NK Dammen Algemeen 2014 - Huissen

[playforstacks]

Waar het om gaat zijn de vluggertjes gespeeld tijdens de barrage. De tweede partij was een zeer matige partij van de latere winnaar. Hij is geveegd. Hij won met een babyzetje. Het is ontzettend jammer, dat de duidelijk betere speler in de barrage niet gewoon heeft gewonnen. Het bewijst, dat barrages kennelijk ongeschikt zijn om de plaatsing te bepalen. Dobbelen is eerlijker.

vrij domme opmerking met betrekking tot het dobbelen.
Daarnaast klopt het inderdaad dat bij een versnelde tijd vaak de kansen van de spelers dichter naar de 50/50 gaan dan bij het slakkendammen. Maar dit kun je heel makkelijk verhelpen door de barrage niet over 1 gewonnen partij te laten beslissen maar bijvoorbeeld de eerste speler die 2 partijen heeft gewonnen.
Om een voorbeeld te geven stel Ron Heusdens speelt tegen een Mike Koopmanschap. Met deze formule die nu is toegepast zou het goed 90/10 kunnen zijn (zeker met het feit dat +jes meewegen wat vrij absurd is bij sneldammen). als er echter bijvoorbeeld met een formule werd gespeeld dat de eerst die 2 games gewonnen heeft door is, zou de kans dat de beste speler (in dit geval Ron dus) wint al meer dan 97% zijn. wat volgens mij (maar je zou de statistiek hierop na moeten slaan) al betrouwbaarder is dan één partij slakkendammen.

[Luteijn]

Waar het om gaat zijn de vluggertjes gespeeld tijdens de barrage. De tweede partij was een zeer matige partij van de latere winnaar. Hij is geveegd. Hij won met een babyzetje. Het is ontzettend jammer, dat de duidelijk betere speler in de barrage niet gewoon heeft gewonnen. Het bewijst, dat barrages kennelijk ongeschikt zijn om de plaatsing te bepalen. Dobbelen is eerlijker.

vrij domme opmerking met betrekking tot het dobbelen.
Daarnaast klopt het inderdaad dat bij een versnelde tijd vaak de kansen van de spelers dichter naar de 50/50 gaan dan bij het slakkendammen. Maar dit kun je heel makkelijk verhelpen door de barrage niet over 1 gewonnen partij te laten beslissen maar bijvoorbeeld de eerste speler die 2 partijen heeft gewonnen.
Om een voorbeeld te geven stel Ron Heusdens speelt tegen een Mike Koopmanschap. Met deze formule die nu is toegepast zou het goed 90/10 kunnen zijn (zeker met het feit dat +jes meewegen wat vrij absurd is bij sneldammen). als er echter bijvoorbeeld met een formule werd gespeeld dat de eerst die 2 games gewonnen heeft door is, zou de kans dat de beste speler (in dit geval Ron dus) wint al meer dan 97% zijn. wat volgens mij (maar je zou de statistiek hierop na moeten slaan) al betrouwbaarder is dan één partij slakkendammen.

Dat is precies wat ik bedoel. Een barrage tussen een grootmeester en een ander is voor 97% kans gewonnen voor de grootmeester. Wat heeft het dan voor zin om een barrage te spelen. Laat dan de grootmeester maar direct zonder spelen doorgaan.

Sneldammen wordt gewonnen door de betere sneldammer. Meestal zijn dat de grootmeesters. Maar ook een enkele andere dammer heeft zich gespecialiseerd op het vluggeren. In het laatste geval is er geen verband tussen de rest van het toernooi en de sneldampartij. Ook dan is de barrage zinloos.

Een toernooi dient beslist te worden door hetgeen waar het omgaat in het toernooi. Elke aanvullende indicatie te berekenen vanuit het toernooi zelf is beter, dan een sneldampartij. Dat zijn dus de plusjes, winstpartijen, SB, TPR, etc. Dat is namelijk tot stand gekomen in het toernooi en niet in een totaal andere niet gerelateerde discipline.

