd velden) en het Fries dammen. De voorzitter spreekt openlijk over het internationale spel als een remisespel, in tegenstelling tot het Fries dammen. Een unicum! Inderdaad verfrissend, lees dit artikel. Nooit eerder heb ik een bondsvoorzitter openlijk horen zeggen dat we te maken hebben met een remisespel. Publieke geheimen bestaan/bestonden.
Voor de goede orde, de bondsvoorzitter in kwestie is Liuwe H. Westra, voorzitter van Dambûn Frysk Spul. Overigens zou ik een nuance willen aanbrengen. De puntentelling in het internationale spel leidt tot vele remises, het spel zelf staat daar in principe los van. Bij de Worldcup in Ufa waren er nul (0) remises. Dit resultaat werd bereikt door de spelers juist nog meer remises te laten spelen. Wie zegt dat onze bestuurders niet inventief zijn...

De voorzitter van de KNDB heeft het in zijn column over de publiciteit die de match Boomstra-Groenendijk heeft gegenereerd. 'Er wordt met veel waardering over onze prachtige sport gesproken.' Ook hier een nuance. Er was veel publiciteit, zeker, maar daarbij kwam toch ook herhaaldelijk het 'suffe imago' van de damsport ter sprake. Analyse gevraagd!
De voorzitter spreekt ook zijn zorgen uit over het dalende ledental. Hoe rijmt de voorzitter het met elkaar dat steeds minder mensen zich aangetrokken voelen door onze prachtige sport? Je zou toch eerder verwachten dat een prachtige sport waarover met veel waardering wordt gesproken juist meer mensen zou aantrekken. Analyse?
De voorzitter nodigt de leden uit hun steentje bij te dragen bij het werven van leden. In alle bescheidenheid mag ik zeggen dat door mij geïnitieerde activiteiten vele leden hebben opgeleverd. Ik schat ergens tussen de 80 en 100 leden. Ik kan in alle eerlijkheid niet zeggen dat ik me in de strijd tegen het suffe imago gestimuleerd heb gevoeld door de bond, integendeel. Okee, in 2009 ontving ik de Vernieuwings- en Promotieprijs. De rommelige manier waarop de prijs werd overhandigd, terwijl ik op mijn ziekbed lag en het niet zeker was of ik het einde van het jaar zou halen, heeft mij ook niet overtuigd van de vernieuwingsdrift van het bestuur. Als ik de beschrijvingen van Thijs van den Broek lees, is de situatie er sindsdien niet op vooruitgegaan. Helaas ben ik inmiddels te oud om zelf nog veel promotieactiviteiten te ondernemen. Misschien nog eens een expositie damkunst. Mijn advies aan mensen die de damsport willen promoten is om dit zoveel mogelijk buiten de bond om te doen. Wat er nu ligt aan aanvalsplannen, promotie e.d. is een administratieve afhandeling van de problemen. Papier is geduldig. Het gaat al vele, vele jaren zo. Als je daar als damspelpromotor je energie in steekt dan neem je een aap van 100 kg op je rug. Beweegt niet lekker.
De bond kan uiteraard wel profiteren van ledenwinst die door enthousiaste organisatoren tot stand wordt gebracht. En dat is een goede zaak, want de waardevolle zaken die de bond organiseert (o.a. bondscompetitie, persoonlijke wedstrijden, talentontwikkeling) komen bij een dalend ledental onder druk te staan.

Ik ken een club waar het jongste lid 49 jaar is. Door zijn clubgenoten wordt over hem gesproken als 'ons jeugdlid'. Momenteel wordt dit jeugdlid ermee geplaagd dat hij nog een jaartje moet wachten om deel te kunnen nemen aan het NK Veteranen. Damhumor?

[Fred van Amersfoort]

Zichtbaarheid zou idd het uitgangspunt moeten zijn. En uiteraard moet je de dingen die wel goed gegaan zijn promoten. En wat zie je vervolgens? De nieuwe sterren doen niet mee aan het NK. En stel alle publiciteit heeft positief gewerkt en een enkeling is geboeid geraakt door het WK. In een doldrieste bui is de club nog te ver weg maar de damserver was een mooi oefenveld geweest. Teleurgesteld zal de nieuwkomer denken: goh, de link werkt niet, het ding doet het niet. Heeft het op deze manier allemaal nog wel zin?

