In Memoriam
Peter van Stijn overleden
Zojuist is bekend geworden dat Peter van Stijn afgelopen zondag, 20 juli, op 60 jarige leeftijd is overleden. Hoewel bekend was dat Peter (ongeneeslijk) ziek was en het de laatste weken slechter ging, komt dit bericht als een schok. Peter was speler van het derde tiental van van Stigt Thans en een liefhebber van de damsport in hart en nieren met een geweldig positieve levensinstelling. Wij wensen de familie en nabestaanden veel sterkte toe.
De crematieplechtigheid is aanstaande vrijdag 25 juli 2014 om 13:00 in crematorium Beukenhof te Schiedam.
In Memoriam: Peter van Stijn
Peter van Stijn 1954 – 2014
Peter was al lang ziek. Dat wisten we. Een dodelijke ziekte was al jaren bezig zijn lichaam langzaam te slopen. Lang heeft hij met medicatie, maar vooral met karakter en onverzettelijkheid weerstand kunnen bieden. Op het laatst lukte dat zelfs de vechter die Peter van Stijn was, niet meer.
Als we terugdenken aan Peter van Stijn dan herinneren we ons iemand over wie werkelijk geen kwaad woord te zeggen is. Iemand die altijd positief in het leven stond, een goed mens. Een man met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hij trad nooit op de voorgrond, maar stond wel altijd vooraan als er iets gedaan moest worden op de club.
Waar anderen het hoofd nog wel eens omdraaiden, stond Peter op om de handen uit de mouwen te steken. Het aanbrengen van viltjes onder alle schijven (een vreselijk onderschatte klus), naambordjes maken, de ledenlijst bijhouden, ondersteuning bij de website. Altijd helpen bij het inrichten en opruimen van de speelzaal en andere zaken, waar de gemiddelde dammer geen oog voor heeft. Zo heeft hij, vooral in praktische zin, heel veel bijgedragen aan het draaiende houden van de vereniging. Hij was niet, zoals de meeste dammers, het type van ‘binnenkomen, gaan zitten, spelen, opstaan en weer weggaan’.
Peter is 18 jaar lid geweest van onze vereniging. In 1996 maakte hij de overstap van CCR naar Schiedam. Bij CCR is hij zelfs nog even bestuurlijk actief geweest toen de club hem nodig had. Ook dat tekent de persoon Peter van Stijn: hij had geen bestuurlijke ambities. Dat lag niet zo in zijn aard. Wel was hij iemand op wie je kon bouwen als er echt een beroep op hem zou worden gedaan. Altijd dienstbaar.
Peter was een goede dammer, die tot de betere spelers van het derde tiental behoorde. Ook in zijn laatste seizoen behoorde hij met 11 uit 9 weer tot de topscorers van het team. Geen theoreticus, maar iemand met veel ervaring. Geen saaie speler, maar iemand die het avontuur op het bord opzocht. Altijd op zoek naar mooie winsten. Hij kon zich geweldig vastbijten in een partij. Geen jongen die je zo maar even van het bord zette. Dat weten ook de toppers op de club.
Hoewel hij er enkele keren heel dichtbij gezeten heeft, is het hem in het kampioenschap van Schiedam nooit gelukt de hoofdklasse te bereiken. Ook dat zal te maken hebben gehad met zijn romantische speelstijl.
Sport en gezondheid stonden altijd voorop in zijn leven. Hij heeft altijd gefietst. Als hij naar toernooi of een uitwedstrijd moest, pakte hij het liefst de fiets. Dat gold ook voor zijn vakanties. Zelfs toen zijn lichaam het eigenlijk al niet meer aankon, kwam hij met de laatste krachten die hij nog had, fietsend naar de club. ‘Nooit opgeven, altijd doorgaan’, dat typeerde hem.
Peter van Stijn, een mens om nooit te vergeten.
Leo Mous (secretaris Damclub van Stigt Thans)
Peter was al lang ziek. Dat wisten we. Een dodelijke ziekte was al jaren bezig zijn lichaam langzaam te slopen. Lang heeft hij met medicatie, maar vooral met karakter en onverzettelijkheid weerstand kunnen bieden. Op het laatst lukte dat zelfs de vechter die Peter van Stijn was, niet meer.