[playforstacks]

Dat is precies wat ik bedoel. Een barrage tussen een grootmeester en een ander is voor 97% kans gewonnen voor de grootmeester. Wat heeft het dan voor zin om een barrage te spelen. Laat dan de grootmeester maar direct zonder spelen doorgaan.

jij snapt niet echt waar het bij een sport om gaat.
Wat wil je nu dan? dat het zoals nu is waar geluk wat meer een rol speelt of juist een format creëren waar de betere dammer vrijwel altijd door gaat naar de finale?

[Koops]

Hein Meijer geeft wijze antwoorden in het filmpje op de NK-site.
Het is inderdaad zeer onverstandig om prestatiedoelen te stellen, zoals ongeslagen blijven. Want wat als je een partij verliest? Wat heb je dan aan dat doel? Het zorgt er alleen maar voor dat je teleurgesteld kan raken en de motivatie verliest, je doel is immers niet gehaald.
TO kan hier een les uit trekken. Ze zetten de toptalenten Roel en Pim op onverantwoorde wijze onder druk door zwart op wit prestatiedoelen te stellen die ook nog eens erg hooggespannen zijn. Roel moet op het volgende WK kampioen worden en Pim op het podium staan. Zulke doelen zorgen alleen maar voor onnodige stress. En als je de doelen niet haalt, heb je er niks aan, je kunt er niks van leren in tegenstelling tot van vaardigheidsdoelen.
In de sportpsychologie is net als in de zen-traditie bekend dat je tijdens het spelen (of sporten) je doelen los moet laten. Dan kun je in de juiste flow komen. Aandacht voor resultaat leidt alleen maar af en zorgt voor ongewenste emoties en spanningen. Om het even op zijn Kraais uit te drukken:
Prestatiedoelen leiden af van het spel zelf.
Prestatiedoelen zorgen voor spanningen.
Prestatiedoelen creëren ongewenste emoties.
Je hoeft geen prestatiedoelen te stellen, want het ego wil toch wel winnen. Je moet juist het ego beteugelen en dan kun je je talent en kennis optimaal laten spreken.
Een goed voorbeeld van hoe het moet, is de begeleiding van Magnus Carlsen. De jonge Noor ontwikkelde zich razendsnel, net als Roel Boomstra. Hij wilde zelf altijd schaken dus daar hoefde geen druk op gezet te worden. Magnus bepaalde zelf welke toernooien hij speelde. Hij is opgegroeid in een liefdevol gezin. Er werden geen eisen aan hem gesteld en ook door zijn trainer Simen Adgestein werd hij niet onder druk gezet. Magnus mocht verliezen. Dat is van levensbelang. Als een pupil verliest hoort een goede trainer / coach dat te accepteren. Helaas zie je veel trainers die zich niet beheersen en sommigen gaan zelfs schelden ... Heel veel talenten die zijn gepusht worden bang om te verliezen. Dat is de dood in de pot. Magnus speelde altijd zonder angst en kon daardoor zijn talent volledig ontplooien.
Dammers als Jan van Dijk en Wouter Sipma dammen ook zonder angst. Kijk eens hoe goed ze het doen.
Wie oren heeft om te horen, die hore en wie hersens heeft om te denken, die denke!

Het lijkt me toch dat een bond die investeert in spelers daar ook een bepaald sportief rendement uit wil halen. Dat kan alleen met prestatiedoelen. Zoals dat ook in alle andere sporten gebeurt. Het NOC reist ook af naar Sochi met een specifiek doel voor ogen. Dat het soms beter of slechter gaat doet daar niks aan af, je mag best een bepaalde verwachting uitspreken. Ik vind het juist van de zotte om te zeggen: nou, we gaan als KNDB eens bakken met geld investeren in topsporters en stellen daar geen enkel doel tegenover, want het gaat er om dat ze fijn kunnen dammen. In elke (semi-)professionele omgeving wordt er een prestatie verwacht in ruil voor de investering/loon/sponsorbedrag. Tenminste: mijn baas vindt het heel mooi als ik fijn heb gewerkt, maar verwacht wel dat ik bepaalde doelen heb gehaald aan het eind van de werkweek.

