In Memoriam
Re: In Memoriam
Bizar is het eerste dat in mij opkomt. Het is nauwelijks te bevatten dat Tjalling er niet meer is. Ik wens zijn familie en vele vrienden sterkte bij het verwerken van dit verschrikkelijke verlies.
-
Rein Halbersma
- Posts: 1722
- Joined: Wed Apr 14, 2004 16:04
- Contact:
Re: In Memoriam
Uit Sijbrands Volkskrant rubriek van 17 november 2001,
'Beween je zonde' als obsessie
Eigenlijk zou dit stukje over het Bijlmer-toernooi moeten gaan. Ik heb echter besloten de meerdelige terugblik op dat prachtige evenement tijdelijk te onderbreken ten gunste van een nòg actuelere gebeurtenis....
In dat berichtje kon men ook lezen dat ik over mijn verliespartij tegen Tjalling Goedemoed, sinds enige jaren eindspel-redacteur van het bondsorgaan Het Damspel, op zich best te spreken was. Zoiets klinkt misschien paradoxaal, zeker in de oren van niet-dammers of -schakers, maar ik geloof werkelijk niet dat er veel reden is om mij voor het duel met Goedemoed te schamen. Het betrof immers een partij-uit-één-stuk, waarin een thema dat al in de openingsfase aan de orde werd gesteld: dat van de overbelaste linker vleugel van zwart, tot diep in het middenspel dóórwerkte, zozeer zelfs dat wit rond de 40e zet winnend voordeel in handen had! Pas toen nam de partij, als gevolg van een tweetal fouten mijnerzijds, een even onverwachte als dramatische wending: met de eerste verspeelde ik de winst, de tweede maakte een verraderlijke forcing mogelijk.
Sijbrands-Goedemoed (Clubcompetitie 2001/2002)
1.33-28 19-23 2.28x19 14x23 3.39-33 10-14 4.34-30 13-19 5.30-25 8-13 6.44-39 20-24 7.32-28 23x32 8.37x28 18-23 9.42-37 23x32 10.37x28 12-18 11.41-37 16-21 12.37-32 18-23 13.40-34 21-26 14.34-30 26x37 15.32x41 23x32 16.38x27 13-18 17.41-37 9-13 18.37-32 2-8 19.46-41 4-9 20.41-37 5-10
Goedemoed draagt een radicale oplossing aan voor het probleem van de achtergebleven schijf 5: hij laat zijn linker vleugel opsluiten! Daarbij wist mijn tegenstander zich, zoals hij na afloop vertelde, gesteund door een citaat uit de Volkskrant-rubriek van 1 oktober 1994, waarin ik mij (naar aanleiding van de historische partij Ham-Raichenbach 1939) afvroeg of de klaverblad-opsluiting niet 'bij uitstek geschikt is om grote verschillen in rating te overbruggen'...
21.43-38 15-20 22.27-22 18x27 23.32x12 7x18 24.49-43 10-15 25.33-28
Ontruimt veld 33, zodat zwart geen gelegenheid krijgt de opsluiting te verbreken. Overigens zou men over de manier waarop wit het vervolg dient te behandelen, kunnen redetwisten. Feit is dat de gekozen methode: het overhevelen van 45 naar 34 om tot 34-29 te komen, in de partij tot een groot succes zal uitgroeien.
25...11-17 26.45-40 1-7 27.40-34 8-12 28.39-33 18-23 29.47-41 23x32 30.37x28 13-18 31.34-29 18-23?
Hierna is alles duidelijk. Daarom had zwart tot elke prijs 17-21-26(!) moeten doen om wit voor de lastige keuze tussen enerzijds 48-42-37 en anderzijds 33.38-32 18-23 34.29x18 12x23 te stellen.
32.29x18 12x32 33.38x27 7-12 34.41-37
Bedoeld om, in reactie op 9-13, opnieuw veld 33 te kunnen ontruimen. Aan die speelwijze mankeert niets. Maar het is waar dat wit zich, zoals mijn teamgenoot Ndiaga Samb suggereerde, veel rekenwerk kon besparen door de bevrijdingsactie 24-29x29 op een andere manier onschadelijk te maken, namelijk door schijven naar de velden 39 en 38 te dirigeren. Bij analyse kwamen we tot de volgende variant: 34.50-44 12-18 35.44-39 9-13 36.43-38 3-9 37.41-37 18-22 38.27x18 13x22 39.37-32! 9-13 40.36-31!! 6-11 41.32-27! 13-18 42.38-32 11-16 43.48-42 17-21 44.42-37 21-26 45.39-34 met fraaie slotstand!
34...12-18 35.37-32 18-23 36.43-38 3-8 37.50-44 9-13
Ik hoopte hartstochtelijk op de tactische spelgang 37...8-13(?) 38.44-39! 23-29/6-11 39.36-31 6-11/23-29 40.32-28! 29-34 en nu 41.28-23!! gevolgd door 42.31-27!!, 43.30x10, 44.25x3 en de rondslag 45.3x16 +.
38.33-28! 6-11 39.48-42!
Veel kostbare bedenktijd vermorste ik met het doorrekenen van 39.44-39 11-16 40.36-31 (want 40...13-18? 41.39-33! 8-13 42.31-26 24-29 43.33x24 20x29 44.48-42! + is geen bezwaar) 40...17-21! 41.48-43. Die variant ziet er kansrijk uit, maar na 41...8-12! 42.28-22 21-26! 43.22-18 26x28 44.18x7 13-18! blijkt wit niet meer te kunnen winnen.
39...11-16 Zie diagram 1
40.27-22?
Deze zet stoelt op de veronderstelling dat over vijf zetten de hernieuwde betreding van veld 22 wit de winst zal brengen. Maar dat ìs niet zo, sprak hij eufemistisch... Gewoon 40.42-37! had wel degelijk tot het gewenste resultaat geleid. De belangrijkste mogelijkheden zijn:
1) 40...17-21 41.36-31! en nu:
1.1) 41...21-26 42.27-22 8-12 43.31-27 12-17 44.22x11 16x7 45.28-22! 7-11 46.44-40 en zwart moet offeren.
1.2) 41...8-12 42.31-26! 12-17 43.28-22! 17x28 44.26x17 13-18 45.17-12!! 18x7 46.44-39 en 47.38-33 +.
1.3) 41...13-18 42.44-40! 21-26 43.28-22! 8-13 44.22-17 en zwart blijkt na het gedwongen 44...24-29 45.30-24 19x30 46.35x33 geen werkelijke compensatie te hebben.