Als we terugdenken aan Peter van Stijn dan herinneren we ons iemand over wie werkelijk geen kwaad woord te zeggen is. Iemand die altijd positief in het leven stond, een goed mens. Een man met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hij trad nooit op de voorgrond, maar stond wel altijd vooraan als er iets gedaan moest worden op de club.
Waar anderen het hoofd nog wel eens omdraaiden, stond Peter op om de handen uit de mouwen te steken. Het aanbrengen van viltjes onder alle schijven (een vreselijk onderschatte klus), naambordjes maken, de ledenlijst bijhouden, ondersteuning bij de website. Altijd helpen bij het inrichten en opruimen van de speelzaal en andere zaken, waar de gemiddelde dammer geen oog voor heeft. Zo heeft hij, vooral in praktische zin, heel veel bijgedragen aan het draaiende houden van de vereniging. Hij was niet, zoals de meeste dammers, het type van ‘binnenkomen, gaan zitten, spelen, opstaan en weer weggaan’.
Peter is 18 jaar lid geweest van onze vereniging. In 1996 maakte hij de overstap van CCR naar Schiedam. Bij CCR is hij zelfs nog even bestuurlijk actief geweest toen de club hem nodig had. Ook dat tekent de persoon Peter van Stijn: hij had geen bestuurlijke ambities. Dat lag niet zo in zijn aard. Wel was hij iemand op wie je kon bouwen als er echt een beroep op hem zou worden gedaan. Altijd dienstbaar.
Peter was een goede dammer, die tot de betere spelers van het derde tiental behoorde. Ook in zijn laatste seizoen behoorde hij met 11 uit 9 weer tot de topscorers van het team. Geen theoreticus, maar iemand met veel ervaring. Geen saaie speler, maar iemand die het avontuur op het bord opzocht. Altijd op zoek naar mooie winsten. Hij kon zich geweldig vastbijten in een partij. Geen jongen die je zo maar even van het bord zette. Dat weten ook de toppers op de club.
Hoewel hij er enkele keren heel dichtbij gezeten heeft, is het hem in het kampioenschap van Schiedam nooit gelukt de hoofdklasse te bereiken. Ook dat zal te maken hebben gehad met zijn romantische speelstijl.
Sport en gezondheid stonden altijd voorop in zijn leven. Hij heeft altijd gefietst. Als hij naar toernooi of een uitwedstrijd moest, pakte hij het liefst de fiets. Dat gold ook voor zijn vakanties. Zelfs toen zijn lichaam het eigenlijk al niet meer aankon, kwam hij met de laatste krachten die hij nog had, fietsend naar de club. ‘Nooit opgeven, altijd doorgaan’, dat typeerde hem.
Peter van Stijn, een mens om nooit te vergeten.
Leo Mous (secretaris Damclub van Stigt Thans)
Re: In Memoriam
In de nacht van 24 juli is ons zeer gewaardeerde lid Frits van Vloten overleden in de leeftijd van 79 jaar. Frits, één van de nestoren van DC Dordrecht, is vanaf zijn 15e jaar heel betrokken geweest bij de damsport en bij onze damclub. Lid geworden van ex DDV in 1950 uitte zich dat in het jarenlang zeer trouw bezoeken van de clubavonden en in het, tot voor enkele jaren terug, meespelen om het Kampioenschap van Dordrecht (5 x kampioen) en in competitiewedstrijden.
zie verder www.dcdordrecht.nl
zie verder www.dcdordrecht.nl
- Attachments
-
- 1998 Frans Keizer-Frits van Vloten
- 1998 zhz keizer-van vloten.jpeg (96.27 KiB) Viewed 13417 times
In Memoriam
20 oktober 1915 22 juni 2014
Op zondag 22 juni is Wim Hendriks van DC Den Haag overleden. Wim werd maar liefst 98 jaar oud. Hij was al lange tijd het enige lid dat ouder was dan de damclub. Helaas heeft hij zijn honderdste verjaardag én het 100-jarig bestaan van de vereniging niet mogen meemaken.