[Fred van Amersfoort]

Natuurlijk moet je bepaalde prestatie doelen stellen na al die investeringen. Maar dan ook consequent. Keuzeplaatsen zijn dan niet meer nodig. De topper haalt zijn plaatsing of niet....dus weg met voorkeursbeleid. Verder leutert iedereen altijd maar dat topprestaties automatisch dermate aantrekkelijk zijn dat het zal leiden tot ledenwinst. Dus.....is het gestelde doel uiteindelijk ledenwinst? Ook dan dien je consequent te zijn en kunnen de toppers iets terugdoen in ruil voor alle investeringen. Weblogs, niet ieder jaar een stuivertje meer ophalen bij een andere club, beter optreden in de media, strijd leveren ipv alles remise harken, niet te vaak moe zijn als je een echte topper wilt zijn. Niet te vaak drammen over de wedstrijdvoorwaarden etc. Een topper kan afwachten tot de subsidie stopt maar hij kan ook proberen zichzelf in leven te houden met prijzengeld en door zelf sponsors te werven door zijn onwijs goede prestaties. Onwijs goede prestaties en beleid......ik zie een groot aantal 50-plussers in de NK finale. Stilstand in topsportland? Volgens mij is het beter om ons volledig te richten op breedtesport. Hoe dikker de spoeling, hoe groter de kans is dat in die groep "breedtesport eerst" ook nog een paar potentiele toppers rondlopen. Van mij mag het bondsburo dicht of op een zeer laag pitje, stoppen we met het aanvragen van subsidies, halveren we minimaal het aantal betaalde krachten, heffen we de bondsraad op. We gaan geen geld en energie meer stoppen in Veweggistan en we maken van dammen eerst weer eens een leuke , sociale en recreatieve hobby. Het stoppen van de prestatiedruk verbetert de sfeer en voorkomt nieuwe afhakers. Zodra we weer 10.000 leden hebben kunnen we weer eens gaan kijken of er 1 0f 2 toppers misschien een stukje droog brood kunnen verdienen met ons spelletje. Dat kan nooit het hoofddoel zijn.

[Kosmos]

Hein Meijer geeft wijze antwoorden in het filmpje op de NK-site.
Het is inderdaad zeer onverstandig om prestatiedoelen te stellen, zoals ongeslagen blijven. Want wat als je een partij verliest? Wat heb je dan aan dat doel? Het zorgt er alleen maar voor dat je teleurgesteld kan raken en de motivatie verliest, je doel is immers niet gehaald.
TO kan hier een les uit trekken. Ze zetten de toptalenten Roel en Pim op onverantwoorde wijze onder druk door zwart op wit prestatiedoelen te stellen die ook nog eens erg hooggespannen zijn. Roel moet op het volgende WK kampioen worden en Pim op het podium staan. Zulke doelen zorgen alleen maar voor onnodige stress. En als je de doelen niet haalt, heb je er niks aan, je kunt er niks van leren in tegenstelling tot van vaardigheidsdoelen.
In de sportpsychologie is net als in de zen-traditie bekend dat je tijdens het spelen (of sporten) je doelen los moet laten. Dan kun je in de juiste flow komen. Aandacht voor resultaat leidt alleen maar af en zorgt voor ongewenste emoties en spanningen. Om het even op zijn Kraais uit te drukken:
Prestatiedoelen leiden af van het spel zelf.
Prestatiedoelen zorgen voor spanningen.
Prestatiedoelen creëren ongewenste emoties.
Je hoeft geen prestatiedoelen te stellen, want het ego wil toch wel winnen. Je moet juist het ego beteugelen en dan kun je je talent en kennis optimaal laten spreken.
Een goed voorbeeld van hoe het moet, is de begeleiding van Magnus Carlsen. De jonge Noor ontwikkelde zich razendsnel, net als Roel Boomstra. Hij wilde zelf altijd schaken dus daar hoefde geen druk op gezet te worden. Magnus bepaalde zelf welke toernooien hij speelde. Hij is opgegroeid in een liefdevol gezin. Er werden geen eisen aan hem gesteld en ook door zijn trainer Simen Adgestein werd hij niet onder druk gezet. Magnus mocht verliezen. Dat is van levensbelang. Als een pupil verliest hoort een goede trainer / coach dat te accepteren. Helaas zie je veel trainers die zich niet beheersen en sommigen gaan zelfs schelden ... Heel veel talenten die zijn gepusht worden bang om te verliezen. Dat is de dood in de pot. Magnus speelde altijd zonder angst en kon daardoor zijn talent volledig ontplooien.
Dammers als Jan van Dijk en Wouter Sipma dammen ook zonder angst. Kijk eens hoe goed ze het doen.
Wie oren heeft om te horen, die hore en wie hersens heeft om te denken, die denke!