[ildjarn]

Ildjarn, je hebt een levendige fantasie, dat moet gezegd. Casper heeft het over publieksvriendelijke damactiviteiten.

Publieksvriendelijk zijn ze zeker. Aandacht zullen ze zeker krijgen. Maar waarom? Omdat men ziet 'goh, dammen is vet cool' of omdat het spectaculair is? Met Red Bull Crushed Ice breng je schaatsen mondiaal als spectaculaire activiteit. Maar hoeveel mensen zijn daardoor de 10km (wat wij Nederlanders toch als 'het echte schaatsen' zien) gaan waarderen? Mijn gok is 'ergens rond de 0'. Het sneldammen van Roel en Jan bij DWDD? Gaaf om te zien, maar het was een circusact en het zal circa 0 leden opgeleverd hebben.

[Wieger Wesselink]

Bij de Worldcup in Ufa waren er nul (0) remises.

Hm, ik meende nou juist te constateren dat er in Ufa een nieuw record was gevestigd met een remisepercentage van maar liefst 96.4 procent in de top acht . Het is dat Jan Groenendijk op het laatst nog een partij won, anders hadden we een perfecte score gehad.

[Henk de Witt]

Maar hoeveel mensen zijn daardoor de 10km (wat wij Nederlanders toch als 'het echte schaatsen' zien) gaan waarderen? Mijn gok is 'ergens rond de 0'. Het sneldammen van Roel en Jan bij DWDD? Gaaf om te zien, maar het was een circusact en het zal circa 0 leden opgeleverd hebben.

Tja, de tien kilometer. Zien wij Nederlanders dit als het echte schaatsen? Ik ben Nederlander, kijk graag naar schaatsen en vind de 1.000 en 1.500 m de mooiste afstanden. De 500 meter maakt mij bloednerveus, één misslag en het is voorbij. De 10 km vond ik ooit boeiend, maar ritten van Hinterbrücker en Januszkovsky (ik verzin de namen even, mijn belangstelling blijkt zodanig verflauwd dat ik niet zo gauw op de echte namen van de mindere goden kom) laat ik graag aan mij voorbij gaan. Bij de laatste ritten kijk ik nog wel, hoewel ik weet dat Kramer na 25 rondjes weer gewonnen zal hebben. Maar goed, dit is een kwestie van persoonlijke smaak.

Allez, terug naar onze prachtige damsport. Evenmin als bij het schaatsen zou ik willen voorschrijven wat het 'echte' dammen is. Je hebt gelijk dat het superblitzpartijtje tussen Roel en Jan bij de DWDD een circusact was. Maar het was wel dammen. Je moet het in de context zien van het programmaformat, ook gericht op jongeren, en de sponsoring door het hiphoplabel Top Notch.
Van een heel andere orde was vorig jaar de blindsimultaan van Ton Sijbrands, gesponsord door omroep MAX. Waar het partijtje van Roel en Jan ultrakort was, duurde de blindsimultaan extreem lang. Een blindsimultaan is ook een circusact. MAX richt zich op ouderen, probeert ouderen te stimuleren om actief te blijven. Ton Sijbrands vervulde een voorbeeldrol. Een man van in de zestig die nog in staat is tot zo'n ongelooflijke, unieke prestatie.
Zowel het ultrakorte partijtje tussen Roel en Jan als de blindmarathon van Sijbrands genereerde positieve publiciteit. Belangrijk!