Wim werd al in de jaren dertig lid van een damvereniging bij één van de voorlopers van DC Den Haag. In een Informatie Bulletin van de jaren negentig is Wim nog op een foto te zien van een massakamp in Enschede in 1935. Al snel speelde Wim in het eerste tiental van Wie Zoekt, Die Vindt (dat in die jaren een combinatie vormde met de Haagse Damsociëteit).
Tot op hoge leeftijd was Wim altijd bereid de handen uit de mouwen te steken. Zo was hij jarenlang actief bij de Haagse schooldamtoernooien. Hij ging joviaal met de kinderen om en verbaasde iedereen door bij het inrichten van de speelzaal als een jonge vent met de tafels te tillen.
We wensen zijn familie veel sterkte met het verlies. De uitvaart heeft inmiddels in besloten kring plaats gehad.
Op zondag 22 juni is Wim Hendriks van DC Den Haag overleden. Wim werd maar liefst 98 jaar oud. Hij was al lange tijd het enige lid dat ouder was dan de damclub. Helaas heeft hij zijn honderdste verjaardag én het 100-jarig bestaan van de vereniging niet mogen meemaken.
Wim werd al in de jaren dertig lid van een damvereniging bij één van de voorlopers van DC Den Haag. In een Informatie Bulletin van de jaren negentig is Wim nog op een foto te zien van een massakamp in Enschede in 1935. Al snel speelde Wim in het eerste tiental van Wie Zoekt, Die Vindt (dat in die jaren een combinatie vormde met de Haagse Damsociëteit).
Tot op hoge leeftijd was Wim altijd bereid de handen uit de mouwen te steken. Zo was hij jarenlang actief bij de Haagse schooldamtoernooien. Hij ging joviaal met de kinderen om en verbaasde iedereen door bij het inrichten van de speelzaal als een jonge vent met de tafels te tillen.
We wensen zijn familie veel sterkte met het verlies. De uitvaart heeft inmiddels in besloten kring plaats gehad.
-
- Posts: 697
- Joined: Sun Oct 26, 2003 21:50
- Real name: Martijn van Gortel
- Location: Sittard
- Contact:
Re: In Memoriam
De bekende Letse damtrainer MF Rudols Tomass is overleden. Tijdens een damtoernooi waarbij hij zijn leerlingen nog aanwijzigen gaf tijdens de analyses kreeg Tomass plots last van zijn hart. Tomass overleefde het voorval niet. De dag er voor sportte Tomass nog met zijn leerlingen. Sporten als basketbal beoefende hij graag.
Ik ken Tomass persoonlijk al heel lang. De eerste ontmoeting moet in Praag zijn geweest toen ik nog piepjong was. Later kwam ik hem ieder jaar tegen in Salou alwaar we elkaar hartelijk begroetten met een (iets te) stevige handdruk.
Rudolfs Tomass is 64 jaar geworden.
Ik ken Tomass persoonlijk al heel lang. De eerste ontmoeting moet in Praag zijn geweest toen ik nog piepjong was. Later kwam ik hem ieder jaar tegen in Salou alwaar we elkaar hartelijk begroetten met een (iets te) stevige handdruk.
Rudolfs Tomass is 64 jaar geworden.
- Andrew Tjon A Ong
- Posts: 2843
- Joined: Tue Nov 04, 2003 14:04
- Location: Maarssen
Re: In Memoriam
Ik vind het wel erg opvallend, dat er zoveel dammers in 2014 zijn overleden. Ik kan mij geen jaar herinneren, dat er ons meer dammers zijn ontvallen, dan dit jaar. Ik word er helemaal depri van.Tijn wrote:De bekende Letse damtrainer MF Rudols Tomass is overleden. Tijdens een damtoernooi waarbij hij zijn leerlingen nog aanwijzigen gaf tijdens de analyses kreeg Tomass plots last van zijn hart. Tomass overleefde het voorval niet. De dag er voor sportte Tomass nog met zijn leerlingen. Sporten als basketbal beoefende hij graag.
Ik ken Tomass persoonlijk al heel lang. De eerste ontmoeting moet in Praag zijn geweest toen ik nog piepjong was. Later kwam ik hem ieder jaar tegen in Salou alwaar we elkaar hartelijk begroetten met een (iets te) stevige handdruk.
Rudolfs Tomass is 64 jaar geworden.