Het lijkt me toch dat een bond die investeert in spelers daar ook een bepaald sportief rendement uit wil halen. Dat kan alleen met prestatiedoelen. Zoals dat ook in alle andere sporten gebeurt. Het NOC reist ook af naar Sochi met een specifiek doel voor ogen. Dat het soms beter of slechter gaat doet daar niks aan af, je mag best een bepaalde verwachting uitspreken. Ik vind het juist van de zotte om te zeggen: nou, we gaan als KNDB eens bakken met geld investeren in topsporters en stellen daar geen enkel doel tegenover, want het gaat er om dat ze fijn kunnen dammen. In elke (semi-)professionele omgeving wordt er een prestatie verwacht in ruil voor de investering/loon/sponsorbedrag. Tenminste: mijn baas vindt het heel mooi als ik fijn heb gewerkt, maar verwacht wel dat ik bepaalde doelen heb gehaald aan het eind van de werkweek.

De eeuwige valkuil, het draait om resultaten dus moet je resultaatdoelen stellen ...
Dat je van te voren een doel hebt, is prima. Maar dit doelen stellen is niet waar het op aankomt.
Wat echter moeilijk lijkt door te dringen is dat je tijdens een toernooi die doelen los moet laten.
Je moet gewoon vertrouwen erop dat de training zijn werk heeft gedaan en door te focussen op het spelen van een goede partij kom je in de flow en verlies je geen energie aan stress.
Je maakt een karikatuur van een visie waar men juist zijn voordeel mee kan doen. Ik zeg nergens dat je geld moet investeren om vervolgens geen verwachtingen te hebben. Ik zeg dat je door geen druk uit te oefenen, maar je puur te richten op het spel je talent beter kunt ontwikkelen. Het juiste doel dat TO kan stellen, is dus om het talent te helpen zijn talent optimaal te ontwikkelen. En prestaties komen dan vanzelf wel, of niet natuurlijk en dat is dan jammer. Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.
De sportpsycholoog die Raymond van Barneveld naar de Wk-titel darts loodste, geeft dit punt van doelen loslaten ook aan.

[Koops]

De eeuwige valkuil, het draait om resultaten dus moet je resultaatdoelen stellen ...
Dat je van te voren een doel hebt, is prima. Maar dit doelen stellen is niet waar het op aankomt.
Wat echter moeilijk lijkt door te dringen is dat je tijdens een toernooi die doelen los moet laten.
Je moet gewoon vertrouwen erop dat de training zijn werk heeft gedaan en door te focussen op het spelen van een goede partij kom je in de flow en verlies je geen energie aan stress.
Je maakt een karikatuur van een visie waar men juist zijn voordeel mee kan doen. Ik zeg nergens dat je geld moet investeren om vervolgens geen verwachtingen te hebben. Ik zeg dat je door geen druk uit te oefenen, maar je puur te richten op het spel je talent beter kunt ontwikkelen. Het juiste doel dat TO kan stellen, is dus om het talent te helpen zijn talent optimaal te ontwikkelen. En prestaties komen dan vanzelf wel, of niet natuurlijk en dat is dan jammer. Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.
De sportpsycholoog die Raymond van Barneveld naar de Wk-titel darts loodste, geeft dit punt van doelen loslaten ook aan.