2) 40...8-12 41.36-31 en nu een laatste splitsing:
2.1) 41...12-18 42.28-22!! 17x28 43.44-39 24-29 44.30-24 19x30 45.35x22 16-21 46.27x16 18x36 47.16-11 +.
2.2) 41...13-18 42.44-39! 17-22 (er is niet beter) 43.28x8 18-22 44.27x29 24x44 45.8-3 en met twee schijven méér gaat wit door overmacht winnen.
40...8-12 41.22x11 16x7 42.36-31 12-17 43.31-27 7-11 44.27-22? Zie diagram 2
Andere zetten waren ontoereikend, bijvoorbeeld 44.44-39 11-16 45.42-37 17-21 46.28-22 24-29! =. Maar met de tekstzet meende ik - zoals gezegd - te gaan winnen. (In die zin moet 44.27-22 ook als de logische consequentie van 40.27-22 worden gezien.) Zo leek het volgende verloop mij uitermate plausibel:44...24-29 45.42-37! 20-24 46.37-31 en nu òf 46...11-16 47.22x11 16x7 48.28-22! enz. +, òf 46...14-20 47.25x14 19x10 48.30x8 29-34 49.28x19 17x26 50.35-30 34x25 51.8-2 met een gewonnen eindspel. Enkel en alleen over de offervariant 44...24-29 45.42-37 29-34 46.30x39 17-21 47.39-33 11-17 en 48...21-27 enz. maakte ik mij nog enigszins zorgen, al had ik ook daarin wel vertrouwen.Maar de 'winstpoging' 44.27-22? blijkt een levensgroot lek te bevatten dat mij in de tijdnoodfase volledig ontgaan was:
44...23-29!!
Een daverende verrassing, zij het één van de minder aangename soort. Er dreigt natuurlijk dam op 48, maar ook op 49 bevindt zich een gapend gat dat wit niet meer dichten kan...
45.42-37 29-34!! 46.30x39 24-30!
Wit geeft het op: het eindspel na 47.35x24 19x30 48.25x34 13-18 49.22x13 14-19 50.13x24 20x49 laat hem geen enkele hoop meer. 'O Mensch, bewein' dein' Sünde groß'. Sinds de Matthäus-uitvoeringen die ik, begin jaren zestig, als lid van het jongenskoor heb mogen bijwonen, wellen de melodie en de woorden regelmatig in mij op. Maar afgelopen zondag werden zij weinig minder dan een obsessie...
'Beween je zonde' als obsessie
Eigenlijk zou dit stukje over het Bijlmer-toernooi moeten gaan. Ik heb echter besloten de meerdelige terugblik op dat prachtige evenement tijdelijk te onderbreken ten gunste van een nòg actuelere gebeurtenis....
In dat berichtje kon men ook lezen dat ik over mijn verliespartij tegen Tjalling Goedemoed, sinds enige jaren eindspel-redacteur van het bondsorgaan Het Damspel, op zich best te spreken was. Zoiets klinkt misschien paradoxaal, zeker in de oren van niet-dammers of -schakers, maar ik geloof werkelijk niet dat er veel reden is om mij voor het duel met Goedemoed te schamen. Het betrof immers een partij-uit-één-stuk, waarin een thema dat al in de openingsfase aan de orde werd gesteld: dat van de overbelaste linker vleugel van zwart, tot diep in het middenspel dóórwerkte, zozeer zelfs dat wit rond de 40e zet winnend voordeel in handen had! Pas toen nam de partij, als gevolg van een tweetal fouten mijnerzijds, een even onverwachte als dramatische wending: met de eerste verspeelde ik de winst, de tweede maakte een verraderlijke forcing mogelijk.
Sijbrands-Goedemoed (Clubcompetitie 2001/2002)
1.33-28 19-23 2.28x19 14x23 3.39-33 10-14 4.34-30 13-19 5.30-25 8-13 6.44-39 20-24 7.32-28 23x32 8.37x28 18-23 9.42-37 23x32 10.37x28 12-18 11.41-37 16-21 12.37-32 18-23 13.40-34 21-26 14.34-30 26x37 15.32x41 23x32 16.38x27 13-18 17.41-37 9-13 18.37-32 2-8 19.46-41 4-9 20.41-37 5-10
Goedemoed draagt een radicale oplossing aan voor het probleem van de achtergebleven schijf 5: hij laat zijn linker vleugel opsluiten! Daarbij wist mijn tegenstander zich, zoals hij na afloop vertelde, gesteund door een citaat uit de Volkskrant-rubriek van 1 oktober 1994, waarin ik mij (naar aanleiding van de historische partij Ham-Raichenbach 1939) afvroeg of de klaverblad-opsluiting niet 'bij uitstek geschikt is om grote verschillen in rating te overbruggen'...
21.43-38 15-20 22.27-22 18x27 23.32x12 7x18 24.49-43 10-15 25.33-28
Ontruimt veld 33, zodat zwart geen gelegenheid krijgt de opsluiting te verbreken. Overigens zou men over de manier waarop wit het vervolg dient te behandelen, kunnen redetwisten. Feit is dat de gekozen methode: het overhevelen van 45 naar 34 om tot 34-29 te komen, in de partij tot een groot succes zal uitgroeien.
25...11-17 26.45-40 1-7 27.40-34 8-12 28.39-33 18-23 29.47-41 23x32 30.37x28 13-18 31.34-29 18-23?
Hierna is alles duidelijk. Daarom had zwart tot elke prijs 17-21-26(!) moeten doen om wit voor de lastige keuze tussen enerzijds 48-42-37 en anderzijds 33.38-32 18-23 34.29x18 12x23 te stellen.
32.29x18 12x32 33.38x27 7-12 34.41-37
Bedoeld om, in reactie op 9-13, opnieuw veld 33 te kunnen ontruimen. Aan die speelwijze mankeert niets. Maar het is waar dat wit zich, zoals mijn teamgenoot Ndiaga Samb suggereerde, veel rekenwerk kon besparen door de bevrijdingsactie 24-29x29 op een andere manier onschadelijk te maken, namelijk door schijven naar de velden 39 en 38 te dirigeren. Bij analyse kwamen we tot de volgende variant: 34.50-44 12-18 35.44-39 9-13 36.43-38 3-9 37.41-37 18-22 38.27x18 13x22 39.37-32! 9-13 40.36-31!! 6-11 41.32-27! 13-18 42.38-32 11-16 43.48-42 17-21 44.42-37 21-26 45.39-34 met fraaie slotstand!
34...12-18 35.37-32 18-23 36.43-38 3-8 37.50-44 9-13
Ik hoopte hartstochtelijk op de tactische spelgang 37...8-13(?) 38.44-39! 23-29/6-11 39.36-31 6-11/23-29 40.32-28! 29-34 en nu 41.28-23!! gevolgd door 42.31-27!!, 43.30x10, 44.25x3 en de rondslag 45.3x16 +.