Nog geen maand geleden heb ik Rudolfs Tomass nog uitgebreid gesproken tijdens het Polska Gra toernooi in Nidzica, Polen. Hoewel ik weet, dat hij als een moeilijk persoon bekend stond, qua omgang, mocht ik hem altijd graag. Kennelijk hebben zulke mensen juist een bepaalde aantrekkingskracht op mij. Ik had hem voor het eerst een jaar of twintig geleden ontmoet tijdens Nijmegen Open. Hij wist toen nog een prachtig tijdnoodduel van mij te winnen. Wij noemden hem toen, niet vleiend, Potje Drap, omdat hij altijd een conservenglas met deksel bij zich had, met een ongeïdentificeerde vochtinhoud. Het leek wel vuil slootwater, maar het zou wel een kruidendrank of iets dergelijks geweest kunnen zijn.
Later kwam ik hem nog jaarlijks op diverse toernooien tegen. Bijna vaste prik was het Polska Gra toernooi, het Open kampioenschap van Polen. Gelukkig heb ik daar wel revanche op hem kunnen nemen, door de laatste twee keer van hem te winnen. Toch was hij voor de sterke spelers toch altijd een heel moeilijk te kloppen speler, door zijn nuchtere kijk op het damspel.
In Polen bracht hij naast traditioneel een hele grote buslading jeugd, ook altijd veel dammaterialen mee, die hij tijdens het toernooi aan de man probeerde te brengen. Daar had ik altijd veel bewondering voor, dat hij, al dan niet tijdens een dampartij, altijd keihard aan het werk was, om te proberen iets bij te verdienen. Ik was vaak de grootste klant van hem. De laatste jaren werd het echter steeds minder, wat mijn klandizie bij hem betrof, omdat ik als verzamelaar inmiddels vrijwel al de 10x10 damboeken uit zijn collectie reeds in mijn bezit had. Vorig jaar kocht ik nog hele oude ingebonden damtijdschriften in de Russische taal bij hem (“Dambrete” van de jaren 70). Ik had er eigenlijk niet zoveel aan, omdat het ook nog half 10x10 en half 8x8 dammen betrof, maar gewoon om hem aan wat omzet te helpen.
Dit jaar had hij zelf niet meegespeeld in het Polska Gra toernooi, maar heeft zijn pupillen uitstekend begeleid en zijn damwinkeltje gerund. Helaas had hij ook dit jaar weer een magere omzet. Echter ook nu had hij mij als verzamelaar niet veel nieuws te bieden qua dammateriaal, maar ik heb toch weer een aantal ingebonden oude damtijdschriften bij hem gekocht, een paar 64-velden damboeken en zelfs een handgeschreven dik manuscript van een mij onbekende dammer op het 8x8 dambord. Ik heb er zelf niet veel aan, maar ik vond het wel mooi dat iemand jaren lang aan een dammanuscript heeft gewerkt. Uit respect daarvoor kocht ik deze dikke pil, met handgeschreven partijnotaties en teksten, versierd met handmatig ingekleurde dam diagramstempels.
Op de laatste dag van het toernooi heb ik nog uitgebreid met Rudolfs kunnen praten. Hij vertelde me over zijn woonplaats en nodigde me uit voor een Rapidtoernooi dat bij zijn woonplaats Kuldiga gehouden zou worden. Het was slechts een toernooi van 1 of 2 dagen en toen ik hem zei, dat ik dat te weinig vond, om daar voor naar Letland af te reizen, gaf hij me uitgebreide voorlichting over welke toeristische plekken ik allemaal nog zou kunnen bekijken (watervallen, grotten etc). Ook gaf hij me folders mee van Kuldiga en omgeving. Op mijn beurt vertelde ik hem over mijn toernooi in Thailand en nadat ik een uitgebreide kostenspecificatie voor hem gemaakt had, was hij wel geïnteresseerd. Het leek hem wel prachtig om het een keer mee te maken. Als dank voor zijn vriendschap en als blijk van waardering voor zijn werk, gaf ik hem een magnetisch zakdambordje van Thailand Open cadeau. Daar wilde hij wel mee op de foto, om trots zijn cadeau te laten zien. Zijn heengaan is een groot verlies voor het jeugddammen in Kuldiga, het dammen in Letland en voor de damwereld in het algemeen. Ik zal hem erg missen!