Ja, maar dat zijn twee verschillende dingen. Je kunt best van te voren prestatiedoelen stellen en tijdens het toernooi niet focussen op de stand, de uitslagen van andere partijen maar puur op het ritme en de eigen inzet. Ik vind het volledig logisch dat de TO het doel stelt en dat de coach (die dit soort dingen ongetwijfeld ook weet) er voor zorgt dat de doelen eventueel gehaald kunnen worden door in de begeleiding niet door te schieten in uitslagenstress. Maar het een sluit het ander toch niet uit?

[Ganesha]

De eeuwige valkuil, het draait om resultaten dus moet je resultaatdoelen stellen ...
Dat je van te voren een doel hebt, is prima. Maar dit doelen stellen is niet waar het op aankomt.
Wat echter moeilijk lijkt door te dringen is dat je tijdens een toernooi die doelen los moet laten.
Je moet gewoon vertrouwen erop dat de training zijn werk heeft gedaan en door te focussen op het spelen van een goede partij kom je in de flow en verlies je geen energie aan stress.
Je maakt een karikatuur van een visie waar men juist zijn voordeel mee kan doen. Ik zeg nergens dat je geld moet investeren om vervolgens geen verwachtingen te hebben. Ik zeg dat je door geen druk uit te oefenen, maar je puur te richten op het spel je talent beter kunt ontwikkelen. Het juiste doel dat TO kan stellen, is dus om het talent te helpen zijn talent optimaal te ontwikkelen. En prestaties komen dan vanzelf wel, of niet natuurlijk en dat is dan jammer. Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.
De sportpsycholoog die Raymond van Barneveld naar de Wk-titel darts loodste, geeft dit punt van doelen loslaten ook aan.

Ja, maar dat zijn twee verschillende dingen. Je kunt best van te voren prestatiedoelen stellen en tijdens het toernooi niet focussen op de stand, de uitslagen van andere partijen maar puur op het ritme en de eigen inzet. Ik vind het volledig logisch dat de TO het doel stelt en dat de coach (die dit soort dingen ongetwijfeld ook weet) er voor zorgt dat de doelen eventueel gehaald kunnen worden door in de begeleiding niet door te schieten in uitslagenstress. Maar het een sluit het ander toch niet uit?

Het één sluit het ander niet uit, correct. Zo gaat het echter niet. De (veelal) jonge topspelers worden onder druk gezet om uitstekende prestaties te leveren.
Dat levert precies het tegenovergestelde op.

[Michel Stempher]

Het één sluit het ander niet uit, correct. Zo gaat het echter niet. De (veelal) jonge topspelers worden onder druk gezet om uitstekende prestaties te leveren.
Dat levert precies het tegenovergestelde op.

Moet jij eens raden van wie dat moet. Juist, NOC*NSF.

[Koops]

Het NOC*NSF stelt geld beschikbaar voor training en ondersteuning, maar eist daarvoor wel dat er bepaalde prestaties worden geleverd omdat ze, als dat niet gebeurt, hun geld liever investeren in sporten waar de investering wel wordt uitbetaald in sportieve successen.

Wat een krankzinnige constructie.

[Fred van Amersfoort]

Volgens mij stelt het NOC/NSF ook de eis dat een deel van de KNDB begroting gebruikt dient te worden voor topsport. Krajenbrink probeerde in Het Damspel het beeld neer te zetten dat het damvolk er niets van begrepen heeft omdat alles "gratis" is. Dat is volgens mij niet de gehele waarheid. De vraag is dus wie het niet begrepen heeft. Als een arme sloeber 2000 euro krijgt om een auto te kopen en slechts 500 zelf hoeft te betalen dan lijkt dat een koopje. Nog slimmer zou zijn om de armoede te bestrijden door geen auto te kopen en zo de 500 euro op zak te houden.

