In Memoriam

[blondegod]

Ik had al vernomen dat het niet zo best met hem ging, maar dan is dit toch weer even schrikken.

RIP Theo!

[A.Presman]

Theo1.jpg (47.19 KiB) Viewed 17636 times

Theo2.jpg (49.76 KiB) Viewed 17636 times

[Andrew Tjon A Ong]

Zojuist vernemen wij het droevige bericht dat Theo Dijkstra is overleden.

Vandaag 18=)& 2015, is mijn BROER Theo overleden! Broer, rust zacht!

RIP

Vanmiddag vindt de uitvaart van Theo Dijkstra plaats. Veel te vroeg is de sterke en levenslustige Theo ons ontvallen. Het bericht van zijn overlijden heeft me persoonlijk diep geraakt en ik ben nu pas in staat om mijn vele herinneringen aan Theo op te halen en op papier te zetten.

Theo is van erg groot belang geweest voor mijn damcarrière en ik heb erg veel aan hem te danken gehad. Mijn eerste kennismaking met Theo Dijkstra stamt uit 1993. Ik meen, dat het een bondscompetitiewedstrijd Ons Genoegen Utrecht tegen Priva de Lier was. Om twintig minuten voor één werd ik mijn bed uitgebeld door OG-teamleider Cock van Wijk. Heel verbaasd vroeg ik wat er aan de hand was. Hij vertelde mij, dat ik moest dammen vandaag en dat mijn klok al meer dan een half uur aan het lopen was! Ik sprintte meteen mijn bed uit en de auto in. Plankgas vanuit Maarssen naar De Bilt gereden , waar OG toen haar thuiswedstrijden speelde. Net voordat mijn vlaggetje viel en ik tegen een reglementaire nul aan zou lopen, kwam ik hijgend de speelzaal in gerend. Ik had het gered! Mijn tegenstander van die dag: Theo Dijkstra! Hij wenste me, enigszins teleurgesteld, dat zijn klokoverwinning op enkele seconden na, net niet doorgegaan was, toch nog een prettige partij en ging meteen fanatiek van start! Hij maakte de klassieke fout om heel snel te gaan spelen en het spel zo ingewikkeld mogelijk te maken, om van mijn gereduceerde bedenktijd te profiteren. Echter Theo maakte het hierdoor vooral voor zichzelf erg moeilijk. Ik was niet vies van een potje sneldammen en als iemand zichzelf aan het opknopen was, had ik ook geen moeite mee. Theo produceerde, geheel onnodig, iets dat een Parti Bonnard moest voorstellen. Ik hoefde gewoon niks te doen en Theo liep zich helemaal vast. Jaren later gaf hij toe, dat het een verkeerde strategie is geweest. We zouden elkaar daarna nog aardig wat keertjes op en naast het dambord ontmoeten, vooral toen Theo in het bestuur van de KNDB zat.

Hij was de eerste bij de KNDB, die wel wat in mij zag. Ik kreeg een leuke opdracht van hem, om twee syllabi samen te stellen voor de Damtrainer A- en B-cursussen en hij stuurde me een keertje naar Wit-Rusland voor een damtrainersstage en als begeleider van twee meisjestalenten Jorien Alink en Marieke Quant. Daarnaast kon ik een jaar of tien een bijdrage leveren aan de Trainerscursussen van de KNDB.

Ik speelde zelf graag tegen Theo. Het was voor mij altijd een goede testcase of ik top was in een toernooi of niet. Als ik remise speelde, dan wist ik dat ik een zwaar toernooi zou krijgen, en dat ik niet op mijn best draaide in dat toernooi en als ik won, wist ik dat ik weleens een erg goed toernooi zou kunnen spelen. Hij was wat dat betreft een soort ijkpunt voor mij.