38.33-28! 6-11 39.48-42!
Veel kostbare bedenktijd vermorste ik met het doorrekenen van 39.44-39 11-16 40.36-31 (want 40...13-18? 41.39-33! 8-13 42.31-26 24-29 43.33x24 20x29 44.48-42! + is geen bezwaar) 40...17-21! 41.48-43. Die variant ziet er kansrijk uit, maar na 41...8-12! 42.28-22 21-26! 43.22-18 26x28 44.18x7 13-18! blijkt wit niet meer te kunnen winnen.
39...11-16 Zie diagram 1
40.27-22?
Deze zet stoelt op de veronderstelling dat over vijf zetten de hernieuwde betreding van veld 22 wit de winst zal brengen. Maar dat ìs niet zo, sprak hij eufemistisch... Gewoon 40.42-37! had wel degelijk tot het gewenste resultaat geleid. De belangrijkste mogelijkheden zijn:
1) 40...17-21 41.36-31! en nu:
1.1) 41...21-26 42.27-22 8-12 43.31-27 12-17 44.22x11 16x7 45.28-22! 7-11 46.44-40 en zwart moet offeren.
1.2) 41...8-12 42.31-26! 12-17 43.28-22! 17x28 44.26x17 13-18 45.17-12!! 18x7 46.44-39 en 47.38-33 +.
1.3) 41...13-18 42.44-40! 21-26 43.28-22! 8-13 44.22-17 en zwart blijkt na het gedwongen 44...24-29 45.30-24 19x30 46.35x33 geen werkelijke compensatie te hebben.
2) 40...8-12 41.36-31 en nu een laatste splitsing:
2.1) 41...12-18 42.28-22!! 17x28 43.44-39 24-29 44.30-24 19x30 45.35x22 16-21 46.27x16 18x36 47.16-11 +.
2.2) 41...13-18 42.44-39! 17-22 (er is niet beter) 43.28x8 18-22 44.27x29 24x44 45.8-3 en met twee schijven méér gaat wit door overmacht winnen.
40...8-12 41.22x11 16x7 42.36-31 12-17 43.31-27 7-11 44.27-22? Zie diagram 2
Andere zetten waren ontoereikend, bijvoorbeeld 44.44-39 11-16 45.42-37 17-21 46.28-22 24-29! =. Maar met de tekstzet meende ik - zoals gezegd - te gaan winnen. (In die zin moet 44.27-22 ook als de logische consequentie van 40.27-22 worden gezien.) Zo leek het volgende verloop mij uitermate plausibel:44...24-29 45.42-37! 20-24 46.37-31 en nu òf 46...11-16 47.22x11 16x7 48.28-22! enz. +, òf 46...14-20 47.25x14 19x10 48.30x8 29-34 49.28x19 17x26 50.35-30 34x25 51.8-2 met een gewonnen eindspel. Enkel en alleen over de offervariant 44...24-29 45.42-37 29-34 46.30x39 17-21 47.39-33 11-17 en 48...21-27 enz. maakte ik mij nog enigszins zorgen, al had ik ook daarin wel vertrouwen.Maar de 'winstpoging' 44.27-22? blijkt een levensgroot lek te bevatten dat mij in de tijdnoodfase volledig ontgaan was:
44...23-29!!
Een daverende verrassing, zij het één van de minder aangename soort. Er dreigt natuurlijk dam op 48, maar ook op 49 bevindt zich een gapend gat dat wit niet meer dichten kan...
45.42-37 29-34!! 46.30x39 24-30!
Wit geeft het op: het eindspel na 47.35x24 19x30 48.25x34 13-18 49.22x13 14-19 50.13x24 20x49 laat hem geen enkele hoop meer. 'O Mensch, bewein' dein' Sünde groß'. Sinds de Matthäus-uitvoeringen die ik, begin jaren zestig, als lid van het jongenskoor heb mogen bijwonen, wellen de melodie en de woorden regelmatig in mij op. Maar afgelopen zondag werden zij weinig minder dan een obsessie...
Last edited by Rein Halbersma on Tue May 10, 2016 17:15, edited 1 time in total.
-
Rein Halbersma
- Posts: 1722
- Joined: Wed Apr 14, 2004 16:04
- Contact:
Re: In Memoriam
Uit Sijbrands Volkskrant rubriek van 24 juli 2004.
Kennis en inzicht nodig voor eindspel
[...] In de partij die Tjalling Goedemoed in november 1997 van A. Kooistra won, verloor de zwartspeler de vereiste precisie geen moment uit het oog.
A. Kooistra-Goedemoed (kamp. Friesland 1997)
1.32-28 16-21 2.31-26 11-16 3.37-32 7-11 4.41-37 19-23 5.28x19 14x23 6.46-41 21-27 7.32x21 16x27 8.34-29 23x34 9.40x29 1-7 10.37-32 17-22 11.32x21 22-28 12.33x22 18x16 13.35-30 20-25 14.30-24 10-14 15.45-40 5-10 16.39-33(?)
Als we de (verwisselde) kleuren en het ene tempo verschil even wegdenken, is met de foutieve tekstzet dezelfde stellingsstructuur als in Raichenbach-Vos 1936 ontstaan!
16...14-20! 17.41-37 10-14 18.37-32 14-19 19.40-35 19x30 20.35x24 9-14 21.44-40 3-9 22.49-44 14-19 23.40-35 19x30 24.35x24 9-14 25.44-40 14-19 26.40-35 19x30 27.35x24 4-10 28.50-44 10-14 29.44-40 16-21! 30.26x17 11x22!
Waar Raichenbach in eerste instantie faalde, slaat Goedemoed zijn slag. Met de ruil naar 22 transformeert hij Raichenbach-Vos als het ware in Raichenbach-Springer!
31.43-39 14-19! 32.40-35 19x30 33.35x24 13-18!! 34.48-43 22-28! 35.33x13 8x30 36.38-33! 20-24! 37.29x20 15x24! 38.42-38 2-8!
Conform de aanbeveling die De Haas zestig jaar tevoren deed. Het enige verschil is dat 36 toen op 31 stond en 38 op 41.
39.47-42 8-13! 40.32-28 12-18 41.42-37 30-35
Wellicht omdat hij de gevolgen van 41...13-19 42.37-32 18-23 43.28-22 niet helemaal vertrouwt, besluit de zwartspeler alsnog een schijf in de doorbraak te investeren. Het lijkt niet echt nodig, maar het is zeker dat hij er evenmin iets mee verknoeit.
