KNDB Ledenaantallen

[playforstacks]

Thijs, mijn waardering voor jouw pogingen om een helder beeld te krijgen van het ledental van de KNDB. We weten wel dat het niet goed gaat met de ledenontwikkeling. Om een probleem serieus aan te pakken moet je a. Het probleem helder benoemen. b. Het probleem analyseren en c. Werken aan een oplossing.

bedankt Henk.
Ik ben het ook zeker met je eens. Ook over het wensdenken betrap ik mijzelf daar ook vaak nog op.
Ik denk dat het na dit jaar echt duidelijk gaat worden of er nog iets te redden valt. Gaat die wereld titel echt wat veranderen? Ik ben sceptisch..

[Frans de Jonge]

Thijs, mijn waardering voor jouw pogingen om een helder beeld te krijgen van het ledental van de KNDB. We weten wel dat het niet goed gaat met de ledenontwikkeling. Om een probleem serieus aan te pakken moet je a. Het probleem helder benoemen. b. Het probleem analyseren en c. Werken aan een oplossing.

bedankt Henk.
Ik ben het ook zeker met je eens. Ook over het wensdenken betrap ik mijzelf daar ook vaak nog op.
Ik denk dat het na dit jaar echt duidelijk gaat worden of er nog iets te redden valt. Gaat die wereld titel echt wat veranderen? Ik ben sceptisch..[/quote


Tuurlijk gaat die wereldtitel niets veranderen. Daarvoor moet massaal begonnen worden met vooral schooldammen en jeugddammen. Liggende gelden bij verenigingen en bonden kunnen daarin grotendeels voorzien. in de regio moeten verenigingen/provinciale bonden de handen ineen slaan. De KNDB kan daarbij faciliteren door kadertrainingen, enz. Vanuit de nieuwe Nederlandse Wereldkampioen mogen we naamsbekendheid verwachten en het is goed om daarna met propaganda en jeugdacties te starten. Dus niet alle inspanningen op het WK zetten maar vooral op de vervolgacties.

[Henk de Witt]

Tuurlijk gaat die wereldtitel niets veranderen. Daarvoor moet massaal begonnen worden met vooral schooldammen en jeugddammen.

Tegen jouw idee valt weinig in te brengen Frans. Nu een voorbeeld uit de praktijk. Ik ben 17 jaar jeugdleider geweest in Delft. In die jaren heb ik ook demonstraties en lessen gegeven op tientallen scholen in Delft, Westland, Den Haag, Rotterdam, Schiedam. In 2009 lag ik met een ernstige ziekte in het ziekenhuis. Een clublid bezocht me daar en vertelde dat de jeugdclub was opgeheven. De reden was het vertrek van de jeugdleider. Op dat moment telde de jeugdclub nog zo'n 15 leden, een flink deel in de leeftijd 14, 15 jaar, op de drempel om de gelederen van de senioren te versterken.
In 2011 was ik weer in staat om wat activiteiten te ontplooien. Ik zocht uit hoe het collectief wegsturen van de jeugd had kunnen gebeuren. Kort samengevat, het vertrek van de jeugdleider was een excuus voor enkele op zich zelf gerichte oudere dammers om van de jeugd af te komen. Het bestuur was te zwak om tegenspel te bieden. Ik belde de ouders. Inmiddels was er anderhalf jaar verstreken. Uiteraard was de opengevallen ruimte door de kinderen al lang opgevuld met andere sporten. Geen kans om ze terug te winnen voor het dammen. Wat meespeelde was dat sommige ouders not amused waren dat hun kind van de ene op de andere dag niet meer welkom was op de club.
Eind 2011 organiseerde ik weer eens een schoolkampioenschap. Slechts 11 kinderen, waar we in het verleden altijd op ruim 100 kinderen konden rekenen. Een belrondje langs de scholen leerde mij dat ook op diverse scholen het dammen inmiddels vervangen was door andere activiteiten. Enkele onderwijzers die het dammen een warm hart toedroegen en voor een grote delegatie schooldammertjes zorgden, hadden inmiddels elders werk gevonden.