Je zit er denk ik niet ver naast met je schatting dat het optreden van Roel en Jan 0 leden heeft opgeleverd. Bij de simultaan van Sijbrands zal het niet veel anders zijn gegaan. Een vraag: heb jij ooit aan ledenwerving gedaan? Of, om het wat breder te trekken, mensen proberen te interesseren voor het damspel? Eerlijk gezegd denk ik van niet, maar ik kan er naast zitten en dan hoor ik het graag.
Ik zal toelichten waarom ik denk van niet. Dammen is geen kijksport. Daar komt bij dat er een enorme afstand is tussen iemand die wel eens in huiselijke kring damt en dammen op een club. Vraag maar eens aan een huisdammer of hij mee wil doen aan een toernooi. Het antwoord kan ik inmiddels wel dromen: 'Ik kan helemaal niet goed dammen.' Het is dus een illusie dat publiciteit 'zomaar' nieuwe leden oplevert. Is dat een reden om dan maar af te zien van publiciteit? Natuurlijk niet. Positieve publiciteit vergemakkelijkt het werven van leden. Ik heb op dit forum veel geschreven over ledenwerving, o.a. over het werven van vrouwelijke leden. De reactie op het het eerste vrouwentoernooi in Delft van conservatieve baasjes was negatief: 'Dit levert toch geen leden op'. Zeer kortzichtig en gespeend van enig inzicht.

En dan komen we weer bij een centraal punt in deze hele discussie. De match Boomstra-Groenendijk en de blindsimultaan van Sijbrands genereerden veel positieve publiciteit. Dan gaat het erom, wat doet de bond hiermee? Hoe gaat de bond om met mensen die succesvolle activiteiten organiseren? Die het damspel promoten en leden binnenbrengen. Maarten Kolsloot was de directeur van de match Boomstra-Groenendijk. Hij is dammer, journalist, in de bloei van zijn leven en beschikt over een netwerk binnen de media. Hij heeft in Amerika gewerkt en enkele boeken over honkbal op zijn naam. Kortom, hij kan wel wat, dat heeft hij ook bewezen met zijn aanpak van de WK-match. Ik zie en hoor allemaal mensen (mannetjes) in de bond die zich op de borst kloppen. Prima match! Mooie publiciteit! Inderdaad en waarom wordt de naam van Maarten Kolsloot dan zo weinig genoemd?
Op dit forum heb ik gelezen dat Maarten op enig moment met opstappen heeft gedreigd. Er is niet veel fantasie voor nodig om te begrijpen Maarten welke strijd achter de schermen heeft moeten voeren. Zoals Thijs van den Broek voortdurend strijd moet leveren, zoals ik zelf strijd heb moeten leveren. En vele anderen.

Een moegestreden damspelpromotor, die zijn sporen echt wel verdiend heeft, vertrouwde mij in een cynische bui eens toe: 'Als straks de tent wordt gesloten dan geven de mannetjes elkaar een lintje wegens grote verdiensten voor de damsport met de verzuchting 'We hadden de tijdgeest tegen.'

Zo somber wil ik niet afsluiten. Er worden mooie toernooien en evenementen georganiseerd, we hebben Toernooibase, Turbo Dambase, Oerterp Applet enzovoorts. Laten we van het dammen genieten zolang het nog kan.

[Henk de Witt]

Bij de Worldcup in Ufa waren er nul (0) remises.

Hm, ik meende nou juist te constateren dat er in Ufa een nieuw record was gevestigd met een remisepercentage van maar liefst 96.4 procent in de top acht . Het is dat Jan Groenendijk op het laatst nog een partij won, anders hadden we een perfecte score gehad.

Wieger, ik schreef: 'Bij de Worldcup in Ufa waren er nul (0) remises. Dit resultaat werd bereikt door de spelers juist nog meer remises te laten spelen. Wie zegt dat onze bestuurders niet inventief zijn...'. Cynisch bedoeld?

[playforstacks]

Een moegestreden damspelpromotor, die zijn sporen echt wel verdiend heeft, vertrouwde mij in een cynische bui eens toe: 'Als straks de tent wordt gesloten dan geven de mannetjes elkaar een lintje wegens grote verdiensten voor de damsport met de verzuchting 'We hadden de tijdgeest tegen.'