Theo heb ik in de beginjaren van Salou van dichtbij meegemaakt (1998-2002). Hij maakte deel uit van het beruchte stappersduo Leo en Theo. Leo was dan Leo van Teijlingen en Theo was natuurlijk Theo. Dit duo maakte toen alle disco’s en andere uitgaansgelegenheden in Salou onveilig. Het stappen en feesten namen een belangrijke plaats in het leven van Theo. Lekker stappen, uitslapen, lekker eten, dammen, lekker eten, stappen, uitslapen etc., dat vond Theo wel een lekker ritme. Daarom had hij me ook toevertrouwd, dat, hoewel hij het een prachtig toernooi vond, hij nooit aan mijn toernooi in Thailand zou deelnemen, want hij zou dan niet kunnen uitslapen na het stappen, gezien de vroege aanvangstijden van de wedstrijden in Thailand. Net voordat de eerste toernooien van Salou plaatsvonden, had Theo zelf zijn eigen toernooi in Den Haag op de kaart gezet. Theo was de grote organisator van wat later uitgroeide tot één van de meest toonaangevende Open toernooien in Nederland: the Hague Open. Eind jaren negentig dreigde plotseling een kink in de kabel te komen, want Theo had plotseling geen hoofdsponsor meer voor het grote toernooi, en wilde het daardoor annuleren. Na enig lobbywerk van mijn kant, had ik via een nieuwe sponsor het benodigde bedrag beschikbaar gekregen en mailde dat heel enthousiast naar Theo. “Wat kun je iemand toch blij maken” begon Theo met zijn antwoord, maar helaas hadden ze intern al besloten om het toernooi te annuleren en Theo had zich teleurgesteld teruggetrokken. Later kreeg de overgebleven organisatie het toch voor mekaar om het toernooi via een eigen sponsor doorgang te laten vinden.

De jaren daarna had ik wat minder contact met Theo en kwam hem alleen nog maar af en toe op toernooitjes tegen.

In 2013 had ik weer even intensief contact met Theo. We speelden samen het WK-veteranen in Riga en waren buren in het hotel waar we in Riga verbleven. Hij vertelde me toen op de eerste dag al, dat hij van plan was te stoppen met het organiseren van het mooie Portugal Open, en in mij had hij een geschikt persoon gezien, om het van hem over te nemen. Ik krijg alleen maar hoofdpijn van die gasten daar, vertrouwde Theo mij toe. Met die gasten bedoelde hij de Portugezen waar hij zaken mee moest doen in Portugal (leveranciers, restauranthouders, hotelmanagers etc). Ik liet hem al doorschemeren, dat ik naast de organisatie van Thailand Open best nog wel een ander toernooi zou willen organiseren, maar dat ik weinig trek had om die hoofdpijn van hem over te nemen.
Hoewel de tram naar de speellocatie voor ons hotel stopte, gaven zowel Theo als ik er de voorkeur aan om naar de speelzaal te lopen. Op de eerste dag werden we echter al verrast door een flinke regenbui. We zagen er niet meer uit, maar dat weerhield Theo er niet van om op de mooie brug naar het oude gedeelte van Riga een selfie van ons te maken en het meteen op Facebook te posten.
Die Theo ging wel goed met zijn tijd mee!

De eerste speeldag was gereserveerd voor het WK-Rapid Veteranen kampioenschap en het was al laat toen het ’s avonds eindelijk was afgelopen. Dat was voor Theo geen reden om het maar eenvoudig te houden wat het avondeten betrof. Nee, niet simpel een patatje uit de snackbar, maar Theo wilde ook deze dag het onderste uit de kan om er iets moois van te maken en we zochten een stijlvol restaurant uit voor ons avondeten. Op de terugweg naar ons hotel waren we zo druk in gesprek, dag we de weg kwijt raakten. Er was op dat moment van de nacht geen kip te bekennen, om de weg te vragen en zo liepen we midden in de nacht verloren in een ons onbekende wijk in Riga. En dan te bedenken, dat de volgende ochtend het WK-veteranen gespeeld moest worden. We maakten ons echter niet druk. We probeerden aan de hand van de hoge gebouwen in de stad te oriënteren waar we ongeveer waren en welke richting we moesten lopen en gingen verder in gesprek. Ik vertelde hem over een dammer, die net als hij ook veel interesse in andere culturen en reizen had, maar dat hij wilde wachten totdat hij met pensioen zou gaan, om die reizen te maken. Een paar jaar voordat hij met pensioen kon gaan kreeg deze dammer last van zijn ogen en het bleek een trombose op zijn ogen te zijn. Hij werd afgekeurd en mocht niet meer vliegen. Daar gingen dus alle dromen, om na zijn pensioen de wereld over te vliegen. Toen haakte Theo daarop in. Bourgondiër Theo hoefde mij niet te vertellen, dat hij het anders had gedaan en altijd heeft geprobeerd om van elke dag maximaal te genieten. Wel nieuw voor mij was dat hij zei, dat hij de laatste tijd ook last van een nare druk op zijn ogen had en wat (oog)vochtverlies. Ik zei, dat het misschien ook wel een geval van trombose op de ogen zou kunnen zijn en raadde hem aan om het zo snel mogelijk naar de dokter te gaan, om het te laten onderzoeken. Achteraf bekeken waren dat waarschijnlijk de eerste voortekenen van de hersentumor, die Theo uiteindelijk fataal geworden is.