Frans, hier werd een hele infrastructuur, opgebouwd in jaren, in luttele maanden vernietigd. Door dammers. Hetgeen sommige boosdoeners niet verhinderde om na enkele maanden te roepen 'we moeten weer jeugd hebben'. Hiermee wil ik niet zeggen dat we dus niets meer aan jeugd moeten doen. Ik pleit wel voor enig realisme. Als jij zegt massaal beginnen met school- en jeugddammen dan rijzen er wel wat vragen. Nog slechts anderhalve man en een paardenkop damt. Hoezo massaal? De damwereld is sterk vergrijsd. Waar haal je enthousiaste, energieke damtrainers vandaan? In Den Haag is één van de weinige overgebleven jeugdtrainers, Piet Rozenboom (77), onlangs gestopt. En dan nog, als het al lukt om hier en daar jeugd aan het dammen te krijgen, hoe gaat de opvang op de plaatselijke club? En dan heb ik het nog maar niet over het verschijnsel dat zelfs clubs die succesvol zijn met jeugddammen te maken hebben met een pyramide. Veel welpen en pupillen, sterke afname bij de aspiranten, bijna geen junioren meer.

Nogmaals, dit is geen pleidooi om niets te doen, wel om niet te snel grote woorden te gebruiken. Deze dienen vaak als vervanging voor concrete daden en realistische analyse.

[Dieter]

Tuurlijk gaat die wereldtitel niets veranderen. Daarvoor moet massaal begonnen worden met vooral schooldammen en jeugddammen.

Tegen jouw idee valt weinig in te brengen Frans. Nu een voorbeeld uit de praktijk. Ik ben 17 jaar jeugdleider geweest in Delft. In die jaren heb ik ook demonstraties en lessen gegeven op tientallen scholen in Delft, Westland, Den Haag, Rotterdam, Schiedam. In 2009 lag ik met een ernstige ziekte in het ziekenhuis. Een clublid bezocht me daar en vertelde dat de jeugdclub was opgeheven. De reden was het vertrek van de jeugdleider. Op dat moment telde de jeugdclub nog zo'n 15 leden, een flink deel in de leeftijd 14, 15 jaar, op de drempel om de gelederen van de senioren te versterken.
In 2011 was ik weer in staat om wat activiteiten te ontplooien. Ik zocht uit hoe het collectief wegsturen van de jeugd had kunnen gebeuren. Kort samengevat, het vertrek van de jeugdleider was een excuus voor enkele op zich zelf gerichte oudere dammers om van de jeugd af te komen. Het bestuur was te zwak om tegenspel te bieden. Ik belde de ouders. Inmiddels was er anderhalf jaar verstreken. Uiteraard was de opengevallen ruimte door de kinderen al lang opgevuld met andere sporten. Geen kans om ze terug te winnen voor het dammen. Wat meespeelde was dat sommige ouders not amused waren dat hun kind van de ene op de andere dag niet meer welkom was op de club.
Eind 2011 organiseerde ik weer eens een schoolkampioenschap. Slechts 11 kinderen, waar we in het verleden altijd op ruim 100 kinderen konden rekenen. Een belrondje langs de scholen leerde mij dat ook op diverse scholen het dammen inmiddels vervangen was door andere activiteiten. Enkele onderwijzers die het dammen een warm hart toedroegen en voor een grote delegatie schooldammertjes zorgden, hadden inmiddels elders werk gevonden.

Frans, hier werd een hele infrastructuur, opgebouwd in jaren, in luttele maanden vernietigd. Door dammers. Hetgeen sommige boosdoeners niet verhinderde om na enkele maanden te roepen 'we moeten weer jeugd hebben'. Hiermee wil ik niet zeggen dat we dus niets meer aan jeugd moeten doen. Ik pleit wel voor enig realisme. Als jij zegt massaal beginnen met school- en jeugddammen dan rijzen er wel wat vragen. Nog slechts anderhalve man en een paardenkop damt. Hoezo massaal? De damwereld is sterk vergrijsd. Waar haal je enthousiaste, energieke damtrainers vandaan? In Den Haag is één van de weinige overgebleven jeugdtrainers, Piet Rozenboom (77), onlangs gestopt. En dan nog, als het al lukt om hier en daar jeugd aan het dammen te krijgen, hoe gaat de opvang op de plaatselijke club? En dan heb ik het nog maar niet over het verschijnsel dat zelfs clubs die succesvol zijn met jeugddammen te maken hebben met een pyramide. Veel welpen en pupillen, sterke afname bij de aspiranten, bijna geen junioren meer.

Nogmaals, dit is geen pleidooi om niets te doen, wel om niet te snel grote woorden te gebruiken. Deze dienen vaak als vervanging voor concrete daden en realistische analyse.

Heel herkenbaar verhaal, ik heb het haast een op een net zo meegemaakt alleen dan zonder enge ziekte gelukkig. In mijn geval was m'n werk de boosdoener. Kader ontbreekt alsmaar ernstiger en dus zal het een hele kluif worden om nog hier en daar nieuwe ontwikkelingen op poten te zetten.
Vroeger had je nog een teleac cursus, zou nu misschien een app moeten zijn die via de scholen naar de jeugd gaat om te leren dammen. Na een geslaagde cursus een beginnerstoernooi bij clubs en zo de mest gedreven jeugd zien te vinden, is dat een idee? Er zijn zeker nog wel kansen maar ze moeten wel door iemand opgepakt worden.