42.39-34 Zie diagram 2
42...25-30! 43.34x25 35-40 44.36-31
Ook 44.43-39 40-45 45.39-34 45-50 46.34-29 had na 46...24-30! 47.25x34 13-19! in alle varianten verloren: de verschrikkelijke dreiging 48...19-24! en 49...18-23 + kan wit niet met 48.34-30 pareren wegens 48...18-23!!, 49...7-12! 50...19-23 en 51...50x35 +.
44...40-44 45.37-32
Speculeert nog op 45...44-50? 46.28-23!! =. Tevergeefs echter:
45...7-12(!) 46.31-26 44-50 47.26-21 6-11 48.32-27 50-45 49.28-23 18x29 50.27-22 29-34 51.21-16 12-17 52.16x7 17x48
Wit geeft het op.
Kennis en inzicht nodig voor eindspel
[...] In de partij die Tjalling Goedemoed in november 1997 van A. Kooistra won, verloor de zwartspeler de vereiste precisie geen moment uit het oog.
A. Kooistra-Goedemoed (kamp. Friesland 1997)
1.32-28 16-21 2.31-26 11-16 3.37-32 7-11 4.41-37 19-23 5.28x19 14x23 6.46-41 21-27 7.32x21 16x27 8.34-29 23x34 9.40x29 1-7 10.37-32 17-22 11.32x21 22-28 12.33x22 18x16 13.35-30 20-25 14.30-24 10-14 15.45-40 5-10 16.39-33(?)
Als we de (verwisselde) kleuren en het ene tempo verschil even wegdenken, is met de foutieve tekstzet dezelfde stellingsstructuur als in Raichenbach-Vos 1936 ontstaan!
16...14-20! 17.41-37 10-14 18.37-32 14-19 19.40-35 19x30 20.35x24 9-14 21.44-40 3-9 22.49-44 14-19 23.40-35 19x30 24.35x24 9-14 25.44-40 14-19 26.40-35 19x30 27.35x24 4-10 28.50-44 10-14 29.44-40 16-21! 30.26x17 11x22!
Waar Raichenbach in eerste instantie faalde, slaat Goedemoed zijn slag. Met de ruil naar 22 transformeert hij Raichenbach-Vos als het ware in Raichenbach-Springer!
31.43-39 14-19! 32.40-35 19x30 33.35x24 13-18!! 34.48-43 22-28! 35.33x13 8x30 36.38-33! 20-24! 37.29x20 15x24! 38.42-38 2-8!
Conform de aanbeveling die De Haas zestig jaar tevoren deed. Het enige verschil is dat 36 toen op 31 stond en 38 op 41.
39.47-42 8-13! 40.32-28 12-18 41.42-37 30-35
Wellicht omdat hij de gevolgen van 41...13-19 42.37-32 18-23 43.28-22 niet helemaal vertrouwt, besluit de zwartspeler alsnog een schijf in de doorbraak te investeren. Het lijkt niet echt nodig, maar het is zeker dat hij er evenmin iets mee verknoeit.
42.39-34 Zie diagram 2
42...25-30! 43.34x25 35-40 44.36-31
Ook 44.43-39 40-45 45.39-34 45-50 46.34-29 had na 46...24-30! 47.25x34 13-19! in alle varianten verloren: de verschrikkelijke dreiging 48...19-24! en 49...18-23 + kan wit niet met 48.34-30 pareren wegens 48...18-23!!, 49...7-12! 50...19-23 en 51...50x35 +.
44...40-44 45.37-32
Speculeert nog op 45...44-50? 46.28-23!! =. Tevergeefs echter:
45...7-12(!) 46.31-26 44-50 47.26-21 6-11 48.32-27 50-45 49.28-23 18x29 50.27-22 29-34 51.21-16 12-17 52.16x7 17x48
Wit geeft het op.
-
Rein Halbersma
- Posts: 1722
- Joined: Wed Apr 14, 2004 16:04
- Contact:
Re: In Memoriam
Uit Sijbrands Volkskrant rubriek van 10 februari 1996.
DAMMEN: Een winnend offer geeft het leven zin
Wat is de mooiste manier om een partij te winnen? De één zal het uitvoeren van een verborgen combinatie de meeste voldoening geven....
Maar misschien beleeft men wel het meeste plezier aan het plaatsen van een winnend offer. Men kan er, achter het bord, in elk geval langer van genieten. De tegenstander zal, anders dan na een combinatie, op z'n minst enige minuten naar het bord blijven turen in de hoop tòch nog een redding voor zijn verloren stelling te vinden. Voor de winnaar zijn dàt de momenten die hem weer de zin van het leven doen inzien.Een recent praktijkvoorbeeld. Onderstaande partij werd in september 1994 gespeeld in het Fries kampioenschap van dat jaar. Ik kreeg de notatie toegestuurd van de - terecht - trotse zwartspeler, met wie ik in die periode een levendige correspondentie onderhield...
Goedemoed - Schotanus(Friesland 1994)
1.32-28 18-23 2.33-29 23x32 3.37x28 20-25 4.41-37 12-18 5.29-24 19x30 6.35x24 7-12 7.39-33 17-21 8.37-32 21-26 9.44-39 26x37 10.32x41 11-17 11.41-37 6-11 12.46-41 1-6 13.37-32 14-20 14.50-44 20x29 15.33x24 10-14 16.38-33 17-21 17.41-37 21-26 18.43-38 16-21 19.37-31 26x37 20.42x31 5-10 21.49-43 21-26 22.47-42 26x37 23.32x41 14-20 24.41-37 20x29 25.33x24 11-17 26.38-33 10-14 27.43-38 6-11 28.37-32 11-16 29.42-37 17-21 Zie diagram 1
30.36-31
Nadat wit de spanningen lange tijd uit de weg is gegaan door veld 29 angstvallig open te houden, komt er nu toch eindelijk tekening in de strijd. Het prijsgeven van 36 hoeft niet slecht te zijn, maar blijkt wel vèrstrekkende konsekwenties met zich mee te brengen...
30...12-17(!) 31.31-26
Dit is inderdaad beter dan 31.31-27 18-22! 32.27x18 13x22, waarna wit de controle over het belangrijke randveld 26 kwijt zou zijn. Maar ook na de tekstzet krijgt de zwarte omsingeling gestalte.
31...18-22(!) 32.34-29 8-12 33.40-34
Goedemoed maakt indirect gebruik van een standaard-manoeuvre die ik de betreurde Wim van der Sluis het eerst heb zien toepassen: 33...14-19?! 34.28-23! enz. (34...19x30? 35.23-18 12x23 36.29x27 met groot voordeel voor wit).
33...13-18 34.45-40?!