Het dieptepunt van Theo tijdens het WK-Veteranen was ongetwijfeld in zijn partij tegen Bichkovskis in de zesde ronde waarbij Theo na sterk spel een totaal gewonnen stand op het bord kreeg. Theo had een dam en drie schijven, terwijl zijn tegenstander slechts één schijf had. Een ordinaire vier om één stand dus. Natuurlijk was de stand 100% gewonnen voor Theo, maar tot ieders verbazing verprutste hij het nog. Wat had ik met hem te doen, dat hem zoiets overkwam en nog wel op een wereldkampioenschap!

Natuurlijk stonden daar vele hoogtepunten tegenover in dit toernooi. Hij wist o.a. van mij te winnen in het Rapid kampioenschap, maar dat was niets bijzonders, want de laatste jaren won Theo alle sneldam- en rapidpartijen tegen mij. Het pijnlijkste voor mij was, dat Theo meteen na afloop liet zien hoe ik had moeten spelen om te winnen. Ik kreeg echt het gevoel van Ome Theo leert zijn neefje dammen... Nee, het echte hoogtepunt voor Theo was zijn zilveren medaille in dit Rapid WK bij de 60-70 jaar categorie! Daar was hij terecht heel trots op!

Vorig jaar in het toernooi van Brunssum mocht ik het, net als in het WK-Veteranen, reeds in het begin van het toernooi opnemen tegen Theo. Het werd een spannende partij, die ik deze keer wel in mijn voordeel wist te beslissen en dat was voor mij het signaal, dat ik best wel eens top zou kunnen zijn in dit toernooi en het klopte ook: ik werd tweede (van de 117 deelnemers). Theo deed het zelf ook uitstekend in dit toernooi en won zelfs de combinatieprijs. Op de closing ceremony demonstreerde Theo in geuren en kleuren, zoals alleen hij dat kan, het winnende fragment voor de beste combinatie van het toernooi. Dat hij dat niet zelf had uitgevoerd, maar er zelf was ingetrapt, was niet van belang!
Theo, Bedankt!


De selfie die Theo op zijn Facebook postte, op weg naar de speellocatie van het WK-Veteranen in Riga


Theo op zijn best. Na een zware damdag, heerlijk ontspannen genieten van een smakelijk diner en een goed glas wijn. Hier samen met Andrew Tjon A Ong tijdens het WK-Veteranen in Riga, 2013



Theo speelde remise tegen zijn goede vriend GMI Mogiljanski


Theo draagt een bloemstuk naar het graf van Andreiko, Riga 2013


Theo tegen Bichkovskis
Dijkstra-Bichkovskis
Theo was aan zet. Partijverloop: 69.42-37 43-48 70.37-32 48-25 71.13-8 25-43 met remise
Natuurlijk mag dit niet het enige technische fragment zijn, bij de herinneringen aan Theo. Daarom hieronder de notatie van een partij waar Theo terecht heel trots op was: zijn overwinning in het Open kampioenschap van Suriname op veelvoudig Surinaams kampioen MI Guno Burleson.