[Frans de Jonge]

Nogmaals, dit is geen pleidooi om niets te doen, wel om niet te snel grote woorden te gebruiken. Deze dienen vaak als vervanging voor concrete daden en realistische analyse.

Laten we kijken wat we wel kunnen Henk. Tuurlijk is het een lastige opgave. Maar we doen het vooral voor de toekomst van ons spel en een nieuwe damgenereatie. De huidige generatie kan soms voor een deel ook te gelaten zijn, maar ook zoals jezelf regelmatig ervaren hebt vernieuwing in de weg staan.
Ik leg het volgende plan aan jou en andere liefhebbers voor en denk mee en verbeter het waar mogelijk:
1. zowel bij provinciale bonden als verenigingen zijn soms nog redelijk slapende reserves.
2. hiervan kunnen begeleiders schooldammen en jeugddammen vergoed worden (reiskosten, voorbereidingstijd, begeleiding jeugd en reistijd).
3. 1 begeleider voor ca. 25 weken iedere week 1 - 1,5 uur, per school, naschoolse opvang, buurt- en wijkverenigingen.
4. training van school- en jeugtrainers via KNDB.
5. kadertraining voor ontvangende verenigingen via KNDB, eventueel ook hier vergoede vrijwilligers.
6. wanneer we 20 vrijwilligers beschikbaar weten te maken kunnen we misschien jaarlijks 100 - 200 jeugdleden werven (netto per jaar minder op termijn).
7. daarnaast dammen hedentijds en digitaal interessant maken (waaronder apps, digitale wedstrijden nationaal en internationaal).
8. hard werken aan imagoverbetering van het dammen.
9. professionele invulling van de communicatiefunctie.
10. 1 beroepskracht topsport inwisselen voor 1 beroepskracht breedtesport.
12. de laag provinciale bestuurders vooral richten op de regionale en cluboverstijgende aanpak van breedtesport en school- en jeugddammen.
13. een jeugdkompetitie inrichten.
14. nieuw kader ontwikkelen vanuit jeugd.
Alles kan natuurlijk niet tegelijk!

Schiet er maar op en verbeter het zodat het realistisch en werkbaar wordt.

[Wishmaster]

Wat betreft het ledenregister, denk ik dat het argument van de bond grotendeels gebaseerd zal zijn op de wet bescherming persoonsgegevens, en dat is natuurlijk ook wel voor te stellen dat de informatie die ze beschikbaar stellen beperkt is.
De wet openbaarheid van bestuur is alleen van toepassing voor overheidsorganen, dus kan in dit geval ook niet gebruikt worden, maar wellicht is er een ander middel dat je kunt gebruiken om toch een uittreksel van het register te kunnen krijgen waar de persoonsgegevens uit gelaten worden.

Wat betreft het verbeteren van het breedtesport beleid ben ik zeker blij dat er initiatief genomen wordt, en gezocht wordt naar iets dat het ledenaantal weer zal doen groeien. Ik zie echter een probleem daarin waar de bond heel weinig tot niets aan kan doen.
Binnen veel clubs is een klein groepje mensen die het werk doen, zoals de spullen klaar zetten en na het spelen weer opruimen. De meeste leden komen binnen, kijken tegen wie ze moeten spelen, spelen hun partij, en gaan dan of aan de bar zitten, of gaan weer naar huis, maar actief meewerken is er voor hen niet bij.
Als een club een nieuw bestuurslid nodig heeft, dan is het ontzettend moeilijk om iemand te vinden die dat wil doen.
Als je een kraam wilt hebben om te dammen op de vrijmarkt op koningsdag, dan heb je een of twee man die het moeten runnen en verder een paar die even een half uurtje komen kijken en dan gewoon weer verder lopen.
Omdat de mensen die wel de kar trekken vaak de wat oudere leden zijn, valt er ook nog wel eens iemand weg, en als er dan niet direct iemand beschikbaar is het roer over te nemen, dan redt een club het gewoon niet meer.