[Kosmos]

De eeuwige valkuil, het draait om resultaten dus moet je resultaatdoelen stellen ...
Dat je van te voren een doel hebt, is prima. Maar dit doelen stellen is niet waar het op aankomt.
Wat echter moeilijk lijkt door te dringen is dat je tijdens een toernooi die doelen los moet laten.
Je moet gewoon vertrouwen erop dat de training zijn werk heeft gedaan en door te focussen op het spelen van een goede partij kom je in de flow en verlies je geen energie aan stress.
Je maakt een karikatuur van een visie waar men juist zijn voordeel mee kan doen. Ik zeg nergens dat je geld moet investeren om vervolgens geen verwachtingen te hebben. Ik zeg dat je door geen druk uit te oefenen, maar je puur te richten op het spel je talent beter kunt ontwikkelen. Het juiste doel dat TO kan stellen, is dus om het talent te helpen zijn talent optimaal te ontwikkelen. En prestaties komen dan vanzelf wel, of niet natuurlijk en dat is dan jammer. Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.
De sportpsycholoog die Raymond van Barneveld naar de Wk-titel darts loodste, geeft dit punt van doelen loslaten ook aan.

Ja, maar dat zijn twee verschillende dingen. Je kunt best van te voren prestatiedoelen stellen en tijdens het toernooi niet focussen op de stand, de uitslagen van andere partijen maar puur op het ritme en de eigen inzet. Ik vind het volledig logisch dat de TO het doel stelt en dat de coach (die dit soort dingen ongetwijfeld ook weet) er voor zorgt dat de doelen eventueel gehaald kunnen worden door in de begeleiding niet door te schieten in uitslagenstress. Maar het een sluit het ander toch niet uit?

Ik leg de nadruk op het loslaten van doelen, omdat doelen stellen zo makkelijk en voor de hand liggend is. Als het zo gaat als jij stelt, van te voren een doel stellen (mede om NOC/NSF tevreden te stellen, maar die rekenen je natuurlijk af op resultaten en niet op doelen) en tijdens het toernooi prestatiedoelen loslaten en focussen op het spel, is het prima.
Daarom schreef ik ook:

Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.

Maar ik vraag me af of TO wel doordrongen is van de visie dat je doelen los moet laten, want toen ik dit tegen JK eens opmerkte reageerde hij zonder enig begrip, hij verdedigde dat je naast vaardigheidsdoelen ook prestatiedoelen moet stellen. De jongens moesten van hem leren omgaan met druk, dus zet hij druk op ze ... dat is een heel andere visie dan die sportpsychologen voorstaan. Zo kwam het in elk geval bij mij over, veel te a-relaxed.
En ik merk dat Roel enorm onder druk wordt gezet, zelfs als hij aangeeft fysieke klachten te hebben , wordt dat niet gerespecteerd, neen, er wordt doorgedramd dat hij persé moet spelen. Laat die jongen lekker dammen waar en wanneer hij wil, dat zal hem goed doen.

[Koops]

Ik leg de nadruk op het loslaten van doelen, omdat doelen stellen zo makkelijk en voor de hand liggend is. Als het zo gaat als jij stelt, van te voren een doel stellen (mede om NOC/NSF tevreden te stellen, maar die rekenen je natuurlijk af op resultaten en niet op doelen) en tijdens het toernooi prestatiedoelen loslaten en focussen op het spel, is het prima.
Daarom schreef ik ook:

Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.

Maar ik vraag me af of TO wel doordrongen is van de visie dat je doelen los moet laten, want toen ik dit tegen JK eens opmerkte reageerde hij zonder enig begrip, hij verdedigde dat je naast vaardigheidsdoelen ook prestatiedoelen moet stellen. De jongens moesten van hem leren omgaan met druk, dus zet hij druk op ze ... dat is een heel andere visie dan die sportpsychologen voorstaan. Zo kwam het in elk geval bij mij over, veel te a-relaxed.
En ik merk dat Roel enorm onder druk wordt gezet, zelfs als hij aangeeft fysieke klachten te hebben , wordt dat niet gerespecteerd, neen, er wordt doorgedramd dat hij persé moet spelen. Laat die jongen lekker dammen waar en wanneer hij wil, dat zal hem goed doen.