"Open Suriname 2008 Round 7"
Theo Dijkstra - Guno Burleson 2-0
1. 32-28 19-23 2. 28x19 14x23 3. 37-32 10-14 4. 34-29 23x34 5. 39x30 14-19 6. 32-28 5-10 7. 41-37 10-14 8. 37-32 20-24 9. 30-25 18-23 10. 31-27 13-18 11. 44-39 17-21 12. 40-34 21-26 13. 34-29 23x34 14. 39x30 18-23 15. 45-40 12-18 16. 42-37 7-12 17. 40-34 8-13 18. 34-29 23x34 19. 30x39 18-23 20. 36-31 11-17 21. 46-41 17-21 22. 47-42 12-18 23. 41-36 1-7 24. 39-34 7-12 25. 49-44 2-8 26. 44-40 14-20 27. 25x14 9x20 28. 50-45 24-29 29. 33x24 19x39 30. 43x34 23-29 31. 34x23 18x29 32. 40-34 29x40 33. 35x44 13-19 34. 45-40 8-13 35. 40-34 4-9 36. 48-43 20-25 37. 43-39 6-11 38. 38-33 19-24 39. 42-38 9-14 40. 44-40 3-9 41. 28-23 11-17 42. 33-28 24-30 43. 23-19 13x24 44. 40-35 12-18 45. 27-22 18x27 46. 31x11 16x7 47. 36-31 7-11 48. 31-27 11-16 49. 28-23 9-13 50. 27-22 15-20 51. 23-18 21-27 52. 18x9 14x3 53. 22x31 3-8 54. 31-27 8-12 55. 38-33 12-18 56. 32-28 *
Commentaar op Toernooibase van Theo op deze partij: Theo Dijkstra:
42: 24-30? Met nog 8 minuten op de klok, mijn offer gemist. Maar direkt 12-18 is ook niet alles, wegens 28-22 en 38-33, waarna ontsnapping uit de opsluiting en vereenvoudiging met nadeel dreigt. Want op 24-30 volgt achterlopen en 8-12 met ontsnapping uit de lvo met slechte stand en anders krijgt hij toch een slechte kvo. Dus hij moest kiezen tussen vele negatieve analyses. Mogelijk onderschatte hij de kvo.


Een gelukkige Theo met zijn Zilverenmedaille op het WK Rapid-Veteranen in Riga, 2013


Theo met zijn moeder tijdens de sluitingsceremonie in Brunssum 2014


Sterk optreden van Theo tijdens de sluitingsceremonie met een demonstratie van de beste combinatie van het toernooi in Brunssum 2014

[J.Pawlicki]

FMJD-GA, Abidjan 1996. Dutch Delegation

abidjan_A_036_td.jpg (45.08 KiB) Viewed 17096 times

1st Den Haag Open (1996)

haga_96_1_004_td.jpg (24.45 KiB) Viewed 17096 times

EC blitz, Vilnius 2010

Vilnius_0927_td.jpg (105.85 KiB) Viewed 17096 times

[Algimantas]

In memoriam
Boris Shkitkin (26.02.1936–1.05.2015), Russia

Corrects the date of birth, correctly:
29.02.1936

[Wishmaster]

Con McCarrick, speler op het kleine bord, en houder van het simultaan wereldrecord in 1982, na tegen 154 tegenstanders te hebben gespeeld, overleed op 22 Mei.

[A.Presman]

http://www.salou-open.nl

[Michel Stempher]

Enkele weken nadat de Provinciale Overijsselse Dambond de heer Karman heeft benoemd tot Lid van Verdienste, is de heer Karman overleden. Het bestuur wenst de familie en andere nabestaanden veel sterkte toe met dit vreselijke verlies.

[Nick058]

Henk Posthumus onverwachts overleden

* 15-1-1941 - † 2-11-2015

De Oldehove is geschokt en verslagen.
Maandagmorgen 2 november is Henk Posthumus (74) onverwachts overleden.
Twee dagen daarvoor hebben we hem nog gesproken voor en na de competitiewedstrijd De Oldehove-Drachten die hij als arbiter leidde.
Henk is bijna 50 jaar van grote betekenis geweest voor De Oldehove en voor de Friese en de Nederlandse damwereld. Hij heeft zijn talenten als bestuurder en inspirator overal ingezet: bestuurslid (voorzitter en penningmeester) van De Oldehove (1969-1994), bestuurslid (voorzitter en penningmeester) van de Provinciale Friese Dambond (1979-1988), arbiter bij wedstrijden en toernooien en organisator van vele toernooien, met als hoogtepunt het persoonlijk kampioenschap van Nederland in 1989 in Leeuwarden.
Ook bemiddelde hij bij conflicten in de damwereld. Henk verzorgde tientallen jaren het damnieuws voor Leeuwarder Courant, Friesch Dagblad en Omrop Fryslân.
De waardering voor al zijn activiteiten is niet uitgebleven. HP — zoals velen hem noemden — werd erevoorzitter van De Oldehove, erelid van de PFDB, lid van verdienste van de Koninklijke Nederlandse Dambond (KNDB).
Ook na het neerleggen van zijn bestuursfuncties bleef hij in alles geïnteresseerd.
‘Denken jullie nog aan…’ en ‘Vergeet niet dat…’ hebben we vaak genoeg gehoord.
En hij roerde zich vooral wanneer iemand de belangen van de damsport schaadde of dreigde te schaden; dan stak hij zijn mening niet onder stoelen of banken.
Het overlijden van Henk Posthumus is nauwelijks te bevatten; niet voor ons en zeker niet voor zijn vrouw Marion, zijn kinderen Matthijs en Connie en verdere familie. Voor ons was hij mister De Oldehove en voor ons en vele anderen was hij een damvriend.