Er zijn uiteraard nog wel gezonde clubs die dit probleem niet hebben, maar ik heb toch heel wat clubs gezien waar dit probleem speelde toen ik nog in Nederland was, en een deel van deze clubs is hierdoor ook ten onder gegaan, en ik ben bang dat als er geen verandering kan plaatsvinden in de mentaliteit van de spelers die wel de gemakken willen maar er geen moeite voor willen doen, dan denk ik dat een breedtesport beleid niet heel veel zal oplossen in het afnemende ledenaantal, en dan denk ik dat juist het topsportbeleid van essentieel belang is, want als Nederlandse spelers het internationaal goed doen, en goed blijven doen, en er veel wordt gedaan aan publiciteit daar omheen, en de top spelers die worden gesteund ook aan een minimum aantal promotionele activiteiten mee moeten werken, dan denk ik dat daarmee ook zeker op het vlak van de breedtesport successen geboekt kunnen worden. Daarnaast heeft een topsporter die niet alleen richt op jeugd maar ook op mensen die al gewend zijn de touwtjes in handen te nemen, door bijvoorbeeld lezingen te geven, wellicht ook nog eens een mogelijkheid om het dammen op bestuurlijk niveau weer sterker te maken en minder afhankelijk van een handjevol mensen.

[Henk de Witt]

Wat betreft het ledenregister, denk ik dat het argument van de bond grotendeels gebaseerd zal zijn op de wet bescherming persoonsgegevens, en dat is natuurlijk ook wel voor te stellen dat de informatie die ze beschikbaar stellen beperkt is.

Pascal, ik denk niet dat bescherming van persoonsgegevens een rol speelt. Het gaat om de ledenaantallen. Om beleid te voeren is het nuttig om een goed overzicht te hebben. Jaap van Galen heeft drie jaar geleden een zeer uitgebreide analyse gemaakt van de ledenontwikkeling van de bond. Ik citeer:

■ Het aantal leden is tussen 1997 en 2012 gedaald van 6830 naar 3902 ofwel met 43%
■ In de periode 1997-2012 zijn er 138 damclubs verdwenen, er zijn er eind 2012 nog 215 over

En gaat het de laatste jaren dan misschien beter dan eerdere jaren?
Het antwoord op basis van deze analyse: nee, juist slechter. Enkele feiten:
■ 1997-2002 daalde het aantal leden met 13%, in de periode 2002-2007 met 16% en in de periode 2007 tot 2012 met 22%
■ De totale instroom van nieuwe leden bedroeg in 1998 621 dammers, in 2005 701 dammers en in 2012 227 dammers
■ In 1997 waren er 47 clubs met 10 of meer jeugdleden, in 2005 waren er dat ook 47, eind 2012 zijn er nog maar 17 clubs met 10 of meer jeugddammers
■ Het aantal vrouwelijke leden is, tegen de algemene trend in, tussen 1997 en 2005 alleen maar gestegen, maar tussen 2005 en 2012 bijna gehalveerd.

Ook is er gekeken naar een toekomstscenario bij ongewijzigd beleid. Conclusie:
■ Bij ongewijzigd beleid gaat de damsport inderdaad langzaam dood, over 15 jaar zullen er van de huidige 4000 leden nog maar 2000 leden over zijn
■ Het aantal damclubs zal bij ongewijzigd beleid in de komende 15 jaar dalen van 215 naar 124 clubs.

Het rapport van Jaap is zeer gedetailleerd. Er staat bijvoorbeeld een overzicht in van de ledenontwikkeling per club. Eveneens een overzicht van het aantal jeugdleden bij de clubs. Uiteraard is dit rapport aangeboden aan het KNDB-bestuur en ik neem toch aan dat het destijds ook naar de bondsraad is gestuurd.

In de publiciteit worden de ledentallen vaak mooier voorgesteld dan ze zijn. In het maartnummer van Het Damspel sprak de KNDB-voorzitter van 5.000 leden. Tot voor kort werden in Het Damspel leden die overstapten naar een andere vereniging gepresenteerd als nieuwe leden. Ook clubs hebben soms de neiging hun ledental wat mooier voor te stellen dan het in werkelijkheid is. Op Toernooibase trof ik bij enkele clubs die ik toevallig goed ken ledentallen aan die weinig relatie hebben met de werkelijkheid. Soms staan er mensen op de lijst die jaren geleden een keer met een toernooi hebben meegedaan.

[Fred van Amersfoort]

Henk, bescherming van persoonsgegevens was wel het argument toen. Het plan was om een presentatie te houden in de bondsraad. Sterker, bondsraadslid Frans de Jonge was nauw betrokken. In totaal zijn we volgens mij 6x bijeen gekomen en hebben we een feitelijke analyse gemaakt van de aantallen, een historisch perspectief van de damcultuur neergezet en alternatieven geopperd. Die presentatie hebben we uiteindelijk niet gezamenlijk gehouden. Of mogelijk zelfs niet gehouden. Onderling waren we het over de analyse en visie wel eens. Voor mij gold er uiteindelijk een ander argument om het niet te doen: er is mij nooit iets gebleken van belangstelling door het bestuur. Na een kennismaking en het beleefd aanhoren van wat we aan het doen waren is er nooit meer een vraag gesteld.