Ik zou dit niet eens cynisch willen noemen. Dit is realistisch.
Ik heb genoeg gezien binnen de KNDB dat ik volledig kan bevestigingen dat er werkelijk zo word gedacht. Deze "mannetjes" binnen de KNDB zijn dermate overtuigd van hun eigen keuzes dat als het resultaat dan negatief is zoals de afgelopen 10 jaar met dit beleid. Dan moet dit volgens hen wel komen daar externe factoren waar zij toch echt niks aan kunnen doen, want het beleid wat gevoerd is toch echt het beste voor de damsport.....

de damsport heeft wel 100den problemen en ik snap ook wel dat je de KNDB niet verantwoordelijk kan houden voor al deze problemen. Of anders gezegd; dat de KNDB deze 100den problemen niet (zomaar) kan oplossen. Weinig tot geen kader bij veel clubs is een probleem waar de KNDB vooral indirect iets aan kan doen. Wat mij enorm stoort is dat de KNDB de problemen die zij wel zouden kunnen oplossen niet eens probeert op te lossen.

Een concreet voorbeeld. Ik was vorige week gaan lunchen in de stad in een leuk (druk) café. En opeens viel mijn oog op een piano waar spelletjes op stonden. Ik zag stratego liggen "wie is het" en vergelijkbare spellen. Om zo'n moment vraag ik mij dan af waarom hier geen dambord ligt? als mensen in een cafe stratego willen doen willen ze toch ook zeker een potje kunnen dammen. Want zelfs voor een complete huisdammer is dammen echt nog wel leuk voor keertje (en daarom heeft bijna iedereen in zijn leven weleens gedamd).

Ik durf ook wel te beweren dat ik nooit was gaan dammen als mijn basisschool klas geen dambord had. Mijn eerste echte ervaring met het dammen als wedstrijdsport was op een regenachtige dag in de pauze. We moesten binnen blijven en brutaal dat ik was daagde ik de nummer 3 van het schooldam kampioenschap uit want er lag een dambord in het lokaal. Op een gegeven moment stond heel de klas te kijken hoe ik de jongen die trots een dambeker kwam laten zien in de klas versloeg . Dit was de reden dat ik dacht he ik moet ook mee gaan doen aan zo'n schooldamtoernooi. en de rest van het verhaal is bekend.
Hoeveel % van de klaslokalen zal op dit moment een dambord hebben? misschien 10% ?

en dan ga ik turks dammen ergens en ik krijg gratis een mooi opvouwbaar bord met schijven van een man van de turkse dambond. Later hoorde ik dat die door die bond op grote schaal gemaakt waren en (uit mijn hoofd) 3 euro per stuk kosten.

Met een goede sponsordeal of een investering uit het eigen vermogen van de KNDB zou dit enorm grote probleem zo opgelost kunnen worden. Elk klaslokaal en op openbare plekken een mooi opvouwbaar KNDB-dambord. Zet op de achterkant de regels van ons damspel en (mogelijke) sponsors. dan is er ook nog meer dan genoeg ruimte voor een puzzeltje of wat links als mensen via internet een damclub willen zoeken.
Bij deze bond is het in mijn ogen ook vooral een kwestie van niks "groots" willen ondernemen. ze zijn nog Amper op het punt dat ze zich realiseren hoe enorm slecht het gaat met de damsport. Zo schijft onze topsport voorzitter in het damspel dat 2016 een groot succes was terwijl er nog nooit zo weinig mensen lid zijn geweest van de KNDB...

[Jasper Daems]

Zichtbaarheid zou idd het uitgangspunt moeten zijn. En uiteraard moet je de dingen die wel goed gegaan zijn promoten. En wat zie je vervolgens? De nieuwe sterren doen niet mee aan het NK. En stel alle publiciteit heeft positief gewerkt en een enkeling is geboeid geraakt door het WK. In een doldrieste bui is de club nog te ver weg maar de damserver was een mooi oefenveld geweest. Teleurgesteld zal de nieuwkomer denken: goh, de link werkt niet, het ding doet het niet. Heeft het op deze manier allemaal nog wel zin?

Om toch een keer wat positiefs te melden: In het voorwoord van de halve finale van de Nederlandse schooldamkampioenschappen richt Roel zich tot alle schooldammers dus wellicht zijn ze binnen de KNDB wel bezig om de mogelijkheden van de Wereldkampioen qua PR te realiseren.