Bob Nuys, voorzitter De Oldehove

[Maurits Meijer]

Rouwkaart Fred Ong.png (238.37 KiB) Viewed 14608 times

[Alex]

Dampropagandist Arie Jacob Storm (76) overleden


Urk - In zijn woonplaats Urk is na een slopende ziekte de dampropagandist Arie Jacob Storm (76) overleden. Hij kreeg vooral bekendheid als voorman van de legendarische Haagse damsociëteit De Vriendendamkring die in de periode 1967-1987 nationale en internationale bekendheid oogstte. Topspelers uit die tijd zoals Baba Sy, Iser Koeperman, Andris Andreiko, Ton Sijbrands, Harm Wiersma, Rob Clerc en Jannes van der Wal wisten de weg naar de Haagse Rembrandtstraat te vinden.
Arie Jacob Storm was een telg uit een roemrucht Westlands (dam)geslacht van groenteboeren. Al jong ging hij met paard en wagen de klanten langs onder het motto 'Het is enorm, het komt van Storm'. Hij werd lid van de Monsterse Dam Vereniging, waarvan hij niet alleen clubkampioen maar ook voorzitter is geweest, en ontpopte zich als een van de betere Westlandse spelers. Hij werd al snel arbeidsongeschikt. Het verhaal gaat dat oud-wereldkampioen Ton Sijbrands, die toen in Den Haag woonde, Storm het advies gaf zijn groentewinkel aan de Rembrandtstraat te gebruiken als damsociëteit. En zo geschiedde. In 'Het Paleis voor de Dam' zoals Theo Bollerman in zijn boek Sportstad Den Haag de ruimte van De Vriendendamkring (VDK) noemt, was vrijwel elke avond en elke zaterdag (nooit op zondag) wat te doen.
Ook werd in een oplage van duizend stuks een periodiek - Het Vriendendamblad - uitgegeven met abonnees tot in Suriname en Senegal toe. Tevens verzorgde hij samen met zijn vrouw Corry een aantal jaren de telefonische uitslagendienst van de dambond, die hem - evenals de Zuid-Hollandse Dambond, tot lid van verdienste benoemde.
Na het opheffen van de VDK verhuisde hij met zijn vrouw naar Vlieland en vandaar naar Swifterbant, Urk, Den Helder, Ter Heijde, Monster en weer terug naar Urk. Hij damde bij damclub Dronten, Urk aan Zet, HDC Den Helder en MDV Monster en veroverde bij bijna al deze vereniging de clubtitel. Alleen in Den Helder lukte het net niet.
Arie Storm is tevens de auteur van een aantal boeken, niet alleen over dammen maar ook over zijn gereformeerde jeugd in Monster.
De uitvaartplechtigheid heeft dinsdag (24 november) op Urk plaats. Om 10.00 uur is er een dienst in de Moriakerk, Lange Dam 2. Aansluitend volgt de begrafenis op de algemene begraafplaats De Vormt, Vormtweg 11, waarna de familie in Rouwcentrum DEL, De Noord 6, kan worden gecondoleerd

[A.Presman]

Beste damvrienden

Heden bereikte mij het bericht dat Joop Geuke gisteren 28 november 2015 in de late middag is overleden.
Hij werd 89 jaar.
Waarschijnlijk zal hij vrijdag 4 december 2015 in de H. Odulphuskerk in Assendelft worden begraven maar dit is nog niet bekend.