Rudolfs Tomass laat trots zijn cadeautje zien bij het afscheid nemen op 6 juli 2014 in Nidzica, Polen
https://marktplaza.nl/winkels/damboekshop
-
- Posts: 2129
- Joined: Sun Aug 18, 2002 16:43
- Real name: Alexander Presman
- Location: the Netherlands
Re: In Memoriam
Condoleance op
http://salou-open.nl/
http://salou-open.nl/
-
- Posts: 1722
- Joined: Wed Apr 14, 2004 16:04
- Contact:
Re: In Memoriam
Het was een paar jaar geleden ook minder gebruikelijk om overlijdensberichten op dit forum te plaatsen. Misschien dat het daarom meer lijkt?Andrew Tjon A Ong wrote:Ik vind het wel erg opvallend, dat er zoveel dammers in 2014 zijn overleden. Ik kan mij geen jaar herinneren, dat er ons meer dammers zijn ontvallen, dan dit jaar. Ik word er helemaal depri van.Tijn wrote:De bekende Letse damtrainer MF Rudols Tomass is overleden. Tijdens een damtoernooi waarbij hij zijn leerlingen nog aanwijzigen gaf tijdens de analyses kreeg Tomass plots last van zijn hart. Tomass overleefde het voorval niet. De dag er voor sportte Tomass nog met zijn leerlingen. Sporten als basketbal beoefende hij graag.
Ik ken Tomass persoonlijk al heel lang. De eerste ontmoeting moet in Praag zijn geweest toen ik nog piepjong was. Later kwam ik hem ieder jaar tegen in Salou alwaar we elkaar hartelijk begroetten met een (iets te) stevige handdruk.
Rudolfs Tomass is 64 jaar geworden.
-
- Posts: 1273
- Joined: Fri Oct 24, 2003 22:40
- Real name: Irene Stegeman
- Location: Westerhaar
Re: In Memoriam
Net gelezen op facebook:
Rima
Today, September 16, 2014 is a black day for FMJD and EDC.
We lost our friend and top International Referee Rima Danileviciene, member of the board and the Vice President of the European Draughts Confederation and member of the FMJD Technical committee.
Rima passed away at the age of 53.
She was loved by everybody in the draughts world.
Rima, we will miss you so much!
We wish her partner Jan, her children and grandchildren much strength with their great loss.
Frank Teer, FMJD
Janek Mäggi, EDC
Rima
Today, September 16, 2014 is a black day for FMJD and EDC.
We lost our friend and top International Referee Rima Danileviciene, member of the board and the Vice President of the European Draughts Confederation and member of the FMJD Technical committee.
Rima passed away at the age of 53.
She was loved by everybody in the draughts world.
Rima, we will miss you so much!
We wish her partner Jan, her children and grandchildren much strength with their great loss.
Frank Teer, FMJD
Janek Mäggi, EDC
*Want achter het masker van "toch wel gelukkig" ligt wanhoop en twijfel zo drijvend en nukkig*
~Geen medelijden voor hem die zonder kennis is~
~Geen medelijden voor hem die zonder kennis is~
-
- Posts: 360
- Joined: Sun Aug 18, 2002 21:51
- Location: Szczecin, Poland
- Contact:
-
- Posts: 508
- Joined: Sat Oct 18, 2008 11:35
Re: In Memoriam
Wat een tragisch nieuws.
Ik kwam Rima voor het eerst tegen bij het WK2007 in Hardenberg. Leuk mens!
Hoop dat anderen die haar veel beter kenden haar eer bewijzen.
Ik kwam Rima voor het eerst tegen bij het WK2007 in Hardenberg. Leuk mens!
Hoop dat anderen die haar veel beter kenden haar eer bewijzen.