Maar het is toch JK die vanuit zijn functie als TD de prestatiedoelen moet bepalen en RC die vanuit zijn functie als coach er voor moet zorgen dat de spelers precies die druk voelen die goed voor ze is? Sommige spelers moeten onder druk worden gezet om te presteren, anderen worden er gek van, sommige spelers moeten aangezet worden tot veel spelen, anderen moeten beschermd worden omdat ze anders te veel spelen etc. etc. Het is echter de taak van de coach om dat allemaal te reguleren, niet van de TD. Lijkt mij tenminste.

[mikkeltje]

Ik leg de nadruk op het loslaten van doelen, omdat doelen stellen zo makkelijk en voor de hand liggend is. Als het zo gaat als jij stelt, van te voren een doel stellen (mede om NOC/NSF tevreden te stellen, maar die rekenen je natuurlijk af op resultaten en niet op doelen) en tijdens het toernooi prestatiedoelen loslaten en focussen op het spel, is het prima.
Daarom schreef ik ook:

Als Clerc dit de spelers voorhoudt op een toernooi, komt het wel goed.

Maar ik vraag me af of TO wel doordrongen is van de visie dat je doelen los moet laten, want toen ik dit tegen JK eens opmerkte reageerde hij zonder enig begrip, hij verdedigde dat je naast vaardigheidsdoelen ook prestatiedoelen moet stellen. De jongens moesten van hem leren omgaan met druk, dus zet hij druk op ze ... dat is een heel andere visie dan die sportpsychologen voorstaan. Zo kwam het in elk geval bij mij over, veel te a-relaxed.
En ik merk dat Roel enorm onder druk wordt gezet, zelfs als hij aangeeft fysieke klachten te hebben , wordt dat niet gerespecteerd, neen, er wordt doorgedramd dat hij persé moet spelen. Laat die jongen lekker dammen waar en wanneer hij wil, dat zal hem goed doen.

Maar het is toch JK die vanuit zijn functie als TD de prestatiedoelen moet bepalen en RC die vanuit zijn functie als coach er voor moet zorgen dat de spelers precies die druk voelen die goed voor ze is? Sommige spelers moeten onder druk worden gezet om te presteren, anderen worden er gek van, sommige spelers moeten aangezet worden tot veel spelen, anderen moeten beschermd worden omdat ze anders te veel spelen etc. etc. Het is echter de taak van de coach om dat allemaal te reguleren, niet van de TD. Lijkt mij tenminste.

Jorrit Bergsma had gisteren in deze context een mooi betoog. Het kwam er kort op neer dat hij niet op een tijd wegging, maar op ontspannen rijden, in de flow komen, genieten. Het kostte hem vervolgens geen enkele moeite om zijn rondetijden neer te zetten. Op het einde kwam hij zelfs met rondjes in de 29 uit. Zonder dat hij enige druk voelde een tijd neer te zetten, zette hij toch een wereldrecord laaglandbanen neer en pakte hij de gouden medaille.

[Kosmos]

Maar het is toch JK die vanuit zijn functie als TD de prestatiedoelen moet bepalen en RC die vanuit zijn functie als coach er voor moet zorgen dat de spelers precies die druk voelen die goed voor ze is? Sommige spelers moeten onder druk worden gezet om te presteren, anderen worden er gek van, sommige spelers moeten aangezet worden tot veel spelen, anderen moeten beschermd worden omdat ze anders te veel spelen etc. etc. Het is echter de taak van de coach om dat allemaal te reguleren, niet van de TD. Lijkt mij tenminste.

Welnee, JK moet zorgen dat er geen druk wordt gelegd op topspelers, zodat ze zonder angst kunnen spelen. Druk creëert angst en angst blokkeert de flooooow.

Goh, wat een verrijkende inzichten bied je ons hier toch aan, Kosmos, daar kan de TO zijn voordeel mee doen! Ik ga meteen mijn vriendje Kraai bellen om de zaak grondig met hem te bespreken. Geen druk, geen angst en lekker in de floooow, dat is het recept! Doelen loslaten tijdens het spel is het devies en focussen op lekker spelen, bedankt Kosmos!

Graag gedaan Koops en co!