[Frans de Jonge]

Henk, bescherming van persoonsgegevens was wel het argument toen. Het plan was om een presentatie te houden in de bondsraad. Sterker, bondsraadslid Frans de Jonge was nauw betrokken. In totaal zijn we volgens mij 6x bijeen gekomen en hebben we een feitelijke analyse gemaakt van de aantallen, een historisch perspectief van de damcultuur neergezet en alternatieven geopperd. Die presentatie hebben we uiteindelijk niet gezamenlijk gehouden. Of mogelijk zelfs niet gehouden. Onderling waren we het over de analyse en visie wel eens. Voor mij gold er uiteindelijk een ander argument om het niet te doen: er is mij nooit iets gebleken van belangstelling door het bestuur. Na een kennismaking en het beleefd aanhoren van wat we aan het doen waren is er nooit meer een vraag gesteld.

Ik heb indertijd een presentatie gehouden in de Bondsraadsvergadering eindigend met een aantal stellingen. Dit heeft ook in de notulen van de vergadering gestaan. Bondsraad wilde voor school/jeugddammen gaan. Bestuur zou de conclusies van die vergadering meenemen in het beleid van de bond. Het Bestuur heeft wel (voorzichtige) stappen ondernomen. Het rondje door Nederland is opgestart, een werkgroep Verenigingsondersteuning is ingesteld, een bestuurslid heeft de portefeuille breedtesport meegekregen, een enquete is uitgezet bij de damverenigingen om de behoefte aan ondersteuning in beeld te brengen. Maar alles heeft te weinig effect gehad. De aandacht van de bond en de verenigingen voor school- en jeugdammen, op de mooie uitzonderingen daar gelaten, heeft geen topprioriteit gekregen. Je ziet het Bestuur en de Bondsraad overigens steeds meer aandacht gaat geven aan breedtepsort, jeugd- en schooldammen. Het Deltaplan zal eerdaags wel uit de la gehaald en opgepoetst worden.

[Fred van Amersfoort]

Ok Frans, ik herinner me idd dat jij toch een presentatie hebt gegeven. Mijn geheugen weet ook nog andere dingen. Zo hebben we volgens mij van het bestuurslid breedtesport weinig tot niets vernomen. Het rondje NL was iets dat wij zelf inbrachten maar dat moest dan op eigen kosten. Even later hield men zelf een rondje waar we de uitkomsten nergens meer lezen. Überhaupt zou je verwachten dat je aan de initiatiefnemers van een plan nog eens even wat vragen stelt. Of tenminste even vraagt: "kom je even naar het rondje NL" in jouw woonplaats want je hebt over de materie nagedacht. Nee dus. Verder vond een bestuurslid mij idee van "herintredende ouderen" absoluut zinloos en moest het speerpunt jeugd zijn. Tot mijn verbazing las ik in het Damspel nu weer een artikel dat er toch weer focus op ouderen ligt. Het hele cultuurstuk is weggehoond. Ledenaantallen alleen zeggen wel iets maar te weinig als je oorzaken wilt zoeken. Ik blijf bij mijn stelling dat een te grote en te langdurige , eenzijdige topsportfocus funest is geweest. En nog erger dan dat, het bekende copings mechanisme dat iedereen met een beetje rating geld ging vragen voor een partijtje damnen de saamhorigheid ook geschaad heeft. Met als dieptepunt dat gezichtsbepalende bobo,s vaak te zien zjjn in een soort van wethouder Hekking rol naast de toppers. Het zijn dingen die ik in de zorgsector vaker heb ervaren. De directie staat ver af van de basis en regeert met hoge kostbare doelen die het op het oog leuk doen en zogenaamd van heel groot belang zijn. Wie tegenstribbelt is een negatieveling en gaan we stimuleren de kudde te verlaten. Inspraak is dan schijn inspraak. Vervolgens gaat het beleid mis. Heel voorspelbaar wordt het dan plots weer "wij allen". De voorfase van er komt een puinzooi aan die "wij allen, nu plots wel gezamenlijk" mogen bekostigen. Even later zul je zien dat de verantwoordelijken van het hardnekkig uitgevoerde beleid van boord springen. Happens all the time. En dus was het stukje van voorzitter Vermeulen in Het Damspel al voorzien: hij schrijft daar"de breedtesport is van ons allemaal" Dat is de vooraankondiging van: "wij allen hebben een probleem".Wie echter zijn historische huiswerk had gedaan kon reeds voorspellen dat het hebben van een wereldkampioen geen significante opleving van het ledental gaat geven. Toen niet en nu niet