[Henk de Witt]

Zichtbaarheid zou idd het uitgangspunt moeten zijn. En uiteraard moet je de dingen die wel goed gegaan zijn promoten. En wat zie je vervolgens? De nieuwe sterren doen niet mee aan het NK. En stel alle publiciteit heeft positief gewerkt en een enkeling is geboeid geraakt door het WK. In een doldrieste bui is de club nog te ver weg maar de damserver was een mooi oefenveld geweest. Teleurgesteld zal de nieuwkomer denken: goh, de link werkt niet, het ding doet het niet. Heeft het op deze manier allemaal nog wel zin?

Om toch een keer wat positiefs te melden: In het voorwoord van de halve finale van de Nederlandse schooldamkampioenschappen richt Roel zich tot alle schooldammers dus wellicht zijn ze binnen de KNDB wel bezig om de mogelijkheden van de Wereldkampioen qua PR te realiseren.

Uiteraard gebeurt er af en toe iets positiefs. Thijs slaat echter de spijker op zijn kop wanneer hij het heeft over honderd problemen. Je kunt de bond zien als een huis waarvan het onderhoud decennia lang schromelijk verwaarloosd is. De fundering is verzakt, het lekt aan alle kanten, er zitten scheuren in de muren, steunbalken zijn vermolmd. De problemen zijn dusdanig gestapeld, dat je gewoon niet meer weet waar je moet beginnen. Hier en daar een scheur dichtkitten is dan al iets.
In 1996 sprak ik met twee KNDB-bestuurders over de sluipende crisis die toen al duidelijk zichtbaar was. Zij schenen niet bijster geïnteresseerd, eigenlijk totaal niet geïnteresseerd. Eén van hen sprak de kalmerende woorden 'Ach, het valt allemaal wel mee.' Zij straalden wel uit dat ze bijzonder ingenomen waren met hun positie binnen de bond. Het is niet mijn bedoeling deze mensen af te branden, ze hebben ook veel goeds gedaan. Maar voor de uitdagingen waarvoor de bond stond waren zij duidelijk enkele maatjes te klein. Dit onder ogen zien, hulp zoeken bij mensen die hiervoor beter toegerust waren was geen optie. Dit strookte niet met hun zelfbeeld van belangrijkheid.
Nu, ruim twintig jaar later, de crisis heeft verder doorgevreten, hebben we in grote lijnen te maken met nog steeds dezelfde bestuurderscultuur. Nogmaals, het gaat mij er niet om mensen af te branden, maar als de voorzitter schrijft dat met ‘waardering over onze prachtige damsport wordt gesproken’ dan miskent hij het enorme imagoprobleem waarmee de damsport kampt. Het heeft mij nooit veel moeite gekost om mensen te laten zien hoe mooi het dammen is. Het imagoprobleem kwam wel steeds om de hoek kijken. Ouders die hun kind kwamen aanmelden bij de damclub en vertelden dat ze dit met tegenzin deden. Duf spelletje. Al snel dachten ze er anders over, maar hoeveel ouders zullen hun kind dat graag op dammen wil, dit uit het hoofd praten? Als dat kind al op het idee komt om te gaan dammen…
Nog steeds stuit ik af en toe, tot mijn verbazing, op mensen die dammen leuk vinden. De stap naar een club is voorlopig een te grote drempel. Meestal komt het daar nooit van omdat in hun familie- en vriendenkring dammen er niet goed op staat. ‘Wat? Dammen? (denk hierbij een vies gezicht ). Na verloop van tijd gaan ze bridgen of spelen ze wordfeud.

Imagoprobleem. Diverse keren heb ik het KNDB-bestuur voorgesteld om eens zijn licht op te steken bij de hockeybond. Deze bond heeft in de jaren negentig met succes het imagoprobleem aangepakt. De bond is zelfs niet in staat om hierop fatsoenlijk te reageren. Men reageert in het geheel niet.