Joop is lid van verdienste van de KNDB
Erelid en lid van verdienste van de Noord Hollandse dambond.

http://www.pressreader.com/netherlands/ ... 9/TextView

Joseph Geuke was een zeer betrokken man wat betreft dammen. In de jaren 60 organiseerde hij een dam wielerronde
door Nederland met o.a. Frank Teer en Ed Holsvoogd als jonge tieners. Daarnaast heeft hij vele jaren vlak voor kerst
het beroemde kerstdamtoernooi in Assendelft georganiseerd, meer dan 30 keer !!! waarbij beroemdheden de prijzen uitreikten De middenstand
van Assendelft en Krommenie was altijd bereid medewerking te verlenen daar waar het ging om sponsering en prijzen.

Joseph was zelf actief vele jaren in de wielersport en heeft jaren lang de wielerronde van Friesland gereden , route ongeveer
zoals de Elfstedentocht. Daarnaast organiseerde hij voor de jeugd wielerwedstrijden waaraan ik ook een keer heb meegedaan.

Als zanger heeft hij vaak op toernooien het slotakkoord gezongen en was hij een graag gezien gast onder andere in het zomer
toernooi van Nijmegen. Uiteindelijk heeft hij zoals Wiersma dat schrijft in de Telegraaf aan de wieg gestaan van Hiltex en
de damvereniging Hiltex door mij op 10 jarige leeftijd van straat te plukken en mij de passie voor dammen bij te brengen hetgeen
de basis is geweest voor mijn zakelijke activiteiten later , kon door dammen voorruit denken.

In oktober ben ik nog bij hem op bezoek geweest in het Zaans Medisch Centrum en met hem over allerlei zaken gesproken. Joseph
wist dat de dood aanstaande was maar had daarmee vrede.

Joseph is getrouwd met Willemien Geuke van Schijndel en ik wens mevrouw Geuke ( voor mij) veel sterkte toe in de komende tijd.

Pieter Hildering

[GuidoB]

Hierbij het overlijdensbericht van meneer Geuke. De begrafenis is vrijdag 4-12 om 13:00.

Beste Damvrienden,

Hierbij het bericht van het overlijden van Joop Geuke.
Joop was oprichter van zowel DC Krommenie en DC Assendelft (later Damcombinatie Zaanstreek)
Erelid en lid van verdiensten van de P.N.H.D.B. en diverse malen onderscheiden door de K.N.D.B.
Voor zijn inzet voor de damsport en vooral voor de jeugd zijn wij hem veel dank verschuldigd.
Hij heeft tot het seizoen 2014-2015 nog meegespeeld in de Nationale Competitie van de KNDB.
Joop mocht 89 jaar worden.

Met vriendelijke groet,
Kees van den Berg

[brenod]

Jean Simonata

Ik kreeg enige weken geleden een brief van Mevr M Pabou dat haar neef Jean Simonata op 16 september was overleden.
Wij waren al sinds ongeveer 1982 met hem bevriend. Wij hebben hem vaak bezocht zowel in Sarcelles , een voorstad van Parijs , als in Le Cannet bij Cannes . Hij is ook een paar keer bij ons geweest , zowel in Waalre , maar ook in ons vakantiehuis in Brenod.
Hij was een groot liefhebber van het damspel , en ook een verzamelaar van afbeeldingen van het damspel . Hij heeft allerlei lijsten gemaakt van schilderijen , gravures, films enz enz met vermelding van allerlei bijzonderheden over deze afbeeldingen . Hij had geen computer, alles was uitgetypt.
Geregeld kreeg ik van hem pagina’s met door hem gemaakte praktische combinaties toegestuurd.
Hij vond het erg , dat de damvereniging Le Cannet kleiner en kleiner werd. Toen die club werd opgeheven ,na de dood van de voorzitter, zijn grootste vriend , ging .zo schreef me zijn nicht, het snel achteruit met zijn moraal en zijn gezondheid.
Jean was 86 jaar
Zijn nicht schreef me : sa vie était consacré aux jeu de dames .
Het was een erg vriendelijke en behulpzame man

[Eric van Dusseldorp]

Dampromotor Jo Geuke overleden
www.ericsdamsite.com