Schijnbaar de aangewezen positiezet. Maar verrassend genoeg kwam in dit uitzonderlijke geval een opstelling met 44-40 minstens zo sterk in aanmerking.
34...14-20 35.28-23 9-14! 36.32-28(?)
Na deze eerste echte fout is de witte stelling al meteen kritiek. Hij had 32 moeten laten staan en ogenblikkelijk met 40-35 en 48-43 moeten opbouwen.
36...4-9!! Zie diagram 2
Thans komt aan het licht waarom wits 36e zet zich niet met een opstelling met 45-40 verdraagt: op 37.40-35? laat zwart 37...14-19! 38.24x4 20-24 39.29x20 18x49 40.4x36 49x46 volgen. Wit dreigt dan in een overmachtseindspel verzeild te raken, temeer daar 41.28-22? (relatief beter is 41.36-22) faalt op het geestige 41...25x14! 42.22x11 16x7 43.26x8 2x13! 44.36x25 15-20 met damvangst.
Diezelfde ongebruikelijke, met 14-19 ingeleide afwikkeling speelt wit ook in andere 'zettingen' parten. Twee voorbeeldjes: 37.37-32 21-27 38.32x21 16x27 en nu:
1) 39.40-35? 14-19! 40.24x4 20-24 41.29x20 18x49 en zwart komt minstens twee schijven vóór.
2) 39.48-42? 2-7!! 40.40-35 (er is inmiddels niet beter) 14-19! 41.24x4 20-24 42.29x20 18x49 en wit is er nog erger aan toe dan in het vorige variantje.
Eigenlijk is er in de (tweede) diagramstand maar één manier waarop wit het spel nog gelijk kan houden. Daartoe moet hij (toch) 37.37-32 doen, om na 37...21-27 38.32x21 16x27 te vervolgen met 39.38-32(!) 27x38 40.33x42 22x33 41.39x28: op 41...18-22 beschikt wit dan over de 3x3 ruil 42.23-18 en 43.24-19 enz. Dat maakt misschien een povere indruk, maar het ìs niet anders. De alternatieven zijn veel slechter, zoals men uit zowel het partijverloop als de analyse kan opmaken.Merk overigens op dat wit met 44 op 45 vermoedelijk gewoon goed had gestaan!
37.48-43? 2-8!!
Hoe groot de invloed van de tactische wending 14-19 enz. ook is - Schotanus heeft een nog belangrijker troef achter de hand. Met de schijnbaar onlogische tekstzet (de oppervlakkige toeschouwer zou immers veeleer 37...9-13? of 37...3-8? verwachten) wordt alles in gereedheid gebracht voor de beslissende overval.
38.37-32
Hoe zwart op 38.40-35 zou hebben toegeslagen, verklap ik pas nadat ik u eerst het partijverloop heb laten zien. En ook het gammel uitziende 38.38-32 had wit naar alle waarschijnlijkheid niet kunnen redden, al staat zwart na 38...21-27 (maar ook 38...22-27 is een idee) 39.32x21 16x27 40.40-35 voor een even luxueuze als lastige keuze: moet hij omsingelen met 40...27-31 41.43-38 31x42 42.38x47 9-13 gevolgd door 43...22-27 en 44...17-21 enz., of is 40...9-13 41.24-19 (41.34-30? 25x34 42.39x30 27-32! 43.37-31 20-25 +) 13x24 42.34-30 25x34 43.39x10 15x4 44.23-19 (44.35-30? 27-32 +) 44...20-24! (ter vermijding van de 'plakker' 44...27-32? 45.19-13! enz.) 45.19x30* 27-32 46.30-25 32x34 47.44-39 wellicht nog kansrijker?
38...21-27!
En niet 'eerst' 38...9-13? wegens 39.40-35! 21-27 40.32x21 16x27 41.24-19! 13x24 42.34-30 25x34 43.39x10 15x4 44.23-19!, waarna de angel uit de zwarte tegenactie is getrokken en alle kansen juist aan wit zijn!
39.32x21 16x27 40.40-35 Absoluut de enige, daar 40.24-19 9-13 41.19x10 15x4 meteen uit was geweest. Zie diagram 3
In de derde diagramstand laat Schotanus zien waarom de witte schijf op 43 er niet hoort te staan èn waarom hij zijn eigen stelling met 2-8 in plaats van het zoveel meer voor de hand liggende 3-8 heeft ingericht:
40...27-31!! 41.26x37 22-27!!
Dit verrassende offer vormt de pointe van het zwarte spel. Tegen de dreiging 42...27-32 en 43...17-22 + biedt ook de dubbele terugruil 42.34-30, 43.29x40 en 44.23x34 geen enkel verweer. En het kwasi-slimme 42.24-19 (met de bedoeling 42...27-32?? 43.38x27! 17-22 44.19x10! en zwart moet meerslag nemen!) faalt op 42...20-24!! (43.19x30) gevolgd door 43...27-32 enz. met winnende doorbraak.
De geplaagde witspeler, die in deze fase bovendien met hevige tijdnood te kampen moet hebben gehad (de gebruikte bedenktijden luidden 1.59 uur om - slechts - 1.40 voor zwart), heeft dus geen werkelijke keus: hij moet zijn plusschijf wel teruggeven. Hier is het de plaats terug te komen op de stand na 37 zetten. Had wit op dat moment 38.40-35 gespeeld, dan had zwart zelfs op twee verschillende manieren de stelling uit de partij op het bord kunnen brengen:
a) 38...21-27 39.37-32 27-31!! 40.26x37 22-27! 41.32x21 16x27;
b) 38.22-27 39.37-32 27-31!! enz.
42.37-32 27-31 43.32-27 31x22 44.35-30
Om 22-27 nog even tegen te gaan.
44...9-13 45.38-32 22-27 46.32x21 17x26 47.28-22
Wanhoop.
47...18x27 48.23-19 14x23 49.29x9 20x29 Wit geeft het op.Van de kant van Schotanus een technisch hoogstandje!
DAMMEN: Een winnend offer geeft het leven zin
Wat is de mooiste manier om een partij te winnen? De één zal het uitvoeren van een verborgen combinatie de meeste voldoening geven....
Maar misschien beleeft men wel het meeste plezier aan het plaatsen van een winnend offer. Men kan er, achter het bord, in elk geval langer van genieten. De tegenstander zal, anders dan na een combinatie, op z'n minst enige minuten naar het bord blijven turen in de hoop tòch nog een redding voor zijn verloren stelling te vinden. Voor de winnaar zijn dàt de momenten die hem weer de zin van het leven doen inzien.Een recent praktijkvoorbeeld. Onderstaande partij werd in september 1994 gespeeld in het Fries kampioenschap van dat jaar. Ik kreeg de notatie toegestuurd van de - terecht - trotse zwartspeler, met wie ik in die periode een levendige correspondentie onderhield...