Stappenplan. De schaakbond kent voor jonge kinderen een stappenplan. Beperkte stof met weinig tekst, de kinderen halen om de paar maanden weer een volgend diploma. Stimulerend. Diverse keren heb ik dit in de bond onder ogen gebracht. De reacties varieerden van desinteresse tot boze, defensieve reacties. ‘We hebben net de KNDB-mappen ontwikkeld, weet je wel hoeveel werk daarin heeft gezeten!’ Tot je dienst en alle lof daarvoor. Maar voor jonge kinderen zijn de KNDB-mappen niet geschikt. Feitelijk alleen het Van der Wal-diploma en daar ben je veel te lang mee bezig en de map bevat teveel tekst. Na het Van der Waldiploma is de stap naar het volgende diploma, het Wiersmadiploma veel te groot. Omdat de bond niet was geïnteresseerd heb ik in Delft naar het voorbeeld van de schaakbond zelf een stappenplan gemaakt. Geen officiële bondsdiploma’s, maar acht diploma’s, waarbij de jonge kinderen om de twee, drie maanden weer een nieuw diploma halen.
Door de beperkte, eenvoudige stof is hiermee zeer eenvoudig te werken, ook door dammers die niet geschoold zijn als opleider.
De KNDB-mappen houden uiteraard hun waarde voor oudere en/of meer getalenteerde dammertjes en voor senioren.

Okee, tijd om te stoppen, al leg ik hier de vinger op slechts enkele scheuren in het vermolmde KNDB-huis. Ik hoop dat deze discussie op het forum wordt voortgezet. Alles begint met ideeën, en ook al worden ze nooit uitgevoerd, het is leuk om ze te bedenken.

[henk stoop]

Stappenplan. De schaakbond kent voor jonge kinderen een stappenplan. Beperkte stof met weinig tekst, de kinderen halen om de paar maanden weer een volgend diploma. Stimulerend. Diverse keren heb ik dit in de bond onder ogen gebracht. De reacties varieerden van desinteresse tot boze, defensieve reacties. ‘We hebben net de KNDB-mappen ontwikkeld, weet je wel hoeveel werk daarin heeft gezeten!’ Tot je dienst en alle lof daarvoor. Maar voor jonge kinderen zijn de KNDB-mappen niet geschikt. Feitelijk alleen het Van der Wal-diploma en daar ben je veel te lang mee bezig en de map bevat teveel tekst. Na het Van der Waldiploma is de stap naar het volgende diploma, het Wiersmadiploma veel te groot. Omdat de bond niet was geïnteresseerd heb ik in Delft naar het voorbeeld van de schaakbond zelf een stappenplan gemaakt. Geen officiële bondsdiploma’s, maar acht diploma’s, waarbij de jonge kinderen om de twee, drie maanden weer een nieuw diploma halen.
Door de beperkte, eenvoudige stof is hiermee zeer eenvoudig te werken, ook door dammers die niet geschoold zijn als opleider.
De KNDB-mappen houden uiteraard hun waarde voor oudere en/of meer getalenteerde dammertjes en voor senioren.

Het stappenplan is niet van de schaakbond, maar privé-eigendom van enkele schakers en inmiddels in veel talen vertaald.
Groot nadeel van het stappenplan is dat het veel te duur is.

Het goede nieuws is je blijkbaar ontgaan. Er zijn inmiddels ook twee boeken voor beginnende kinderen met nauwelijks tekst. En ja de KNDB is bezig om deze te koppelen aan KNDB-diploma´s.
Boek 1 is heel geschikt voor de oude diploma´s slag en meerslag. Boek 2 wordt al door een aantal clubs en scholen gebruikt voor het Van der Wal diploma.
http://damboeken.nl/fotos/boeken%20nieu ... d%201a.JPG
http://damboeken.nl/fotos/boeken%20nieu ... d%202a.JPG

[Paul van de Veen]

Ahá, heb ik net nodig nu we met scholen gaan beginnen in Enschede.
Henk, waar koop ik deze boeken?