[Fred van Amersfoort]

Ok Frans, ik herinner me idd dat jij toch een presentatie hebt gegeven. Mijn geheugen weet ook nog andere dingen. Zo hebben we volgens mij van het bestuurslid breedtesport weinig tot niets vernomen. Het rondje NL was iets dat wij zelf inbrachten maar dat moest dan op eigen kosten. Even later hield men zelf een rondje waar we de uitkomsten nergens meer lezen. Überhaupt zou je verwachten dat je aan de initiatiefnemers van een plan nog eens even wat vragen stelt. Of tenminste even vraagt: "kom je even naar het rondje NL" in jouw woonplaats want je hebt over de materie nagedacht. Nee dus. Verder vond een bestuurslid mij idee van "herintredende ouderen" absoluut zinloos en moest het speerpunt jeugd zijn. Tot mijn verbazing las ik in het Damspel nu weer een artikel dat er toch weer focus op ouderen ligt. Het hele cultuurstuk is weggehoond. Ledenaantallen alleen zeggen wel iets maar te weinig als je oorzaken wilt zoeken. Ik blijf bij mijn stelling dat een te grote en te langdurige , eenzijdige topsportfocus funest is geweest. En nog erger dan dat, het bekende copings mechanisme dat iedereen met een beetje rating geld ging vragen voor een partijtje damnen de saamhorigheid ook geschaad heeft. Met als dieptepunt dat gezichtsbepalende bobo,s vaak te zien zjjn in een soort van wethouder Hekking rol naast de toppers. Het zijn dingen die ik in de zorgsector vaker heb ervaren. De directie staat ver af van de basis en regeert met hoge kostbare doelen die het op het oog leuk doen en zogenaamd van heel groot belang zijn. Wie tegenstribbelt is een negatieveling en gaan we stimuleren de kudde te verlaten. Inspraak is dan schijn inspraak. Vervolgens gaat het beleid mis. Heel voorspelbaar wordt het dan plots weer "wij allen". De voorfase van er komt een puinzooi aan die "wij allen, nu plots wel gezamenlijk" mogen bekostigen. Even later zul je zien dat de verantwoordelijken van het hardnekkig uitgevoerde beleid van boord springen. Happens all the time. En dus was het stukje van voorzitter Vermeulen in Het Damspel al voorzien: hij schrijft daar"de breedtesport is van ons allemaal" Dat is de vooraankondiging van: "wij allen hebben een probleem".Wie echter zijn historische huiswerk had gedaan kon reeds voorspellen dat het hebben van een wereldkampioen geen significante opleving van het ledental gaat geven. Toen niet en nu niet

[Henk de Witt]

Ik voel steeds meer voor het realisme van Bert Dollekamp. Laten we accepteren dat het dammen als 'oud-Hollands' bordspel zijn beste tijd heeft gehad. Er is nog een zeer kleine groep, meest ouderen, die enorm veel plezier aan het spel beleeft. Een deel van hen hopt van toernooi naar toernooi. Kijk ook naar dit forum, dat is een prikbord geworden voor tal van leuke toernooien. De organisatoren verdienen lof en steun.

Breedtesport kunnen we vergeten. Daarvoor is het ledental onder een kritische grens gezakt. Dat haal je niet meer terug. Laten we accepteren dat alleen nog lokaal/regionaal hier en daar relatief van breedtesport gesproken kan worden. Met name het jeugdwerk in die plaatsen verdient alle steun.

Van topsport is feitelijk al veertig jaar geen sprake meer. Met alle respect voor de kennis en de kunde van onze topspelers, die soms aan het ongelooflijke grenzen. 95% remise* heeft geleid tot vervlakking van vele toppartijen, desinteresse van de landelijke media en ronduit afkeer van het grote publiek. Ook sponsors en subsidiegevers staan niet in de rij om hiervoor de portemonnee te trekken.
Theoretisch zie ik nog een ontsnappingsmogelijkheid, namelijk een profliga. Dat biedt de mogelijkheid om het scoresysteem alsnog te hervormen, nu loopt het steeds weer stuk op amateurbestuurders die zich op hun beurt weer verschuilen achter draagvlak onder gewone dammers. Leading from behind. Maar eerlijk gezegd denk ik dat we ook hier een point of no return zijn gepasseerd. Zo'n profliga zou over charismatische, daadkrachtige bestuurders met gevoel voor pr moeten beschikken. Charismatische topspelers zou ook helpen. Maar in de damwereld zie ik geen van beide. Of zorgt de match Boomstra-Groenendijk alsnog voor een doorbraak?