Goedemoed - Schotanus(Friesland 1994)
1.32-28 18-23 2.33-29 23x32 3.37x28 20-25 4.41-37 12-18 5.29-24 19x30 6.35x24 7-12 7.39-33 17-21 8.37-32 21-26 9.44-39 26x37 10.32x41 11-17 11.41-37 6-11 12.46-41 1-6 13.37-32 14-20 14.50-44 20x29 15.33x24 10-14 16.38-33 17-21 17.41-37 21-26 18.43-38 16-21 19.37-31 26x37 20.42x31 5-10 21.49-43 21-26 22.47-42 26x37 23.32x41 14-20 24.41-37 20x29 25.33x24 11-17 26.38-33 10-14 27.43-38 6-11 28.37-32 11-16 29.42-37 17-21 Zie diagram 1
30.36-31
Nadat wit de spanningen lange tijd uit de weg is gegaan door veld 29 angstvallig open te houden, komt er nu toch eindelijk tekening in de strijd. Het prijsgeven van 36 hoeft niet slecht te zijn, maar blijkt wel vèrstrekkende konsekwenties met zich mee te brengen...
30...12-17(!) 31.31-26
Dit is inderdaad beter dan 31.31-27 18-22! 32.27x18 13x22, waarna wit de controle over het belangrijke randveld 26 kwijt zou zijn. Maar ook na de tekstzet krijgt de zwarte omsingeling gestalte.
31...18-22(!) 32.34-29 8-12 33.40-34
Goedemoed maakt indirect gebruik van een standaard-manoeuvre die ik de betreurde Wim van der Sluis het eerst heb zien toepassen: 33...14-19?! 34.28-23! enz. (34...19x30? 35.23-18 12x23 36.29x27 met groot voordeel voor wit).
33...13-18 34.45-40?!
Schijnbaar de aangewezen positiezet. Maar verrassend genoeg kwam in dit uitzonderlijke geval een opstelling met 44-40 minstens zo sterk in aanmerking.
34...14-20 35.28-23 9-14! 36.32-28(?)
Na deze eerste echte fout is de witte stelling al meteen kritiek. Hij had 32 moeten laten staan en ogenblikkelijk met 40-35 en 48-43 moeten opbouwen.
36...4-9!! Zie diagram 2
Thans komt aan het licht waarom wits 36e zet zich niet met een opstelling met 45-40 verdraagt: op 37.40-35? laat zwart 37...14-19! 38.24x4 20-24 39.29x20 18x49 40.4x36 49x46 volgen. Wit dreigt dan in een overmachtseindspel verzeild te raken, temeer daar 41.28-22? (relatief beter is 41.36-22) faalt op het geestige 41...25x14! 42.22x11 16x7 43.26x8 2x13! 44.36x25 15-20 met damvangst.
Diezelfde ongebruikelijke, met 14-19 ingeleide afwikkeling speelt wit ook in andere 'zettingen' parten. Twee voorbeeldjes: 37.37-32 21-27 38.32x21 16x27 en nu:
1) 39.40-35? 14-19! 40.24x4 20-24 41.29x20 18x49 en zwart komt minstens twee schijven vóór.
2) 39.48-42? 2-7!! 40.40-35 (er is inmiddels niet beter) 14-19! 41.24x4 20-24 42.29x20 18x49 en wit is er nog erger aan toe dan in het vorige variantje.
Eigenlijk is er in de (tweede) diagramstand maar één manier waarop wit het spel nog gelijk kan houden. Daartoe moet hij (toch) 37.37-32 doen, om na 37...21-27 38.32x21 16x27 te vervolgen met 39.38-32(!) 27x38 40.33x42 22x33 41.39x28: op 41...18-22 beschikt wit dan over de 3x3 ruil 42.23-18 en 43.24-19 enz. Dat maakt misschien een povere indruk, maar het ìs niet anders. De alternatieven zijn veel slechter, zoals men uit zowel het partijverloop als de analyse kan opmaken.Merk overigens op dat wit met 44 op 45 vermoedelijk gewoon goed had gestaan!
37.48-43? 2-8!!
Hoe groot de invloed van de tactische wending 14-19 enz. ook is - Schotanus heeft een nog belangrijker troef achter de hand. Met de schijnbaar onlogische tekstzet (de oppervlakkige toeschouwer zou immers veeleer 37...9-13? of 37...3-8? verwachten) wordt alles in gereedheid gebracht voor de beslissende overval.
38.37-32
Hoe zwart op 38.40-35 zou hebben toegeslagen, verklap ik pas nadat ik u eerst het partijverloop heb laten zien. En ook het gammel uitziende 38.38-32 had wit naar alle waarschijnlijkheid niet kunnen redden, al staat zwart na 38...21-27 (maar ook 38...22-27 is een idee) 39.32x21 16x27 40.40-35 voor een even luxueuze als lastige keuze: moet hij omsingelen met 40...27-31 41.43-38 31x42 42.38x47 9-13 gevolgd door 43...22-27 en 44...17-21 enz., of is 40...9-13 41.24-19 (41.34-30? 25x34 42.39x30 27-32! 43.37-31 20-25 +) 13x24 42.34-30 25x34 43.39x10 15x4 44.23-19 (44.35-30? 27-32 +) 44...20-24! (ter vermijding van de 'plakker' 44...27-32? 45.19-13! enz.) 45.19x30* 27-32 46.30-25 32x34 47.44-39 wellicht nog kansrijker?
38...21-27!
En niet 'eerst' 38...9-13? wegens 39.40-35! 21-27 40.32x21 16x27 41.24-19! 13x24 42.34-30 25x34 43.39x10 15x4 44.23-19!, waarna de angel uit de zwarte tegenactie is getrokken en alle kansen juist aan wit zijn!
39.32x21 16x27 40.40-35 Absoluut de enige, daar 40.24-19 9-13 41.19x10 15x4 meteen uit was geweest. Zie diagram 3
In de derde diagramstand laat Schotanus zien waarom de witte schijf op 43 er niet hoort te staan èn waarom hij zijn eigen stelling met 2-8 in plaats van het zoveel meer voor de hand liggende 3-8 heeft ingericht:
40...27-31!! 41.26x37 22-27!!