[Henk de Witt]

Stappenplan. De schaakbond kent voor jonge kinderen een stappenplan. Beperkte stof met weinig tekst, de kinderen halen om de paar maanden weer een volgend diploma. Stimulerend. Diverse keren heb ik dit in de bond onder ogen gebracht. De reacties varieerden van desinteresse tot boze, defensieve reacties. ‘We hebben net de KNDB-mappen ontwikkeld, weet je wel hoeveel werk daarin heeft gezeten!’ Tot je dienst en alle lof daarvoor. Maar voor jonge kinderen zijn de KNDB-mappen niet geschikt. Feitelijk alleen het Van der Wal-diploma en daar ben je veel te lang mee bezig en de map bevat teveel tekst. Na het Van der Waldiploma is de stap naar het volgende diploma, het Wiersmadiploma veel te groot. Omdat de bond niet was geïnteresseerd heb ik in Delft naar het voorbeeld van de schaakbond zelf een stappenplan gemaakt. Geen officiële bondsdiploma’s, maar acht diploma’s, waarbij de jonge kinderen om de twee, drie maanden weer een nieuw diploma halen.
Door de beperkte, eenvoudige stof is hiermee zeer eenvoudig te werken, ook door dammers die niet geschoold zijn als opleider.
De KNDB-mappen houden uiteraard hun waarde voor oudere en/of meer getalenteerde dammertjes en voor senioren.

Het stappenplan is niet van de schaakbond, maar privé-eigendom van enkele schakers en inmiddels in veel talen vertaald.
Groot nadeel van het stappenplan is dat het veel te duur is.

Het goede nieuws is je blijkbaar ontgaan. Er zijn inmiddels ook twee boeken voor beginnende kinderen met nauwelijks tekst. En ja de KNDB is bezig om deze te koppelen aan KNDB-diploma´s.
Boek 1 is heel geschikt voor de oude diploma´s slag en meerslag. Boek 2 wordt al door een aantal clubs en scholen gebruikt voor het Van der Wal diploma.
http://damboeken.nl/fotos/boeken%20nieu ... d%201a.JPG
http://damboeken.nl/fotos/boeken%20nieu ... d%202a.JPG

Okee Henk, ik wist dit inderdaad niet. Kan ook niet beoordelen of de boeken die jij noemt overeenkomen met het stappenplan zoals ik dat voor ogen heb. Destijds ontmoette ik een schaakleraar op een basisschool waar ik les gaf. Hij liet me het materiaal zien en dat maakte een goede indruk op me. Naar aanleiding daarvan (geen gehoor vindend bij de bond) heb ik eigen materiaal ontwikkeld dat ik zowel op de club als op scholen gebruikte. Acht diploma's. De stof voor elk diploma bestond uit een boekje van zes pagina's met zes diagrammen. Elk boekje met een bepaald thema, bijvoorbeeld het eerste boekje met het thema een-om-twee. Per bladzijde iets oplopende moeilijkheidsgraad. Een bladzijde per les. Dus in principe zes weken voor een diploma. Af en toe werden de lessen onderbroken, bijvoorbeeld door vakantie of een toernooitje. Zeg dat de kinderen ongeveer elke drie maanden een nieuw diploma haalden.
Zoals je weet, geef ik al jaren geen les meer. Het is goed als er in de bond ontwikkelingen zijn. Het belangrijkste is het principe, de kinderen vooral laten spelen. Ze moeten al genoeg leren op school. Het lesgeven/maken van opgaven beperkte ik tot ongeveer 15 minuten. En dan drie kwartier spelen.

Destijds hebben wij diverse keren contact gehad over de jeugd. Ons uitgangspunt was ietwat anders. Bij de jeugdclub in Delft lag het accent primair op recreatie. Bij jou lag het accent meer op talentontwikkeling. Dat is prima, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
Ik denk wel dat wanneer je als bond eenzijdig inzet op talentontwikkeling, dat je dan weliswaar sterke dammers krijgt maar te weinig gezelligheidsdammers en alles wat daar tussenin zit.

[henk stoop]

Ahá, heb ik net nodig nu we met scholen gaan beginnen in Enschede.
Henk, waar koop ik deze boeken?

www.damboeken.nl

[Marcel Kosters]

Met de bondsraadsvergadering van maart gedocumenteerd en bezonken is het tijd vooruit te kijken naar juni.

Dit is niet een discussie over topsport versus breedtesport of over topsport en breedtesport. Dit is niet een discussie over de remise marge op top niveau. En dit is niet een discussie over solidariteit.