Naast de toernooien beleven vele dammers plezier van de Nationale Competitie. Daar ligt m.i. nog de belangrijkste taak voor de KNDB. In de lagere klassen is de Nationale Competitie feitelijk een regionale competitie. Wellicht ligt hier een kans om de dammers van de 'wilde bonden' in Friesland en Groningen alsnog te integreren in de KNDB. Klaas van der Laan zal toch ook wel eens de degens willen kruisen met een koninklijk goedgekeurd KNDB-lid? En daar iets extra's voor willen betalen?

* 95% van de partijen tussen spelers in de mondiale toptien eindigt in remise. Kortheidshalve spreek ik van 95% remise.

[Klaas van der Laan]

Ik voel steeds meer voor het realisme van Bert Dollekamp. Laten we accepteren dat het dammen als 'oud-Hollands' bordspel zijn beste tijd heeft gehad. Er is nog een zeer kleine groep, meest ouderen, die enorm veel plezier aan het spel beleeft. Een deel van hen hopt van toernooi naar toernooi. Kijk ook naar dit forum, dat is een prikbord geworden voor tal van leuke toernooien. De organisatoren verdienen lof en steun.

Breedtesport kunnen we vergeten. Daarvoor is het ledental onder een kritische grens gezakt. Dat haal je niet meer terug. Laten we accepteren dat alleen nog lokaal/regionaal hier en daar relatief van breedtesport gesproken kan worden. Met name het jeugdwerk in die plaatsen verdient alle steun.

Van topsport is feitelijk al veertig jaar geen sprake meer. Met alle respect voor de kennis en de kunde van onze topspelers, die soms aan het ongelooflijke grenzen. 95% remise* heeft geleid tot vervlakking van vele toppartijen, desinteresse van de landelijke media en ronduit afkeer van het grote publiek. Ook sponsors en subsidiegevers staan niet in de rij om hiervoor de portemonnee te trekken.
Theoretisch zie ik nog een ontsnappingsmogelijkheid, namelijk een profliga. Dat biedt de mogelijkheid om het scoresysteem alsnog te hervormen, nu loopt het steeds weer stuk op amateurbestuurders die zich op hun beurt weer verschuilen achter draagvlak onder gewone dammers. Leading from behind. Maar eerlijk gezegd denk ik dat we ook hier een point of no return zijn gepasseerd. Zo'n profliga zou over charismatische, daadkrachtige bestuurders met gevoel voor pr moeten beschikken. Charismatische topspelers zou ook helpen. Maar in de damwereld zie ik geen van beide. Of zorgt de match Boomstra-Groenendijk alsnog voor een doorbraak?

Naast de toernooien beleven vele dammers plezier van de Nationale Competitie. Daar ligt m.i. nog de belangrijkste taak voor de KNDB. In de lagere klassen is de Nationale Competitie feitelijk een regionale competitie. Wellicht ligt hier een kans om de dammers van de 'wilde bonden' in Friesland en Groningen alsnog te integreren in de KNDB. Klaas van der Laan zal toch ook wel eens de degens willen kruisen met een koninklijk goedgekeurd KNDB-lid? En daar iets extra's voor willen betalen?

* 95% van de partijen tussen spelers in de mondiale toptien eindigt in remise. Kortheidshalve spreek ik van 95% remise.

Beste Henk, je begon eerst zo sterk. Eindelijk iemand die het door heeft, dacht ik nog. Ik was al weer helemaal murw van al die goedwillende plannenmakers hierboven. Oude wijn in holle vaten. Hebben we al tientallen jaren aangehoord. Evenals de stille slachtoffers als het soms nog tot initiatieven kwam. Bobo's willen vooral verbeteringen die henzelf belangrijk maken, zoals een professionele organisatie en subsidie binnenhalen (omdat het er is). Pro-aktieve vrijwilligers willen vooral verbeteringen die henzelf belangrijk maken binnen de club zoals opleiding en werving. En dat allemaal onder de vlag van breedtesport.