- Andrew Tjon A Ong
- Posts: 2843
- Joined: Tue Nov 04, 2003 14:04
- Location: Maarssen
Rima Danilevičienė (26.05.1961 - 16.09.2014)
Het lijkt niet op te houden dit jaar. Weer droevig nieuws uit de damwereld. Nu, zo onverwachts, is Rima ons ontvallen. Vol ongeloof en met veel verdriet, heb ik van dit bericht kennisgenomen. Hoe is dat toch mogelijk. Ze was nog zo jong en zo actief! Wat een verlies voor de damwereld!! Wat een verlies voor haar man, Jan, hun familie en vrienden. Woorden schieten tekort! Gecondoleerd en heel veel sterkte!
Precies twintig jaar geleden had ik voor het eerst het genoegen om Rima te ontmoeten. We mochten de degens kruisen tijdens Nijmegen Open. Ze verraste me toen met een leuke doorbraakcombinatie. Hoewel de doorbraak haar drie schijven kostte, was het analytisch toch remise. Echter door te aarzelend optreden van Rima, wist ik zelf ook langzaam maar zeker richting dam te lopen, waarna er voor Rima geen houden meer aan was. Dit aarzelend optreden als speler stond in schril contrast met haar optreden als arbiter.
De beginjaren van Salou Open, heb ik haar juist als een zeer kordaat optredende hoofdarbiter meegemaakt.
Later heb ik Rima vooral in Thailand meegemaakt. De eerste twee jaren van Thailand Open heeft ze meegemaakt en vooral vorig jaar was ze echt een grote steunpilaar van het toernooi. Als speler, arbiter en tolk heeft ze een schier onmisbare rol gespeeld. Aangezien we vorig jaar een groot aantal Russisch sprekenden onder de deelnemers hadden en mijn kennis van die taal vrijwel nihil is, was Rima van onschatbare waarde voor mij. Dagelijks stond ze naast mijn zijde om mijn praatje in het Russisch te vertalen. Een niet te onderschatten opgave, want er werd van te voren niet overlegd, wat er aan de orde zou komen en ze moest ter plekke, a la minuut de vertaling doen en daarna de concentratie kunnen opbrengen om in de eigen partij nog te kunnen presteren ook. Goed presteren deed Rima in Thailand. Na een flitsende start viel ze aan het eind terug, maar dat was toch nog goed genoeg voor een zilveren plek in het damesklassement.
Rima was één van de beste arbiters, zo niet de beste, die er in de damwereld rondliep. Ze was heel correct, bezat grote deskundigheid, kon goed orde houden en zorgen dat de wedstrijden in absolute stilte gespeeld konden worden. Daarnaast zat er altijd dicht op, wist precies wat er zich op de borden afspeelde, kon zich goed inleven in de wedstrijd, in de situatie en vooral, in de spelers!
De laatste jaren was het in Thailand Open, na het tijdelijk? wegvallen van vaste hoofdarbiter Evert Davelaar, steeds improviseren qua arbiterschap. Toen Rima vorig jaar haar medewerking had toegezegd, was iedereen meteen gerustgesteld. Er was vorig jaar slechts één moment waarbij een probleem de organisatie boven het hoofd dreigde te groeien. De hulparbiters inclusief mijzelf slaagden er niet in om de ingewikkelde tijdsinstelling voor de drie tijdperiodes op de nieuwe digitale klokken goed te krijgen. Nooit eerder was dat nodig geweest. Nu was haast geboden, omdat er na bijna vijf uur spelen, nog een partij bezig was, waarbij voor het eerst de derde tijdnoodfase aan te pas zou komen sinds de invoering van de nieuwe tijdcontrole. We hebben toen, in heel Jomtien, met man en macht gezocht, naar de enigste persoon die ons uit de brand kon helpen: Rima!
We zullen haar vreselijk missen!
Als eerbetoon aan Rima, die terecht door de damwereld zeer gewaardeerd werd, wil ik hieronder wat leuke fotos van haar plaatsen. Ik zal me haar blijven herinneren als een zeer energieke harde werker, een vakvrouw en dammer in hart en nieren, die gelukkig ook van het leven wist te genieten!
Rust zacht Rima!
Rima tijdens de eerste Thailand Open in 2005, spelend tegen Raphael Zdoroveac
Rima in opperbeste stemming tijdens de tweede Thailand Open tegen Valerie Kudriavcev
Dit was tot vandaag nog de profielfoto van Rima op Facebook. Deze favoriete outfit van Rima had ze volgens mij voor het eerst aan tijdens de tweede Thailand Open, op deze foto tegen Cock van Wijk. Ze trok meteen heel veel bekijks en er werd flink om gelachen. Haar tegenstander raakte zo van de wijs, dat hij, ondanks zijn beduidend hogere rating, een gigantische bok schoot en meteen opgaf!