Dit verrassende offer vormt de pointe van het zwarte spel. Tegen de dreiging 42...27-32 en 43...17-22 + biedt ook de dubbele terugruil 42.34-30, 43.29x40 en 44.23x34 geen enkel verweer. En het kwasi-slimme 42.24-19 (met de bedoeling 42...27-32?? 43.38x27! 17-22 44.19x10! en zwart moet meerslag nemen!) faalt op 42...20-24!! (43.19x30) gevolgd door 43...27-32 enz. met winnende doorbraak.
De geplaagde witspeler, die in deze fase bovendien met hevige tijdnood te kampen moet hebben gehad (de gebruikte bedenktijden luidden 1.59 uur om - slechts - 1.40 voor zwart), heeft dus geen werkelijke keus: hij moet zijn plusschijf wel teruggeven. Hier is het de plaats terug te komen op de stand na 37 zetten. Had wit op dat moment 38.40-35 gespeeld, dan had zwart zelfs op twee verschillende manieren de stelling uit de partij op het bord kunnen brengen:
a) 38...21-27 39.37-32 27-31!! 40.26x37 22-27! 41.32x21 16x27;
b) 38.22-27 39.37-32 27-31!! enz.
42.37-32 27-31 43.32-27 31x22 44.35-30
Om 22-27 nog even tegen te gaan.
44...9-13 45.38-32 22-27 46.32x21 17x26 47.28-22
Wanhoop.
47...18x27 48.23-19 14x23 49.29x9 20x29 Wit geeft het op.Van de kant van Schotanus een technisch hoogstandje!
-
Klaas van der Laan
- Posts: 898
- Joined: Wed Sep 24, 2003 13:19
- Real name: Klaas van der Laan
Re: In Memoriam
Het einde van deze illusie Tjalling. Dat je drie(om)eenheid, geloof, hoop en liefde in je nieuwe werkelijkheid in vruchtbare aarde moge vallen.
Flow with the Go
-
Paul van de Veen
- Posts: 508
- Joined: Sat Oct 18, 2008 11:35
Re: In Memoriam
Wat is dit ongelooflijk triest.
-
Rein Halbersma
- Posts: 1722
- Joined: Wed Apr 14, 2004 16:04
- Contact:
-
Nostradamus
- Posts: 66
- Joined: Thu Jul 24, 2008 02:45
Re: In Memoriam
Dit stond er in het Friesch Dagblad van deze week.
- F.D. in memoriam TG.jpg (2.23 MiB) Viewed 13076 times
Re: In Memoriam
Kosmos - 31-03-2010 - De Pauw
Ongelooflijk dat Tjalling er niet meer is.
Eén van zijn mooiste composities vind ik De Pauw.
-
Schaakmeester
- Posts: 61
- Joined: Fri Jul 10, 2009 18:37
Re: In Memoriam
Tjalling was een kritische leermeester, maar met de nodige zelfspot. Zijn mening over de oude dam- pedagogen als de Haas of Broekkamp stak hij niet onder stoelen of banken : "Het zijn apodictici". En legde vervolgens uit dat zij met simplistische opvattingen het gehele damspel wilden uitleggen wat natuurlijk niet kan. Toen ik hem confronteerde met het feit dat hij zelf ook geen afwijking op zijn standpunten over het damspel tolereerde ondertekende hij zijn mails voortaan met de geuzennaam "Apodictus". Voorbeelden als bijgevoegde aantekeningen, waarin hij de tekst zo archaïsch mogelijk probeert over te laten komen ( het oud-Nederlands beheerste hij natuurlijk niet dus het is pure fantasie ) heeft hij meermaals samengesteld. Goed voor een avondje damplezier. In een van de vele documenten die hij mij liet toekomen werd zelfs Krishna ten tonele gevoerd, een blauw heerschap die een partij wint "zoals Krishna het bedoeld heeft" en na de partij op zijn vogel Garoeda de toernooizaal uit vliegt. 
De lessen van Tjalling hebben me geen goede dammer gemaakt, dat is ook teveel gevraagd als je op je 50e begint. Maar wel heel veel plezier verschaft , door zijn humor-rijke en tevens serieuze bijdragen. Ik hoop dat ik Tjalling wel wat meer inzicht en plezier in het schaakspel heb kunnen mee geven. Het belangrijkste waren echter de regelmatige mailcontacten, en periodieke dam en schaakmiddagen in denksportcafé "Twee Klaveren". Tjalling was een creatief en bevlogen mens die echter nuchterheid ook goed kon waarderen en dan ontstonden er interessante discussies...
Na Pasen zouden we weer iets organiseren, dat zal er treurig genoeg nooit meer van komen. En de discussie of toeval bestaat of niet zal niet meer worden beslecht.
Rust in vrede Tjalling, je vriendschap heb ik zeer gewaardeerd. Ik hoop dat je gelijk hebt en dat reïncarnatie bestaat.
De lessen van Tjalling hebben me geen goede dammer gemaakt, dat is ook teveel gevraagd als je op je 50e begint. Maar wel heel veel plezier verschaft , door zijn humor-rijke en tevens serieuze bijdragen. Ik hoop dat ik Tjalling wel wat meer inzicht en plezier in het schaakspel heb kunnen mee geven. Het belangrijkste waren echter de regelmatige mailcontacten, en periodieke dam en schaakmiddagen in denksportcafé "Twee Klaveren". Tjalling was een creatief en bevlogen mens die echter nuchterheid ook goed kon waarderen en dan ontstonden er interessante discussies...
Na Pasen zouden we weer iets organiseren, dat zal er treurig genoeg nooit meer van komen. En de discussie of toeval bestaat of niet zal niet meer worden beslecht.
Rust in vrede Tjalling, je vriendschap heb ik zeer gewaardeerd. Ik hoop dat je gelijk hebt en dat reïncarnatie bestaat.
- Attachments
-
- Apodictisch.pdf
- (103.86 KiB) Downloaded 480 times
-
Henk de Witt
- Posts: 1190
- Joined: Sun Dec 14, 2003 22:45
Re: In Memoriam
Pas nu hoor ik dat Tjalling er niet meer is. Een grote schok! Hoewel ik al langere tijd het gevoel had dat dit zou kunnen gebeuren. In het grauwe water van de damsport was Tjalling een kleurrijke vis. Het meest zal me bij blijven zijn volstrekt oorspronkelijke geest en zijn volkomen eerlijkheid. In Tjallings mouw zat geen enkele kaart verborgen. Daar zat ook een bron van zijn vele conflicten. Het leven is nu eenmaal een schouwtoneel vol met kleine leugentjes, meewaaien met de heersende, niet altijd fris ruikende wind en een stiekeme streek zo nu en dan. Tjalling kon dat niet relativeren. Misschien is hij gestopt met zijn studie psychologie omdat het studie-object, de menselijke geest, het menselijk gedrag, hem niet beviel. Maar eerlijk gezegd denk ik dat het dieper zat. Hij was ook eerlijk over zijn depressieve kant. Hij kon enorm enthousiast aan iets beginnen om er ineens mee te stoppen. Om een tijd later met groot enthousiasme aan iets anders te beginnen.