Maar is dat ook wat die breedtesporter wil? Het grootste deel van alle leden wil alleen maar een keer in de week een potje dammen op de clubavond en meedoen in de clubcompetitie, op welk niveau dan ook. Dat lijkt me ook de basis waarvoor je een bond opricht. Maar ik lees geen enkel verbeteridee of programma specifiek voor die (nog) bestaande leden zelf. B.v. zorg dat nieuwe (onderlinge) competitiestanden meteen de volgende dag op de website staat, contributie volgens het cafetariamodel (vrijwilligers korting), zorg dat borden klaar staan en partijen op tijd bekend zijn, accepteer geouwehoer en gezelligheid tijdens het spelen, maak de indeling voor de volgende week (via afspraken) vooraf bekend, ga eens samen uit eten.Van die dingen ja, van die dingen.

Maar dan val je tenslotte door de mand met een even wereldvreemde kijk op die wilde bonden. Het niveau is tot een rating van 1100 hetzelfde als bij de tamme bond en die partijen zijn ook net zo leuk. En de sfeer is 100% breedtesport. Opkomsten van bijna 100%, elke week. Hoe zou dat zo komen? Die wilde bonden lopen al jaren vóór op de KNDB. Zou het dan niet logischer zijn als juist de KNDB zich bij die wilde bonden aansluit? Levert meer op dan al die subsidie bij elkaar.

[Henk de Witt]

Maar dan val je tenslotte door de mand met een even wereldvreemde kijk op die wilde bonden. Het niveau is tot een rating van 1100 hetzelfde als bij de tamme bond en die partijen zijn ook net zo leuk. En de sfeer is 100% breedtesport. Opkomsten van bijna 100%, elke week. Hoe zou dat zo komen? Die wilde bonden lopen al jaren vóór op de KNDB. Zou het dan niet logischer zijn als juist de KNDB zich bij die wilde bonden aansluit? Levert meer op dan al die subsidie bij elkaar.

Klaas, ik maakte mijn opmerking met een glimlach en een knipoog. Ik heb wel een vraag. Hoe gaat het met de ledenontwikkeling van de 'wilde' bonden?

[Klaas van der Laan]

Maar dan val je tenslotte door de mand met een even wereldvreemde kijk op die wilde bonden. Het niveau is tot een rating van 1100 hetzelfde als bij de tamme bond en die partijen zijn ook net zo leuk. En de sfeer is 100% breedtesport. Opkomsten van bijna 100%, elke week. Hoe zou dat zo komen? Die wilde bonden lopen al jaren vóór op de KNDB. Zou het dan niet logischer zijn als juist de KNDB zich bij die wilde bonden aansluit? Levert meer op dan al die subsidie bij elkaar.

Klaas, ik maakte mijn opmerking met een glimlach en een knipoog. Ik heb wel een vraag. Hoe gaat het met de ledenontwikkeling van de 'wilde' bonden?

Beste Henk, ik hoef jou, als creatief artiest, niet uit te leggen wat het voor een kunstenaar betekend als men vraagt wat het voorsteld of dat men er een beschrijving bij wil wat de kunstenaar er mee bedoeld. Die ervaart dat meestal als een belediging. Het kunstwerk zou voor zichzelf moeten spreken (of juist niet).
Dat geldt ook voor een moppentapper die zijn grap moet uitleggen. Dat maakt het onmogelijk om de clou voldoende tot zijn recht te laten komen.
Het gebruik van winkjes vindt ik ook zoiets. Ik gebruik liever stijlfiguren, subtiele woordkeus (of juist niet), quasi taalfouten/versprekingen, humor, fileine suggesties, ensoow. Een beetje ook in navolging van mijn grote idool Ton Sijbrands. Als je er oog voor hebt zie je in zijn teksten veel meer informatie dan de letters letterlijk verwoorden. Het is juist de kunst om dat zonder winkjes te doen. Dat geeft soms spanning, twijfel en onzekerheid bij de lezer maar leidt mogelijk tot creatieve persoonlijke gedachten/inzichten op een dieper/hoger niveau. Dat alleen al is voor mij voldoende. Wàt die inzichten zijn is niet belangrijk.
Eerder was er hier een discussie van een young potential met een senior over de gehanteerde chat-turbotaal van tegenwoordig. De senior nam de inhoud niet serieus omdat er zoveel "spellingsfouten" in stonden. Maar geheel terecht ging de junior er gewoon mee door omdat hij zich daarmee het beste kon uitdrukken. Je mag van de lezer ook een aktieve en positieve rol verwachten als hij de bedoeling wil snappen.
Ik had jouw winkje wel gezien hoor!

De ledenontwikkeling bij de wilde bonden zal ongeveer recht evenredig zijn met het sterftecijfer van 50+ers. Maar zoals gezegd speelt dat nauwelijks een rol en worden creatieve coöperatieve oplossingen gevonden om teams te completeren. Een enkele club met bijzonder actief jeugd- en promotiewerk groeit wel spectaculair.