Rima (L) tijdens de Openingsceremonie van Thailand Open, vorig jaar.
Dagelijks werd er voor aanvang van de wedstrijden een praatje gehouden en werden de dagprijzen uitgereikt. Rima vertaalde alles netjes in het Russisch en af en toe viel zij zelf in de prijzen
Hier had Rima haar favoriete outfit weer aan. Foto onder: Rima kreeg een prijsje als blijk van waardering voor haar goede werk
Rima had haar gewonnen prijs meteen aangetrokken en het bracht haar geluk: op de foto onder had ze in haar nieuwe outfit Boyke Mathoera verslagen: Tot twee keer toe schijfwinst geforceerd, om het later met een daverende damcombinatie af te maken.
Rima (r) verzorgde ook de vertaling bij de Closingceremony
De Top drie van het Damesklassement met vlnr Nina Soskina (3e), Nona Savina (1e) en Rima Danileviciene (2e) Achter, tussen Soskina en Savina in, staat de sponsor van het Damesklassement, Heve Bijnaar
Rima was niet bang aangelegd. Zij is het, die daar hoog in de lucht tijdens het parasailen aan het zweven was.
Gelukkig kwam ze weer veilig met beide benen op de grond. Respect!
Precies twintig jaar geleden had ik voor het eerst het genoegen om Rima te ontmoeten. We mochten de degens kruisen tijdens Nijmegen Open. Ze verraste me toen met een leuke doorbraakcombinatie. Hoewel de doorbraak haar drie schijven kostte, was het analytisch toch remise. Echter door te aarzelend optreden van Rima, wist ik zelf ook langzaam maar zeker richting dam te lopen, waarna er voor Rima geen houden meer aan was. Dit aarzelend optreden als speler stond in schril contrast met haar optreden als arbiter.
De beginjaren van Salou Open, heb ik haar juist als een zeer kordaat optredende hoofdarbiter meegemaakt.
Later heb ik Rima vooral in Thailand meegemaakt. De eerste twee jaren van Thailand Open heeft ze meegemaakt en vooral vorig jaar was ze echt een grote steunpilaar van het toernooi. Als speler, arbiter en tolk heeft ze een schier onmisbare rol gespeeld. Aangezien we vorig jaar een groot aantal Russisch sprekenden onder de deelnemers hadden en mijn kennis van die taal vrijwel nihil is, was Rima van onschatbare waarde voor mij. Dagelijks stond ze naast mijn zijde om mijn praatje in het Russisch te vertalen. Een niet te onderschatten opgave, want er werd van te voren niet overlegd, wat er aan de orde zou komen en ze moest ter plekke, a la minuut de vertaling doen en daarna de concentratie kunnen opbrengen om in de eigen partij nog te kunnen presteren ook. Goed presteren deed Rima in Thailand. Na een flitsende start viel ze aan het eind terug, maar dat was toch nog goed genoeg voor een zilveren plek in het damesklassement.
Rima was één van de beste arbiters, zo niet de beste, die er in de damwereld rondliep. Ze was heel correct, bezat grote deskundigheid, kon goed orde houden en zorgen dat de wedstrijden in absolute stilte gespeeld konden worden. Daarnaast zat er altijd dicht op, wist precies wat er zich op de borden afspeelde, kon zich goed inleven in de wedstrijd, in de situatie en vooral, in de spelers!
De laatste jaren was het in Thailand Open, na het tijdelijk? wegvallen van vaste hoofdarbiter Evert Davelaar, steeds improviseren qua arbiterschap. Toen Rima vorig jaar haar medewerking had toegezegd, was iedereen meteen gerustgesteld. Er was vorig jaar slechts één moment waarbij een probleem de organisatie boven het hoofd dreigde te groeien. De hulparbiters inclusief mijzelf slaagden er niet in om de ingewikkelde tijdsinstelling voor de drie tijdperiodes op de nieuwe digitale klokken goed te krijgen. Nooit eerder was dat nodig geweest. Nu was haast geboden, omdat er na bijna vijf uur spelen, nog een partij bezig was, waarbij voor het eerst de derde tijdnoodfase aan te pas zou komen sinds de invoering van de nieuwe tijdcontrole. We hebben toen, in heel Jomtien, met man en macht gezocht, naar de enigste persoon die ons uit de brand kon helpen: Rima!