Hij was een keer demonstrateur bij het DUWO Damfestival en deed dat erg goed! Met kennis van zaken, maar vooral met de speelsheid en humor die de damwereld vaak zo node mist. Na een paar dagen echter voerde hij voornamelijk discussies in het café en was hij de demonstratieruimte nauwelijks meer in te branden. Tot ongenoegen, terecht, van enkele leden van het organisatiecomité. Discipline is bij mij zelf ook bepaald geen aangeboren eigenschap, ik keek als het ware in de spiegel. Bij een al dan niet goed gesprek aan de bar wil men zijn taken nog wel eens vergeten, nietwaar. Minder blij was ik toen Tjalling op de slotdag ineens verdwenen was. Spoorslags richting Friesland, zonder afscheid te nemen. Met medenemen van de sleutel van zijn DUWO-appartement... Iemand had een opmerking tegen hem gemaakt, die verkeerd was gevallen. Ach, kan men van een kleurrijk, creatief, ideeënrijk, integer mens ook nog gedisciplineerd gedrag verlangen?
Lange tijd waren Tjalling en ik goede damvrienden. Zijn koosnaampje voor mij, 'Calcoppo', koester ik als een kostbaar sieraad. Toch viel ik in 2013 bij hem in ongenade. Hij nam deel aan een sterk bezet sneldamtoernooi -dat hij won- in Delft en logeerde een nachtje bij mij. De volgende dag namen we op een terrasje een maaltijd, alvorens hij terug zou reizen naar Leeuwarden. Tjalling wilde mijn opvatting weten over het onderwerp dat hem toen zeer bezighield, namelijk het al dan niet bestaan van de vrije wil. Die opvatting, en meer nog de manier waarop ik een en ander verwoordde zoals mij later bleek, viel bij hem verkeerd. Boos stond hij op en liep richting station. Ik haalde hem in en probeerde hem ervan te overtuigen dat we zo geen afscheid moesten nemen. Tevergeefs. Een toenaderingspoging mijnerzijds, geruime tijd later, mislukte. Tjalling bleek onveranderd boos. Tot mijn grote verdriet. Tjalling zal altijd een warme plek in mijn hart houden. Ik maakte mij ook grote zorgen. Zeker toen ik de laatste tijd niets meer van hem vernam op het forum en ik tijdens het NK Veteranen van zijn damvriend Hidde Risselada hoorde dat Tjalling de laatste tijd weer depressief was. Ik wist natuurlijk ook van de eerdere zelfdoding van zijn zus.
Tjalling, ik ben blij dat ik je heb leren kennen! Je hebt prachtige dingen gedaan en bij tijden ook intens van dit leven genoten! Daarnaast was er de depressieve kant die steeds weer opdook en waardoor niets de moeite waard leek. We kunnen niet anders dan jouw keuze respecteren. Jij geloofde in reïncarnatie. Laat mij voor één keer hier in meegaan. Je komt terug als een onweerstaanbaar mooie femme fatale.
Hij was een keer demonstrateur bij het DUWO Damfestival en deed dat erg goed! Met kennis van zaken, maar vooral met de speelsheid en humor die de damwereld vaak zo node mist. Na een paar dagen echter voerde hij voornamelijk discussies in het café en was hij de demonstratieruimte nauwelijks meer in te branden. Tot ongenoegen, terecht, van enkele leden van het organisatiecomité. Discipline is bij mij zelf ook bepaald geen aangeboren eigenschap, ik keek als het ware in de spiegel. Bij een al dan niet goed gesprek aan de bar wil men zijn taken nog wel eens vergeten, nietwaar. Minder blij was ik toen Tjalling op de slotdag ineens verdwenen was. Spoorslags richting Friesland, zonder afscheid te nemen. Met medenemen van de sleutel van zijn DUWO-appartement... Iemand had een opmerking tegen hem gemaakt, die verkeerd was gevallen. Ach, kan men van een kleurrijk, creatief, ideeënrijk, integer mens ook nog gedisciplineerd gedrag verlangen?
Lange tijd waren Tjalling en ik goede damvrienden. Zijn koosnaampje voor mij, 'Calcoppo', koester ik als een kostbaar sieraad. Toch viel ik in 2013 bij hem in ongenade. Hij nam deel aan een sterk bezet sneldamtoernooi -dat hij won- in Delft en logeerde een nachtje bij mij. De volgende dag namen we op een terrasje een maaltijd, alvorens hij terug zou reizen naar Leeuwarden. Tjalling wilde mijn opvatting weten over het onderwerp dat hem toen zeer bezighield, namelijk het al dan niet bestaan van de vrije wil. Die opvatting, en meer nog de manier waarop ik een en ander verwoordde zoals mij later bleek, viel bij hem verkeerd. Boos stond hij op en liep richting station. Ik haalde hem in en probeerde hem ervan te overtuigen dat we zo geen afscheid moesten nemen. Tevergeefs. Een toenaderingspoging mijnerzijds, geruime tijd later, mislukte. Tjalling bleek onveranderd boos. Tot mijn grote verdriet. Tjalling zal altijd een warme plek in mijn hart houden. Ik maakte mij ook grote zorgen. Zeker toen ik de laatste tijd niets meer van hem vernam op het forum en ik tijdens het NK Veteranen van zijn damvriend Hidde Risselada hoorde dat Tjalling de laatste tijd weer depressief was. Ik wist natuurlijk ook van de eerdere zelfdoding van zijn zus.
Tjalling, ik ben blij dat ik je heb leren kennen! Je hebt prachtige dingen gedaan en bij tijden ook intens van dit leven genoten! Daarnaast was er de depressieve kant die steeds weer opdook en waardoor niets de moeite waard leek. We kunnen niet anders dan jouw keuze respecteren. Jij geloofde in reïncarnatie. Laat mij voor één keer hier in meegaan. Je komt terug als een onweerstaanbaar mooie femme fatale.
-
Andrew Tjon A Ong
- Posts: 2838
- Joined: Tue Nov 04, 2003 14:04
- Location: Maarssen
-
Andrew Tjon A Ong
- Posts: 2838
- Joined: Tue Nov 04, 2003 14:04
- Location: Maarssen
-
Paul van de Veen
- Posts: 508
- Joined: Sat Oct 18, 2008 11:35
Re: In Memoriam
Alex Content, oudste dammer ter wereld, is vanochtend op ruim 98-jarige leeftijd overleden.