Dit is een discussie gericht op een KNDB die zich aan veranderende omstandigheden aanpast. Dat begint nu met het bespreekbaar maken van het acute financieringsprobleem van de KNDB en dat vertaalt zich later naar de hierboven genoemde discussies. Die waren en zijn ook belangrijk, maar hebben voor nu even een lagere urgentie.

Bijna zes jaar geleden integreerde de KNDB haar apparaat in het sportcluster in Veenendaal. Dit moest tot consolidatie leiden. De al dertig jaar dalende trend zette zich echter voort. Zelfs onverwacht sterk, volgens de bestuursmotivatie voor het voorstel tot contributie verhoging.

Dit voorstel tot contributieverhoging moest in de bondsraadsvergadering van maart worden aangenomen. De KNDB Financiële Commissie adviseerde gelukkig negatief en het bestuur trok het voorstel in. Een directe link naar de notulen van deze bondsraadsvergadering:

https://docs.google.com/file/d/0B6OhOCI ... rm=minimal

Zaterdag 17 juni is de volgende bondsraadsvergadering en daarna stelt de bondsraad op 4 november de begroting 2018 vast. Dat zijn twee momenten waarop het hoogste en kader stellende beslis orgaan in de KNDB - de bondsraad! - voor de verandering maar eens richting aan de KNDB moet geven.

Mijn advies aan de bondsraadsvergadering van 17 juni is vierledig:

1. Bevries de KNDB contributie voor 2017 en 2018. Met dit besluit onderkent de bondsraad aan de ene kant de noodzaak de contributiedruk niet verder te verhogen en de uitstroom niet verder te versterken. Aan de andere kant stelt de bondsraad daarmee een financieel kader dat de KNDB dwingt na te denken over enerzijds een financieel duurzame toekomst en anderzijds een effectieve organisatie van de KNDB.
2. Geef het KNDB-bestuur opdracht de financieringsbronnen en financieringsvoorwaarden van KNDB-kosten inzichtelijk te maken, dusdanig dat duidelijk is in welke kosten de door KNDB-leden opgebrachte gelden zitten. Met die gegevens kan een zorgvuldige discussie worden gevoerd over de financiële en organisatorische toekomst van de KNDB. Deze opdracht hoeft niet tot de juni-vergadering te wachten, de bondsraad (niet een bondsraadslid) kan hiertoe ook een schriftelijke opdracht aan het bestuur verstrekken.
3. Geef een werkgroep met daarin in ieder geval een vertegenwoordiging van bestuur en bondsraad opdracht om met het onder advies 2 verkregen inzicht toekomst scenario(’s) voor de KNDB uit te werken waarover de bondsraad kan besluiten.
4. Het KNDB-bestuur dient zich te beraden, of zij uit advies 3 voortvloeiende maatregelen kan en wil uitvoeren. In geval van nee dienen bestuursleden daaruit hun consequenties te trekken.

Zo kan de KNDB nog vanuit een positie van kracht haar verdere koers bepalen.

[Frans de Jonge]

Met de bondsraadsvergadering van maart gedocumenteerd en bezonken is het tijd vooruit te kijken naar juni.

Dit voorstel tot contributieverhoging moest in de bondsraadsvergadering van maart worden aangenomen. De KNDB Financiële Commissie adviseerde gelukkig negatief en het bestuur trok het voorstel in.

We koersen nu op structurele tekorten op de begroting en de jaarrrekening aan en daarmee op een verder afkalven van het eigen vermogen. In 2015 is het tekort begonnen, de cijfers over 2016 worden eerdaags ook bekend en de begroting voor 2017 is ook niet rond te krijgen. Dat de Financiële Commissie adviseert om eventueel het eigen vermogen aan te spreken, lijkt me geen goed idee. Het geld/eigen vermogen is van de leden van de dambond, waarmee de KNDB ook zorgvuldig moet omgaan. En als er een structureel tekort is zal je toch echt de bakens moeten verzetten. En ik heb liever dat het aanwenden van ons eigen vermogen wordt besteed aan school- en jeugddammen via vergoedde damtrainers. Dan ben je daadwerkelijk met opbouw van de damsport bezig.