We zullen haar vreselijk missen!
Als eerbetoon aan Rima, die terecht door de damwereld zeer gewaardeerd werd, wil ik hieronder wat leuke fotos van haar plaatsen. Ik zal me haar blijven herinneren als een zeer energieke harde werker, een vakvrouw en dammer in hart en nieren, die gelukkig ook van het leven wist te genieten!
Rust zacht Rima!
Rima tijdens de eerste Thailand Open in 2005, spelend tegen Raphael Zdoroveac
Rima in opperbeste stemming tijdens de tweede Thailand Open tegen Valerie Kudriavcev
Dit was tot vandaag nog de profielfoto van Rima op Facebook. Deze favoriete outfit van Rima had ze volgens mij voor het eerst aan tijdens de tweede Thailand Open, op deze foto tegen Cock van Wijk. Ze trok meteen heel veel bekijks en er werd flink om gelachen. Haar tegenstander raakte zo van de wijs, dat hij, ondanks zijn beduidend hogere rating, een gigantische bok schoot en meteen opgaf!
Rima (L) tijdens de Openingsceremonie van Thailand Open, vorig jaar.
Dagelijks werd er voor aanvang van de wedstrijden een praatje gehouden en werden de dagprijzen uitgereikt. Rima vertaalde alles netjes in het Russisch en af en toe viel zij zelf in de prijzen
Hier had Rima haar favoriete outfit weer aan. Foto onder: Rima kreeg een prijsje als blijk van waardering voor haar goede werk
Rima had haar gewonnen prijs meteen aangetrokken en het bracht haar geluk: op de foto onder had ze in haar nieuwe outfit Boyke Mathoera verslagen: Tot twee keer toe schijfwinst geforceerd, om het later met een daverende damcombinatie af te maken.
Rima (r) verzorgde ook de vertaling bij de Closingceremony
De Top drie van het Damesklassement met vlnr Nina Soskina (3e), Nona Savina (1e) en Rima Danileviciene (2e) Achter, tussen Soskina en Savina in, staat de sponsor van het Damesklassement, Heve Bijnaar
Rima was niet bang aangelegd. Zij is het, die daar hoog in de lucht tijdens het parasailen aan het zweven was.
Gelukkig kwam ze weer veilig met beide benen op de grond. Respect!
https://marktplaza.nl/winkels/damboekshop
-
- Posts: 360
- Joined: Sun Aug 18, 2002 21:51
- Location: Szczecin, Poland
- Contact:
Rima
De “Vlaswiekkerk”
Burg. van Riemsdijkstraat 2
Gramsbergen
starting at 10.30
Before the ceremony there is a possibility to offer condolences from 10.00 o ‘clock
-
- Posts: 1133
- Joined: Sun Nov 02, 2003 00:02
Re: Rima
fmjd website wrote:Ada
It was a great shock for FMJD last week to learn that also Ada Dorgelo, former Tournament Director of FMJD and still a member of the FMJD Technical Committee passed away.
Ada was not ill but was struck by heart failure Wednesday morning September 17 and died the same day.
She has been cremated in private with only her family
Ada has been very active in the World of Draughts for a long period of time, as magazine and book editor, as referee, as Bureau Director of FMJD and as Tournament director of FMJD.
In the years 1996-1998 Ada was FMJD bureau director and from 1998 – 2003 FMJD tournament Director.
She was editor of the FMJD Magazine “Le monde Damiste” and co editor of the FMJD 50-th Anniversary Book “the Fascinating World of Draughts”.
The last years Ada was active as referee now and then and especially in France together with Henri Macaux.
We wish her friends and family much strength with their great loss.
Frank Teer, FMJD
Re: In Memoriam
Echt, ik zou willen dat dit jaar al was afgelopen. Er zijn zo direct geen dammers en kader meer over...